Konfigurowanie połączeń modemowych ze stacją HP 9000/700

Transkrypt

1 Konfigurowanie połączeń modemowych ze stacją HP 9000/700 Wojciech Myszka 16 sierpnia 1998 roku Spis treści 1 Wstęp 2 2 Czynności przygotowawcze Jądro Modem Porty Kabel Patche Konfiguracja plików urzadzeń 10 4 Call-back 14 1

2 1 Wstęp System HP UX wyposażony został standardowo w oprogramowanie pozwalające na używanie protokołu (C)SLIP. 1 Program nazywa się ppl i jest standardowo instalowany w systemie. W dalszej części opiszemy sposób przygotowania i konfigurowania oprogramowania. Wszystkie opisy obejmują moje doświadczenia związane z konfigurowaniem dostępu za pomocą modemu do stacji roboczej HP 9000/735 z systemami operacyjnymi HP UX 10.[12]0 prowadzone w 1997 roku. Wykorzystywałem modem MultiTech 2 M2834ZDXI. Skoro już podłączamy do komputera modem, warto wspomnieć też nieco o innych usługach dostępnych w ten sposób. Zatem powiemy o konfigurowaniu połączeń terminalowych. Pisząc ten materiał posiłkowałem się informacjami pojawiającymi się na grupie comp.sys.hp.hpux, a głównie artykułami Johna Pezzano z firmy HP. 2 Czynności przygotowawcze 2.1 Jadro Praktycznie wszystko co trzeba do tego aby korzystać z modemu i protokołów SLIP/PPP jest standardowo zainstalowane w jądrze. Warto jednak rzucić tam okiem by sprawdzić czy jakiś poprzedni administrator nie eksperymentował. 1 Protokół PPP dostępny będzie (czy właściwie jest) w wersji 11 systemu

3 Sprawdzać trzeba, czy dostępne są podsystemy zwane serial device driver i ni driver. (Ten ostatni jest automatycznie instalowany w przypadku instalacji podsystemu PPL.) Gdy chcemy korzystać z protokołów SLIP/PPP zainstalowane musi być oczywiście oprogramowanie sieciowe. 2.2 Modem Zakładam, że posiadamy już modem. Kwestia wyboru modemu jest poza zakresem zainteresowań Autora. Pozwalam sobie jednak zwrócić uwagę, że lista zalecanych modemów (supported modems) jaką można czasami napotkać w dokumentacji obejmuje zazwyczaj bardzo wolne, stare i praktycznie nie używane już modele. Praktycznie każdy nowoczesny modem (zewnętrzny) będzie się nadawał. 3 Warto wziąć pod uwagę, że modem powinien być tak skonfigurowany, aby: Nie ignorował linii DTR. 4 Powinien być tak skonfigurowany, by podnosił słuchawkę 5 gdy linia DTR jest w stanie wysokim. Powinien również przerywać połączenie, wyłączać automatyczne odpowiadanie na sygnał dzwonka i przechodzić do trybu poleceń, gdy linia zmieni stan na niski. W przypadku modemów Hayes uzyskuje się to po wydaniu 3 Wykluczamy oczywiście wszystkie modemy realizujące kompresję danych metodą programową. One nie nadają się praktycznie do niczego :-( 4 Niestety, kupowane w sklepie modemy zazwyczaj są tak skonfigurowane, że ignorują tę linię! 5 Odbierał nadchodzące połączenia. 3

4 polecenie AT&D2. Modem nie powinien wykonywać restartu (power on reset) gdy linia DTR zmienia stan z wysokiego na niski gdyż niektóre modemy podczas tej procedury na chwilę ustawiają linię CD. (W przypadku modemów Hayes nie należy używać ustawienia AT&D3.) Modem powinien 6 ustawiać linię CD tylko w przypadku, gdy nastąpi połączenie (zostanie wykryta nośna). (W przypadku modemów Hayes uzyskujemy to po wydaniu polecenia AT&C1.) Modem powinien przekazywać sygnał BREAK (używany do przerywania ale również do zmiany szybkości połączenia). Szybkość połączenia pomiędzy modemem a terminalem (modemem a komputerem) powinna być znana. Nie musi być znana i może podlegać negocjacji szybkość połączenia pomiędzy modemami. Początkowo właściwości takie jak sprzętowe sterowanie przepływem danych (hardware flow control) (CTS/RTS) i kompresja danych powinny być wyłączone. Gdy uzyskamy pewność, że poprawnie nawiązywane jest połączenie mogą być one (pojedynczo) dodawane. Gdy modemy nawiązują połączenie, a nie udaje się zobaczyć reakcji systemu należy wyłączyć wszelkie zaawansowane możliwości (kompresja, połączenie niezawodne, MNP, PEP, 6 I znowu, na potrzeby komputerów PC modemy są często konfiurowane tak, aby linia CD zawsze była w stanie wysokim. 4

5 LAP). Należy dodawać je pojedynczo gdy połączenie będzie nawiązywane niezawodnie. Nie należy używać sterowania zgodnie ze standardem CCITT w modemach lub komputerach HP!. Uzyskany poprawny zestaw ustawień należy zapisać w pamięci stałej modemu (AT&W w przypadku Hayes). Działające ustawienia modemu warto zapisać dla pamięci na kartce, na przykład. Większość dostępnych na rynku modemów jest bardzo często wstępnie tak konfigurowana by poprawnie pracować z komputerem PC. Nie zawsze oznacza to że będą one po wyjęciu z pudełka poprawnie pracowały ze stacją UNIXową. 2.3 Porty Stacja robocza 9000/700 wyposażona jest w dwa 7 porty szeregowe. Gniazda (standardowe złącza szufladowe DB 9) oznaczone są literami A (port pierwszy) i B (port drugi) z tyłu komputera. Porty zapewniają szybkość transmisji 115k (niektóre źródła podają większe wartości), ale różne fragmenty systemu operacyjnego ograniczają tę szybkość do różnych wartości. W przypadku systemu w wersji HP UX 9.x szybkości są nie większe od bitów na sekundę. W przypadku wersji 10 znacznie wyższe. ppl ogranicza ją do bitów na sekundę (??). Porty 7 Niektóre modele stacji 712 mogą mieć tylko jeden port. 5

6 pozwalają na wykorzystanie sprzętowego sterowania przepływem danych pomiędzy komputerem a modemem. W przypadku stacji HP 9000/800 sytuacja wygląda nieco inaczej. Używane są urządzenia zwane mux są to wieloportowe karty dostępowe o bardzo różnych parametrach. Ponieważ nie mam dostępu do takiego serwera nie będę się wypowiadał zbyt szczegółowo. Maksymalna szybkość tych portów bitów na sekundę. Sprzętowe sterowanie przepływem danych niedostępne (za wyjątkiem urządzenia MUX J2049). Port wymaga specjalnego kabla (patrz dalej). Niektóre serwery serii 800 wyposażone są we wbudowany port szeregowy do celów zdalnej diagnostyki. Wydaje mi się, że nie nadaje się on do sensownego wykorzystania do innych celów (ale nie jestem teraz w stanie przytoczyć żadnych argumentów przemawiających za tym stwierdzeniem). 2.4 Kabel W przypadku stacji 9000/700 sprawa jest prosta. Można używać każdego, stosowanego z komputerem PC kabla do modemu. Warunek zgodność wtyczek. Można kabel zamówić w HP (ma on symbol 24542M) lub przygotować samemu. Poniższy schemat opracowano na podstawie artykułu Johna Pezzano M 9000/345 & 9000/375 Serial Modem cable 9000/700 Serial Modem cable 6

7 (for use on the internal 9 pin serial port) Note: This cable is a standard IBM AT style 9 <-> 25 modem cable. This cable will not work on style interfaces used on earlier 9000/300 machines. They need the 92221M cable, or the supplied adapter. The lines marked with * are usually the ones needed for modem use. CPU Modem (DB-9 F DTE) (DB-25 M DCE) CD 1 < CD * RD 2 < RD * TD > 2 TD * DTR > 20 DTR * GND 5 < > 7 GND * DSR DSR RTS RTS CTS CTS RI 9 < RI W przypadku urządzenia HP J2049 potrzebny jest specjalny kabel (40233A). Poniższy układ połączeń opracowano na podstawie artykułu Billa Hassela A 7

8 9000/800 Series Modem cable Note: The lines marked by * are typically required for modems. 2.5 Patche This cable is non-symmetrical, and may not work if reversed. CPU Modem Gnd Gnd * TD 2 < RD * RD > 2 TD * RTS 4 < DCD * DSR > 20 DTR * GND 7 < > 7 GND * DCD > 4 RTS 9 < RI DTR 20 < DSR RI 22 < CTS To jest najpoważniejszy problem. Już czytałem wypowiedź na grupie comp.sys.hp.hpux sugerującą, że zainstalowanie mniej niż patchy w przypadku systemu w wersji 10.x nie pozwala na pewną pracę z tym systemem. W przypadku używania modemu niezbędne będą następujące patche (tak w wersji 9.X jak i 10.X systemu): 8

9 Cumulative Mux and Pty Patch, uugetty(1m) patch, ppl(1) cumulative patch. Patche najłatwiej dostępne są za pośrednictwem ftp 8 oraz pocztą elektroniczną. 3 Konfiguracja plików urzadzeń Do konfiguracji możemy użyć programu sam. Wybieramy... a następnie.... Utworzone tak pliki nie obsługują sprzętowego sterowania przepływem danych. Gdy chcemy (a chyba warto) z niego korzystać musimy przygotować je ręcznie korzystając z polecenia mknod. Pomocna będzie również lektura stron manuala poleceń termio(7) Znacznie wygodniej, jednak wykorzystać program mksf (mksf - make a special (device) file). Polecenia tworzące potrzebne pliki (dla portu drugiego B) mają następującą postać: mksf -d asio0 -H 2/0/5 -a0 -i -f -r3 -x3 -v mksf -d asio0 -H 2/0/5 -a1 -f -r3 -x3 -v mksf -d asio0 -H 2/0/5 -a2 -f -r3 -x3 -v Znaczenie parametrów jest następujące: -d driver tworzy plik dla wskazanego drajwera; Wszystkie urządzenia mogą być wylistowane za pomocą programu lsdev; w naszym przypadku będą to urządzenia asio0 lub mux. 8 ftp://us.external.hp.com/ 9

10 -H hw-path adres fizyczny urządzenia (tzw. hardware path); adresy wszystkich urządzeń podaje polecenie ioscan; adres składa się z trzech części oddzielonych ukośnikami lub kropkami; dokładna postać zależy od architektury komputera; w przypadku stacji 735 porty szeregowe mają adresy 2/0/4 (A) i 2/0/5 (B). -an definiuje tryb dostępu do portu; dostępne są: 0 połączenie bezpośrednie, 1 urządzenie wyjściowe (dial out), 2 urządzenie wejściowe (dial in). -f używane będzie sprzętowe sterowanie przepływem danych. -i urządzenie używane do wybierania numerów modem dialer. -c do komunikacji z modemem używany będzie protokół CCITT (nie zalecane). -r n definiuje długość kolejki FIFO dla bufora wejściowego, zgodnie z poniższym zestawieniem: n FIFO

11 -x n wielkość bufora 9 wyjściowego, zgodnie z powyższym zestawieniem: n bufor v verbose program będzie nieco dokładniej opisywał co robi W tym miejscu powinny być informacje w jaki sposób uaktywnić program getty do tego nadaje się najlepiej SAM, ale wystarczy zmodyfikować zawartość pliku /etc/inittab i dopisać tam linię: a1:3:respawn:/usr/sbin/getty -t 60 -h ttyd1p0 M38400N vt100 ( ta 3 to poziom na którym będzie uruchamiany getty M38400N to pozycja w pliku /etc/gettydefs opisujaca parametry ustawienia terminala dla szybkości (można użyć szybkości wyższej... ) 9 Jest to pewien skrót myślowy, podobnie jak i w przypadku parametru -r: tak na prawdę definiuje się wielkość graniczną, po przekroczeniu której wysyłany jest sygnał wstrzymania transmisji do komputera/modemu. Sam bufor jest większy i ma (najprawdopodobniej) długość 16 znaków. 11

12 ) i wydać polecenie: init -c Później powinna być informacja na temat samego konfigurowania protokołu SLIP. Ja wykorzystałem z częściowym sukcesem wskazówki umieszczone kiedyś na grupie comp.sys.hp.hpux Call-back Jeżeli ktoś może i chce korzystać z tego udogodnienia (dzwonimy do naszego komputera, a on później do nas oddzwania) radzę zaopatrzyć się w odpowiedni modem i realizować to przez właściwe jego skonfigurowanie. Rozwiązanie takie jest najprostsze i nie wymaga żadnych czynności po stronie systemu UNIX. 12