COSMO - Poradnik dla początkujących pilotów

Transkrypt

1 COSMO - Poradnik dla początkujących pilotów Wstęp Witam w oficjalnym poradniku do jedynej w swoim rodzaju kosmicznej przeglądarkowej gry MMORPG COSMO. Mam nadzieję, że zawarte w poradniku informacje i wskazówki ułatwią rozpoczęcie gry, a także późniejszą orientację we wciąż rozwijającym się świecie Cosmo. Starałem się zawrzeć tu jak najwięcej wiadomości (dlatego też niektóre fragmenty poradnika przypominają instrukcję a inne tutorial) jednocześnie nie spojlerując i nie odkrywając zbyt wielu niespodzianek. Jeśli jednak nie znajdziesz tutaj rozwiązania swojego problemu lub masz jakieś pytanie związane z grą odwiedź oficjalne forum Cosmo pod adresem Korzystając z poradnika w wersji Dokumentu tekstowego MS Word (.doc). możesz szybko poruszać się w tekście i wyszukiwać odpowiednie fragmenty korzystając z widoku online. Podobnie w przypadku wersji Adobe Portable Document (.pdf) odnalezienie konkretnego zagadnienia powinny ułatwić zakładki i strony. Dla wygody czytelnika wyróżniono też ważniejsze (kluczowe) słowa i zwroty kolorem niebieskim. Kolorem różowym zaznaczono odsyłacze do fragmentów poradnika, w których dane zagadnienie zostało opisane szerzej. Spis treści 1. Interfejs 1.1. Panel lewy Hangar Magazyn Dziennik Komunikaty Cennik Sklepik Encyklopedia Technologia O mnie Korporacja Ranking Finanse Korporacje Zlecenia Mapa 1.2. Panel prawy Kokpit Wybór celu Sensory Moduły Lądownik/ład Ładownia Pomiary Inne statki Wołania S.O.S Część środkowa 1.4. Obszar komunikatów (logów) 1.5. Obszar pomocy kontekstowej 2. Sposoby zarobku 2.1. Wybór korporacji (pracodawcy) 2.2. Pożyczka 2.3. Pomiary 2.4. Sprzedaż roślin, zwierząt, surowców i innych znalezisk 2.5. Oznaczanie złóż 2.6. Zlecenia 2.7. Kopalnie 2.8. Holowanie statków 2.9. Sprzątanie kosmosu czyli niszczenie wraków Odkrycia

2 2.11. Premie Własna korporacja 3. Zagrożenia, niebezpieczeństwa i jak ich unikać 3.1. W przestrzeni międzyplanetarnej 3.2. Na powierzchni planety Woda (lub inna ciecz) w jeziorach, morzach, oceanach Powszechnie występujące czynniki uszkadzające Burza Zderzenie z innym lądownikiem Utknięcie na planecie o dużej grawitacji Utknięcie na planecie spowodowane brakiem paliwa 4. W tarapatach 4.1. Utknięcie na planecie lub w przestrzeni międzyplanetarnej 4.2. Zatrzymanie statku w pustej przestrzeni 4.3. Niemożliwy start coś zakłóca pracę silnika MT 4.4. Nieoczekiwane zatrzymanie lądownika (wir wodny, rozpadlina, zgubienie drogi) 5. Sprzęt, technologia i badania 5.1. Wyposażenie podstawowe 5.2. Wyposażenie uzupełniające (dodatkowe) 5.3. Wyposażenie opcjonalne (exclusive) 5.4. Moduły instalowane na planecie 5.5. Inne 5.6. Tabela porównawcza sprzętu 6. Pierwsze wyprawy 6.1. Przygotowania w systemie macierzystym Wybór celu Wyposażenie statku Inne 6.2. W przestrzeni kosmicznej 6.3. Na planecie Przeszukiwanie otoczenia Poruszanie się po powierzchni Łapanie zwierząt Zrywanie (wykopywanie) roślin Oznaczanie złóż, wykopywanie surowców i zakładanie kopalni Zakładanie bazy Wspinaczka na szczyt góry Wraki Znaki? Nawiązanie kontaktu z cywilizacją 6.4. Powrót na planetę macierzystą i sprzedaż trofeów 7. Od autora 1. Interfejs Na początek spójrzmy na główne okno gry.

3 Można je umownie podzielić na pięć części: 1 panel lewy, 2 panel prawy, 3 część centralną (z ekranem głównym i panelem kontrolnym w kokpicie), 4 obszar komunikatów (logów) znajdujący się u góry po prawej stronie oraz 5 obszar pomocy kontekstowej. Wygląd poszczególnych części może się trochę różnić w zależności od tego gdzie się znajdujemy i jakim sprzętem oraz technologią dysponujemy, ale zawsze będzie podobny do tego powyżej Panel lewy Hangar Dostęp do hangaru mamy tylko w systemie macierzystym (chyba, że mamy moduł komunikacji). W hangarze, jak łatwo się domyślić, przechowujemy swój statek kosmiczny pomiędzy podróżami. Jest on tutaj całkowicie bezpieczny i nie musimy się martwić, że coś lub ktoś nam go zniszczy albo uszkodzi (w przeciwieństwie do przestrzeni międzyplanetarnej i powierzchni planet). W hangarze mamy dostęp do pięciu sekcji: Sklepik Tutaj możemy kupować poszczególne elementy wyposażenia statku (zarówno kiedy montujemy nowy sprzęt, którego wcześniej nie mieliśmy na pokładzie, jak również gdy chcemy wymienić przestarzałą technologicznie część na nową - wtedy stara zostanie automatycznie zastąpiona).

4 Aby zakupić wybraną część trzeba ją wybrać z rozwijanej listy i kliknąć żółtą strzałkę poniżej. Czasem może się zdarzyć, że po wielu badaniach w warsztacie nie będzie nas stać na zakup urządzenia na najwyższym poziomie. Możemy wtedy wybrać z listy niższy poziom i kupić element za mniejszą kwotę. Warsztat W tym miejscu możemy zlecić przeprowadzenie badań nad ulepszeniem poszczególnych elementów naszego statku kosmicznego. Jeden poziom badań kosztuje określoną sumę pieniędzy i trwa standardowo ok. 50 minut (jeśli chcemy przyspieszyć ten proces, możemy dofinansować badania udzielając dotacji).

5 Aby rozpocząć badania wybieramy interesujący nas element statku z listy, a potem cechę którą chcemy ulepszyć (czyli np. napęd MT i cecha - zasięg). Jeśli przytrzymamy kursor nad ikoną kolby stożkowej, obok cechy pojawi się cena za to badanie. Klikamy ją i rozpoczyna się badanie. Postęp w badaniach jest pokazany w procentach powyżej. Rozpoczęte badania można przerwać, ale tracimy wtedy już wpłacone pieniądze. Można również cofnąć ostatnie badanie służy do tego czerwony krzyżyk pojawiający się obok nazwy ostatnio badanego elementu. Moduły W tej części hangaru można zakupić moduły instalowane na powierzchni planet. Są to: moduł mieszkalny, moduł kopalni, moduł telepo, moduł stacji paliw, moduł elektrowni, moduł magazynu. Zakup odbywa się analogicznie jak w sklepiku. Infrastruktura Można tu kupić magazyn i laboratorium. Zakup odbywa się analogicznie jak w sklepiku. Laboratorium W tym miejscu możemy samodzielnie badać obiekty przywiezione z wypraw Magazyn

6 Jeśli w hangarze w dziale infrastruktura zakupiliśmy magazyn, ta sekcja pojawi się na lewym panelu. W magazynie można przechowywać różnego rodzaju obiekty (m.in. zwierzęta, rośliny, artefakty, wykopane surowce, i moduły). Dostęp do magazynu mamy podobnie jak w przypadku hangaru tylko podczas pobytu w systemie macierzystym (moduł komunikacji pozwala ominąć tą niedogodność). Jeśli posiadamy teleporter materii o odpowiednio dużym zasięgu możemy w trakcie wyprawy teleportować przedmioty z ładowni statku bezpośrednio do magazynu w układzie macierzystym a po powrocie sprzedać Dziennik

7 Dziennik pokładowy znajdujący się na każdym statku składa się z dwóch części. Pierwszą stanowią zdarzenia będące chronologicznym zapisem praktycznie wszystkich naszych działań i tego co się działo ze statkiem. Drugą częścią są nasze własne notatki. Można tu zapisywać dowolne informacje. Notatnik mieści znaków Komunikaty

8 Ta sekcja pozwala na zapoznanie się z ostatnimi wydarzeniami w otaczającym nas wszechświecie. Pierwszy dział stanowi serwis prasowy Cosmo Explorer podający komunikaty dotyczące działań innych pilotów albo np. przełomowych odkryć naukowych w laboratoriach korporacji. Trzy pozostałe działy to komunikaty radiowe wysyłane przez innych pilotów. Komunikaty publiczne nadawane w paśmie ogólnym są widoczne dla wszystkich. Komunikaty dla korporacji są nadawane na częstotliwości zastrzeżonej tylko dla jej członków. Komunikaty prywatne to wiadomości kierowane konkretnie do nas przez pilotów na jeszcze innym zastrzeżonym kanale Cennik

9 Jest to wykaz cen obowiązujących aktualnie na Ziemi dla towarów przywożonych z kosmosu. Można tu również sprawdzić ilość zgromadzoną w magazynach i ilość złożonych zamówień. Ceny zmieniają się w zależności od zapotrzebowania na dany towar jeśli stan magazynowy przewyższa ilość zamówień cena spada. W przeciwnym wypadku jest odwrotnie Sklepik

10 Sklepik prowadzi skup i sprzedaż używanych części statków kosmicznych. Piloci, którzy chcą wymienić przestarzały element statku na nowszy i bardziej zaawansowany technologicznie, mogą się pozbyć starego w dwojaki sposób sprzedając go do sklepiku lub demontując (i wyrzucając w przestrzeń). Warto korzystać z pierwszej możliwości gdyż można odzyskać chociaż część pieniędzy wydanych kiedyś na zakup danej części statku. Po drugie taki stary element może się jeszcze komuś przydać ktoś być może zechce go kupić. Po trzecie nie zaśmiecamy wtedy kosmosu. Zakupy w sklepiku to dobry sposób (zwłaszcza dla początkujących pilotów) na pominięcie długich i żmudnych badań technologii w warsztacie. Po kliknięciu ikony danego elementu statku (np. napędu MT) pojawi się opis zawierający ogólny poziom technologii oraz charakterystyka poszczególnych cech (w naszym przypadku: szybkość, zasięg, zużycie paliwa i awaryjność). Jeśli odpowiada nam ten model i jego cena kupujemy go klikając na żółtą strzałkę po prawej. Jeśli nie możemy szukać dalej zmieniając w razie potrzeby stronę za pomocą przycisków u dołu ekranu Encyklopedia Encyklopedia to ogromna baza powszechnie znanych informacji na temat odkrytych systemów, planet, gatunków, artefaktów, cywilizacji a także wypraw, baz i statków. To właśnie od encyklopedii warto zacząć przygotowania do wyprawy w kosmos. Dzięki temu dowiemy się jakie warunki i zagrożenia występują w układzie i na planetach, do których się wybieramy. Być może będzie trzeba wyposażyć statek w lepszy pancerz lub pole siłowe, albo w ogóle zmienić cel wyprawy. Encyklopedię podzielono na następujące działy: Systemy zawiera informacje o systemach gwiezdnych (ID, nazwa, współrzędne, odległość, stopień zbadania) Kliknięcie przycisku [i] wyświetla szczegółowe informacje o systemie (nazwa, ID, położenie, odległość, odkrywca, stopień zbadania, poziom i rodzaje zagrożeń) i jego planetach (obrazek, ID, nazwa, stopień zbadania).

11 Dla każdej poznanej planety podano również stopień kompatybilności z Ziemią wyrażony w procentach. Jest to po prostu ogólny stopień podobieństwa danej planety do Ziemi wyliczany na podstawie specjalnego algorytmu. Planety mające powyżej 75% są określane jako planety terra i umieszczane dodatkowo w osobnym dziale encyklopedii. W przyszłości będzie można kolonizować te planety. Gatunki zawiera informacje o odkrytych roślinach i zwierzętach (ID, nazwa, planeta, na której gatunek występuje, a także [1] odkrywca, [2] pilot, który pierwszy przywiózł organizm danego gatunku do systemu macierzystego i [3] pilot który, pierwszy przywiózł organizm danego gatunku w stanie żywym). Kliknięcie przycisku [i] wyświetla szczegółowe informacje o gatunku (np. data odkrycia, wysokość, szybkość, agresja).

12 Większość gatunków nie ma jeszcze nazw i zamiast tego widnieje tam napis nadaj nazwę. Kliknięcie go pozwala na zaproponowanie własnej nazwy. Propozycja trafia do konkursu nazw i od tej pory inni mogą na nią głosować. Po siedmiu dniach propozycja o największej liczbie głosów staje się obowiązującą powszechnie nazwą gatunku. Planety zawiera spis odkrytych planet (ID, nazwa, system, odkrywca, stopień zbadania, terrakompatybilność)

13 Kliknięcie przycisku [i] wyświetla szczegółowe informacje o planecie. Jako punkt odniesienia przyjęto tu warunki panujące na Ziemi (np. zapis doba 3.40 oznacza, że doba trwa na tej planecie 81 godzin i 36 minut). Artefakty zawiera informacje o odkrytych artefaktach (ID, stan w jakim zachował się obiekt, wiek, złożoność i odkrywcę). Artefakty to drogie i rzadkie znaleziska. Bazy jest to lista wszystkich baz założonych na planetach (ID, obrazek bazy, planeta, data założenia, właściciel)

14 Właściciel może wstawić zdjęcie lub obrazek bazy. Aby to zrobić, należy kliknąć na szarym obszarze i wybrać z dysku plik graficzny. Jeśli obrazek będzie za duży zostanie automatycznie przeskalowany do odpowiedniego rozmiaru. Wyprawy w tym dziale zebrano informacje o odbytych wyprawach (ID, data, pilot, czas trwania, zdobyte punkty doświadczenia). Statki jest to lista zarejestrowanych statków (ID, właściciel, nazwa, w jakim systemie się znajduje, stan techniczny). Kliknięcie na ID statku pozwala obejrzeć obrazek lub zdjęcie o ile właściciel wstawił je tutaj. Planety terra zostały tu zebrane wszystkie poznane planety o terrakompatybilności powyżej 75%. Planety tego rodzaju występują dość rzadko, a ich odkrycie nagradzane jest bardzo wysoką nagrodą. W przyszłości ludzkość będzie mogła je kolonizować i osiedlać się tam. Cywilizacje ostatni dział encyklopedii zawiera informacje o odkrytych cywilizacjach (ID, nazwa, gatunek, poziom wiedzy, planeta pierwszego kontaktu, odkrywca i data odkrycia) Technologia

15 Ten dział prezentuje drzewo rozwoju technologii dostępnych w grze. Obrazuje on wymagania jakie należy spełnić aby móc kupić daną część (albo moduł) w sklepiku hangaru, a także by móc ją potem ulepszać i rozwijać poprzez badania w warsztacie (np. amfibia staje się dostępna dopiero od 4-ego poziomu lądownika). Warto w tym miejscu wspomnieć, że sklepik poza hangarem pozwala na zakup i korzystanie z danego urządzenia bez konieczności spełnienia wymogów technologii. Problemem może być tylko mała dostępność niektórych części lub modułów i brak możliwości rozwijania nowej technologii w warsztacie O mnie W tej sekcji zebrane zostały prawie wszystkie informacje dotyczące pilota. Obejmuje ona 9 działów: Ogólne zawiera podstawowe informacje o pilocie (login, planeta macierzysta [do wyboru Ziemia (Sol-1582) i Dison (Struve- 1733)], ranga, doświadczenie, saldo, kredyt, maksymalny zasięg i maksymalna prędkość statku). W tym miejscu pilot może również umieścić swoje zdjęcie lub inny obrazek. Statystyki zawiera dokładniejsze dane dotyczące dochodów pilota, doświadczenia w poszczególnych dziedzinach, wypraw, przywiezionych gatunków i odkryć, a także ilość założonych kopalni i baz oraz katastrof i wołań S.O.S. Odkrycia zostały tu zabrane wszystkie odkryte przez pilota planety i systemy (data odkrycia, nazwa, ID) Gatunki zawiera spis wszystkich odkrytych przez pilota gatunków roślin i zwierząt (data odkrycia, ID, nazwa, planeta, na której występuje, typ) Własne korporacje pozwala zarządzać założoną przez siebie korporacją Do akceptacji lista pilotów oczekujących na przyjęcie do naszej korporacji Kopalnie zawiera spis założonych kopalni (planeta, koordynaty) Historia zawiera szczegółowy zapis wszystkich zdarzeń i działań pilota od początku gry.

16 Artefakty zawiera spis odkrytych przez pilota artefaktów Ustawienia pozwala włączyć lub wyłączyć pomoc kontekstową w lewym górnym rogu ekranu Korporacja W tej sekcji umieszczone są informacje o korporacji, dla której pracuje pilot. Znajdują się tu trzy działy: Ogólne zawiera podstawowe informacje o korporacji (położenie centrali, poziom wiedzy, liczba pilotów, saldo, podatek, ilość kopalni), ale co chyba najważniejsze, pozwala wynająć statek i zaciągnąć kredyt. Pożyczkę można zaciągać nieograniczoną liczbę razy, ale zawsze maksymalnie CM jednorazowo. Piloci zestawienie pilotów pracujących dla tej korporacji (login, ostatnia aktywność, dług, data przystąpienia) Kopalnie spis kopalni założonych przez pilotów pracujących dla tej korporacji (system, planeta, odległość, współrzędne) Ranking

17 Ten dział pozwala na porównanie własnych wyników w grze z osiągnięciami innych pilotów. Umożliwiają to trzy zakładki: Moja pozycja pokazuje aktualną pozycję pilota we wszystkich kategoriach rankingu Ranking pilotów pokazuje pozycje wszystkich pilotów w różnych kategoriach (rutyna, saldo, przebieg, najdłuższa podróż, zdobycze, gatunki, technologia, bazy). Kliknięcie na jedną z nich powoduje sortowanie według tej kategorii zaczynając od pilota z najlepszym wynikiem. Ranking korporacji pokazuje pozycje wszystkich korporacji w różnych kategoriach (saldo, liczba pilotów, ilość kopalni, poziom wiedzy) Finanse

18 W tej sekcji można uzyskać informacje o finansach pilota i naszej własnej korporacji. Wykonując raport za wybrany okres otrzymamy zestawienie zbiorcze wydatków i strat pilota. Jeśli chcemy poznać szczegóły powinniśmy przejrzeć wszystkie transakcje pilota w wybranym okresie. Analogicznie raport korporacji i transakcje korporacji pozwalają zapoznać się z wynikami finansowymi naszej firmy Korporacje

19 Lista wszystkich istniejących w grze korporacji z możliwością sortowania według salda, liczby pilotów, wysokości podatku, ilości kopalni i poziomu wiedzy. To właśnie tutaj należy zajrzeć zaraz na początku gry i zapisać się do wybranej organizacji (a potem wynająć statek w sekcji korporacja ). Można tu również po pewnym czasie założyć własną korporację Zlecenia

20 W tym miejscu możemy zapoznać się z zadaniami, jakie korporacja zleca do wykonania pilotom za określoną nagrodę pieniężną. Na wykonanie każdego zlecenia jest określony limit czasu. Rezygnacja z umowy obciążona jest wysoką karą finansową. W tej sekcji korporacje oferują zlecenia w trzech kategoriach: Złoża zlecenie polega na odnalezieniu i oznaczeniu złoża wskazanego surowca (np. siarki, diamentów, ropy naftowej) Polowanie polega na dostarczeniu i sprzedaniu 20 sztuk wskazanego towaru (rośliny, zwierzęcia, surowca, statku) Rekonesans polega na wylądowaniu na wskazanej planecie Mapa

21 W tej sekcji znajduje się trójwymiarowa interaktywna mapa systemów gwiezdnych. Pokazuje ona tylko układy w zasięgu posiadanego napędu MT. Wskazanie kursorem systemu na mapie wyświetla jego nazwę i ID (np. Sol ). Kliknięcie na wybranym systemie wyświetla w lewym górnym rogu mapy informacje o tym układzie (m.in. nazwę, odległość, stopień zbadania, poziom zagrożenia) i umożliwia zaprogramowanie silnika MT na lot do tego układu. Standardowo obraz centrowany jest na układzie macierzystym Struve (1733) lub Sol (1582), ale kliknięcie na innej gwieździe (systemie) pozwala to zmienić. Niebieski sześcian w prawym górnym rogu umożliwia obracanie mapy wystarczy wcisnąć na nim LPM i trzymając poruszać kursorem. Za pomocą rolki myszki można zbliżać i oddalać widok. Nasza pozycja na mapie zaznaczona jest fioletowym kwadratem Panel prawy Kokpit

22 To podstawowy i najważniejszy przedział naszego statku kosmicznego. Stąd właśnie kierujemy działaniem większości urządzeń pokładowych. Ekran główny w kokpicie pokazuje zawsze przetworzony elektronicznie obraz z kamer zewnętrznych naszego statku. Może to być tunel nadprzestrzenny (w czasie lotu do układu), gwiazda i planety (gdy jesteśmy w przestrzeni międzyplanetarnej) albo powierzchnia planety (na orbicie i na planecie). Niebieski sześcian w prawym górnym rogu umożliwia obracanie widoku kiedy jesteśmy w przestrzeni międzyplanetarnej wystarczy wcisnąć na nim LPM i trzymając poruszać kursorem. Za pomocą rolki myszki można zbliżać i oddalać widok. Wzdłuż dolnej krawędzi ekranu głównego umieszczone są nasze aktualne współrzędne oraz nazwa i ID systemu, w którym się znajdujemy. Wzdłuż lewej krawędzi ekranu znajdują się przyciski: Autodestrukcja statku użycie tej opcji niszczy statek, a uratowany pilot odzyskuje świadomość w systemie macierzystym. Używać tylko w ostateczności, w przypadkach beznadziejnych! Wyślij S.O.S. wysyła sygnał z prośbą o pomoc. Od tej pory nasze wezwanie będzie widoczne w sekcji wołania S.O.S. i trzeba cierpliwie czekać na ratunek. Jeśli posiadamy co najmniej CM, inny pilot będzie mógł odholować nasz statek do układu macierzystego. W przeciwnym wypadku pozostaje tylko transfer paliwa i części zapasowych. Nie można wysłać sygnału S.O.S., jeśli statek znajduje się w pustej przestrzeni (brak możliwości precyzyjnego określenia położenia statku i wytyczenia kursu statku ratunkowego do dowolnie wybranego punktu w kosmosie). Wyślij komunikat pozwala napisać i wysłać wiadomość radiową na kanale ogólnym (do wszystkich pilotów komunikaty publiczne), zastrzeżonym dla korporacji komunikaty dla korporacji i częstotliwości zastrzeżonej do komunikatów prywatnych. Tankuj paliwo umożliwia uzupełnienie paliwa w zbiorniku. Można wpisać konkretną ilość albo użyć opcji do pełna. Tankować paliwo można tylko podczas pobytu w systemie macierzystym i z modułów stacji paliw na innych planetach. Paliwo dostępne jest bez ograniczeń. Cena to ok. 1 CM za litr. Załaduj części zapasowe umożliwia zakup i załadunek części zapasowych potrzebnych do ewentualnych napraw statku. Opcja ta dostępna jest tylko podczas pobytu w układzie macierzystym. Aby z niej skorzystać musimy posiadać na statku (a w

23 razie potrzeby zakupić w sklepiku) moduł części zapasowe. Standardowo można w nim pomieścić 20 części. Części zapasowe ładujemy podobnie jak paliwo albo wpisując konkretną ilość w okienku albo używając opcji do pełna. Cena to 10 CM za część. Oznacz to miejsce pozwala oznaczyć naszą aktualną pozycję, nadać jej jakąś nazwę (identyfikator) i umieszcza ją w sekcji wybór celu w zakładce zaznaczone. Jest to przydatne kiedy z jakiegoś powodu chcemy w przyszłości wrócić na aktualnie badaną planetę albo do danego systemu (np. kończy się paliwo na statku a nie przebadaliśmy jeszcze wszystkiego, albo odkryliśmy złoże, ale nie mamy modułu kopalni w ładowni). Wystarczy wtedy wybrać cel wyprawy spośród kilku zaznaczonych (a nie kilkudziesięciu czy kilkuset systemów, do których możemy w ogóle dolecieć). Opis planety umożliwia dodanie własnego komentarza, uwag, notatek, spostrzeżeń na temat planety. Opcja ta dostępna jest tylko w czasie pobytu na orbicie planety. Pod ekranem głównym w kokpicie znajduje się panel kontrolny (panel sterowania). Poszczególne przyciski (kontrolki) pozwalają włączać i wyłączać różne urządzenia na statku. Np. przycisk znajdujący się w lewym górnym rogu panelu uruchamia napęd MT i rozpoczyna podróż (wcześniej oczywiście należy zaprogramować cel wyprawy). Kontrolki urządzeń aktualnie działających (włączonych) są podświetlone na niebiesko. Jeśli jakieś urządzenie nie może być użyte w danym momencie (np. lądownik w hangarze albo silnik jonowy na powierzchni planety) jego kontrolka jest pustym prostokątem (bez rysunku). Obok większości przycisków znajduje się pole określające najważniejszą cechę danego urządzenia (np. szybkość napędu MT albo ilość paliwa pozostałą w zbiorniku). W górnej części panelu kontrolnego znajduje się aktualny odczyt ciśnienia atmosfery, siły ciążenia (g) i temperatury zewnętrznej Wybór celu

24 W tej sekcji możemy wybrać cel wyprawy. Jeśli znamy ID systemu, do którego chcemy lecieć można od razu wpisać to w okienko i zaprogramować silnik MT. Jeśli nie pomocą służą nam poniższe zakładki: Dowolne zawiera wykaz wszystkich systemów, które znajdują się w zasięgu posiadanego napędu MT (zasięg widoczny powyżej). Wybór ułatwią nam takie informacje jak odległość, stopień zbadania oraz bezpośredni dostęp do informacji o systemie w encyklopedii po kliknięciu przycisku [i]. Gdy już się zdecydujemy wystarczy wcisnąć przycisk Zaprogramuj silnik MT, a komputer pokładowy ustawi współrzędne i parametry lotu. Cel lotu można również ustawić klikając ikonę Zaprogramuj silnik MT w encyklopedii. Zlecenia jest to wykaz systemów, do których należy polecieć aby otrzymać nagrodę za wykonanie zadania zwiadowczego polegającego na dotarciu do wybranego układu Nieodkryte wykaz systemów jeszcze niezbadanych Zaznaczone nasza własna lista systemów, utworzona przy użyciu opcji Oznacz to miejsce w kokpicie Centra telepo wykaz systemów, w których znajduje się moduł telepo Sensory Ta sekcja przedstawia graficznie odporność statku (lub lądownika gdy jesteśmy na powierzchni planety) na różne rodzaje zagrożeń (rozerwanie, napromieniowanie, stopienie, zgniecenie). Kolorem czerwonym zaznaczone są zagrożenia aktualnie występujące w otaczającym nas środowisku. Jeśli czynnik uszkadzający ma większe nasilenie niż odporność pancerza (lub pola siłowego), statek (lądownik) będzie ulegał niszczeniu w stopniu proporcjonalnym do czasu działania czynnika i różnicy między siłą czynnika a odpornością powłoki Moduły

25 W tym miejscu możemy obejrzeć schemat naszego statku z uwzględnieniem zainstalowanych na pokładzie urządzeń. Stan każdego urządzenia wskazany jest za pomocą koloru paska pod ikoną symbolizującą dany element (przytrzymanie kursora nad ikoną wyświetla dokładną wartość). Pasek szary oznacza integralność 100% i urządzenie całkowicie sprawne. Kolor żółty (99,99% - 75,00%) sygnalizuje lekkie uszkodzenia, pomarańczowy (74.99% - 50,00%) średnie, czerwony (49,99% - 0%) znaczne (krytyczne) uszkodzenia lub zniszczenie elementu. Po kliknięciu ikony danego urządzenia wyświetlane są szczegółowe informacje o nim. Można też wtedy dokonać naprawy przy użyciu posiadanych części zapasowych (jedna przywraca 25% sprawności, ale szansa naprawy zależy od doświadczenia pilota w naprawianiu). Jeśli przebywamy w układzie macierzystym, możemy wykupić remont uszkodzonej części niestety jest on dość drogi. Po zaznaczeniu urządzenia można je także zdemontować (i wyrzucić) albo (jeśli znajdujemy się w układzie macierzystym) sprzedać do sklepiku. Można tu również nadać nazwę naszemu statkowi. Będzie ona widoczna w sekcji o mnie oraz w encyklopedii w zakładce statki. Poza tym w tej sekcji możemy zlecić odkażanie statku, jeśli uległ skażeniu podczas wyprawy i nałożono na nas kwarantannę. Odkażanie nic nie kosztuje, zużywa jednak pewną ilość paliwa. Gdy już statek zostanie gruntownie zdezynfekowany, kwarantanna zostanie zdjęta Lądownik/ład. Ta sekcja umożliwia nam przeglądanie zawartości ładowni lądownika. Podczas pobytu na powierzchni planety można tu umieszczać prawie wszystko co znajdziemy (zerwane rośliny, złapane zwierzęta, wykopane surowce, artefakty, jaja). Również jeśli chcemy założyć kopalnię lub bazę na planecie, musimy najpierw na orbicie przeładować odpowiedni moduł z ładowni statku do lądownika i potem przewieźć go na powierzchnię. Lądownik ma ograniczoną pojemność i nośność. Każdy obiekt natomiast ma swój rozmiar (objętość) i zajmuje jakąś część przestrzeni ładowni. Poza tym pod uwagę brana jest również waga obiektu. Lądownik nadmiernie obciążony nie tylko nie wystartuje z planety, ale nie będzie nawet w stanie poruszać się po jej powierzchni. Warto w tym miejscu wspomnieć, że waga to wielkość obliczana na podstawie masy obiektu i siły ciążenia (g) na danej planecie. Dlatego na planetach o dużej sile ciążenia wszystko będzie cięższe, a na planetach z małym g lżejsze.

26 Tak więc po zajrzeniu do ładowni lądownika możemy sprawdzić aktualne obciążenie i pozostały udźwig, aktualnie zajętą i pozostałą wolną przestrzeń (dodatkowo przedstawioną graficznie w postaci żółtego paska) oraz listę przewożonych obiektów (z uwzględnieniem: ID, typu, stanu/kondycji, masy, wagi, rozmiaru i ceny). Kliknięcie na ID obiektu pokazuje szczegółowe informacje o nim. Kondycja określa stale pogarszający się stan zdrowia zwierzęcia lub rośliny zabranej z jej naturalnego środowiska na planecie (korporacje wypłacają spore premie za dowiezienie organizmu w stanie żywym, czasem więc warto się pospieszyć). Kiedy lądownik znajduje się na statku można przenosić obiekty pomiędzy ładowniami. W każdym momencie można również wyrzucić obiekt z ładowni poprzez kliknięcie na ikonę kosza Ładownia Ładownia statku funkcjonuje na podobnej zasadzie jak ładownia lądownika. W czasie pobytu w systemie macierzystym umożliwia przekazanie wybranych obiektów do laboratorium w celach badawczych (artefakty i niektóre gatunki podnoszą poziom wiedzy korporacji, część organizmów posiada specjalne właściwości, które po zbadaniu i odkryciu mogą okazać się bardzo cenne dla ludzkości) i sprzedaż wszystkiego za jednym kliknięciem. Obiekty z ładowni statku można teleportować do magazynu w systemie macierzystym, o ile posiadamy na pokładzie teleporter materii o odpowiednim zasięgu. Gdy lądownik jest połączony ze statkiem można przenosić obiekty z jednej ładowni do drugiej Pomiary W tej sekcji gromadzone są pomiary astronomiczne jakie wykonuje komputer pokładowy przy użyciu skanera podczas pobytu w przestrzeni międzyplanetarnej. Czas potrzebny na wykonanie pomiaru zależy od szybkości i precyzji skanera. Czasem warto pozostać w układzie trochę dłużej aby zebrać więcej danych trzeba tylko uważać na paliwo zużywane podczas pracy skanera i ewentualne uszkodzenia statku. Korporacje płacą za każdy pełny (ukończony w 100%) pomiar po powrocie do układu macierzystego można je sprzedać (po 50 CM każdy). Od tej pory zmierzone cechy planet lub systemów stają się publicznie znane i są pomijane przy następnych pomiarach Inne statki Jeśli w systemie, w którym aktualnie jesteśmy znajdują się inne statki kosmiczne, zobaczymy je tutaj.

27 Inne statki pokazuje wszystkie statki kosmiczne w systemie. Na każdy z nich możemy dokonać transferu paliwa i części zamiennych (przydatne gdy chcemy pomóc komuś, kto nie ma pieniędzy na holowanie) lub kupić to samo od innego pilota. Moje oferty sprzedaży można tu wystawić na sprzedaż obiekty znajdujące się w ładowni statku Okazje kupna oferty sprzedaży innych pilotów z pobliskich statków Wołania S.O.S.

28 W ostatniej sekcji prawego panelu znajduje się lista wołań S.O.S. (w zasięgu posiadanego napędu MT) wysłanych przez innych pilotów przy użyciu przycisku Wyślij S.O.S. w kokpicie. Przy każdym wezwaniu podana jest data, pilot, statek, nazwa, współrzędne i odległość do układu, w którym się znajduje. Jeśli chcemy komuś pomóc można od razu zaprogramować cel lotu klikając na ikonę Zaprogramuj silnik MT. Po dotarciu na miejsce w sekcji inne statki wybieramy odpowiedni statek i klikamy na ikonę haka holowniczego. Jeśli pilot ma co najmniej 6000 CM, pobrana zostanie opłata i rozpocznie się holowanie statku do układu macierzystego (może to trwać nawet kilka godzin). Jeśli pilot nie ma tyle pieniędzy możemy mu przekazać część paliwa i części zamiennych, aby mógł sam naprawić swój statek i wrócić Część środkowa Wyświetla zawartość poszczególnych sekcji panelu lewego i prawego. Na przykład w kokpicie i podczas pobytu na planecie znajduje się tu ekran główny pokazujący przetworzony elektronicznie obraz z kamer zewnętrznych statku oraz panel kontrolny Obszar komunikatów (logów) Wyświetla kilka ostatnich komunikatów dotyczących zdarzeń na naszym statku i w przestrzeni go otaczającej. Inaczej mówiąc jest to kilka ostatnich wpisów z części zdarzenia dziennika aktualizowanych (i usuwanych) na bieżąco Obszar pomocy kontekstowej W tym miejscu wyświetlane są wskazówki (podpowiedzi) dotyczące działań jakie w danym momencie (i miejscu) możemy podjąć. Pomoc kontekstową można wyłączyć w zakładce ustawienia sekcji o mnie.

29 2. Sposoby zarobku Wybór korporacji (pracodawcy) Grę zaczynamy jako świeżo upieczony niedoświadczony pilot z niewielkim zapasem gotówki w portfelu. Nie wygląda to najlepiej. Na szczęście w tym zawodzie nie musimy się martwić brakiem ofert pracy. Kosmiczne korporacje stale poszukują pilotów chętnych badać odległe zakątki wszechświata i wypełniać powierzone im zlecenia. Wystarczy do którejś się zapisać. W sekcji korporacje znajduje się lista takich organizacji. Dwie pierwsze (Fundacja Eksploracji Kosmosu WARP i Wojskowy Ośrodek Badań Przestrzeni), to korporacje rządowe (państwowe). Pozostałe należą do prywatnych przedsiębiorców. Przy wyborze pracodawcy warto zwrócić uwagę na wysokość podatku ściąganego okresowo od wszystkich członków korporacji. Na początku, kiedy pieniędzy nie ma za wiele, może to mieć pewne znaczenie, później, kiedy uzyskamy już stałe dochody, nawet 10% podatek nie powinien być zbyt uciążliwy. Drugą ważną cechą korporacji jest poziom wiedzy. Najlepiej żeby był wysoki. Dzięki temu będziemy mieli dostęp do niektórych specjalnych urządzeń (np. przenośny teleporter). Pewne, aczkolwiek znikome, znaczenie może mieć również saldo korporacji. Kiedy pilot straci statek (np. wskutek katastrofy), będzie musiał wynająć nowy. Bogate korporacje mają zwykle w zapasie więcej statków i będzie można dostać jeden od razu. Korporacja biedniejsza może w danym momencie nie posiadać żadnego i trzeba będzie poczekać aż jakiś kupi. Kiedy już się zdecydujemy wystarczy kliknąć ikonę zapisz się. Jeśli wybraliśmy korporację państwową, otrzymamy statek automatycznie od razu po przystąpieniu. Jeśli chcemy pracować dla prywatnej firmy, będziemy zwykle musieli poczekać jakiś czas na rozpatrzenie podania przez właściciela. Wbrew pozorom wybór korporacji ma niewielki wpływ na poziom przyszłych zarobków. Najważniejsza jest możliwość wynajęcia statku, a to zapewnia nam każda organizacja. Poza tym jeśli nie będziemy zadowoleni, zawsze możemy przejść do konkurencji Pożyczka Zaciągnięcie pożyczki w kasie korporacji, choć nie jest typową metodą zarobku, to najprostszy sposób na zwiększenie salda, jeśli zabraknie nam gotówki. Przydaje się zwłaszcza na początku kariery pilota, zanim jeszcze zaczniemy zarabiać przyzwoite pieniądze. Jednorazowo można pobrać maksymalnie CM, ale takie pożyczki możemy zaciągać wiele razy. Dzięki temu już na początku kariery można kupić drogi sprzęt i wykorzystywać go podczas wypraw eksploracyjnych. Korporacja codziennie pobiera odsetki od naszego aktualnego zadłużenia warto więc jak najszybciej spłacić kredyt. Jeśli natomiast uznamy, że spłata długu przerasta nasze możliwości, możemy ogłosić bankructwo. Zostanie to podane do publicznej wiadomości i wpisane do naszych akt (w sekcji o mnie w zakładce statystyki ) więc raczej powinniśmy tego unikać Pomiary Sprzedaż pomiarów to jedna z prostszych (ale też niezbyt dochodowych) metod zarobku. Korporacje chętnie płacą za wykonane pomiary różnych wielkości astronomicznych charakteryzujących systemy i planety. Dzięki tym informacjom mogą planować dalszą ekspansję w kosmosie (kolonizacja planet, budowa baz, zakładanie stacji kosmicznych) a piloci mogą łatwiej i bezpieczniej podróżować (wiedząc np. jakie jest ciążenie na danej planecie można uniknąć uwięzienia lądownika na powierzchni). Teoretycznie wystarczy za niewielkie pieniądze zakupić skaner, polecieć do jakiegoś niezbadanego lub słabo zbadanego systemu, włączyć urządzenie i po jakimś czasie wrócić do układu macierzystego żeby sprzedać pomiary. W praktyce warto jednak pamiętać jeszcze o kilku rzeczach. Po pierwsze czas potrzebny na wykonanie pomiaru zależy od precyzji i szybkości działania skanera. Często będzie trzeba pozostać w systemie dość długo, aby skaner zebrał wystarczająco dużo informacji. W przeciwnym wypadku wiele pomiarów pozostanie niedokończonych, co oznacza, że korporacja nam za nie nie zapłaci. (Korporacje płacą po 50 CM za każdy kompletny, tzn. ukończony w 100% pomiar). Na szczęście rozpoczęte pomiary można dokończyć po ponownym odwiedzeniu badanego systemu.

30 Kolejna kwestia jest bezpośrednio związana z poprzednią. Jeśli bowiem pozostajemy długo w przestrzeni międzyplanetarnej jakiegoś systemu, to wszelkie, nawet niewielkiej mocy, czynniki uszkadzające mogą spowodować znaczne uszkodzenia ze zniszczeniem statku włącznie. Wymusza to zakup pancerza i pola siłowego chroniącego statek, a także konieczność częstego kontrolowania stanu urządzeń pokładowych w sekcji moduły. (Początkujący piloci powinni się do tego przyzwyczaić, bo w mniejszym lub większym stopniu jest to konieczne podczas każdej wyprawy eksploracyjnej). Poza tym pracujący skaner zużywa paliwo, warto więc co jakiś czas sprawdzać ile go jeszcze zostało, a duży zbiornik na paliwo na pewno zawsze się przyda. W czasie pojedynczej wyprawy badawczej jesteśmy w stanie zarobić na skanowaniu i pomiarach kilkaset CM. Mając to wszystko na uwadze pomiary należy traktować jako dodatkową formę zarobku, pozwalającą dorobić trochę na boku podczas wykonywania zasadniczej roboty (powinno wystarczyć na zwrot kosztu paliwa i części zamiennych). Jest to zajęcie stosunkowo proste, wymagające niewielkiego zaangażowania i obarczone względnie małym ryzykiem, co sprawia, że można je również polecić początkującym pilotom w ramach treningu. (Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby wyspecjalizować się w tego typu zajęciu będzie to jednak wymagało przede wszystkim bardzo wydajnego czyli zaawansowanego technologicznie skanera) Sprzedaż roślin, zwierząt, surowców i innych znalezisk To zajęcie wymaga już trochę większego doświadczenia, zaangażowania i oczywiście odpowiedniego wyposażenia, ale jest zdecydowanie ciekawsze i przynosi większe zyski. Ogólnie rzecz biorąc polega to na tym, że lecimy do jakiegoś systemu, wybieramy planetę i lądujemy na niej lądownikiem. Jeździmy po powierzchni, przeszukujemy otoczenie georadarem i zrywamy znalezione rośliny, łapiemy zwierzęta a ze znalezionych złóż wykopujemy trochę surowca. Jeśli uda nam się znaleźć jajo lub artefakt, to też zabieramy je do lądownika. Gdy już zapełnimy ładownię statku, wracamy do układu macierzystego i sprzedajemy zdobycze. Aby wszystko się udało, należy się jednak odpowiednio przygotować. Nie chcemy przecież żadnych przykrych niespodzianek. W części poświęconej pierwszym wyprawom omówię szczegółowo przygotowania i każdy element ekspedycji. Tutaj wspomnę tylko o tym co najważniejsze dla pilota wybierającego omawiany rodzaj zarobku. Po pierwsze sprzęt. Przede wszystkim potrzebny będzie lądownik, najlepiej o dużej odporności na rozerwanie i zgniecenie. Poza tym powinniśmy kupić amfibię ulepszenie lądownika pozwalające na poruszanie się w wodzie (lub innej cieczy) na planecie. Geo-skaner przyda się na orbicie przy wyborze miejsca lądowania. Maszyna górnicza pozwoli na wykopywanie surowców ze znalezionych złóż. Koniecznie musimy też kupić georadar bez niego niczego nie znajdziemy. Usypiacz zwierząt znacznie ułatwi ich łapanie, ale to już spory wydatek. Po pewnym czasie można zainwestować w teleporter materii z odpowiednio dużym zasięgiem na pokładzie i magazyn w układzie macierzystym. Zaoszczędzimy w ten sposób na czasie i konieczności powrotu po zapełnieniu ładowni statku. Teraz wystarczy wszystko teleportować do magazynu i można dalej eksplorować powierzchnię planety. Powinniśmy zdawać sobie sprawę z tego, że na planecie czyha na nas wiele niebezpieczeństw, więc taka wyprawa wiąże się z dużo większym ryzykiem. Pancerz, pole siłowe i części zapasowe to absolutna konieczność, podobnie zresztą jak systematyczna i częsta kontrola stanu technicznego naszego statku i lądownika, a także poziomu paliwa. Przed wyprawą powinniśmy też zawsze sprawdzić w encyklopedii jakie zagrożenia występują na wybranej planecie i w przestrzeni międzyplanetarnej. Na sprzedaży znalezisk z planety można już przyzwoicie zarobić. Aktualne ceny zawsze możemy sprawdzić w cenniku. Zwierzęta i rośliny nie są szczególnie drogie (poza kilkoma bardzo cennymi gatunkami o wyjątkowych właściwościach). Trochę wyższe ceny mają surowce. Najdroższe są artefakty i jaja, ale trudno je znaleźć. Jeśli jednak przyjmiemy, że z wyprawy przywieziemy pełną ładownię surowców, zwierząt i roślin to powinniśmy na tym zarobić kilka tysięcy CM. Zarobek będzie nawet kilkakrotnie większy, jeśli udało nam się odkryć nowy gatunek (premia +500 CM od każdego), sprzedać organizm danego gatunku jako pierwszy (premia CM od każdego) lub sprzedać organizm danego gatunku w stanie żywym jako pierwszy (premia CM od każdego). Ponadto po znalezieniu złoża na planecie możemy nie tylko wykopywać surowce, ale również oznaczyć złoże, co podniesie nasze saldo o dodatkowe kilka tysięcy CM. Sprzedaż roślin, zwierząt i surowców to dobry zarobek dla bardziej doświadczonych pilotów z odpowiednim wyposażeniem. Oferuje dużą swobodę działania, ale wymaga sporego zaangażowania (kierowanie lądownikiem, obsługa georadaru, ręczne zrywanie roślin, łapanie zwierząt, wykopywanie surowców) i wiąże się większym ryzykiem Oznaczanie złóż Trudno to uznać za odrębną metodę zarobku. Są planety, na których złoża surowców praktycznie nie występują, są i takie gdzie jest ich całkiem sporo. W czasie wyprawy na powierzchni planety możemy długo nie natknąć się na żadne złoże

31 zwierzęta i rośliny natomiast, znajdziemy prawie wszędzie. Dlatego też trudno ograniczać się do samych złóż. Można sobie raczej założyć, że to będzie główny cel wyprawy, a przy okazji zrywać napotkane rośliny i łapać zwierzęta. Wszystko co napisałem powyżej o wyprawie mającej na celu sprzedaż znalezisk, ma również zastosowanie przy szukaniu złóż. W tym jednak wypadku chodzi nam nie tyle o wykopanie surowców ze złoża (oczywiście też można to zrobić), ale o zgarnięcie nagrody wyznaczonej przez korporację za znalezienie go i oznaczenie na mapie planety. Od tej pory złoże staje się publicznie znane, a miejsce gdzie się znajduje, widoczne jest dla każdego, kto wyląduje na powierzchni planety i każdy może zbudować na nim kopalnię. Nagroda za oznaczenie złoża to zwykle kilka tysięcy CM. Zarobek będzie wielokrotnie wyższy, jeśli oznaczymy złoże w ramach przyjętego od korporacji zlecenia (może to być nawet ponad CM). Po oznaczeniu złoża można też od razu zbudować na nim kopalnię uzyskamy w ten sposób w miarę stały dochód kilku tysięcy CM dziennie Zlecenia Korporacje oferują też pilotom pracę na umowę zlecenie. Trzy pierwsze kategorie zleceń znajdziemy w sekcji zlecenia, czwartą w zakładce zlecenia w sekcji wybór celu. Złoża polega na odnalezieniu i oznaczeniu złoża określonego surowca (np. siarki, diamentów, ropy naftowej) (nagroda od kilkunastu tys. do ponad CM) Polowanie polega na dostarczeniu i sprzedaniu 20 sztuk wskazanego towaru (np. rośliny, zwierzęcia, surowca, statku, jaja) (nagroda od kilku tys. do nawet CM) Rekonesans polega na wylądowaniu na wskazanej planecie (nagroda CM) Przyjmując takie zlecenie podpisujemy kontrakt, którego zerwanie obciążone jest wysoką karą finansową. Na jego wykonanie mamy też ściśle określoną ilość czasu, w którym musimy się zmieścić żeby dostać nagrodę. Jak widać zlecenia pozwalają nieźle zarobić. W przypadku dwóch pierwszych rodzajów robimy to samo co podczas większości wypraw na powierzchnię planet czyli badamy i eksplorujemy (obowiązują te same zasady ostrożności co podczas każdej wyprawy na planetę). W pierwszym przypadku oprócz zwykłej nagrody za oznaczenie złoża dostajemy jeszcze nagrodę za wykonanie zlecenia. Problemem może być tylko znalezienie odpowiedniego rodzaju złoża w wyznaczonym czasie. Dlatego też warto czasem najpierw samodzielnie zbadać planetę, zapamiętać (lub zanotować sobie) położenie rudy, a potem wrócić do systemu macierzystego, przyjąć zlecenie na taki surowiec jaki odkryliśmy i jeszcze raz polecieć na planetę aby wykonać zlecenie. Oczywiście w tym czasie ktoś może nas ubiec i oznaczyć złoże przed nami, ale jest to już ryzyko zawodowe. Właśnie ten rodzaj zleceń warto polecić większości pilotów. Rekonesans to prosty, szybki i dość dobrze płatny zarobek raczej dla mniej doświadczonych pilotów. Nie wymaga od nas eksploracji powierzchni planety a jedynie wylądowania na niej lądownikiem (nic nie stoi jednak na przeszkodzie, aby pozostać tam dłużej i np. nałapać trochę zwierzątek). Przed przyjęciem zlecenia warto tylko dowiedzieć się z encyklopedii czegoś więcej o planecie będącej celem wyprawy. Przykro byłoby stwierdzić, że po wylądowaniu na powierzchni i wykonaniu zlecenia nasz lądownik już nie wystartuje, bo grawitacja jest tam za duża. Najmniej godne polecenia wydają się zlecenia z kategorii polowanie. Po pierwsze dlatego, że już samo znalezienie 20 sztuk bardziej wartościowych obiektów (artefakty, jaja, statki) stanowi spore wyzwanie nie mówiąc już o zmieszczeniu się w wyznaczonym czasie. Zwierzęta i rośliny zdobyć łatwo, ale zarobek na tym będzie niewielki. Odrobinę większy zysk da sprzedanie 20 jednostek surowca (jeśli posiadamy pewną ilość kopalni, to nawet nie trzeba będzie szukać można wykopać od siebie ). Jak jednak łatwo policzyć z reguły większy zysk przyniesie nam kopalnia przez 20 dni (20*średni zysk z kopalni) niż wykopanie 20 jednostek surowca i sprzedanie ich w ramach zlecenia (20*cena surowca w momencie sprzedaży + nagroda za zlecenie). Trochę inaczej wygląda czwarty rodzaj zadań (na razie nie posiadający własnej nazwy, nazwijmy je więc umownie rekonesans systemu ), dostępny w sekcji wybór celu. Zlecenia z tej grupy najbardziej przypominają misje z kategorii rekonesans. W tym jednak przypadku wystarczy jedynie dolecieć do wskazanego w zleceniu systemu gwiezdnego. Inne różnice to brak konieczności aktywacji zlecenia i nieograniczony czas na jego wykonanie korporacje płacą każdemu kto dotrze do wybranego systemu. Nagroda to zwykle trochę ponad CM. Jest to najprostszy rodzaj zarobku, nie wymagający wielkiego zaangażowania, specjalnego sprzętu ani doświadczenia a pozwala dobrze zarobić. Śmiało można go polecić początkującym pilotom.

32 Kopalnie Zakładanie kopalni to dobry sposób na uzyskanie w miarę stałych dochodów. Wystarczy znaleźć złoże na planecie i założyć na nim kopalnię korzystając z zakupionego wcześniej w hangarze modułu kopalni. Nie jest on tani ( CM), ale taka inwestycja na ogół po pewnym czasie się zwróci. Raz postawiona kopalnia jest samowystarczalna (nie wymaga zasilania, napraw ani żadnych innych dodatkowych modułów) i będzie funkcjonować aż wyczerpie się ruda (każdego dnia ilość surowca w złożu zmniejsza się o 1). Dzięki zintegrowanemu z nią teleporterowi materii wydobywane surowce nie zalegają, ale na bieżąco są przesyłane do magazynów korporacji (stąd też brak konieczności samodzielnego przewożenia rudy). Kopalnie generują dzienny zysk na poziomie ok CM. Konkretne wartości różnią się i zmieniają w zależności od aktualnej ceny rynkowej wydobywanych surowców (widocznej w cenniku). Zanim zdecydujemy się założyć kopalnię, warto sprawdzić wielkość złoża i cenę danego surowca. Na tej podstawie możemy oszacować opłacalność inwestycji i podjąć ostateczną decyzję. W niektórych przypadkach, gdy złoże jest bardzo małe, a koszt założenia kopalni przewyższa spodziewane zyski, lepszym sposobem będzie wydobycie rudy za pomocą maszyny górniczej. Warto jak najwcześniej założyć jak najwięcej kopalni (nawet kosztem zaciągnięcia pożyczki). Dzięki temu będziemy później zarabiać nawet nie ruszając statku z hangaru. Podsumowując na jednym złożu doświadczony pilot może zarobić nawet trzykrotnie: raz zgarniając nagrodę za oznaczenie złoża, drugi raz otrzymując zapłatę za wykonanie zlecenia na oznaczenie złoża i trzeci raz zakładając kopalnię, która będzie przynosić regularne dochody Holowanie statków Jest to jeden z prostszych i najmniej wymagających sposobów na całkiem niezły zarobek. Niestety nie zawsze możliwy do realizacji. Jeśli jakiemuś pilotowi podczas wyprawy skończy się paliwo albo nie może wrócić do systemu macierzystego z powodu awarii jakiegoś urządzenia i braku części zapasowych, wysyła zwykle sygnał S.O.S. W sekcji wołania S.O.S. znajduje się lista pilotów aktualnie potrzebujących pomocy w zasięgu naszego napędu MT. Wystarczy polecieć do systemu, w którym utknął statek wołającego o ratunek i wyszukać go w sekcji inne statki. Jeśli dany pilot posiada przynajmniej CM, możemy rozpocząć procedurę holowania statku poprzez kliknięcie na ikonę haka holowniczego. Pobierana jest opłata i rozpoczynamy powrót do systemu macierzystego z drugim statkiem na holu (może to potrwać nawet kilka godzin). Problemem jest to, że niedoświadczeni piloci często nie wiedzą o konieczności posiadania tych CM (choćby tylko na czas wyprawy) i często nie mają odpowiedniego zapasu gotówki. W takim przypadku statku nie da się holować, nawet jeśli pilot wyśle wołanie S.O.S. Można mu pomóc jedynie poprzez transfer paliwa i części zapasowych, ale na tym nie zarobimy pieniędzy (wręcz odwrotnie). Zyskać za to możemy wdzięczność pilota wyratowanego z opresji. Wołania S.O.S. możliwe do sfinalizowania holowaniem trafiają się dosyć rzadko. Większe znaczenie ma tu raczej wyświadczenie przysługi pomocy innej osobie i wpis o holowaniach w naszych aktach osobowych (sekcja o mnie zakładka statystyki ) niż zarobek Sprzątanie kosmosu czyli niszczenie wraków Równie prostym sposobem zarobku co wyżej wspomniane holowanie statków jest oczyszczanie kosmosu z latających w przestrzeni (i zalegających na powierzchni) wraków. W niektórych (zwłaszcza tych bardziej niebezpiecznych) systemach ich ilość wzrosła na tyle, że same mogą stanowić zagrożenie (zderzenie z dryfującą rozpędzoną kupą złomu łatwo mogłoby się skończyć uszkodzeniem statku). Dlatego też korporacje zdecydowały by nagradzać pilotów za usuwanie kosmicznych śmieci. Wystarczy zakupić i zainstalować na pokładzie statku laser, a następnie udać się do wybranego systemu. Będąc na miejscu przeglądamy uważnie przestrzeń międzyplanetarną i kiedy zauważymy statek, namierzamy cel (klikając na niego). Jeśli jest to dryfujący wrak, strzelamy wiązką fotonową z działa. Trafiony obiekt ulega odparowaniu, a my dostajemy zapłatę. (Strzelanie do sprawnych statków na szczęście nie jest możliwe laser ma wbudowane zabezpieczenie). Przy wyborze systemu, w którym będziemy szukać wraków, warto wziąć po uwagę: komunikaty o katastrofach w Cosmo Explorerze odległość od systemu macierzystego z reguły im dalej, tym rzadziej odwiedzany system, a co za tym idzie, mniejsza szansa, że kiedyś doszło tam do katastrofy i statek nieszczęśnika krąży teraz jako wrak. (Poza tym niedoświadczeni początkujący piloci dysponują najczęściej silnikami o małym zasięgu i z tego powodu rozbijają się w pobliżu układu

33 macierzystego.) Z drugiej strony jeśli już doszło do katastrofy, to im dalej, tym większa szansa, że nikt przed nami tam nie był i że rozbity statek wciąż gdzieś tam jest. znane zagrożenia w systemie większa szansa na katastrofę jest w systemach niebezpiecznych Niszczenie rozbitych statków to łatwe i nieźle płatne (2 000 CM za każdy wrak) zajęcie nie wymagające wiele czasu ani uwagi (pewne trudności może jednak stwarzać samo znalezienie wraku). Dobrze sprawdza się jako dodatkowe źródło zarobku uzupełniające dochody ze zleceń czy ze sprzedaży znalezionych podczas wypraw obiektów Odkrycia Najbardziej wytrwałym badaczom kosmosu można polecić specjalny sposób zarabiania polegający na poszukiwaniu planet terra albo nowych cywilizacji. Zarówno na jedne jak i na drugie jest bardzo trudno trafić. Zanim jakąś znajdziemy może upłynąć wiele dni poszukiwań i nawet kilkadziesiąt wypraw. Wszystko zależy od przypadku i naszego szczęścia. Mimo to warto próbować i się nie zniechęcać. Po pierwsze dlatego, że to niesamowite uczucie kiedy wreszcie, po wielu bezowocnych lotach i wielu chwilach zwątpienia, trafiamy na planetę terra albo odkrywamy wioskę inteligentnych obcych na planecie. W jednej chwili wpisujemy się do grona największych odkrywców w historii badań kosmosu. (Kto wie, może kiedyś dzieci będą czytały o tym w podręcznikach?) Poza tym za te odkrycia korporacje wypłacają ogromne nagrody ( CM za każdą nową planetę terrakompatybilną, CM za nową cywilizację oraz CM za każdą zbadaną wioskę nieznanej cywilizacji, a takich wiosek najczęściej bywa na planecie kilka). Są to kwoty trudne (albo i niemożliwe) do zdobycia innymi bardziej tradycyjnymi metodami w takim samym czasie. To wszystko rekompensuje z nawiązką wydatki, czas i chwile zniechęcenia towarzyszące poszukiwaniom. Aby odkryć planetę terra wystarczy często latać do nieznanych (i najczęściej odległych) systemów. Warto więc rozwijać zasięg napędu MT. Po dotarciu do systemu sprawdzamy w encyklopedii informacje o planetach i jeśli jakaś ma powyżej 75% terrakompatybilności, lądujemy na niej. Odkrycie nowej cywilizacji następuje podczas normalnej eksploracji planety, tak więc przyda się szybki i odporny lądownik oraz to wszystko co podczas każdej wyprawy na powierzchnię Premie 500 CM za odkrycie nowego gatunku 1000 CM za sprzedanie organizmu nowego gatunku jako pierwszy 3000 CM za sprzedanie organizmu z danego gatunku w stanie żywym jako pierwszy Własna korporacja Jeśli nie chcemy pracować dla jakiejś korporacji, po pewnym czasie możemy sami założyć swoją (w sekcji korporacje ). Co prawda nie będziemy mogli korzystać z pieniędzy na firmowym koncie, ale możemy zapisać się do własnej organizacji i np. ustalić wysokość podatku. Korporacja uzyskuje następujące dochody: 30% od zysku generowanego przez kopalnie należące do członków korporacji (70% zysku otrzymują piloci - właściciele kopalni) pobierany przy każdej sprzedaży podatek od wszystkich członków korporacji (z reguły 0-10%) okresowo pobierana opłata za dzierżawę statku kosmicznego od wszystkich członków korporacji (około 500 CM miesięcznie) odsetki od udzielonych kredytów zapłata za holowanie (Jeśli przed upływem 10 godzin nikt nie odpowie na SOS, korporacja sama dokonuje holowania, ale kosztuje to aż CM ). 3. Zagrożenia, niebezpieczeństwa i jak ich unikać Jak wszyscy wiemy kosmos nie jest bezpiecznym miejscem. Występują tu siły i zjawiska wykraczające poza wszelkie ziemskie normy. Dlatego też każdy pilot powinien dokładnie poznać zagrożenia, z jakimi może się zetknąć w czasie wypraw eksploracyjnych. Pozwoli to często uniknąć zniszczenia (lub uszkodzenia) statku albo lądownika. Zestaw części zapasowych, dobry pancerz, pole siłowe, częsta kontrola poziomu paliwa i stanu urządzeń pokładowych oraz ich ewentualne naprawy to podstawa. Można też pomyśleć o zakupie zestawu naprawczego. Nie jest zbyt drogi (5 000 CM) a