Programy przedmiotowe (moduły kształcenia) Studia pierwszego stopnia Rok ak

Transkrypt

1 Programy przedmiotowe (moduły kształcenia) Studia pierwszego stopnia Rok ak Nazwa 2.8-PHS Historia sztuki 3,4,5 (cyfra oznacza kolejny semestr) przedmiotu 2 Rodzaj Wykład, ćwiczenia przedmiot obowiązkowy, podstawowy 4 Semestr, rok, tryb Przedmiot jest realizowany na każdym semestrze do V semestru, włącznie z V semestrem, tryb: dzienny, licencjat 5 Liczba grup 1 grupa 6 Miejsce Instytut Sztuki, UO, Muzeum Diecezjalne w Opolu odbywania 7 Liczba godzin sem.3: 15 godz. 15 godz: sem.4: 15 godz: sem.5: 15 godz 8 Forma zaliczenia Ćwiczenia Wykłady sem.3: zaliczenie na ocenę zaliczenie; sem.4: egzamin; sem.5: egzamin sem.3: dr Adam Szymański sem.4: dr Adam Szymański sem.5: dr K. Ożóg 11 Punkty ECTS sem.3: 2 sem.4: 2 sem.5: 2 12 Warunki Obecności na zajęciach, aktywność, prace pisemne, kolokwia. zaliczenia 13 Opis skrócony Celem jest zapoznanie studentów z procesem przemian znamionujących artystyczną twórczość od kultur starożytnych po sztukę współczesną. Uświadomienie sobie związków artystów oraz dzieł sztuki, a także poszczególnych terytoriów z epoką. Poznając dzieje i wpływ twórczości artystycznej, w dodatku uwzględniając tło przemian cywilizacyjnych oraz innych dziedzin twórczości (literatura, film), łatwiej odnaleźć sens i piękno dzieł sztuki. Przedmiotem wykładów jest historia sztuki powszechnej w zakresie której wchodzą: architektura, malarstwo, rzeźba i rzemiosło artystyczne. Celem natomiast prezentacja stylów i analiza dzieł wybitnych twórców i ich obiektów na przestrzeni dziejów w basenie morza śródziemnego. W trakcie prowadzonych wykładów przedstawione zostaną procesy przemian w zakresie struktury dzieł, języka artystycznego i ikonografii, widziane w perspektywie szerszych zjawisk kulturowych, a także najciekawsze dla danego okresu realizacje malarskie lub rzeźbiarskie. 1

2 14 Pełny opis Historia sztuki starożytnej: Sztuka Starożytnego Wschodu. 1. Mezopotamia: Architektura sakralna i pałacowa. Plastyka: rzeźba statuaryczna i relief. Ceramika. 2. Asyria: Architektura obronna, pałacowa i świątynna. Relief asyryjski. Rzeźba statuaryczna. 3. Babilon: Urbanistyka i architektura. 4. Persja: Architektura pałaców królewskich. Grobowce królewskie. Relief monumentalny. Rzeźba. Sztuka egipska. 1. Powstanie państwa egipskiego. Cechy charakterystyczne kultury i sztuki egipskiej. - Okres wczesnodynastyczny, Stare i średnie Państwo: 1/ Architektura sakralna, grobowa i świątynna 2/ Plastyka: rzeźba i relief - Okres Nowego Państwa: 1. Architektura świątynna, grobowa i pałacowa. 2. Rzeźba, relief i malarstwo ścienne. Sztuka kreteńska i mykeńska. - Kultura kreteńsko-minojska. Tło historyczne. Architektura pałaców kreteńskich (Knossos). Dekoracja ścienna. Rzeźba statuaryczna. Ceramika. - Kultura mykeńska. Architektura zamków mykeńskich ( Mykeny). Relief. Rzeźba statuaryczna. Sztuka grecka. Periodyzacja. Zarys historii świata greckiego w okresach archaicznym i klasycznym. - Okres archaiczny: grecka architektura świątynna. Rozwój świątyni greckiej. Porządki architektoniczne. Dekoracja architektoniczna. Rzeźba statuaryczna. i ceramika. - Okres klasyczny. Architektura. Ateńska Akropolis. Relief i dekoracja architektoniczna. Rzeźba statuaryczna i ceramika. Sztuka hellenistyczna. Cechy charakterystyczne sztuki hellenistycznej. Urbanistyka i centra hellenistyczne (Milet, Priene, Aleksandria, Pergamon). - Architektura sakralna. - Relief (ołtarz pergamoński; obrazy reliefowe). - Rzeźba statuaryczna z uwzględnieniem czasu powstania i cech stylistycznych. - Malarstwo. Mozaika i ceramika. Sztuka rzymska. Tło historyczne. Źródła pisane w badaniach nad sztuką rzymską. - Rozwój przestrzenny miasta Rzymu. Forum Romanum. - Architektura rzymska. Nowości techniczne. Wątki architektoniczne. Świątynia rzymska. Budownictwo użytkowe. - Rzeźba statuaryczna i portret cesarski. - Malarstwo, relief i mozaika. Historia sztuki średniowiecznej: Treść programowa wykładów: Wprowadzenie do dziejów historii sztuki; Okres sztuki wczesnochrześcijańskiej: - sztuka katakumbowa: katakumby II i III w.(omówienie kilku najważniejszych katakumb (Lucyny, Kaliksta, Domicyli i Sebastiana), malarstwo (najstarsze zachowane freski z II w.), rzeźba i sarkofagi. Ikonografia malarstwa katakumbowego i sarkofagowego. - sztuka bazylikowa: architektura bazylikowa (zapoznanie słuchaczy z wybranymi bazylikami w Rzymie i w Rawennie), malarstwo (freski i mozaiki), tematyka cykli przedstawieniowych w świątyniach, płaskorzeźba sarkofagowa. - sztuka bizantyjska: Konstantynopol nowym ośrodkiem sztuki. Charakterystyczne cechy architektury i malarstwa bizantyjskiego na przykładzie świątyni Hagia Sophia. Omówienie tematyki i sposobu malowania ikon. 2. Okres sztuki średniowiecza: - sztuka karolińska i ottońska: Akwizgran z pałacem i kościołem cesarskim. Architektura sakralna z nowymi rozwiązaniami (krypty i przedłużone prezbiteria). Zjawisko tzw. renesansu karolińskiego. Rozwój malarstwa miniaturowego w klasztorach benedyktyńskich (Trewir, Reichenau, Fulda, Metz, Reims). Wybrane przykłady: Biblia Alkuina, Ewangeliarz Ady, Codex Egbertii - sztuka romańska: Architektura romanizmu. Zróżnicowanie regionalne: 1. 2

3 Niemcy: - cesarskie katedry Nadrenii i Mozy /Spira, Trewir, Moguncja, Wormacja/ oraz wzorowane na nich klasztorne założenia dwuchórowe /Maria Laach/, - nadreńskie założenia /Kolonia NMP na Kapitolu, św. Apostołów, - cesarskie założenia pałacowe /Goslar/; 2. Francja: - architektura sakralna Burgundii: założenia benedyktyńskie / Cluny II i Cluny III/ i klasztory cysterskie /Pontigny, Clairvaux, Fontenay/, - architektura sakralna Normandii: /Jumiéges kościół opacki Notre-Dame; Caen St.-Etienne z klasztorem benedyktynów oraz Ste-Trinité z klasztorem benedyktynek/; 3. Hiszpania: - ogólna charakterystyka: wpływy arabskie /Kordoba meczet/, - wpływy francuskie wzdłuż szlaku pątniczego do Santiago de Compostela typ kościoła pielgrzymkowego /Santiago de Compostela; Tours St.-Martin; Tuluza St.-Sernin/; 4. Anglia: - architektura sakralna /Londyn opactwo w Westminster/; 5. Włochy: - architektura sakralna Lombardii /Pomposa założenie benedyktyńskie; Parma zespół katedralny/ - architektura sakralna Toskanii /Florencja baptysterium S. Giovanni, Piza zespół katedralny/; 6. Polska: - architektura sakralna / Tum pod Łęczycą kolegiata; Opatów kolegiata; Strzelno - kościół św. Trójcy i rotunda św. Prokopa/. Monumentalne ścienne malarstwo romańskie. Rzeźba romańska i jej złoty okres. Najważniejsze ośrodki w Italii, Francji, Hiszpanii i Niemczech. Portale z Santiago de Compostela. Romańskie Drzwi brązowe w Hildesheim i w Gnieźnie. Benedyktyńskie iluminatorstwo średniowieczne. - sztuka gotycka: Kształtowanie się nowego stylu i jego podział na trzy okresy: wczesnogotycki, rozkwitu i późnogotycki. Klasyczne katedry gotyckie i ich architektura Francja: - katedry wczesnogotyckie rejonu Île-de-France /St.- Denis pod Paryżem, - katedry dojrzałego gotyku /Chartres, Bourges, Reims, Amiens/ - gotyk promienisty /St.-Denis przebudowa kościoła opackiego; Paryż Ste-Chapelle/ - gotyk płomienisty flambayant /Rouen katedra/ 2. Anglia: - katedry okresu Early English /Canterbury, Salisbury, Wells/ - katedry okresu Decorated Style /Londyn opactwo Westminster/ 3. Niemcy: - architektura wczesnego gotyku /Magdeburg, Limburg, Trewir/ - katedry obszaru Górnej Nadrenii i Alzacji: /Strasburg, Kolonia/ - architektura dojrzałego gotyku: /Freiburg in Breisgau/ 4. Włochy: - architektura wczesnogotycka: /Asyż bazylika św. Franciszka, Florencja S. Maria Novella i Santa Croce/ - katedralna architektura dojrzałego gotyku: /Siena, Mediolan, Florencja/ - architektura świecka: ratusze /Florencja Palazzo Vecchio/ i /Wenecja pałac Dożów/ Rzeźba katedr gotyckich i je tematyka. Tryptyk i jego funkcja. Ołtarz Wita Stosza. Gotyckie malarstwo ścienne na przykładzie wybranych kościołów. Malarstwo tablicowe. Gotyk w Polsce. Historia sztuki nowożytnej: Renesans wczesny (XV w.) we Włoszech (Quattrocento): malarstwo, rzeźba, architektura; szkoły florencka, umbryjska, padewska, wenecka. Renesans dojrzały: Leonardo da Vinci, Rafael, Michał Anioł. Cinquecento włoskie, m.in. szkoła wenecka (Giorgione, Tycjan, Veronese, Tintoretto). Renesans poza Italią (Francja, Niemcy, Niderlandy, Polska). Manieryzm we Włoszech. Początki baroku; twórczość Caravaggia. Barok dojrzały w malarstwie, architekturze, rzeźbie (Bernini, Borromini etc.). Malarska szkoła hiszpańska (m.in. Velázquez). Szkoła flamandzka (Rubens, van Dyck). Szkoła holenderska (Rembrandt, Hals, Vermeer; pejzaż, martwa natura, portret, malarstwo rodzajowe). Szkoła francuska (m.in. Poussin). Architektura baroku na północ od Alp. Wiek XVIII i rokoko. Historia sztuki nowoczesnej i współczesnej: Zmierzch postaw barokowych, przemiany świadomości, nastroje preromantyczne. Sztuka wczesnego klasycyzmu, styl Ludwika XVI (w Polsce tzw. klasycyzm stanisławowski). Sztuka epoki rewolucji francuskiej i Cesarstwa (empire). Malarstwo klasycyzmu (David) i rzeźba (Canova, Thorvaldsen). Sztuka romantyzmu malarstwo we Francji (Delacroix), 3

4 Anglii (Turner), Niemczech (Friedrich). Realizm (Courbet). Ecole de Barbizon. Manet i impresjoniści: Monet, Degas, Renoir i in. Neoimpresjonizm i postimpresjonizm: Seurat, Cézanne, van Gogh, Gauguin. Symbolizm i secesja. Fowizm. Kubizm. Inne kierunki awangardowe przed I wojną świat.: futuryzm, dadaizm, ekspresjonizm. Narodziny sztuki abstrakcyjnej. Abstrakcja geometryczna i niegeometryczna. Konstruktywizm rosyjski. Kierunki awangardowe w Polsce po I wojnie: formiści i ugrupowania konstruktywistyczne. Surrealizm. Obraz sztuki w Polsce okresu międzywojennego: kierunki nieawangardowe (tzw. sztuka narodowa, koloryści). Sztuka po II wojnie światowej; przegląd kierunków i tendencji artystycznych: m. in. action painting, pop art., hiperrealizm, sztuka konceptualna. 15 Literatura Starożytność M. J. Lipińska, Sztuka egipska, Warszawa 1982 (nowe wydanie: 2008) B.Rutkowski, Sztuka egejska, Warszawa 1973 E, Papuci Władyka, Sztuka starożytnej Grecji, Warszawa Kraków 2001 G. Charles Picard, Sztuka rzymska, Warszawa ) K. Michałowski, Nie tylko piramidy Warszawa 1969 Średniowiecze J. BIAŁOSTOCKI, Sztuka cenniejsza niż złoto, t. I-II, Warszawa 2001; A. BOCHNAK, J. PAGACZEWSKI, Polskie rzemiosło wieków średnich, Kraków 1959; T. CHRZANOWSKI, M. KORNECKI, Sztuka Śląska Opolskiego, Kraków 1974; J. DETTLOFF, Wit Stoss, Warszawa 1961; T. DOBROWOLSKI (RED.), Historia sztuki polskiej, t.i-iii, Kraków 1965; T. DOBROWOLSKI, Sztuka na Śląsku, Katowice-Wrocław 1948; K.FILARSKA, Początki sztuki chrześcijańskiej, Lublin 1986; J. GADOMSKI, Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski, t. I-III, Warszawa ; W. KOCH, Style w architekturze, Warszawa 2001; A. LIEDKE, Historia sztuki kościelnej w zarysie, Poznań 1961; P.P. MANIURKA, Mater Matris Domini. Święta Anna Samotrzeć w gotyckiej rzeźbie śląskiej, Opole 1997; P.MEYER, Historia sztuki europejskiej, t.1, Warszawa 1973 K. S. MOISAN, B. SZAFRANIEC (RED.), Ikonografia nowożytnej sztuki kościelnej, t. I-II, Warszawa; N. PEWSNER, Historia architektury europejskiej, Warszawa 1976; K. PIWOCKI, M. PORĘBSKI, Dzieje sztuki w zarysie, t. I-III, Warszawa 1988; 1987; W.SAUERLAENDER, Rzeźba średniowieczna, Warszawa 1978 Nowożytność M. Porębski, Dzieje sztuki w zarysie, t. I. Od paleolitu po wieki średnie, 2) Wwa197 6; 3) Sztuka świata, t. I, II, III, IV Wwa 1990; 4) J.Białostocki, Sztuka cenniejsza niż złoto, Wwa 1974; 5) A. Bochnak, Historia sztuki średniewiecznej, Wwa 1973; 6) P. Lavedan, Historia sztuki. Średniowiecze i czasy nowożytne, Wrocł. 1954, 7) E. H. Gombrich, O sztuce, Wwa 1999; 8) N. Pevsner, Historia architektury europejskiej, Wwa ] 9) K. Piwocki, Dzieje sztuki w zarysie, t. 2, Wwa1987; 10) Sztuka świata, t. 5, 6, 7, Wwa 1992; 11) J. A. Bochnak, Historia sztuki nowożytnej, Wwa 1970; 12) P. Lavedan, Historia sztuki. Średniowiecze i czasy nowożytne, Wwa 1954; 4

5 13) M. Levey, Od Giotta do Cezanne a, Wwa 1998; 14) M. Rzepińska, Siedem wieków malarstwa europejskiego, Wwa ) Piwocki j.w.; Sztuka świata, t. 8, 9, 10, Wwa 1994; 16) M. Porębski, Dzieje sztuki w zarysie. Wiek XIX i XX, Wwa 1988; 17) Kierunki i tendencje sztuki nowoczesnej, Wwa 1980; 18) A. Kotula, P. Krakowski, Kronika nowej sztuki, Wwa 1966; 19) Ciżsami, Wybrane zagadnienia plastyki współczesnej, Wwa 19778; 20) Od Maneta do Pollocka. Słownik malarstwa nowoczesnego, Wwa 1995; 21) Słownik sztuki XX wieku, Wwa Nazwa przedmiotu 2.8-PAN Wybrane zagadnienia z antroposfery kultury 2 Rodzaj Wykład przedmiot obowiązkowy, podstawowy 4 Semestr, rok, tryb Semestr 4, rok 2 tryb: dzienne, licencjat 5 Liczba grup 1 grupa 7 Liczba godzin Wykład: 30 8 Forma zaliczenia egzamin 9 Prowadzący Wykład: dr Krzysztof. Piotr Skowroński 11 Punkty ECTS 2 12 Warunki zaliczenia obecności, aktywność w toku 13 Opis skrócony Wykłady zmierzają do przedstawienia podstawowych pojęć estetycznych i głównych sposobów teoretycznego ujmowania zagadnienia z antroposfery kultury. 14 Pełny opis 1. Podstawowe zagadnienia antropologii filozoficznej (filozoficzne koncepcje człowieka, problem natury ludzkiej). 2. Węzłowe problemy antropologii kultury (definicje kultury i zakres pojęcia). 3. Wybrane zagadnienia socjologii kultury. Społeczne uwarunkowania kultury i sztuki. 4. Aksjologiczne koncepcje kultury (Ingarden, Elzenberg). 5. Społeczne koncepcje kultury (Pragmatyzm). 6. Semantyczne koncepcje kultury (U. Eco, E. Panofsky). 7. Relatywizm kulturowy (zmienność kultur i problem ich równocenności). 8. Estetyka i spór o piękno (Estetyka jako: teoria sztuki, teoria piękna, filozofia zjawisk estetycznych. Definicje piękna). 9. Symbole w kulturze i sztuce (symbolika średniowiecza, symbolizm). 10. Wartości w kulturze i sztuce (obiektywizm, absolutyzm, subiektywizm, relatywizm). 5

6 11. Kultura i cielesność (modele cielesności). 13. Procesy estetyzacji poza sztuką (zjawiska estetyczne w życiu codziennym). 14. Kultura ponowoczesna (Postmodernizm). 15 Literatura Ernst Cassirer, Esej o człowieku. Wstęp do filozofii kultury: rozdziały: II ( Klucz do natury człowieka: symbol ), VI ( Definicja człowieka w kategoriach kultury ), IX ( Sztuka ). Władysław Stróżewski, Problematyka piękna, w: Władysław Stróżewski, W kręgu wartości, Kraków, Władysław Tatarkiewicz, Dzieje sześciu pojęć: rozdział I ( Sztuka. Dzieje pojęcia ) 1 Nazwa przedmiotu 2.8-PKR Analiza dzieła plastycznego z elementami krytyki artystycznej. 2 Rodzaj ćwiczenia przedmiot obowiązkowy, podstawowy 4 Semestr, rok, tryb Semestr 4, rok 2, tryb: dzienne, licencjat 5 Liczba grup 1 grupa 6 Miejsce odbywania Instytut Sztuki, UO; Muzeum Śląska Opolskiego 7 Liczba godzin 15 8 Forma zaliczenia Zaliczenie na ocenę Dr K. Ożóg 11 Punkty ECTS 2 12 Warunki zaliczenia obecność na zajęciach; oddanie wszystkich zadanych prac pisemnych; zawartość merytoryczna prac pisemnych określonych jako oceniane, aktywność na zajęciach; 13 Opis skrócony Celem kursu jest wprowadzenie podstawowych pojęć, jakimi operują antropologia kulturowa oraz socjologia kultury. Studenci mają swobodnie posługiwać się definicjami kultury oraz poznać podstawowe zagadnienia, którymi zajmują się antropologia kulturowa oraz socjologia kultury. Kurs opiera się na krytycznej lekturze tekstów antropologów oraz socjologów, które stanowią punkt wyjścia do dyskusji na temat wybranych zagadnień podczas ćwiczeń. Studenci wykorzystają zdobytą wiedzę przygotowując eseje na wybrane tematy związane z zagadnieniami kursu. 6

7 14 Pełny opis - zakres pojęcia dzieło sztuki - opis - analiza interpretacja - analiza formy (media tradycyjne) - analiza treści ikonografia i ikonologia - analiza dzieł plastycznych w zakresie nowych mediów próba poszukiwania języka wypowiedzi - historia krytyki od krytyki salonów francuskich XVIII w. do współczesności - formy sprawozdawcze dot. wydarzeń artystycznych - wystawa sztuki i recenzja wystawy czasopisma artystyczne i krytyka tradycyjne i internetowe 15 Literatura Arnheim R., Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, Warszawa 1978 lub wyd. póżniejsze wybrane fragmenty Jones F.A., Wstęp do historii sztuki, Poznań 1999 Ludwiński J., Epoka błękitu, Kraków 2003 wybrane artykuły Panofsky E., Studia z historii sztuki, Warszawa 1971 wybrane artykuły Porębski M., Pożegnanie z krytyką, Kraków 1983 wybrane artykuły Tatarkiewicz W., Dzieje sześciu pojęć, Warszawa 2008 lub wyd. wcześniejsze Wölfflin H., Podstawowe pojęcia historii sztuki. Problem rozwoju stylu w sztuce nowożytnej, Wrocław-Warszawa-Kraków 1962 lub wyd. nowsze Wstęp do historii sztuki. T.I. Przedmiot metodologia zawód, Warszawa wybrane rozdziały Wybór aktualnych tekstów dot. krytyki, m.in. A.M.Potocka, M.Ujma Wybór aktualnej refleksji krytycznej z czasopism tradycyjnych i internetowych, m.in. Arteon, Artluk, Sztuka.pl, Obieg, Pokaz. Krytyk sztuki na skraju załamania nerwowego, artmix i in. 1 Nazwa przedmiotu 2.8-PWA Percepcja wizualna i audiowizualna 2 Rodzaj ćwiczenia przedmiot obowiązkowy, podstawowy 4 Semestr, rok, tryb Semestr 3, rok 2, tryb: dzienne, licencjat, 5 Liczba grup 1 grupa 7 Liczba godzin 30 godz. 8 Forma zaliczenia egzamin Ćwiczenia: dr Bartosz Posacki 7

8 11 Punkty ECTS 2 12 Warunki zaliczenia Warunki zaliczenia związane z obecnością i zaliczenie dodatkowych prac 13 Opis skrócony Celem jest zapoznanie studentów ze zjawiskami kształtującymi proces percepcji wzrokowej, a także wyuczenie świadomej umiejętności ich wykorzystania w kreacji plastycznej. 14 Pełny opis W trakcie studenci zapoznają się z fizjologicznymi i psychologicznymi podstawami percepcji wzrokowej. W zakres omawianych zjawisk wchodzą z jednej strony tak podstawowe i zawikłane zagadnienia jak zjawisko świadomości, które jest meritum dla wszystkich procesów poznawczych, dla których z kolei percepcja jest podstawowym sposobem zdobywania informacji, zagadnienia z zakresu teorii informacji, zagadnienia filozoficzne skupione wokół zjawiska intencjonalności, zagadnienia z zakresu teorii estetyki i teorii sztuki, wreszcie zagadnienia związane z psychologią i fizjologią percepcji, a w szczególności percepcji wzrokowej. Dodatkowo poszerzone o związki procesów percepcji z obrazowaniem plastycznym, ze szczególnym uwzględnieniem najnowszych technik obrazowania. Omówione zostają przykłady złudzeń optycznych i obrazów stereoskopowych obrazujących mechanizmy działania percepcji wzrokowej. W trakcie kursu studenci otrzymują szereg zagadnień do indywidualnego opracowania. 15 Literatura - Arnheim R., Sztuka i percepcja wzrokowa, Kraków Kultura audiowizualna. W stulecie ekranu w kulturz), Poznań Baudrillard J., Symulakry i symulacja, Warszawa D a m a s i o A. R., Tajemnica świadomości. Ciało i emocje współtworzą świadomość, Kraków Hall E. T., Ukryty Wymiar, Warszawa Z e k i S., Obrazy wzrokowe w mózgu i umyśle; Świat Nauki, Nr 11(15) Nazwa przedmiotu 2.8-PRR Reklama i rynek sztuki 2 Rodzaj pracownia artystyczna przedmiot obowiązkowy, podstawowy, 4 Semestr, rok, tryb Semestr 3, rok 2, tryb: dzienne, licencjat 5 Liczba grup 2 grupy 7 Liczba godzin pracownia artystyczna: 30 godz. 8 Forma zaliczenia Zaliczenie na ocenę Dr B. Trzos 8

9 11 Punkty ECTS 2 12 Warunki zaliczenia Aktywność na zajęciach, prace pisemne 13 Opis skrócony 14 Pełny opis 15 Literatura Praca studenta oparta o własne obserwacje i refleksje oraz informacje znalezione w mediach. Analiza zjawisk społecznych i refleksja nad cechami zjawiska jakim jest rynek sztuki. Kształcenie umiejętności poruszania się wśród elementów rynku sztuki i reklamy. Umiejętność wykorzystywania form reklamy do własnych autoprezentacji i twórczości. Ćwiczenia z wykorzystaniem mediów (film, fotografia, internet) Przykłady reklamy prasowej, telewizyjnej, internetowej. Projekty kampanii reklamowych, loyauty inne propozycje bieżące, druki ulotne, katalogi wystaw, etc. znaków) 1 Nazwa przedmiotu 2.8-PUP Promocja i upowszechnianie kultury plastycznej i medialnej 2 (cyfry odpowiadają kolejnym semestrom) 2 Rodzaj Pracownia artystyczna przedmiot obowiązkowy, podstawowy 4 Semestr, rok, tryb 2.8-PUP2 Semestr 3, rok2, tryb: dzienne, licencjat 5 Liczba grup 2 grupy 7 Liczba godzin 2.8-PUP2: 30 godz. 8 Forma zaliczenia 2.8-PUP2: egzamin Pracownia artystyczna: dr Magdalena Hlawacz 11 Punkty ECTS 2.8-PUP2: 3 12 Warunki zaliczenia Warunki zaliczenia związane z obecnością, zaliczeniem dodatkowych prac, kolokwiów i inne. W przypadku wykładów informacja czy zaliczenie ćwiczeń jest wymagane do dopuszczenia do egzaminów i inne) 13 Opis skrócony Ćwiczenia z zakresu współczesnych metod upowszechniania kultury plastycznej przy pomocy różnych mediów (w galeriach, muzeach, domach kultury, szkołach, ogniskach plastycznych). Pogłębianie wiedzy o różnorakich formach i strategiach upowszechniania sztuki. Zapoznanie się z upowszechniającą i promocyjną działalnością mediów. 9

10 14 Pełny opis Zapoznanie studentów z różnymi formami i sposobami promocji sztuki i upowszechniania kultury plastycznej. Poznanie koncepcji, metod i form działalności instytucji kulturalnych tj. galerie, muzea, domy kultury, ogniska plastyczne, fundacje, stowarzyszenia itp. Praktyczne przygotowanie do animacji kultury (rozumienie i stosowanie metod upowszechniania, animacji i promocji sztuk wizualnych i medialnych). Zapoznanie z upowszechniającą i promocyjną działalnością mediów (np. współpraca z mass-mediami, promocja, reklama, organizacja imprez kulturalnych, zarządzanie instytucjami kulturalnymi). Rynek sztuki, informacja o dziełach sztuki i zdarzeniach artystycznych (rozumienie podstawowych zasad funkcjonowania rynku sztuki, marketingu w sztuce i kulturze oraz roli mass-mediów). Techniki prezentacji oraz dokumentacji sztuki współczesnej. Trwały nawyk kontaktu ze sztuką przez muzea, galerie, teatr (wystawy, warsztaty, wykłady, spektakle). Prawo autorskie, zasady i stosowanie. 15 Literatura pisma specjalistyczne m.in. "Art & Business", "Format", "Obieg" przewodniki po galeriach, muzeach i zbiorach w Polsce i na świecie katalogi wystaw materiały z konferencji naukowych poświęconych sztuce portale internetowe dotyczące sztuki, jej promocji i upowszechniania 1 Nazwa przedmiotu 2.8-PME Metodyka edukacji plastycznej 2 (cyfry odpowiadają kolejnym semestrom) 2 Rodzaj ćwiczenia przedmiot obowiązkowy, podstawowy 4 Semestr, rok, tryb 2.8-PME2 Semestr 3, rok 2, tryb: dzienne, licencjat, 5 Liczba grup 3 7 Liczba godzin Ćwiczenia: 30 godz. 8 Forma zaliczenia 2.8-PME2: zaliczenie na ocenę Ćwiczenia: mgr K. Kowalski 11 Punkty ECTS 2.8-PME2: 3 12 Warunki zaliczenia Aktywność na zajęciach, prace pisemne 10

11 13 Opis skrócony Przedmiot realizuje treści metodyki edukacji plastycznej w zakresie standardów kierunkowych Edukacji Plastycznej w Zakresie Sztuk Plastycznych. Praca studentów oparta na wiedzy z psychologii, pedagogiki, historii pedagogiki. Zapoznanie z praktyczną rolą szkoły i metodami organizacji plastycznych. Ćwiczenia praktyczne. 14 Pełny opis Nabycie wiedzy i doświadczeń z zakresu: - grafo-percepcyjnych możliwości adresatów działań pedagogicznych, ich uzdolnień kierunkowych; -przeszłych i współczesnych koncepcji edukacji artystycznej; -projektowanie lekcji szkolnej i jej realizacji; -projektowania i realizacji różnych form edukacji artystycznej w pozaszkolnych ośrodkach oświatowych. - metody procesów dydaktycznych - scenariusze, programy, konspekty działań edukacyjnych (ćwiczenia) - alternatywne programy edukacji sztuką - koncepcje kształcenia kulturalnego (wykłady, pogadanki, warsztaty) - pozaszkolne działania edukacyjne - projekty warsztatów plastycznych - scenariusze, programy, konspekty działań edukacyjnych (ćwiczenia i realizacja) - modele twórczości pedagogicznej - relacje nauczyciel wychowanek - innowacyjne, ewaluacyjne i inne działania pedagogiczne - modele dydaktyki (praktyczne zastosowania w edukacji artystycznej) 15 Literatura Cambier A., Wallon P., Rysunek dziecka, WSiP, Warszawa, 1993 Clero C., Gloton R., Twórcza aktywnośc dziecka, WSiP, Warszawa, 1985 Lowenfeld V., Twórczość a rozwój umysłowy dziecka, PWN, Warszaw, WSiP, Warszawa, 1990 Nęcka E., Proces twórczy i jego organizacja, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków, 1999 Popek S., Metodyka plastycznych w klasach początkowych, WSiP, Warszawa, 1987 Popek S., Analiza psychologiczna twórczości dzieci i młodzieży, WSiP, Warszawa, 1978 Popek S., Barwy a psychika, Wyd. UMCS, Lublin, 2000, Wydawnictwo Naukowe AP, Kraków Szuman S., Sztuka dziecka, WSiP, Warszawa, 1990 Wojnar I., Estetyka i wychowanie, PWN, Warszawa, 1964 Wojnar I., Teoria wychowania estetycznego, PWN, Warszawa 1 Nazwa przedmiotu 2.8-KRY Rysunek 3,4,5,6 (cyfry odpowiadają kolejnym semestrom) 2 Rodzaj pracownia artystyczna przedmiot obowiązkowy, kierunkowy 4 Semestr, rok, 2.8-KRY3 Semestr 3, rok 2, kierunek oraz tryb: dzienne, licencjat kierunek, tryb 2.8-KRY4 Semestr 4, rok 2, kierunek oraz tryb: dzienne, licencjat 2.8-KRY5 Semestr 5, rok 3, kierunek oraz tryb: dzienne, licencjat 2.8-KRY6 Semestr 6, rok 3, kierunek oraz tryb: dzienne, licencjat 5 Liczba grup 2 grupy 11

12 7 Liczba godzin II-III semestr 60 godz. semestralnie IV-VI semestr 45 godzin semestralnie 8 Forma zaliczenia 2.8-KRY3: zaliczenie na ocenę 2.8-KRY4: zaliczenie na ocenę 2.8-KRY5: zaliczenie na ocenę 2.8-KRY6: egzamin 2.8-KRY3: dr hab. Ł. Piwowar-Bagińska,dr hab. Edward Syty 2.8-KRY4: dr hab. Ł. Piwowar-Bagińska,dr hab. Edward Syty 2.8-KRY5: dr hab. Ł. Piwowar-Bagińska, dr hab. E. Syty 2.8-KRY6: dr hab. Ł. Piwowar-Bagińska, dr hab. E. Syty 11 Punkty ECTS 2.8-KRY3: KRY4: KRY5: KRY6: 3 12 Warunki zaliczenia Otwarty egzamin, przegląd prac, frekwencja, realizacja ćwiczeń tematycznych 13 Opis skrócony Tworzenie kompozycji rysunkowych w oparciu o podstawowe wartości formalne. Stosowanie klasycznych i wprowadzanie nowych, współczesnych, niekonwencjonalnych technik rysunku. Kształtowanie relacji miedzy wyrażanymi treściami a używanymi do tego środkami formalnymi. Rysunek jako samowystarczalny środek ekspresji twórczej - autonomiczny środek wypowiedzi artystycznej. Umiejętność dokonywania wyboru najistotniejszych elementów natury. Poszukiwanie nowych rozwiązań kompozycyjnych. Odejście od realizmu obserwacyjnego, własna interpretacja artystyczna. 14 Pełny opis Zagadnienia widzenia artystycznego: - Natura zewnętrzna i natura wewnętrzna twórcy i świata. - Prawda natury, prawda ucznia, prawda nauczyciela. - Prawda (logika) dzieła - odwzorowanie i interpretowanie, opisywanie i wyrażanie. - Analiza artystyczna (zmysłowa, wrażeniowa) i naukowa (logiczna, wykreślna). - Aktywność widzenia widzenie rzeczywiste, deformacje widzenia. Czy widzenie można kształcić? - Wpływ wiedzy o przedmiocie na widzenie. - Relacja między trzema czynnikami widzieć, wiedzieć i czuć w aspekcie widzenia i tworzenia. - Kształt naturalny a forma artystyczna problem świadomej lub intuicyjnej deformacji. Szukanie i realizacja własnej drogi plastycznej w odniesieniu Do natury lub jej interpretacja. Postrzegania problemów plastycznych poza naturą wynikających ze świadomości artystycznej studenta i wieloletnich studiów z natury. Analiza formy i struktur. Szukanie indywidualnej, własnej techniki i wypowiedzi. Wzbogacanie własnej wypowiedzi artystycznej, poszukiwania formalne. Tworzenie kompozycji i cykli tematycznych Rysowanie aktów - plastyczne zapisy ruchu. Podporządkowanie fragmentów całości. Uchwycenie proporcji. Określenie własnego języka plastycznego, będącego wynikiem analizy i 12

13 interpretacji natury. Samodzielne stawianie sobie zadań, wybór różnych tematów i technik, eksperymenty warsztatowe. Badanie możliwości rozwiązań formalnych poprzez własną wrażliwość i intuicję. Celowe przesadzenie ruchu jako czynnik potęgujący dynamiczne tendencji wyczuwalne w akcie. Problem konstrukcji i masy w określonej sytuacji ruchowej. Charakter modela. Równocześnie zajęcia kształtują umiejętność widzenia artystycznego: tzn. logika dzieła a prawda natury; analiza artystyczna- zmysłowa i naukowa logiczna, aktywność widzenia - relacja między trzema czynnikami: widzieć, wiedzieć, czuć. W trakcie realizacji zadań dokonywane indywidualne korekty, podczas których kształtuję się umiejętność obrony i uzasadnienia swojej pracy. Samodzielne stawianie sobie zadań, wybór różnych tematów i technik, eksperymenty warsztatowe. Od V semestru studenci w ramach przedmiotu realizują przedmioty do wyboru: Rysunek klasyczny lub Rysunek eksperymentalny. 15 Literatura K.Teissing. Techniki rysunku, G. Bammes Przewodnik dla artystów - Ilustrowane wprowadzenie do rysunku człowieka, Sara Simblet Anatomia dla artystów, Gottfried Bammes Sehen und Verstehen. Dombrowski Dezintegracja pozytywna Kępiński Metabolizm informacyjny Hauser Neopsychoanaliza form Jung Symbole i archetypy, Krytyka sublimacji teorii sztuki W. Strzemiński Teoria widzenia K. Teissing Techniki rysunku K. Bartel Perspektywa malarska L. Da Vinci Traktat o malarstwie C. Cennini Rzecz o malarstwie J. Czapski Patrząc 1 Nazwa przedmiotu 2.8-KMA Malarstwo 3, 4, 5 (cyfry odpowiadają kolejnym semestrom) 2 Rodzaj Pracownia artystyczna przedmiot obowiązkowy, kierunkowy 4 Semestr, rok, tryb 2.8-KMA3 Semestr 3, rok 2, tryb: dzienne, licencjat 2.8-KMA4 Semestr 4, rok 2, tryb: dzienne, licencjat 2.8-KMA5 Semestr 5, rok 3, tryb: dzienne, licencjat 5 Liczba grup 2 grupy 7 Liczba godzin 45 godz. semestralnie 8 Forma zaliczenia 2.8-KMA3: zaliczenie na ocenę 2.8-KMA4: zaliczenie na ocenę 2.8-KMA5: egzamin 2.8-KMA3: dr hab. Ł. Piwowar-Bagińska, dr hab. E. Syty 2.8-KMA4: dr hab. Ł. Piwowar-Bagińska, dr hab. E. Syty 2.8-KMA5: dr hab. Ł. Piwowar-Bagińska, dr hab. E. Syty 13

14 11 Punkty ECTS 2.8-KMA3: KMA4: KMA5: 2 12 Warunki zaliczenia Otwarty egzamin, przegląd prac, frekwencja, zaliczenie ćwiczeń tematycznych 13 Opis skrócony Pracownia malarstwa kładzie nacisk na równowagę podstaw warsztatowych i teoretycznych w indywidualnym rozwoju studenta. Punktem wyjścia w rozumieniu warsztatu twórczego jest podejście do malarstwa jako dyscypliny asymilującej szeroki wachlarz dostępnych narzędzi z możliwością rozszerzenia dostępu i biegłego opanowania współczesnych środków kształtowania obrazu. 14 Pełny opis Podstawowym założeniem dydaktycznym jest rozwijanie wyobraźni i świadomości plastycznej studenta, bez której nie ma rozwoju i rozumienia istoty tworzenia. Praca w pracowni malarskiej oparta jest o studium martwej natury i studium modela. Przedmiot realizuje zestaw praktycznych prowadzonych w pracowni oraz w domu. Cele kształcenia to: praktyczne kształcenie umiejętności malarskich, poznanie możliwości technicznych i technologicznych różnych technik malarskich, wybór odpowiedniej techniki do zamierzonego celu. Operowanie kolorem, plamą, linią, punktem. Studyjne ujmowanie analizowanej rzeczywistości jej interpretacja i przetwarzanie twórcze. Pokazy technologiczne (krosna malarskie, klejenie, zaprawianie, inne podobrazia). Tworzywa malarskie, farby olejne i akrylowe. Pędzle, szpachle, spoiwa, podkłady, masy strukturalne. Właściwości poszczególnych technik i narzędzi. Kolory podstawowe i pośrednie. Kontrast kolorów. Farba i kolor. Klasyczne i niekonwencjonalne techniki malarskie. Tworzenie obrazu w oparciu o podstawowe wartości formalne. Studium martwej natury w oparciu o paletę-minimum. Martwa natura zbudowana na kolorze, (bez światłocieni). Studium martwej natury współczesnej (kompozycja otwarta). Akt w malarstwie. Podczas przeglądów międzysemestralnych i semestralnych student zobowiązany jest do przedstawienia wszystkich prac (studyjnych i domowych) w celu dokonania gruntownej analizy, poczynionych postępów i zaangażowania w pracy. 15 Literatura Max Doerner, Materiały malarskie i ich zastosowanie; Leonardo da Vinci, Traktat o malarstwie; Władysław Strzemiński, Teoria widzenia; Jon Dewey, Sztuka jako doświadczenie; Rudolf Arnheim, Sztuka a percepcja wzrokowa; Władysław Tatarkiewicz, Dzieje sześciu pojęć; Kazimierz Obuchowski, Człowiek intencjonalny, czyli o tym jak być sobą 14

15 1 Nazwa przedmiotu 2.8-KGR Grafika 3,4,5 (cyfry odpowiadają kolejnym semestrom) 2 Rodzaj pracownia artystyczna przedmiot obowiązkowy, kierunkowy 4 Semestr, rok, tryb 2.8-KGR3 Semestr 3, rok 2, tryb: dzienne, licencjat 2.8-KGR4 Semestr 4, rok 2, tryb: dzienne, licencjat 2.8-KGR5 Semestr 5, rok 3, tryb: dzienne, licencjat 5 Liczba grup 2 grupy 7 Liczba godzin 45 godz. semestralnie 8 Forma zaliczenia 2.8-KGR3: zaliczenie na ocenę 2.8-KGR4: zaliczenie na ocenę 2.8-KGR5: egzamin 2.8-KGR3: dr hab. M. Kamińska 2.8-KGR4: dr hab. M. Kamińska 2.8-KGR5: dr hab. M. Kamińska 11 Punkty ECTS 2.8-KGR3: KGR4: KGR5: 2 12 Warunki zaliczenia Warunkiem zaliczenia każdego semestru jest wykonanie prac graficznych. Systematyczna praca na każdym etapie, od szkiców koncepcyjnych, do wyboru najciekawszego rozwiązania i do realizacji. Brana jest pod uwagę frekwencja na zajęciach, obowiązkowa obecność na przeglądach. Końcowa ocena oparta jest na przeglądzie i omówieniu wszystkich wykonanych prac graficznych. 13 Opis skrócony Zasadniczym zadaniem realizowanym w Pracowni Grafiki jest nabywanie umiejętności warsztatowych, poznanie i praktyczne stosowanie różnorodnych technik graficznych tradycyjnych i współczesnych, umożliwiających swobodną wypowiedź formułowaną za pomocą graficznych środków wyrazu; poznanie szkół i kierunków grafiki klasycznej i współczesnej w Polsce i na świecie. 14 Pełny opis Tworzenie grafiki w oparciu o podstawowe wartości formalne, w szczególności o rysunek. Podstawą jest wykonanie szkiców koncepcyjnych, bazujących na warsztacie rysunkowym, co jest podstawą do poszukiwań w technikach graficznych. Klasyczne i niekonwencjonalne techniki graficzne. Wykorzystywanie różnych technik graficznych do tworzenia grafik; kształtowania relacji między wyrażanymi treściami a użytymi środkami formalnymi w grafice. Zasadniczym zadaniem realizowanym w Pracowni Grafiki jest nabywanie umiejętności warsztatowych, poznanie i praktyczne stosowanie różnorodnych technik graficznych tradycyjnych i współczesnych, umożliwiających swobodną wypowiedź formułowaną za pomocą graficznych środków wyrazu; poznanie szkół i kierunków grafiki klasycznej i współczesnej w Polsce i na świecie. 15

16 Przebieg procesu dydaktycznego wyznaczają dwa etapy. Pierwszy wprowadza w obszar szeroko rozumianej techniki graficznego zapisu obrazu i zakłada opanowanie: - metod druku wypukłego (drzeworyt langowy, drzeworyt sztorcowy, linoryt, gipsoryt, kolograf) - metod druku wklęsłego (akwtinta, akwaforta, fotoakwaforta, odprysk, miękki werniks, sucha igła, mezzotinta, miedzioryt) - metod druku płaskiego (litografia, alugrafia) - metod sitodruku - metod druku cyfrowego Celem drugiego etapu jest kształtowanie umiejętnego wykorzystywania związków między wyrażanymi treściami a użytymi środkami formalnymi w grafice. Ocena pracy ma charakter otwartych przeglądów. Od IV semestru studenci realizują w ramach grafiki przedmioty do wyboru: Druk wypukły lub Druk wklęsły 15 Literatura 1. Catafal J., Oliwa C., Technik graficzne, Wydawnictwo ARKADY, Warszawa Grafika artystyczna podręcznik warsztatowy, ASP Poznań Grafika warsztatowa podręcznik technik graficznych, ASP Katowice Grafika współczesna, między unikatem a elektroniczną kopią, referaty z sesji naukowej Międzynarodowego Triennale Grafiki 1997 red. Naukowa Tomasz Grylewicz, MTG Kraków Jurkiewicz A., (opr. Romana Artymowskiego), Podręcznik metod grafiki artystycznej, Wydawnictwo Arkady, Warszawa Krejca A., Techniki Sztuk Graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa Kroki w historii grafiki, referaty z sesji naukowej Międzynarodowego Triennale Grafiki 2006, MTG Kraków Noyce R., Printmaking on Edge, A&C Black Publishers London Wprowadzenie do problemów i warsztatu grafiki artystycznej. Zeszyty naukowe ASP w Krakowie. 1 Nazwa przedmiotu 2.8-KRZ Rzeźba 3,4,5 (cyfry odpowiadają kolejnym semestrom) 2 Rodzaj pracownia artystyczna przedmiot obowiązkowy, kierunkowy 4 Semestr, rok, tryb 2.8-KRZ3 Semestr 3, rok 2, tryb: dzienne, licencjat 2.8-KRZ4 Semestr 4, rok 2, tryb: dzienne, licencjat 2.8-KRZ5 Semestr 5, rok 3, tryb: dzienne, licencjat 5 Liczba grup 2 grupy 7 Liczba godzin Pracownia artystyczna: 225 godz. Po 45 godz. semestralnie 16

17 8 Forma zaliczenia 2.8-KRZ3: zaliczenie na ocenę 2.8-KRZ4: zaliczenie na ocenę 2.8-KRZ5: gzamin 2.8-KRZ3: dr hab. Marian Molenda, mgr Witold Pichurski 2.8-KRZ4: dr hab. Marian Molenda, mgr Witold Pichurski 2.8-KRZ5: dr hab. Marian Molenda, mgr Witold Pichurski 11 Punkty ECTS 2.8-KRZ3: KRZ4: KRZ5: 2 12 Warunki zaliczenia Otwarty egzamin, przegląd prac, frekwencja, zaliczenie ćwiczeń tematycznych 13 Opis skrócony Poznanie podstawowych technik rzeźbiarskich; modelowanie w glinie, narzut gipsowy i techniki sztukatorskie. Kompozycje rzeźbiarskie oparte na podstawowych wartościach formalnych. 14 Pełny opis Podstawowym celem jest pobudzanie wyobraźni i kreatywności studentów. Pierwsze ćwiczenia są oparte na obserwacji i studiowaniu natury, poruszamy takie zagadnienia jak: kompozycja, proporcje, zależności mas, zastosowane faktur. Omawiając te zagadnienia bazujemy na doświadczeniach z pierwszego roku, pogłębiając analizę i interpretacje rzeźbiarską. Przykładowe ćwiczenia to studium dłoni, szkic postaci. Ważne jest, aby słuchacz opanował proces twórczy od pomysłu do realizacji( poprzez szkice rysunkowe, model, odlew gipsowy do końcowej formy rzeźbiarskiej, mającej walory ekspozycyjne.) Przykładowe zagadnienia to studium portretowe, figuratywna kompozycja statyczna lub dynamiczna, zwierze w ruchu. Podczas w pracowni rzeźby studenci drugiego roku poznają podstawowe techniki rzeźbiarskie takie jak modelowanie w glinie, sposoby przygotowania stelażu i konstrukcji. Pokazujemy techniki sztukatorskie, takie jak odlewy na formę traconą. 15 Literatura Josef Lang Rzeźbienie w glinie wyd. RM 2000 Karin Hessenberg Podstawy rzeźby Arkady 2007 Kotula, Krakowski Współczesna rzeźba Arkady 1992 Juliet Heslewood Historia rzeźby zachodnioeuropejskiej Arkady 1995 Josepmaria T. Cami, Jacinto Santamera Sztuka rzeźbienia w drewnie Arkady Nazwa przedmiotu 2.8-KST Struktury wizualne 1,2,3 (cyfry odpowiadają kolejnym semestrom) 2 Rodzaj Pracownia artystyczna przedmiot obowiązkowy, kierunkowy 4 Semestr, rok, tryb 2.8-KST1 Semestr 3, rok 2, tryb: dzienne, licencjat 2.8-KST2 Semestr 4, rok 2, tryb: dzienne, licencjat 2.8-KST3 Semestr 5, rok 3, tryb: dzienne, licencjat 5 Liczba grup 2 grupy 17

18 7 Liczba godzin Pracownia artystyczna: 45 godz. po 15 godz. semestralnie 8 Forma zaliczenia 2.8-KST1: zaliczenie na ocenę 2.8-KST2: zaliczenie na ocenę 2.8-KST3: zaliczenie na ocenę dr Bartosz Posacki 11 Punkty ECTS 2.8-KST1: KST2: KST3: 2 12 Warunki zaliczenia Wymagana jest obecność na zajęciach i zaliczenie dodatkowych prac. 13 Opis skrócony Celem jest zapoznanie z podstawowymi zjawiskami zachodzącymi w procesie percepcji wzrokowej, które to stanowią podstawę kształcenia w zakresie dyscyplin ogólno plastycznych. A także nauczyć interpretować i wykorzystywać właściwości widzenia w procesie twórczym. Stosować praktycznie podstawowe prawa widzenia i zjawiska z nimi związane w obszarze sztuk plastycznych. 14 Pełny opis Semestr I, Zapoznanie się z wiedzą o właściwościach procesu widzenia i cechach formalnych środków plastycznych, wykorzystanie jej w organizacji wizualnej płaszczyzny. Achromatyczność walor Chromatyczność kolor Semestr II Zapoznanie się z wiedzą o właściwościach procesu widzenia i cechach formalnych środków plastycznych, wykorzystanie jej w organizacji przestrzeni. Światło, faktura, bryła, kolor. Semestr V Działania wizualne. Umiejętność tworzenia, przekształcania i porządkowania elementów wizualnych. Analiza semantyczno-wizualna wybranego opracowania szczegółowego. Realizacja w technikach dowolnych (malarstwo, rzeźba, grafika, rysunek, fotografia, video, techniki komputerowe, instalacja) 15 Literatura A r n h e i m R., Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka. Gdańsk 2005 Papp S., Przestrzeń, Kraków 2004 Strzemiński W., Teoria widzenia, Kraków 1958 V i r i l i o P., Maszyna widzenia, przeł. B. Kita, Nazwa przedmiotu 2.8-KPG Projektowanie książek i czasopism 1,2 (cyfry odpowiadają kolejnym semestrom) 18

19 2 Rodzaj pracownia artystyczna przedmiot obowiązkowy, kierunkowy, 4 Semestr, rok, tryb 2.8-KPG1 Semestr 3, rok 2, tryb: dzienne, licencjat 2.8-KPG2 Semestr 4, rok 2, tryb: dzienne, licencjat 5 Liczba grup 2 grupy 7 Liczba godzin Pracownia artystyczna: 60 godz. 8 Forma zaliczenia 2.8-KPG1 zaliczenie na ocenę 2.8-KPG2 Egzamin dr S. Lechwar 11 Punkty ECTS 2.8-KPG KPG Warunki zaliczenia Warunkiem zaliczenia semestru jest wykonanie 2, 3 trzech zadań na semestr, zgodnie z określonymi wymogami techniczno-formalnymi. Podstawowym kryterium oceny jest kreatywność, innowacyjność i oryginalność koncepcji graficznej i aktywność na zajęciach. Egzamin ma formę otwartego przeglądu prac opatrzonego autorskim komentarzem studenta. 13 Opis skrócony Kształcenie umiejętności oraz nabycie praktyki w projektowaniu i przygotowaniu do druku książek i czasopism. 14 Pełny opis Warunkiem uczestnictwa w zajęciach jest ukończenia kursu: Podstawy projektowania graficznego. Przedmiotem zadań projektowych są następujące zagadnienia: okładka książkowa, ilustracja książkowa, forma graficzna i układ typograficzny, jakość składu i druku, sposoby oprawy książek i inne metody wykończeniowe, projektowanie czasopism. Kursu uzupełniają wybrane zagadnienia z poligrafii. 15 Literatura 1. Chwałowski Robert, Typografia typowej książki, Gliwice Felici J., Kompletny przewodnik po typografii, Gdańsk, Willberg H.P., Frossman F., Pierwsza pomoc w typografii, Gdańsk Joe Grossman: Projektowanie czasopism na twoim komputerze, Intersoftland, Warszawa 1997 Periodyki: 2+3D (Polska), Novum (Niemcy), Graphis (USA), Communication Arts (USA, Archive (Niemcy) itp. 1 Nazwa przedmiotu 2.8-KFO Fotografia 3,4 (cyfry odpowiadają kolejnym semestrom) 2 Rodzaj pracownia artystyczna przedmiot obowiązkowy, kierunkowy 4 Semestr, rok, tryb 2.8- KFO3 Semestr 3, rok 2, tryb: dzienne, licencjat 19

20 2.8- KFO4 Semestr 4, rok 2, tryb: dzienne, licencjat 5 Liczba grup 2 grupy 7 Liczba godzin Pracownia artystyczna: 90 godz. po 30 godz. semestralnie 8 Forma zaliczenia 2.8- KFO3 zaliczenie na ocenę 2.8- KFO4 egzamin dr Grzegorz Gajos 11 Punkty ECTS 2.8- KFO3: KFO4: 2 12 Warunki zaliczenia Realizacja zadań semestralnych, frekwencja na zajęciach. 13 Opis skrócony W ramach przedmiotu studenci zapoznają się z techniką oraz technologią fotografii rejestrowanej zarówno na nośniku analogowym jak i cyfrowym. Zdobywają podstawowe umiejętności warsztatowe w zakresie obróbki chemicznej materiału negatywowego oraz pozytywowego w ciemni fotograficznej. Opanowywują sposoby adjustacji zdygitalizowanego obrazu fotograficznego w profesjonalnych programach graficznych przeznaczonych do pracy grafiką rastrową. Poznają budowę i możliwości różnych aparatów fotograficznych (kompaktowych, lustrzanek jedno i dwuobiektywowych, kamer średnioformatowych) analogowych oraz cyfrowych wraz z niezbędnymi akcesoriami. Zapoznają się z podstawowymi prawami optyki w pracy z kamerą otworkową. Przedmiot zakłada kształcenie umiejętności świadomego percypowania rzeczywistości ostatecznie zdefiniowanej w ramach kadru. Kształtuje i rozwija indywidualne cechy percepcji wzrokowej, wnikliwą umiejętność dostrzegania kluczowych cech kompozycji. 14 Pełny opis Semestr III zapis obrazu fotograficznego (analogowy, cyfrowy) budowa i zasada działania aparaty fotograficznego oraz oprzyrządowania zagadnienia związane z kompozycją obrazu fotograficznego (kompozycja otwarta, zamknięta, jedno, wieloelementowa, symertryczna, asymetryczna itp.) podstawowe środki ekspresji w fotografii (świadomość kadru, głębia ostrości, czasy ekspozycji, obiektywność subiektywność obrazu fotograficznego tonalność obrazu fotograficznego fakturalność obrazu fotograficznego oświetlenie planu zdjęciowego selektywność kompozycji (punkt widzenia, perspektywa, kadrowanie obrazu) Semestr IV problematyka pracy z kamerą otworkową 20