STUDIA STACJONARNE II STOPNIA

Transkrypt

1 U N I W E R S Y T E T J A G I E L L O Ń S K I INSTYTUT FILOZOFII KOGNITYWISTYKA KATALOG KURSÓW NA ROK AKADEMICKI 2013/2014 STUDIA STACJONARNE II STOPNIA K R A K Ó W 2013

2 System ECTS w Instytucie Filozofii UJ został wprowadzony przy wsparciu Komisji Europejskiej UE w ramach Programu Tempus PHARE Joint European Project Grant JEP RADA REDAKCYJNA KATALOGU Zakład Kognitywistyki REDAKTORZY Justyna Michniak ZEBRANIE MATERIAŁÓW Paweł Zięba SKŁAD Stefan Florek

3 3 SPIS TREŚCI Informacje o Uniwersytecie Jagiellońskim Wydział Filozoficzny UJ Instytut Filozofii UJ Regulamin studiów Co to jest ECTS? Plan studiów Opisy kursów pierwszy rok studiów Opisy kursów drugi rok studiów Ścieżka: Podstawowe problemy kognitywistyki Ścieżka: Sztuczne systemy inteligentne Ścieżka: Procesy neuropoznawcze

4 4 Informacje o Uniwersytecie Jagiellońskim Rektor UJ: JM prof. dr hab. med. Wojciech Nowak Prorektorzy UJ: prorektor UJ ds. dydaktyki, prof. dr. hab. Andrzej Mania prorektor UJ ds. Collegium Medicum, prof. dr. hab. Piotr Laidler prorektor UJ ds. polityki kadrowej i finansowej, prof. dr. hab. Jacek Popiel prorektor UJ ds. rozwoju, prof. dr hab. Maria Flis prorektor UJ ds. badań naukowych i funduszy strukturalnych, prof. dr. hab. Stanisław Kistryn Uczelniany koordynator ECTS dr hab. Marek Frankowicz Wydział Chemii, ul. R. Ingardena 3, Kraków tel.: (+48) ; faks: (+48) e mail: frankowi@trurl.ch.uj.edu.pl Uniwersytet Jagielloński ul. Gołębia 24, Kraków, Polska Tel.: (+48) (poniedziałek piątek, godz ) faks: (+48) infodwz@adm.uj.edu.pl www:

5 5 Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Jagiellońskiego Dziekan: prof. dr hab. Jarosław Górniak Prodziekani prodziekan ds. finansowych: prof. dr hab. Małgorzata Kossowska prodziekan ds. studenckich: dr hab. Leszek Sosnowski, prof. UJ Wydziałowy koordynator ECTS dr hab. Andrzej Szyjewski, prof. UJ Dziekanat Wydziału Filozoficznego ul. Gołębia 24, Kraków; tel.: , , ; faks: e mail: filozof@adm.uj.edu.pl Wydział Filozoficzny jest jednym z najstarszych wydziałów Uniwersytetu. Wydział składa się z 5 instytutów: Instytut Filozofii, Instytut Pedagogiki, Instytut Psychologii, Instytut Religioznawstwa, Instytut Socjologii, i Katedry Porównawczych Studiów Cywilizacji. Obecnie na Wydziale Filozoficznym studiuje około 4900 studentów i około 345 doktorantów.

6 6 Instytut Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego Dyrektor Instytutu: dr hab. Michał Bohun Zastępcy dyrektora zastępca dyrektora Instytutu ds. ogólnych: dr hab. Jerzy Gołosz zastępca dyrektora Instytutu ds. dydaktyki: dr hab. Joanna Hańderek Instytut Filozofii ul. Grodzka 52, Kraków; sekretariat p. 24 i 38; tel./faks (+48) , tel. (+48) ; e mail: fils@iphils.uj.edu.pl; infoiph@iphils.uj.edu.pl Sekretariat mgr Anita Kasprowicz: mgr Angelika Skotniczna: mgr Małgorzata Wicher: Helena Pękala: a.kasprowicz@iphils.uj.edu.pl a.skotniczna@iphils.uj.edu.pl m.wicher@iphils.uj.edu.pl h.pekala@iphils.uj.edu.pl

7 7 Zakłady Zakład Kognitywistyki, pokoje: 97, 98 Kierownik: dr hab. Józef Bremer, prof. UJ Pracownicy: dr hab. inż. Grzegorz J. Nalepa dr Adam Chuderski dr Stefan Florek dr Katarzyna Idziak dr Magdalena Senderecka Zakład Historii Filozofii, pokoje: 26, 41, 92 Kierownik: prof. dr hab. Justyna Miklaszewska Zakład Ontologii, pokój 47, 90, 90a Kierownik: dr hab. Jerzy Szymura Zakład Epistemologii, pokoje: 17, 39 Kierownik: prof. dr hab. Tomasz Placek Zakład Logiki, pokoje: 29, 30 Kierownik: prof. dr hab. Andrzej Wroński Zakład Etyki, pokoje: 87, 89 Kierownik: dr hab. Marek Drwięga, prof. UJ Zakład Estetyki. pokoje: 88, 89 Kierownik: prof. dr hab. Krystyna Wilkoszewska Zakład Filozofii Nauk Przyrodniczych, pokoje: 40, 42 Kierownik: dr hab. Jan Czerniawski Zakład Filozofii Kultury, pokój: 44 Kierownik: dr hab. Piotr Mróz Zakład Filozofii Polskiej, pokój: 85 Kierownik: prof. dr hab. Jan Skoczyński Zakład Badań nad Etyką Zawodową, pokój: 35 Kierownik: prof. dr hab. Włodzimierz Galewicz Pracownia Retoryki Logicznej, pokój: 84 Kierownik: prof. dr hab. Wojciech Suchoń

8 8 Biblioteka tel. (+48) ; e mail: bibfilo@iphils.uj.edu.pl kierownik: mgr Małgorzata Rajca mgr Maria Czernicka, mgr Jolanta Nogieć Wypożyczalnia i katalogi poniedziałek czwartek: , piątek: sobota: w lipcu: poniedziałek czwartek: , piątek: w sierpniu biblioteka nieczynna Czytelnia godziny otwarcia: poniedziałek piątek, godz w lipcu: poniedziałek czwartek: godz ; pt.: w sierpniu czytelnia nieczynna. Regulamin studiów w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego Dokumentem podstawowym określającym prawa i obowiązki studenta jest Regulamin Studiów w Uniwersytecie Jagiellońskim, dostępny na stronach internetowych: prawne/tok studiow. Regulamin Instytutu Filozofii dotyczy wąskiego zakresu spraw związanych z organizacją zajęć i zaliczaniem roku akademickiego. Zapisy Regulaminu Instytutu Filozofii nie są wiążące w przypadku ich niezgodności z obowiązującym Regulaminem Studiów UJ. Regulamin studiów w Instytucie Filozofii jest oparty na Europejskim Systemie Transferu Punktów (ECTS).

9 9 Co to jest ECTS? Studia za granicą mogą być szczególnie cennym doświadczeniem, są one bowiem nie tylko najlepszą drogą do poznania innych krajów, języków, kultur i poglądów, ale mają również coraz większy wpływ na przebieg kariery naukowej i zawodowej. Uznawanie okresu studiowania za granicą i dyplomów uczelni zagranicznych jest niezbędnym warunkiem stworzenia Europy bez granic w dziedzinie kształcenia i nauczania na poziomie szkół wyższych, by studenci i nauczyciele mogli mieć do niego swobodny dostęp. W tym właśnie celu opracowany został Europejski System Transferu Punktów (European Credit Transfer System, zwany w skrócie ECTS), mający przyczynić się do udoskonalenia procedur i szerszego uznawania studiów odbytych za granicą. Dzięki wsparciu ze strony Komisji Europejskiej Unii Europejskiej ECTS wprowadzony został już w ponad 145 europejskich uczelniach we wszystkich Krajach Członkowskich Unii i EFTA. W ramach tzw. procesu bolońskiego (1999) (i w związku komunikatem berlińskim (wrzesień 2003)), czyli długofalowego programu zmian w szkolnictwie wyższym Unii Europejskiej ( europejska przestrzeń szkolnictwa wyższego ) ECTS jest przekształcany w system transferu i akumulacji punktów. Według założeń ma on służyć zarządzaniu elastycznym systemem studiów oraz pozwala zapisać dorobek studentów i ocenić postępy w studiach umożliwia lepszą budowę i ocenę programu studiów ułatwia porównywanie kształcenia na studiach dziennych, wieczorowych, niestacjonarnych i kształcenia ustawicznego. Co ECTS oferuje studentom? ECTS gwarantuje uznanie studiów za granicą przez macierzystą uczelnię; ECTS umożliwia uczestnictwo w regularnych zajęciach razem ze wszystkimi studentami, co ułatwia pełny i dający korzyści udział w życiu akademickim goszczącej uczelni. Program studiowania w krajowych i zagranicznych uczelniach oparty na zasadach ECTS ma wiele zalet wyróżniających go spośród wielu innych programów studenckich wyjazdów; ECTS umożliwia dalsze studia za granicą. Student może zdecydować się, aby pozostać na goszczącej go uczelni po zaplanowanym okresie pobytu lub nawet przenieść się na inną uczelnię. Uczelnie same decydują, czy akceptują postanowienia studentów i same określają warunki jakie student musi wypełnić, aby otrzymać dyplom lub zmienić uczelnię. ECTS ułatwia studiowanie w macierzystej uczelni: pozwala równomiernie rozłożyć wysiłek studenta na poszczególne przedmioty i lata studiów, w przyszłości, w miarę wprowadzania, będzie umożliwiał studentowi łatwiejsze przenoszenie się studenta na inną uczelnię, wydział, kierunek/program studiów i typ studiów, ma umożliwić studentowi określanie tempa studiowania.

10 10 Co to są punkty ECTS? Punkty ECTS są wartością liczbową (od 1 do 6) przyporządkowaną poszczególnym przedmiotom na podstawie ilości pracy, jaką musi wykonać student, aby je zaliczyć. Odzwierciedlają one ilość pracy, jakiej wymaga każdy przedmiot w stosunku do całkowitej ilości pracy, jaką musi wykonać każdy student, aby zaliczyć pełny rok akademicki studiów w danej uczelni. W ramach ECTS ilość pracy wymaganej w całym roku akademickim odpowiada 60 punktom, na semestr przypada zazwyczaj 30 punktów, a na trymestr 20 punktów. Punkty ECTS są relatywnym, a nie bezwzględnym miernikiem ilości pracy wymaganej od studenta, ponieważ określają, ile/jaka część z całości pracy wymaganej w danym roku akademickim przypada na określony przedmiot w uczelni lub instytucie czy wydziale, który przyporządkowuje punkty. System punktowy ECTS zapewnia rozsądny pod względem ilości pracy dobór programu zajęć w okresie studiów na innej uczelni. Punkty ECTS są przypisane określonym kursom i są przyznawane studentom, którzy pomyślnie kończą te kursy, spełniając założone wymagania. Punkty ECTS uwzględniają pracę studentów: prace pisemne wszelkiego rodzaju, projekty, prace dyplomowe, praktyki zawodowe. Student otrzymuje punkty za wypełnienie wszystkich wymagań przewidzianych w opisie przedmiotu i za uzyskanie pozytywnej oceny końcowej. Za sama obecność na zajęciach punktów nie przyznaje się. Należy zwrócić uwagę, iż punkty uzyskane w różnych uczelniach, na różnych kierunkach studiów, w ramach różnych programów studiów nie są zaliczane mechanicznie, lecz decyzja o ich zaliczeniu i uznaniu ich liczby przypisanej danemu kursowi (przedmiotowi) należy do jednostki prowadzącej studia macierzyste studenta. Wyniki uzyskane po ukończeniu kursu są zwykle wyrażane za pomocą skali ocen. W Europie istnieje wiele bardzo różnych systemów oceniania. Aby ułatwić uczelniom transfer ocen przyznawanych studentom ECTS, została wprowadzona skala ocen ECTS. Nie zastępuje ona jednak poszczególnych skal ocen na uczelniach. Uczelnie same podejmują decyzje w jaki sposób system oceniania ECTS odnosi się do ich własnych sposobów oceniania.

11 11 Kognitywistyka STUDIA STACJONARNE Studia II stopnia (magisterskie)

12 12 Plan studiów na kierunku studiów wyższych II stopnia: kognitywistyka I ROK STUDIÓW: I semestr Lp Nazwa modułu kształcenia Kluczowe zagadnienia neuronauki poznawczej K2NP Metody analizy rozumowań K2MR Metody sztucznej inteligencji K2SI Ochrona własności intelektualnej K2OI Podstawy neurobiologii Rodzaj zajęć dydaktycznych wykład/ ćwiczenia forma O*/F** zaliczenia O konwersatorium O wykład/ laboratorium O egzamin pisemny egzamin pisemny egzamin pisemny wykład O zaliczenie na ocenę wykład O egzamin pisemny Liczba godzin K2NB Kursy uzupełniające różne F różne 60 8 do wyboru Punkty ECTS 7 Proseminarium magisterskie K2PS seminarium O prezentacja rezultatów projektu Lektorat j. angielskiego inne O zaliczenie na ocenę 30 0 *obligatoryjne ** fakultatywne Łączna liczba godzin: 285 Łączna liczba punktów ECTS: 30

13 13 II semestr: Lp. Nazwa modułu kształcenia Rodzaj zajęć dydaktycznych O/F forma zaliczenia liczba godzin punkty ECTS 1 Analiza pojęciowa i eksperyment wykład O prezentacja rezultatów projektu 30 4 K2AP 2 Etyka badań naukowych ćwiczenia O egzamin pisemny 15 2 K2EB 3 Modelowanie złożonych procesów poznawczych wykład/ laboratorium O egzamin pisemny 45 5 K2MZ 4 Kursy uzupełniające do wyboru różne F różne Seminarium magisterskie seminarium O prezentacja rezultatów projektu Lektorat j. angielskiego zakończony egzaminem na poziomie B2+ inne O egzamin ustny 30 4 Łączna liczba godzin: 240 Łączna liczba punktów ECTS: 30 Łączna liczba godzin na I roku: 525 Łączna liczba punktów ECTS na I roku: 60

14 14 II ROK STUDIÓW ŚCIEŻKA SPECJALIZACYJNA PODSTAWOWE PROBLEMY KOGNITYWISTYKI, III semestr: Lp. Nazwa modułu kształcenia Rodzaj zajęć dydaktycznych O/F Forma zaliczenia liczba godzin punkty ECTS 1 Podstawowe problemy kognitywistyki K2PK seminarium magisterskie O prezentacja rezultatów projektu Kognitywistyka moralności (lub inny wybrany kurs) wykład/ ćwiczenia F egzamin ustny 45 5 K2KM 3 Neuroestetyka K2NE wykład/ ćwiczenia O egzamin ustny Przyczynowanie mentalne a neuronauki (lub inny wybrany kurs) wykład/ ćwiczenia F egzamin ustny 30 4 K2WN 5 Kursy poszerzające lub indywidualny projekt badawczy różne F różne 60 minimum 10 Łączna liczba godzin: 225 Łączna liczba punktów ECTS: 30 ŚCIEŻKA SPECJALIZACYJNA PODSTAWOWE PROBLEMY KOGNITYWISTYKI, IV semestr: Lp. Nazwa modułu kształcenia Rodzaj zajęć dydaktycznych O/F Forma zaliczenia liczba godzin punkty ECTS 1 Podstawowe problemy kognitywistyki seminarium magisterskie O prezentacja rezultatów projektu 30 5 K2PK

15 Naukowy obraz świata (lub inny wybrany kurs) K2OS Reprezentacja semantyczna K2RS Spór o naturę treści mentalnej K2TM Wolna wola i determinizm K2WW Przygotowanie i obrona pracy magisterskiej obrona Łączna liczba godzin: 380 Łączna liczba punktów: wykład F egzamin ustny wykład O egzamin ustny wykład O egzamin pisemny wykład/ ćwiczenia Łączna liczba godzin na II roku: 605 Łączna liczba punktów ECTS II roku: 62 O egzamin ustny inne O egzamin ustny ŚCIEŻKA SPECJALIZACYJNA SZTUCZNE SYSTEMY INTELIGENTNE, III semestr: Lp. Nazwa modułu kształcenia Rodzaj zajęć dydaktycznych O/F Forma zaliczenia liczba godzin punkty ECT 1 Sztuczne systemy inteligentne K2SS seminarium magisterskie O prezentacja rezultatów projektu Metody programowania K2MP laboratorium O prezentacja rezultatów projektu Modelowanie matematyczne K2MM wykład/ ćwiczenia O egzamin pisemny Cognitive robotics wykład/ ćwiczenia O egzamin pisemny 45 5 K2CR

16 5 6 Usability (lub inny wybrany kurs) K2UB Kursy poszerzające lub indywidualny projekt badawczy Łączna liczba godzin: 300 wykład/ ćwiczenia Łączna liczba punktów ECTS: F egzamin pisemny 45 5 różne F różne 60 minimum 10 ŚCIEŻKA SPECJALIZACYJNA SZTUCZNE SYSTEMY INTELIGENTNE, IV semestr: Lp Nazwa modułu kształcenia Sztuczne systemy inteligentne K2SS Sieci neuronowe K2SM Systemy ewolucyjne (lub inny wybrany kurs) K2SW Środowisko elektroniczne inteligentne otoczenie człowieka K2SE Przygotowanie i obrona pracy magisterskiej Łączna liczba godzin: 365 Łączna liczba punktów ECTS: 27 Rodzaj zajęć dydaktycznych O/F Forma zaliczenia seminarium magisterskie wykład/ laboratorium wykład/ ćwiczenia Łączna liczba godzin na II roku: 665 Łączna liczba punktów ECTS na II roku: 62 O O F prezentacja rezultatów projektu egzamin pisemny egzamin ustny wykład O prezentacja rezultatów projektu inne O egzamin ustny liczba godzin punkty ECTS

17 17 ŚCIEŻKA SPECJALIZACYJNA PROCESY NEUROPOZNAWCZE, III semestr: Lp Nazwa modułu kształcenia Procesy neuropoznawcze K2PN Asymetria funkcjonalna mózgu K2AM Emocje i subiektywność z perspektywy neuronauk (lub inny wybrany kurs) K2ES Metapoznanie (lub inny wybrany kurs) K2ME Psychologia społecznego poznania K2SP Kursy poszerzające lub indywidualny projekt badawczy Łączna liczba godzin: 225 Łączna liczba punktów ECTS: 32 Rodzaj zajęć dydaktycznych seminarium magisterskie wykład/ ćwiczenia O/F O O forma zaliczenia prezentacja rezultatów projektu egzamin pisemny konwersatorium F egzamin ustny konwersatorium F egzamin pisemny konwersatorium O prezentacja rezultatów projektu liczba godzi n punkty ECTS różne F różne 60 minimu m 10 ŚCIEŻKA SPECJALIZACYJNA PROCESY NEUROPOZNAWCZE, IV semestr: Lp. Nazwa modułu kształcenia Rodzaj zajęć dydaktycznych O/F forma zaliczenia liczba godzin punkty ECTS 1 Procesy neuropoznawcze K2PN seminarium magisterskie O prezentacja rezultatów projektu 30 5

18 Świadomość w ujęciu kognitywnym K2SD Wprowadzenie do analizy EEG (lub Zaaw. analiza danych behaw.) K2EG Zaawansowana analiza danych behawioralnych (lub Wpr. do an. EEG) K2AD Language and cognition (lub inny wybrany kurs) K2LC Przygotowanie i obrona pracy magisterskiej Łączna liczba godzin: 365 Łączna liczba punktów ECTS: wykład/ konwersatorium O egzamin pisemny warsztat O zaliczenie z oceną ćwiczenia O prezentacja rezultatów projektu wykład/ konwersatorium Łączna liczba godzin na II roku: 590 Łączna liczba punktów ECTS na II roku: 62 F egzamin pisemny inne O egzamin ustny Studenci, którzy nie studiowali na UJ, są zobowiązani ukończyć kurs BHP (4 7g., 0 ECTS)

19 19 OPISY KURSÓW PIERWSZY ROK STUDIÓW

20 20 Kluczowe zagadnienia neuronauki poznawczej Osoba prowadząca: dr Magdalena Senderecka Kod: K2NP Rok studiów: I Semestr: zimowy Liczba godzin: 45 (15 wykład + 30 ćwiczenia) ECTS: 5 Kurs obligatoryjny Tematyka zajęć Kurs opiera się na przeglądzie wyników najnowszych badań, których celem jest wyznaczenie powiązań między działaniem mózgu a pracą naszego umysłu. Badania te koncentrują się na neuronalnym podłożu elementarnych procesów poznawczych, takich jak spostrzeganie, uwaga czy pamięć, jak również bardziej złożonych, do których zaliczyć można m.in. monitorowanie działań, podejmowanie decyzji czy posługiwanie się językiem. Od skuteczności przebiegu wspomnianych procesów zależy choćby nasza zdolność do kontrolowania reakcji czy umiejętność przystosowania się do zmiennych warunków środowiska. Neuronauka poznawcza stanowi obecnie jedną z najprężniej rozwijających się dyscyplin naukowych, a prowadzone w jej ramach badania angażują nie tylko neurobiologów czy psychologów, ale także filozofów umysłu, informatyków, lingwistów i psychiatrów. Literatura przedmiotu Literatura podstawowa: 1. Jaśkowski, P. (2009). Neuronauka poznawcza. Jak mózg tworzy umysł. Warszawa: Vizja Press & IT 2. Koch, Ch. (2008). Neurobiologia na tropie świadomości. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego WUW. 3. Milner A. D., Goodale M.A. (2008). Mózg wzrokowy w działaniu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. 4. Materiały dostarczone przez prowadzącą Literatura uzupełniająca: 1. Gazzaniga, M., Ivry, R., Mangun, G. (2008). Cognitive Neuroscience: The Biology of the Mind. W. W. Norton & Co. 2. Purves, D. (2008). Principles of Cognitive Neuroscience. Sinauer Associates. Formy i warunki zaliczenia przedmiotu Egzamin pisemny, referat/praca pisemna.

21 21 Metody analizy rozumowań Osoba prowadząca: prof. dr hab. Wojciech Suchoń Kod: K2MR Rok studiów: II Semestr: zimowy Liczba godzin: 30 (konwersatorium) ECTS: 3 Prerekwizyt: Wstęp do logiki (KWL01 lub równoważny) Kurs obligatoryjny Tematyka zajęć Struktura komunikatu (teoria Tokarza): sytuacja formularz sytuacyjny dopełnienie sytuacyjne reguły wypełniania; Efekty praktyczne: uzupełnianie wypowiedzi ułomnych nieporozumienia różne formy podtekstów; Wykorzystanie mechanizmów w argumentacji potocznej: retoryka implikatury presupozycje analogie; Wykorzystanie mechanizmów w argumentacji logicznej: Luki prawdziwościowe (sylogistyka, rachunek predykatów) statusy prawdziwościowe (klasyczny rachunek zdań) inne typy statusów (logiki deontyczne i protetyczne); Kłopoty praktyczne: błędy wypowiedzi błędy wnioskowania. Literatura przedmiotu Hołówka T., Błędy spory argumenty (szkice z logiki stosowanej), Warszawa Hołówka T., Kultura logiczna w przykładach, Warszawa Marciszewski W., Logika z retorycznego punktu widzenia, Warszawa Stanosz B., Logika języka naturalnego, Warszawa Suchoń W., Prolegomena do retoryki logicznej, Kraków2005. Suchoń W., Teoretyczne problemy logiki praktycznej, Kraków2008. Szymanek K., Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny, Warszawa Szymanek K., Wieczorek K.A., Wójcik A.S., Sztuka argumentacji. Ćwiczenia w badaniu argumentów, Warszawa Tokarz M., Argumentacja, perswazja, manipulacja, Gdańsk Tokarz M., Ćwiczenia z wnioskowania i argumentacji, Tychy Trzęsicki K., Logika nieformalna, Warszawa Białystok Żarnecka Biały E., Mała logika. Podstawy logicznej analizy tekstów, wnioskowania i argumentacji, Kraków Formy i warunki zaliczenia przedmiotu Pisemne sprawdziany podsumowujące poszczególne merytorycznie spójne fragmenty materiału jako forma etapowego zdawania egzaminu, aktywne uczestnictwo w zajęciach.

22 22 Metody sztucznej inteligencji Osoba prowadząca: dr hab. inż. Grzegorz J. Nalepa Kod: K2SI Rok studiów: I Semestr: zimowy Liczba godzin: 45 (15 wykład + 30 laboratorium) ECTS: 6 Kurs obligatoryjny Tematyka zajęć Celem kursu jest prezentacja wybranych zagadnień praktycznej inżynierii wiedzy w tym metod jej symbolicznego modelowania, oraz wybrane zagadnienia przetwarzania wiedzy. Tematyka zajęć obejmuje reprezentacje oparte na logice matematycznej, systemy regułowe, reprezentacje ustrukturalizowane, ramy, sieci semantyczne, grafy pojęciowe i ontologie formalne. Zagadnienia praktycznej inżynierii omawiane są na przykładzie projektowania i analizy systemów reguł i procesów biznesowych. Wskazane są zagadnienia wizualnego modelowania wiedzy w inżynierii oprogramowania w tym UML i BPMN. Ponadto, kurs prezentuje wybrane elementy ewolucji metod opisu i przechowywania treści udostępnionych w sieci Internet w kierunku rozwijanych w sztucznej inteligencji metod reprezentacji i przetwarzania wiedzy w ramach projektu tzw. sieci semantycznej. W ramach ćwiczeń praktycznych studenci modelują systemy przy pomocy wybranych metod. Literatura przedmiotu R. Brachman, H. Levesque, Knowledge Representation and Reasoning, Morgan Kaufmann, 2004 M. Flasiński, Wstęp do sztucznej inteligencji, PWN, 2011 S. Russel, P. Norvig, Artificial Intelligence: A Modern Approach, Prentice Hall, 2009 P. Hitzler, M. Krötzsch, S. Rudolph, Foundations of Semantic Web Technologies, Chapman & Hall/CRC Press, 2009 F. van Harmelen, V. Lifschitz, B. Porter, Handbook of Knowledge Representation, Elseveir Science, 2008 G. Antoniou, F. van Harmelen, A Semantic Web Primer, MIT Press, 2004 D. Allemang, J. Hendler, Semantic Web for the Working Ontologist, Morgan Kaufmann, 2008 Formy i warunki zaliczenia przedmiotu Kolokwium i egzamin pisemny.

23 23 Ochrona własności intelektualnej Kod: K2OI Rok studiów: I Semestr: zimowy Liczba godzin: 15 (15 wykład) ECTS: 1 Kurs obligatoryjny Tematyka zajęć Celem kursu jest omówienie zagadnień prawnych dotyczących ochrony własności intelektualnej. Literatura przedmiotu (Literatura przedmiotu oraz szczegółowy program zostaną podane najpóźniej na pierwszych zajęciach.) Formy i warunki zaliczenia przedmiotu Zaliczenie na ocenę

24 24 Podstawy neurobiologii Osoba prowadząca: dr hab. n. med. Dariusz Adamek Kod: K2NB Rok studiów: I Semestr: zimowy Liczba godzin: 30 (wykład) ECTS: 4 Prerekwizyt: znajomość podstaw anatomii centralnego układu nerwowego i biochemii Kurs obligatoryjny Tematyka zajęć 1. Wykład wstępny. Podstawy fizykochemiczne i metaboliczne neurotransmisji. 2. Neurotransmitery, klasyfikacja, synteza, dezaktywacja, wychwyt. 3. Receptory neurotransmiterów, klasyfikacja, drogi wewnątrzkomórkowej transdukcji sygnału. 4. Układy monoaminergiczne i cholinergiczne mózgu. Ich rola fizjologiczna i w procesach patologicznych mózgu. 5. Plastyczność synaptyczna mechanizmy i funkcja. 6. Energetyka mózgu, regulacja mózgowego przepływu krwi, procesy ekscytotoksyczne, śmierć mózgu. 7. Podstawy embriogenezy układu nerwowego i przykłady najważniejszych jej zaburzeń. 8. Podstawy metod czynnościowego obrazowania mózgu. 9. Układy czucia somatycznego, ból. 10. Słuch i neurobiologia muzyki. 11. Neuromechanizmy kontroli ruchu (w tym ruchu gałek ocznych) i ich najważniejsze zaburzenia. 12. Neurobiologiczne podstawy emocji ( emocjonalne serce w mózgu ). 13. Patomechanizmy neurodegeneracji jako schorzeń białek (proteinopatii). 14. Neurobiologiczne podstawy pamięci (mechanizmy, rodzaje, zaburzenia). 15. Neurobiologiczne podstawy procesów kognitywnych: świadomość, percepcja, język. Ponadto każdy wykład obejmuje omówienie wybranego schorzenia neurologicznego, którego patomechanizm lub objawy kliniczne łączą się z tematyka wykładu. Literatura przedmiotu Literatura podstawowa: Uczestnicy fakultetu otrzymają bezpłatnie materiały do i z wykładów w postaci plików PDF oraz pliki prezentacji wykładowych obejmujące slajdy tekstowe i ze schematami (bez mikro i makrofotografii sekcyjnych mózgu i przypadków

25 25 klinicznych). Ponadto podręcznik: "Wokół depresji. Problemy farmakoterapii depresji i współistniejących schorzeń " Praca zbiorowa redakcja: Dariusz Adamek, Gabriel Nowak Wydawca: ZOZ Ośrodek UMEA Shinoda Kuracejo Wydanie II, Kraków 2012 W szczególności następujące rozdziały: (dostępne osobno w witrynie ibuk.pl): Rozdział I D.Adamek: Neurotransmisja neurotransmitery. Układy monoaminergiczne w mózgu. Rozdział II D.Adamek: Podstawy neurobiologii emocji i zaburzeń afektywnych. Rozdział XV: D.Adamek, B.Tomik: Podstawy neuropatologii schorzeń neurodegeneracyjnych. Podręczniki pomocnicze dla szczególnie zainteresowanych: Bear M.F., Connors B.W., Paradiso M.A. (Eds). Neuroscience Exploring the Brain 3rd Ed., Lippincott Williams& Wilkins, Baltimore, Philadelphia Purves D i wsp. Neuroscience wyd. IV. Sinauer Associates Inc Mason P. Medical Neurobiology Oxford University Press, Formy i warunki zaliczenia przedmiotu Nie są przewidywane formalne sprawdziany wiedzy oprócz końcowego testu zaliczeniowego, ale premiowane jest przygotowanie i aktywne uczestnictwo w wykładach.

26 26 Wprowadzenie do neuroobrazowania Osoba prowadząca: dr hab. Marcin Szwed, dr Michał Kuniecki, Adam Pilarski Kod: KWN01 Rok studiów: I Semestr: zimowy Liczba godzin: 15 (warsztaty) ECTS: 4 Prerekwizyt: znajomość jęz. angielskiego, zaliczenie kursu Biologiczne mechanizmy zachowania, Metodologia badań empirycznych z elementami statystyki, Wprowadzenie do psychofizjologii. Limit uczestników kursu: 16. W przypadku liczby chętnych przewyższającej limit przyjęć o pierwszeństwie zapisu decydować będą: realizacja ścieżki Procesy neuropoznawcze rok studiów średnia ocen z ww. kursów Kurs fakulatatywny Tematyka zajęć Część I (blok zajęć realizowany w ramach trzech cotygodniowych wykładów) 1. Neuroobrazowanie MRI w kognitywistyce. Metoda, jej podstawy i ograniczenia. 2. Podstawowe pojęcia: sekwencja, volume, woksel, funkcja hemodynamiczna. Model statystyczny GLM. 3. Jak zaplanować udany eksperyment fmri i jak go potem analizować. Rodzaje paradygmatów eksperymentalnych. Część II (blok zajęć realizowany w Pracowni Rezonansu Magnetycznego Voxel przy ul. Wrocławskiej 1 3 w Krakowie) Zapoznanie kursantów z możliwościami i przeznaczeniem oprogramowania oraz sprzętu używanych do badań fmri. Prezentacja typowych scenariuszy (paradygmatów) pomiarowych w schemacie blokowym. Pomiar aktywacji u każdego uczestnika warsztatu. Import i przeglądanie danych. Część III (blok zajęć realizowany w ramach jednorazowego spotkania w uzgodnionym z uczestnikami terminie) Praktikum analizy danych fmri z użyciem oprogramowania FSL obejmujące następujące zagadnienia: charakterystyka danych wejściowych korekcja: ruchu, szumu fizjologicznego, wygładzanie korejestracja normalizacja

27 konwolucja układu eksperymentalnego z funkcą odpowiedzi hemodynamicznej definiowanie układów eksperymentalnych (blokowych i event related) analiza statystyczna pierwszego poziomu (dla osób) analiza statystyczna drugiego poziomu (dla grup) interpretacja wyników z użyciem modułu do wizualizacji danych FSLview Literatura przedmiotu Kurs neuroobrazowania w MIT course repository: sciences and technology/hst 583 functional magnetic resonance imaging data acquisition and analysis fall 2008/index.htm Functional Magnetic Resonance Imaging. 2nd ed. Sunderland, MA: Sinauer Associates, Inc., ISBN: Podręcznik użytkownika programu E Prime dostępny na stronie producenta (wymaga rejestracji) Formy i warunki zaliczenia przedmiotu Obecność i aktywny udział w zajęciach, realizacja zadań stawianych podczas zajęć.

28 28 Proseminarium magisterskie Osoba prowadząca: dr hab. Józef Bremer prof. UJ, dr Adam Chuderski, dr Stefan Florek, dr Sebastian T. Kołodziejczyk, dr hab. inż. Grzegorz J. Nalepa, dr Magdalena Senderecka Kod: K2PS Rok studiów: I Semestr: zimowy Liczba godzin: 30 (seminarium) ECTS: 4 Tematyka zajęć Seminarium dotyczy przeglądu różnorakich problemów badawczych oraz metod ich rozwiązywania stosowanych na gruncie kognitywistyki: badań przeglądowych i teoretycznych, analizy pojęciowej i językowej, metod formalnych, w tym programowania, modelowania i symulacji procesów, eksperymentów behawioralnych oraz psychofizjologicznych. Studenci nabywają także umiejętności związane z wyszukiwaniem odpowiednich tekstów naukowych, oceną ich przydatności do rozwiązania wybranego problemu badawczego oraz syntezy ich zawartości. Celem seminarium jest orientowanie się studentów w mapie problemów właściwych dla kognitywistyki i wybór jednej z jej dziedzin (a zarazem odpowiadającego jej seminarium magisterskiego, począwszy od II semestru), w której będą się następnie specjalizować i której będzie dotyczyć ich praca magisterska. Literatura przedmiotu Materiały dostarczone przez prowadzących. Formy i warunki zaliczenia przedmiotu Warunkiem uzyskania zaliczenia jest terminowe zrealizowanie pracy pisemnej.

29 29 Analiza pojęciowa i eksperyment Osoba prowadząca: dr Sebastian T. Kołodziejczyk Kod: K2AP Rok Studiów: I Semestr: letni Liczba godzin: 30 ECTS: 4 Kurs obligatoryjny Tematyka zajęć Zajęcia mają na celu zapoznanie Słuchacza ze zdobywającym coraz więcej zwolenników nurtem tzw. filozofii eksperymentalnej (Experimental Philosophy; X Phi), tak co do założeń metodologicznych, jak i możliwości badawczych. X Phi pozostaje w ścisłym metodologicznym związku z naukami eksperymentalnymi, szczególnie o proweniencji kognitywistycznej. Jednocześnie zawiera wiele elementów problematycznych: podstawę metodologiczną, zakres stosowania metod eksperymentalnych, wartość analiz (pojęciowych i językowych), rozstrzygalność problemów filozoficznych i okołofilozoficznych. Treść zajęć zawierać będzie trzy składowe: 1. prezentacje różnych modeli analizy, jej efektywności i ograniczeń; 2. prezentacje różnych modeli eksperymentów, w tym przede wszystkim tych, które wykorzystywane są w ramach X Phi; 3. dyskusję nad zastosowaniem analizy (pojęciowych) i eksperymentu do rozstrzygania problemów w obrębie nauk o poznaniu. Literatura przedmiotu 1. Knobe, Joshua, Wesley Buckwalter, Shaun Nichols, Philip Robbins, Hagop Sarkissian, and Tamler Sommers. Experimental Philosophy. Annual Review of Psychology 63 (2012): Knobe, Joshua, and Shaun Nichols, eds. Experimental Philosophy. New York: Oxford University Press, (z tej książki zostaną wybrane artykuły obowiązujące w ramach kursu jako obligatoryjne, pozostałe przynależą do lektur uzupełniających). 3. Nadelhoffer, Thomas, and Eddy Nahmias. The Past and Future of Experimental Philosophy. Philosophical Explorations 10.2 (2007): Alicia Finch (2011). Experimental Philosophy and the Concept of Moral Responsibility. Modern Schoolman 88 (1/2): Michael Devitt (2011). Experimental Semantics. Philosophy and Phenomenological Research 82 (2): Joshua Knobe & Jesse J. Prinz (2008). Intuitions About Consciousness: Experimental Studies. Phenomenology and the Cognitive Sciences 7 (1):67 83.