Oprogramowanie do obsługi automatycznych wózków widłowych. Dokumentacja techniczna

Transkrypt

1 Oprogramowanie do obsługi automatycznych wózków widłowych Dokumentacja techniczna

2 Spis treści Program Klient... 2 Przeznaczenie... 2 Budowa i funkcjonalność... 2 Okno główne... 3 Żądanie... 7 Elementy kontrolki żądania... 8 Asortyment... 9 Magazyn Elementy kontrolki raportów Ustawienia Zabezpieczenie zmiany ustawień Elementy kontrolki ustawienia Klasa MyEvent Program Menager Przeznaczenie Sposób działania Budowa Klasa DBFunction Komunikacja z bazą Klasa DBmssql Klasa DBTable Klasa Calc

3 Program Klient Przeznaczenie Aplikacja ta służy przede wszystkim do tworzenia misji zabrania palet z magazynu do stacji załadunku na samochód. W programie tym osoba obsługująca niejako zleca transport palet wygranego rodzaju na stację docelową. Oprócz tego, użytkownik może również podejrzeć raport stanu asortymentu na magazynie oraz raport zapełnienia stacji magazynowania. Budowa i funkcjonalność Po uruchomieniu programu pojawia się menu, z którego użytkownik ma do wyboru pięć opcji. Prezentuje je rysunek poniżej. Program klient Ządanie Raport asortymentu Raport Magazynu Ustawienia Wyjście Rysunek 1 Do czterech pierwszych dokładny opis znajduje się poniżej, natomiast ostatnia służy do zamknięcia programu. Program w każdej chwili pozwala przełączać się między poszczególnymi modułami. Program jest zbudowany w technologii Windows Form. Wszystkie opisywane tu elementy, które są wyświetlane w oknie programu odnoszą się do klas w przestrzeni nazw System.Windows.Forms. 2

4 Ponieważ oba raporty są bliźniaczo podobne składają się z opcji filtrowania, tabeli wyświetlającej poszczególne elementy oraz tytułu oraz przycisku powrót do stworzenia obu raportów została użyta jedna kontrolka. Tuż po kliknięciu na menu, przed wyświetleniem raportu, określany jest typ ( asortyment, albo magazyn ). Dzięki temu kontrolka wie jakie dane i wiaki sposób wyświetlać. Wszystkie dane pobierane są z bazy i zapisywane do niej. Komunikację tą zapewnia zaimportowana biblioteka z oddzielnego projektu o nazwie MSSQL opisanego w następnym podrozdziale. Okno główne Okno główne aplikacji można podzielić na dwie części: menu i miejsce na wyświetlające się funkcje. Podział ten przedstawiony jest na Rysunku 2. Po wybraniu elementu z menu poprzez pojedyncze kliknięcie pokazuje się stosowny element w prawej części okna głównego. Rysunek 2 3

5 Menu Menu jest obiektem typu ToolStrip. Umieszczone jest ono po lewej stronie okna głównego za pomocą dokowania (wartość parametru Dock = Left). Elementy menu są typu ToolStripButton. Posiadają one grafikę obrazującą przeznaczenie oraz podpis. Prawie wszystkie przyciski menu są kolejkowane u góry, wyjątkiem jest element z sygnaturą Wyjście służący do zamknięcia programu. W celu odseparowania od pozostałych przycisków jest on umieszczony o dołu. Rysunek 3 4

6 Metody okna głównego Wszystkie funkcje w oknie tu opisywanym są prywatne. Jedynym publicznym elementem klasy jest konstruktor. Jest to standardowy konstruktor okna z wywołaniem metody InitializeComponent().W konstruktorze oprócz tego przypisana jest metoda jaka ma się uruchomić po wywołaniu zdarzenia kontrolki uc_order.sendclick. Tu kod konstruktora jest zakończony. Wszystkie funkcje tego okna są typu void (nie zwracają żadnej wartości) ponieważ służą tylko i wyłącznie do reakcji na jakieś zdarzenia. uc_order_sendclick(object sender, MyEvent e) właśnie ta funkcja jest uruchamiana po wywołaniu zdarzenia, o którym mowa w konstruktorze. hideall() ukrywa wszystkie kontrolki okna pozostawiając pustą przestrzeń przeznaczoną do wyświetlania komponentów. Metoda ta uruchamiana jest zawsze przed pokazaniem jakiejś kontrolki po to, żeby ukryć wszystkie inne, które mogłyby być jeszcze wyświetlone. b_ustawienia_click(object sender, EventArgs e) wyświetla okienko hasła, jeżeli zostanie ono poprawnie wprowadzone, pokazuje się kontrolka ustawień. b_order_click(object sender, EventArgs e) po wykonaniu się tego polecenia pokazany zostanie element pozwalający stworzyć nowe żądanie transportu palet. Form_main_Load(object sender, EventArgs e) ta metoda zostanie wykonana po załadowaniu się wszystkich elementów okna. Służy do ukrycia wszystkich komponentów wyświetlanych w prawej części. b_exit_click(object sender, EventArgs e) to jest funkcja, do której program przechodzi w momencie kliknięcia Wyjście w menu głównym. Jej zadaniem jest rozpoczęcie procedury zamykania aplikacji. b_items_click(object sender, EventArgs e) do tego miejsca następuje przełączenie po kliknięciu w menu Asortyment. Przejście programu po tym fragmencie powoduje wyświetlenie raportu asortymentu. 5

7 Form_main_FormClosing(object sender, FormClosingEventArgs e) była już metoda rozpoczynająca procedurę zamykania programu, teraz jest wywoływana ta, która odpowiedzialna jest za wyświetlenie okna potwierdzającego. Pytanie to jest umieszczone w tym miejscu po to, żeby działało również po naciśnięciu krzyżyka w prawym górnym rogu aplikacji lub innym sposobem wywołującym procedurę zamykania. b_stations_click(object sender, EventArgs e) ostatnia już metoda dodana do obsługi przycisku menu Magazyn. Powoduje wywołanie kontrolki raportu magazynu. 6

8 Żądanie Po kliknięciu na żądanie otwiera się okienko dzięki któremu użytkownik ma możliwość wysłać palety z magazynu do stacji magazynowania. Aby tego dokonać należy postępować według następującego schematu: 1. Wybrać kod asortymentu. Po tej operacji wyświetli się nazwa wybranego asortymentu. 2. Wybrać Batch z pośród dostępnych. Wyświetlone zostają jedynie Batche danego asortymentu. Po wybraniu Batchu pojawi się liczba dostępnych sztuk. 3. Teraz należy wybrać liczbę żądanych sztuk. Nie może być ona większa niż liczba dostępnych sztuk. 4. Następną czynnością jaką należy wykonać jest wybranie stacji docelowej. 5. Okno ma możliwość zatwierdzenia oraz anulowania żądania. Budowa okna oparta jest na elementach typu: Label opisy pól, TextBox wartości tekstowe, ComboBox listy wartości do wyboru uzupełniane automatycznie. Wartość elementu informującego o liczbie sztuk do dostarczenia jest wpisywana ręcznie przez operatora programu. Co za tym idzie musi być sprawdzana pod względem poprawności. Rysunek 4 7

9 Elementy kontrolki żądania Podobnie jak w przypadku okna głównego, tu również metody są prywatne. Publiczne są: zdarzenie dodane w kodzie i konstruktor. event EventHandler<MyEvent> SendClick zdarzenie wywoływane po poprawnym dodaniu do bazy danych żądania. UC_order() konstruktor kontrolki, zawiera funkcje ładującą elementy okna. List<BatchCount> batchcount = new List<BatchCount>() pole odpowiedzialne za przetrzymywanie załadowanych batchy. b_cancel_click(object sender, EventArgs e) funkcja wywoływana po kliknięciu Powrót. Ukrywa tą kontrolkę. b_send_click(object sender, EventArgs e) jest to reakcja na kliknięcie przycisku Wyślij. Sprawdzana jest poprawność danych. Jeżeli nie ma żadnych komplikacji, informacje są zapisywane w bazie. W razie jakichś niejasności wyświetlany jest odpowiedni MessageBox. combobox_kod_textchanged(object sender, EventArgs e) czyści tekst w polu Batch, liczbę dostępnych sztuk i datę batchu. combobox_kod_selectedindexchanged(object sender, EventArgs e) jeżeli wartość pola Kod asortymentu nie jest pusta, przypisuje wartość polu Nazwa asortymentu. combobox_batch_mouseclick(object sender, MouseEventArgs e) wywoływane po zdarzeniu kliknięcia na pole rozwijane Batch. W metodzie tej następuje komunikacja z bazą i zostają pobierane informacje na temat wybranego asortymentu, takie jak lista batchy, daty ich produkcji i liczba produktów. UC_order_VisibleChanged(object sender, EventArgs e) ta część kodu odpowiedzialna jest za to, aby w momencie wyświetlenia kontrolki załadować danymi z bazy pola rozwijane 8

10 combobox_batch_selectedindexchanged(object sender, EventArgs e) jeżeli indeks wybranego batchu zostanie zmieniony, program przechodzi do tej linijki i pobierając dane z bazy uzupełnia pole Liczba dostępnych sztuk. Asortyment Ta opcja pozwala obejrzeć raport dostępnych na magazynie produktów. Są one wyświetlane w formie tabelki (element typu DataGridView). Dane są pogrupowane i wyświetlane osobno dla każdej stacji. Informacje jakie są wyświetlane to: Kod asortymentu Batch Nazwa asotrymentu Liczba dostępnych sztuk Nazwa stacji Data produkcji danego Batchu Istnieje możliwość sortowania danych według poszczególnych kolumn alfabetycznie - rosnąco lub malejąco. Oprócz tego można filtrować dane po kodzie asortymentu, batchu, oraz dacie produkcji. Zakres daty określają dwa obiekty DateTimePicker. Dzięki mim można wybrać przedział czasowy wyselekcjonowanych produktów. 9

11 Rysunek 5 Magazyn Funkcja ta umożliwia podgląd stanu stacji magazynu. Pod względem możliwości jest ona podobna do raportu opisanego powyżej. Z tą różnicą, że wyświetlane są tu: Nazwa stacji Batch przechowywanych produktów Status stacji Zapełnienie podawane w procentach Tak samo ja w raporcie asortymentu istnieje tu możliwość sortowania danych po wybranych kolumnach oraz ich filtrowania. Można filtrować dane po nazwie stacji, batchu oraz po statusie stacji. 10

12 Rysunek 6 Elementy kontrolki raportów Jak zwykle, aby zabezpieczyć klasę przed ingerencją z zewnątrz, wszystkie opisane poniżej metody są prywatne. Kontrolka ta posiada w swoim wnętrzu deklarację jednej enumeracji jedną właściwość, dwa pola i konstruktor. enum Type enumeracja przechowująca typy raportów. Type typ pole o typie powyższej enumeracji decydujące o tym jaki raport ma być wyświetlony. Type Typ właściwość umożliwiająca dostęp do pola typ. BindingSource bs zmienna przechowująca powiązanie między tabelą pobraną z bazy danych, a okienkową siatką, wyświetlającą tabelę. 11

13 UC_Reports() konstruktor odpowiedzialny za stworzenie wszystkich elementów okna. void b_cancel_click(object sender, EventArgs e) miejsce w kodzie odpowiedzialne za obsługę przycisku Powrót. stationreportview(ref DataTable dt) funkcja zmieniająca tabelę magazynu z tej, która jest pozyskiwana z bazy na wyświetlaną. UC_ReportsItems_VisibleChanged(object sender, EventArgs e) funkcja wywoływana po zmianie widoczności tej kontrolki. Na podstawie pola typ podejmowana jest decyzja jakie elementy są wyświetlane i pobierane odpowiednie informacje z bazy danych, uzupełniana jest również siatka wyświetlająca raport. FiltrChanged(object sender, EventArgs e) funkcja wywoływana po zmianie wartości któregoś z filtrów. combobox_kind_selectedindexchanged(object sender, EventArgs e) po zmianie rodzaju stacji wywoływana jest ta właśnie metoda. W środku tego bloku na stępuje przejście do filtracji filtruj() metoda filtracji. Na podstawie danych z pod kontrolek ustawiony jest odpowiedni filtr. showcontrols() pokazuje i ukrywa odpowiednie dla danego typu raportu elementy wizualne okna. setcolumnsize() zmiana rozmiarów kolumn. W zależności od typu raportu różne szerokości przyjmują poszczególne kolumny. Ustawienia Aby umożliwić połączenie z bazą danych w celu pobrania, bądź zapisania różnych informacji, należy skonfigurować program podając różne parametry. Są nimi: Nazwa serwera Nazwa bazy 12

14 Sposób uwierzytelnienie tu są do wyboru: uwierzytelnienie Windowsowe lub serwera bazy danych. Rysunek 7 Tuż przed wyświetleniem ustawień, użytkownik proszony jest o wprowadzenie hasła zabezpieczającego. Zabezpieczenie wprowadzone jest po to aby uniemożliwić zmianę ustawień przez osoby nieupoważnione do tego. Po kliknięciu Zapisz sprawdzana jest poprawność wprowadzonych danych. Jeżeli są one prawidłowe, program zapisuje je do rejestru systemu operacyjnego. Ponieważ ustawienia dotyczą tylko i wyłącznie parametrów bazy, zapis jest w formie tekstowej, a dane są w formie tak zwanego connection string u. Przy pierwszym uruchomieniu programu, gdy jeszcze nie ma odpowiedniego klucza w rejestrze, program tworzy go. Przy każdorazowym zapisaniu ustawień wartość tego klucza jest nadpisywana. 13

15 W programie ustawienia przechowywane są w klasie Settings. Obiekty tej klasy posiadają jedną publiczną właściwość ConnectionString i jedną publiczną bezargumentową metodę o nazwie Save(). To właśnie ona służy do zamieszczania danych w rejestrze. Metoda ta jest typu void, co za tym idzie nie zwraca wartości. Oprócz tego klasa, o której mowa posiada publiczną, statyczną, bezargumentową metodę Load(). Dzięki niej można pobrać zapisane wcześniej dane. Metoda ta zwraca obiekt typu Settings. Dzięki takiej konstrukcji pobieranie ustawień jest o wiele wygodniejsze z punktu widzenia programisty, gdyż nie potrzeba tworzyć zmiennych przechowujących ustawienia. Aby z nich skorzystać wystarczy użyć następującej składni: Settings.Load().ConnectionString;. Zabezpieczenie zmiany ustawień Okno to jest wyświetlone przed pokazaniem się ustawień w celu zabezpieczenia przed dostępem osób nieupoważnionych do zmiany konfiguracji programu. 14

16 Rysunek 8 Po poprawnej weryfikacji hasła do programu metoda ShowDialog zwraca DialogResult.OK. Informuje to program o tym, że możliwe jest zezwolenie na wyświetlenie ustawień. Elementy kontrolki ustawienia UC_settings() konstruktor ładujący zawartość kontrolki. button_save_click(object sender, EventArgs e) metoda wywoływana po zdarzeniu kliknięcia na przycisk Zapisz. radiobutton_w_checkedchanged(object sender, EventArgs e) przechodzi do włączania i wyłączania odpowiednich elementów. radiobutton_s_checkedchanged(object sender, EventArgs e) analogiczna do tej powyżej. UC_settings_VisibleChanged(object sender, EventArgs e) po pokazaniu się kontrolki ładuje ustawienia i przekazuje je do odpowiednich pod komponentów. enablecorectbase() włącza lub wyłącza wybrane sposoby identyfikacji. Klasa MyEvent Aby projekt działał sprawnie i nie groziły mu zawieszenia, każdy komponent powinien funkcjonować w osobnym wątku. Pomocne tu są zdarzenia. Umożliwiają one powrót z wątków pobocznych, gdy metody w nich wywołane uzyskają jakieś dane. Klasy, używające takich 15

17 asynchronicznych metod, nie muszą czekać na powrót funkcji, które często przez bardzo długi czas uzyskują informacje, na przykład z czytnika kart bądź serwera. Do prawidłowego działania tych delegatów i zdarzeń została stworzona właśnie ta klasa. Dziedziczy ona po klasie EventArgs. Stosowana jest do przekazywania obiektów w zdarzeniach. Ma możliwość przesłania siedmiu podstawowych typów prostych: bool, object, byte, string, double, ulong. int, object. W razie potrzeby przesłania bardziej złożonych struktur, można je przypisać polu typu Struktury danych BatchCount klasa przechowująca dane na temat batchu. Używana przy tworzeniu żądania do analizowania liczby produktów. Właściwości: batch, kod produktu, data produktu, liczba produktów danego batch. Items na jej podstawie tworzone są obiekty przechowujące dane na temat produktów wyświetlane potem w oknie tworzenia żądania. Instancje klasy przechowują jedynie: kod produktu, opis. Program Menager 16

18 Przeznaczenie Głównym zadaniem programu jest tworzenie misji transportu palet. Misje te dotyczą transportu palety ze stacji magazynowania do stacji załadunku na samochód, ze stacji odbioru z produkcji do stacji magazynowania oraz ze stacji produkcji do stacji załadunku na samochód. Misje dzielą się na zadania: dojazd do palety, zabranie palety, odstawienie palety. Oprócz tego możliwe jest anulowanie stworzonej misji (pod warunkiem, że w chwili anulowania nie ma ona przydzielonego żadnego zadania). Ostatnią funkcją jest zablokowanie bądź odblokowanie wybranej stacji. Sposób działania Tworzenie misji Aplikacja sprawdza co jakiś czas, czy nie ma żadnych żądań od programu klienta. Pod uwagę brane są tylko i wyłącznie żądania, w których liczba sztuk do wysłania jest większa od zera. Jeśli takie są, program przechodzi do tworzenia misji. Wybierana jest preferowana stacja, z której można zabrać paletę. Na początku sprawdzane są stacje odbioru, w celu zminimalizowania ruchu wózków. Jeśli nie ma stacji odbioru z pożądanym produktem pod uwagę brane są stacje magazynowania. Selekcja odbywa się na podstawie liczby palet na danej stacji w taki sposób, aby zapewnić szybkie opróżnianie stacji, na których jest mało przedmiotów. Dzięki temu wyeliminowanie jest występowanie kilku stacji z takimi samymi produktami, gdzie na każdej z nich jest np. po jednym produkcie. Oprócz wyboru stacji, program przedziela priorytet każdej misji. Priorytety te zapewniają prawidłową kolejność wykonywania misji. Każda misja przy tworzeniu otrzymuje status oczekiwanie na przydzielenie wózka. Jeśli w żądaniu z programu Klient jest kilka sztuk palet do wysłania, do każdej sztuki tworzona jest jedna misja. Po każdorazowym utworzeniu misji, liczba żądanych do wysłania sztuk zmniejszana jest o jeden. Jeżeli liczba sztuk zostanie zmniejszona do zera, żądanie przestaje być przetwarzane. Misje mogą być tworzone tylko na stacje, które nie są zablokowane. Poniższy rysunek przedstawia uproszczony schemat blokowy algorytmu. 17

19 Rysunek 9 Po wykonaniu wszystkich żądań, program przechodzi do sprawdzania, czy na stacjach odbioru z produkcji nie ma jakichś palet, takich, które nie mają jeszcze przydzielonej misji. Jeśli takie istnieją to najprawdopodobniej w tabeli Palety na magazynie (skąd program czerpał o nich wiedzę) dane o danej palecie nie są kompletne, należy je uzupełnić. Informacje przydatne do tego celu zawarte są w tabeli Produkcja gdzie przechowywane są dane wszystkich wyprodukowanych palet. Jak już dane w tabeli Palety na magazynie są kompletne, program przechodzi do tworzenia misji. W tym miejscu nie określona jest jeszcze stacja docelowa palety. Jej wybór dokonywany jest dopiero przy tworzeniu zadania odstawienia palety, gdyż do tego czasu sytuacja danej stacji może się diametralnie zmienić z punktu widzenia programu. 18

20 Tworzenie zadań Zadanie zabrania palety Gdy już istnieją jakieś misje, program czeka na utworzenie im zadania. Każda misja rozpatrywana jest osobno. Program pobiera je z bazy i rozpatruje wszystkie ze stanem Oczekiwanie na zadanie. W przypadku gdy pojawi się taka misja sprawdzany jest czy misja ta nie miała już wcześniej żadnego zadania. Jeśli tak, program przechodzi do tworzenia zadania zabrania palety ze stacji źródłowej. Najpierw jednak upewnia się, czy na stację tą nie ma już jakiegoś innego zadania. Gdyby było, mogłaby wystąpić taka sytuacja, że w chwili tworzenia zadania jakiś wózek jedzie na stację odłożyć paletę. Ponieważ palety tej jeszcze nie byłoby na stacji nowotworzone zadanie dotyczyłoby palety wcześniejszej. Ta natomiast zostałaby przesłonięta nowoprzybyłą paletą. W ten sposób powstałoby zadanie niemożliwe do wykonania przez wózek. Dlatego w tym przypadku gdy stacja źródłowa ma już jakieś zadanie z jakiejś innej misji, do misji aktualnie przetwarzanej nie przydzielane jest nowe zadanie. Jeśli jednak na stację źródłową nie ma aktywnego zadania program tworzy zadanie na tą stację i zapisuje je w bazie. Przedtem jednak sprawdzane jest jeszcze czy stacja źródłowa nie jest czasem stacją magazynowania. Jeżeli tak jest wybierane jest pole i piętro z którego zostanie zabrana paleta. Gdy stacja źródłowa była stacją odbioru z produkcji, operację tą można pominąć gdyż ten typ stacji ma tylko jedno pole i jedno piętro. W momencie utworzenia nowego zadania misji przypisywany jest jej numer id, zmieniany status na oczekiwanie na wykonanie zadania przez LGV. Oprócz tego sprawdzane jest czy misja ma przypisany numer id palety, jeśli nie, numer ten jest pobierany z tabeli Palety na magazynie. Po tych operacjach misja jest aktualizowana w bazie. Zadanie odstawienia palety W momencie natrafienia przez program na misję oczekującą na nowe zadanie, a jej ostatnim zadaniem było zabranie palety ze stacji źródłowej sprawdzane jest czy wózek przypisany do stacji jest załadowany. Jeżeli tak, program sprawdza czy jest określona stacja docelowa. Gdy jest wyznaczona taka stacja, to znaczy, że misja jest na stację załadunku na samochód, w przeciwnym wypadku stacją docelową jest stacja magazynowania. W takiej sytuacji należy sprawdzić jaki jest batch załadowanej palety i wybrać najkorzystniejszą stację docelową. Wybierana jest stacja magazynowania na którą można przenieść paletę. W pierwszej kolejności wybierane są stacje z takim samym batchem jak dana paleta. Jeśli takich nie ma, pod uwagę brane są puste stacje. Drugim kryterium jest liczba wolnych miejsc. Wybierana jest stacja mająca ich najmniej. Jest to druga akcja mająca na celu jak najszybsze 19

21 opróżnianie stacji. Po wyborze stacji docelowej, a przed stworzeniem na nią zadania sprawdza się jeszcze czy nie ma obecnie żadnej misji na tą stację. Podobnie jak w przypadku zabrania palety ze stacji mogła by wyniknąć sytuacja wyjątkowa z którą wózek nie poradził by sobie. A mianowicie mogłoby na przykład zostać zajęte miejsce na paletę, którą wózek chce zostawić. Zależy więc poczekać aż inne zadania na tą stację zostaną wykonane. Teraz gdy wiadomo już że paleta znajduje się już na wózku można również usunąć ją z aktualnego położenia. A mianowicie usunąć ją ze stacji na której byłą przechowywana. Należy to zrobić w dwóch miejscach: tabeli Palety na magazynie i tabeli Stacje. W następnym kroku należy sprawdzić, czy typem stacji docelowej nie jest czasem stacja magazynowania. Jeśli tak to należy wybrać odpowiednie pole i piętro na które można położyć paletę. Po tych wszystkich zabiegach można zapisać zadanie w bazie, w misji dotyczącej tego zadania przypisać id nowopowstałego zadania jako id wykonywanego oraz zmienić status misji na Oczekiwanie na wykonanie zadania. Ostatnie zadanie misji Następnym rozpatrywanym przypadkiem jest misja oczekująca na następne zadanie, której poprzednim zadaniem jest odstawienie palety. Misja taka właściwie jest już zakończona. Należy jedynie upewnić się czy wózek jest już pusty, sprawdzić jakiego typu była stacja docelowa, jeżeli jest to stacja magazynowania, należy dodać paletę do magazynu. Jeżeli stacją docelową jest stacja załadunku na samochód, w tabeli Palety na magazynie należy zaznaczyć, że taka paleta trafiła do danej stacji. Informacja ta będzie pomocna przy ewentualnych niejasnościach. Po tych wszystkich operacjach można ustawić stan misji na Zakończona oraz uaktualnić dane w bazie. 20

22 Budowa Wizualna część programu zbudowana jest z trzech okien: okno główne, ustawienia i zażądzanie stacjami. Obrazuje to diagram tu widoczny. Program menadżer Okno główne Ustawienia Stacje Rysunek 10 Podstawą działania aplikacji menadżera jest okno główne. W nim wyświetla się tabela z aktualnymi misjami. Tabela jest typu DataGridView. W tabeli wyświetlone są: Id misji, data dodania misji, nazwa przydzielonego wózka, status misji, id aktualnego zadania, priorytet misji, nazwa stacji źródłowej, nazwa stacji docelowej, aktualny cel zadania, czyli nazwa stacji w kierunku której zmierza wózek, rodzaj zadania. 21

23 Tabela ta jest na bieżąco odświeżana dzięki temu widać wszystkie zmiany zachodzące w systemie. Odświeżanie to powodowało czyszczenie zaznaczenia okna. Dlatego należało tak spreparować tą operację, by przed usunięciem danych zapamiętać numer zaznaczonej misji, a po umieszczeniu nowych wierszy zaznaczyć ten, który ma zapamiętane id. Interfejs graficzny aplikacji jest bardzo ograniczony, gdyż większość czynności jakie program wykonuje jest zaszyta we wnętrzu programu, a osoby obsługujące tą aplikację nie muszą kontrolować zachodzących tam procesów. W oknie głównym oprócz tabelki z aktualnie wykonywanymi misjami znajdują się pasek zadań typu ToolStrip, umieszczony w górnej części okna. Zawiera on trzy przyciski: Ustawienia, Anuluj misję i Zmiana statusu stacji. Okienko posiada możliwość zmiany rozmiaru. Dzięki czemu w przypadku gdy znajduje się w nim duża liczba misji, możliwe jest powiększenie go i obserwowanie tylu misji, na ile pozwala rozdzielczość ekranu. Tak jak standardowe okienka systemu Windows ten program również zamyka się poprzez kliknięcie na krzyżyk w prawym górnym rogu. Tuż po jego naciśnięciu program wyświetla komunikat typu MessageBox ostrzegający przed tym działaniem. Ma on na celu uświadomienie użytkownika, że zakończenie działania programu skutkować będzie zaprzestaniem wykonywania misji. Komunikat ostrzegający posiada dwa przyciski. Jeden do kontynuowania zamykania, drugi do zaprzestania tej czynności. Rysunek poniżej przedstawia okno główne interfejsu graficznego aplikacji. 22

24 Rysunek 11 Po naciśnięciu pierwszego z górnych przycisków pokazuje się okno konfiguracji ustawień programu. Tam możliwe jest określenie parametrów bazy danych. Okno to składa się z takich samych komponentów co kontrolka Ustawienia w programie kliencie. Ma ono również takie samo zadanie i takie same możliwości. Dane przechowywane są w ten sam sposób oraz zapisywane w tym samym miejscu. W tym programie nie jest konieczne zabezpieczanie ustawień hasłem gdyż dostęp do niego będą miały tylko wyznaczone osoby. I tylko one będą w stanie połączyć się z bazą danych poprzez podanie prawidłowych danych potrzebnych do autoryzacji połączenia z serwerem bazodanowym. 23

25 Rysunek 12 Klasa DBFunction Metody tej klasy służą do przetwarzania danych pobranych z bazy. Większość z nich do pozyskania tych informacji używa klasy DBTable. Tu dane poddawane są obróbce takiej jak: obliczanie niektórych wartości, formowanie z elementów tabel obiektów różnych typów, selekcja wybranych instancji pod względem różnych kategorii. Podobnie jak z klasach opisywanych wcześniej wszystkie publiczne metody są statyczne ponieważ nie ma potrzeby tworzenia instancji tej klasy. 24

26 Elementy klasy List<Pallet> GetPallet pobiera palety o określonych w parametrach danych. Dostępne są dwa przeciążenia tej metody. bool IsMission zwraca jako wartość logiczną to czy dana paleta posiada jakieś misje. ClientOrder GetClientOrder() zwraca w formie obiektu żądanie jedno z listy nieprzetworzonych żądań programu klient. List<Mission> GetMissionToCreateJob(string status) - zwraca w formie listy elementów misje o konkretnym stanie. Używana między innymi do pozyskania misji czekających na utworzenie zadania stąd nazwa funkcji. string FindBestStationId(DataTable dt) jako argument pobiera listę stacji. Z pośród nich wybiera najkorzystniejszą, na którą można umieścić jakąś paletę. (private) List<string> getfillingonstation(string id) zwraca zapełnienie stacji, której id zostanie podane w argumencie. Dane wyjściowe są trzyelementową listą typu string. Każdy element listy reprezentuje jedno piętro i jest zapełniony 32 znakami - zerami i jedynkami. Zera reprezentują puste pola, jedynki pełne. (private) List<string> getfieldwhohavejobonstation(string id) przedstawia w postaci podobnej jak metoda wyżej opisana zapełnienie na stacji o id podanym w argumencie. (private) List<string> getavailablefields(string id) po wywołaniu tej funkcji otrzymuje się listę trzech pięter w formie trzech obiektów typu 25 string przedstawiającą za pomocą zer i jedynek 32 pola przedstawiające dostępne miejsca na danej stacji. void GetNextLevelAndPosition(ref Job j, string kind) używając trzech wyżej opisanych prywatnych metod, wybiera poziom i pole dla danego zadania. Drugi argument określa czy funkcja ma wybrać następne puste, czy następne wolne miejsce na danej stacji.

27 void CompliteData(ref Pallet p) wypełnia danymi obiekt palety. Potrzebne przy odczytywaniu nowododanych elementów przez stacje odbioru. Stacje te zapisują do bazy (tabeli Tbl_PalletInStoreroom) tylko kod SSCC palety i swoje id. Resztę informacji należy pobrać z tabeli Tbl_Production. Job GetJob(string id) zwracanym obiektem jest zadanie o określonym w parametrze id. void RemovePalletFromStation(string station, string level, string position) szuka i usuwa z bazy określoną paletę. void addpallettostation(string stationid, string level, string position, string batch) dodaje paletę do tabeli stacji n określonej pozycji i piętrze. bool PlacePalletToStoreroom(string SSCC, string station, string level, string position) dodaje paletę do tabeli magazyn. string GetNextPriority(string stationid) - szuka priorytetu jaki można przydzielić do nowej misji. string BatchFromPalletId(string pallettid) zwraca wartość batch danej palety. string PalletIdFromPosition(string station, string level, string position) sprawdza jakie id ma paleta na danej stacji, pod danym polem i piętrem. long GetBatchCount(string batch) zwraca w formie liczby ilość produktów danego batch. Od liczby tej przed zakończeniem funkcji odejmowana jest liczba misji, które mają zadeklarowane jako stacje źródłowe stacje o batchu podanym w argumencie. bool IsFreePalletInStation(string stationid) sprawdza czy jest jakaś paleta na stacji, którą można zabrać. List<Pallet> PalletWhoHaventMission(List<Pallet> pals) filtruje elementy listy z argumentu sprawdzając czy mają misje. Zwracana jest lista pozbawiona stacji, z niezakończonymi misjami. Pallet SelectPaletToMission(List<Pallet> pals) z pośród listy palet wybierana jest jedna która zostanie użyta do zabrania w jakiejś misji. Wybrana jest paleta, która jest na stacji najmniej zapełnionej i która jest najbardziej wysunięta / dostępna. 26

28 Komunikacja z bazą Połączenie z bazą zapewnia oddzielna biblioteka. Umożliwia ona wykonywanie poszczególnych zapytań do bazy. Zapytania te są ukryte w jej wnętrzu. Dla opisanych wyżej aplikacji dostępne są jedynie funkcje pobierające jakieś parametry i zwracające gotowe obiekty. Projekt ten zawiera również podstawowe klasy używane w obu programach. Struktury danych ClientOrder instancjami tej klasy są żądania wysyłane z programu klient i przetwarzane przez menadżera. Dane: identyfikator żądania, kod produktu, batch asortymentu, id stacji, której dotyczy żądanie, liczba sztuk asortymentu do przesłania. Job obiektami są zadania wykonywane przez wózki. Dane przechowywane: identyfikator, status zadania, typ zadania, identyfikator wózka, identyfikator stacji, piętro stacji, pole na stacji. 27

29 Mission obiekty tej klasy reprezentują misje. Informacje jakie przechowują: identyfikator, priorytet, identyfikator stacji źródłowej, identyfikator stacji docelowej, identyfikator wózka, data utworzenia, status, id aktualnego zadania, typ aktualnego zadania. Pallet klasa ta służy do tworzenia instancji palet. Lista właściwości klasy: identyfikator, kod SSCC, kod produktu, batch, data produkcji, identyfikator stacji, typ stacji, pole na stacji, piętro na stacji, status. 28

30 Klasa DBmssql Ta część kodu odpowiedzialna jest za bezpośrednie połączenie z serwerem bazodanowym. Jak wskazuje nazwa klasy komunikacja możliwa jest z serwerami firmy Microsoft. Wszystkie elementy (metody i właściwości) są statyczne. Dzięki temu nie jest konieczne tworzenie żadnych instancji, upraszcza to wykorzystanie tego zasobu. Połączenie z bazą nie jest utrzymywane. Za każdym razem gdy występuje potrzeba pobrania danych z tabel klasa ta łączy się z bazą, pobiera potrzebne informacje, a następnie rozłącza się. Łączność uzyskiwania jest dzięki wykorzystaniu standardowych elementów przestrzeni nazw System.Data.SqlClient. Są tu one niejako opakowane by uprościć ich użycie. Elementy klasy Właściwość ConnectionString jest to właściwość typu string. Tu przechowywane są: nazwa serwera, nazwa bazy, metoda autoryzacji, opcjonalnie login i hasło. Istnieje możliwość zarówno zapisywania jak i odczytywania danych. metoda Select dzięki niej możliwe jest pobieranie informacji z bazy. Jako argument pobiera zapytanie w formie tekstowej (string), a zwraca obiekt typu DataSet. Jej cały kod jest zabezpieczony przed wystąpieniem błędów poprzez umieszczenie go w bloku try. W środku tego modułu tworzony jest obiekt SqlConnection, przypisywany ConnectionString, sprawdzane jest połączenie jeżeli go nie ma, to jest ustanawiane. Następnie argument konwertowany jest na obiekt klasy SqlCommand, dzieje się to przy użyciu konstruktora tej klasy. Tuż potem jako właściwość Connection nowopowstałego obiektu użyta jest wcześniej utworzona instancja klaty SqlConnection. Ustalany jest typ komendy na CommandType.Text. Kolejnym krokiem jest utworzenie SqlDataAdapter i dzięki niemu wypełnienie tabelą zwracanego obiektu typu DataSet. Po tym wszystkim można zakończyć połączenie z bazą. Funkcja kończy działanie. 29

31 Metoda Insert - jak nazwa wskazuje metoda ta służy do umieszczenia nowego rekordu do bazy. Posiada ona jeden argument typu string jest nim instrukcja w języku SQL. Funkcja ta zwraca liczbę całkowitą liczbę wierszy wykonanego zapytania. Do momentu ustawienia typu komendy, wszystko dzieje się tak samo jak w metodzie Select. Natomiast wykonanie zapytania odbywa się poprzez wywołanie sqlcmd.executenonquery(). Zwracana wartość jest zapamiętywana, połączenie zamykane, a wartość przed chwilą zachowana zwracana jako wynik. Metoda Update i Delete te dwie metody są niejako kopią opisanej powyżej. Dzieje się tak gdyż ich działanie jest identyczne, wartości pobierane i zwracane również się nie różnią. Zostały stworzone, żeby ułatwić użytkownikowi posługiwanie się klasą. Standardowe użycie klasy stanowią dwie linijki kodu. Wygląda to tak, że na początku deklarowany jest ConnectionString. Następnie wykonywana jest jakaś metoda. Jak widać, nie ma konieczności dbania o poprawność połączenia oraz o wypełnianie obiektów danymi. W momencie gdy coś pójdzie nie tak zwracany jest po prostu pusty DataSet. 30

32 Klasa DBTable Ten element biblioteki wykorzystuje klasę opisaną powyżej do pobierania konkretnych danych. Metody tu określone sugerują nazwą swoje przeznaczenie. W nich zawarte są konkretnie sformułowane zapytania języka SQL, które są przekazywane do klasy DBmssql. Aby uprościć kod, na początku pliku zadeklarowane jest użycie przestrzeni nazw MSSQL.DBmssql jako db. Upraszcza to kod pisany w dalszej części. Tak jak poprzednio, tu również wszystkie właściwości i funkcje są statyczne. Przeznaczenie większości z nich wskazuje ich nazwa. Dla lepszego zrozumienia, poniżej przedstawione jest dokładne zastosowanie. Elementy klasy string ConnStri właściwość ta przekazuje do klasy DBmssql parametry bazy danych. Udostępnia możliwość odczytu i zapisu. DataSet GetAsortyment() metoda, która pobiera produkty wraz z opisem z tabeli palety na magazynie. Nie pobiera argumentów. Zwraca tabelę z wynikami z formie obiektu klasy DataSet. DataSet GetBatch(string idasortymentu) jako argument pobierany jest numer id asortymentu. Zwraca listę batchy danego produktu wraz z datą danego batchu i jego liczebnością w magazynie. Dane wyjściowe są typu DataSet. DataSet getbatchcount(string batch) w formie obiektu klasy DataSet zwraca liczbę palet danego batchu. Jako argument pobiera żądany batch. long GetBatchCount(string batch) to samo co funkcja powyżej, z tą różnicą, że zwracaną wartością jest liczba typu prostego long. DataSet StationGet() pobiera wszystkie stacje z bazy danych. Zwraca dane w formie tabelki z dwiema kolumnami: id i nazwa stacji. DataSet StationGet(string id) przeciążenie powyższej metody. Zwraca wszystkie informacje na temat pojedynczej stacji o określonym w argumencie numerze id. 31

33 DataSet StationGet(int typ) kolejne przeciążenie metody. Typ razem zwraca listę stacji danego typu. DataSet StationGet(int typ, string batch) ostatnie już przeciążenie zwracające listę stacji o określonym batchu i typie. DataSet GetAsortymentReport() ta metoda pobiera z bazy dane potrzebne do wygenerowania raportu asortymentu. DataSet GetStationReport() zwracaną wartością jest tabela stanu stacji. Dane potrzebne w celu spreparowania raportu magazynu. Przed wyświetleniem informacje te wymagają dalszej obróbki np. obliczenia procentowego zapełnienia. DataSet GetPallet(string batch, string stationtype) metoda ma za zadanie udostępnić dane na temat palet o określonym batchu i na wybranym typie stacji. DataSet GetPallet(string stationtype) pobiera z bazy I zwraca w formie tabeli palety na określonym typie stacji. DataSet GetPallet(string stationid, string level, string position) ostatnie już przeciążenie metody mającej za zadanie pobieranie palet. Tym razem pobiera jedną paletę na określonej stacji, znajdującą się na konkretnym położeniu. DataSet GetAllJobFromStation(string stationid) zwracaną wartością jest tabela ze wszystkimi aktywnymi zadaniami na aktualną stację. Aktywnymi to znaczy takimi, które nie są jeszcze z żaden sposób zakończone. Jak można się domyśleć, pobierany argument to id stacji, której ma dotyczyć zwrócona wartość. bool ClientOrderInsert(ClientOrder co) funkcja przeznaczona do zapisywania w bazie nowych żądań klienta. Jako argument pobiera cały obiekt żądania. Jeżeli zapis zostanie zakończony sukcesem, metoda zwraca wartość true. bool ClientOrderUpdate(ClientOrder co) ta metoda zmienia dane żądania w bazie wzorując się na właściwości id. Należy zaznaczyć, że zmiana tej wartości nie jest możliwa. DataSet ClientOrderGet(int status) pobiera listę żądań klienta o danym statusie. Pod uwagę brane są tylko żądania dotyczące co najmniej jednego produktu. 32

34 bool MissionSetNew(Mission ms) zapisuje do bazy danych nową misję. Jako argument pobiera kompletny obiekt. Przy tworzeniu misji id argumentu jest pomijane i generowane nowe, według numeracji w bazie. Metoda zwraca wartość binarną określającą czy wywołanie zostało zakończone powodzeniem. DataSet MissionGet() pobiera wszystkie niezakończone misje. Jako wynik prezentowana jest tabela z listą misji do przetworzenia. DataSet MissionGet(string IdStation) przeciążenie wyżej opisanej metody pozwalające przefiltrować dane pod względem danej stacji. DataSet MissionGetStatus(string status) - metoda ta zwraca listę misji o określonym statusie. bool MissionUpdate(Mission m) - uaktualnia dane misji. Misja, która będzie zmieniana rozpoznawana jest w bazie poprzez id. Wszystkie inne dane misji są zastępowane. P przypadku powodzenia wynikiem jest true. bool StationUpdate(string id, string state) metoda zmieniająca dane stacji. Wyszukiwany jest w bazie rekord o id takim samym jak id obiektu przekazanego w argumencie i podmieniana jest wartość kolumny stan w danym wierszu. bool StationUpdate(string id, string state, string Batch) podobne działanie jak powyżej, z tą różnicą, że oprócz stanu podmieniana jest również wartość kolumny Batch. bool StationUpdate(string id, string state, string Batch, string F1, string F2, string F3) można powiedzieć, że jest to najbardziej rozbudowane przeciążenie metody StationUpdate. Oprócz statusu i batchu, uaktualnia również w tabeli kolumny przechowujące zapełnienie danej stacji na wszystkich piętrach. DataSet IsMision(string Pallet) dzięki wywołaniu tej funkcji, można zbadać, czy dana paleta ma przypisane jakieś misje. Jeśli tak, w zwracanej tabeli wyszczególnione są id wszystkich misji, które dotyczą tej właśnie palety. DataSet GetLastJob() pobiera z bazy id ostatnio dodanego zadania. bool JobSetNew(Job job) zapisuje argument w bazie jako nowostworzone zadanie. Zwraca true jeżeli zapis powiedzie się. 33

35 DataSet GetLGV(string id) pobiera dane dotyczące wózka o określonym id. DataSet GetJob(string id) zwraca dane dotyczące zadanie, którego id zostało przekazane w argumencie. DataSet GetProduction(string sscc) pobiera z tabeli Tbl_Production dane dotyczące produktu o numerze SSCC podanym w parametrze. bool PallettUpdate(Pallet p) pobiera jako argument obiekt, pojedynczą paletę, wyszukuje w bazie id danego obiektu i podmienia wszystkie inne wartości kolumn. Dane dotyczą tabeli Tbl_PalletInStoreroom. bool PallettUpdate(string sscc, string station, string level, string position, string status) podobnie jak poprzednie przeciążenie, podmienia wartości palety. S tym ograniczeniem, że rzecz dotyczy poszczególnych kolumn wyszczególnionych w argumentach funkcji. bool PalletDel(string sscc, string station, string level, string position) szuka w tabeli Tbl_PalletInStoreroom palety, która posiada wartości takie jak przekazane w parametrach metody i ustawia status danego wiersza na 1 (usunięty). DataSet GetPriority(string stationid) jest to już ostatnia metoda. Zwraca ona priorytety niezakończonych misji na danej stacji i zwraca je w postaci jednej kolumny posortowane w kolejności od najmniejszego priorytetu, do największego. 34

36 Klasa Calc Tu dokonywane są obliczenia typów prostych potrzebne do obliczenia różnych wartości. W klasie tej zachodzi konwersja jednego typu prostego na inny przy użyciu specyficznych algorytmów niezaimplementowanych w środowisku.net. Tu również nie potrzeba tworzyć obiektów klasy, więc wszystkie metody są statyczne. Elementy klasy string ToBinary(Int64 Decimal) zamienia liczbę zapisaną w systemie dziesiętnym na system binarny i zwraca jako string. int convertcellamount(long input) pobiera wartość decymalną, zamienia ją na binarną i zwraca liczbę jedynek przekształconej wartości. string convertcellamount(string input) przeciążenie metody zwracające liczbę w formie tekstu. string BinarySub(string bin1, string bin2) metoda wykonująca logiczną działanie mające na celu zwrócenie jedynek w miejscu gdzie w pierwszej liczbie znajduje się jedynka, a w drugiej pod tym samym indeksem jest zero. Do obliczenia tego liczba bin2 jest negowana a następnie zachodzi koniunkcja między obiema liczbami. Wynik przedstawia następujące wyrażenie logiczne: wynik = bin1 AND (NOT bin2). Nazwa funkcji nawiązuje do tego, że od liczby pierwszej zostają odejmowane jedynki, tam gdzie w liczbie drugiej też są jedynki. string BinaryAdd(string bin1, string bin2) tu natomiast zachodzi niejako przepisywanie do pierwszego wyrażenia jedynek z drugiego. W metodzie tej zachodzi następujące działanie logiczne: wynik =NOT ((NOT bin1) AND (NOT bin2)) string StrTo32Char(string s) ta metoda wydłuża parametr do 32 znaków wypełniając go z początku zerami. W ten sposób uzyskuje się pełną liczbę 32 bitową. 35

37 void replace(ref long i1, ref long i2) zamienia ze sobą dwa wyrażenia podane w parametrach. long[] SortLevel(List<string> s) segreguje dane tak, że na pierwszym miejscu listy jest element zawierający najmniej znaków nie będących zerami, a na ostatnim miejscu jest element mający tych znaków najwięcej. long BinToInt(string binarynumber) zamienia ciąg zer i jedynek ze zmiennej typu string na liczbę typu long. 36