Sprawozdanie merytoryczne z działalności Warszawskiego Koła Polskiego Stowarzyszenia na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym za rok 2011

Transkrypt

1 49 lat 1

2 2

3 Sprawozdanie merytoryczne z działalności Warszawskiego Koła Polskiego Stowarzyszenia na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym za rok 2011 Dane organizacji: Warszawskie Koło Polskiego Stowarzyszenia na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym Warszawa, ul. Elektoralna 12/14 tel , tel./fax zk.warszawa@psouu.org.pl Data rejestru w Krajowym Rejestrze Sądowym: r. Numer KRS: REGON: NIP: Cele: Działanie na rzecz wyrównywania szans osób z upośledzeniem umysłowym, tworzenia warunków przestrzegania wobec nich praw człowieka prowadzenia ich ku aktywnemu uczestnictwu w życiu społecznym oraz wspieranie ich rodzin. Koło w Warszawie to organizacja wywodząca się z powstałego w 1963 roku Ogólnopolskiego Komitetu Pomocy Dzieciom Specjalnej Troski przy Zarządzie Głównym TPD. W styczniu 1991 r. wszystkie koła terenowe jak również i Koło Warszawskie wystąpiły ze struktur TPD tworząc własną organizację pod nazwą: Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym. Koło Warszawskie przystąpiło do struktur Stowarzyszenia 24 lutego 1991 roku. Następnie uzyskało osobowość prawną i zostało zarejestrowane w sądzie jako Warszawskie Koło Polskiego Stowarzyszenia na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym. Od 24 stycznia 2007 r. zostało zarejestrowane jako Organizacja Pożytku Publicznego zgodnie z ustawą o działalności pożytku publicznego i wolontariacie. W roku sprawozdawczym Zarząd Koła w Warszawie działał w składzie: 1. Marciniak Krzysztof - Przewodniczący Zarządu 2. Psiurska Danuta - Wiceprzewodnicząca Zarządu 3. Paluch Katarzyna - Sekretarz Zarządu 4. Syller Stanisława - Skarbnik Zarządu 5. Gozdan Maria - Członek Zarządu 6. Kaczmarek Danuta - Członek Zarządu 7. Mirosław Zbigniew - Członek Zarządu 8. Pągowska Zofia - Członek Zarządu 9. Witwicka Kilar Grażyna - Członek Zarządu Obecnie Koło zrzesza 750 członków zapisanych na podstawie złożonej deklaracji, a ilość świadomych członków działających zgodnie ze statutem systematycznie maleje. Wynika to z faktu, iż niektórzy są jedynie klientami naszych działań. Sprawozdanie obejmuje działania prowadzone przez Warszawskie Koło Polskiego Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym w okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2011roku. 3

4 I. Funkcjonowanie stałych ośrodków rehabilitacyjnych II. Nowe projekty III. Korzystanie ze środków europejskich IV. Pozostała działalność statutowa V. Biuro Obsługi Placówek Warszawskiego Koła PSOUU I. Funkcjonowanie stałych ośrodków rehabilitacyjnych Informacja o liczbie uczestników i zatrudnionych w poszczególnych ośrodkach prowadzonych w 2011 roku przez Warszawskie Koło PSOUU Lp. Rodzaj placówki Ośrodek Rehabilitacyjno- Edukacyjno- Wychowawczy Środowiskowy Dom Samopomocy Środowiskowy Dom Samopomocy 4. Ośrodek Dzienny 5. Dom Rodzinny Zespół Rehabilitacyjny Mieszkanie Treningowe Adres do korespondencji ul. Wrzeciono 10c ul. Krasińskiego 38c ul. Hoża 27 ul. Grochowska 259a ul. Walecznych 25 m 10 ul. Mysłowicka 12 ul. Elektoralna 12/14 ul. Oszmiańska 10/3 telefon/fax. Tel./fax tel./fax Tel./fax Tel./fax Tel./fax Liczba korzystających 4 Ilość zatrudnionych pracowników ogółem Ilość zatrudnionych pracowników w przeliczeniu na pełne etaty Ilość zatrudnionych pracowników w ramach umów cywilno-prawnych Ilość zatrudnionych pracowników w ramach działalności gospodarczej , , Ośrodek Rehabilitacyjno-Edukacyjno-Wychowawczy (OREW) Ośrodek Rehabilitacyjno-Edukacyjno-Wychowawczy, obejmował w ubiegłym roku systematyczną, kompleksową edukacją i rehabilitacją dzieci i młodzież z głębokim i znacznym stopniem niepełnosprawności intelektualnej, z wadami sprzężonymi z niepełnosprawnością oraz deficytami neurologicznymi. W Ośrodku prowadzone były: - zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze jako forma realizacji przez głęboko niepełnosprawne dzieci obowiązku szkolnego 43 uczniów, - zajęcia uzupełniające stymulujące rozwój 24 uczestników - zajęcia z zakresu wczesnego wspomagania rozwoju 20 dzieci - rehabilitacja dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego prowadzona w ramach Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej (NZOZ) Ośrodka Rehabilitacyjnego i kontraktu z NFZ 172 pacjentów Głównym zadaniem podejmowanych w Ośrodku zabiegów było spowodowanie lepszego funkcjonowania dzieci i zapewnienie im szerszego udziału w życiu ich najbliższego otoczenia. Przez cały rok placówka zajmowała się również wspieraniem rodzin, udzielała szeroko pojętej pomocy psychologicznej, rzeczowej i prawnej.

5 Ośrodek współpracował z organizacjami pozarządowymi oraz organami samorządu terytorialnego. W ramach zajęć rewalidacyjno-wychowawczych prowadzone były zajęcia, usprawniające różne sfery aktywności: - muzykoterapia kształtująca u dzieci świadomość muzyczną, - zajęcia logopedyczne wykorzystujące pozawerbalne formy komunikacji, - usprawnianie małej motoryki ze szczególnym naciskiem na zabawy manipulacyjne, - usprawnianie dużej motoryki z ćwiczeniami Metodą Ruchu Rozwijającego W. Sherborne umożliwiającymi bezpieczne poznawanie przestrzeni i bezpośredni kontakt z nauczycielem, - rozwijanie zainteresowania otoczeniem kształtowanie umiejętności funkcjonowania w nim, - elementy z zakresu integracji sensorycznej stymulującej układ przedsionkowy, słuchowy, proprioceptywny i wzrokowy. Głównym celem zajęć dodatkowych było rozwijanie autonomii ucznia, jego socjalizacja oraz wyposażenie w maksymalną niezależność życiową w zakresie zaspokojenia podstawowych potrzeb. Młodzież uczyła się: - radzenia sobie w sytuacjach zagrażających zdrowiu i życiu, - kształtowała umiejętności radzenia sobie w zespole, - rozwijała umiejętności korzystania z instytucji i placówek samoobsługowych, - brała udział w zawodach sportowych i turystycznych. Warsztaty terapeutyczne zorganizowane podczas zajęć: - wizyta grupy teatralnej Studnia O Bajki różnych narodów, - zajęcia z wiedzy o społeczeństwie małe wybory samorządowe, - realizacja projektu metaloplastyka, kręgielnia, salon gier, - kultura świata muzyka alternatywna, - zajęcia kulinarne - ABC kuchni świata, - wizyta w biurze podróży- tworzenie folderu wycieczkowego, - spotkanie z lekarzem pierwszego kontaktu ABC zdrowia, Pion rehabilitacji prowadził: - kinezyterapię kształtującą korzystne nawyki ruchowe, wzmacniającą mięśnie posturalne, wprowadzającą korekcję i kompensację niedoborów ruchowych, - system ćwiczeń ciężarkowo bloczkowych UGUL, - ćwiczenia indywidualne i grupowe. W ramach fizjoterapii: - prowadzono masaż w urządzeniu do masażu wirowego kończyn górnych i dolnych oraz w wannie do masażu podwodnego (hydroterapia), - zabiegi laserowe dodatnio wpływające na gojenie ran, zadrapań i odleżyn, - odbywały się również indywidualne zajęcia logopedyczne, z zakresu integracji sensorycznej oraz terapii pedagogicznej. Wszyscy nasi nauczyciele i fizjoterapeuci brali czynny udział w działaniach mających na celu wprowadzenie innowacyjnych rozwiązań modyfikujących znane już sposoby pracy. Uczestniczyli w: - warsztatach dotyczących sposobów konstruowania arkusza obserwacji, - szkoleniach dotyczących diagnozy i terapii dysfagii, - warsztatach dotyczących pogłębiania umiejętności pracy z dzieckiem niepełnosprawnym intelektualnie np.: terapii ręki, 5

6 - warsztaty dotyczące alternatywnych technik komunikacji, - warsztatach pogłębiających wiedzę z zakresu asertywnego podejścia do rodzica, pacjenta podczas wykonywania swoich obowiązków zawodowych. Uczestniczyli także w tygodniowych wyjazdach do Francji, Austrii i Niemiec zorganizowanym przez Unię Europejskich Federalistów, podczas którego zapoznali się z systemem oświaty i szkolnictwa specjalnego na terenie tych krajów. Placówka zadbała również o to, aby każde dziecko, które może już rozpocząć naukę szkolną otrzymało pełną, rzetelnie przygotowaną dokumentację pozwalającą na lepszy start naszego wychowanka w nowym środowisku. Warszawskie Koło wspólnie z Akademią Pedagogiki Specjalnej rozpoczęło w OREW, realizację projektu pt: Dobre praktyki-dobrzy nauczyciele-skuteczna szkoła. współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej. Projekt, którego trwanie jest przewidziane na cztery najbliższe lata polega na organizowaniu, planowaniu, koordynowaniu działań merytorycznych dotyczących przebiegu praktyk studenckich. W trakcie trwania projektu objęto konsultacjami, grupy lub indywidualnych studentów kształcących się na I lub II roku studiów i starając się przybliżyć im zadania związane z pracą zawodową pedagoga specjalnego. Prowadzony jest systematyczny nadzór nad prawidłowym funkcjonowaniem punktów dobrych praktyk w OREW. Rozwiązywane są także bieżące problemy merytoryczne nauczycieli realizujących zadania Projektu. Osoby, które zaangażowały się w działalność projektową obowiązuje pełna dokumentacja potwierdzająca wykonanie zadań związanych z projektem oraz rozliczanie się z uczelnianym biurem praktyk. 2. Środowiskowy Dom Samopomocy - ul. Hoża 27 Rok utworzenia OREW rok 2000 (od 1992 r. do 2000 r. funkcjonował jako Ośrodek Terapii Dziecięcej). Środowiskowy Dom Samopomocy przy ul Hożej 27 lok 11 c, czynny od poniedziałku do piątku w godzinach Przeznaczony jest dla 25 osób niepełnosprawnych intelektualnie w stopniu umiarkowanym i znacznym. W roku 2011 do Środowiskowego Domu Samopomocy uczęszczało od 22 do 25 osób niepełnosprawnych intelektualnie w wieku lata z terenu całej Warszawy. Niejednakowa ilość osób w ŚDS uzależniona była od ilości wydanych przez OPS Śródmieście formalnych decyzji (skierowań). 1. Oferta placówki Prowadzenie terapii zajęciowej i rehabilitacji społecznej w trybie dziennym na terenie ośrodka i poza nim: Treningi usprawniające, manualnie i społecznie w ramach działających pracowni terapeutycznych: - w pracowni kulinarnej pomoc w przygotowaniu prostych posiłków, samodzielne wykonywanie prostych posiłków, przygotowanie gorących napojów, obsługa sprzętu gospodarstwa domowego (zmywarka, toster, mikser, mikrofalówka, odkurzacz, lodówka itp.), nauka zmywania naczyń i wykonywania prostych czynności kuchennych, jak również nakrywanie stołu przed posiłkiem, nauka właściwego używania sztućców, - w pracowni plastycznej stosując różnorodne techniki wykonywano prace plastyczne. - w pracowni dziewiarskiej prowadzono treningi: szycia, haftu, szydełkowania, szycia na maszynie, wyszywania z użyciem koralików i innych technik dziewiarskich. 6

7 - w pracowni fotograficznej, poprzez samodzielne wykonywanie zdjęć techniką cyfrową w pomieszczeniach i plenerze, utworzono fotografię reporterską (foto-relacje z życia ośrodka i imprez), zastosowano prostą obróbkę cyfrową i wydruk fotografii, - w pracowni stolarskiej wykonywano prace w drewnie, w metalu, używając również mozaiki ceramicznej. Wykonywano proste drewniane zabawki i naprawiano meble. - Zajęcia rehabilitacyjne prowadzone na sali gimnastycznej mają na celu poprawę ogólnej sprawności fizycznej. Rehabilitacja społeczna realizowana min. poprzez wyjścia do muzeów, kina, teatru, udział w spotkaniach poza ośrodkiem. Wyjścia do sklepu, spacery tematyczne, udział w szkoleniach dotyczących zatrudnienia. Prowadzono zajęcia z muzykoterapii, wprowadzając elementy zajęć teatralnych na bazie teatru lalkowego. 2. Informacje o uczestnikach Do Środowiskowego Domu Samopomocy w roku 2011, uczęszczało 25 uczestników (11 kobiet i 14 mężczyzn) z terenu Śródmieścia 14 osób, oraz 11 osób z: Mokotowa, Woli, Wawra, Białołęki, Targówka. Są to osoby z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym i znacznym w wieku od 24 do 62 lat o niskim statusie materialnym. 3. Rezultaty jakie osiągane są przy stałej rehabilitacji w placówce: - utrzymanie dobrej sprawności psychofizycznej większości uczestników, - wzrost frekwencji uczestników na zajęciach, - wzrost poczucia bezpieczeństwa i poziomu identyfikacji uczestników oraz ich opiekunów z ośrodkiem, - udział wybranych uczestników w projekcie wsparcia zawodowego, - udział wybranych uczestników w projekcie mieszkania treningowego, - wsparcie merytoryczne rodzin uczestników, - poprawa samodzielności uczestników w zakresie samodzielnego poruszania się komunikacją miejską, - zmiana sposobu spędzania wolnego czasu na bardziej aktywny, - poprawa poziomu higieny uczestników, - ogólna poprawa samodzielności i samoobsługi uczestników, - poprawa samooceny osób poddanych terapii, - ogólna poprawa funkcjonowania w grupie. 4. Współpraca z innymi podmiotami - Ośrodek Pomocy Społecznej dzielnicy Śródmieście. - Szkoła Podstawowa nr 203 organizacja festynu integracyjnego, użyczanie sali gimnastycznej i boiska na potrzeby uczestników ŚDS. - Środowiskowy Dom Samopomocy przy ul. Grochowskiej, wspólne imprezy integracyjne. - Środowiskowy Dom Samopomocy przy ul. Górskiej. - Dom Dziennego Pobytu Pod Sosnami. - Fundacja Revita Dom Rodzinny w Śródborowie. 5. Personel placówki: Pięć osób zatrudnionych w pełnym wymiarze godzin (umowy o pracę). 2 osoby legitymują się wykształceniem wyższym i kilkunastoletnim stażem zawodowym, 3 osoby z 2-letnim wykształceniem pomaturalnym z kilkuletnim doświadczeniem zawodowym. Rok założenia środowiskowego domu samopomocy r. 7

8 3. Środowiskowy Dom Samopomocy ul. Grochowska 259a Zakres działań placówki Program rehabilitacyjno-terapeutyczny realizowany w placówce jest nastawiony na wyposażenie jego odbiorców w takie umiejętności i sprawności, które ułatwią im funkcjonowanie w społeczeństwie. Z oferty placówki w pierwszym półroczu skorzystało 44 uczestników, a w drugim 42 osób. W ramach programu terapeutyczno-rehabilitacyjnego prowadzona była rehabilitacja fizyczna, psychiczna i społeczna, reintegracja osób oraz terapia zajęciowa. Osoby niepełnosprawne poddane były intensywnej rehabilitacji fizycznej (gimnastyka indywidualna, grupowa), społecznej i psychicznej oraz terapii zajęciowej. 7 osób uczestniczyło w szkoleniach i warsztatach aktywizacji zawodowej w ramach programu Wsparcie osób z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym i znacznym oraz głębokim stopniem upośledzenia umysłowego. 14 osób uczestniczyło w treningu spędzania wolnego czasu, który miał na celu reintegrację społeczną, 8 osób uczestniczyło w programie mieszkania treningowego, a 34 uczestników systematycznie korzysta z konsultacji specjalistycznych u psychiatry i neurologa. Program rehabilitacyjno-terapeutyczny realizowany w Środowiskowym Domu Samopomocy znacząco wpływa na zwiększenie samodzielności i zaradności życiowej osób niepełnosprawnych intelektualnie, pozwala na reintegracje społeczną oraz poprawę kondycji fizycznej. Poprzez aktywizację osób niepełnosprawnych pozwala na utrzymanie równowagi emocjonalnej oraz dobrostanu psychicznego. Dodatkowo osoby niepełnosprawne intelektualnie mają możliwość rozwijania zainteresowań w zakresie sztuki i kultury. Założenia programowe rewalidacji osób niepełnosprawnych intelektualnie w Środowiskowym Domu Samopomocy w rozliczeniu rocznym osiągamy poprzez realizację wytyczonych zadań rocznych, które dają jaśniejszy obraz pracy Środowiskowego Domu Samopomocy. Charakterystyka uczestników Wiek Płeć Razem kobiety Mężczyźni i więcej Razem Uczestnicy ŚDS, to osoby z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim (1), umiarkowanym (28), znacznym (12) i głębokim (1). 24 osoby wychowują się w rodzinach pełnych, 15 osób posiada jednego rodzica - w większości przypadków jedno z rodziców nie żyje, 3 osoby to całkowite sieroty. 32 uczestników mieszka na terenie Pragi Południe, pozostali na Mokotowie, Woli, w Śródmieściu i Rembertowie. Wszyscy podopieczni mają przyznane renty z tytułu niepełnosprawności intelektualnej. Zakres realizowanych szczegółowo zadań Cele pracy Środowiskowego Domu Samopomocy są odpowiedzią na wymagania, które stawia życie w normalnym społeczeństwie osobom niepełnosprawnym intelektualnie. Odnalezienie się w rzeczywistości społecznej i kulturowej osób niepełnosprawnych intelektualnie nie jest łatwe zarówno dla nich samych, jak i ich rodzin. Program rehabilitacyjno-terapeutyczny realizowany w placówce jest nastawiony na wyposażenie jego odbiorców w takie umiejętności i sprawności, które ułatwią im funkcjonowanie w społeczeństwie. 8

9 Cele Środowiskowego Domu Samopomocy są szczegółowo nakreślone przez Warszawskie Koło PSOUU, realizowane systematycznie powodują pewne zauważalne zmiany w sferach: intelektualnej, emocjonalnej i społecznej oraz utrzymują naszych podopiecznych w odpowiedniej formie fizycznej i psychicznej. Zadania realizowane w Środowiskowym Domu Samopomocy to: - reintegracja społeczna wycieczki: muzea, galerie, kino, teatr, kawiarnie, cykl wycieczek po Warszawie, udział w imprezach integracyjnych oraz trening spędzania wolnego czasu, - aktywizacja zawodowa udział podopiecznych w warsztatach i szkoleniach zawodowych w ramach programów aktywizacji zawodowej, - kształtowanie postaw i zachowań społecznie akceptowanych trening właściwego zachowania, wycieczki, wizyty w miejscach publicznych kinach, wystawach, teatrach, wizyty gości, wdrażanie zasad korzystania z komunikacji masowej, wycieczki w miejsca pamięci narodowej, - kształtowanie, rozwijanie i podtrzymywanie umiejętności komunikacji werbalnej i niewerbalnej, - budowanie relacji międzyludzkich zgodnie z zasadą poszanowania godności i praw człowieka, - zachowanie równowagi emocjonalnej i dobrostanu psychicznego poprzez indywidualne konsultacje specjalistyczne, - stymulacja i integracja zmysłowa - terapia w poszczególnych pracowniach: ceramicznej, plastycznej, stolarskiej, informatycznej, technik różnych, muzykoterapia 2 razy w tygodniu, - podtrzymywanie i rozwijanie aktywności i kondycji fizycznej oraz wyrównywanie deficytów motorycznych poprzez rehabilitację ruchową - gimnastyka korekcyjna, aerobik, codzienna gimnastyka poranna (ćwiczenia na sprzęcie rehabilitacyjnym),gry i zabawy zespołowe, spacery, wycieczki po mieście i poza miasto, - rozwijanie uzdolnień artystycznych i stwarzanie warunków ekspresji artystycznej warsztaty bębniarskie, muzykoterapia, warsztaty w Domu Spotkań z Historią, praca w pracowniach, gdzie uczestnicy mają możliwość znalezienia własnego sposobu wyrażania siebie i swego ja poprzez sztukę, udział w konkursach plastycznych i komputerowych, - trening samodzielności i zaradności życiowej poprzez trening umiejętności praktycznych (sprzątanie, pranie, prasowanie, robienie zakupów, wizyty w różnych instytucjach: urząd gminy, galerie, muzea), przyrządzanie posiłków, obsługa urządzeń technicznych, audiowizualnych i sprzętu gospodarstwa domowego, udział w programie mieszkalnictwa chronionego, - rozwijanie potencjalnych zainteresowań uczestników w dziedzinie sztuki użytkowej poprzez zajęcia w pracowniach: ceramicznej, stolarskiej, plastycznej, szwalniczej, udział w kiermaszach i aukcji świątecznych, - poznawanie szerszego środowiska społecznego i kształtowanie umiejętności radzenia sobie w środowisku lokalnym poprzez robienie zakupów, wycieczki, wystawy, korzystanie z komunikacji miejskiej, wizyty w różnych instytucjach, spotkania integracyjne; - uczestnictwo w krajoznawstwie i turystyce, kształtowanie postaw proekologicznych wycieczki po mieście (najciekawsze miejsca w stolicy) i poza miasto (wycieczki 3-dniowe: Wieliczka, Kraków oraz Góry Świętokrzyskie, wycieczka 5-dniowa: Zakopane i okolice). Przewidywane efekty realizacji programu terapeutyczno-rehabilitacyjnego Program wspierająco-rehabilitacyjny realizowany w Środowiskowym Domu Samopomocy w znaczący sposób wpłynie na: poprawę i utrzymanie właściwej kondycji psychofizycznej dorosłych osób niepełnosprawnych intelektualnie, zwiększenie poczucia bezpieczeństwa i przydatności społecznej, zwiększenie niezależności i samodzielności życiowej, zwiększenie zaradności życiowej, wzrost kompetencji społecznych uczestników, 9

10 aktywizacja zawodowa osób niepełnosprawnych intelektualnie, kształtowanie właściwego wizerunku osoby niepełnosprawnej intelektualnie w społeczeństwie, wsparcie merytoryczne rodzin uczestników (konsultacje lekarzy specjalistów w ŚDS), zacieśnienie współpracy instytucjami lokalnymi instytucjami publicznymi, umocnienie istniejących i nawiązanie nowych kontaktów z placówkami świadczącymi usługi na rzecz osób niepełnosprawnych poprzez współpracę przy projektach i imprezach okazjonalnych, zacieśnienie współpracy z instytucjami lokalnymi i instytucjami publicznymi, wzrost kompetencji zawodowych kadry (szkolenia). Inne inicjatywy W minionym roku we współpracy z firmą Simens zorganizowano dwie, 3-dniowe wycieczki. Pierwsza grupa zwiedzała Kraków i Wieliczkę, druga Góry Świętokrzyskie. Poza tym w wycieczkach uczestniczyli wolontariusze z firmy Simens mając możliwość po raz pierwszy poznania i wejścia w relacje z osobami niepełnosprawnymi. Wzajemna współpraca była dla obu stron bardzo pozytywnym doświadczeniem, które w przyszłości może zaowocować zorganizowaniem kolejnych wspólnych wyjazdów. Personel terapeutyczny Dziewięć osób pracujących w pełnym wymiarze godzin, zatrudnionych na umowę o pracę. Instruktorzy i terapeuci zajęciowi legitymują kilku i kilkunastoletnim doświadczeniem w pracy z osobami niepełnosprawnymi intelektualnie. Poza tym na umowę zlecenie zatrudnieni są lekarze: neurolog, psychiatra, oraz rehabilitant, 4. Ośrodek Dzienny ul. Walecznych 25 lok Rok utworzenia placówki Ośrodek Dzienny, przy ulicy Walecznych 25/10 jest placówką, której działalność skierowana jest do osób niepełnosprawnych intelektualnie w stopniu umiarkowanym i znacznym. Uczestnikami Ośrodka są głównie mieszkańcy dzielnicy Praga Południe. W roku 2011 z zajęć korzystało 15 osób. W placówce zatrudnieni są: - kierownik-terapeuta w i 2 terapeutów, w pełnym wymiarze godzin, - muzykoterapeuta i rehabilitant, na umowę-zlecenie, - lekarz neurolog - dyżur 1 raz w miesiącu. W zajęciach prowadzonych w placówce uczestniczyli również wolontariusze. W Ośrodku prowadzone są zajęcia: - terapia zajęciowa w pracowniach: plastycznej, hafciarskiej, kulinarnej, - trening umiejętności praktycznych, - trening spędzania wolnego czasu, - trening kulinarny, - taneczno-ruchowe, - teatralne, - relaksacyjne, - rehabilitacja ruchowa, - muzykoterapia, - gimnastyka z elementami jogi.

11 Raz w miesiącu wszyscy podopieczni uczestniczą w warsztatach plastycznych prowadzonych w Stołecznym Centrum Edukacyjno-Kulturalnym przy ul. Jezuickiej 4. Prace uczestników Ośrodka były wystawiane na wernisażu. W listopadzie odbyła się wycieczka do Łucznicy gdzie uczestnicy brali udział w zajęciach w pracowni ceramicznej oraz malowaniu bombek na choinkę. Podsumowaniem wyjazdu było ognisko z kiełbaskami i wspólnym śpiewem. Terapeuci realizują zadania określone w przyjętych zasadach pracy placówki i oparte na indywidualnych planach terapeutycznych. W zajęciach z uczestnikami duży nacisk położono na rozwijanie samodzielności społecznej poprzez: - uczenie i utrwalanie umiejętności nawiązywania kontaktów, - funkcjonowania w grupie, - kształtowania równowagi emocjonalnej, - kształtowania umiejętności przestrzegania obowiązujących norm, - uczenie radzenia sobie w sytuacjach trudnych i konfliktowych, - uczestnictwo w zorganizowanych imprezach np. wyjścia do kina, teatru, muzeum, - poznawanie szerszego środowiska lokalnego, W ramach rehabilitacji społecznej: - w sezonie wiosenno letnim zajęcia prowadzone są w ogródku, który znajduje się w sąsiedztwie Ośrodka. Tam uczestnicy wspólnie z terapeutami wykonują prace porządkowe, takie jak: koszenie trawy, grabienie itp. - organizowano również wyjścia do kina Femina i teatru RAMPA, a w karnawale zabawy taneczne. Przyjazna aura sprzyjała wychodzeniu poza teren ośrodka i spacerom po najbliższej okolicy. 5. Dom Rodzinny im. Czesławy Rzymowskiej ul. Mysłowicka Rok utworzenia ośrodka: 1988 r. Dom Rodzinny im. Czesławy Rzymowskiej funkcjonuje od roku i jest całodobową placówką. Zamieszkuje w nim 8 osób (5 kobiet i 3 mężczyzn) ze znaczną i umiarkowaną niepełnosprawnością intelektualną, pełnych sierot w wieku lata. Dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania tak dużej Rodziny mieszkańcy, oprócz czynności typowo domowych, codziennie uczęszczają do różnych ośrodków wsparcia na terenie Warszawy, 1 osoba pracuje. Po powrocie do Domu wszyscy biorą udział w czynnościach zapewniających jego prawidłowe funkcjonowanie wykonując określone obowiązki i zadania, które mają na celu wyposażenie mieszkańców w umiejętności niezbędne do samodzielnego funkcjonowania w społeczeństwie. Istotą kontrolowanego wsparcia jest jego wysoka jakość, niezależnie od miejsca udzielania oraz ukierunkowanie na wspólny cel osiągnięcie przez osoby z niepełnosprawnością intelektualną autonomii (niezależności, samodzielności, zaradności). W placówce zatrudniona jest 1 osoba na umowę-zlecenie i 4 instruktorów-asystentów na umowę o pracę, w systemie zmianowym, których zadaniem jest wdrażanie czynności takich jak: - przestrzeganie higieny osobistej, - robienie zakupów, przygotowywanie posiłków, pranie, prasowanie, sprzątanie, obsługa urządzeń technicznych i sprzętu gospodarstwa domowego, W sytuacjach problemowych instruktorzy-asystenci pomagają znaleźć wspólnie, optymalne rozwiązanie promując w ten sposób wzorce zachowań pożądanych społecznie. Dom finansowany był ze środków Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy oraz składek.

12 Harmonogram działań okresie I-XII 2011 był następujący: Mieszkańcy przebywali na: - 14-dniowm turnusie w Rowach w miesiącu czerwcu i - 17-dniowym turnusie rehabilitacyjnym w sierpniu w Jaworzynce. Tradycyjnie jak każdego roku mieszkańcy Domu Rodzinnego: - uczestniczyli w Koncercie Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, - bawili się na imprezach integracyjno- choinkowych zorganizowanych przez nasze Warszawskie Koło, - zwiedzili Stadion Narodowy, - uczestniczyli i dopingowali swojego kolegę w Mazowieckim Turnieju Bowlingowym, - gościli dwie delegacje z Gruzji, - przebywali na okazach kulinarnych w hotelu Marriot, - uczestniczyli we wspaniałym koncercie zespołu Budka Suflera zorganizowanym przez Stowarzyszenie Bardziej Kochani jako corocznym Koncercie Marzeń, - Wieczór Sylwestrowy spędzili się na zabawie zorganizowanej przez nasz Stowarzyszenie. Ze względu na wiek mieszkańców i pewne niedomagania zdrowotne zwiększyła się ilość wizyt u lekarzy specjalistów, co także miało wpływ na realizację pewnych działań. Jednak mimo kłopotów zdrowotnych wszyscy mieszkańcy utrzymują dobrą kondycję psychofizyczną mimo dość zaawansowanego wieku (przeciętna 56 lat). Wynikiem takiego stanu jest przede wszystkim czynne uczestnictwo w codziennym funkcjonowaniu Domu. Brak personelu obsługowego: kucharki, sprzątaczki, praczki, zaopatrzeniowca, dozorcy, zmusza mieszkańców do samodzielnego wykonywania czynności, w innych ośrodkach, przypisanych personelowi obsługowemu. Taka forma zamieszkania w Domach Rodzinnych (mieszkaniach chronionych), dla wielu osób z niepełnosprawnością intelektualną jest alternatywą dla Domów Pomocy Społecznej. 6. ZESPÓŁ REHABILITACYJNY ul. Elektoralna 12/14 W 2011 roku z kompleksowego wsparcia terapeutycznego korzystało 36 osób niepełnosprawnych intelektualnie w wieku od 24 do 59 lat. We wrześniu 2011 roku do Zespołu przyjęto 1 osobę absolwentkę Zespołu Szkół Specjalnych nr 85. Aktualnie Zespół liczy 36 osób z umiarkowanym i znacznym stopniem niepełnosprawności intelektualnej ze sprzężeniami: EPI, MPD, schorzenia metaboliczne. Osoby te mieszkają na terenie Warszawy, w większości przyprowadzane są na zajęcia przez opiekunów, kilkoro dojeżdża samodzielnie. Każdy uczestnik pracuje wg indywidualnego planu przygotowanego przez terapeutów zgodnie z zaleceniami lekarza i psychologa. W zespole rehabilitacyjnym pracuje 21 terapeutów zatrudnionych w oparciu o umowy zlecenia, 1 kierownik psycholog, zatrudniony w oparciu o umowę o pracę. Wszyscy terapeuci są nauczycielami szkoły specjalnej mają wyższe wykształcenie, zdecydowana większość to nauczyciele dyplomowani. Zespół Rehabilitacyjny mieści się na terenie szkoły specjalnej, uczestnicy korzystają ze wszystkich pracowni szkolnych wyposażonych w niezbędny sprzęt do prowadzenia zajęć. Placówka funkcjonuje od poniedziałku do piątku w godzinach Uczestnicy zgodnie ze swoimi zainteresowaniami i predyspozycjami podzieleni są na trzy grupy. Pierwsza grupa to profil rękodzielniczy liczebność 12 osób. Druga grupa to profil przysposabiający do pracy liczebność 12 osób. Trzecia grupa to profil historyczno-obywatelski z elementami wychowania patriotycznego 12 osób. Poza realizacją zadań przewidzianych profilami grup wszyscy uczestnicy utrwalają swoje umiejętności i zdobywają nowe uczestnicząc w zajęciach praktycznych o następującej tematyce: 12

13 - higiena życia codziennego oparta na założeniach ekologicznych (dbałość o zdrowie, higienę osobistą i wygląd zewnętrzny, dobieranie odzieży w zależności od warunków atmosferycznych i okoliczności, zdrowa żywność, segregowanie odpadów, ochrona środowiska, oszczędne korzystanie z energii elektrycznej i wody), - prowadzenie domu (samodzielne dokonywanie zakupów, rozróżnianie nominałów banknotów i monet, posługiwanie się pieniędzmi, przygotowanie posiłków, samodzielne korzystanie ze sprzętu niezbędnego w gospodarstwie domowym, pranie, prasowanie, drobne naprawy) - kształtowanie kompetencji społecznych (samodzielne podpisywanie się, samodzielny dojazd na zajęcia, umiejętność proszenia o pomoc, umiejętność zadawania pytań, korzystanie z numeru alarmowego 112) - muzykoterapia i drama przygotowanie widowisk słowno-muzycznych, - zajęcia rękodzielnicze makrama, szycie, filcowanie wełny, decupage, zajęcia plastyczne, - rehabilitacja ruchowa (wg wskazań lekarza), rekreacja ruchowa i sekcje sportowe (pływanie, koszykówka, tenis stołowy, piłka nożna) - poczucie tożsamości narodowej aktywny udział w drużynie harcerskiej Nieprzetartego Szlaku i poznanie historii Polski, - rozwijanie zainteresowań i indywidualnych zdolności poprzez udział w kołach zainteresowań (zajęcia biblioteczne, muzyczne, sportowe, komputerowe z umiejętnością korzystania z Internetu), - trening umiejętności społecznych i integracja ze środowiskiem szkolnym (pomoc nauczycielom w opiece nad młodszymi uczniami, pełnienie dyżurów opiekuńczych w młodszych klasach, na stołówce szkolnej i w szatni, - integracja ze społecznością lokalną wycieczki, imprezy integracyjne. W 2011 roku uczestnicy brali czynny udział w licznych projektach. Wycieczki: - wycieczka do Muzeum Narodowego na lekcję muzealną nt. Świat naszych dziadków oglądanie i nazywanie przedmiotów dnia codziennego, które wyszły już z użycia oraz takich, których używa się nadal, poznanie, jak kiedyś powstawały obiekty codziennego użytku, rozumienie potrzeby otaczania się pięknymi przedmiotami, - spacer po Starym Mieście oglądanie zabytkowych kamieniczek i historycznych miejsc, nawiązanie do postaci z warszawskich legend, wykonanie pamiątkowych zdjęć. Wizyta w Domu Czekolady Pod Murzynkiem degustacja różnych smaków czekolady, - wycieczka do Zamku Królewskiego na lekcję muzealną nt. Rycerze i ich świat poznanie życia rycerzy i ich zadań, oglądanie kopii broni rycerskiej i części zbroi w autentycznym gotyckim wnętrzu Piwnicy Książęcej, - wycieczka integracyjna do Kamieńczyka koło Wyszkowa na wspólne zabawy terenowe (zwiad terenowy, bieg po kole), gry i zabawy zespołowe kształtujące sprawność fizyczną, współdziałanie w grupie i zdrową rywalizację, pieczenie kiełbasek na ognisku, - wycieczki do miejsc pamięci narodowej Grób Nieznanego Żołnierza, pomnik Józefa Piłsudskiego, pomniki poległych w obronie naszej Ojczyzny złożenie hołdu Polakom poprzez zapalenie zniczy, - wycieczka do Muzeum Techniki oglądanie ekspozycji stałych oraz modeli pojazdów z okresu II wojny światowej, wizyta w Planetarium na seansie pt. Co widać na niebie, - wycieczka do Muzeum Archeologicznego na zajęcia muzealne nt. W średniowiecznym skryptorium - poznawanie średniowiecznych kodeksów poznanie podstawowych pojęć związanych ze średniowieczną książką, poznanie kto i w jaki sposób pracował 13

14 w skryptoriach, samodzielne wykonanie iluminowanego złotem i srebrem własnego inicjału, próba pisania prawdziwym gęsim piórem, - wycieczka do ZOO na lekcję w Ptaszarni nt. Opieka nad zwierzętami domowymi i egzotycznymi oglądanie różnych gatunków ptaków egzotycznych, parkowych i leśnych, prelekcja nt. sposobów opiekowania się zwierzętami, możliwość obcowania ze zwierzętami (głaskanie, karmienie). Konkursy: - udział w Konkursie ekologicznym Przyroda sama się ochroni : przygotowanie prezentacji multimedialnej nt..poznajemy przyrodę i dbamy o nią podnoszenie poziomu wiedzy ekologicznej poprzez kształtowanie świadomości w dziedzinie ekologii i ochrony środowiska naturalnego, zachęcanie do troski o otaczające środowisko oraz zwracanie uwagi na zagrożenia, - udział w Konkursie Piosenki Polskiej Zielona Estrada zorganizowanym przez TPD Helenów występ uczestników z programem artystycznym, integracja ze środowiskiem osób niepełnosprawnych, - Dzień Drzewa akcja ekologiczna Klubu Gaja: sadzenie drzew na terenie ZSS 85. Szkolenia: Cykl zajęć z udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej: - apteczka pierwszej pomocy, - specjalności lekarskie, - Wizyta u lekarza zabawa tematyczna z elementem dramy, - wycieczka do apteki, - numery alarmowe (998, 997, 999,112), - film instruktażowy Pierwsza pomoc, - ćwiczenia praktyczne na fantomach, - szkolenie z korzystania z tablicy multimedialnej, - ćwiczenia na tablicy multimedialnej, - zapoznanie się z programami multimedialnymi Encyklopedia historii, Słownik ilustrowany dla dzieci, Encyklopedia Człowieka. Szkolenia z obsługi komputera: - obsługa komputera, - korzystanie z Internetu (umiejętność szukania potrzebnych informacji), - wykorzystywanie oprogramowania, programy graficzne, - wysyłanie i odbieranie wiadomości . Szkolenie z zakresu technik biurowych (obsługa urządzeń): - odbieranie telefonów i przywoływanie właściwych osób, - zbieranie zamówień na kserokopie i kserowanie, - wysyłanie wiadomości na pocztę elektroniczną. - segregowanie i foliowanie dokumentów. Warsztaty historyczne w Muzeum Niepodległości zwiedzanie wystawy nt. Z orłem białym przez wieki, oglądanie filmu edukacyjnego Polskie orły, warsztaty edukacyjne (zajęcia plastyczne opatrzone komentarzem historycznym) kształtowanie postaw patriotycznych i szacunku do symboli narodowych. Szkolenia historyczne z serii Kocham Polskę, Dzieje naszej Ojczyzny, Poznajemy nasz kraj, Królowie Polski oglądanie i omawianie zdjęć z ważnych wydarzeń z historii naszej Ojczyzny, poznanie postaci królów i wielkich Polaków. 14

15 Praktyki asystenckie przysposabiające do pracy: - Zakład Opieki Zdrowotnej Konwentu Bonifratrów Domu Geriatryczno Rehabilitacyjnego w Warszawie: prace porządkowe w ogrodzie, zajęcia kulinarne z Seniorami (pieczenie świątecznych pierników), asystowanie Seniorom poruszającym się na wózkach inwalidzkich w spacerach na warszawską Starówkę, - Bar Vega: prace porządkowe (mycie podłóg, ustawianie stolików i krzeseł, ścieranie kurzu, podlewanie kwiatów przygotowanie baru do otwarcia), - ZSS nr 85: prace porządkowe w szkolnym ogrodzie, opieka nad młodszymi uczniami podczas przerw śródlekcyjnych, opieka nad młodszymi uczniami podczas posiłków w stołówce szkolnej, dyżury w szatni (pomoc w obsłudze szafek), pomoc w przemieszczaniu uczniów poruszających się na wózkach na terenie szkoły i na wycieczkach. Mieszkanie treningowe: Z programu mieszkania w mieszkaniu treningowym skorzystało 6 uczestników. Pod opieką trenera opiekuna mieszkali tam przez okres 1 miesiąca na stałe z przerwami na zajęcia w Zespole Rehabilitacyjnym. Uczyli się samodzielnie dbać o zdrowie, gospodarować pieniędzmi, spędzać wolny czas, załatwiać sprawy w urzędach, przygotowywać posiłki, robić zakupy, prać i sprzątać. Zawody sportowe: - Mazowiecki Miting Pływacki Olimpiad Specjalnych w Warszawie 1 miejsce, - Mazowiecki Turniej Tenisa Stołowego Olimpiad Specjalnych w Olszance 4 miejsce, - Międzyszkolny Turniej Tenisa Stołowego w ZSS nr 85, - Międzyszkolny Turniej w Piłce Halowej w Grodzisku Mazowieckim 6 miejsce, - VI finały Mistrzostw Szkoły w Tenisie Stołowym, - Szkolny Konkurs Rzutów do Kosza, Imprezy kulturalne i spotkania okolicznościowe: - wyjścia do Ciemna City na filmy: Opowieści z Narnii i Podróże Guliwera, - spotkania z okazji Świąt Wielkanocnych i Świąt Bożego Narodzenia, - karnawałowy bal przebierańców, - Bal Walentynkowy. Uczestnicy Zespołu Rehabilitacyjnego podlegają corocznej ocenie formułowanej jako diagnoza funkcjonalna opracowana przez psychologa po konsultacji z terapeutami. Ocenie podlega funkcjonowanie społeczne, emocjonalne, zaradność, funkcje poznawcze, zdolności manualne, umiejętności praktyczne. Diagnozy są materiałem porównawczym w stosunku do okresu poprzedniego. Regularne, wielospecjalistyczne działania pozwolą uczestnikom poprawić funkcjonowanie społeczne (samodzielność, niezależność), kompetencje społeczne w relacjach z ludźmi i otoczeniem. Poprawią zaradność i samodzielność w życiu codziennym. Utrzymają na zadawalającym poziomie kondycję fizyczną i psychiczną. Poprawią zdolność komunikowania się z różnymi środowiskami. Nabędą umiejętności zachowania się w miejscach użyteczności publicznej, a przede wszystkim nie utracą posiadanych umiejętności. Rok utworzenia placówki

16 6. KLUBY INTEGRACYJNE Koło prowadzi 3 Kluby Integracyjne, (80 osób), w których prowadzona jest aktywizacja społeczna i zawodowa. Zajęcia odbywają się kilka razy w miesiącu (w następujących zespołach zainteresowań: wokalno-tanecznym, plastycznym, turystycznym, teatralnym, nauki życia rodzinnego i towarzyskiego). Kilka razy w roku uczestnicy Klubów mieli możliwość wysłuchania koncertów w Filharmonii Narodowej, obejrzenia filmów w Kinotece. W okresie wiosenno-letnim organizowane są wycieczki po Warszawie jak również do pobliskich miejscowości podwarszawskich. Zwiedzano Centrum Nauki Kopernik oraz Planetarium. Poza tym we wszystkich klubach organizowane imprezy stałe, okazjonalne tj: z okazji świąt Bożego Narodzenia, Wielkanocy, Międzynarodowego Dnia Kobiet, dnia Wojska Polskiego, Barburki i in. Organizowane są gry, zabawy towarzyskie, konkursy, kwizy, spotkania z poezją, potańcówki przy muzyce mechanicznej i wspólne śpiewanie przy pianinie i akordeonie. Zespół Tańca i Ruchu Klubu Balonik kilkakrotnie w ciągu roku 2011 przygotowywał nowe choreografie i występował w koncertach integracyjnych w Warszawie w: Pałacu Kultury i Nauki, Teatrze Imka, Muzeum Sportu i Turystyki, Centrum Olimpijskim, w Białostockim Teatrze Lalek, w VIII Europejskim Festiwalu Filmowym Integracja Ty i Ja w Koszalinie, Sokołowie, Brodnicy, Łęcznej. Z każdego występu przywożą wspaniałe trofea i nagrody, a występy wzbudzały ogromny aplauz. W Klubach zatrudnionych jest 6 osób w oparciu i umowy zlecenia 7. MIESZKANIE TRENINGOWE Głównym celem Projektu Prowadzenie mieszkania chronionego treningowego dla osób niepełnosprawnych w roku 2011 była aktywizacja społeczna grupy osób z niepełnosprawnością intelektualną mieszkających na terenie Warszawy, na co dzień uczestniczących w zajęciach placówek terapeutycznych dla osób dorosłych. W swoim założeniu miał on być kontynuacją Projektu pilotażowego, który Warszawskie Koło PSOUU prowadziło w okresie od 15 lipca do 31 grudnia 2010 r. w ramach wygranego konkursu, rozpisanego przez Miasto Stołeczne Warszawa. Nasza oferta została skierowana w pierwszej kolejności do działających na terenie Warszawy środowiskowych domów samopomocy Typ B, które na co dzień pracują z osobami z niepełnosprawnością intelektualną. Priorytetem w pracy tych placówek jest terapia społeczna podtrzymująca i rozszerzająca zakres kompetencji społecznych osób niepełnosprawnych uczestniczących w ich zajęciach. W Warszawie działa 9 tego typu placówek. W tegorocznym projekcie wzięło udział siedem ośrodków: Środowiskowy Dom Samopomocy ul. Grochowska 259 a Dzielnicowy Środowiskowy Dom Samopomocy ul. Górska 7 Środowiskowy Dom Samopomocy ul. Grębałowska 14 Środowiskowy Dom Samopomocy ul. Hoża 27 lok 11c Środowiskowy Dom Samopomocy ul. Rydygiera 3 Środowiskowy Dom Samopomocy ul. Suwalska 11 Zespół Rehabilitacyjny ul. Elektoralna 12/14 Wstępne rozmowy zostały przeprowadzone z ŚDS Wilanów i ŚDS Włochy. Uczestnictwo w Projekcie pozwoli na rozszerzenie programów biorących w nim udział placówek o nowe obszary usamodzielnienia uczestników zajęć w otwartym środowisku. Zebrany w wyniku prowadzenia Projektu pilotażowego materiał został wykorzystany do powiększenia wachlarza oferty prowadzonej w mieszkaniu treningowym terapii i wytyczenia nowych obszarów, na których trzeba pracować by zakres umiejętności społecznych zdobywanych przez osoby 16

17 z niepełnosprawnością intelektualną był jak największy. Już teraz nasze zdobyte w tym zakresie doświadczenie procentuje w codziennej pracy w naszych placówkach, zmieniając charakter pracy terapeutycznej. Beneficjentami ostatecznymi były osoby z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym i znacznym. Projekt był również skierowany do ich rodzin. Trening usamodzielnienia mieści się w obszarze rehabilitacji społecznej mającej na celu wyposażenie osób z niepełnosprawnością intelektualną w umiejętności niezbędne do samodzielnego życia na miarę ich możliwości psychofizycznych i przeciwdziałać wykluczeniu społecznemu tej grupy osób. Przewidziany w projekcie moduł pracy z rodziną osób z niepełnosprawnością intelektualną biorących udział w treningu zaowocował konsolidacją rodzin i pozwolił na ukierunkowanie myślenia na sprawy związane z zaplanowaniu ich przyszłości. Wsparcie i akceptacja rodzin dla planów usamodzielniania się osób z niepełnosprawnością intelektualną oraz przetorowanie nowego sposobu myślenia w tym zakresie stał się ważnym elementem sukcesu całego przedsięwzięcia. Podjęto także współpracę ze środowiskiem pracującym na co dzień z osobami z niepełnosprawnością intelektualną w celu wspólnego wypracowywania modelowych rozwiązań w ofercie terapeutycznej skierowanej do osób niepełnosprawnych. Szczegółowy harmonogram działań: 1. Przygotowanie osób niepełnosprawnych, po 4 osoby w każdej grupie do zamieszkania w mieszkaniu przy ul. Oszmiańskiej 10 w okresach czterotygodniowych zgodnie z ustalonym harmonogramem. 2. Praca z ŚDS-ami w celu sprawnego wytypowania i przygotowania poszczególnych grup do uczestnictwa w Projekcie. 3. Praca z Rodzinami osób niepełnosprawnych uczestniczących w Projekcie 4. Przeprowadzenie wywiadów środowiskowych w miejscu zamieszkania osób biorących udział w Projekcie w celu zebrania materiałów na temat ich funkcjonowania w środowisku rodzinnym (koordynator projektu + trener). 5. Spotkania integracyjne wszystkich osób niepełnosprawnych biorących udział w Projekcie w celu wzajemnego poznania się oraz wymiany informacji i doświadczeń z przebiegu treningu mieszkaniowego. 6. Przygotowanie dokumentacji indywidualnej z przebiegu treningu dotyczącej każdego uczestnika projektu. 7. Spotkania z rodzinami z każdej z grup w celu omówienia efektów treningu, korzyści z tej formy aktywizacji społecznej osób niepełnosprawnych, planów na przyszłość związanych z zabezpieczeniem dorosłości niepełnosprawnych członków rodzin. Opis szczegółowy przebiegu treningu mieszkaniowego : Każda 4 osobowa grupa przebywała na terenie mieszkania treningowego przez okres czterech tygodni. Grupą opiekowało się na zmianę dwóch trenerów. Trener główny i trener wspierający. Przez okres pobytu w mieszkaniu treningowym uczestnicy treningu nie kontaktowali się ze swoimi rodzinami. Wyjątkiem były rozmowy telefoniczne, ale też w ograniczonej ilości. Pobyt w mieszkaniu treningowym zaplanowany został tak by osoby w nim uczestniczące miały możliwość nabycia umiejętności z zakresu samodzielnego funkcjonowania. Trener na początku każdego kolejnego turnusu otrzymywał komplet informacji o każdej osobie uczestniczącej w danej grupie. Sam również miał możliwość zebrania informacji od rodziny i samej osoby niepełnosprawnej odwiedzając ją przed turnusem w jej środowisku rodzinnym. Te zebrane informacje były punktem wyjścia do zaplanowania indywidualnego toku treningu dla każdej z osób. Każda miała bowiem inne umiejętności z zakresu samoobsługi. Należało więc pracować nad wzmocnieniem i utrwaleniem tych już posiadanych i nauką nowych ukierunkowanych głównie na samodzielne wykonywanie wszystkich czynności domowych. 17

18 Trening obejmował: naukę samodzielnego mycia, golenia, dbania o higienę, stosowania środków higienicznych, kosmetykę, makijaż, dbanie o włosy, paznokcie (dostosowany do płci uczestników grupy), naukę samodzielnego dbania o porządek w mieszkaniu, toalecie, w swoich rzeczach osobistych, naukę przygotowywania posiłków (śniadania, obiady, kolacje) przygotowywanie kanapek, pieczenie, gotowanie, smażenie, itd. oraz i estetycznego wspólnego spożywania, naukę sprzątania po posiłkach, naukę dbania o swoje ubrani: pranie, prasowanie, drobne naprawy naukę zaplanowania zakupu potrzebnych do funkcjonowania grupy produktów żywnościowych, środków czystości i higieny oraz zakup ich w sklepach osiedlowych, Marketach, na osiedlowym bazarze, naukę posługiwania się środkami płatniczymi, naukę poruszania się w otwartym środowisku: środki komunikacji miejskiej, spacery, zwiedzanie miasta, wystawy, galerie, kawiarnie, kina, teatr, wycieczki, naukę załatwiania spraw w instytucjach: poczta, administracja, bank, ośrodki zdrowia, naukę poprawnego zachowania w miejscach publicznych, we wzajemnych relacjach, obycia towarzyskiego, naukę współpracy w celu osiągnięcia wyznaczonych sobie wspólnie celów, naukę odpowiedzialności i dorosłego sposobu myślenia o sobie i swoim życiu wypracowanie zachowań empatycznych, uwrażliwienie na potrzeby innych członków grupy, eliminacja zachowań infantylnych, rozmowy indywidualne, wysłuchanie osobistych problemów, naukę mówienia o nich, pytania o sprawy interesujące dana osobę, prowadzenie rozmów z innymi członkami grupy, itd. Głównym celem treningu było poza indywidualnym usamodzielnieniem każdej z osób biorącej w nim udział, także wypracowanie zachowań grupowej odpowiedzialności za wspólny pobyt w mieszkaniu. Jest to bardzo ważny aspekt w planowanym docelowym zamieszkaniu poszczególnych osób w tej formie mieszkalnictwa dla osób niepełnosprawnych. Każda z grup w ciągu dnia uczestniczyła w zajęciach przedpołudniowych swoich macierzystych ŚDS-ów. Grupa dojeżdżała do placówki pod opieką trenera środkami komunikacji miejskiej. W mieszkaniu odwiedzali ich również koledzy i koleżanki z ich placówek. Organizowane były także spotkania integracyjne kolejnych grup w celu wymiany doświadczeń z przebiegu ich treningów. W tym roku podjętych zostało kilka prób połączenia w jedną grupę treningową osób, uczestniczących na co dzień w różnych placówkach terapeutycznych. Podjęto również próbę dołączania do grup liderów- czyli osób które były już w treningu i wykazały się największymi umiejętnościami. Obie próby zakończyły się sukcesem. Okazało się, że uczestnicy z różnych placówek bardzo szybko się zintegrowali i współpracowali nawet lepiej niż Ci z grup z jednej placówki. Kilka osób miało szkolenie z zakresu samodzielnego poruszania się między domem a ośrodkami. To bardzo podniosło efektywny wymiar pracy terapeutycznej. Okazało się, że i ten próg samodzielności jest dla wielu z nich do osiągnięcia. Praca z liderami też przyniosła oczekiwane rezultaty i już teraz mamy wytypowanych kilka osób z takimi umiejętnościami. To jest dobry kapitał do tworzenia w przyszłości miejsc docelowego zamieszkania. Praca z Rodzinami: Wszystkie Rodziny osób biorących udział w Projekcie wzięły udział w spotkaniach informacyjnych, oraz spotkaniach podsumowujących efekty treningu. Miały też możliwość kilkakrotnych indywidualnych rozmów z trenerami i koordynatorem projektu. Głównym celem pracy z rodzinami było zaprezentowanie im innego sposobu myślenia o dorosłości ich niepełnosprawnego członka 18

19 rodziny (syna, córki, brata, siostry) oraz pokazanie możliwości usamodzielnienia tych osób na bazie docelowych mieszkań chronionych. Przedstawione zostały pozytywne efekty takiego rozwiązania, a także sposoby i drogi do wspólnego osiągnięć tego celu. Zebrane zostały również wstępne informacje co do chęci oraz możliwości finansowego zaangażowania się poszczególnych rodzin w tego typu projekty docelowe. Okazało się, że Projekt został odebrany przez wszystkie biorące w nim rodziny bardzo pozytywnie. Nie było żadnych problemów z wyrażeniem zgody rodzin na udział w nim poszczególnych osób niepełnosprawnych. Praca ze Środowiskowymi Domami Samopomocy biorącymi udział w Projekcie: Praca z placówkami, do których na codzienne zajęcia uczęszczały osoby z niepełnosprawnością intelektualną biorące udział w Projekcie miała przede wszystkim na celu integrację środowiska wokół problemu, jakim jest zorganizowanie na terenie Warszawy systemu mieszkalnictwa chronionego dla tych osób. Pracownicy każdego domu mieli możliwość indywidualnego doboru grupy, aktywnego uczestniczenia w Projekcie poprzez udział w spotkaniach integracyjnych, skorzystania z opracowanych efektów i wniosków podsumowujących trening mieszkaniowy, uczestniczenia w rozmowach z rodzinami, wypracowaniu indywidualnych programów wspierających na bazie otrzymanych informacji o postępach każdego z uczestników zajęć. Informacje dla placówek dotyczące kontynuacji terapii usamodzielniającej: trening kulinarny przygotowywanie posiłków, (gotowanie, pieczenie, smażenie, itd.), trening ekonomiczny (zakupy, planowanie robienie), trening higieniczny (samodzielne mycie, golenie, kosmetyka, makijaż, itd.), trening gospodarczy (pranie, prasowanie, drobne naprawy ubrań), obsługa podstawowych sprzętów AGD (pralka, czajnik, żelazko, opiekacz, mikrofalówka, itd.), nauka współpracy w małych grupach, angażowanie, zachęcanie, motywowanie do pracy na rozwojem zakresu własnej amodzielności, nauka planowania czasu wolnego, nauka podtrzymywania kontaktów z innymi członkami grupy, nauka kontaktów z ludźmi w otwartym środowisku, nauka zachowań społecznie akceptowanych, praca nad umiejętnością werbalizacji własnych potrzeb, emocji, pragnień. Celem głównym działań podejmowanych przez Warszawskie Koło PSOUU jest przygotowanie grupy osób z niepełnosprawnością intelektualną i ich rodzin do wspólnego stworzenia w Warszawie sytemu mieszkań chronionych będących alternatywą dla domów pomocy społecznej. Doświadczenie Warszawskiego Koła PSOUU w tym zakresie (20 letnie prowadzenie domu rodzinnego dla osób z niepełnosprawnością intelektualną przy ul. Mysłowickiej i dwukrotne prowadzenie mieszkania chronionego treningowego przy ulicy Oszmiańskiej 10 pozwala na planowanie dalszych działań w tym zakresie w oparciu o nasze środowisko. Prowadzenie mieszkania chronionego treningowego dla uczestników zajęć warszawskich placówek terapeutycznych pozwala nam na konsolidację szerokiego środowiska wokół tego problemu. Są nim zainteresowane zarówno same osoby niepełnosprawne i ich rodziny, jak również pracownicy placówek, pracownicy socjalni z lokalnych OPS-ów, nauczyciele szkół specjalnych, itd. Wspólne myślenie o dorosłości osób z niepełnosprawnością intelektualną, zaspokojeniu ich potrzeb w innych niż DPS-y formach środowiskowego wsparcia jednoczy nasze środowisko w poszukiwaniu najlepszych rozwiązań w tej sprawie. Chcemy by żyli oni w otwartym środowisku i korzystali ze wszystkich przysługujących im praw, tak jak inni obywatele naszego kraju. Prowadzenie mieszkania chronionego treningowego uczy nie tylko ich, ale również nas jak to zrobić najlepiej. Jest to dla nas wszystkich platformą do zdobywania doświadczenia, szukania najlepszych rozwiązań, eksperymentowania z formami terapii i zakresami wspomagania, miejscem 19

20 aktywnej pracy z rodzinami, konsolidacji ich wokół wspólnego problemu, jakim jest przyszłość osób z niepełnosprawnością intelektualną i zapewnienie im godnego dorosłego życia. Praca trenerów miała charakter ciągły. Przerwy między kolejnymi grupami trwały ok. 2 dni i były przeznaczone na prace organizacyjne. W ramach tegorocznego projektu podjęto 3 próby połączenia w jednej grupie treningowej osób niepełnosprawnych z różnych placówek. Wszystkie podjęte próby zakończyły się powodzeniem. Okazało się też, że grupy te zdecydowanie lepiej pracują. Będzie to kontynuowane w miarę możliwości w kolejnych grupach. Cały czas staramy się bowiem wytypować wśród osób biorących udział w Projekcie takie osoby, które mogłyby być przygotowywane na liderów grup. Praca z nimi ma charakter bardziej intensywny nastawiony w dużej mierze na rozwinięcie w nich poczucia odpowiedzialności za innych współmieszkańców, nabywania umiejętności sprawnego reagowania w sytuacjach tego wymagających, myślenia przyczynowo - skutkowego. Bardzo ważna jest również praca nad powiększeniem zakresu ich samodzielności w otwartym środowisku (samodzielne poruszanie się po mieście, zakupy, itp.) Pracujemy również nad skonsolidowaniem Rodzin zainteresowanych tworzeniem mieszkań chronionych docelowych na terenie Warszawy. Grupa ta będzie pracowała nad przygotowaniem planowanego zadania od strony prawnej i merytorycznej. Całość prac nad Projektem w roku 2011 przebiegła zgodnie z planem. Zapewniona była płynność kolejnych grup i nawiązana współpraca ze wszystkim ŚDS-ami z terenu Warszawy. II. Nowe projekty 1. O lepszą jakość życia osób z niepełnosprawnością intelektualną seria publikacji dotyczących problematyki związanej z niepełnosprawnością intelektualną we współpracy z Mazowieckim Centrum Polityki Społecznej. Celem ogólnym zadania jest upowszechnienie wiedzy na temat niepełnosprawności intelektualnej, zarówno w wymiarze teoretycznym, empirycznym ja i praktycznym w różnorodnych środowiskach, w szczególności w środowisku rodziców, rodzeństwa i osób z niepełnosprawnością intelektualną, profesjonalistów, badaczy, studentów, wolontariuszy. Opracowanie i wydruk 3 publikacji dotyczących form wsparcia dla osób niepełnosprawnych intelektualnie, niezależnego życia, i podręcznik instruktarzowy dla trenerów. 2. System informacyjny dla osób niepełnosprawnych intelektualnie i ich rodzin stworzenie programu BAZONI we współpracy z Mazowieckim Centrum Polityki Społecznej. Program BAZONI baza osób z niepełnosprawnością intelektualną W roku 2011 w ramach wygranego przez Warszawskie Koła PSOUU konkursu Mazowieckiego Centrum Polityki Społecznej został przygotowany i zrealizowany Projekt System informacyjny dla osób niepełnosprawnych intelektualnie i ich rodzin. Jego głównym celem była : Diagnoza potrzeb Zbieranie i analiza danych. Ocena sytuacji osoby z niepełnosprawnością intelektualną i w oparciu o zebrane dane określenie najważniejszych potrzeb rodzin w celu zaplanowania systemu poradnictwa. 20