Dokument z posiedzenia PROJEKT REZOLUCJI. w sprawie zastosowania art. 42 ust. 7 Traktatu o Unii Europejskiej (2015/3034(RSP))

Transkrypt

1 Parlament Europejski Dokument z posiedzenia B8-0045/ PROJEKT REZOLUCJI złożony w następstwie oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu w sprawie zastosowania art. 42 ust. 7 Traktatu o Unii Europejskiej (2015/3034(RSP)) Bodil Valero, Michèle Rivasi, Barbara Lochbihler, Heidi Hautala, Reinhard Bütikofer, Bart Staes, Indrek Tarand, Pascal Durand, Igor Šoltes, Davor Škrlec, Molly Scott Cato w imieniu grupy Verts/ALE RE\ doc PE v01-00 Zjednoczona w różnorodności

2 B8-0045/2016 Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie zastosowania art. 42 ust. 7 Traktatu o Unii Europejskiej (2015/3034(RSP)) Parlament Europejski, uwzględniając art. 21 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE), uwzględniając art. 42 ust. 7 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE), uwzględniając art. 222 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) i definicję uzgodnień dotyczących zastosowania przez UE klauzuli solidarności za pomocą decyzji Rady nr 2014/415/UE oraz zintegrowane uzgodnienia UE dotyczące reagowania na szczeblu politycznym w sytuacjach kryzysowych (IPCR), uwzględniając strategię Unii Europejskiej w dziedzinie walki z terroryzmem, plan działania UE dotyczący zwalczania terroryzmu, unijną strategię walki z radykalizacją postaw i werbowaniem terrorystów oraz odnośne wytyczne, uwzględniając przyjęte dnia 16 marca 2015 r. konkluzje Rady w sprawie regionalnej strategii UE dotyczącej Syrii i Iraku oraz zagrożenia ze strony ISIL/Daiszu, uwzględniając oświadczenie wygłoszone przez prezydenta Republiki Francuskiej przed Kongresem Parlamentu Francuskiego w dniu 16 listopada 2015 r., w którym powołał się on na art. 42 ust. 7 TUE i zobowiązał francuskiego ministra obrony do rozpoczęcia konsultacji w sprawie zastosowania postanowień tego artykułu, uwzględniając konkluzje ministrów obrony państw UE sformułowane na posiedzeniu w dniu 17 listopada 2015 r., w których ministrowie wyrazili jednogłośnie pełne poparcie dla Francji oraz gotowość do zapewnienia wszelkiej niezbędnej pomocy i wsparcia, uwzględniając oświadczenia wysokiej przedstawiciel wygłoszone podczas posiedzenia ministrów obrony UE w dniu 17 listopada 2015 r., w których podkreśliła ona, że nie jest to operacja w ramach WPBiO, ale uruchomienie dwustronnej pomocy i dwustronnego wsparcia, uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu, A. mając na uwadze, że w dniu 13 listopada 2015 r. w Paryżu doszło do serii skoordynowanych ataków terrorystycznych, w których zginęło co najmniej 130 osób ponad 26 narodowości, a 368 osób zostało rannych; B. mając na uwadze, że niedawne ataki przeprowadzone przez islamskich terrorystów w państwach członkowskich UE, w tym w Paryżu w dniu 13 listopada 2015 r. (Charlie Hebdo, supermarket Hyper Casher ), w Kopenhadze (synagoga, centrum kultury) i w Brukseli (Muzeum Żydowskie), zostały przeprowadzone głównie przez obywateli UE, którzy urodzili się i mieszkali w państwach członkowskich UE; PE v /5 RE\ doc

3 C. mając na uwadze, że na nieformalnym posiedzeniu w sprawie przeciwdziałania terroryzmowi, które odbyło się w dniu 30 stycznia 2015 r. w Rydze, ministrowie spraw wewnętrznych UE uzgodnili zacieśnienie współpracy między policją a służbami bezpieczeństwa, poprawę wymiany informacji o niebezpiecznych osobach oraz podjęcie wspólnych działań przeciwko rozprzestrzenianiu nielegalnej broni palnej i finansowaniu terroryzmu; D. mając na uwadze, że wydaje się, iż przed atakami w Paryżu w dniu 13 listopada 2015 r. współpraca i koordynacja policji i służb wywiadowczych zawiodła w kilku państwach członkowskich UE; E. mając na uwadze, że w dniu 16 listopada 2015 r. prezydent Francji opowiedział się za reakcją wojskową na ataki w Paryżu, powołując się na art. 42 ust. 7 TUE; F. mając na uwadze, że w związku z tym francuskie ministerstwo obrony i odnośne ambasady francuskie znacznie zacieśniły kontakty dwustronne z niektórymi państwami członkowskimi UE, jak Wielka Brytania, Niemcy, Włochy, Hiszpania i Holandia, aby zabiegać o wsparcie wojskowe i zastępcze oddziały wojsk w Syrii, Iraku i regionie Sahelu; G. mając na uwadze, że według doniesień wysoka przedstawiciel i ESDZ nie były zaangażowane w żadne działania związane z zastosowaniem art. 42 ust. 7 TUE i nie konsultowano się jak dotąd z wyspecjalizowanymi organami UE ani grupami roboczymi takimi jak Komitet Wojskowy UE; H. mając na uwadze, że UE przyjęła strategię w dziedzinie walki z terroryzmem, która opiera się zarówno na instrumentach wspólnotowych, jak i na zasobach międzyrządowych w dziedzinie WPZiB; mając na uwadze, że strategia ta zakłada, że działania UE służą realizacji czterech celów, a mianowicie zapobiegania, ochrony, ścigania i reagowania; I. mając na uwadze, że reakcja UE na terroryzm obejmuje wspieranie demokracji, dialogu i dobrych rządów, aby zwalczyć przyczyny brutalnego ekstremizmu; mając na uwadze, że podejście UE można scharakteryzować jako podejście zorientowane na wymiar sprawiedliwości w sprawach karnych; J. mając na uwadze, że art. 222 TFUE ma w założeniu uruchomić dobrze skoordynowane działania UE w reakcji na atak terrorystyczny, ze szczególnym uwzględnieniem współpracy policji i ochrony ludności, przy wykorzystaniu wielu instrumentów i funduszy wspólnotowych; 1. jest głęboko wstrząśnięty nieludzką brutalnością ataków terrorystycznych w Paryżu z dnia 13 listopada 2015 r.; 2. składa wyrazy najgłębszego współczucia oraz kondolencje rodzinom i przyjaciołom ofiar wszystkich ataków przeprowadzonych w państwach członkowskich UE przez terrorystów islamskich; zdecydowanie zapewnia o swojej solidarności z paryżanami i z całym narodem francuskim; 3. zdecydowanie potępia ataki terrorystyczne przeprowadzone w dniu 13 listopada 2015 r. RE\ doc 3/5 PE v01-00

4 w Paryżu i apeluje do wszystkich Europejczyków, aby zareagowali na nie większą demokracją, otwartością, wolnością i większym poszanowaniem praw człowieka; 4. apeluje o prawdziwie europejską reakcję na ataki terrorystyczne; uważa, że w ich wyniku pojawiła się potrzeba większej współpracy europejskiej w dziedzinie zwalczania terroryzmu; wzywa państwa członkowskie UE, Radę i komisję do zastosowania dużej liczby już istniejących strategii, wytycznych, instrumentów, funduszy i procedur w celu postawienia osób odpowiedzialnych przed sądem i zapobieżenia dalszym atakom terrorystycznym; 5. przypomina, że większość islamskich terrorystów biorących udział w atakach w państwach członkowskich UE to prawdopodobnie lub faktycznie obywatele UE, którzy urodzili się i mieszkali w UE; 6. wzywa do zwiększenia wysiłków w dziedzinie deradykalizacji, lecz również do monitorowania osób uznawanych za niebezpieczne, które są gotowe do użycia siły lub werbowania innych do działalności terrorystycznej; 7. jest zdecydowanie przekonany, że państwa członkowskie UE powinny zareagować na terroryzm pełnym przestrzeganiem Karty Narodów Zjednoczonych, prawa międzynarodowego, międzynarodowego prawa humanitarnego, międzynarodowego prawa dotyczącego praw człowieka, Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, wartości i zasad zapisanych w konstytucjach krajowych; 8. z niepokojem zauważa wyłącznie militarny charakter reakcji na zastosowanie postanowień art. 42 ust. 7; podaje w wątpliwość bardzo silny dwustronny charakter aktualnego podejścia, który osłabia wspólne instytucje, instrumenty, wartości i zasady UE; 9. jest zdecydowanie przekonany, że liczne grupy i jednostki ekstremistyczne na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej, w tym tzw. Państwo Islamskie, zostaną pokonane lub znacznie osłabione jedynie dzięki bardzo silnemu i skoordynowanemu zaangażowaniu UE i jej państw członkowskich w znalezienie politycznego rozwiązania konfliktów w Syrii, Iraku, Jemenie, Libii i konfliktu między Arabią Saudyjską a Iranem; wzywa wysoką przedstawiciel F. Mogherini i ministrów spraw zagranicznych UE do zwiększenia starań dyplomatycznych w tej dziedzinie; 10. wzywa Radę i państwa członkowskie do pilnego opracowania i przyjęcia ram polityki, które pomogą w ukierunkowaniu realizacji postanowień art. 42 ust. 7 TUE i będą przewidywały ramy czasowe, klauzulę przeglądową oraz mechanizmy monitorowania; jest głęboko przekonany, że Rada powinna być informowana o wszystkich krajowych, dwustronnych lub wielostronnych działaniach w następstwie zastosowania art. 42 ust. 7 TUE i powinny one być jednocześnie upubliczniane; 11. przypomina, że art. 42 ust. 7 nie może nakładać na żadne państwo członkowskie obowiązku interwencji wojskowej w kraju trzecim; 12. nalega na konieczność zastosowania kompleksowego podejścia do deradykalizacji, zapobiegania brutalnemu ekstremizmowi i zwalczania terroryzmu, które koncentruje się na wzmocnieniu spójności społecznej, zapobieganiu przestępstwom, ukierunkowanych PE v /5 RE\ doc

5 działaniach policji i działaniach w dziedzinie bezpieczeństwa przeprowadzanych w oparciu o precyzyjne podejrzenia i konkretne zagrożenia określone przez ludzi, a nie przez maszyny; podkreśla ponadto potrzebę zaostrzenia przepisów regulujących nabywanie i posiadanie broni, przepisów eksportowych oraz nasilenia walki z nielegalnym handlem bronią; 13. wspiera przyszłe stosowanie klauzuli solidarności przewidzianej w art. 222 TFUE zamiast klauzuli wzajemnej pomocy przewidzianej w art. 42 ust. 7 TUE, ponieważ celem art. 222 TFUE jest konkretnie zapewnienie reakcji na zagrożenia terrorystyczne w Europie oraz lepszej współpracy i koordynacji między krajowymi organami ścigania w Europie; przypomina, że na mocy art. 222 TFUE nie można wszczynać dalszych interwencji wojskowych w ramach trwających misji ONZ i UE; wzywa państwa członkowskie UE do zwiększenia zaangażowania w misje ONZ i UE, zwłaszcza w Mali i w Republice Środkowoafrykańskiej, z myślą o ewentualnym ograniczeniu zaangażowania Francji; 14. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji przewodniczącemu Rady Europejskiej, przewodniczącemu Komisji Europejskiej, wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa oraz sekretarzowi generalnemu ONZ. RE\ doc 5/5 PE v01-00