Walka z oszustwami podatkowymi i uchylaniem się od opodatkowania

Transkrypt

1 Walka z oszustwami podatkowymi i uchylaniem się od opodatkowania Sprawy przedłożone przez Komisję na posiedzenie Rady Europejskiej w dniu 22 maja 2013 r.

2 Walka z oszustwami podatkowymi i uchylaniem się od opodatkowania Sprawy przedłożone przez Komisję na posiedzenie Rady Europejskiej w dniu 22 maja 2013 r. Niniejszy dokument, zredagowany w przeddzień zaplanowanego na dzień 22 maja posiedzenia Rady Europejskiej, przypomina o znaczeniu opodatkowania w kontekście bieżącej konsolidacji fiskalnej w państwach członkowskich, a zwłaszcza negatywnego oddziaływania oszustw podatkowych i uchylania się od opodatkowania 1. Walka z oszustwami podatkowymi i uchylaniem się od opodatkowania jest bardzo istotna, zarówno w kontekście ochrony dochodów krajowych budżetów, jak i wiary obywateli w sprawiedliwość i skuteczność systemów podatkowych. W niniejszym dokumencie skupiono się zarówno na reformach, jakie państwa członkowskie muszą podjąć w celu sprostania tym wyzwaniom, jak również na tym, co wciąż pozostaje do uzgodnienia i wdrożenia na poziomie UE. Skoordynowane podejście UE może zwiększyć nasz wspólny potencjał do walki z oszustwami podatkowymi i uchylania się od opodatkowania oraz do popierania wysokich standardów polityki podatkowej na całym świecie. 1. Konieczność podjęcia zdeterminowanych działań na rzecz walki z oszustwami podatkowymi i uchylania się od opodatkowania: zabezpieczenie starań związanych z konsolidacją fiskalną oraz sprawiedliwości systemów podatkowych Oszustwa podatkowe i uchylanie się od opodatkowania ograniczają możliwości państw członkowskich w zakresie zwiększania dochodów i realizacji polityki gospodarczej. Szacuje się, że poza granicami państw członkowskich nadal ulokowane są dziesiątki miliardów euro często niezadeklarowanych i nieopodatkowanych, które zmniejszają tym samym krajowe dochody podatkowe. Zdecydowane działania ograniczające oszustwa podatkowe i uchylanie się od opodatkowania mogłyby przynieść budżetom publicznym w całej Europie dodatkowe dochody o miliardowej wielkości. Oszustwa podatkowe i unikanie opodatkowania stanowią wyzwanie również w sensie sprawiedliwości i uczciwości. Sprawiedliwość jest niezbędnym warunkiem, aby konieczne reformy gospodarcze były możliwe do zaakceptowania pod względem społecznym i politycznym. Obciążenie podatkami powinno być rozłożone w bardziej wyrównany sposób; należy zapewnić, aby każdy niezależnie od tego czy pracownik fizyczny, przedsiębiorstwo międzynarodowe korzystające z jednolitego rynku czy też zamożna osoba fizyczna posiadająca oszczędności w rajach podatkowych miał swój sprawiedliwy wkład w finanse publiczne. Sprawiedliwość i uczciwość oznaczają także tworzenie lepszych i sprawiedliwszych systemów podatkowych. 1 Oszustwa podatkowe są formą umyślnego uchylania się od opodatkowania, które zasadniczo jest karalne na mocy prawa karnego. Pojęcie to obejmuje sytuacje umyślnego składania fałszywych deklaracji lub sporządzania fałszywych dokumentów. Uchylanie się od opodatkowania polega na ogół na stosowaniu niezgodnych z prawem mechanizmów, w wyniku których obowiązek podatkowy zostaje ukryty lub pominięty, czyli podatnik płaci mniejszy podatek niż ten, jaki prawnie powinien zapłacić, ukrywając przed władzami podatkowymi dochody lub informacje. 1

3 Walka z oszustwami podatkowymi i uchylaniem się od opodatkowania wymaga działań na poziomie krajowym, unijnym i światowym. Proces integracji europejskiej doprowadził do ściślejszej integracji gospodarek wszystkich państw członkowskich, skutkując dużą liczbą transakcji transgranicznych dokonywanych po niższych kosztach i przy mniejszym ryzyku. Proces ten zapewnia duże zyski obywatelom i europejskim przedsiębiorstwom, jednak z drugiej strony przynosi administracjom podatkowym poszczególnych państw nowe wyzwania pod względem współpracy i wymiany informacji. Jak pokazuje doświadczenie, państwa członkowskie mogą podjąć te wyzwania w skuteczny sposób jedynie wówczas, gdy pracują razem, poruszając się w obrębie uzgodnionych na szczeblu UE ram. Same jednostronne działania nie są rozwiązaniem. Na jednolitym rynku, w zglobalizowanej gospodarce, niedopasowanie przepisów krajowych i luki w tych przepisach są zbyt łatwo nadużywane przez osoby szukające sposobów na uchylanie się od płacenia podatków. UE prowadzi długoterminową i ugruntowaną już politykę w obszarze dobrych rządów w dziedzinie opodatkowania. Zasady leżące u podstaw unijnego systemu to przejrzystość, automatyczna wymiana informacji i sprawiedliwa konkurencja podatkowa. UE może czerpać z wieloletniego doświadczenia: automatyczna wymiana informacji o dochodach z oszczędności jest w UE normą od 2005 r. UE opracowała obszerny zestaw narzędzi w celu poprawy zdolności państw członkowskich do zwalczania oszustw podatkowych i uchylania się od opodatkowania. Zestaw ten obejmuje przepisy UE (dotyczące zwiększenia przejrzystości, wymiany informacji i współpracy administracyjnej), skoordynowane działania zalecane państwom członkowskim (na przykład w związku z agresywnym planowaniem podatkowym i rajami podatkowymi) i zalecenia dla poszczególnych państw w zakresie intensyfikowania walki z oszustwami podatkowymi w ramach części europejskiego semestru w zakresie zarządzania gospodarczego. W uzupełnieniu powyższego Komisja przedstawiła w grudniu ubiegłego roku szczegółowy plan działania, określając kluczowe zadania, które pomogą państwom członkowskim w walce z oszustwami podatkowymi i uchylaniem się od opodatkowania w obszarze podatków pośrednich i bezpośrednich. Podjęto szereg istotnych kroków, zaś państwa członkowskie powinny lepiej wykorzystywać dostępne narzędzia. Priorytetem dla państw członkowskich jest teraz zarówno przeprowadzenie niezbędnych usprawnień w ich systemach krajowych jak i obszerne wykorzystanie zestawu narzędzi europejskich i wdrożenie uzgodnionych ustaleń w sposób kompleksowy i skoordynowany. 2. Działania na poziomie krajowym Państwa członkowskie mogą zwiększyć swoje dochody podatkowe poprzez systematyczne działania mające na celu ograniczanie szarej strefy, walkę z uchylaniem się od opodatkowania i zapewnienie większej wydajności administracji podatkowej. Trwający obecnie kryzys gospodarczy i finansowy w UE ma poważne konsekwencje budżetowe i społeczne w państwach członkowskich. Finanse publiczne wymagają pilnej reformy, aby mogły zaspokoić potrzeby systemów bezpieczeństwa socjalnego i usług publicznych, aby ograniczyć koszty refinansowania ponoszone przez państwo i inne organy publiczne oraz aby uniknąć negatywnych skutków ubocznych w innych obszarach gospodarki. Dzięki ograniczeniu zjawiska oszustw podatkowych i uchylania się od opodatkowania dochody podatkowe państw członkowskich mogą 2

4 wzrosnąć, co zwiększy także ich pole manewru w zakresie restrukturyzacji systemów podatkowych w sposób, który będzie korzystny dla wzrostu gospodarczego. Dzięki temu państwa członkowskie mogą również kontynuować wysiłki na rzecz zmniejszenia obciążenia podatkowego osób o niskich dochodach i grup szczególnie wrażliwych. Z różnych przyczyn w co trzecim państwie członkowskim lepsza administracja podatkowa jest szczególnym wyzwaniem. Powody obejmują np. wysokie koszty administracyjne w stosunku do ściąganych dochodów netto, niemożność korzystania z informacji pochodzących od osób trzecich podczas wstępnego wypełniania deklaracji podatkowych, ograniczone korzystanie z elektronicznego składania deklaracji podatkowych oraz duże obciążenie administracyjne średnich przedsiębiorstw związane z systemami podatkowymi. W rocznej analizie wzrostu gospodarczego na rok 2013 r. priorytetem Komisji na ten rok jest konieczność przeprowadzenia zróżnicowanej i sprzyjającej wzrostowi konsolidacji fiskalnej. Wśród innych działań dotyczących dochodów Komisja zaleciła, aby państwa członkowskie poprawiły przestrzeganie przepisów podatkowych, skuteczniej walcząc z oszustwami podatkowymi i uchylaniem się od opodatkowania. Podobnie jak w roku 2012, priorytet ten będzie odzwierciedlony w zaleceniach dla poszczególnych krajów na rok Ramka 1: Co trzeba zrobić na poziomie krajowym? W ramach europejskiego semestru państwa członkowskie powinny wdrożyć, na poziomie krajowym, skierowane do nich zalecenia w celu poprawy polityki podatkowej. Środki mające zapewnić lepsze przestrzeganie przepisów prawa podatkowego i zwiększenia efektywności administracji podatkowej obejmują: opracowanie strategii na rzecz zapewnienia przestrzegania przepisów i podjęcie działań ukierunkowanych na zwalczanie uchylania się od opodatkowania, szersze wykorzystanie informacji od osób trzecich, przygotowanie wstępnie wypełnionych deklaracji podatkowych oraz skoordynowane działania w celu zmniejszenia rozmiarów szarej strefy w gospodarce np. poprzez uznanie korzystania z pracy nierejestrowanej za przestępstwo, wprowadzanie obowiązku dokonywania płatności drogą elektroniczną przy zakupach powyżej pewnej kwoty lub stosowanie zachęt pieniężnych do zgłaszania dochodów (ulgi podatkowe). Państwa członkowskie powinny w pełni wdrożyć zalecenia Komisji dotyczące rajów podatkowych i agresywnego planowania podatkowego, które odnoszą się w szczególności do wskazania państw trzecich, które nie stosują minimalnych norm dobrych rządów w dziedzinie opodatkowania; zapewnienie pomocy technicznej państwom trzecim chętnym do współpracy; a także środki w celu uniknięcia podwójnego braku opodatkowania. 3

5 Komisja jest gotowa udzielić odpowiedniego wsparcia i pomocy technicznej każdemu państwu członkowskiemu, które chce zabezpieczyć swój system podatkowy przed unikaniem opodatkowania i poprawić ściągalność podatków. Na przykład w Grecji działa grupa zadaniowa ds. Grecji, która wraz z ekspertami z państw członkowskich pomaga stworzyć solidniejszy system podatkowy, który dostarczałby dochodów odpowiedniej wysokości, a pozytywne efekty tych prac już zaczynają być widoczne. 3. Działania na szczeblu UE UE opracowała obszerny zestaw narzędzi w celu poprawy zdolności państw członkowskich do zwalczania oszustw podatkowych i uchylania się od opodatkowania. Zestaw ten obejmuje przepisy UE (dotyczące zwiększenia przejrzystości, wymiany informacji i współpracy administracyjnej), skoordynowane działania zalecane państwom członkowskim (na przykład w związku z agresywnym planowaniem podatkowym i rajami podatkowymi) i zalecenia dla poszczególnych państw w ramach części europejskiego semestru. UE przekaże również wsparcie finansowe na współpracę między krajowymi organami podatkowymi w ramach programu Fiscalis System UE opiera się na zasadzie automatycznej wymiany informacji. UE jest pod tym względem światowym liderem. Idea automatycznej wymiany informacji narodziła się już w 2003 r. i została wprowadzona w życie w dyrektywie dotyczącej opodatkowania dochodów z oszczędności w 2005 r. Dzięki tej dyrektywie państwa członkowskie wymieniają się informacjami o podatnikach niebędących rezydentami do wysokości 20 mld euro. Oprócz tego dyrektywa w sprawie współpracy administracyjnej, która weszła w życie w styczniu tego roku, przewiduje automatyczną wymianę informacji obejmujących szerszy zakres dochodów. Również Stany Zjednoczone wprowadziły niedawno tę zasadę w swoich umowach w sprawie FATCA. Współpraca z wykorzystaniem istniejącego systemu UE umożliwia państwom członkowskim zmniejszenie dodatkowych obciążeń administracji podatkowych i instytucji finansowych oraz zapewnienie szybkiego i spójnego wdrożenia w całej UE. Komisja opracowała również elektroniczny format wymiany informacji oraz bezpieczne kanały komunikacji. Wymiana informacji jest możliwa jedynie z udziałem wyspecjalizowanego wsparcia IT. Komisja wypracowała już standardowe elektroniczne formaty automatycznej wymiany informacji oraz kanały wymiany informacji w ramach dyrektywy dotyczącej opodatkowania dochodów z oszczędności. Powinny być one wciąż aktualizowane i rozszerzane, aby mogły objąć również inne rodzaje dochodów w ramach dyrektywy w sprawie współpracy administracyjnej. 4

6 Ramka 2: Jakimi narzędziami dysponuje Unia Europejska, by zwalczać oszustwa podatkowe i uchylanie się od opodatkowania Unijna dyrektywa dotycząca opodatkowania dochodów z oszczędności (obowiązująca od 2005 r.) ustanawia zasadę automatycznej wymiany informacji. W 2008 r. Komisja zaproponowała wyeliminowanie luk w dyrektywie poprzez rozszerzenie jej na fundusze inwestycyjne, świadczenia emerytalne i rentowe, innowacyjne instrumenty finansowe i płatności dokonywane za pośrednictwem trustów i fundacji. Dyrektywa jeszcze nie została przyjęta przez Radę. Umowy UE w sprawie opodatkowania oszczędności ze Szwajcarią, Andorą, Monako, Liechtensteinem i San Marino (obowiązujące od 2005 r.) mają na celu zapewnienie równych warunków działania w UE i państwach z nią sąsiadujących. W lipcu 2011 r. Komisja zwróciła się do Rady o upoważnienie do rozpoczęcia negocjacji z tymi pięcioma państwami w celu dostosowania wspominanych umów do zmienionej dyrektywy UE dotyczącej opodatkowania dochodów z oszczędności. Rada jeszcze nie udzieliła tego upoważnienia. W dyrektywie w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania bezpośredniego przewiduje się automatyczną wymianę informacji w pięciu nowych obszarach począwszy od 2015 r. (dochody z zatrudnienia, wynagrodzenia dyrektorów, produkty ubezpieczenia na życie nieobjęte innymi unijnymi aktami prawnymi, świadczenia emerytalne i rentowe oraz własność nieruchomości i dochody z tego tytułu) na postawie dostępnych informacji. Rozporządzenie w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie VAT obowiązuje od 2012 r. UE jest pionierem w tej dziedzinie, która dotyczy sposobu gromadzenia informacji na temat VAT przez urzędy podatkowe i celne w państwach członkowskich oraz wymiany tych informacji z innymi państwami członkowskimi. Pozwala to na rozbudowę bazę danych podatników VAT i ich transakcji wewnątrzwspólnotowych oraz umożliwia wykrywanie oszustw podatkowych w tej dziedzinie, a także ich ograniczanie. Nowa dyrektywa w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu podatków, obowiązująca od 2010 r., zwiększa zdolność państw członkowskich do transgranicznego poboru podatków. Umożliwia ona wyegzekwowanie prawa w innym państwie członkowskim oraz zwiększa możliwości podjęcia środków zapobiegawczych w innym państwie członkowskim w celu odzyskania należności, które nie zostały uregulowane w terminie przez podatników. W lipcu 2012 r. Komisja zaproponowała mechanizm szybkiego reagowania na nadużycia związane z podatkiem VAT. Oszustwo typu karuzela podatkowa (wewnątrzwspólnotowe oszustwo podatkowe polegające na bezpodstawnym zwrocie naliczonego VAT) jest jednym z najbardziej powszechnych rodzajów nadużyć transgranicznych związanych z VAT. Zaproponowany przez Komisję mechanizm obejmuje nadzwyczajną procedurę, która umożliwia Komisji upoważnienie państw członkowskich do zastosowania wyjątku od ogólnej zasady w transakcjach wewnątrzwspólnotowych w terminie miesiąca od ujawnienia poważnego nadużycia związanego z podatkiem VAT. 5

7 W 2009 r. Komisja zaproponowała dyrektywę w sprawie odwrotnego obciążenia podatkiem VAT, która została częściowo przyjęta w marcu 2010 r. (tylko w zakresie uprawnień do emisji CO 2 ). Przyjęcie pozostałej części wniosku w sprawie dyrektywy umożliwiłoby państwom członkowskim stosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia do dostaw kilku rodzajów towarów i usług, w przypadku których efekty karuzeli podatkowej są już odczuwalne w kilku państwach członkowskich. Plan działania Komisji w sprawie lepszego zwalczania oszustw podatkowych i uchylania się od opodatkowania z grudnia 2012 r. obejmuje ponad 30 środków w odniesieniu do osób fizycznych, spółek i jurysdykcji niechętnych współpracy. W ramach planu działania Komisja uruchomiła platformę na rzecz dobrych rządów w dziedzinie opodatkowania, która ma umożliwić rządom, organizacjom pozarządowym i przedsiębiorcom pokierowanie wdrażaniem planu działania. Komisja zaproponowała aktualizację przepisów w zakresie przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy oraz transferu środków pieniężnych (luty 2013 r.), aby zaostrzyć obowiązujące przepisy unijne poprzez rozszerzenie ich zakresu oraz uwzględnienie nowych zagrożeń oraz obszarów szczególnie narażonych. We wniosku przewiduje się również wprowadzenie lepszych mechanizmów ustalania tożsamości właścicieli odsetek, w tym osób będących właścicielami podmiotów. Wniosek czeka na zatwierdzenie Parlamentu Europejskiego i Rady. Nowe przepisy UE w sprawie wymogów kapitałowych wobec banków zwiększą przejrzystość działalności międzynarodowych banków. Instytucje finansowe będą musiały ujawnić informacje dotyczące 6 nowych elementów, w tym obrotu, zysków i podatków w każdym kraju UE oraz w każdym kraju, w którym prowadzą działalność. Przepisy UE dotyczące zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi także zawierają istotne warunki związane z przestrzeganiem przepisów prawa podatkowego i współpracy w tej dziedzinie, które muszą być spełnione, zanim fundusz będzie mógł zacząć prowadzić sprzedaż swoich jednostek w UE. W wyniku ostatnio uzgodnionych zmian w unijnych zasadach rachunkowości UE wprowadzony zostanie systemu sprawozdawczości w podziale na poszczególne państwa (CBCR). Obejmie on duże prywatne przedsiębiorstwa w UE lub przedsiębiorstwa notowane na giełdach w UE, które prowadzą działalność w sektorach ropy naftowej, gazu ziemnego, sektorze górniczym lub sektorze pozyskiwania drewna. Zgłaszanie rządowi państwa przyjmującego podatków, opłat licencyjnych i premii wypłacanych przez przedsiębiorstwa wielonarodowe jest istotnym krokiem naprzód na drodze do zapewnienia przejrzystości podatkowej oraz w walce z korupcją i praniem pieniędzy. Istniejące narzędzia znacznie poprawiły wymianę informacji, jednak państwa członkowskie jeszcze nie korzystają z nich skutecznie i kompleksowo. Niektóre z wniosków Komisji wciąż czekają na przyjęcie, mimo przedłożenia ich już kilka lat temu. Ponadto administracje podatkowe państw członkowskich nie wykorzystały całego potencjału wielu istniejących instrumentów prawnych i praktycznych mechanizmów. Priorytetem jest w tej chwili pełne wykorzystanie przez państwa członkowskie tych narzędzi oraz sumienne i skoordynowane wdrożenie uzgodnień. Państwa członkowskie dysponują pełną suwerennością jeżeli chodzi o pobór 6

8 podatków, funkcjonowanie i spójność swoich przepisów podatkowych i organów podatkowych oraz zwalczanie oszustw podatkowych. Narzędzia UE mogą jedynie pomóc, jeśli istnieje wola polityczna i administracyjna możliwość skorzystania z nich. Komisja wspiera państwa członkowskie w ich wysiłkach, udostępniając im praktyczne narzędzia i instrumenty, jednak to do nich należy prowadzenie skutecznej współpracy administracyjnej. Ramka 3: Co trzeba zrobić na poziomie UE? Rada powinna przyjąć proponowaną zmianę dyrektywy w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności oraz upoważnić Komisję do negocjacji podobnych usprawnień w istniejących umowach z krajami ościennymi. Rada powinna również przyjąć projekt umowy między UE a Liechtensteinem w sprawie zwalczania nadużyć finansowych i współpracy w dziedzinie podatków oraz powinna upoważnić Komisję do rozpoczęcia podobnych negocjacji z innymi krajami ościennymi UE. Ponadto Rada powinna przyjąć zaproponowane środki walki z nadużyciami związanymi z podatkiem VAT, szczególnie mechanizm szybkiego reagowania. Zgodnie z planem działania Komisji w sprawie lepszego zwalczania oszustw podatkowych i uchylania się od opodatkowania z grudnia 2012 r. priorytetem państw członkowskich powinny być odpowiednie działania następcze. Zasadą automatycznej wymiany informacji w UE należy objąć wszystkie właściwe rodzaje dochodów. Komisja Europejska przedstawi wniosek ustawodawczy dotyczący zmiany dyrektywy UE w sprawie współpracy administracyjnej w celu rozszerzenia zakresu automatycznej wymiany informacji na poziomie UE. Celem będzie zapewnienie automatycznej wymiany informacji w zakresie dywidend, zysków kapitałowych i innych dochodów począwszy od 2015 r., od którego to roku automatyczna wymiana stanie się normą UE w zakresie dochodów z zatrudnienia, wynagrodzeń dyrektorów, świadczeń emerytalnych i rentowych, ubezpieczeń na życie i dochodów od nieruchomości. Wniosek będzie również dotyczył opcji, jaką dysponują obecnie organy podatkowe, polegającej na niezgłaszaniu informacji, które są niedostępne. Jednocześnie pilnie przyspieszone zostaną działania na poziomie technicznym, rozszerzając obecne standardowe formaty IT i bezpieczne kanały komunikacji wykorzystywane do wymiany informacji, tak aby objęły one również wszystkie właściwe rodzaje dochodów. 7

9 4. Działania na rzecz wsparcia dobrej światowej polityki podatkowej UE powinna również objąć wiodącą rolę we wspieraniu dobrej polityki podatkowej, a w szczególności automatycznej ogólnoświatowej wymiany informacji. Komisja przewodzi światowym wysiłkom na rzecz walki z oszustwami podatkowymi i uchylaniem się od podatków. Zbliżające się szczyty państw grupy G-8 (17-18 czerwca) oraz grupy G-20 (5-6 września) to istotna możliwość poczynienia postępów w zakresie międzynarodowej walki z uchylaniem się od opodatkowania oraz z praniem pieniędzy. W obszarze tym działa również OECD, przy wsparciu ze strony państw grupy G-20 oraz G-8. W wyniku starań UE jej silna i skoordynowana pozycja w grupie G-8, G-20 i w OECD może pomóc w tym, aby automatyczna wymiana informacji stała się nowym światowym standardem. Ramka 4: UE jako siła napędowa działań na scenie międzynarodowej UE powinna objąć przewodnią rolę na scenie międzynarodowej w celu propagowania zasad dobrego zarządzania w obszarze podatków, a szczególnie automatycznej wymiany informacji i zasad sprawiedliwiej konkurencji podatkowej. Automatyczna wymiana informacji powinna stać się nowym standardem międzynarodowym. UE powinna uzgodnić ambitne i skoordynowane stanowisko w celu uczynienia automatycznej wymiany informacji globalnym standardem stosowanym w międzynarodowych systemach podatkowych. UE powinna w szczególności przemawiać jednym głosem w ramach grup G-8, G-20 i OECD, tak aby przedstawić silne zobowiązanie do rozwijania nowych międzynarodowych reguł, które będzie uwzględniać obowiązujące ustalenia UE w sprawie automatycznej wymiany informacji. UE musi nadal wspierać kraje rozwijające się, które popierają zasady dobrej polityki podatkowej, aby wspierać solidne organy administracji podatkowej poprzez współpracę i pomoc techniczną. UE powinna wypracować jednolite stanowisko na forum dyskusji grupy G-20 w sprawie erozji podstawy opodatkowania i przenoszenia zysków (BEPS) zgodnie z konkluzjami Rady Europejskiej oraz na podstawie działań podejmowanych w UE w sprawie rajów podatkowych i agresywnego planowania podatkowego. Komisja będzie działać na rzecz zapewnienia wzajemnych połączeń i interoperacyjności między unijnymi systemami IT wymiany informacji, systemem FATCA obowiązującym w Stanach Zjednoczonych i światowymi standardami opracowywanymi przez OECD. Zmniejszy to obciążenia administracyjne podmiotów gospodarczych i administracji. 8

10 ZAŁĄCZNIK Państwa członkowskie pobierają tylko ok. połowy dochodów należnych im z tytułu podatku VAT Rzeczywiste dochody z tytułu podatku VAT w 2010 r. (% teoretycznego dochodu przy standardowych stawkach) 2 Ośrodki finansowe ulokowane w rajach podatkowych o surowych przepisach dotyczących tajemnicy bankowej nadal dominują na międzynarodowym rynku depozytów transgranicznych. Tendencje w zakresie zagranicznych depozytów pozabankowych w bankach w wybranych głównych ośrodkach finansowych spoza UE (w mln dolarów amerykańskich) 3 Kajmany Szwajcaria Singapur Hong Kong Jersey 2 Źródło: Komisja Europejska; Taxation Trends wydanie z 2012 r. 3 Źródło: Bank Rozrachunków Międzynarodowych publiczne zbiorcze dane statystyczne. 9

11 Współpraca przynosi znaczne korzyści gospodarcze państwom członkowskim Od 2003 r. kwoty podatku odzyskanego w ramach współpracy transgranicznej zgodnie z dyrektywą w sprawie odzyskiwania wierzytelności wzrosły ponad dziesięciokrotnie 4. Zmiany w kwotach podatku odzyskanego dzięki pomocy w ramach UE przy odzyskiwaniu wierzytelności (wskaźnik: 2003 = 100) 4 Źródło: Komisja Europejska 10

12