Niepełnosprawni w Warszawie potrzeba integracji

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Niepełnosprawni w Warszawie potrzeba integracji"

Andrzej Majewski
8 lat temu
Przeglądów:

1 Niepełnosprawni w Warszawie potrzeba integracji Piotr Todys Komisja Dialogu Społecznego do Spraw Niepełnosprawności Fundacja Na Rzecz Transportowych Usług Specjalistycznych Dla Niepełnosprawnych

2 Integracja społeczna wyzwania dla Warszawy

3 Niepełnosprawni obywatele Warszawy powinni mieć taki sam dostęp do usług, informacji, edukacji, kultury, przestrzeni publicznej, jak pozostali mieszkańcy miasta. Obecna sytuacja jest dyskryminująca. Brak programu czy planu działań Warszawy na rzecz włączania osób niepełnosprawnych Brak Powiatowego Programu Działań na rzecz Osób Niepełnosprawnych

4 Społeczna Strategia Warszawy będzie wyznaczać ogólne kierunki, potrzebne będzie tworzenie szczegółowych planów działań. WaŜny będzie harmonogram i budŝet planowanych działań. Konieczne jest podejście międzywydziałowe, gdyŝ rozwiązania wielu problemów nie da się sprowadzić do kompetencji jednego wydziału Niewiadoma liczba osób niepełnosprawnych w Warszawie, wycinkowa znajomość problemów

Konieczne jest podejście międzywydziałowe, gdyŝ rozwiązania wielu problemów nie da się

5 Problemy zgłaszane przez organizacje pozarządowe uczestniczące w pracach Komisji Dialogu Społecznego do Spraw Niepełnosprawności

6 Nie podmiotowe traktowanie przez urzędy i instytucje osób niepełnosprawnych - dominuje postawa zaopiekowania się niepełnosprawnymi, a nie promowania samopomocy i zaradności Utrudniony dostęp do edukacji masowej dla dzieci niepełnosprawnych, niewystarczająca liczba miejsc w przedszkolach Niewłaściwa kwalifikacja dzieci niepełnosprawnych do szkół: częste wskazania na szkoły specjalne Mała liczb szkół i klas integracyjnych

edukacji masowej dla dzieci niepełnosprawnych, niewystarczająca liczba miejsc w przedszkolach Niewłaściwa

7 Opieka zdrowotna dla osób niepełnosprawnych: brak dobrej diagnostyki, brak specjalistycznych gabinetów. Bariery techniczne i architektoniczne (całych ciągów komunikacyjnych) w przestrzeni miasta, urzędach i budynkach uŝyteczności publicznej Niedostateczne wsparcie w postaci asystentów Brak lokali miejskich na prowadzenie działań na rzecz osób niepełnosprawnych

Bariery techniczne i architektoniczne (całych ciągów komunikacyjnych) w przestrzeni

8 Niedostosowany transport miejski, brak planowania transportu o charakterze systemowym, konieczność dostosowania do potrzeb róŝnych grup niepełnosprawnych: niesprawnych ruchowo, głuchych, niedowidzących, niewidomych. Opieka nad niesamodzielnymi osobami niepełnosprawnymi po śmierci rodziców: brak specjalistycznych domów pomocy społecznej mogących zapewnić opiekę na właściwym poziomie, zgodnym z oczekiwaniami rodziców. Brak mieszkań chronionych, mieszkań komunalnych, a takŝe moŝliwości wynajmu mieszkań komunalnych dostosowanych do potrzeb niepełnosprawnych

Opieka nad niesamodzielnymi osobami niepełnosprawnymi po śmierci rodziców: brak specjalistycznych domów pomocy społecznej mogących zapewnić

9 RóŜnice w stopniu zaspokajania potrzeb niepełnosprawnych w poszczególnych dzielnicach Wielu niepełnosprawnych, mimo Ŝe są oferty pracy, nie chce podejmować pracy z braku kompetencji społecznych wskutek długoletniego wykluczenia społecznego i z lęku przed utratą renty Oferty pracy niezgodne z aspiracjami osób niepełnosprawnych Szkolenia dla słuŝb miejskich do obsługi niepełnosprawnych klientów: kierowców i motorniczych, urzędników, słuŝb porządkowych, pracowników socjalnych

społecznego i z lęku przed utratą renty Oferty pracy niezgodne z aspiracjami osób niepełnosprawnych Szkolenia dla słuŝb

10 Konieczność uwzględniania potrzeb róŝnych grup osób niepełnosprawnych we wszelkich działaniach ich dotyczących.

11 Obowiązek podejmowania działań władz miasta na rzecz osób niepełnosprawnych powinien mieć swoje odzwierciedlenie w prawie lokalnym, dokumentach programowych. Przy realizacji wszelkich działań władz związanych pośrednio i bezpośrednio z problematyką niepełnosprawności (np. stanowienie prawa lokalnego, dokumentów programowych, programów szkoleń, zakresu problemowego kampanii informacyjnych) powinny być brane pod uwagę potrzeby wszystkich grup osób niepełnosprawnych (np. osób niewidomych, upośledzonych umysłowo, niesprawnych ruchowo).

Przy realizacji wszelkich działań władz związanych pośrednio i bezpośrednio z problematyką niepełnosprawności (np.

12 Konsultacje społeczne powinny dotyczyć wszelkich działań władz lokalnych związanych pośrednio i bezpośrednio z problematyką niepełnosprawności Powinny istnieć programy egzekwujące dostosowanie do potrzeb wszystkich grup osób niepełnosprawnych wszelkich obiektów podlegających administracji publicznej, środków komunikacji publicznej i innych miejsc uŝyteczności publicznej

egzekwujące dostosowanie do potrzeb wszystkich grup osób niepełnosprawnych wszelkich

13 Powinny istnieć programy zachęcające prywatnych właścicieli: nieruchomości uŝytkowanych publicznie (np. wielorodzinnych budynków mieszkalnych, sklepów, kawiarni, obiektów sportowych), środków komunikacji miejskiej i innych miejsc uŝyteczności publicznej, do dostosowywania ich do potrzeb wszystkich grup osób niepełnosprawnych. Osoby niepełnosprawne i ich rodziny lub opiekunowie powinny mieć dostęp do zrozumiałej dla nich wszelkiej informacji, której dostarczycielem jest samorząd lokalny, takŝe takiej, która nie dotyczy problematyki niepełnosprawności.

publicznej, do dostosowywania ich do potrzeb wszystkich grup osób niepełnosprawnych.

14 Piotr Todys

Podobne dokumenty

UCHWAŁA Nr 198/XXXVI/2002 Rady Powiatu Bydgoskiego z dnia 25 kwietnia 2002 roku

Zał 1 UCHWAŁA Nr 198/XXXVI/2002 Rady Powiatu Bydgoskiego z dnia 25 kwietnia 2002 roku w sprawie: Ramowego programu działań na rzecz osób niepełnosprawnych dła Powiatu Bydgoskiego na rok 2002 i na lata