UNIWERSYTET TRZECIEGO WIEKU OPIS ELEMENTU

Transkrypt

1 UNIWERSYTET TRZECIEGO WIEKU OPIS ELEMENTU Wskaźnik 7_7_27 Starzenie się jest procesem naturalnym. Okres starości nie powinien być powodem wycofywania się z życia zawodowego, towarzyskiego, kulturalnego czy społecznego, ponieważ może doprowadzić do osamotnienia i izolacji. Po latach aktywności intensywnej zawodowej wiele osób nie udaje się na emeryturę, lecz sukcesywnie ogranicza swoją aktywność zawodową, jednocześnie rozwijając swoją pasję, spełniając marzenia o studiach czy zdobyciu nowych umiejętności. To także idealny czas na podtrzymanie przyjaźni z lat młodości czy nawiązanie nowych znajomości z ludźmi ze swojego otoczenia. Zachowanie aktywności przez seniorów zapobiega poczuci marginalizacji i izolacji. Wiedza i umiejętności zdobyte w wieku dojrzałym dają poczucie satysfakcji i zwiększają poziom własnej wartości. Do najpopularniejszych form aktywizacji intelektualnej seniorów zaliczane są tworzone dynamicznie w ostatnich latach Uniwersytety Trzeciego Wieku. Uniwersytet Trzeciego Wieku należy do systemu kształcenia ustawicznego i realizuje szereg różnorodnych celów. Celem głównym jest szeroko rozumiana edukacja. Natomiast cele szczegółowe, to rozwój osobisty słuchaczy, upowszechnianie wiedzy z zakresu różnych dziedzin, poprawa jakości życia oraz usprawnianie i aktywizowanie w sferze fizycznej, psychicznej i społecznej, a więc pozostawienie osób starszych w pełnej aktywności, w tym także zawodowej. W Polsce Uniwersytety Trzeciego Wieku mają swoją ponad 40-letnią historię. Tworzone są sukcesywnie od 1975 roku. Ich dynamiczny wzrost przypada na lata Jak wskazują dane Ogólnopolskiej Federacji Uniwersytetów Trzeciego Wieku, w Polsce na dzień 31 marca 2017 roku

2 działało 614 Uniwersytetów Trzeciego Wieku. Ich rozkład w kontekście województw przedstawiono na poniższej mapie. Rys. 1. Uniwersytety Trzeciego Wieku w Polsce na dzień 31 marca źródło: [dostęp: ] Cechą charakterystyczną nauczania dorosłych jest ich chęć kierowania procesem nauczania, tzw. wpływania na tematyką zajęć, nakierowywanie na istotne dla danej grupy treści tematyczne. Indywidualne oczekiwania seniorów mogą być zaspokojone na zajęciach prowadzone w sekcjach, zespołach, grupach oraz kołach zainteresowań. Ich specyfika zależy od oczekiwań słuchaczy oraz pomysłowości organizatorów prowadzących Uniwersytety Trzeciego Wieku.

3 Działania Uniwersytetów Trzeciego Wieku można podzielić na działania związane z ofertą dydaktyczną i na pozostałe, lub według innych kryteriów, na zajęcia zorganizowane i niezorganizowaną aktywność społeczną. Oferta dydaktyczna uniwersytetów ma formę wykładów lub zajęć (sekcje, warsztaty, kursy, kluby i koła zainteresowań). Uniwersytety Trzeciego Wieku organizują dodatkowo imprezy, wydarzenia kulturalne spotkania towarzyskie, w których odbiorcami są nie tylko słuchacze UTW, ale także społeczność lokalna. Formy edukacji jakie realizowane na Uniwersytetach Trzeciego Wieku to głównie: wykłady, seminaria, konwersatoria lektoraty języków obcych sekcje lub koła zainteresowań kluby i zespoły tematyczne warsztaty artystyczne zajęcia ruchowe, rekreacyjne, rehabilitacyjne imprezy kulturalne, turystyczne i okolicznościowe kursy, szkolenia, poradnictwo w niektórych uniwersytetach wprowadzono zajęcia wakacyjne: wyjazdy, wczasy, rekreacja seniorów podczas lata. Opisane powyżej główne formy zajęć świadczą, że specyfika tych instytucji jest organizowanie wielokierunkowej aktywności: edukacyjna, kulturowa, artystyczna, turystyczna oraz sportowa. Zatem można stwierdzić że aktywność uczestników jest dewizą każdego Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Uniwersytety Trzeciego Wieku różnią się wielkością, najmniejsze skupiają zaledwie 10 słuchaczy, największe ponad 2000 osób. W przeciętnym UTW kształci się średnio 230 słuchaczy. To imponująca liczba jednocześnie warto sobie uświadomić, że w Polsce żyje obecnie blisko 15 mln osób powyżej 50. roku życia. Z prostego rachunku wynika, że z UTW korzysta jedna na 150 osób w tym wieku. Nie każdy musi być słuchaczem uniwersytetu, jednak widać,

4 że przestrzeń dla rozwoju Uniwersytetów Trzeciego Wieku jest jeszcze olbrzymia. Polskie Uniwersytety Trzeciego Wieku to szczególne miejsce dla osób samotnych. Uroczystości świąteczne, spotkania towarzyskie, imprezy okolicznościowe weszły na stałe w repertuar zajęć. Jeżeli chodzi o wymagania formalne dotyczące naboru słuchaczy Uniwersytetu Trzeciego Wieku to zależnie od poszczególnych ośrodków i modeli ich funkcjonowania brane są pod uwagę: wiek i wykształcenie kandydatów. Praktykuje się rozmowy kwalifikacyjne, biorąc także pod uwagę osobiste aspiracje i zainteresowania poszczególnych kandydatów, ich aktywność, chęć działania na rzecz placówki i oczekiwania względem niej. Wiek osób przyjmowanych (zazwyczaj powyżej 40 lat), jak ich wykształcenie jest zróżnicowane niektóre uniwersytety przyjmują osoby bez ograniczeń, inne ograniczenia te stosują. Zróżnicowanie kryteriów naboru uzależnione jest możliwościami finansowymi oraz charakterem danego uniwersytetu. Słuchaczami uniwersytetów trzeciego wieku są głównie osoby w wieku emerytalnym - seniorzy, chcący poszerzyć swoją wiedzę z zakresu różnych nauk i spędzić wolny czas w aktywny sposób. Osoby te wykazują się dużym zapałem i zaangażowaniem połączonym z silną motywacją, a także chęcią uczenia się nowych rzeczy oraz poszerzania i aktualizowania już posiadanych wiadomości. W uniwersytetach trzeciego wieku przeważają osoby dobrze wykształcone, posiadające średnie i wyższe wykształcenie. Tylko niewielki procent osób z wykształceniem podstawowym bierze udział w zajęciach. Najprawdopodobniej jest to spowodowane tym, że osoby z wyższym i średnim wykształceniem wykazują się większą aktywnością i chęcią poznawania nowych rzeczy, a poza tym nie mają większych trudności ze zrozumieniem wykładów prowadzonych na akademickim poziomie. Największą grupę osób uczęszczających na zajęcia Uniwersytetów Trzeciego Wieku stanowią kobiety. We wszystkich placówkach jest to ponad

5 90% osób korzystających z oferty edukacyjnej. Mężczyźni w zależności od uniwersytetu stanowią zaledwie kilka procent od około 4% do 9%. Oferta edukacyjna Uniwersytetów Trzeciego Wieku jest bardzo wszechstronna i zróżnicowana. Podstawowymi zajęciami dydaktycznymi są wykłady, które w zależności od rodzaju placówki odbywają się raz lub dwa razy w tygodniu. Tematyka prowadzonych zajęć poruszana jest najczęściej w dwóch blokach tematycznych mieszczących się w zakresie nauk humanistycznych i biologiczno-medycznych. W ramach bloku pierwszego, obejmującego zagadnienia dotyczące nauk humanistycznych, prowadzone są wykłady poświęcone m.in. historii, filozofii, psychologii, literaturze, polityce, muzyce i historii sztuki. Ponadto odbywają się również spotkania ze sławnymi ludźmi. Blok drugi porusza zagadnienia związane m.in. z profilaktyką gerontologiczną, ciekawostkami biologiczno-medycznymi oraz obejmuje tematykę związaną z informacjami dotyczącymi zdrowego stylu życia. Po wykładach słuchacze mają możliwość zadawać wykładowcom pytania lub uczestniczyć w dyskusji poświęconej aktualnie poruszanej tematyce. Poza wykładami Uniwersytety Trzeciego Wieku oferują również słuchaczom zajęcia seminaryjne, dzięki którym słuchacze mają szansę pogłębić swoją wiedzę dotyczącą interesujących ich zagadnień oraz wymiany poglądów na tematy z określonych dziedzin. Tematyka seminariów mieści się w zakresie nauk humanistycznych i biologiczno-medycznych. W większości placówek prowadzone są lektoraty językowe. W zależności od UTW seniorzy mogą korzystać z zajęć z następujących języków: angielskiego, francuskiego, niemieckiego i włoskiego. Dzięki tym zajęciom mają możliwość przypomnienia sobie języka poznanego w młodości. Najczęściej lektoraty językowe odbywają się na kilku poziomach w zależności od stopnia zaawansowania słuchaczy. Przeciętny Uniwersytet Trzeciego Wieku organizuje średnio 48 wykładów rocznie. W 42% UTW jest organizowanych mniej niż 20 wykładów rocznie, a w 8% UTW ponad 100 wykładów rocznie. Wykłady nie są dodatkowo płatne (trzeba tylko opłacić wpisowe i/lub roczną składkę). Koszt udziału w zajęciach wacha się w zależności od UTW od kwoty 50 zł do 150 zł za jeden rok. Zajęcia

6 dodatkowe odbywają się na prawie wszystkich Uniwersytetach i w przeciwieństwie do wykładów zakładają aktywne uczestnictwo słuchaczy. Koszt udziału w zajęciach dodatkowych, uzależniony jest od tematyki i specyfiki organizacyjnej zajęć i wacha się od 10 zł do 80 zł miesięcznie. Zajęcia są regularne (np. cotygodniowe) lub cyklicznie (np. 10 spotkań na dany temat). Przeciętny Uniwersytet Trzeciego Wieku organizuje średnio 24 grupy zajęciowe rocznie. Największą popularnością cieszą się kursy komputerowe i językowe, zajęcia sportowe i ruchowe, sekcje plastyczne i turystyczne. Sport i turystyka, a także zajęcia artystyczne. Z dużym zainteresowaniem słuchaczy spotyka się również praktyczne poradnictwo zajęcia prowadzone przez praktyków i specjalistów, np. prawnika, notariusza, policjanta, farmaceutę, rzecznika praw konsumentów, pracowników NFZ, ZUS, urzędów skarbowych. Ważne miejsce w ofercie edukacyjnej Uniwersytetów Trzeciego Wieku zajmują zajęcia z rekreacji ruchowej i turystyki. W zależności od rodzaju placówki w programach poszczególnych UTW możemy znaleźć gimnastykę rehabilitacyjną i różnego rodzaju ćwiczenia usprawniające oraz pływanie. Dużym zainteresowaniem cieszą się zajęcia turystyczno-krajoznawcze. Placówki proponują seniorom biorącym udział w zajęciach wycieczki piesze, jak i dłuższe wyjazdy zorganizowane. Seniorzy uczestniczą w kilkukilometrowych wycieczkach pieszych, zwiedzają ciekawe miejsca w Polsce i na świecie (podczas kilkudniowych wyjazdów zorganizowanych) oraz biorą udział w turnusach rehabilitacyjnych i świątecznych wyjazdach. Uniwersytety Trzeciego Wieku prowadzą również zajęcia twórcze i samokształceniowe prowadzone w formie warsztatów, sekcji lub zespołów zajmujących się konkretną tematyką. W ramach tych zajęć słuchacze mogą uczestniczyć w warsztatach plastycznych, obejmujących różnego rodzaju techniki malarstwa, np. malowanie na jedwabiu, akwarele, zajęcia z ręcznego tkactwa artystycznego oraz w warsztatach tanecznych. Zajęcia w zespołach lub sekcjach samokształceniowych obejmują tematykę dotyczącą literatury, teatru, pamiętnikarstwa i muzyki. Coraz częściej dużym zainteresowaniem cieszą się zajęcia poświęcone obsłudze komputera i Internetu. Ważnym elementem tych zajęć jest to, że podczas nich to sami seniorzy stają się twórcami, pisząc wiersze

7 lub pamiętniki albo malując obrazy. Dzięki temu odkrywają w sobie nowe talenty oraz uczą się dotąd nieznanych im technik niezbędnych do uprawiania danej dziedziny artystycznej. W zależności od rodzaju placówki słuchacze mogą uczestniczyć w administracyjno-organizacyjnej obsłudze uniwersytetów. Taki system funkcjonowania placówek sprawia, że seniorzy będący odbiorcami konkretnej oferty edukacyjnej są jednocześnie jej twórcami oraz stają się za nią osobiście odpowiedzialni i zaangażowani w tworzenie danego przedsięwzięcia. Jest to forma szczególnie ważna, dla osób, które w trakcie swojej pełnej aktywności zawodowej wykonywały prace na stanowiskach kierowniczych, lub lubią angażować się w działalność społeczną. Bibliografia: Osak K., Ziółkowski P., Regionalne Sieć Uniwersytetów Trzeciego Wieku Wyższej Szkoły Gospodarki w Bydgoszczy , wyd. WSG, Bydgoszcz Ziółkowski P., Szkice z pedagogiki senioralnej, wyd. WSG, Bydgoszcz 2017 Ziółkowski P., Student 50+, poradnik dla organizatorów uniwersytetów trzeciego wieku, wyd. WSG, Bydgoszcz