Pieśni z kartek Nasutów 2019

Transkrypt

1 Piśni z kartk Nasutów 2019

2

3 1. Oj-cow-ski się, dzi - ci - no, pir-wszy 3. Tu - taj na każ - dym kro - ku dom to i-stny 2. Tuś 4. A gdy ci przyj-dzi wy-nijść 1. Ojcowski dom Cho-ciaż-byś się u - czy - ła Bo - ga prz-szdł ca - ły Tuś Tu - taj w za - ba - wach cią-głycci - Oj - co-wski dom, dzi - no Cho-ciaż-byś się u - czy - ła Bo - ga prz-szdł ca - ły Tuś Tu - taj w za - ba - wach cią-głycci - Oj - co - wski dom, dzi - no raj, - raz cię stąd świat, znać, ci mij dar do o- i Oj - ma - czy świat, znać, ci mij Sł. i muz. Jan Kubisz ( ) opr. J. Łysiak ca ni - bi - ski - tki u - śmich - nę - oj - co - wski strzl o-djść w świat da - - ni znaj-dzismo - dlić tuś dni two - j w pa-mię - ci ni znaj-dzismo - dlić tuś dni two - j w pa-mię - ci pię-knij-szsiza - czę - - mło-dtwj na bi - wi- pię-knij-szsiza - czę- mło -d bi- twj na wi- go, ła; gły, ki: go! ła. gły. ki. go! ła. gły. ki. Jan Kubisz (ps. Ślązak ) nauczycil, pota, pamiętnikarz, polski działacz narodowy Śląska Ciszyńskigo. Ur. się w chłopskij rodzini. Uczył się w gimnazjum wanglickim i sminarium dla nauczycili w Ciszyni. W latach był nauczycilm w Gnojniku (Zaolzi). Aktywni uczstniczył w działalności: Czytlni Ludowj w Ciszyni, Towarzystwa Ewanglickij Oświaty Ludowj, Polskigo Towarzystwa Pdagogiczngo. Pod wpływm pozji Adama Mickiwicza, pisał utwory opiwając piękno rodzinnj zimi, przpojon uczuciami patriotycznymi i rligijnymi. 1

4 przy nim bniu-chnj Dzia - t - czki, A Chry- stus I ja - ko 2. Chrystus i dzici po - u- co na spu - ścił rz - cz, 4. A co słoń - c lu sta zżę - ja - oj - com po - gła -dzi cha - ty ty sną łan dłoń swym swj, Pan, Mu i wy - a dro - szły i 1. Siadł w szcz-rysną 2. Ci - się Chry-studo nóg or - tj szak cz - mat - kom złoć - ci ja - sny włos, to na bo - la - sy: dzi, po - ni - z miagłó -wki dzia-twy sta zbi - rać kło -sy. gła-dzi. 3. Ro-śnij- ci, gwia-zdy Mu ską do - ci - chę... strz - chę! ko - ła 2

5 sy - pią się na kształt zło - tych ros na po-chy - lo - n czo - ła. 5. Lcz wpośród dzici była tam Sirotka jdna mała I słysząc to, co Chrystus rzkł, W t słowa się ozwała: 6. - A ja ni będę, Pani, rość, Bo na co to i komu? Ojca ni matki ni mam już, A takż ni mam domu Lcz Chrystus rzkł: - Zaprawdę wam Powiadam, moj dziatki: Ni jst sirotą żadn z was, Choć ni ma ojca, matki. 8. Bo ojcm mu jst nibios Pan, A matką zimia miła, Co go zbożami swoich pól Jak mlkim wykarmiła. 9. A domm mu jst cały świat Bz granic i bz końca, Gdzi tylko sięgni jgo myśl Jak złota strzała słońca. 10. A poln kwiaty - t są mu Siostry i bracia mili, A przyjacilm jst mu ptak, Co na gałązc kwili A towarzyszm jst mu zdrój, Co idzi aż do morza, A przwodnikim w domu tym Ta jasna, młoda zorza. 12. Dla nich wam w siły, w cnotę rość, Dla nich być chlubą trzba, Bo każdy z was tu synm jst Tj zimi - tgo niba! Maria Konopnicka, Chrystus i dzici Pozj, część II, dla dzici do lat 10, Wydawnictwo M. Arcta, Warszawa

6 Bz 3. Cóż to w cichych chwilach nocy Cóż to w ci - chych W ci - chych prz - stan - ku chwi - lach no - chwi - lach cią - gl pu - ka, cy w tobi pu - cz - góż to jst Cią - gl - to pu ka pu - ka ka jst tak? tak? znak? znak. Ni mów, ż ni To to pul - su bi - ci, puls twój, mu - sisz głę - głę - bij bij iść; idź. Zbaw - ca Zbaw - twój ca ko - ła-cz, pro - pro - si: si: Po - zwól Po - w sr - c zwól wnijść. wnijść. 2. Szybkim krokim śmirć przychodzi do pałaców, chat, [Szybkim krokim śmirć do chat] ni pukając, ni pytając, zrywa życia kwiat. [Ni pytając, zrywa kwiat] Al Jzus czka, czka, aż otworzysz drzwi, [Jzus czka, otwórz drzwi] gdy ni wpuścisz idzi dalj, wtnczas biada ci! [Gdy ni wpuścisz, biada ci] 3. Będzisz ty na dworz wzywał, prosił: Wpuść mię, wpuść! [Będzisz wzywał: Wpuść mię, wpuść] Ręc będzisz załamywał, rozpacz będzi róść. [Twoja rozpacz będzi róść] Czyś zapomniał, kto na dworz musiał długo stać? [Kto na dworz musiał stać] Pan, co z tobą chciał się złączyć, już cię ni chc znać! [Pan już cibi ni chc znać] 4

7 4. Wszystki moj źródła w Tobi są Ni A - w wy - ni mo - w piś - wi niach Skry - jsz, Pa - ni, pod słów ży - o - mo - dli - twy cia du - szy pi - ką mj swj swą Wszy-stki mo- j źró - dła w To-bi są. w To-bi są. 2. Ni w życzniach mam tu pokój swój. I ni daj go los szczęsny mój. Jdna piśń prznika duszę mą Wszystki moj źródła w Tobi są. 3. Widzisz sam kłopoty i żal mój, Dajsz srcu mmu pokój swój. Tobi, Boż, niosę duszę swą Wszystki moj źródła w Tobi są. 4. Ujawniłś swj miłości dar. Radość moja w srcu jst bz miar. W puszczy sławić będę miłość Twą Wszystki moj źródła w Tobi są. 5. Zwsząd grozi niprzyjaciół złość, Lcz obrony mam w mym Panu dość. Moc zwycięstwa, to jst wolą Twą Wszystki moj źródła w Tobi są. 6. Tyś pokojm i opoką mi, Ni zaszkodzą mi tu ludzi źli. W Tobi wiczną mam już radość mą Wszystki moj źródła w Tobi są. 5

8 a Gdy 5. Ni upadaj na duchu za z-wsząd o-gar-ną cię znów do-świad-cz-nia i mo-cy ni sił, kro-pla kro-plą twój ki-lich cir-pi-nia pić bę-dzisz jak Zbaw-ca twój w wal-c ni bę-dzisz miał tż w ży-ciu pił - na i ni Ni u - pa-daj du-chu tru-dom zło-rzcz, bo wia-ra u-su-ni j prcz. 2. Dosięgni cię w życiu jakowaś utrata, Ni płacz bznadzijni po nij ani raz, Bo widz, ż od Boga cię czka zapłata, Którą ci Bóg odda w przznaczony czas Ni upadaj na duchu i trudom ni złorzcz, Nadzija usuni j prcz. 3. A wnt, gdy tw src tęsknota opadni, Gdy przyjdą bolsn, płn smutku dni, A chmura cimności twą duszę ogarni I ni wisz, czy żyjsz, czy tż ci się śni Ni upadaj na duchu i trudom ni złorzcz, Bo miłość usuni j prcz. 6

9 Wśród po - Rfrn Swj sw 6. Wśród życia burz ży-cia burz ku świa-tłu wciąż, pil - grzy-mi zim-ski, śmia-ło dą - żaj dzil-ni, praw-dą gór-nych sfr, sr-c z ni-bm mi-ło-ścią żyj i i do dąż, tchnij. w in-nych du-cha praw-dy łód-ki śmia-ło sam moc-no uj-mij str śmia-ło płyń sil-ni zwiąż, tam, gdzi jst świa-tło pra-wdy dąż. 2. Omijaj cimność, mijaj mrok, ku światłu tylko zwracaj krok, miłości w duszy roznić żar, ni zwabi cię światowy czar. 3. W niwolę ducha ni daj skuć, bo duch się wolnym musi czuć, jśli się w górę pragnisz wzbić, na zimi musisz prawdą żyć. 4. Kochać i cirpić wciąż się ucz, bo to do światła prawdy klucz, a kidy cię ogarni noc, Pan do wytrwania da ci moc. 5. Z cimnością świata zawsz walcz, światłością ślady swoj znacz, wolą się Bożą zawsz rządź i sam dla innych światłm bądź. 6. Dla prawdy chętni życi daj, jak słodko dla nij cirpić znaj, kotwicę wiary w src włóż i płyń spokojni pośród burz. 7. Do końca życia wirni stój, nich cię ni słabi żadn znój, a wtdy Pan nagrodę da, ach, jak wspaniała prawda ta. 7

10 7. Dobry jst nasz Bóg Ni - o - raz czy Sły - Sły - szę szę chęć o - mam twar - z - z - wsząd: wsząd: wil - ty - ką mi po - pa - znać trzę Bo - wo - ży kół świat, rad. Do - Do - bry bry jst jst nasz nasz Bóg! Bóg! 2. Czasm, gdy na górę rankim wspinam się, szum przjrzystych zdrojów zastanawia mni. Zdroj szmrzą: Dobry jst nasz Bóg! Zdroj szmrzą: Dobry jst nasz Bóg! 3. Patrz, porann słońc ogrom złota śl, świat się z snu budzi, cho ciszę rwi. Nisi cho: Dobry jst nasz Bóg! Nisi cho: Dobry jst nasz Bóg! 4. Śpiw radosny płyni poprzz pola, las, moc śpiwaków śpiwa, wykrzykują wraz. Wykrzykują: Dobry jst nasz Bóg! Wykrzykują: Dobry jst nasz Bóg! 5. Bóg jst dobrotliwy, więc dziękuję Mu. W tym olbrzymim chórz głos nich zabrzmi twój, Śpiwaj głośno: Dobry jst nasz Bóg! Śpiwaj głośno: Dobry jst nasz Bóg! 8

11 Chry - stus Wicz - ni, ko - cha czu - l, 8. Tak kocha On nas sta - ni - l, zmir - wir - ni, ni, tak tak kocha kocha On! On! wę - zły ni są Szczę-ści świa-ta kró-tko-trwa-ł, lu-dzki sta-ł, On zaś ko - cha ży -ci ca - ł, Tak ko, cha On! 2. Duszę swoją za nas stracił, tak kocha On! Długi nasz krwią zapłacił, tak kocha On! Odtąd świata grzch zbawiony, każdy człowik wykupiony, Kto tą wiarą jst natchniony. Tak kocha On! 3. Kto tę wiarę chętni pozna, jak kocha On, Tn radości bzmiar dozna. Jak kocha On! Pan nasz, Jzus, Syn człowiczy wszystki nasz rany lczy; On nas zawsz ma w swj piczy. Tak kocha On! 4. Miłość Jgo jst gorąca, tak kocha On! On nikogo ni odtrąca, tak kocha On! On do sibi wszystkich wzywa, najgrzsznijszych On zdobywa, Dobroć Jgo nas porywa. Tak kocha On! 9

12 1. Ni 2. Ni - 3. Choć trwóż chaj ma Sło - słoń - sły - wa c szę O - J - A bi - zus, ki - tom cię brzmi 9. Ni trwóż się darmni t nich sło - się da - bu - rz dro - ga tni - ca świa - tłość dy mni jst ni śpiw mni się wa przy o - ra - r - mni, gro - żą, tru - dna, krz - pią za - ćmi, Oj - ca: J - go two - ja, wz - wi to - bi pu - ści, do - ści: po - twj przd po wszak J - z to - bą wi - chry do - la po - w Bo - Sy - śród gu nu, za - bi - ni ży - u- z to - przz chmu - roz - ko - swj chwa - O On za- wszyswir - zus tki ny był wsz ją jst cia fność bą Bóg! tuż, zła, dróg. złóż. ja. ry szy ły tu ży -cia Zba-wcz mną jst po lśni: zdrój, tron, dni. twój. zgon. 10

13 Rfrn Ni, Tak mi ni mój j - stm Pan sam; ni, ni bi - cał: przy-o - Ni-gdy ni j - stm bę - dzisz tu sam. sam. Al ja ni jstm sam, bo Ojcic jst z mną (Jan 16:32). 11

14 1. Ni - Wy - Rfrn W tn bia-ńską ra-dość ry - wa 10. Nibiańska radość z bid, kraj, u - cu - dny czy-znę wi-dzi Wię - ksz-go szczę-ścia ni kraj znam ból, po - ja, w oj - jak w sr-cu mym prz - ży-wać da - j śmi-rza dą - żam być sr - cm w kró-l-stwi Pan. sam. ja. dnia. 2. O Pani Jzu, Zbawco mój, Racz przyjąć wdzięczność mą. Gdy brak pokoju w srcu mym, Ty z góry zsyłasz go. 3. Więc czkam, Pani, chwili tj, Gdy w górny wźmisz kraj. Porzucę zimię płną łz, Gdyż moim będzi raj. 12

15 1. Lu - du Wnt dla Rfrn Bądź Aż bo zni - Pań-ski czu - waj, bądź go-tta no - ci-bi dziń za - wi - - się kni chy - smu - li tku 11. Ludu Pański twój po - dziń, ciń, go - to - wy, Pan cię Zbaw- ca twój wo- wo- wy, wy, ni - więc chaj świa-tłgo - przy - tuj ła, bądź go - to - wy, Pan twój wo- ła, aż cię Zbaw- ca twój po - wo- czu - w kraj, waj, gdzi bo zni - się kni chy - li smut - ku pło-ni lam-py ła, ła czu - w kraj, tw. sw. dziń. ciń. waj gdzi 2. Nich pokora w srcu twym zamiszka, Bo przciwnik ni śpi twój. Czuwaj, gdyż tak łatwo prosta ściżka Zmini się w bolsny znój. 3. Bojuj śmiało, w modłach ni lniwy, Wszak za cibi Pan do krwi W Gtsman stoczył bój żarliwy, Nich więc lampa twa się lśni. 4. Czuwaj więc wybrany ludu Pański, Zbliża się wslny dziń. Wnt powita cię już zbór nibiański Wśród radosnych śpiwu brzmiń. 13

16 h 12. Birkat Kohanim J - Nich Tkst: Bmidbar 6,24-26 Ml. Chajim Jisral (uproszczona) A - cha sławi Cis - - do - naj Fis A - - do - D Cis Fis w - i naj cha cię, jisz - nich h ja - r A-do - naj Nich roz - ja - śni Pan m - r - strz - ż A w - jisz - m - i nich strz - cha cię, pa - ob - jisz - nich r - ż J - wa - r - ch - cha Nich ci bło-go - sławi wa - r - ch - ci bło-go - jisz - m - r - nich strz-ż m - r - strz-ż naw - l - li - cz nad To - bą cha cię. cha cię. cha 1. G Fis wi - - chu - n - ka nich ła -skaw bę - dzi. 2. G Fis wi - nich - chu - ła -skaw n - bę - ka dzi. 14

17 D ja - Nich ssa o - A- bró - do - ci naj Pan pa - o - naw bli - - cz l - sw cha Fis w - ja-sm l - cha sza - lom w-ji nich ci po - kój - sm l-cha sza - i nich ci po - kój da, h Fis h lom da. 15

18 13. Sidm Imion El Szad - daj A- do - naj i-a-o-u - i-a-o-u - i-a-o-u - i-a-o-u - El E-lo - ah E - lo - hai E-lo - him C - wa - ot i-a-o-u - El Szad - daj i-a-o-u - i-a-o-u - i-a-o-u - A - do - naj i-a-o-u - Sidm imion Boga, których ni wolno usunąć po napisaniu: 1. Adonaj (JHWH) 2. El-Szaddaj (Wszchmogący) 3. El (Bóg) 4. Eloah (Bóg) 5. Elohai (Bóg) 6. Elohim (Bóg) 7. Cwaot (Zastępów) i-a- o-u - 16

19 Piśni z kartk 1. Ojcowski dom Chrystus i dzici Cóż to w cichych chwilach nocy Wszystki moj źródła w Tobi są Ni upadaj na duchu Wśród życia burz Dobry jst nasz Bóg Tak kocha On Ni trwóż się darmni Nibiańska radość Ludu Pański Birkat Kohanim Sidm Imion Dlaczgo taki tytuł? Piśni odgrywają ważną rolę w tworzniu poczucia zarówno wspólnoty, jak i odrębności społczności rligijnych. Założycil kościołów zaraz na początku układali swoim wyznawcom śpiwniki, czyli zstawy naszych piśni. Często przjmowali j od poprzdników, al poprawiali tksty, układali j jakoś inaczj, dokładali now piśni, tak by wyrażały on charaktr i profil głoszonj nauki oraz zadań, jaki nowa grupa miała płnić. Ni inaczj było w przypadku ruchu badaczy Pisma Świętgo. Polscy wyznawcy w USA prztłumaczyli angilski śpiwnik Hymns of Dawn (Piśni Brzasku) i przkazali go współwyznawcom w międzywojnnj Polsc. Odtąd jdnak tradycja muzyczna polskich badaczy zaczęła żyć swoim własnym życim. Wyznawcy tgo ruchu, podobni jak wszyscy chrzścijani, lubili śpiwać. Zwłaszcza na większych spotkaniach, gdy do dyspozycji były długi wiczory, chętni radowano się śpiwm. Wtdy tż pojawiali się animatorzy, którzy wprowadzali do rprtuaru piśni spoza śpiwnika Brzasku gdziś zasłyszan lub tż osobiści ułożon. Poniważ trudno było w tamtych czasach taki piśni utrwalić drukim, przpisywano ich tksty i rozdawano j na kartkach. Mlodi przchowywan były wyłączni w pamięci co bardzij muzykalnych wyznawców. W domach piśni t były dalj przpisywan i dokładan do zbiorów kartk, któr każdy badacz woził z sobą, by wiczorami, gdy ktoś zapragnął zaśpiwać jakąś piśń z kartk, móc szybko sięgnąć po jj tkst. Niktór z tych tradycyjnych piśni zostały z czasm dołączon do drukowango śpiwnika Piśni Brzasku Tysiąclcia. Inn pozostały jdyni w wdzięcznj pamięci starszych osób. Kilka z nich udało nam się odtworzyć, opracować i umiścić w tym małym zbiorku. Z względu na opracowani cztrogłosow niktór tksty i mlodi zostały nico zminion. Przpraszamy więc tych, którzy pamiętają j w oryginalnj formi. Dołożyliśmy tż dwi piśni z całkowici innj tradycji, tak aby rozwój muzyczny ni ustawał. Mamy nadziję, ż t dawn piśni z kartk przyczynią się do spojnia uczuć równiż i naszych pokolń społczności, którj duch kształtował się między innymi poprzz piśni.