PAKIET INFORMACYJNY KIERUNEK BUDOWNICTWO STUDIA II STOPNIA SPECJALNOŚĆ: DROGI I MOSTY ROK AKADEMICKI 2012/2013

Transkrypt

1 UNIWERSYTET ZIELONOGÓRSKI WYDZIAŁ INŻYNIERII LĄDOWEJ I ŚRODOWISKA PAKIET INFORMACYJNY KIERUNEK BUDOWNICTWO STUDIA II STOPNIA SPECJALNOŚĆ: DROGI I MOSTY ROK AKADEMICKI 2012/ EUROPEJSKI SYSTEM TRANSFERU PUNKTÓW

2 SPIS TREŚCI 1. CZĘŚĆ II.A. INFORMACJE O STUDIACH Ogólna charakterystyka studiów Opis zakładanych efektów kształcenia Program studiów CZĘŚC II.B. KATALOG PRZEDMIOTÓW MATEMATYKA ZARZĄDZANIE PRZEDSIĘWZIĘCIAMI BUDOWLANYMI TEORIA SPRĘŻYSTPOŚCI I PLASTYCZNOŚCI Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: METODY KOMPUTEROWE W PROJEKTOWANIU DRÓG I MOSTÓW ZŁOŻONE KONSTRUKCJE METALOWE I Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: ZŁOŻONE KONSTRUKCJE BETONOWE I Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: POSADOWIENIA MOSTÓW Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: MECHANIKA BUDOWLI DROGOWO-MOSTOWYCH BUDOWNICTWO KOLEJOWE MATERIAŁOZNAWSTWO DROGOWO-MOSTOWE TECHNOLOGIA NAWIERZCHNI Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: DROGI I ULICE Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: DROGI I ULICE - KONTYNUACJA Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: MOSTY METALOWE MOSTY METALOWE - KONTYNUACJA INŻYNIERIA RUCHU DROGOWEGO Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: MOSTY BETONOWE MOSTY BETONOWE - KONTYNUACJA KOMUNIKACJA MIEJSKA I BUDOWA LOTNISK BADANIA DRÓG I MOSTÓW BUDOWNICTWO DROGOWO-MOSTOWE NA ŚWIECIE ZMĘCZENIE I TRWAŁOŚĆ KONSTRUKCJI MOSTOWYCH BEZPIECZEŃSTWO RUCHU DROGOWEGO Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: ODWODNIENIE OBIEKTÓW MOSTOWYCH Wymagania wstępne:

3 Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: ELEMENTY UTRZYMANIA I NAPRAW ZE WZMACNIANIEM MOSTÓW ZAAWANSOWANE MATERIAŁY I WYPOSAŻENIE MOSTÓW XXI WIEKU AUTOSTRADY NA ŚWIECIE UTRZYMANIE I PRZEBUDOWA ISTNIEJĄCEJ SIECI DROGOWEJ Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: KONSTRUKCJE KŁADEK DLA PIESZYCH FIZYKA BUDOWLI II Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia: KONSTRUKCJE CIĘGNOWE POMIARY GEODEZYJNE PRZY BADANIACH I BUDOWIE DRÓG I MOSTÓW Wymagania wstępne: Zakres tematyczny przedmiotu: Metody kształcenia:

4 1. CZĘŚĆ II.A. INFORMACJE O STUDIACH 4

5 1.1. Ogólna charakterystyka studiów 1. Nazwa kierunku studiów: Budownictwo. 2. Poziom kształcenia: - drugi stopień kształcenia. 3. Profil kształcenia: - ogólno akademicki. 4. studiów: - stacjonarne (1,5 roku), niestacjonarne (1,5 roku). 5. Tytuł zawodowy uzyskiwany przez absolwenta: -magister inżynier. 6. Przyporządkowanie kierunku studiów do obszaru kształcenia: - nauki techniczne. 7. Wskazanie dziedzin (nauki lub sztuki) i dyscyplin (naukowych lub artystycznych), do których odnoszą się efekty kształcenia dla kierunku: budownictwo, inżynieria sanitarna, architektura i urbanistyka, geologia, geodezja. 8. Wskazanie związku z misją uczelni i jej strategią rozwoju:- prowadzenie badań i kształcenie studentów. 9. Ogólne cele kształcenia oraz możliwości zatrudnienia i kontynuacji kształcenia przez absolwentów studiów: Specjalność Drogi i Mosty Absolwent tej specjalności uzyskuje wiedzę w zakresie projektowania i wykonawstwa w zakresie autostrad, dróg, ulic oraz obiektów inżynierskich jakimi są lotniska, mosty, estakady, przepusty, tunele itp. Absolwenci tej specjalności posiadają bogatą wiedzę nt. nowoczesnego projektowania i organizacji budowy w zakresie budownictwa komunikacyjnego. Posiadają też wiedzę między innymi na temat inżynierii i bezpieczeństwa ruchu drogowego, a także w zakresie zaawansowanych materiałów i technologii stosowanych (w Polsce, w Europie i na świecie) do budowy i utrzymania tych konstrukcji. Nieobce są też im techniki nowatorskiego badania, monitorowania stanu technicznego i zarządzania autostradami, drogami i mostami. Ponadto absolwent tej specjalności uzyskuję niezbędną wiedzę w zakresie ekologii w budowie infrastruktury komunikacyjnej (budowa przejść dla zwierząt, zabezpieczeń przeciwhałasowych itp.). 10. Wymagania wstępne: Ma skończony I stopień kształcenia z tytułem inżyniera lub magistra tego samego lub pokrewnego kierunku. 11. Zasady rekrutacji, Kandydaci na studia przyjmowani są według kolejności na liście rankingowej sporządzonej na podstawie punktacji: za przeliczony wynik ukończenia studiów wpisany do dyplomu, za zgodność albo pokrewieństwo kierunku ukończonych studiów z wybranym kierunkiem studiów drugiego stopnia. Kierunek ukończonych studiów z wybranym kierunkiem studiów drugiego stopnia jest: zgodny, gdy jest to ten sam kierunek ukończonych studiów pierwszego stopnia (z tytułem inżyniera), pokrewny, gdy jest to kierunek: architektura i urbanistyka, inżynieria środowiska, mechanika i budowa maszyn, makrokierunki oraz kierunki na których realizowane jest co najmniej 60% przedmiotów kierunkowych podanych w obowiązujących standardach kształcenia. W przypadku, gdy kierunek ukończonych studiów: jest zgodny z kierunkiem studiów drugiego stopnia, wówczas liczba punktów jest równa przeliczonemu wynikowi ukończenia studiów plus dwa, jest pokrewny kierunkowi studiów drugiego stopnia, wówczas liczba punktów jest równa przeliczonemu wynikowi ukończenia studiów plus jeden, 5

6 nie jest ani zgodny ani pokrewny kierunkowi studiów drugiego stopnia, wówczas liczba punktów jest równa przeliczonemu wynikowi ukończenia studiów. Jako kryterium dodatkowe brana jest pod uwagę liczba punktów za przeliczoną ocenę z egzaminu dyplomowego. Wynik ukończenia studiów, oceny i średnie S ustalone według skali ocen stosowanej na innych uczelniach, przeliczane są na wynik, oceny i średnie N w skali ocen stosowanej na Uniwersytecie Zielonogórskim zgodnie z wzorem: N = 3 ( S-m) / (M - m) + 2, gdzie M - jest maksymalną, m - minimalną (niedostateczną) oceną według skali stosowanej na innej uczelni. Osoby przyjęte na studia drugiego stopnia, mogą być zobowiązane do uzupełnienia różnic programowych dotyczących wiedzy ogólnej z zakresu studiów pierwszego stopnia w terminach ustalonych przez dziekana Różnice w stosunku do innych programów o podobnie zdefiniowanych celach i efektach kształcenia prowadzonych na uczelni: - brak Opis zakładanych efektów kształcenia Kierunek studiów budownictwo należy do obszaru kształcenia w zakresie nauk technicznych i jest powiązany z takimi kierunkami studiów jak architektura, urbanistyka, inżynieria sanitarna. Objaśnienie oznaczeń: K (przed podkreślnikiem) - kierunkowe efekty kształcenia T - obszar kształcenia w zakresie nauk technicznych 1 - studia pierwszego stopnia 2 studia drugiego stopnia A - profil ogólno akademicki P profil praktyczny W kategoria wiedzy U kategoria umiejętności K - kategoria kompetencji społecznych 01, 02, 03 i kolejne - numer efektu kształcenia Inz - efekty kształcenia prowadzącego do uzyskania kompetencji inżynierskich Symbol Efekty kształcenia dla kierunku studiów budownictwo. Po ukończeniu studiów drugiego stopnia na kierunku studiów budownictwo absolwent o specjalności Drogi i Mosty: WIEDZA K_W01 Ma rozszerzoną, uporządkowaną i pogłębioną wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i mechaniki przydatną do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu konstrukcji dróg i obiektów Odniesienie do efektów kształcenia w obszarze kształcenia w zakresie nauk technicznych T2A_W01 T2A_W04

7 inżynierskich dotyczących m.in.: wytrzymałości materiałów, stateczności konstrukcji, modelowania MES, optymalizacji konstrukcji, fundamentowania, geologii, geodezji. K_W02 Ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie konstrukcji budowlanych w tym konstrukcji stalowych, betonowych i zespolonych. K_W03 Zna metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań inżynierskich z zakresu konstrukcji budowlanych i drogownictwa. K_W04 Ma wiedzę o cyklu życia konstrukcji budowlanych w tym inżynierskich. K_W05 Ma wiedzę dotyczącą zarządzania, w tym zarządzania jakością, i prowadzenia działalności gospodarczej. K_W06 Zna zasady tworzenia i rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości, wykorzystującej nabytą wiedzę. K_W07 Ma wiedzę o trendach rozwojowych i najistotniejszych nowych osiągnięciach w zakresie drogownictwa i konstrukcji mostowych. UMIEJĘTNOŚCI K_U01 Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł także w języku angielskim, potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie. Potrafi porozumiewać się przy użyciu różnych technik w środowisku zawodowym językiem technicznym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie budownictwa inżynieryjnego. K_U02 Potrafi opracować szczegółową dokumentację zadania projektowego lub badawczego wraz z omówieniem i interpretacją otrzymanych wyników. K_U03 Potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi do realizacji zadań z zakresu projektowania, wykonywania, badań i utrzymania infrastruktury drogowej i mostowej. K_U04 Potrafi ocenić i porównać rozwiązania projektowe ze względu na rozwiązania techniczne i technologiczne jak również użytkowe i ekonomiczne. K_U05 Potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi niezbędnych do rozwiązania zadania inżynierskiego, uwzględniając ograniczenia tych metod. K_U06 Potrafi ocenić przydatność i możliwość wykorzystania nowych osiągnięć w zakresie materiałów, i konstrukcji zawierających rozwiązania o charakterze innowacyjnym. Potrafi zaproponować ulepszenia (usprawnienia) istniejących rozwiązań projektowych i technicznych. T2A_W03 T2A W07 T2A W06 T2A_W09 T2A_W11 T2A_W05 T2A_U01 T2A_U02 T2A_U04 T2A U07 T2A U14 T2A_U18 T2AU12 T2A_U16 7

8 BLOK Nr KOMPETENCJE SPOŁECZNE K_K01 Potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy. K_K02 Ma świadomość skutków i odpowiedzialności za podejmowane decyzje z działalności inżynierskiej w zakresie dróg i mostów w tym jej wpływu na środowisko. K_K03 Prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu K_K04 Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role. T2A_K06 T2A_K02 T1A_K06 T2A_K Program studiów 1) studiów: stacjonarne i niestacjonarne. 2) Liczba semestrów i liczbę punktów koniecznych dla uzyskania kwalifikacji odpowiadających poziomowi studiów: stacjonarne 3 semestry i 90 punktów, niestacjonarne 3 semestry i 90 punktów. 3) Moduły kształcenia zajęcia lub grupy zajęć wraz z przypisaniem do każdego modułu zakładanych efektów kształcenia oraz liczby punktów : efekty kształcenia wg kart przedmiotu. STUDIA MAGISTERSKIE (II Stopnia) Specjalność: DROGI I MOSTY GODZIN RAZEM (min.) LP. NAZWA PRZEDMIOTU Zakład Spr. A 1 1 Matematyka IMiE 30 B 1 2 Teoria sprężystości i plastyczności ZMB 30 B 2 3 Metody komputerowe w projektowaniu dróg i mostów ZMB ZDiM B 3 4 Złożone konstrukcje metalowe I ZKB 60 B 4 5 Złożone konstrukcje betonowe I ZKB 45 B 5 6 Zarządzanie przedsięwzięciami budowlanymi ZDiM

9 C 1 7 Mechanika budowli drogowo-mostowych ZMB ZDiM C 2 8 Budownictwo kolejowe ZDiM 15 C 3 9 Materiałoznawstwo drogowo-mostowe ZDiM 60 C 4 10 Technologia nawierzchni ZDiM 15 C 5 11 Drogi i ulice ZDiM 105 C 6 12 Mosty metalowe ZDiM 105 C 7 13 Inżynieria ruchu drogowego ZDiM 30 C 8 14 Mosty betonowe ZDiM 105 C 9 15 Komunikacja miejska i budowa lotnisk ZDiM 15 C Badania dróg i mostów ZDiM 45 C Budownictwo drogowo-mostowe na świecie ZDiM 15 C Zmęczenie i trwałość konstrukcji mostowych ZDiM 15 C Bezpieczeństwo ruchu drogowego ZDiM 30 C Odwodnienie obiektów mostowych ZDiM 15 C C Elementy utrzymania i napraw ze wzmacnianiem mostów Zaawansowane materiały i wyposażenie mostów XXI wieku. 30 ZDiM 15 ZDiM 0 C Autostrady na świecie ZDiM 0 C Utrzymanie i przebudowa istniejącej sieci drogowej ZDiM 0 C Konstrukcje kładek dla pieszych ZDiM 0 C Fizyka budowli II ZMB 15 C Konstrukcje cięgnowe ZMB

10 C Pomiary geodezyjne przy budowie i badaniach dróg i mostów ZGiG 0 C Posadowienia mostów ZGiG 0 C dyplomowe ZDiM 30 D 1 31 specjalistyczne ZDiM 90 E 1 32 Praca dyplomowa ZDiM RAZEM LICZBA GODZIN ) Sposoby weryfikacji zakładanych efektów kształcenia osiąganych przez studenta - wg. kart przedmiotu. 5) Plan studiów odrębny dla studiów prowadzonych w formie stacjonarnej i niestacjonarnej, w tym charakterystyki przedmiotów sporządzonych zgodnie z wzorcowym sylabusem: plany wg osobnych kart, charakterystyka wg kart przedmiotu. 6) Łączna liczbę punktów, którą student musi uzyskać na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich i studentów: 70 punktów. 7) Łączną liczbę punktów, którą student musi uzyskać w ramach zajęć z zakresu nauk podstawowych, do których odnoszą się efekty kształcenia dla określonego kierunku, poziomu i profilu kształcenia: matematyka: 3 punkty. 8) Łączną liczbę punktów, którą student musi uzyskać w ramach zajęć o charakterze praktycznym, w tym zajęć laboratoryjnych i projektowych: 75 punktów. 9) Minimalną liczbę punktów, którą student musi uzyskać, realizując moduły kształcenia oferowane na zajęciach ogólno uczelnianych lub na innym kierunku studiów: 0 punktów. 10) Minimalną liczbę punktów, którą student musi uzyskać na zajęciach z wychowania fizycznego: 0 punktów. 11) Wymiar, zasady i forma odbywania praktyk: program nie przewiduje praktyk 12) Wybór modułów kształcenia, do których przypisuje się punkty w wymiarze nie mniejszym niż 30% liczby punktów :

11 minimalna liczba punktów : 27, moduł kształcenia/przedmiot moduł C15 1, Moduł C16 1, seminarium dyplomowe 5, laboratorium specjalistyczne 10, praca dyplomowa ` 10. Łącznie: ( ) 27 11

12 2. CZĘŚC II.B. KATALOG PRZEDMIOTÓW DLA KIERUNKU BUDOWNICTWO STUDIA II STOPNIA SPECJALNOŚĆ: DROGI I MOSTY 12

13 Liczba godzin w semestrze Liczba godzin w tygodniu Semestr MATEMATYKA Kod przedmiotu: 11.1-WILŚ- BUD- MAT- DA01 Typ przedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: Polski Odpowiedzialny za przedmiot: Wydział Matematyki, Informatyki i Ekonometrii, dr Tomasz Małolepszy Prowadząc y: dr Tomasz Małolepszy 13 zajęć zaliczenia Punkt y Studia stacjonarne W ykład 15 1 zaliczenie z oceną I 15 1 zaliczenie z oceną Studia niestacjonarne 3 W ykład 10 1 Zaliczenie z oceną I 10 1 zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU Zapoznanie studenta z elementami teorii równań różniczkowych cząstkowych (jednego z podstawowych narzędzi służących do modelowania matematycznego zjawisk otaczającej nas rzeczywistości) oraz wprowadzenie do rachunku wariacyjnego. WYMAGANIA WSTĘPNE Opanowanie treści kształcenia w zakresie matematyki na poziomie studiów pierwszego stopnia ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU WYKŁAD Równania różniczkowe cząstkowe - klasyfikacja równań ze względu na stopień nieliniowości, podstawowe metody rozwiązywania równań różniczkowych cząstkowych rzędu I (metoda charakterystyk, metoda Lagrange a), postać kanoniczna semiliniowych równań różniczkowych cząstkowych rzędu II, najważniejsze typy zagadnień początkowobrzegowych dla równań hiperbolicznych, parabolicznych oraz eliptycznych, szeregi Fouriera, metoda rozdzielania zmiennych jako metod rozwiązywania zagadnień początkowo-brzegowych dla równań hiperbolicznych. Podstawy rachunku wariacyjnego.

14 ĆWICZENIA Rozwiązywanie zadań dotyczących treści przekazywanych na kolejnych wykładach ze szczególnym uwzględnieniem praktycznych zastosowań poznanych pojęć. METODY KSZTAŁCENIA: Tradycyjny wykład; ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci rozwiązują zadania. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Umiejętności w zakresie rozwiązywania quasilinowych równań różniczkowych rzędu I, sprowadzanie semiliniowych równań rzędu II do postaci kanonicznej, rozwiązywanie zagadnień początkowo-brzegowych dla równań hiperbolicznych za pomocą metody rozdzielania zmiennych; podstawy posługiwania się rachunkiem wariacyjnym. 14 WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: 1. Ćwiczenia: dwa lub trzy kolokwia, złożone z zadań o zróżnicowanym stopniu trudności. O ocenie końcowej będzie decydowała suma punktów zdobyta podczas tych kolokwiów. 2. Wykład: ocena z zaliczenia. Na stopień z przedmiotu (modułu) składa się ocena z ćwiczeń (50%) oraz ocena z wykładu (50%). OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wykład Ćwiczenia i przygotowanie do zajęć Praca samodzielna Konsultacje Razem za cały przedmiot: 75 godzin (3 ) godzin, - 30 godzin, - 20 godzin - 10 godzin LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Lawrence C. Evans, Równania różniczkowe cząstkowe, PWN, Warszawa E. Kącki, L. Siewierski, Wybrane działy matematyki wyższej z ćwiczeniami, WSInf Praca zbiorowa, Wybrane działy matematyki stosowanej, PWN, Warszawa LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Włodzimierz Stankiewicz, Jacek Wojtowicz, Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych, część II, PWN, Warszawa Roman Leitner, Janusz Zacharski, Zarys matematyki wyższej dla studentów, cz. III, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1995, wydanie siódme poprawione.

15 Liczba godzin w semestrze Liczba godzin w tygodniu Semestr ZARZĄDZANIE PRZEDSIĘWZIĘCIAMI BUDOWLANYMI Kod przedmiotu: 04.0-WILŚ- BUD- ZPB- DB05 Typ przedmiotu: obowiązkowy W ymagania wstępne: Organizacja i zarządzanie. Technologia i organizacja budowy. Harmonogramowanie. Racjonalność rozwiązań. Ryzyko i niepewność. Budownictwo komunikacyjne (drogi i mosty). Systemy wspomagania decyzji (SWD). Język nauczania: polski Odpowiedzialny za przedmiot: Dr hab. inż. Janusz Szelka, prof. UZ Prowadząc y: Dr hab. inż. Janusz Szelka, prof. UZ 15 zajęć zaliczenia Punkt y Studia stacjonarne W ykład 15 1 Egzamin III Projekt 15 1 zaliczenie na ocenę Studia niestacjonarne 3 W ykład 10 1 Egzamin III Projekt 10 1 zaliczenie na ocenę ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Podstawowe pojęcia z zakresu organizacji i zarządzania (O i Z). Obszary zastosowania O i Z w budownictwie. Metody podejmowania decyzji. Metody organizacji procesów budowlanych i ich efektywność. Metody planowania budowy, harmonogramowania robót budowlanych (metody klasyczne i sieciowe). Analiza ryzyka przedsięwzięć budowlanych i

16 optymalizacja harmonogramów. Harmonogramy robót liniowych (dróg i mostów). Normowanie nakładów rzeczowych w budownictwie. Podstawy kosztorysowania. Techniki komputerowe i nowoczesne technologie w praktyce inżynierskiej. METODY KSZTAŁCENIA: Wykład wykład konwencjonalny Projekt praca indywidualna nad projektem i w grupie EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza Student ma uporządkowaną wiedzę ogólną z zakresu organizacji i zarządzania, a w szczególności z obszaru budownictwa lądowego (dróg i mostów). Zna normy i normatywy pracy w budownictwie lądowym i zasady kierowania budową.k_w13 16 Umiejętności Student potrafi zastosować właściwe metody planowania budowy i harmonogramowania przedsięwzięć inżynieryjnych, a w szczególności opracowania projektów technologicznoorganizacyjnych budowy dróg i mostów. K_U11 Kompetencje społeczne Student jest w stanie rozwiązywać problemy związane z realizacją przedsięwzięć z zakresu budownictwa lądowego przy wykorzystaniu stosownego oprogramowania komputerowego. K_K08 WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zaliczenie na podstawie testu z progami punktowymi. 50% - 60% pozytywnych odpowiedzi dst, 61% - 70% dst plus, 71% - 80% db, 81% - 90% db+, 91% - 100% bdb. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Kontakt z prowadzącym Przygotowanie do egzaminu Praca nad projektem Łącznie na przedmiot 15w +15p + 10 kons, razem 40 h 20 h 30 h 30 h 90/30 = 3. LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Bieniok, H. i zespół: Metody sprawnego zarządzania. Planowanie, motywowanie, organizowanie, kontrola. Wydawnictwo PLACET, Warszawa Bortniczuk, W., Kozubski, K.: Podstawy technologii produkcji budowlanej. Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź Dyżewski, A.: Technologia i organizacja budowy. Arkady, Warszawa 1989.

17 4. Izdebski, K.: Modelowanie i symulacja procesów technologicznych montażu. Wydawnictwo Politechniki Białostockiej, Białystok Jaworski, K.M.: Podstawy organizacji budowy. PWN, Warszawa Kasprowicz, T.: Inżynieria przedsięwzięć budowlanych. WAT, Warszawa Marcinkowski, R.: Metody rozdziału zasobów realizatora w działalności inżynieryjnobudowlanej. WAT, Warszawa Mrozewicz, J.: Metody organizacji procesów budowlanych uwzględniający sprężenia czasowe. Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne, Wrocław Praca zbiorowa pod red. O. Kaplińskiego: Metody i modele badań w inżynierii przedsięwzięć budowlanych. PAN, Warszawa Sobotka, A.: Wrażliwość decyzji logistycznych w przedsiębiorstwie budowlanym. Wydawnictwo Uczelniane, Lublin Trzaskalik, T.: Wprowadzenie do badań operacyjnych z komputerem. PWE, Warszawa Uhma, C.P.: Ekonomika budownictwa. WSiP, Warszawa

18 Liczba godzin w semestrze Liczba godzin w tygodniu Semestr TEORIA SPRĘŻYSTPOŚCI I PLASTYCZNOŚCI Kod przedmiotu: 06.4-WILŚ- BUD- MSPP- DB01 Typ przedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowiedzialny za przedmiot: Prowadząc y: Zakład Mechaniki Budowli Prof. dr hab. inż. Romuald Świtka Prof. dr hab. inż. Romuald Świtka dr inż. Krzysztof Kula 18 zajęć zaliczenia Punkt y Studia stacjonarne W ykład 15 1 Egzamin I Projekt 15 1 Zaliczenie na ocenę Studia niestacjonarne 2 W ykład 10 1 Egzamin I Projekt 10 1 Zaliczenie na ocenę CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studenta podstawowymi założeniami i zależnościami stosowanymi w teorii sprężystości i plastyczności. WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość analizy matematycznej i rachunku macierzowego, mechaniki budowli - statyki, podstaw mechaniki komputerowej.

19 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Wektory i tensory. Analiza na polach tensorowych. Opis ruchu Lagrange a i Eulera. Tensory odkształcenia Greena i Almansiego. Interpretacja fizyczna współrzędnych tensora odkształcenia. Odkształcenia główne. Równania zgodności odkształceń. Zasada naprężenia Eulera-Cauchy ego. Tensor naprężenia Eulera-Cauchy ego. Naprężenia główne, największe naprężenia styczne. Tensory naprężenia Pioli- Kirchhoffa. Zasady zachowania: masy, pędu, momentu pędu, energii. Równania konstytutywne: związek Duhamela-Neumanna, ciało izotropowe, stałe Lamé go, techniczne stałe materiałowe. Synteza równań teorii sprężystości. Warunki brzegowe. Równania Lamé go. Równania Beltrami-Michella. Równanie pracy wirtualnej. Twierdzenia o minimum energii potencjalnej komplementarnej i jednoznaczność rozwiązań. Metoda Ritza. Równania teorii sprężystości we współrzędnych walcowych. Zadanie Boussinesqa i jego aplikacje. Skręcanie swobodne prętów litych. Płaskie zadanie teorii sprężystości: płaski stan naprężenia i płaski stan odkształcenia. Materiał sprężysto-plastyczny i jego modele. Plastyczność idealna i plastyczność ze wzmocnieniem. Warunek uplastycznienia. Kryteria obciążania i odciążania, postulat Druckera. Stowarzyszone prawo płynięcia. Teoria małych odkształceń sprężystoplastycznych i teoria plastycznego płynięcia. Projekt Wyznaczanie pola wektorowego przemieszczeń i pola tensorowego odkształceń dla ośrodka ciągłego przy zadanym przekształceniu. Opis przemieszczeń i odkształceń we współrzędnych materialnych i przestrzennych. Zapis warunków brzegowych dla zadania przestrzennego i zadania płaskiego. Wybór i odpowiednie przekształcanie równań teorii sprężystości w celu znalezienia rozwiązania zadania brzegowego. 19 METODY KSZTAŁCENIA: Wykład Projekt - wykład konwencjonalny, - praca indywidualna nad projektem i w grupie. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza Student ma podstawową wiedzę w zakresie teorii sprężystości i plastyczności. Student ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu matematyki i mechaniki ciała stałego przydatną do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu analizy konstrukcji (K_W01) Umiejętności Rozumienie teoretycznych podstaw mechaniki ciała stałego w zakresie sprężystym i sprężysto-plastycznym. Umiejętność stosowania podstawowych równań teorii sprężystości i formułowania warunków brzegowych. Student jest przygotowany do stosowania metod numerycznych i komputerowych. Student potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne - w razie potrzeby odpowiednio je modyfikując - do analizy i projektowania złożonych konstrukcji inżynierskich. (K_U04) Kompetencje społeczne Student potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy, umie wyszukiwać informacje potrzebne do rozwiązania postawionych problemów w literaturze i Internecie(K_K01). WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA:

20 Wykład Zaliczenie (egzamin na studiach dziennych) na podstawie kolokwium z progami punktowymi: 50% - 60% pozytywnych odpowiedzi dst, 61% - 70% dst plus, 71% - 80% db, 81% - 90% db+, 91% - 100% bdb. Projekt Zaliczenie przedmiotu: Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń projektowych oraz z pisemnego sprawdzianu z kryteriami oceny. 20 Ocena jest średnią z ocen : O = (W+P)/2 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Studia stacjonarne Kontakt z prowadzącym 15w+15p+5kons, razem 35 h. Przygotowanie do zaliczenia (egzaminu) 15 h, Projekty praca własna 10 h, Łącznie 60 h, na przedmiot 60/30 2. Studia niestacjonarne Kontakt z prowadzącym 10w+10p+5kons, razem 25 h. Przygotowanie do zaliczenia (egzaminu) 20 h, Projekty praca własna 15 h, Łącznie 60 h, na przedmiot 60/30 2. LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Nowacki W.: Teoria sprężystości, PWN, Warszawa Fung Y. C.: Podstawy mechaniki ciała stałego, PWN, Warszawa Mase G. E.: Continuum Mechanics, McGraw-Hill Book Comp., Skrzypek J.: Plastyczność i pełzanie, PWN, Warszawa Brunarski L., Kwieciński M.: Wstęp do teorii sprężystości i plastyczności, Wyd. PW, Warszawa Brunarski L., Górecki B., Runkiewicz L.: Zbiór zadań z teorii sprężystości i plastyczności, Wyd. PW, Warszawa 1976 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Praca zbiorowa: Wprowadzenie w teorię plastyczności, PAN, Warszawa Krzyś W., Życzkowski M.: Sprężystość i plastyczność, PWN, Warszawa Sawicki A.: Mechanika kontinuum, Wyd. IBW PAN, Gdańsk Ostrowska-Maciejewska J.: Mechanika ciał odkształcalnych, PWN, Warszawa 1994

21 Liczba godzin w semestrze Liczba godzin w tygodniu Semestr METODY KOMPUTEROWE W PROJEKTOWANIU DRÓG I MOSTÓW Kod przedmiotu: 11.9-WILŚ- BUD- MKDM- DB02 Typ przedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowiedzialny za przedmiot: Dr hab. inż. Adam Wysokowski, prof. UZ Dr hab. inż. Mieczysław Kuczma, prof. UZ Prowadząc y: Dr hab. inż. Mieczysław Kuczma, prof. UZ Dr inż. Krzysztof Kula Dr inż. Waldemar Szajna Mgr inż. Artur Juszczyk 21 zajęć zaliczenia Punkt y Studia stacjonarne W ykład 30 2 zaliczenie na ocenę 30 2 zaliczenie na ocenę I Projekt W ykład 10 1 Studia niestacjonarne zaliczenie na ocenę zaliczenie na ocenę I Projekt CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z metodami numerycznymi wykorzystywanymi w programach komputerowych służących do projektowania dróg i mostów.

22 WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość podstaw metod komputerowych, podstaw mostownictwa; statyki, stateczności i dynamiki konstrukcji, wytrzymałości materiałów. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Ekstremum funkcjonału energii i równanie pracy wirtualnej dla problemów mechaniki. Własności aproksymacyjne metody elementów skończonych (MES) dla sformułowań słabych zagadnień brzegowych mechaniki błąd aproksymacji, zagadnienie zbieżności i metody adaptacyjne MES. Analiza numeryczna płyt oraz płyt na podłożu za pomocą MES. Dostosowane oraz niedostosowane elementy skończone dla płyt. Numeryczne metody bezpośrednie i iteracyjne dla problemów własnych dotyczących zagadnień wyboczenia i dynamiki konstrukcji. Zagadnienia z więzami nierównościowymi. Jednostronny kontakt płyt z podłożem. MES dla konstrukcji cięgnowych. Linearyzacja problemów geometrycznie nieliniowych. Metoda Newtona-Raphsona. Metoda różnic skończonych. Numeryczne metody całkowania równań ruchu. Stabilność warunkowa i bezwarunkowa metod całkowania w czasie. Wprowadzenie do metody elementów brzegowych. Kolokwium zaliczeniowe. 22 Elementy modelu obliczeniowego konstrukcji mostowej. Modele geometrii konstrukcji. Szkolenie w zakresie realizacji obliczeń w systemie Robot. Wykorzystanie systemów typu CAD do projektowania dróg. Zaliczenia zadań cząstkowych. Funkcje wpływu sił wewnętrznych w konstrukcjach mostowych. Określanie w sposób numeryczny powierzchni wpływu sił wewnętrznych w realizacjach MES. Tworzenie powierzchni wpływu sił wewnętrznych w mostach płytowych o złożonej geometrii w planie. Tworzenie siatki elementów prętowych na zadanym obrysie konstrukcji. Obliczanie wymuszeń kinematycznych. Tworzenie wykresów powierzchni wpływu dla zadanych sił i przekrojów elementów obiektu. Realizacja obliczeń. Zasady kształtowania poziomej i pionowej geometrii drogi z wykorzystaniem systemu typu CAD. Podstawy wykorzystania nowoczesnych systemów do kompleksowego projektowania infrastruktury drogowej. METODY KSZTAŁCENIA: Wykład EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza - wykład konwencjonalny. - praca indywidualna oraz w grupie z wykorzystaniem programów komputerowych. Student ma wiedzę w zakresie zasad aproksymacji i modelowania MES układów o dowolnej geometrii dla zaawansowanych zagadnień mechaniki konstrukcji. Student zna ograniczenia wynikające z wykorzystywania specjalistycznego oprogramowania. Student ma podstawową wiedzę w zakresie wykorzystania programów Robot i AutoCad w projektowaniu dróg i mostów. K_W01, K_W03 Umiejętności Student potrafi zaprojektować obiekt mostowy z wykorzystaniem systemu Robot oraz prawidłowo kształtować geometrię drogi w programach typu CAD. Student potrafi ocenić poprawność uzyskanych wyników obliczeń. K_U02, K_U03, K_U05

23 Kompetencje społeczne Student potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy, umie wykorzystać programy komputerowe w celu zwiększenia efektywności pracy oraz ekonomicznej optymalizacji konstrukcji. Ma świadomość ograniczeń stosowanego oprogramowania komputerowego. K_K01, K_K02 WARUNKI ZALICZENIA: Wykład - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie zaliczenia z kolokwium. - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z zadań cząstkowych realizowanych w trakcie zajęć. Zaliczenie przedmiotu: Ocena jest średnią z ocen : O = (W+L)/2 23 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: studia stacjonarne Kontakt z prowadzącym 30w +30l +10kons, razem 70 h. Przygotowanie do zaliczeń 20 h, Projekty praca własna 30 h, Łącznie 120 h na przedmiot 120/30 = 4. studia niestacjonarne Kontakt z prowadzącym 10w +20l +20kons, razem 50 h. Przygotowanie do zaliczeń 30 h, Projekty praca własna 40 h, Łącznie 120 h na przedmiot 120/30 = 4. LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Kmita J., Bień J., Machelski Cz.: Komputerowe wspomaganie projektowania mostów, Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, Warszawa, Machelski Cz.: Obliczanie mostów z betonowych belek prefabrykowanych. Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne, Wrocław Szmelter J., Metody komputerowe w mechanice. PWN, Warszawa Zienkiewicz O.C., Metoda elementów skończonych. Arkady, Warszawa Mechanika budowli: ujecie komputerowe, t. 2 (R. Ciesielski et al.), t. 3. ( A. Borkowski et al.), Arkady, Warszawa 1992, G. Rakowski, Z. Kacprzyk, Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji. Politechnika Warszawska, Warszawa T. Łodygowski, W. Kąkol, Metoda elementów skończonych. Politechnika Poznańska, Poznań Rajche J., Pryputniewicz S., Bryś G., Projektowanie wspomagane komputerem. Cz. II: Metoda elementów skończonych. WSInż., Zielona Góra Dahlquist G., Bjoerck A., Numerical Methods in Scientific Computing, vol. I, SIAM, Philadelphia LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Kleiber M. (red.), Komputerowe metody mechaniki ciał stałych, PWN, Warszawa J.T. Oden, G. F. Carey, Finite Elements: Special Problems in Solid Mechanics. The Texas Finite Element Series, vol. V. Prentice-Hall Inc., Englewood Cliffs, New Jersey E. Stein (eds.), Adaptive Finite Elements in Linear and Nonlinear Solid and Structural Mechanics. Springer, Wien P. Wriggers, Nichtlineare Finite-Element-Methoden. Springer, Berlin 2001.

24 Liczba godzin w semestrze Liczba godzin w tygodniu Semestr ZŁOŻONE KONSTRUKCJE METALOWE I Kod przedmiotu: 06.4-WILŚ- BUD- ZKM1- DB03 Typ przedmiotu: Obowiązkowy Język nauczania: Polski Odpowiedzialny za przedmiot: Prowadząc y: Zakład Konstrukcji Budowlanych dr. hab. inż. Jakub Marcinowski, prof. UZ prof. dr hab. inż. Antoni Matysiak, dr hab. inż. Jakub Marcinowski, prof. UZ dr inż. Gerard Bryś, dr inż. Joanna Kaliszuk, dr inż. Elżbieta Grochowska 24 zajęć zaliczenia Punkt y Studia stacjonarne W ykład 30 2 Egzamin 15 1 zaliczenie z oceną I Projekt 15 1 zaliczenie z oceną Studia niestacjonarne 4 W ykład 10 1 Egzamin 10 1 zaliczenie z oceną I Projekt 10 1 zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest poznanie złożonych konstrukcji metalowych. WYMAGANIA WSTĘPNE: Kursy I stopnia kształcenia. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład

25 Estakady suwnicowe: obciążenie od suwnic, belki suwnicowe pod suwnice natorowe, belki do suwnic podwieszonych, wzmocnione belki walcowane, belki blachownicowe, tężniki poziome, słupy estakad suwnicowych, odboje, obliczenia zmęczeniowe, rozwiązania konstrukcyjne słupów i tężników estakad suwnicowych. Obliczenia kratowych słupów estakady suwnicowej. Zbiorniki: zbiorniki walcowe na ciecze, obciążenia, warunki wytrzymałościowe, problemy stateczności, konstrukcja, montaż, fundamenty, konstrukcja dachu, zbiorniki innych kształtów, zbiorniki wieżowe, prętowe konstrukcje wsporcze, powłokowe konstrukcje wsporcze, zbiorniki na materiały ropopochodne (z dachem pływającym), zbiorniki na materiały sypkie (silosy), obciążenia parciem materiałów sypkich, typowe rozwiązania konstrukcyjne, przyczyny awarii. Modelowanie obciążeń hydrostatycznych oraz obciążeń parciem od materiałów sypkich. Projekt W ramach zajęć projektowych studenci wykonają indywidualne projekt estakady suwnicowej 25 METODY KSZTAŁCENIA: Wykład Projekt - wykład konwencjonalny, - metoda projektu, - praca indywidualna nad projektem i w grupie. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza Student nabywa wiedzę o estakadach suwnicowych, zbiornikach na ciecze oraz zbiornikach na materiały sypkie. (K_W02). Umiejętności Student potrafi dobrać i zaprojektować elementy konstrukcji estakady suwnicowej oraz dobrać i zaprojektować konstrukcję stalowego zbiornika (K_U03, K_U04) Kompetencje społeczne Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role. (K_K04). WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Wykład Egzamin na podstawie testu z progami punktowymi: 50% - 60% pozytywnych odpowiedzi dst, 61% - 70% dst plus, 71% - 80% db, 81% - 90% db+, 91% - 100% bdb. Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch sprawdzianów z progami punktowymi j. w. Projekt Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z projektu indywidualnego z kryteriami oceny j. w. Zaliczenie przedmiotu: Ocena jest średnią z ocen : O = (W+L+P)/3

26 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Kontakt z prowadzącym 30w+15ćwicz+15p +3kons, razem 63 h. Przygotowanie do egzaminu 12 h Przygotowanie do laboratorium 15 h, Projekt praca własna 30 h. Łącznie h na przedmiot 120/25 = LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Łubiński M., Filipowicz A., Żółtowski W.: Konstrukcje metalowe. Część I. Podstawy projektowania, Wydawnictwo Arkady, Łubiński M., Żółtowski W.: Konstrukcje metalowe. Część II. Obiekty budowlane, Wydawnictwo Arkady, Boretti Z., Bogucki W., Gajowniczek S., Hryniewiecka W.: Przykłady obliczeń konstrukcji stalowych, Wyd. III, Arkady, Warszawa Bródka J.: Stalowe konstrukcje hal i budynków wysokich, t.1 i 2, Wyd. Politechniki Łódzkiej, Łódź Bródka J., Goczek J.: Podstawy konstrukcji metalowych, t. 1, Wyd. Politechniki Łódzkiej, Łódź Bródka J., Ledzion-Trojanowska Z.: Przykłady obliczania konstrukcji stalowych, Wyd. Politechniki Łódzkiej, Łódź Ziółko J., Zbiorniki metalowe na ciecze i gazy, Arkady, Warszawa Bryś G., Matysiak A.: Budownictwo stalowe. Belki. Słupy. Kratownice, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Zielonej Górze, Zielona Góra, Matysiak A., Budownictwo stalowe. Belki podsuwnicowe. Estakady., PWN, Warszawa-Poznan, Kłoś Cz., Mitzel A., Suwalski J., Zbiorniki na ciecze. Obliczenia i konstrukcja. Arkady, Warszawa Żmuda J.: Podstawy projektowania konstrukcji metalowych, Wydawnictwo TiT, Opole, Krzyśpiak T.: Konstrukcje stalowe hal, Arkady, Warszawa Niewiadomski J., Głąbik J., Kazek M., Zamorowski J.: Obliczanie konstrukcji stalowych wg PN-90/B-03200, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa, Bogucki W., Żyburtowicz M.: Tablice do projektowania konstrukcji stalowych, Arkady, Warszawa Praca zbiorowa pod kierunkiem M. Giżejowskiego, J. Ziółko: Budownictwo ogólne, tom 5, Stalowe konstrukcje budynków, Projektowanie według eurokodów z przykładami obliczeń. Arkady, Warszawa PN-90/B Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowanie. 17. PN-ISO 5261?Ak. Rysunek techniczny dla konstrukcji metalowych (arkusz krajowy, 1994) 18. PN-98/B Konstrukcje stalowe. Połączenia z fundamentami. Projektowanie i wykonanie. 19. PN-86/B Obciążenia budowli. Obciążenia suwnicami pomostowymi, wciągarkami i wciągnikami. 20. PN-97/B Konstrukcje stalowe budowlane. Wymagania i badania techniczne przy odbiorze PN-EN 1990:2004. Eurokod: Podstawy projektowania konstrukcji. 22. PN-EN :2004. Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje Część 1-1: Oddziaływania ogólne Ciężar objętościowy, ciężar własny, obciążenia użytkowe w budynkach.

27 23. PN-EN :2005. Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje Część 1-3: Oddziaływania ogólne Obciążenie śniegiem. 24. PN-EN :2008. Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje Część 1-4: Oddziaływania ogólne Oddziaływania wiatru. 25. PN-EN :2098. Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje Część 3: Oddziaływania wywołane dźwignicami i maszynami. 26. PN-EN :2006. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych Część 1-1: Reguły ogólne i reguły dla budynków. 27. PN-EN :2008. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych Część 1-5: Blachownice. 28. PN-EN :2006. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych Część 1-8: Projektowanie węzłów PN-EN :2007. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych Część 1-9: Zmęczenie. 1. PN-EN :2009. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych Część 6: Konstrukcje wsporcze dźwignic. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Biegus A.: Stalowe budynki halowe, Wydawnictwo Arkady, Biegus A.: Nośność graniczna konstrukcji prętowych, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa Wrocław Bródka J.: Stalowe konstrukcje hal i budynków wysokich, t.1 i 2, Wyd. Politechniki Łódzkiej, Łódź Krzyśpiak T.: Konstrukcje stalowe hal, Arkady, Warszawa Mromliński R.: Konstrukcje aluminiowe, Arkady, Warszawa Ziółko J.: Utrzymanie i modernizacja konstrukcji stalowych, Arkady, Warszawa Ziółko J., Włodarczyk W., Mendera Z., Włodarczyk S.: Stalowe konstrukcje specjalne, Arkady, Warszawa Poradnik projektanta konstrukcji metalowych (praca zbiorowa), Arkady, Warszawa UWAGI: ZŁOŻONE KONSTRUKCJE BETONOWE I Kod przedmiotu: 06.4-WILŚ- BUD- ZKB- DB04 Typ przedmiotu: Obowiązkowy Język nauczania: Polski Odpowiedzialny za przedmiot: Zakład Konstrukcji Budowlanych dr inż. Jacek Korentz dr hab.inż. Józef Wranik, em. prof. UZ dr inż. Jacek Korentz Prowadząc y: mgr. inż. Paweł Błażejewski mgr inż. Robert Chyliński mgr inż. Marek Pawłowski

28 Liczba godzin w semestrze Liczba godzin w tygodniu Semestr zajęć zaliczenia Punkt y Studia stacjonarne W ykład 30 2 Egzamin I 28 Projekt 15 1 zaliczenie z oceną Studia niestacjonarne 4 W ykład 10 1 Egzamin I Projekt 10 1 zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest poznanie złożonych konstrukcji z betonu. WYMAGANIA WSTĘPNE: Konstrukcje betonowe-podstawy, Konstrukcje betonowe - elementy, Konstrukcje betonowe - obiekty ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Ustroje płytowo-słupowe. Systematyka ustrojów płytowo-słupowych. Obliczanie płyt lokalnie podpartych. Rozwiązywanie ustrojów płytowo-słupowych. Uproszczone metody obliczania: metoda ram zastępczych, metoda rozdziału momentów, metoda współczynnikowa, analizy numeryczne MES. Obliczanie ugięć i nośność żelbetowych ustrojów płytowo-słupowych. Przebicie płyt w strefie podporowej. Kształtowanie i konstruowanie ustrojów słupowo-płytowych. Zbiorniki prostopadłościenne. Zbiorniki na materiały płynne, bunkry, silosy o komorach o przekroju poziomym prostokątnym. Ogólna charakterystyka pracy zbiorników. Obciążenia: parcie gruntu, parcie cieczy, parcie materiału zasypowego. Obliczanie zbiorników. Wymiarowanie zbiorników. Konstruowanie zbiorników, kształtowanie zbrojenia. Zbiorniki o przekroju kołowym. Zbiorniki na materiały płynne. Zbiorniki na materiały sypkie (silosy). Ogólna charakterystyka, zasady obliczania. Obliczanie zbiorników według teorii błonowej, wpływ zaburzeń brzegowych. Szczelność zbiorników. Wpływ temperatury. Konstruowanie i wymiarowanie elementów zbiorników: przekrycie, ścinany, dno. Kształtowanie zbrojenia.

29 Konstrukcje sprężone. Zasady projektowania elementów strunobetonowych i kablobetonowych. Dobór przekroju, dobór siły i mimośrodu siły sprężającej. Stany graniczne nośności. Stany graniczne użytkowalności. Projektowanie strefy zakotwienia. Projekt. Projekt elementu sprężonego. METODY KSZTAŁCENIA: Wykład Projekt - wykład konwencjonalny, - praca indywidualna nad projektem i w grupie. 29 EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza Student nabywa wiedzę o konstrukcjach słupowo-płytowych, zbiornikach powłokowych i prostopadłościennych, a także konstrukcjach sprężonych. (K_W02). Umiejętności Student potrafi zaprojektować budynek o konstrukcji słupowo-płytowej, zbiorniki i elementy sprężone (K_U03, K_U04) Kompetencje społeczne Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role. (K_K04). WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Wykład Egzamin na podstawie testu z progami punktowymi: 50% - 60% pozytywnych odpowiedzi dst, 61% - 70% dst plus, 71% - 80% db, 81% - 90% db+, 91% - 100% bdb. Projekt Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z projektu indywidualnego z kryteriami oceny j. w. Zaliczenie przedmiotu: Ocena jest średnią z ocen : O = (W+P)/3 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Kontakt z prowadzącym 30w+15p +3kons, razem 48 h. Przygotowanie do egzaminu 12 h Projekt praca własna 30 h. Łącznie h na przedmiot 90/25 = LITERATURA PODSTAWOWA: 2. PN-EN :2008, Eurokod 2 - Projektowanie konstrukcji z betonu. Część 1-1: Reguły ogólne i reguły dla budynków

30 3. PN-EN :2006 (U), Eurokod 2 - Projektowanie konstrukcji betonowych. Część 3: Silosy i zbiorniki 4. PN-B-03264: 2002, Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia statyczne i projektowanie, 5. PN-88/B-01041, Rysunek konstrukcyjny budowlany. Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone, 6. Starosolski W., Konstrukcje żelbetowe wg PN-B-03464:2002, t.1,2,3, PWN, Warszawa, Łapko A, Jansen B.C, Podstawy projektowania i algorytmy obliczeń konstrukcji żelbetowych, Arkady, Warszawa,2005, 8. Ajudkiewcz A., Mames J., Konstrukcje z betonu sprężonego, Kraków, Polski Cement sp.z o.o., Mielnik A., Budowlane konstrukcje przemysłowe, Warszawa, PWN, LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Praca zbiorowa, Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Komentarz Naukowy do normy PN-B-03264:2002, ITB, Warszawa, Praca zbiorowa, Budownictwo betonowe, t.xii - Budowle przemysłowe, Arkady, Warszawa, Praca zbiorowa, Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Komentarz Naukowy do normy PN-B-03264:2002, ITB, Warszawa, 2005 UWAGI:

31 Liczba godzin w semestrze Liczba godzin w tygodniu Semestr POSADOWIENIA MOSTÓW Kod przedmiotu: WILŚ- BUD- POMO- DC16 Typ przedmiotu: obieralny Język nauczania: polski Odpowiedzialny za przedmiot: dr inż. Waldemar Szajna, Zakład Geotechniki i Geodezji Prowadząc y: dr inż. Waldemar Szajna 31 zajęć zaliczenia Punkt y Studia stacjonarne W ykład 15 1 zaliczenie na ocenę I Projekt W ykład 10 1 Projekt Studia niestacjonarne I zaliczenie na ocenę 1 CEL PRZEDMIOTU: Omówienie problematyki związanej posadowieniem budowli mostowych. WYMAGANIA WSTĘPNE: Wytrzymałość materiałów, Geologia, Mechanika gruntów, Fundamentowanie. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład

32 Charakterystyka geologiczno-inżynierska gruntów aluwialnych. Cechy mechaniczne i parametry gruntów oraz wpływ robót fundamentowych na parametry podłoża; badania podłoża budowli mostowych; klasyfikacja i charakterystyka podpór mostowych; fundamenty stosowane w mostownictwie; problemy wykonawstwa podpór mostowych; zasady wyboru rodzaju posadowienia. METODY KSZTAŁCENIA: Wykład - wykład konwencjonalny i analiza przypadków EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza Student potrafi przedstawić charakterystykę geologiczno-inżynierską osadów rzecznych, omówić spodziewane cechy mechaniczne podłoża oraz potencjalne problemy wykonawstwa i projektowania na takich gruntach, fundamentów budowli mostowych (K_W01). Potrafi scharakteryzować nowoczesne metody badań podłoża stosowanych w mostownictwie oraz wyjaśnić, jakie parametry modeli obliczeniowych można wyznaczyć w poszczególnych badaniach. Umie scharakteryzować poszczególne rodzaje podpór mostowych. Zna współcześnie stosowane rodzaje fundamentów budowli mostowych. Potrafi omówić metody wykonawstwa fundamentów, w tym podpór mostowych wykonywanych w nurcie rzeki (K_W03, K_W07). 32 Umiejętności Student potrafi przedstawić zalety i wady poszczególnych metod rozpoznania podłoża oraz ocenić ich przydatność w procesie projektowania fundamentów (K_U05). Potrafi porównać i ocenić pod względem technicznym i technologicznym alternatywne rozwiązania projektowe posadowienia budowli mostowej (K_U04). Kompetencje społeczne Student buduje świadomość odpowiedzialności za podejmowane decyzje w działalności inżynierskiej (K_K03). WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Wykład sprawdzian pisemny z progami punktowymi. Kryteria oceny sprawdzianu pisemnego: % poprawnych odpowiedzi ocena 5, % poprawnych odpowiedzi ocena 4, % poprawnych odpowiedzi ocena 4, % poprawnych odpowiedzi ocena 3, % poprawnych odpowiedzi ocena 3, % poprawnych odpowiedzi ocena 2,0 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Zajęcia zorganizowane (wykład) 15 h Praca własna 10 h Razem = 25 h na przedmiot 25 / 25 = 1 LITERATURA PODSTAWOWA: 4. Biernatowski K.: Fundamentowanie cz. II, Wyd. Polit. Wrocławskiej Gwizdała K.: Fundamenty palowe. Technologie i obliczenia, Tom 1, PWN, Warszawa Jarominiak A. et al.: Podpory mostów. Wybrane zagadnienia. WKiŁ, Warszawa 1981.

33 7. Stilger-Szydło E.: Posadowienie budowli infrastruktury transportu lądowego. Teoria projektowanie realizacja, DWE, Wrocław LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Bażyński J. et al.: Instrukcja badań podłoża gruntowego budowli drogowych i mostowych. Generalna Dyrekcja Dróg Publicznych, Warszawa Bowles J.E.: Foundation analysis and design, McGraw-Hill, New York Czudek H., Radomski W.: Podstawy mostownictwa, PWN, Warszawa

34 Liczba godzin w semestrze Liczba godzin w tygodniu Semestr MECHANIKA BUDOWLI DROGOWO-MOSTOWYCH Kod przedmiotu: 06.4-WILŚ- BUD- DBDM- MC01 Typ przedmiotu: obowiązkowy W ymagania wstępne: Znajomość podstaw mechaniki budowli, teorii równań różniczkowych zwyczajnych i cząstkowych oraz rozwinięć w uogólnione szeregi Fouriera, metody elementów skończonych. Język nauczania: polski Odpowiedzialny za przedmiot: Dr hab. inż. Adam Wysokowski, prof. UZ Prowadząc y: Dr hab. inż. Janusz Szelka, prof. UZ 34 zajęć zaliczenia Punkt y Studia stacjonarne W ykład 15 1 zaliczenie na ocenę I Projekt 15 1 zaliczenie na ocenę Studia niestacjonarne 2 W ykład 10 1 zaliczenie na ocenę I Projekt 10 1 zaliczenie na ocenę ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład Linie wpływu układów statycznie niewyznaczalnych: belki ciągłe, łuki, ramy, kratownice. Powierzchnie wpływu płyty prostokątnej, płyta prostokątna i kolista na podłożu sprężystym typu Winklera. Dynamika: Drgania poprzeczne pręta z ciągłym rozkładem masy. Wartości własne i funkcje własne. Drgania wymuszone. Drgania wymuszone siłą ruchomą. Drgania podłużne pręta, równanie falowe. Dyskretyzacja zadania metodą elementów skończonych

35 i dyskretyzacja za pomocą granulacji mas. Wartości i wektory własne. Analiza modalna. Uwzględnienie tłumienia drgań. METODY KSZTAŁCENIA: Wykład wykład konwencjonalny Projekt praca indywidualna nad projektem i w grupie EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza Student ma podstawową wiedzę dotyczącą pracy konstrukcji statycznie wyznaczalnych i niewyznaczalnych (płaskich i przestrzennych), a w szczególności konstrukcji dróg i mostów.k_w04 35 Umiejętności Student potrafi wykorzystywać podstawową wiedzę z zakresu mechaniki budowli do zaprojektowania elementów konstrukcyjnych drogi i mostu (przęsła, podpory). K_U03 Kompetencje społeczne Student potrafi rozwiązywać problemy techniczne związane z budownictwem drogowo-mostowym z wykorzystaniem narzędzi informatycznych.k_k02 WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA: Zaliczenie na podstawie testu z progami punktowymi. 50% - 60% pozytywnych odpowiedzi dst, 61% - 70% dst plus, 71% - 80% db, 81% - 90% db+, 91% - 100% bdb. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Kontakt z prowadzącym Przygotowanie do zaliczenia Praca nad projektem Łącznie na przedmiot 15w +15p + 2 kons, razem 32 h 13 h 15 h 60 h 60/30 = 2. LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Langer J.: Dynamika budowli, Wyd. PWr., Wrocław Lewandowski R.: Dynamika konstrukcji budowlanych, Wyd. PP, Poznań Chmielewski T., Zembaty Z.: Podstawy dynamiki budowli, Arkady, Warszawa Solecki R., Szymkiewicz J.: Układy prętowe i powierzchniowe obliczenia