Stabilny poziom. Zbuduj dom z Lafarge. Papierkowa robota na budowie CEMENT. magazyn dla klientów Lafarge Cement nr 2 (20) / 2012

Transkrypt

1 CEMENT magazyn dla klientów Lafarge Cement nr 2 (20) / 2012 TM cementujemy więzi Stabilny poziom Rozmowa z Tomaszem Bieńkowskim zrób to z lafarge Zbuduj dom z Lafarge FUNDAMENTY NIE TYLKO PRAWNE Papierkowa robota na budowie

2 Spis treści 2 Cementujemy więzi Stabilny poziom rozmowa z Tomaszem Bieńkowskim, dyrektorem sprzedaży Lafarge Cement w regionie Polski północnej 4 Zrób to z Lafarge Zbuduj dom z Lafarge 6 Świat Lafarge Filipiny Karaiby Azji 7 Zielona strona Lafarge Co nowego w sprawie efektywności energetycznej? 8 Rozmowy przy pracy Wyszukujemy nisze rynkowe rozmowa z Adamem Słomą, prezesem zarządu firmy Budwal 9 Zmiany na plus rozmowa z Franco De Binem, dyrektorem generalnym firmy General Beton 10 Bezpiecznie z Lafarge Bezpieczeństwo z perspektywy pracodawcy i pracownika 11 Fundamenty nie tylko prawne Papierkowa robota na budowie 12 Na naszym podwórku Polskie drogi Kącik architektoniczny Nagrody dla warszawskiego Stadionu Narodowego 14 Różności z branży Systemy kominowe Leier Gruntar do stabilizacji i osuszania General Beton niezawodny partner 15 Ruchomości Smartfon z hartem Budujące aplikacje 15 Krzyżówka Szanowni Państwo! I po mistrzostwach. Nasi piłkarze rozczarowali, nie zawiedli za to (z drobnymi wyjątkami) kibice. Mimo porażki Biało-Czerwonych atmosfera była wspaniała. Choć zagraniczni goście nie przybyli tak tłumnie, jak zakładano, przez 23 dni zostawili w Polsce 900 mln zł, o 100 mln więcej niż w pierwotnych szacunkach. Poza korzyściami ekonomicznymi odnieśliśmy niewątpliwy sukces wizerunkowy, który powinien przełożyć się... na pieniądze. Spodziewamy się tzw. efektu barcelońskiego po zorganizowaniu igrzysk olimpijskich w 1992 r. stolica Katalonii awansowała do pierwszej ligi europejskich centrów biznesowo-turystycznych. Eksperci liczą, że odwiedzać nas będzie rocznie do 500 tys. gości więcej. Ogólnie według urealnionych prognoz Euro 2012 do 2020 r. powinno dołożyć do polskiego PKB 20 mld zł, w tym 4,2 mld zł z samej turystyki. Każdy medal ma dwie strony, o czym boleśnie się teraz przekonujemy. Pośpiech i przekonanie, że na ogromnych inwestycjach nie sposób nie wyjść na swoje, dają się właśnie we znaki branży budowlanej. Trudno spekulować, jak się ta sytuacja rozwinie, w tej chwili w pomoc naszemu sektorowi zaangażował się rząd. Z pewnością w dłuższej perspektywie obecne trudności powinny doprowadzić do ucywilizowania procesu zdobywania i obsługi inwestycji. Polski Związek Pracodawców Budownictwa postuluje, aby w przetargach zrezygnować z kryterium najniższej ceny i wprowadzić mechanizm prekwalifikacji, który wyeliminuje mało doświadczonych oferentów. Podkreśla też, że relacje między inwestorem a wykonawcą muszą stać się bardziej partnerskie. Nie może być tak, iż całe ryzyko finansowe spada na jedną ze stron, w dodatku tę nieuprzywilejowaną. Powinnien też powstać system waloryzowania kontraktów w obliczu zmian kosztów oraz wypłacania zaliczek i rekompensat za dodatkowe i zamienne prace. Nowe przepisy mogłyby przybrać formę Kodeksu Budowlanego, o którym miejmy nadzieję przyjdzie nam jak najszybciej napisać. A co składa się na zawartość obecnego wydania? Zgodnie z zasadą, że obraz wart jest tysiąca słów, rubrykę Zrób to z Lafarge wypełnia tym razem atrakcyjna infografika, która demonstruje zastosowania naszych produktów. Na Zielonej stronie poruszamy temat zwiększania efektywności energetycznej, które zaowocuje inwestycjami intratnymi również dla budownictwa. Standardowo promujemy również ciekawe realizacje i rozmawiamy z zaprzyjaźnionymi przedsiębiorcami. W ramach planów urlopowych zachęcamy do odwiedzenia pięknych Filipin. W jubileuszowym duchu po raz 20. życzymy Państwu przejemnej lektury! Redakcja [redakcja.lafarge@lafarge.com] Redakcja: Tego pytania nie da się chyba uniknąć. Parę tygodni przed Euro 2012 zaczęły do nas docierać sygnały o upadłościach w sektorze budowlanym. Jak może się rozwinąć ta sytuacja? Tomasz Bieńkowski: Inwestorzy będą zmuszeni bardzo dokładnie weryfikować kosztorysy wykonawców, aby podobne trudności nie powtarzały się w przyszłości. W przetargach, w których brane jest pod uwagę kryterium 100% ceny, należałoby wprowadzić np. na wzór niemiecki odrzucanie najtańszej i najdroższej oferty. Przedsiębiorstwa lepiej szacowałyby wówczas swoje koszty i nie stosowałyby cen dumpingowych, tzw. cen wejścia. Ogólnie cała ta sytuacja powinna doprowadzić do zmian w przepisach o zamówieniach publicznych. W Ministerstwie Skarbu rozważana jest na przykład propozycja wicepremiera Pawlaka, aby upadające firmy mogły zostać przejęte przez Skarb Państwa. Co do przyszłości, rynek na pewno się skurczy, część inwestycji już została wstrzymana, realizowane są teraz głównie końcowe etapy prac zakontraktowanych w ubiegłym roku czy nawet wcześniej. Przełoży się to na spadek wartości produkcji budowlano- -montażowej w roku bieżącym i w latach następnych. Odbicie powinno nastąpić po uchwaleniu budżetu Unii Europejskiej i przyznaniu nam środków, które rząd i samorządy będą chciały szybko spożytkować. Prawdopodobnie nastąpi to w drugiej połowie 2014 r. R.: Jak ocenia Pan nastroje na własnym podwórku, w regionie północnym? T. B.: Wszystko zależy od tego, o którym rynku lokalnym mówimy. W Gdańsku na przykład nadal realizuje się sporo dużych inwestycji infrastrukturalnych, w planach jest budowa kolei metropolitalnej, powstają trasy Słowackiego i Sucharskiego, więc pracy nie brakuje. Na niektórych rynkach konsumpcja cementu jest jednak wyraźnie niższa, co wynika z faktu, że z części inwestycji się wycofano, a część po prostu Wydawca: Lafarge Cement SA, ul. Warszawska 110, Małogoszcz, tel , faks , redakcja.lafarge@lafarge.com Redakcja, projekt i skład DTP: Grupa Reklamowa Niedzielski, redakcja@niedzielski.com.pl Na okładce: Osiedle Walendia w Waleniowie 2 CEM&TY

3 Cementujemy więzi Stabilny poziom Rozmowa z Tomaszem Bieńkowskim, dyrektorem sprzedaży Lafarge Cement w regionie Polski północnej została ukończona. Ze słabą sytuacją mamy do czynienia w Szczecinie, w rejonie kujawsko-pomorskim też realizowanych jest niewiele inwestycji, poza może budową Mostu Północnego w Toruniu i Trasą Uniwersytecką w Bydgoszczy. Ta ostatnia z perspektywy cementochłonności jest już na ukończeniu, ale główne betonowania toruńskiego mostu są jeszcze przed nami. Dużo inwestycji w tym rejonie zostało wstrzymanych, czego przykładem może być hala koncertowa na toruńskich Jordankach, o której budowie mówi się już od dwóch lat. R.: Co planują Państwo w związku z tą sytuacją? T. B.: Liczymy, że sprzedaż zachowa stabilny poziom, choć z nieco inną strukturą, utrzymaną m.in. dzięki inwestycjom energetycznym. Dużo mówi się o różnych tego typu zadaniach budowlanych, jak np. budowa elektrowni konwencjonalnej koło Pelpina czy modernizacjach istniejących elektrociepłowni. R.: Odpowiada Pan za obrót produktami workowanymi i luzowymi Lafarge na obszarze Polski północnej. Jak wygląda Pana praca? T. B.: Zarządzam dziewięcioosobowym zespołem regionalnych koordynatorów sprzedaży, przedstawicieli handlowych i doradców technicznych. Obszar mojej odpowiedzialności to północna Polska z województwami zachodniopomorskim, pomorskim, warmińsko- -mazurskim, kujawsko-pomorskim, wielkopolskim, lubuskim i częścią województw mazowieckiego i podlaskiego. W mojej pracy liczy się szybkie reagowanie na zmiany, dostępność, wiarygodność oraz sprawne zarządzanie zespołem sprzedaży. Współpracuję bezpośrednio z największymi naszymi odbiorcami. Mam dużo wyjazdów służbowych, spotkań i projektów. Tak więc różnorodność pracy i problemów jest znaczna. Motywowanie podwładnych i ciągły monitoring uzyskiwanych wyników jest kluczem do sukcesu. R.: Czy czytelnicy mogą liczyć na jakieś nowości w dziedzinie produktów? T. B.: Stosunkowo niedawno wprowadziliśmy do naszej oferty workowany cement Popularny o oznaczeniu normowym CEM IV/B(V) 32,5 R-LH/HSR. Ma on dobre parametry i wiele zastosowań. Po pół roku od wdrożenia możemy powiedzieć, że produkt ten świetnie przyjął się na rynku, reakcje klientów są bardzo pozytywne. Niedawno zadebiutował także Gruntar, służący do ulepszania gruntów i stabilizacji dróg. Przeznaczony jest głównie do wzmacniania podłoża gruntowego w klasach wytrzymałości Rm od 1,5 do 2,5 MPa i od 2,5 do 5 MPa. Na razie można go kupić na południu kraju, ale planujemy uruchomienie produkcji na północy. Jak każda innowacyjna firma mamy w planach kolejne ciekawe produkty. Na razie nie chciałbym uchylać rąbka tajemnicy, ale w ciągu drugiego półrocza tego roku przedstawimy naszym klientom jedną lub dwie nowości. R.: Czego życzy Pan naszym Czytelnikom? T. B.: Oprócz takich typowych, ogólnoludzkich wartości, jak zdrowie i szczęście, chciałbym życzyć Państwu dobrego biznesu w tym roku, braku wpadek finansowych, jak najszybszych przepływów pieniędzy i intratnych kontraktów! Tomasz Bieńkowski Tomasz Bieńkowski (38 l.) w Lafarge Cement pracuje od 2000 r. Na początku pełnił funkcję doradcy technicznego, a po czterech latach przeszedł na stanowisko przedstawiciela handlowego. Po paru zmianach odpowiedzialności w ramach Departamentu Handlowego w 2011 r. objął funkcję jego dyrektora w regionie Polski północnej. Ma żonę i pięcioletniego syna. Dość rzadkie wolne chwile stara się spędzać z rodziną. Jest zapalonym sportowcem, trenował siatkówkę i koszykówkę, gra w piłkę nożną, chodzi na basen z synem, jeździ na nartach i na rowerze, ostatnio sprawił sobie też rolki i korzysta z uroków parku Myślęcińskiego w Bygdoszczy. magazyn dla klientów Lafarge Cement 3

4 zrób to z LAFARGE Zbuduj dom z Lafarge cement to kluczowy materiał budowlany. Wykonane na jego bazie betony, tynki, fundamenty czy zaprawy murarskie znajdują zastosowanie w każdej części budynku. Lafarge na przykładzie domu modelowego prezentuje, jak dobrać właściwy cement do wykonywanych prac. Aby ułatwić klientom poruszanie się w świecie cementów, Lafarge stworzył modelowy dom, wybudowany z użyciem swoich certyfikowanych produktów. Wszystkie workowane cementy Lafarge to produkty o szerokim i uzupełniającym się zastosowaniu na placu budowy. Opatrzone są nazwami handlowymi, które ułatwiają ich dobór do odpowiednich zastosowań. Warto pamiętać, że tylko dzięki właściwemu doborowi cementu możemy zyskać pewność, że budowany dom przetrwa lata. Jak optymalnie dobrać cement do wykonywanych prac? Szukając odpowiedniego produktu często gubimy się w zawiłych opisach i przeznaczeniu oferowanych na rynku produktów. Cement należy kupować zawsze zgodnie z jego przewidywanym zastosowaniem. Niewłaściwy dobór cementu grozi obniżeniem trwałości konstrukcji, powstaniem usterek estetycznych (np. przebarwień lub raków ), ponadto może podwyższać koszty budowy, W skład linii cementów workowanych Lafarge wchodzą następujące produkty: Cement Popularny charakteryzuje się bardzo szerokimi możliwościami aplikacyjnymi, a dzięki szczególnym właściwościom można go również stosować do budowy obiektów narażonych na działanie środowisk agresywnych chemicznie. Cement Standard to produkt uniwersalny o podwyższonej urabialności i przyczepności do podłoża. Idealnie nadaje się do większości prac budowlanych. Cement Ekspert jest stosowany wszędzie tam, gdzie musimy uzyskać wytrzymałe betony w bardzo krótkim czasie i jednocześnie zależy nam na ich wysokiej trwałości. Jego właściwości pozwalają również na przyspieszenie tempa prac budowlanych. Lepo to cement murarski niewymagający dodatku wapna ani plastyfikatorów. Został on opracowany z myślą o zaprawach murarskich i tynkarskich, doskonale nadaje się również do prac wykończeniowych. Cement Specjal wyróżnia się wysoką wytrzymałością wczesną i końcową. Jest przeznaczony głównie do środowisk narażonych na niekorzystny wpływ czynników atmosferycznych. 4 CEM&TY

5 zrób to z LAFARGE Lepo Specjal Fundamenty Murowanie ścian Wieńce, słupy, nadproża Zaprawa na kominy Stabilizacja, podbudowa Kostka/nawierzchnia Posadzki Tynki wewnętrzne i zewnętrzne Prace w obniżonych temperaturach zalecane zastosowanie brak przeciwskazań niezalecany do stosowania magazyn dla klientów Lafarge Cement 5

6 ŚWIAT LAFARGE Filipiny Karaiby Azji znana z przepięknych lasów tropikalnych, białych plaż i raf koralowych Republika Filipin jest państwem cieszącym się coraz większą popularnością wśród turystów z całego świata. Położony na wyspach południowo-wschodniej Azji kraj intryguje egzotyką i pięknem. Panujący tu klimat równikowy i położenie w strefie pacyficznego pierścienia ognia, czyli obszarze szczególnie narażonym na trzęsienia ziemi i tajfuny, sprawiają, że region nie należy do najbezpieczniejszych. Nie odstrasza to jednak amatorów obcowania z naturą w jej najbardziej efektownych odsłonach. A Filipiny to bez wątpienia jeden z najbardziej bogatych pod względem bioróżnorodności kraj na świecie. Cały Archipelag Filipiński podzielony na trzy główne jednostki: Luzon, Visayas i Mindanao to w sumie aż 7107 wysp. Mało kto wie, że kraj zajmuje wysoką pozycję w spisie najbardziej zaludnionych państw świata. Ze swoim 92-milionowym społeczeństwem Filipiny znajdują się obecnie na 12. miejscu. Duże zróżnicowanie kulturowe i etniczne to jedna z najbardziej charakterystycznych cech tego kraju. Widoczne są tu hinduskie, islamskie, chińskie i malajskie wpływy kulturowe. Pojawienie się na początku XVI w. Ferdynanda Magellana rozpoczęło okres trwającej przez stulecia dominacji hiszpańskiej. Burzliwa historia kraju doprowadziła Lafarge na filipinach Wyspa Boracay długie, białe plaże, których nazwa nawiązuje do piasku o olśniewającej barwie. Tarasy ryżowe w Banaue określane są niekiedy jako ósmy cud świata. Lafarge jest wiodącym producentem materiałów budowlanych na Filipinach. Na tamtejszym rynku funkcjonuje od 1998 r. jako Lafarge Cement Services (Philippines) i stowarzyszone firmy Republic Cement Corporation (RCC), Iligan Cement Corporation (ICC) i Batong Angono Aggregates Corporation (BAAC). Firma Lafarge oferuje cement w workach i luzem w ramach trzech marek: Republic, Fortune i Mindanao, a w sektorze produkcji kruszyw produkty o najwyższym zaawansowaniu technologicznym. Produkowany przez Lafarge i firmy partnerskie cement i kruszywa mają obecnie kluczowe znaczenie w kształtowaniu krajobrazu Filipin: począwszy od budynków mieszkalnych, szpitali, mostów oraz dróg, na lotniskach i stoczniach kończąc. Za sprawą wykorzystywania w procesie produkcji lotnego popiołu przemysłowego (odpadu powstającego w procesach wytwarzania energii elektrycznej i ciepła), Firma Lafarge na Filipinach w bardzo dużym stopniu zredukowała emisję dwutlenku węgla do atmosfery. w XIX w. do przejęcia go przez Amerykanów. W czasie II wojny światowej archipelag dostał się pod okupację japońską. W lipcu 1946 r. Republika Filipin ostatecznie proklamowała niepodległość. Długi okres dominacji amerykańskiej doprowadził do rozpowszechnienia się języka angielskiego i kultury zachodniej, co obecnie bardzo ułatwia turystom podróżowanie po kraju. Odwiedzając Filipiny, warto zobaczyć słynne tarasy ryżowe w Banaue, określane niekiedy mianem ósmego cudu świata. To liczące ok lat tarasy rolne, znajdujące się na wysokości 1500 m n.p.m. i położone na obszarze km². W 1995 r. ten starożytny zabytek został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Dwa lata później pojawiło się na niej także miasteczko Vigan, będące wyjątkowym przykładem oryginalnego połączenia architektury kolonialnej i rdzennie azjatyckiej. Na uwagę zasługuje także wyspa Boracay jedno z najczęściej odwiedzanych miejsc spośród wszystkich wysp archipelagu. Długie, białe plaże, których nazwa nawiązuje do piasku o olśniewającej barwie, coraz częściej konkurują z bardziej znanymi Karaibami i Tajlandią. 6 CEM&TY

7 ZIELONa STRONa LAFARGE Co nowego w sprawie efektywności energetycznej? Sporo się ostatnio dzieje w obszarze zwiększania efektywności energetycznej, i to zarówno w kraju, gdzie zbliża się długo wyczekiwany moment ogłoszenia poprawek i przepisów wykonawczych do poświęconej temu zagadnieniu ustawy, jak i na forum Unii Europejskiej. Nie jest tajemnicą, że w najbliższym czasie zmniejszy się ilość środków unijnych przeznaczonych na rozwój polskiej infrastruktury. Znajdą się jednak pieniądze na inne cele, wśród których jednym z bardziej obiecujących dla budownictwa może się okazać zwiększanie efektywności energetycznej. Zatwierdzony w 2007 r. program 3 20 zakłada ambitnie, że do 2020 r. w krajach Wspólnoty Europejskiej dojdzie do zmniejszenia zużycia energii o 20% (a także, w tym samym wymiarze, do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych i zwiększenia udziału energii z odnawialnych źródeł w ogólnym jej zużyciu). Choć cele znane są od dawna, wciąż dyskutuje się o środkach prowadzących do ich osiągnięcia. W czerwcu zatwierdzono porozumienie Rady Europy (w skład której wchodzą reprezentanci władz państw członkowskich), Parlamentu Europejskiego i Komisji Europejskiej dot. zmian dyrektywy o efektywności energetycznej. Wcześniej każdy rząd mógł we własnym zakresie ustalić, jaką drogą uzyska wymaganą oszczędność. W tej chwili przyjęto, że co najmniej 3% budynków rządowych musi zostać zmodernizowane tak, by nie traciły ciepła i zużywały mniej energii. Zamiast tego można zastosować środki równoważne np. instalację oszczędnych systemów oświetlenia. Wypracowane stanowisko stanowi kompromis wobec nieco szerzej zakrojonych propozycji KE. Doceniono nacisk polskiej strony na zwiększanie efektywności energetycznej. Ze względu na fakt, że nasza energetyka oparta jest na źródłach konwencjonalnych, w interesie Polski leżą działania proekologiczne prowadzące do oszczędzania energii, z czym nie zawsze zgadzają się rządy państw zachodnioeuropejskich, stawiające bardziej na redukcję emisji CO 2. Trwają również prace legislacyjne i ustalanie priorytetów krajowych. Dotychczas podstawowym problemem był m.in. brak rozporządzeń do ustawy z 15 IV 2011 r. (Dz. U. nr 94, poz. 551) o efektywności energetycznej, co w praktyce czyniło jej zapisy martwymi. Istotnym elementem tego aktu prawnego jest m.in. system białych certyfikatów, który ma prowadzić do zwiększenia oszczędności energii przez odbiorców końcowych i urządzenia oraz do zmniejszenia strat energii w przesyle i dystrybucji. Za inwestycje przedsiębiorcy mieli otrzymywać certyfikaty w wyniku przetargów ogłaszanych przez Urząd Regulacji Energetyki. Mieli nimi handlować na giełdach towarowych i rynkach regulowanych. Musieli jednak wcześniej przedstawić wyniki audytu, a w tej chwili nie ma jeszcze... ani jednego audytora efektywności energetycznej. Ustawa przewidywała, że będzie to zawód regulowany, ale zabrakło przepisów ws. szkoleń i egzaminów. Zgodnie z obecną deregulacyjną polityką rządu audyty po zbliżającej się nowelizacji staną się domeną swobodnej działalności gospodarczej. Dla branży budowlanej istotny jest fakt, że jednym z filarów gospodarki efektywnej energetycznie pozostaje wsparcie projektów związanych z oszczędnością energii w budynkach, za które inwestorzy mogą otrzymać od państwa 20% zwrotu kwoty kredytu. Na program termomodernizacji, o którym już pisaliśmy, od 1999 do 2010 r. przeznaczono blisko 1 mld 80 mln zł. Zupełną nowością jest za to zapowiedziany przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej program dopłat do energooszczędnych lokali. Osoba fizyczna, która buduje energooszczędny dom jednorodzinny lub planuje kupić mieszkanie w efektywnym energetycznie budynku, od 2013 r. może uzyskać od NFOŚiG do 40 tys. zł dofinansowania. Projekt wzorowany jest na bardzo popularnym programie 45-procentowych dopłat do kredytu na zakup i montaż kolektorów słonecznych oraz na programie dofinansowania budowy przydomowych oczyszczalni ścieków. Szacuje się, że do 2018 r. fundusz dopłaci przyszłym właścicielom przynajmniej 16 tys. domów i mieszkań. Obok oszczędności energii jednym z celów programu jest stymulowanie rozwoju kompetencji w dziedzinie budownictwa energooszczędnego, począwszy od fazy projektowania. Jak przewiduje Związek Banków Polskich, zaplanowane 300 mln zł dotacji uruchomi wielomiliardowe środki w przeżywającej od lat trudności mieszkaniówce. Do końca wakacji potrwają konsultacje, które dotyczą przede wszystkim sposobów weryfikacji energooszczędności lokalu. Planowane jest również wsparcie rozwoju transportu szynowego i budowy inteligentnych budynków. Wiele wskazuje więc na to, że choć przedsięwzięcia w zakresie zwiększania efektywności energetycznej nie osiągnęły jeszcze etapu dojrzałości, stanowić będą w najbliższym czasie istotny czynnik rozwoju polskiej gospodarki, co jawi się jako dobra perspektywa także dla budownictwa. Potrzeby, a zarazem potencjał, są duże efektywność energetyczna w Polsce jest trzy razy niższa niż w najbardziej rozwiniętych krajach europejskich i dwa razy niższa niż średnia w krajach UE. Warto jednak podkreślić, że już w tej chwili jak deklaruje Edward Słoma, zastępca dyrektora Departamentu Energetyki Ministerstwa Gospodarki jesteśmy na dobrej drodze ku gospodarce oszczędnej energetycznie. Polsce udało się osiągnąć oszczędność energii na poziomie 5,9% w stosunku do lat , które stanowią bazę dla 9-procentowego wyniku, które zobowiązaliśmy się osiągnąć do 2016 r. W minionym dziesięcioleciu energochłonność polskiego PKB spadła prawie o 33%. magazyn dla klientów Lafarge Cement 7

8 ROZMOWY PRZY PRACY Wyszukujemy nisze rynkowe Rozmowa z Adamem Słomą, prezesem zarządu firmy Budwal Redakcja: Czym zajmuje się firma Budwal? Adam Słoma: Od ponad 19 lat zajmujemy się przede wszystkim dystrybucją materiałów budowlanych. Oczywiście nie tylko je sprzedajemy, lecz także obsługujemy prowadzone w naszej okolicy inwestycje oraz rynek rolnictwa, na którym prowadzimy sprzedaż nawozów i węgla. Ten ostatni aspekt naszej działalności jest niezwykle istotny w okresie zimowym, kiedy branża budowlana znacznie zwalnia obroty. R.: W jaki sposób ugruntowali Państwo swoją pozycję na rynku? A. S.: W sporcie mawia się, że o sukcesie w 10% decyduje talent, natomiast w powodzeniu całego przedsięwzięcia kluczowa jest cała reszta. Na pozostałe 90% składa się praca, praca i jeszcze raz praca. Wydaje mi się, że bardzo podobne zasady rządzą biznesem. Naturalnie, trzeba mieć predyspozycje do prowadzenia pewnych działań, konieczne jest jeszcze szczęście, ale to, co tak naprawdę decyduje o sukcesie, to zaangażowanie. Dlaczego więc Budwal osiągnął swoją pozycję? Bo przez cały okres działalności intensywnie na to pracowaliśmy. R.: Działają Państwo w branży już prawie dwie dekady. Proszę opowiedzieć, jak zmieniała się sytuacja rynkowa w ciągu tych lat. A. S.: Z największym sentymentem wspominam początki naszej działalności, kiedy wszystkiego musieliśmy się uczyć. Bywało i tak, że rady dawali nam Firma Budwal powstała w 1993 r. w Sierpcu. Obecnie prowadzi działalność handlową polegającą na dystrybucji materiałów budowlanych: stali, węgla i nawozów na lokalnym rynku detalicznym oraz w sprzedaży hurtowej poprzez sieć partnerów handlowych. Budwal obsługuje również inwestycje, dostarczając towary bezpośrednio na budowę. Spółka posiada własną bazę transportową i trzy oddziały specjalizujące się w obsłudze rynku rolnego. Więcej informacji na stronie: [ nasi klienci. Dziś taka sytuacja jest nie do pomyślenia. Osobiście jestem pod ogromnym wrażeniem, że w tak krótkim czasie dokonał się olbrzymi postęp nie tylko w branży budowlanej, lecz także w rozwoju naszego kraju. Dzisiejsze czasy nie należą do najłatwiejszych, ale czerpię wielką radość z możliwości obserwowania tych wszystkich zmian. R.: Proszę opowiedzieć o współpracy z firmą Lafarge Cement. A. S.: Z Lafarge Cement współpracujemy od początku obecności tej firmy na rynku polskim i zaliczamy ją do naszych strategicznych dostawców. Dużo się od nich nauczyliśmy, wiele podpatrzonych procedur wprowadziliśmy do naszej organizacji. Osobiście bardzo cenię przede wszystkim kontakty i relacje, które przez te lata współpracy udało się nam wypracować. Na koniec dodam, że zrobimy wszystko, aby naszą współpracę nie tylko kontynuować, ale przede wszystkim poszerzać i pogłębiać. R.: Rynek budowlany stał się w ostatnim czasie nieco mniej przewidywalny. Jak przygotowują się Państwo do zmian, które będą zachodziły w najbliższym czasie? A. S.: Dzisiejsza sytuacja rynkowa i perspektywa dwóch lub trzech najbliższych lat budzi pewne obawy. Może się pojawić zagrożenie nie tylko dla nas, lecz także dla naszych partnerów handlowych. Staramy się zatem ograniczać ryzyko, zwłaszcza na płaszczyźnie zatorów płatniczych. Cały czas monitorujemy sytuację i w zależności od oceny skali ryzyka podejmujemy stosowne decyzje. Drugim elementem, który daje możliwości, jest wyszukiwanie nisz rynkowych, na których możemy zaistnieć. Wbrew pozorom jest ich jeszcze sporo, a my staramy się je wykorzystywać. R.: Jakie plany na przyszłość bliższą i dalszą ma firma Budwal? A. S.: Myślę, że w obecnej sytuacji jest to kluczowe pytanie, które stawia sobie każda organizacja. Najkrócej mówiąc, chcemy przetrwać ten trudny czas. Zawsze mówię swoim współpracownikom, że najlepszym nauczycielem jest życie i często ono przynosi nam najlepsze rozwiązania. Sam patrzę w przyszłość z optymizmem, czego wszystkim Państwu życzę, a o naszych planach biznesowych wolę nie mówić, aby nie zapeszyć. 8 CEM&TY

9 ROZMOWY PRZY PRACY Zmiany na plus Rozmowa z Franco De Binem, dyrektorem generalnym firmy General Beton Redakcja: Proszę przedstawić firmę General Beton. Franco De Bin: Zajmujemy się produkcją betonu od ponad 18 lat. Mamy rozbudowaną sieć, która obejmuje sześć punktów produkcyjnych w Łodzi, Piotrkowie Trybunalskim, Krakowie, Katowicach, Woli Zaradzyńskiej i Niepołomicach. Rocznie produkujemy około 300 tys. m³ betonu. Naszymi klientami są firmy działające w segmencie budownictwa mieszkaniowego i przemysłowego. Dostarczamy beton do budowy obiektów o największych kubaturach osiedli, biurowców czy obiektów sportowych. R.: Zajmują się Państwo produkcją betonu oraz zapraw, świadczą usługi z zakresu badań laboratoryjnych i dostaw towaru do klienta, posiadają specjalistyczny sprzęt do przewozu i pompowania betonu, wydają atesty na beton i deklaracje zgodności z normami. Czy w produkcji betonu można robić coś więcej? F. D. B.: Głównym obiektem naszych zainteresowań od zawsze był beton, zatem naturalnie wyszło, że specjalizujemy się w tym, co jest związane z jego produkcją. Każdy aspekt naszych działań ma na celu produkcję towaru najwyższej klasy. Nie ustajemy w wysiłkach, by być w tym coraz lepsi. R.: Co według Pana jest największym sukcesem firmy General Beton? F. D. B.: Najważniejsze jest to, że utrzymujemy dobrą pozycję na rynku już bardzo długo. Zaczynaliśmy jako niewielka firma, a dziś należymy do najważniejszych graczy w naszych regionach. Wyrobiliśmy sobie przez ten czas markę, która niesie za sobą pewne standardy i gwarantuje stabilność działań. To dla nas prawdziwy sukces. Firma General Beton zajmuje się kompleksową produkcją betonu i zapraw. Sześć oddziałów w Łodzi, Piotrkowie Trybunalskim, Krakowie, Katowicach, Woli Zaradzyńskiej i Niepołomicach dostarcza beton do kluczowych inwestycji prowadzonych na terenie środkowej i południowej Polski. Więcej informacji na stronie: [ i systemy produkcji nie ustępują obecnie zachodnioeuropejskim. Bez problemu możemy stawać w szranki z najlepszymi. R.: Od kiedy współpracują Państwo z firmą Lafarge? Jak przebiega ta współpraca? F. D. B.: Z firmą Lafarge Cement współpracujemy od ponad 6 lat, z obustronną satysfakcją. Firma Lafarge zna nasze potrzeby i jest świadoma obecnych możliwości rynkowych. Darzymy się zaufaniem. W dzisiejszych czasach w relacjach biznesowych to niezwykle ważne. R.: Jesteśmy już po zakończeniu Euro Rynek ulegnie zmianom. Jak to wpłynie na sytuację General Beton? F. D. B.: Ostatnie dwa lata przyniosły bardzo wiele pracy. Duże inwestycje wymagały zwiększenia naszych mocy produkcyjnych. To zrozumiałe, bo przygotowania do mistrzostw szły pełną parą. Po ich zakończeniu nie należy spodziewać się z dnia na dzień gwałtownego spadku liczby zleceń. Wiele realizacji jest jeszcze w toku, choć następny rok przyniesie osłabienie koniunktury. Obecnie przeprowadzamy gruntowną analizę rynku, sprawdzamy, jakie będą możliwości, ponieważ chcemy się dobrze przygotować do nadchodzących zmian. Nie ma co załamywać rąk, jest jeszcze naprawdę dużo do zrobienia. R.: Pochodzi Pan z Włoch. Czy był Pan w tym kraju związany z branżą budowlaną? Jeśli tak, to jakie są różnice w porównaniu z rynkiem polskim? F. D. B.: Działam w branży budowlanej już od 25 lat, wiem, jak ona funkcjonuje nie tylko we Włoszech, bo pracowałem również w innych krajach. W Polsce jestem od ponad 8 lat i muszę powiedzieć, że w ciągu mojego pobytu bardzo wiele się zmieniło. To, oczywiście, zmiany na plus. Jest lepiej zarówno pod względem technicznym, jak i jakościowym. Polskie technologie magazyn dla klientów Lafarge Cement 9

10 bezpiecznie z lafarge Bezpieczeństwo z perspektywy pracodawcy i pracownika Dotychczas skupialiśmy się przede wszystkim na tym, jak należy organizować i wykonywać roboty budowlane, aby uniknąć ryzyka wystąpienia wypadku lub chorób zawodowych. Co jednak, jeśli przychodzi nam pracować na placu budowy, który w dziedzinie bhp daleki jest od ideału i nikt nie zamierza tego stanu zmienić? Co wolno pracownikowi, gdy zagraża mu niebezpieczeństwo, co zaś grozi pracodawcy za dopuszczenie do takiej sytuacji? Prawa pracownika Pracownik odpowiedzialny jest za przestrzeganie przepisów i zasad bhp na swoim stanowisku pracy w zakresie swoich obowiązków. Ma prawo powstrzymać się od wykonywania pracy (po uprzednim zawiadomieniu przełożonego), jeśli jej warunki są niezgodne z normami bezpieczeństwa i stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla jego zdrowia lub życia oraz wówczas, kiedy wykonywane przez niego czynności stwarzają niebezpieczeństwo dla innych osób. Jeżeli samo powstrzymanie się od pracy nie likwiduje zagrożenia, pracownikowi wolno się również oddalić z niebezpiecznego miejsca. Ponieważ czynniki ryzyka mogą się także pojawić już w trakcie wykonywania pracy, w obliczu bezpośredniego zagrożenia zdrowia czy życia pracownik ma ją prawo przerwać i odejść w bezpieczne miejsce zgodnie z instrukcjami przełożonego. Jak widać, art. 209 i 210 Kodeksu pracy regulują to, co podpowiada zdrowy rozsądek nikt, kto stwierdzi, że znalazł się w niebezpieczeństwie, nie musi trwać na stanowisku. Inna rzecz, że po pierwsze pracownik może nie rozpoznać zagrożenia na skutek braku przeszkolenia, po drugie może świadomie się na nie godzić, bo skłania go do tego... rzeczywistość ekonomiczna: groźba utraty pracy. Z tego właśnie względu w trosce o interesy pracowników prawo okazuje się bardzo surowe dla pracodawców, którzy lekceważą sprawy bezpieczeństwa, czy to przez zaniedbanie, czy bo zdarzają się i takie przypadki zupełnie celowo: dla oszczędności. Odpowiedzialność pracodawcy W najogólniejszym wymiarze pracodawca zobowiązany jest chronić zdrowie i życie pracowników, zapewniając im bezpieczne i higieniczne warunki pracy z odpowiednim wykorzystaniem osiągnięć nauki i techniki. Musi również prowadzić regularne szkolenia z zakresu bhp. Warto pamiętać, że zakresu odpowiedzialności pracodawcy nie umniejszają w żadnym stopniu obowiązki pracowników czy też oddelegowanie zadań służb bhp specjalistom z zewnątrz. Za różnego typu zaniedbania w dziedzinie bezpieczeństwa pracodawca ponosi trojakiego typu konsekwencje. a) odpowiedzialność wykroczeniowa (art. 283 Kodeksu pracy) Odpowiedzialności wykroczeniowej, zagrożonej karą grzywny, podlegają osoby, które: î odpowiedzialność ogólna 1. mimo że są odpowiedzialne za stan bhp w zakładzie pracy lub kierują pracownikami, nie przestrzegają przepisów bądź zasad bhp. î zaniedbanie zgłoszeń 2. wbrew obowiązkowi nie zawiadomią w terminie 30 dni inspektora pracy i inspektora sanitarnego o miejscu, rodzaju i zakresie prowadzonej działalności, a także o zmianie technologii, jeżeli może ona powodować większe zagrożenie dla zdrowia pracowników. î nieodpowiedni projekt 3. wbrew obowiązkowi nie zapewniają, by budowa lub przebudowa obiektu budowlanego albo jego części z pomieszczeniami pracy realizowana była wg projektów uwzględniających wymagania bhp i zaaprobowanych przez uprawnionych rzeczoznawców. î niezgodne z normą urządzenia 4. wyposażają stanowiska pracy w maszyny i inne urządzenia techniczne, które nie spełniają wymagań w zakresie oceny zgodności. î niezgodne z normą środki ochrony 5. dostarczają pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które nie spełniają wymagań dotyczących oceny zgodności. î niebezpieczne materiały itp 6. stosują: materiały/procesy technologiczne bez ustalenia stopnia ich szkodliwości dla zdrowia pracowników oraz podjęcia odpowiednich środków zapobiegawczych; środki chemiczne nieoznakowane w sposób widoczny i umożliwiający ich identyfikację; niebezpieczne substancje i preparaty chemiczne nieposiadające kart charakterystyki, a także opakowań zabezpieczających przed ich szkodliwym działaniem, pożarem czy wybuchem. î zatajanie wypadków/chorób 7. nie zawiadamiają inspektora pracy, prokuratora lub innego właściwego organu o śmiertelnym, ciężkim lub zbiorowym wypadku przy pracy, jak również o każdym innym wypadku, który wywołał wymienione skutki, mającym związek z pracą, jeżeli może być uznany za wypadek przy pracy; nie zgłaszają choroby zawodowej albo podejrzenia takiej choroby; nie ujawniają wypadku przy pracy lub choroby zawodowej albo przedstawiają niezgodne z prawdą informacje dotyczące takich wypadków i chorób. î lekceważenie nakazu 8. nie wykonają w wyznaczonym terminie nakazu inspektora pracy. 10 CEM&TY