Łódź trzeba zacząć od remontu silnika

Transkrypt

1 Łódź trzeba zacząć od remontu silnika Kiedyś mieliśmy wrażenie, że można góry przenosić. Teraz trudniej nam uwierzyć w nasze miasto mówią łodzianie, twórcy magazynu Purpose - Przedsiębiorczość w Kulturze Agnieszka Urazińska: Czytelników macie w całym kraju i za granicą, ale w Purpose sporo jest Łodzi. Dla kogo piszecie? Maja Ruszkowska-Mazerant*: W wykształceniu na Akademii Sztuk Pięknych jest pewna luka. Nie ma wprowadzania na rynek, zachęcania do przedsiębiorczości. Absolwenci potrzebują znajomości podstaw funkcjonowania rynku. My pokazujemy różne ścieżki zawodowe. Artyści mogą stać się na przykład właścicielami firm, freelancerami, pracownikami instytucji kultury, organizacji kulturalnych. Nasz magazyn, a właściwie serwis internetowy, który bywa też wydawnictwem papierowym, jest adresowany jest do ludzi ze świata kultury, studentów, także wykładowców, przedsiębiorców. Purpose powstaje w Łodzi, jesteśmy łodzianami, chcieliśmy pokazywać nasze miasto. Dlatego prawie w każdym numerze pojawia się tekst o Łodzi, łódzkie aktualności z obszaru kultury, przedsiębiorczości. Nie patrzycie Łódź przez różowe okulary. Dr Artur Zaguła**: Łódź jest niezwykła, mówię to, jako Łodzianin z wyboru i przekonania. Porównałbym ją do Nowego Jorku. Miasta są podobne strukturalnie, mają zbliżoną zabudowę, a swój dynamiczny rozwój oparły na napływowej ludności o wielokulturowym charakterze. Mają niepowtarzalny klimat i atrakcyjność, tyle że w przypadku Łodzi to wciąż jedynie potencjał. Może on zostać zrealizowany jedynie pod warunkiem istotnych reform w zakresie zarządzania miastem, takich jak te przeprowadzone prze Rudolfa Giuliani ego w Nowym Jorku. Póki co Łódź ma zniszczoną tkankę miejską i jest po prostu brudne. Maja Ruszkowska-Mazerant: - Kiedy w 2004 roku tworzyliśmy nasz magazyn, czuliśmy ogromną energię i zapał do działania na rzecz miasta. Może wynikało to z tego, że byliśmy bardzo młodzi, i mieliśmy wrażenie, że możemy góry przenosić. Ale kiedy, już jako przedsiębiorcy, rozpoczęliśmy pracę w mieście, okazało się że życie w Łodzi nie jest łatwe. Wynajęcie chociażby lokalu od miasta jest w Łodzi właściwie niemożliwe. O pomieszczenie na działalność firmy, przy ul. Piotrkowskiej, staramy się już od sześciu lat.. Policzyliśmy, że miasto przez opieszałość urzędników, którzy dopuścili do tego, że lokal o który staramy się od 6 lat stoi pusty straciło minimum PLN samego czynszu,

2 nie mówiąc o pensjach urzędników. Ostatnie informacje są takie, że lokal użytkowy zostanie zamieniony na mieszkalny. Jak żyje się w Łodzi? Maja Ruszkowska-Mazerant: Jesteśmy rodzicami 4,5-letniego Antosia. Niedawno przeprowadziliśmy się do centrum miasta i odkryliśmy, że tu nie ma zieleni, placów zabaw pustynia. Jako dziecko mieszkałam ma ul. Piotrkowskiej bawiłam się przy fontannie w pasażu Rubinsteina. Teraz ona jest tak brudna, że nie chcę żeby Antoś się do niej zbliżał. Na spacerach z dzieckiem najlepiej widać także, inny śmierdzący problem: psie kupy na trawnikach oraz chodnikach. Dr Artur Zaguła: Dla mnie główny problem Łodzi to fakt, że każda ekipa rządząca miastem ma własną, odmienną od poprzedników, koncepcję rozwoju. Nikt nie stara się pomyśleć strategicznie, w horyzoncie czasowym wykraczającym poza bieżącą kadencję. Miasto nie jest własnością rządzących, jest dobrem wspólnym mieszkających tu obywateli. Zawłaszczanie go przez kolejne ekipy rządzące, realizowanie głównie partykularnych interesów musi się skończyć, jeśli chcemy, aby Łódź żyła i rozwijała się. Ja prezydenta nie może być ponad ja miasta, a tak dotąd było. Nie mam wielkich nadziei na zmianę w najbliższym czasie, choć może się mylę. Problem identyfikacji z miastem można zauważyć także w środowisku związanym z kulturą. Jest ono głęboko podzielone, każdy stara się realizować jedynie własne interesy. Za mało jest współpracy i projektów tworzonych wspólnie przez kilka instytucji. Nie inaczej jest przy organizacji ważnych dla miasta imprez. Początkowy entuzjazm, zamienia się w końcu w egoistyczne budowanie własnej indywidualnej pozycji, albo grzęźnie w niemożności porozumienia się z urzędnikami miejskimi. Kilka tygodni temu zaproponowano Łodzi strategię marki opartą na przemysłach kreatywnych. To temat, którym zajmujecie się od dawna. Maja Ruszkowska-Mazerant: O przemysłach kreatywnych w Łodzi pisaliśmy w Purpose długo przed powstaniem strategii. Od marca 2009 do lutego 2010 byliśmy także pomysłodawcami i realizatorami programu Kreatywni Samozatrudnieni adresowanego do ludzi kultury i sektora kreatywnego. W programie na którego realizację zdobyliśmy z fundusze UE informowaliśmy jakie są możliwości zakładania własnej działalności gospodarczej, jakie wsparcie można uzyskać i gdzie go szukać. Pokazywaliśmy firmy

3 kreatywne na konkretnych przykładach. Program zdobył tytuł Najlepsza Inwestycja w człowieka 2010 w konkursie Ministerstwa Rozwoju Regionalnego, prezentowany był przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych jako dobra praktyka promująca polski sektor kreatywny A gdyby spytał? Maciej Mazerant: To odpowiedziałbym, że na taki dokument za wcześnie. Uważam, że największy problem ze strategią marki Łódź to fakt, że w ogóle powstała. Jak Łódź ma się definiować, skoro wciąż nikt nie wie, w jaką stronę powinna się rozwijać? My osobiście jesteśmy związani z sektorem kreatywnym, z naszego punktu widzenia inwestowanie właśnie w ten sektor gospodarki jest rewelacyjnym pomysłem. Nie sposób jednak nie zauważyć, że ta strategia tworzy sztucznie markę. Bo samochód z zatartym silnikiem, nawet jeśli jest pięknie pomalowany, nigdzie nie pojedzie. A Łódź właśnie ma taki zatarty silnik lejemy do niego rozcieńczone paliwo a chcemy, żeby pracował idealnie. Od czego zacząć remont silnika? Maciej Mazerant: Posprzątać miasto, postawić toalety, wyegzekwować od urzędników, strażników miejskich i policjantów, żeby pilnowali bezpieczeństwa i porządku. Niedawno na stronie Urzędu Miasta przeczytałem, że łódzcy licealiści marzą, aby miasto było czyste i bezpieczne. Ci młodzi ludzie powinni marzyć o nowym wielkim festiwalu, o sprowadzeniu do Łodzi światowego formatu gwiazd filmu, mody, muzyki czy o stworzeniu własnej firmy kreującej innowacyjne rozwiązania ulepszające naszą rzeczywistość.. A ich marzenia ograniczają się do podstawowych i oczywistych rzeczy, które są w kompetencjach urzędników! To przerażające. Ale dokument strategiczny już powstał. Mamy z niego zrezygnować? Maciej Mazerant: Jeśli nie zostanie przyjęty, będzie to oznaczało zmarnowany czas i pieniądze. Jestem więc stanowczo za przyjęciem. Ale później, zamiast skupiać się na wieszaniu billboardów, urzędnicy powinni zająć się tworzeniem programów wspierających przedsiębiorców z sektora kreatywnego, choćby przy tworzeniu możliwości inwestowania w lokale miejskie, ubieganiu się o dofinansowanie unijne, czy preferowaniu firm z sektora kreatywnego, które mają siedzibę w łodzi w wykonywaniu zleceń dla miasta np. tworzeniu mebli miejskich, kreowaniu przestrzeni zielonych, placów zabaw, identyfikacji wizualnej miasta i wielu innych.

4 Maja Ruszkowska-Mazerant: Mówimy również o niewielkich jedno czy dwuosobowych firmach, którym potrzebne doradztwo i szkolenia oraz wsparcie finansowe (tanie kredyty, pożyczki) a następnie wsparcie promocyjne. Łódź za dziesięć lat? Maciej Mazerant: Jeśli miasto będzie wykorzystywało ludzi z potencjałem kreatywnym i wspierało firmy związane z modą, filmem, reklamą, desingem, turystyką to właśnie te firmy będą nośnikiem pozytywnej informacji o mieście, tysiąc razy lepszym niż billboardy. Wcale mnie nie dziwi, że tego pojęcia nie potrafią zdefiniować łodzianie. Trzeba je wytłumaczyć. Jeśli będą wiedzieć, że ten facet, który wymyślił i stworzył grę komputerową w którą grają teraz miliony młodych ludzi na całym świecie, to ich sąsiad, poczują dumę. Będą zadowoleni, że mieszkają obok zdolnego, kreatywnego i przedsiębiorczego człowieka, w mieście gdzie dzieją się wielkie rzeczy. Zaczną dobrze mówić o Łodzi. To będzie najlepsza promocja, bo szczera i za darmo. Maja Ruszkowska-Mazerant: U nas szybko chce się widzieć efekty promocji. To niedobrze, bo jeśli ktoś przyjedzie do miasta przyciągnięty chwytliwym hasłem czy plakatem, na miejscu poczuje się oszukany i rozczarowany. Was też Łódź rozczarowuje? Maja Ruszkowska-Mazerant: Niestety, jest tu coraz gorzej. Purpose tworzymy od sześciu lat i w tym czasie sporo zmieniło się na gorsze jest więcej dziur w jezdniach, Piotrkowska zrobiła się brzydsza, kamienice są w coraz gorszym stanie Mieszkamy w Łodzi głównie z powodów rodzinnych. Maciej Mazerant: Kilka lat temu bardzo wierzyliśmy w to miasto. W 2005 roku stworzyliśmy raport Kulturalnie do celu, w którym analizowaliśmy łódzką kulturę. Pokazywaliśmy łódzkie instytucje kulturalne, wyliczaliśmy ilu turystów je odwiedza, ile osób zatrudnionych jest przy tworzeniu ważnych dla Łodzi imprez. Z opracowania wynikało, że Łódź się rozwija, że ma szansę kandydować do tytułu Europejskiego Miasta Kultury (ten tytuł zastąpiła później Europejska Stolica Kultury). Opracowanie to posłużyło do przygotowania studium wykonalności dla EC1 obecnie Narodowe Centrum Kultury prezentuje nasz raport jako jeden z ważnych dokumentów dot. rozwoju kultury. Teraz większości imprez, które wymienialiśmy, już nie ma. Patrząc na to, trudniej wierzyć w Łódź.

5 * Maja Ruszkowska-Mazerant absolwentka ASP, redaktor naczelna magazynu Purpose, specjalizuje się w promocji, public relations, współprowadzi firmę ECC-CF, wydającą magazyn. * Artur Zaguła historyk sztuki, pracownik Instytutu Architektury i Urbanistyki PŁ, współpracuje przy tworzeniu magazynu Purpose. * Maciej Mazerant - absolwent ASP i PAN w zakresie zarządzania kulturą. Wydawca magazynu Purpose, właściciel firmy ECC-CF.