PLAN ODNOWY MIEJSCOWOŚCI BROŃSKO NA LATA

Transkrypt

1 PLAN ODNOWY MIEJSCOWOŚCI BROŃSKO NA LATA Brońsko 2010

2 Projekt Planu Odnowy Miejscowości Brońsko na lata został opracowany przez pracowników Urzędu Miejskiego Śmigla przy ścisłej współpracy radnego, sołtysa, rady sołeckiej oraz przedstawicieli organizacji działających na wsi. Następnie został przedstawiony mieszkańcom Brońska na zwołanym zebraniu wiejskim. Po konsultacjach społecznych Plan Odnowy Miejscowości Brońsko otrzymał treść jak podano poniŝej. 2

3 1. Charakterystyka miejscowości PołoŜenie miejscowości Brońsko jest to wieś w Polsce połoŝona w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, w gminie Śmigiel. PołoŜona na wysokości około 90 m n.p.m., na południowym brzegu Południowego Kanału Obry. W latach miejscowość administracyjnie naleŝała do województwa leszczyńskiego. Brońsko jest wsią sołecka, liczącą 119 mieszkańców. Powierzchnia sołectwa wynosi 278,26 ha. Historia miejscowości Pierwsza wzmianka o Brońsku pochodzi z 1393 roku. Pierwszy zapis nazwy miejscowości Bronsco (1425 r.), później Bronsko (1427 r. i 1580 r.). Nazwa dzierŝawcza od imienia Bronik, Bronko, Bronisław. Przestrzenna struktura miejscowości W Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Śmigiel tereny Brońska są oznaczone w części, jako tereny przeznaczone pod strukturę przekształceń i intensyfikacji rozwoju systemu osadniczego. Ponadto wyznaczone są strefy predysponowane do lokalizacji obiektów i urządzeń związanych z rolniczą przestrzenią produkcyjną z moŝliwością wykorzystania dla rozwoju funkcji pozarolniczych. W roku 2002 Uchwałą Nr III/17/2002 z dnia r. Rada Miejska Śmigla uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla obszaru i terenu górniczego BROŃSKO. Plan ten wyznacza obszar i teren górniczy pod nazwą BROŃSKO, połoŝony w granicach administracyjnych gminy Śmigiel, w części obrębów wsi: Brońsko, Stary Białcz, Nowy Białcz, Karśnice i Czacz. Obszar i teren Górniczy BROŃSKO połoŝony jest w obrębie czterech gmin: Śmigiel, Kamieniec, Kościan i Wielichowo. Jago powierzchnia ogółem wynosi m², z czego m² połoŝona jest w obrębie gminy Śmigiel, a więc 3

4 przewaŝająca część. Plan został opracowany dla 11 odwiertów oraz dla śluzy zdawczo odbiorczej tłoków czyszczących. We wsi przy drodze powiatowej nr 3584P Czacz - Kotusz znajduje się krzyŝ przydroŝny wzniesiony przed 1939 r. Drewniany, wysoki około 4 m, z ludową rzeźbą Chrystusa UkrzyŜowanego. KrzyŜ Chrystusa UkrzyŜowanego w Brońsku Na skraju wsi, przy szosie do Nowego Białcza stoi wiatrak-koźlak, zbudowany w XVIII w. Czynny był do roku Remont ścian i pokrycia dachu został przeprowadzony w 1985 roku. Po tym czasie uŝywany był jako śrutownik elektryczny. W chwili obecnej wiatrak ulega dewastacji. Wiatrak w Brońsku Zabudowę Brońska tworzą budynki mieszkalne murowane, usytuowane wzdłuŝ głównej drogi biegnącej przez wioskę a takŝe wzdłuŝ jednej drogi gminnej. 4

5 Na terenie sołectwa znajduje się: świetlica wiejska, obiekt handlowy (zlokalizowany w budynku świetlicy) oraz cztery działające podmioty gospodarcze. Miejscowość charakteryzuje się zwartą zabudową zagrodową. Budynek świetlicy w Brońsku 2. Inwentaryzacja zasobów słuŝących odnowie miejscowości Zasoby przyrodnicze Wieś Brońsko połoŝona jest na skraju Wielkiego Łęgu Obrzańskiego, obszaru chronionego krajobrazu ostoja, która została włączona do rządowego projektu sieci Natura 2000 jako obszar specjalnej ochrony ptaków Kod Obszaru PLB300004, Kod ostoi: PL072. Wielki Łęg Obrzański 5

6 Wielki Łęg Obrzański jest obszarem specjalnej ochrony ptaków obejmującym 232 km2. PołoŜony jest na terenie gmin: Kamieniec, Rakoniewice, Wielichowo, Kościan, Śmigiel, Przemęt, Wolsztyn w województwie wielkopolskim Ostoja obejmuje część Doliny Środkowej Obry od miasta Kościan do miejscowości Mochy. Dolina stanowi fragment Pradoliny Warciańsko-Odrzańskiej, która powstała wskutek działalności wód rzecznolodowcowych, które płynęły tędy w poznańskiej fazie zlodowacenia Wisły. Od północy i południa ostoja sąsiaduje z wyniesionymi o 7-10 metrów Równiną Opalenicką i Pojezierzem Sławskim. Dolina pierwotnie stanowiła wododział Warty i Odry. Dawniej, w czasie okresowych wezbrań wód Obry, teren był regularnie zalewany. Doprowadziło to do jego zabagnienia i powstania torfów o znacznej miąŝszości. W wyniku prac melioracyjnych rozpoczętych na przełomie XVIII i XIX w. koryta naturalnych cieków zastąpiono skomplikowanym systemem melioracyjnym. Jego osią są trzy równoległe Kanały Obrzańskie. Kanały Północny i Środkowy prowadzą wody Obry i Mogilnicy do rynny zbąszyńskiej (i dalej na północ do Warty), natomiast Kanał Południowy rozprowadza wody zarówno na zachód poprzez Obrzycę do Odry, jak i na wschód Kanałem Kościańskim do Warty. 6

7 ERROR: ioerror OFFENDING COMMAND: image STACK: