Europejska Aprobata Techniczna ETA-10/0305

Transkrypt

1 Deutsches Institut für Bautechnik Placówka Certyfikująca produkty budowlane i konstrukcje Urząd Badań Techniki Budowlanej Placówka prawa cywilnego prowadzona wspólnie przez Federację i Kraje Związkowe Kolonnenstr. 30 L Berlin Tel.: +49(0) Fax: +49(0) dibt@dibt.de Internet: Członek EOTA Europejska Aprobata Techniczna ETA-10/0305 Nazwa handlowa: EJOT SDF 10V i EJOT SDF 10H Właściciel Aprobaty: EJOT Baubefestigungen GmbH In der Stockwiese Bad Laasphe NIEMCY Przedmiot dopuszczenia i cel zastosowania: łączniki tworzywowe do stosowania w betonie i w murach w wielopunktowych zamocowaniach niekonstrukcyjnych Okres waŝności: od: do: 4 listopada września 2015 Zakład produkcyjny: EJOT fabryka 1, 2, 3, 4 Niniejsza Aprobata składa się z 24 stron łącznie z 12 załącznikami Niniejsza Aprobata zastępuje ETA-10/0305 o okresie waŝności od do

2 Europejska Aprobata Techniczna ETA-10/0305 Strona 2 z 24 4 listopada 2011 I Podstawy prawne i postanowienia ogólne 1. Niniejsza Europejska Aprobata Techniczna przydzielona została przez niemiecki Instytut Techniki Budowlanej w zgodności z: - Dyrektywą 89/106/EWG Rady Europy z dnia 21 grudnia 1988 dotyczącą zrównania przepisów prawnych i administracyjnych państw członkowskich w zakresie wyrobów budowlanych 1, zmienioną Dyrektywą 93/68/EWG Rady Europy 2 oraz poprzez rozporządzenie (UE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady Europy 3 ; - ustawą o wprowadzeniu do obiegu i wolnym obrocie wyrobami budowlanymi do zastosowania Dyrektywy 89/106/EWG Rady Europy z dnia 21 grudnia 1988 dotyczącej zrównania przepisów prawnych i administracyjnych państw członkowskich w zakresie wyrobów budowlanych oraz innymi aktami prawnymi Wspólnoty Europejskiej (ustawa o wyrobach budowlanych BauPG) z dn. 28 kwietnia , ostatnio zmienioną poprzez zarządzenie z dnia 31 października ; - Wspólnymi Uregulowaniami w zakresie wnioskowania, przygotowania oraz udzielania Europejskich Aprobat Technicznych zgodnie z załącznikiem do decyzji 94/23/EWG Komisji Europejskiej 6 ; - wytycznymi do Europejskich Aprobat Technicznych Łączniki tworzywowe do stosowania w betonie i w murach w wielopunktowych zamocowaniach niekonstrukcyjnych część 1: informacje ogólne, ETAG Niemiecki Instytut Techniki Budowlanej jest uprawniony do sprawdzenia, czy postanowienia niniejszej Europejskiej Aprobaty Technicznej są spełniane. Kontrola ta moŝe być przeprowadzona w zakładzie produkcyjnym. Posiadacz Europejskiej Aprobaty Technicznej jest odpowiedzialny za zgodność produktów z Europejską Aprobatą Techniczną oraz jej uŝytecznością dla przewidzianego zakresu zastosowania. 3. Europejska Aprobata Techniczna nie moŝe być przenoszona na innych niŝ wymieniony na pierwszej stronie Producentów lub przedstawicieli Producentów lub teŝ na inne zakłady produkcyjne niŝ te wymienione na pierwszej stronie Europejskiej Aprobaty Technicznej. 4. Niemiecki Instytut Techniki Budowlanej moŝe odwołać niniejszą Europejską Aprobatę Techniczną, w szczególności po informacji komisji na podstawie art. 5 ust. 1 Dyrektywy 89/106/EWG. 5. Niniejsza Europejska Aprobata Techniczna moŝe być powielana takŝe w formie elektronicznej w wersji nieskróconej. Po otrzymaniu pisemnej zgody niemieckiego Instytutu Techniki Budowlanej moŝna powielać fragmenty. W takim przypadku jednak naleŝy zaznaczyć, Ŝe chodzi tylko o fragmenty. Teksty i rysunki broszur reklamowych nie mogą stać w sprzeczności z Europejską Aprobatą Techniczną, ani teŝ uŝywać jej niezgodnie z jej przeznaczeniem. 6. Europejska Aprobata Techniczna udzielona zostaje w języku urzędowym obowiązującym daną Jednostkę Certyfikującą. Wersja ta odpowiada wersji udzielonej przez EOTA. Tłumaczenia na inne języki powinny zawierać odpowiednią adnotację i być oznaczone jako tłumaczenia. 1 Dziennik Ustaw Wspólnoty Europejskiej L40 z dnia 11 lutego 1989, str Dziennik Ustaw Wspólnoty Europejskiej L220 z dnia 30 sierpnia 1993, str. 1 3 Dziennik Ustaw Unii Europejskiej L284 z dnia 31 października 2003, str Federalny Dziennik Ustaw część I 1998, str Federalny Dziennik Ustaw część I 2006, str. 2407, Dziennik Ustaw Wspólnoty Europejskiej L17 z dnia 20 stycznia 1994, str. 34

3 Europejska Aprobata Techniczna ETA-10/0305 Strona 3 z 24 4 listopada 2011 II Postanowienia szczególne Europejskiej Aprobaty Technicznej 1. Opis produktu budowlanego i cel zastosowania 1.1 Opis produktu EJOT SDF 10V i EJOT SDF 10H to łączniki składające się z tworzywowego korpusu z poliamidu oraz przynaleŝnej do kompletu specjalnej śruby ze stali nierdzewnej lub stali cynkowanej galwanicznie. Część tworzywowa rozpierana jest w wyniku wkręcenia śruby, tym samym następuje docisk strefy rozporowej do ścianek otworu wierconego. W załączniku nr 1 przedstawiono łącznik w postaci zmontowanej. 1.2 Cel zastosowania Łącznik przewidziany jest do zastosowań, w ramach których naleŝy spełnić wymagania dotyczące wytrzymałości mechanicznej w rozumieniu waŝnych wymagań 4 Dyrektywy 89/106/EWG oraz w przypadku, gdy uszkodzenie łącznika moŝe doprowadzić do zagroŝenia Ŝycia, bądź zdrowia człowieka. Łącznik moŝe być uŝyty tylko do wielopunktowych zamocowań niekonstrukcyjnych. Podstawa mocowania moŝe składać się z kategorii uŝytkowej a, b, c i d zgodnie z poniŝszą tabelą: Kategoria uŝytkowania a b c Rozmiar łącznika EJOT SDF 10V EJOT SDF 10H EJOT SDF 10H (h nom 70 mm) EJOT SDF 10V (h nom,2 50 mm) EJOT SDF 10H (h nom 70 mm) EJOT SDF 10H (h nom = 50 mm) Śruby specjalne ze stali ocynkowanej galwanicznie Uwagi zwykły beton zbrojony lub niezbrojony klasa wytrzymałości co najmniej C12/15 i maksymalnie C50/60 zgodnie z EN 206-1: beton zarysowany i niezarysowany łącznik EJOT SDF 10V (z h nom,2 50 mm) i EJOT SDF 10H moŝe być stosowany równieŝ w betonie zgodnie z rozdziałem z wymaganiami wobec ochrony przeciwpoŝarowej cienkie płyty (części osłonowe ścian dwuwarstwowych zewnętrznych) 100 mm > h > 50 mm klasa wytrzymałości co najmniej C12/15 i maksymalnie C50/60 zgodnie z EN 206-1: ściany murowane zgodnie z załącznikiem 7 i 8 klasa odporności na nacisk zaprawy M 2,5 zgodnie z EN 998-2:2003 ściany murowane zgodnie z załącznikiem 9 klasa odporności na nacisk zaprawy M 2,5 zgodnie z EN 998-2:2003 Specjalna śruba ze stali ocynkowanej galwanicznie moŝe być wykorzystana tylko w elementach budowlanych w warunkach suchych pomieszczeń.

4 Europejska Aprobata Techniczna ETA-10/0305 Strona 4 z 24 4 listopada 2011 Specjalna śruba ze stali ocynkowanej galwanicznie moŝe być zastosowana równieŝ na zewnątrz, jeŝeli po starannym montaŝu jednostki mocującej obszar łba śruby chroniony jest przed wilgocią i ulewami tak, aby uniemoŝliwić przedostanie się wilgoci do wnętrza łącznika. W tym celu przed łbem śruby naleŝy zamocować pokrycie fasady lub wcześniej zawieszoną, wentylowaną od tyłu fasadę lub sam łeb śruby pomalować miękkoplastyczną warstwą mieszanki olejowo-bitumicznej o długotrwałej elastyczności (np. środki stosowane do ochrony podwozia samochodów lub przestrzeni pustych). Śruby specjalne ze stali nierdzewnej ( i ): Śruba specjalna ze stali nierdzewnej moŝe być zastosowana w elementach budowlanych w warunkach suchych pomieszczeń, jak równieŝ na zewnątrz (łącznie z atmosferą przemysłową i w środowisku nadmorskim) lub w wilgotnych pomieszczeniach, jeŝeli nie występują warunki agresywne. Do szczególnie agresywnych warunków naleŝą np. ciągłe, zmienne zanurzanie w wodzie morskiej lub w obrębie zasięgu wody morskiej, atmosfera zawierająca chlor na pływalniach albo atmosfera z ekstremalnym zanieczyszczeniu substancjami chemicznymi (np. w przypadku urządzeń do odsiarczania spalin albo w tunelach drogowych, w których uŝywa się środków odmraŝających). Łącznik moŝe być wykorzystywany w następujących zakresach temperatur: Zakres temperatur b): -40 C do +80 C Zakres temperatur c): -40 C do +50 C (maks. tempera tura oddziałująca długotrwale +50 C i maks. temperatura oddziałująca krótkotrwale +80 C) (maks. tempera tura oddziałująca długotrwale +30 C i maks. temperatura oddziałująca krótkotrwale +50 C) Wymagania niniejszej Europejskiej Aprobaty Technicznej bazują na przyjęciu przewidywalnej długości uŝytkowania łączników wynoszącej 50 lat. Dane dotyczące okresu uŝytkowania nie są równoznaczne z gwarancją Producenta; są jedynie informacją pomocną przy wyborze odpowiedniego produktu pod kątem oczekiwanego okresu uŝyteczności budowli. 2. Cechy produktu i proces dowodowy 2.1. Cechy produktu Łącznik odpowiada rysunkom i danym wykazanym w załącznikach od nr 2 i 3. Parametry materiałów, wymiary i tolerancje produktu nie są podane w tychŝe załącznikach muszą odpowiadać danym podanym w dokumentacji technicznej 7) do niniejszej Europejskiej Aprobaty Technicznej. Charakterystyczne parametry dotyczące osadzania podane są w załącznikach od 4 do 10. KaŜdy łącznik oznaczony jest znakiem Producenta, typem, średnicą i maksymalną dopuszczalną grubością mocowania zgodnie z załącznikiem 2. NaleŜy zaznaczyć minimalną głębokość zakotwienia. Łącznik powinien być pakowany i dostarczany jedynie jako jednostka mocująca. 7 Dokumentacja techniczna do niniejszej Europejskiej Aprobaty Technicznej złoŝona została w niemieckim Instytucie Techniki Budowlanej i, jeŝeli to waŝne dla zadań Jednostki Certyfikującej biorącej udział w postępowaniu potwierdzającym zgodność, moŝe być wydane tejŝe Jednostce Certyfikującej.

5 Europejska Aprobata Techniczna ETA-10/0305 Strona 5 z 24 4 listopada Postępowanie dowodowe Ocena uŝyteczności łącznika w ramach przewidzianego celu uŝycia pod kątem wymagań bezpieczeństwa uŝycia w sensie waŝnych wymagań 4 odbywa się w zgodności z Wytycznymi do Europejskich Aprobat Technicznych dla łączników tworzywowych do stosowania w betonie i murach w wielopunktowych zamocowaniach niekonstrukcyjnych, ETAG nr 020: część 1: "Część ogólna" część 2: "Łączniki z tworzywa sztucznego do stosowania w betonie" część 3: "Łączniki z tworzywa sztucznego do stosowania w kamieniach pełnych" oraz część 4: "Łączniki z tworzywa sztucznego do stosowania w kamieniach niepełnych i dziurawce na podstawie kategorii uŝytkowania a, b, c. W uzupełnieniu specyficznych postanowień do niniejszej Europejskiej Aprobaty Technicznej, dotyczących materiałów niebezpiecznych, produkty w zakresie obowiązywania niniejszej Aprobaty mogą podlegać dalszym wymaganiom (np. Prawo Europejskie lub narodowe przepisy prawne i administracyjne). Aby postanowienia Wytycznych dotyczących produktów budowlanych zostały spełnione, naleŝy spełnić takŝe powyŝsze wymagania. 3. Ocena i potwierdzenie zgodności oraz oznakowanie CE 3.1 System zaświadczania zgodności Zgodnie z decyzją 97/463/EG Komisji Europejskiej 8 naleŝy zastosować system 2(ii) (oznaczony jako system 2+) zaświadczenia o zgodności. Niniejszy system zaświadczania o zgodności opisany jest następująco. System 2+: Deklaracja Zgodności Producenta dla produktu na podstawie: a) zadań Producenta: (1) pierwsze badanie produktu, (2) zakładowa kontrola produkcji, (3) badanie próbek pobranych w zakładzie produkcyjnym zgodnie z ustalonym planem badań, b) zadań Jednostki Certyfikującej: (4) certyfikacja zakładowej kontroli produkcji na postawie: pierwszej inspekcji zakładu i zakładowej kontroli produkcji ciągłego nadzoru, oceniania i uznania zakładowej kontroli produkcji 3.2 Kompetencje Zadania Producenta Własna kontrola produktu przez zakład produkcyjny Producent musi prowadzić ciągły nadzór własny nad produktami. Wszystkie dane, wymagania i przepisy podane przez Producenta naleŝy systematycznie przechowywać w formie pisemnych wskazówek zakładowych i procesowych. Własna kontrola produktu przez zakład produkcyjny ma zagwarantować, Ŝe produkty są zgodne z niniejszą Europejską Aprobatą Techniczną. Producent moŝe uŝywać tylko produktów wyjściowych w dokumentacji technicznej niniejszej Europejskiej Aprobaty Technicznej. 8 Dziennik Urzędowy Wspólnoty / Unii Europejskiej L 198 z dnia

6 Europejska Aprobata Techniczna ETA-10/0305 Strona 6 z 24 4 listopada 2011 Własna kontrola produktu przez zakład produkcyjny musi być zgodna z planem kontrolnym, który jest częścią niniejszej Europejskiej Aprobaty Technicznej. Plan kontrolny ustalony jest w związku z systemem zakładowej kontroli produkcji, wprowadzonym przez Producenta i złoŝony został w niemieckim Instytucie Techniki Budowlanej 9. Wyniki kontroli produktu przez zakład produkcyjny naleŝy przechowywać i ocenić zgodnie z postanowieniami planu kontrolnego i planu nadzorowania Pozostałe zadania Producenta Producent powinien na podstawie umowy włączyć do przeprowadzenia działań zgodnie z rozdziałem Placówkę, która dopuszczona została do zadań zgodnych z rozdziałem 3.1 w zakresie łączników. W tym celu Producent powinien przedstawić tejŝe Placówce plan kontroli zgodnie z rozdziałem i Producent powinien przedstawić Deklarację Zgodności wraz z oświadczeniem, iŝ wyroby budowlane zgodne są z postanowieniami niniejszej Europejskiej Aprobaty Technicznej Zadania Notyfikowanej Placówki Certyfikującej Placówka Certyfikująca powinna przeprowadzić następujące zadania z zgodności z planem kontroli: - pierwsza inspekcja zakładu i zakładowej kontroli produkcji, - bieŝący nadzór, ocena i uznanie zakładowej kontroli produkcji. Notyfikowana Placówka Certyfikująca powinna przechowywać waŝne punkty w/w zadań oraz dokumentować uzyskane wyniki i wnioski końcowe w pisemnym raporcie. Włączona przez Producenta Notyfikowana Placówka Certyfikująca powinna wydać Certyfikat z oświadczeniem, Ŝe własna kontrola produktu przez zakład produkcyjny jest zgodna z postanowieniami niniejszej Europejskiej Aprobaty Technicznej. JeŜeli postanowienia niniejszej Europejskiej Aprobaty Technicznej oraz naleŝącego do niej planu kontrolnego i nadzoru nie są spełnianie, Notyfikowana Placówka Certyfikująca powinna cofnąć (odebrać) Certyfikat Zgodności i niezwłocznie poinformować niemiecki Instytut Techniki Budowlanej. 3.3 Znak CE Znak CE powinien być naniesiony na kaŝdym pojedynczym opakowaniu łączników. Za oznakowaniem CE powinien być podany numer identyfikacyjny Notyfikowanej Placówki Certyfikującej, jak równieŝ następujące dane: - nazwa i adres Producenta (osoba prawna odpowiedzialna za produkcję), - ostatnie dwie cyfry roku, w którym przyznano znak CE, - numer Certyfikatu Zgodności EU dla własnej kontroli produkcji, - numer Europejskiej Aprobaty Technicznej, - numer Wytycznych do Europejskiej Aprobaty Technicznej, - kategoria uŝytkowania a, b i c. 9 Plan kontroli i nadzorowania jest poufną częścią dokumentacji do niniejszej Europejskiej Aprobaty Technicznej i wydany moŝe być jedynie jednostce dopuszczonej w postępowaniu potwierdzającym zgodność wyrobów. Patrz rozdział

7 Europejska Aprobata Techniczna ETA-10/0305 Strona 7 z 24 4 listopada ZałoŜenia zgodnie, z którymi uŝyteczność produktu dla przewidzianego zastosowana została oceniona pozytywnie 4.1 Produkcja Europejska Aprobata Techniczna została udzielona produktom na podstawie konkretnych danych i informacji, które ustalone zostały w niemieckim Instytucie Techniki Budowlanej i słuŝą do identyfikacji ocenianych i opiniowanych produktów. O zmianach w produktach lub procesach produkcyjnych, które mogłyby prowadzić do tego, Ŝe ustalone dane i informacje przestaną być poprawne, naleŝy przed ich w prowadzeniem poinformować niemiecki Instytut Techniki Budowlanej. Niemiecki Instytut Techniki Budowlanej zdecyduje o tym, czy zmiany te będą miały wpływ na Aprobatę, a w następstwie takŝe na waŝność znaku CE przydzielonego na podstawie Certyfikatu, czy teŝ nie stwierdzi, czy konieczne jest dodatkowe opiniowanie lub zmiana Aprobaty. 4.2 Pomiar kotwienia Informacje ogólne UŜyteczność łącznika podana została po uwzględnieniu następujących warunków: pomiar kotwienia odbywa się zgodnie z ETAG 020 Wytyczne Europejskich Aprobat Technicznych Łączniki tworzywowe do stosowania w betonie i w murach w wielopunktowych zamocowaniach niekonstrukcyjnych", załącznik C i przeprowadzony jest na odpowiedzialność inŝyniera posiadającego odpowiednie doświadczenie w zakresie kotwienia. po uwzględnieniu cięŝarów będących przedmiotem kotwienia, rodzaju i trwałości podłoŝa kotwienia, grubości izolacji cieplnej, wymiarów elementów budowlanych i tolerancji naleŝy sporządzić sprawdzalne obliczenia i rysunki konstrukcyjne. łącznik moŝe być wykorzystywany tylko w wielopunktowych zamocowaniach niekonstrukcyjnych. Mocowanie wielopunktowe moŝe być specyfikowane liczbą n 1 z miejsc mocowania do mocowania elementów budowlanych oraz liczbą n 2 łączników dla kaŝdego miejsca mocowania. Ponadto poprzez ustalenie wartości pomiaru oddziaływań N Sd miejsca mocowania do poziomu wartości n 3 (kn) zapewnia się, Ŝe wymagania dotyczące wytrzymałości i sztywności mocowanego elementu budowlanego zostaną zachowane, a przenoszenie cięŝaru przy zbyt wysokim obciąŝeniu lub zniszczeniu łącznika w pomiarach mocowanego elementu konstrukcyjnego nie będą zostać uwzględnione w projektowaniu. Dla n 1, n 2 i n 3 moŝna zastosować następujące wartości graniczne: n 1 4; n 2 1 oraz n 3 4,5 kn lub n 1 3; n 2 1 oraz n 3 3,0 kn. zginanie łącznika wskutek ścinania moŝe pozostać nieuwzględnione tylko wtedy, gdy spełnione zostaną oba następujące warunki: element mocowany musi być wykonany z metalu i być zamocowany na obszarze kotwienia bezpośrednio na podłoŝu kotwienia albo bez warstwy pośredniej albo z warstwą wyrównującą z zaprawy o grubości 3 mm element mocowany musi przylegać na całej grubości do tulei łącznika (w tym celu średnica otworu w elemencie budowlanym d f musi być taka sama albo mniejsza niŝ wartość zgodnie z załącznikiem 3 tabeli 3). JeŜeli oba te warunki nie zostaną spełnione, naleŝy policzyć ramię dźwigni zgodnie z ETAG 020, załącznik C. Charakterystyczny moment zginania podano w załączniku 4, tabeli 4.

8 Europejska Aprobata Techniczna ETA-10/0305 Strona 8 z 24 4 listopada Nośność w betonie (kategoria uŝytkowania "a") Wartości nośności charakterystycznych łącznika w betonie podane są w tabeli 4, załącznik 4. Proces pomiaru obowiązuje dla betonu zarysowanego i niezarysowanego. Zgodnie z Technical Report TR 020 "Ocena ognioodporności łączników w betonie" moŝna załoŝyć, Ŝe dla mocowania systemów fasadowych nośność EJOT SDF 10V o h nom,2 50mm oraz EJOT SDF 10H posiadają wystarczającą ogniotrwałość na poziomie co najmniej 90 minut (R90), gdy dopuszczalne obciąŝenie [FRk / (γ M * γ F )] 0,8 kn (brak trwałego środkowego obciąŝenia rwącego) Nośność w murze z cegieł pełnych (kategoria uŝytkowania "b") Wartości nośności charakterystycznych łącznika w murze z pełnych cegieł podane są w tabeli 4, załącznik 4 oraz w załączniku 8 i 9. Wartości te są niezaleŝne od kierunku obciąŝenia (wyrywanie, ścinanie, wyrywanie skośne) oraz rodzaju usterki. Wartości charakterystyczne muru z pełnych cegieł podane w załączniku 8 i 9 obowiązują dla podłoŝa kotwienia oraz kamieni zgodnie z niniejszą tabelą albo dla większych kamieni i większych wytrzymałości na nacisk muru. JeŜeli na placu budowy dostępne są mniejsze kamienie, albo gdy wytrzymałość zaprawy jest mniejsza niŝ wartość wymagana, charakterystyczna nośność łącznika moŝe zostać ustalona poprzez próby na placu budowy zgodnie z rozdziałem Nośność w murze z pustaków albo dziurawki (kategoria uŝytkowania "c") Wartości nośności charakterystycznych łącznika w murze z pustaków lub dziurawki podane w załączniku 4, tabela 4 i w załączniku 10 obowiązują dla podłoŝa kotwienia, wielkości kamieni, wytrzymałości na nacisk oraz rodzaju otworów tylko dla kamieni i bloków z niniejszej tabeli. Wartości te są niezaleŝne od kierunku obciąŝania (wyrywanie, ścinanie, wyrywanie skośne) oraz rodzaju usterki i obowiązują tylko dla h nom = 70 mm. Wpływ większych głębokości osadzania (h nom > 70 mm) i/lub róŝne kamienie i bloki (zgodnie z załącznikiem 8 w zakresie podłoŝa kotwienia, wielkości kamieni, wytrzymałości na nacisk i rodzaj otworów) naleŝy ustalić w wyniku prób na placu budowy zgodnie z rozdziałem Szczególne warunki dla procesu pomiaru w murze z cegły pełnej albo dziurawki Zaprawa muru musi odpowiadać przynajmniej klasie wytrzymałości M 2,5 zgodnie z EN Nośność charakterystyczna F Rk dla pojedynczego łącznika tworzywowego moŝe zostać załoŝona równieŝ dla grupy dwóch lub czterech łączników tworzywowych, których odstęp osiowy jest przynajmniej takiej wielkości jak minimalny odstęp osi s min. Odstęp pomiędzy poszczególnymi łącznikami tworzywowymi lub grupą łączników powinien wynosić a 250 mm. Gdy pionowe fugi ściany nie mogą zostać planowo wypełnione zaprawą, naleŝy ograniczyć wartość pomiaru nośności N Rd do 2,0 kn w celu zapewnienia uniknięcia wyrwania kamienia ze ściany. MoŜna zrezygnować z tego ograniczenia, gdy w ścianie uŝyte zostaną kamienie zazębione albo fugi zostają wypełnione planowo zaprawą. Gdy fugi muru nie są widoczne, naleŝy zredukować nośność charakterystyczną F Rk współczynnikiem α j = 0,5.

9 Europejska Aprobata Techniczna ETA-10/0305 Strona 9 z 24 4 listopada 2011 Gdy fugi muru są widoczne (np. w przypadku nieotynkowanej ściany) naleŝy uwzględnić, co następuje: nośność charakterystyczną F Rk moŝna zastosować tylko wtedy, gdy fugi ściany są planowo wypełnione zaprawą. jeŝeli fugi ściany nie są planowo wypełnione zaprawą, moŝna zastosować nośność charakterystyczną F Rk tylko wtedy, gdy zachowany zostanie minimalny odstęp c min od fug pionowych. JeŜeli ten odstęp minimalny c min nie moŝe zostać zachowany, naleŝy zmniejszyć charakterystyczna wytrzymałość F Rk o współczynnik α j = 0, Parametry, odstępy i wymiary elementów budowlanych. NaleŜy zachować minimalne odstępy i wymiary elementów budowlanych zgodnie z zał. 7, tabela 9 i załącznikiem 11, tabela 13 w zaleŝności od podłoŝa kotwienia Przemieszczanie się Przemieszczenia pod wpływem wyrywania i ścinania w betonie i murze podano w załączniku 6, tabela MontaŜ łącznika UŜyteczność łączników moŝe zostać zapewniona, gdy zostaną spełnione następujące warunki montaŝu: MontaŜ przeprowadzany jest wyłącznie przez przeszkolony personel pod nadzorem kierownika budowy. MontaŜ odbywa się w stanie, w jakim wyrób został dostarczony przez Producenta, bez wymiany poszczególnych części. MontaŜ odbywa się zgodnie z danymi Producenta i rysunkami konstrukcyjnymi przy pomocy narzędzi wymienionych w dokumentacji technicznej niniejszej ETA. Kontrola przed posadowieniem łącznika, czy podłoŝe kotwienia, w którym ma zostać osadzony, odpowiada temu, dla którego obowiązuje nośność charakterystyczna. Przestrzeganie procesu wykonywania otworów montaŝowych zgodnie z załącznikiem 10 (otwory w murze z pustaków lub cegły dziurawki mogą być wykonywane tylko przy pomocy wiertarki. Odstępstwo od tej reguły moŝe mieć miejsce tylko wtedy, gdy podczas prób na budowie zgodnie z rozdziałem 4.4 oceniony zostanie wpływ wykonywania otworów młotem udarowym na zachowanie się łączników). Wykonanie otworów montaŝowych bez uszkodzenia zbrojenia. Przestrzeganie róŝnych głębokości osadzania łącznika tworzywowego w podłoŝu kotwienia: EJOT SDF 10V h nom,1 40 mm [tylko dla betonu] EJOT SDF 10H h nom,2 50 mm [dla betonu i cegły pełnej] h nom 70 mm [dla betonu i pełnych kamieni] h nom = 70 mm [dla pustaków lub dziurawki - porównaj 4.2.4] - NaleŜy usunąć pył powstały podczas wykonywania otworu montaŝowego. - W przypadku wykonania błędnych otworów montaŝowych: przygotowanie nowego otworu w odstępie, który odpowiada co najmniej podwójnej głębokości błędnego otworu montaŝowego albo w mniejszym odstępie, jeśli błędny otwór montaŝowy zostanie wypełniony bardzo wytrzymałą zaprawą. - Tuleja łącznika wbijana jest przez element montowany lekkimi uderzeniami młotka, a śruba wkręcana jest aŝ po łeb do tulei. Łącznik jest prawidłowo zakotwiony, gdy po pełnym obrocie śruby nie następuje ani obracanie się tulei, ani dalsze obracanie się śruby. - Zamocowanie łącznika przy temperaturze -10 C (tuleja tworzywowa i podłoŝe kotwienia).

10 Europejska Aprobata Techniczna ETA-10/0305 Strona 10 z 24 4 listopada Próby na budowie zgodnie z ETAG 020, załącznik B Informacje ogólne JeŜeli brak jest wymagań krajowych moŝna wykazać nośność charakterystyczną łącznika tworzywowego poprzez próby na placu budowy, gdy dla danego typu łącznika wykazane zostaną charakterystyczne nośności dla tych samych podłoŝy kotwienia jak na placu budowy zamieszczonych w załączniku 6 i 8 do 10. Poza tym moŝliwe są próby na placu budowy w innym betonie, pełnych cegłach i dziurawce lub pustakach tylko wtedy, gdy dla łączników tworzywowych w załącznikach 6 i 8 do 10 podane zostaną wartości charakterystyczne dla zastosowania w równowaŝnym podłoŝu kotwienia. Próby na placu budowy są równieŝ moŝliwe, gdy nie przeprowadza się procesu wykonywania otworów monta- Ŝowych podanego w załączniku 10. Nośność charakterystyczna powinna zostać wykazana przy pomocy, co najmniej 15 prób wyrywania na budowie przy udziale centrycznej siły wyrywającej działającej na łącznik. Próby te mogą być takŝe wykonane w tych samych warunkach w Jednostce Certyfikującej. Wykonanie i ocena badań, jak równieŝ opracowania sprawozdania z badań i wyznaczenia obciąŝenia charakterystycznego powinno być przeprowadzone przez właściwie przeszkoloną osobę, w obecności osoby odpowiedzialnej za wykonanie prac na budowie. Ilość i pozycja badanych łączników powinna być dostosowana do danych specjalnych warunków danej budowy i np. powinna zostać tak powiększona w przypadku zakrytych i większych powierzchni, aby moŝna było przyjąć nośność charakterystyczną danego łącznika, zastosowanego w danym podłoŝu kotwienia. Próby muszą uwzględnić niekorzystne warunki wykonania praktycznego MontaŜ Badany łącznik naleŝy zamontować (np. przygotowanie otworu, uŝyte urządzenie wiercące, wiertło, proces wiercenia udarowy lub obrotowy, grubość montowanego elementu) i ustalić względem odstępów od brzegów i osi dokładnie tak, jak jest to przewidziane dla mocowania zewnętrznych systemów izolacji cieplnej. W zaleŝności od narzędzia wykonującego otwory montaŝowe lub teŝ zgodnie z ISO 5468 naleŝy uŝyć wierteł przeznaczonych do pracy udarowej lub obrotowej. Dla kaŝdej grupy prób naleŝy uŝyć nowych wierteł lub wiertła o d cut,m = 10,25 mm < d cut 10,45 mm = d cut,max Przeprowadzanie prób Urządzenie próbne do przeprowadzania prób wyciągania musi umoŝliwić stały powolny wzrost obciąŝenia, który sterowany będzie siłomierzem puszkowym. ObciąŜenie musi oddziaływać pionowo na powierzchnię podłoŝa kotwienia i musi być przekazywane na łącznik za pomocą przegubu. Siły reakcji muszą być w taki sposób przenoszone na podłoŝe kotwienia, aby nie moŝna było uniknąć moŝliwego wyłamania muru. Siły reakcji muszą być przenoszone w odległości, co najmniej 150 mm od podłoŝa kotwienia. ObciąŜenie musi stale rosnąć tak, aby po jednej minucie osiągnąć obciąŝenie niszczące. Wykazanie obciąŝenia nastąpi przy osiągnięciu obciąŝenia niszczącego (N 1 ). W przypadku, gdy dojdzie do wyciągnięcia, potrzebne będą inne metody badań, np. obciąŝenia próbne.

11 Europejska Aprobata Techniczna ETA-10/0305 Strona 11 z 24 4 listopada Raport kontrolny Raport kontrolny musi zawierać wszystkie dane, które są konieczne do oceny nośności badanego łącznika. Musi on zostać doręczony osobie odpowiedzialnej za mocowanie i dołączony do dokumentów budowy. Konieczne są następujące dane minimalne: nazwa produktu budowa, inwestor, data i miejsce badania, temperatura powietrza, dane nt urządzenia do badania, typ mocowanego systemu budowlanego, rodzaj podłoŝa kotwienia (np. rodzaj cegły, klasa wytrzymałości, wszystkie wymiary cegły, grupa zapraw murarskich, jeŝeli to moŝliwe); wizualna ocena muru (pełna fuga, odstęp między fugami, regularność), typ łącznika, w tym rodzaj śruby specjalnej średnica wiertła, w tym wartość pomiarowa przed i po wykonaniu otworów montaŝowych, gdy nie stosuje się nowych wiertarek wyniki prób łącznie z podaniem wartości N 1, rodzaj usterki kontrola przeprowadzona lub nadzór wykonywany przez...; podpis Analiza wyników prób Charakterystyczne obciąŝenie F Rk1 otrzymuje się z wartości pomiaru N 1 w następujący sposób: F Rk1 = 0,5 N 1 Nośność charakterystyczna F Rk1 musi być mniejsza lub równa nośności charakterystycznej F Rk, która podana jest w ETA dla równowartościowego podłoŝa kotwienia. N 1 = średnia wartość pięciu najmniejszych wartości pomiarowych przy obciąŝeniu niszczącym. W przypadku braku przepisów krajowych moŝna przyjąć współczynnik częściowego bezpieczeństwa nośności łącznika tworzywowego w betonie o wartości γ Mc = 1,8 i w murze o wartości γ Mm = 2,5. 5 Wytyczne dla Producenta 5.1 Obowiązki Producenta Zadaniem Producenta jest zadbanie o to, aby wszyscy zostali poinformowani o warunkach szczególnych, zgodnie z rozdziałami 1 i 2, łącznie ze wskazanymi załącznikami, jak równieŝ zgodnie z rozdziałem 4. Informacje te moŝna przekazać w postaci odpowiednich fragmentów Europejskiej Aprobaty Technicznej. Wszystkie dane montaŝowe jak równieŝ dotyczące zakresu zastosowania oraz kategorii uŝyteczności naleŝy przedstawić, najlepiej w postaci rysunków, na opakowaniu i / lub instrukcji dołączonej do opakowania. NaleŜy przedstawić następujące dane: - podłoŝe kotwienia do celów uŝytkowych, - temperaturę otoczenia podłoŝa kotwienia w czasie montaŝu, - średnicę wiertła (d cut ), - minimalną głębokość otworu montaŝowego (h 0 ), - dane o procesie montaŝu, - dane identyfikacyjne Producenta. Wszystkie dane muszą być przekazane w czytelnej i jasnej formie.

12 Europejska Aprobata Techniczna ETA-10/0305 Strona 12 z 24 4 listopada Instrukcje dotyczące opakowania, transportu i magazynowania Łączniki mogą być pakowane i dostarczone tylko jako element mocujący. Łączniki powinny być magazynowane w normalnych warunkach klimatycznych, w oryginalnym światłoszczenym opakowaniu Producenta. Przed samym procesem montaŝu nie mogą one zostać nadmiernie osuszone, ani zmroŝone. Georg Feistel Kierownik Działu

13 Strona 13 Europejskiej Aprobaty Technicznej ETA-10/0305 udzielonej dnia 4 listopada 2011 Zakres stosowania mocowanie w betonie i podłoŝach murowych. legenda: h nom,1, h nom,2 = łączna długość łącznika w podłoŝu kotwienia SDF 10V h nom = łączna długość łącznika w podłoŝu kotwienia SDF 10H h = grubość elementu budowlanego (ściana) h 1 = głębokość wierconego otworu montaŝowego do najgłębszego punktu t fix = t tol + grubość elementu budowlanego t tol = warstwa wyrównująca lub nienośna warstwa tynku EJOT SDF 10V, EJOT SDF 10H Produkt w stanie zamontowanym załącznik nr 1 Europejskiej Aprobaty Technicznej ETA-10/0305

14 Strona 14 Europejskiej Aprobaty Technicznej ETA-10/0305 udzielonej dnia 4 listopada 2011 Wytłoczenie: tuleja: oznaczenie Producenta (EJOT) typ łącznika (np. SDF-KB) średnia łącznika (Ø10) kategoria uŝytkowania (np. V) długość łącznika (np. 100) śruba: długość łącznika (np. 100) EJOT SDF 10V, EJOT SDF 10H Typy łączników Śruba specjalna załącznik nr 2 Europejskiej Aprobaty Technicznej ETA-10/0305

15 Strona 15 Europejskiej Aprobaty Technicznej ETA-10/0305 udzielonej dnia 4 listopada 2011 tabela 1: wymiary typ łącznika kolor łącznika tuleja łącznika wymiary w mm odpowiednia śruba specjalna d nom h nom,1 h nom,2 min L a max L a d s c 1 c SDF-KB Ø10V niebieski , SDF-S Ø10V niebieski , h nom SDF-KB Ø10H pomarańczowy , SDF-S Ø10H pomarańczowy , tabela 2: surowce nazwa surowiec tuleja łącznika poliamid, PA6, kolor patrz tabela 1 śruby specjalne stal ocynkowana galwanicznie 5µm zgodnie z EN ISO 4042, f yk 480 N/mm 2 ; f uk 600 N/mm 2 ; stal nierdzewna, gatunku lub zgodnie z ISO 3506 f yk 450 N/mm 2 ; f uk 700 N/mm 2 tabela 3: parametry montaŝu łącznik SDF-KBØ 10V SDF-S Ø 10V SDF-KBØ 10H SDF-S Ø 10H kategoria uŝytkowania a b a, b, c średnica otworu d 0 [mm] = średnica wykrawania wiertła d cut [mm] 10,45 10,45 10,45 głębokość otworu montaŝowego do najgłębszego punktu h 1,1 [mm] łączna długość łącznika w podłoŝu kotwienia h nom,1 [mm] głębokość wiercenia aŝ do najgłębszego punktu h 1,2 [mm] łączna długość łączenia w podłoŝu kotwienia h nom,2 [mm] głębokość wiercenia aŝ do najgłębszego punktu h 1 [mm] [mm] łączna długość łącznika w podłoŝu kotwienia h nom 2) [mm] średnica otworu na wylot w elemencie mocowanym d f [mm] 10,5 10,5 10,5 1) kategoria uŝytkowania: a - beton, b - cegła pełna, c - pustaki lub dziurawka 2) dla muru z pustaków albo dziurawki wpływ h nom > 70 mm naleŝy potwierdzić poprzez próby na placu budowy EJOT SDF 10V, EJOT SDF 10H Wymiary Surowce Parametry montaŝowe załącznik nr 3 Europejskiej Aprobaty Technicznej ETA-10/0305

16 Strona 16 Europejskiej Aprobaty Technicznej ETA-10/0305 udzielonej dnia 4 listopada 2011 Tabela 4: Charakterystyczny moment zgięcia śruby w betonie i murze typ łącznika materiał stal ocynkowana galwanicznie SDF-KB Ø10V SDF-S Ø10V stal nierdzewna stal ocynkowana galwanicznie SDF-KB Ø10H SDF-S Ø10H stal nierdzewna charakterystyczny moment zginania M Rk,s [Nm] współczynnik bezpieczeństwa γ Ms 1) 13,80 3) 23,01 4) 16,09 3) 26,62 4) 17,67 20,62 1,25 1,56 1,25 1,56 Tabela 5: Charakterystyczna nośność śruby przy zastosowaniu w betonie uszkodzenie elementu (śruba) nośność charakterystyczna na wyrywanie N Rk,s [kn] współczynnik bezpieczeństwa γ Ms 1) stal, ocynkowana galwanicznie SDF-KB Ø10V SDF-S Ø10V stal nierdzewna stal, ocynkowana galwanicznie SDF-KB Ø10H SDF-SØ10H stal nierdzewna 15,85 18,49 18,70 21,82 1,5 1,87 1,5 1,87 charakterystyczna nośność na ścinanie V Rk,s [kn] 7,93 3) 11,09 4) 9,12 3) 12,94 4) 9,35 10,91 współczynnik bezpieczeństwa γ Ms 1) 1,25 1,56 1,25 1,56 EJOT SDF 10V, EJOT SDF 10H Charakterystyczny moment zgięcia Nośność charakterystyczna w betonie (kategoria uŝytkowania "a") załącznik nr 4 Europejskiej Aprobaty Technicznej ETA-10/0305

17 Strona 17 Europejskiej Aprobaty Technicznej ETA-10/0305 udzielonej dnia 4 listopada 2011 Tabela 6: Charakterystyczna nośność dla wyrwania w zastosowaniu w podłoŝach betonowych (tuleja z tworzywa sztucznego) wyrwanie ze standardowych płyt betonowych SDF-KB Ø10V SDF-S Ø10V SDF-KB Ø10H SDF-S Ø10H łączna długość strefy zakotwienia w podłoŝu h nom,1 [mm] zakres temperatur 30/50 C 50/80 C 30/50 C 50/80 C beton C12/15 nośność charakterystyczna N Rk,p [kn] 4,50 4,00 4,50 4,00 współczynnik bezpieczeństwa γ Ms 1) 1,8 wyrwanie z cienkich płyt betonowych (h=50 do 100 mm) łączna długość strefy zakotwienia w podłoŝu h nom,1 [mm] SDF-KB Ø10V SDF-S Ø10V SDF-KB Ø10H SDF-S Ø10H - 70 zakres temperatur 30/50 C 50/80 C 30/50 C 50/80 C beton C12/15 nośność charakterystyczna N Rk,p [kn] - - 3,00 3,00 współczynnik bezpieczeństwa γ Ms 1) 1) w przypadku, gdy brak jest uregulowań krajowych 1,8 2) dla h nom,1 3) dla h nom,2 EJOT SDF 10V, EJOT SDF 10H Charakterystyczny moment zginania Nośność charakterystyczna w betonie (kategoria uŝytkowania "a") załącznik nr 5 Europejskiej Aprobaty Technicznej ETA-10/0305

18 Strona 18 Europejskiej Aprobaty Technicznej ETA-10/0305 udzielonej dnia 4 listopada 2011 Tabela 7: Charakterystyczna nośność dla uszkodzeń w skutek wyrwania i złamanie brzegu w zastosowaniu w betonie (kategoria uŝytkowania a ) wyrywanie 2) ścinanie 2) 3) c 1 c 2 f ck,cube odstęp brzegu w kierunku obciąŝenia odstęp brzegu prawokątnie do kierunku obciąŝenia nominalna charakterystyczna wytrzymałość betonu na nacisk (kostka) maksymalne wartości dla klasy betonu C50/60 współczynnik bezpieczeństwa γ Mc 1) 1) w przypadku braku innych regulacji krajowych 2) naleŝy zastosować proces pomiaru zgodnie z ETAG 020, załącznik C 3) tylko dla cienkich płyt betonowych: z powodu uszkodzenia betonu w procesie wiercenia h nom i h musza zostać zastąpione przez (h-10mm). h = grubość cienkiej płyty betonowej 50 mm 1,8 Tabela 8: Przesunięcie przy wyrywaniu i ścinaniu w betonie 1) i murze 1) wyrywanie ścinanie typ łącznika F 2) [kn] δ NO [mm] δ N [mm] F 2) [kn] δ NO [mm] δ N [mm] SDF-S Ø10V / SDF-KB Ø 10V 1,8 0,36 0,72 1,8 0,41 0,82 SDF-S Ø10H / SDF-KB Ø 10H 1,8 0,37 0,74 1,8 0,41 0,82 1) WaŜne dla wszystkich zakresów temperatur 2) Wartości pośrednie mogą być interpolowane EJOT SDF 10V, EJOT SDF 10H Nośność charakterystyczna w betonie (kategoria uŝytkowania "a") Zgięcia załącznik nr 6 Europejskiej Aprobaty Technicznej ETA-10/0305

19 Strona 19 Europejskiej Aprobaty Technicznej ETA-10/0305 udzielonej dnia 4 listopada 2011 Tabela 9: Minimalna grubość elementu, odstęp od brzegu i odstęp osiowy w betonie SDF Ø10V / SDF Ø10H: JeŜeli odstęp osiowy pomiędzy wynosi więcej niŝ jeden łącznik s cr,n 80 mm, te punkty mocowania obowiązują jako grupa o charakterystycznym wyrywaniu N Rk,p zgodnie z tabelą 6. Dla s cr,n > 80 mm łączniki traktowane są jako łączniki pojedyncze, kaŝdy o charakterystycznym wyrywaniu N Rk,p zgodnie z tabelą 6. typ łącznika minimalna grubość elementu h min [mm] charakterystyczny odstęp od brzegu c cr,n [mm] minimalny odstęp od osi i brzegów 1) [mm] SDF Ø10V beton C16/20 80 s min = 60 dla c min 50 beton C12/ s min = 85 dla c min beton C16/20 80 s min = 60 dla c min 50 SDF Ø10H beton C12/15 beton C20/25 (cienkie płyty betonowe) 110 s min = 85 dla c min s min = 80 dla c min 160 1) wartości pośrednie mogą być interpolowane Schemat odstępów od osi i brzegów w betonie EJOT SDF 10V, EJOT SDF 10H Minimalna grubość elementu Minimalne odstępy osi i brzegu załącznik nr 7 Europejskiej Aprobaty Technicznej ETA-10/0305

20 Strona 20 Europejskiej Aprobaty Technicznej ETA-10/0305 udzielonej dnia 4 listopada 2011 Tabela 10: SDF 10V nośność charakterystyczna F Rk 1) w [kn] w murze z materiałów ceramicznych pełnych (kategoria uŝytkowania "b") gdzie h nom,2 50 mm *) podłoŝe kotwienia [producent / nazwa] min. format lub min. wielkość (dł. x szer. x wys.) klasa gęstości p minimalna wytrzymałość na ściskanie f b typ wiercenia nośność charakterystyczna F Rk 1) w kn SDF 10 V [mm] [kg/dm 3 ] [N/mm 2 ] 30/50 C 50/80 C cegła murowa, Mz DIN 105 DIN En np. Schlagmann, Mz 2 DF (235x113x112) 1,8 20 2,50 2,50 10 H 2) 2,00 1,50 cegła wapienna, KS DIN 106 DIN EN np. Unika NF (241x115x71) 2,0 36 4,00 4, ,00 2,00 H 2) 10 1,50 1,50 cegła wapienna, KS DIN 106 DIN EN np. Unika patrz załącznik 10, rys. 1 8 DF (249x240x238) 1,8 20 4,50 4,50 10 H 2) 3,00 3,00 cegła pełna z lekkiego betonu, V DIN DIN EN Nütling, Liapor V6 2 DF (241x116x113) 1,2 6 H 2) 0,30 0,30 współczynnik bezpieczeństwa γ Mm 3) 2,5 1) nośność charakterystyczna F Rk dla wyrywania, ścinania lub wyrywania skośnego. Nośność charakterystyczna obowiązuje pojedyncze łączniki lub grupy łączników składające się z dwóch lub czterech łączników o odstępie osi łączników większym lub równym minimalnemu odstępowi osi s min według tabeli 12. NaleŜy uwzględnić szczególne warunki dla pomiaru zgodnie z rozdziałem ETA. 2) H - wiercenie udarowe, R - wiercenie obrotowe 3) w przypadku braku regulacji krajowych EJOT SDF 10V, EJOT SDF 10H Typ łącznika SDF 10V gdzie h nom,2 50 mm: Nośność charakterystyczna w materiałach ceramicznych pełnych (kategoria uŝytkowania "b") załącznik nr 8 Europejskiej Aprobaty Technicznej ETA-10/0305

21 Strona 21 Europejskiej Aprobaty Technicznej ETA-10/0305 udzielonej dnia 4 listopada 2011 Tabela 11: SDF 10H nośność charakterystyczna F Rk 1) w [kn] w murze z materiałów ceramicznych pełnych (kategoria uŝytkowania "b") gdzie h nom 70 mm *) podłoŝe kotwienia [producent / nazwa] min. format lub min. wielkość (dł. x szer. x wys.) klasa gęstości p minimalna wytrzymałość na ściskanie f b typ wiercenia nośność charakterystyczna F Rk 1) w kn SDF 10 H [mm] [kg/dm 3 ] [N/mm 2 ] 30/50 C 50/80 C cegła murowa, Mz DIN 105 DIN En np. Schlagmann, Mz 2 DF (235x113x112) 1,8 20 4,00 4,00 10 H 2) 3,00 3,00 cegła wapienna, KS DIN 106 DIN EN np. Unika NF (241x115x71) 2,0 36 4,50 4,50 H 2) 20 2,50 2, ,50 1,50 cegła wapienna, KS DIN 106 DIN EN np. Unika patrz załącznik 10, fig. 1 8 DF (249x240x238) 1,8 20 4,50 4,50 10 H 2) 3,50 3,50 cegła pełna z lekkiego betonu, V DIN DIN EN Nütling, Liapor V6 2 DF (241x116x113) 1,2 6 2,00 2,00 4 H 2) 1,20 1,20 pełne bloczki z lekkiego betonu DIN DIN EN Nüdling, FCN Liapor (1200x800x200) 1,0 4 2,00 2,00 2 H 2) 0,90 0,90 współczynnik bezpieczeństwa γ Mm 3) 2,5 1) nośność charakterystyczna F Rk dla wyrywania, ścinania lub wyrywania skośnego. Nośność charakterystyczna obowiązuje dla pojedynczych łączników lub grupy łączników z dwóch lub czterech łączników o odstępie osi łączników większym lub równym nominalnemu odstępowi osi s min zgodnie z tabelą 12. NaleŜy uwzględnić szczególne warunki pomiaru zgodnie z rozdziałem ETA. 2) H - wiercenie udarowe, R - wiercenie obrotowe 3) w przypadku braku innych regulacji krajowych EJOT SDF 10V, EJOT SDF 10H Typ łącznika SDF 10H gdzie h nom 70 mm: Nośność charakterystyczna w materiałach ceramicznych pełnych (kategoria uŝytkowania "b") załącznik nr 9 Europejskiej Aprobaty Technicznej ETA-10/0305

22 Strona 22 Europejskiej Aprobaty Technicznej ETA-10/0305 udzielonej dnia 4 listopada 2011 Tabela 12: SDF 10H nośność charakterystyczna F Rk 1) w [kn] w murze z materiałów ceramicznych pełnych i szczelinowych (kategoria uŝytkowania "c") gdzie h nom = 70 mm *) (*) wpływ h nom > 70 mm musi zostać udowodniony przez próby na placu budowy zgodnie z 4.4) podłoŝe kotwienia [producent / nazwa] min. format lub min. wielkość (dł. x szer. x wys.) klasa gęstości p minimalna wytrzymałość na ściskanie f b [mm] [kg/dm 3 ] [N/mm 2 ] typ wiercenia nośność charakterystyczna F Rk 1) w kn SDF 10 H 30/50 C 50/80 C cegła dziurawka, HLz DIN 105 DIN EN np. Unipor patrz załącznik 10, fig. 4 2 DF (240x109x113) 1,2 20 1,50 1,50 12 R 2) 0,90 0,90 cegła dziurawka, HLz DIN 105 DIN EN np. Unipor patrz załącznik 10, rys. 6 NF (240x114x238) 0,9 12 2,00 2,00 8 1,50 1,50 R 2) 6 0,90 0,90 cegła dziurawka wapienna, KSL DIN 106 DIN EN np. Unika patrz załącznik 10, rys. 3 4 DF (248x114x238) 1,6 12 2,50 2,50 R 2) 10 2,00 2,00 8 1,50 1,50 cegła dziurawka wapienna, KSL DIN 106 DIN EN np. Unika patrz załącznik 10, rys. 2 8 DF (249x239x238) 1,4 16 1,50 1, ,20 1,20 R 2) 8 0,90 0,90 6 0,60 0,60 pustaki z lekkiego betonu, Hbl DIN DIN EN Nüdling, patrz załącznik 10, rys DF (371x239x237) 1,2 10 1,20 1,20 8 0,90 0,90 R 2) 6 0,75 0,75 4 0,50 0,50 współczynnik bezpieczeństwa γ Mm 3) 2,5 odnośniki 1), 2), 3) patrz załącznik 8 EJOT SDF 10V, EJOT SDF 10H Typ łącznika SDF 10H gdzie h nom = 70 mm: Nośność charakterystyczna w materiałach ceramicznych pełnych i szczelinowych (kategoria uŝytkowania "c") załącznik nr 10 Europejskiej Aprobaty Technicznej ETA-10/0305

23 Strona 23 Europejskiej Aprobaty Technicznej ETA-10/0305 udzielonej dnia 4 listopada 2011 Tabela 13: minimalna grubość elementu, odstęp od brzegu i odstęp osiowy w murze typ łącznika SDF 10V SDF 10H minimalna grubość elementu h min [mm] pojedynczy łącznik minimalny dopuszczalny odstęp od osi s min [mm] minimalny dopuszczalny odstęp od brzegu c min [mm] grupa łączników min. dopuszczalny odstęp osi pionowo do brzegu s 1,min [mm] min. dopuszczalny odstęp osi równolegle do brzegu s 2,min [mm] minimalny odstęp brzegowy c min [mm] Schemat odstępów od osi i brzegów w murze EJOT SDF 10V, EJOT SDF 10H Minimalna grubość elementu Minimalne odstępy osi i brzegu załącznik nr 11 Europejskiej Aprobaty Technicznej ETA-10/0305

24 Strona 24 Europejskiej Aprobaty Technicznej ETA-10/0305 udzielonej dnia 4 listopada 2011 Tabela 14: Geometrie kamieni rys. 1 rys. 2 rys. 3 rys. 4 rys. 5 rys. 6 EJOT SDF 10V, EJOT SDF 10H Geometrie kamieni załącznik nr 12 Europejskiej Aprobaty Technicznej ETA-10/0305