Preprocesor języka C, biblioteki dzielone
|
|
- Michalina Walczak
- 5 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 języka C, biblioteki dzielone Bogdan Kreczmer Katedra Cybernetyki i Robotyki Wydziału Elektroniki Politechnika Wrocławska Kurs: Copyright c 2018 Bogdan Kreczmer Niniejszy dokument zawiera materiały do wykładu dotyczącego programowania obiektowego. Jest on udostępniony pod warunkiem wykorzystania wyłącznie do własnych prywatnych potrzeb i może on być kopiowany wyłącznie w całości, razem z niniejszą stroną tytułową. języka C, biblioteki dzielone
2 Niniejsza prezentacja została wykonana przy użyciu systemu składu L A TEX oraz stylu beamer, którego autorem jest Till Tantau. Strona domowa projektu Beamer:
3 Plan prezentacji 1 Konsultacje Warunki zaliczenia Zarys planu kursu, literatura 2 Czym jest 3 4 Podstawowe informacje
4 Plan prezentacji Konsultacje Warunki zaliczenia Zarys planu kursu, literatura 1 Konsultacje Warunki zaliczenia Zarys planu kursu, literatura 2 Czym jest 3 4 Podstawowe informacje języka C, biblioteki dzielone
5 Moje dane Konsultacje Warunki zaliczenia Zarys planu kursu, literatura Bogdan Kreczmer, dr inż., pok. 307 bud C-3 Terminy konsultacji: śr.(p) 11:00 13:00 śr.(n) 9:00 11:00 cz. 9:00 11:00 Strona kursu: kreczmer/zamp
6 Plan prezentacji Konsultacje Warunki zaliczenia Zarys planu kursu, literatura 1 Konsultacje Warunki zaliczenia Zarys planu kursu, literatura 2 Czym jest 3 4 Podstawowe informacje języka C, biblioteki dzielone
7 Warunki zaliczeń Konsultacje Warunki zaliczenia Zarys planu kursu, literatura Kurs kończy się zaliczeniem. Warunkiem uzyskania zaliczenia jest otrzymanie oceny pozytywnej z kolokwium. Istnieje możliwość zwolnienia z kolokwium na podstawie oceny z laboratorium. Warunki zwolnienia: zdobycie z kartkówek 90% 5, 0 zdobycie z kartkówek 80% 4, 5
8 Warunki zaliczeń Konsultacje Warunki zaliczenia Zarys planu kursu, literatura Kurs kończy się zaliczeniem. Warunkiem uzyskania zaliczenia jest otrzymanie oceny pozytywnej z kolokwium. Istnieje możliwość zwolnienia z kolokwium na podstawie oceny z laboratorium. Warunki zwolnienia: zdobycie z kartkówek 90% 5, 0 zdobycie z kartkówek 80% 4, 5
9 Warunki zaliczeń Konsultacje Warunki zaliczenia Zarys planu kursu, literatura Kurs kończy się zaliczeniem. Warunkiem uzyskania zaliczenia jest otrzymanie oceny pozytywnej z kolokwium. Istnieje możliwość zwolnienia z kolokwium na podstawie oceny z laboratorium. Warunki zwolnienia: zdobycie z kartkówek 90% 5, 0 zdobycie z kartkówek 80% 4, 5
10 Warunki zaliczeń Konsultacje Warunki zaliczenia Zarys planu kursu, literatura Kurs kończy się zaliczeniem. Warunkiem uzyskania zaliczenia jest otrzymanie oceny pozytywnej z kolokwium. Istnieje możliwość zwolnienia z kolokwium na podstawie oceny z laboratorium. Warunki zwolnienia: zdobycie z kartkówek 90% 5, 0 zdobycie z kartkówek 80% 4, 5
11 Plan prezentacji Konsultacje Warunki zaliczenia Zarys planu kursu, literatura 1 Konsultacje Warunki zaliczenia Zarys planu kursu, literatura 2 Czym jest 3 4 Podstawowe informacje języka C, biblioteki dzielone
12 Zarys planu kursu (wykład) Konsultacje Warunki zaliczenia Zarys planu kursu, literatura 1 2 języka C, biblioteki dzielone 3 Programowanie uogólnione w języku C oraz w języku C++, XML i XML Scheme, biblioteka xerces 4 Programowanie współbieżne w C++ (wątki) 5 Automake tworzenie pakietów instalacyjnych 6 CMake 7 GStreamer ogólna charakterystyka i przykłady Strona kursu: kreczmer/zamp
13 Literatura Konsultacje Warunki zaliczenia Zarys planu kursu, literatura Jerry Cain, Programming Paradigms, wykłady W. Taymans, S. Baker, A. Wingo, R. S. Bultje, S. Kost, GStreamer Application Development S. Lippman, J. Lajoie, B. E. Moo, C++ Primer, wyd. 5., 2012 David Vandevoorde, Nicolai M. Josuttis, C++ szablony, Helion, 2003 Thomas G. Habing, XML Tutorial, 2004 (prezentacja) D. MacKenzie, T. Tromey, A. Duret-Lutz; GNU Automake, 2009 D. MacKenzie, B. Elliston, A. D le; GNU Autoconf, 2010
14 Plan prezentacji Czym jest 1 Konsultacje Warunki zaliczenia Zarys planu kursu, literatura 2 Czym jest 3 4 Podstawowe informacje języka C, biblioteki dzielone
15 krótka historia Czym jest Autorami systemu BibTEX są Orena Patashnik i Leslie Lamport. System ten został stworzony w Służy do formatowania bibliografii na podstawie zadanego stylu i bazy zawierającej informacje o kolejnych pozycjach bibliograficznych. Podsawowe cechy systemu Pliki *.bib zawierają opis bibliograficzny poszczególnych pozycji, Plik *.bst zawiera specyfikację stylu, Plik *.bbl tworzony jest przez i włączany jest do dokumentu. BIBINPUTS zmienna środowiskowa, która pozwala zdefinować zbiór ścieżek dla programu bibtex
16 Czym jest Czym jest Język opisujący styl bibliografii, który wykorzystuje jest językiem stosu postfiksów (ang. postfix stack language). Opis stylu bibliografii jest programem napisanym we wcześniej wspomianym języku (nie posida on żadnej nazwy własnej). Program ten mówi jak formatować pozycje z bazy bibliograficznej (pliki *.bib), które następnie umieszczane są w liście referencyjnej danego dokumentu.
17 Co generuje L A TEX dla Czym jest L A TEX Plik tworzony przez L A TEX wykorzystywany później przez : *.aux jest tworzony niezależnie od tego, czy będzie wykorzystywany, czy też nie. L A TEX Plik tworzony przez wykorzystywany później przez L A TEX: *.bbl zawiera zestawienie cytowanych pozycji wraz z odpowiednimi makrami formatującymi tekst.
18 Tandem: L A TEX, Czym jest Proces kompilacji dokumentu latex tworzy pliki *.aux bibtex tworzy pliki *.bbl latex aktualizuje etykiety (numery odwołań) i dołącza *.bbl latex aktualizuje etykiety cytowań
19 Plan prezentacji 1 Konsultacje Warunki zaliczenia Zarys planu kursu, literatura 2 Czym jest 3 4 Podstawowe informacje języka C, biblioteki dzielone
20 Definiowanie symbolu #define ROZMIAR TAB 100
21 Definiowanie symbolu #define ROZMIAR TAB 100 Treścią definiowanego symbolu jest to, co znajduje się za nim w tej samej linii.
22 Definiowanie symbolu #define ROZMIAR TAB 100 Treścią definiowanego symbolu jest to, co znajduje się za nim w tej samej linii. #define ROZMIAR TAB 100 int main( ) int Tablica[ROZMIAR TAB]; /* W tym programie niewiele się dzieje :( */ for (int i = 0; i < ROZMIAR TAB-1; ++i) Tablica[i] = Tablica[i+1]; // Przepisywanie wartości w w dół
23 Definiowanie symbolu #define ROZMIAR TAB 100 Przed zasadniczą kompilacją tekst programu przetwarzany jest przez preprocesor. int main( ) int Tablica[100]; for (int i = 0; i < 100-1; ++i) Tablica[i] = Tablica[i+1];
24 Wieloliniowe definicje symboli #define WARTOSCI POCZATKOWE 437, 567, 201, 109, 309,\ 561, 789, 401, 271, 901,\ 654, 978, 982, 729, -1 Jeżeli treść symbolu chcemy umieścić w kilku liniach, to na końcu linii poprzedniej musi być znak kontynuacji \. będzie traktował całość jako jedną długą linię.
25 Wieloliniowe definicje symboli #define WARTOSCI POCZATKOWE 437, 567, 201, 109, 309,\ 561, 789, 401, 271, 901,\ 654, 978, 982, 729, -1 Jeżeli treść symbolu chcemy umieścić w kilku liniach, to na końcu linii poprzedniej musi być znak kontynuacji \. będzie traktował całość jako jedną długą linię. #define WARTOSCI POCZATKOWE 437, 567, 201, 109, 309,\ 561, 789, 401, 271, 901,\ 654, 978, 982, 729, -1 int main( ) int Tablica[ ] = WARTOSCI POCZATKOWE ; for (int i = 1; Tablica[i] > 0; ++i) Tablica[i-1] = Tablica[i];
26 Wieloliniowe definicje symboli #define WARTOSCI POCZATKOWE 437, 567, 201, 109, 309,\ 561, 789, 401, 271, 901,\ 654, 978, 982, 729, -1 Tekst makra jest rozwijany po uprzedniej redukcji wielokrotnych spacji prowadzących. int main( ) int Tablica[ ] = 437, 567, 201, 109, 309, 561, 789, 401, 271, 901, 654, 978, 982, 729, -1; for (int i = 1; Tablica[i] > 0; ++i) Tablica[i-1] = Tablica[i];
27 Definiowanie symboli pustych #define WSTEPNY TEST Definicje symboli pustych wykorzystywane są do sterowania przebiegiem kompilacji kodu. Realizowane to jest poprzez kompilację warunkową.
28 Dyrektywa warunkowa #ifdef #define WSTEPNY TEST Definicje symboli pustych wykorzystywane są do sterowania przebiegiem kompilacji kodu. Realizowane to jest poprzez kompilację warunkową. #define WSTEPNY TEST int main( ) int Zm; #ifdef WSTEPNY TEST if (Zm!= 0) return 1; #endif
29 Dyrektywa warunkowa #ifdef #define WSTEPNY TEST Kod znajdujący się wewnątrz dyrektywy #ifdef, dla której spełniony jest warunek istnienia definicji symbolu, zostaje dołączony do kompilowanego tekstu programu. int main( ) int Zm; if (Zm!= 0) return 1;
30 Dyrektywa warunkowa #ifndef #define WSTEPNY TEST Dyrektywa warunkowa #ifndef, testuje warunek nieistnienia definicji danego symbolu. #define WSTEPNY TEST int main( ) int Zm; #ifndef WSTEPNY TEST if (Zm!= 0) return 1; #endif
31 Dyrektywa warunkowa #ifndef #define WSTEPNY TEST Jeśli dla dyrektywy warunkowej warunek nie jest spełniony, to kod nie zostaje dołączony do kompilowanego tekstu programu. int main( ) int Zm;
32 Dyrektywa warunkowa #ifndef #define WSTEPNY TEST Czy można zmienić zapis tej dyrektywy #ifndef tak, aby tekst był dołączany wtedy gdy symbol jest zdefiniowany? #define WSTEPNY TEST int main( ) int Zm; #ifndef WSTEPNY TEST if (Zm!= 0) return 1; #endif
33 Dyrektywa warunkowa #ifndef #define WSTEPNY TEST Aby to otrzymać wystarczy dopisać dyrektywę #else. #define WSTEPNY TEST int main( ) int Zm; #ifndef WSTEPNY TEST #else if (Zm!= 0) return 1; #endif
34 Dyrektywa warunkowa #ifndef #define WSTEPNY TEST Tym razem dołączany jest kod, który znajduje się w sekcji else dyrektywy #ifndef. int main( ) int Zm; if (Zm!= 0) return 1;
35 Dyrektywa warunkowa #if #define WSTEPNY TEST Do sprawdzania istnienia definicji symbolu można wykorzystać ogólną postać dyrektywy #if wraz z odpowiednim operatorem. #define WSTEPNY TEST int main( ) int Zm; #if defined(wstepny TEST) if (Zm!= 0) return 1; #endif
36 Dyrektywa warunkowa #if #define WSTEPNY TEST W wyrażeniu logicznym można użyć operatora negacji. #define WSTEPNY TEST int main( ) int Zm; #if! defined(wstepny TEST) #else if (Zm!= 0) return 1; #endif
37 Dyrektywa warunkowa #if #define WSTEPNY TEST Można też użyć operatora koniunkcji i alternatywy. Ich oznaczenie jest takie samo jak w języku C/C++. Operator negacji ma najwyższy priorytet. #define WSTEPNY TEST int main( ) int Zm; #if! defined(wstepny TEST) && ( defined( GNUG ) defined( BORLANDC ) ) #else if (Zm!= 0) return 1; #endif
38 Dyrektywa warunkowa #if #define WSTEPNY TEST Równoważna postać. #define WSTEPNY TEST int main( ) int Zm; #if (! defined(wstepny TEST)) && ( defined( GNUG ) defined( BORLANDC ) ) #else if (Zm!= 0) return 1; #endif
39 Dyrektywa warunkowa #if #define WSTEPNY TEST Równoważna postać. #define WSTEPNY TEST int main( ) int Zm; #if! defined WSTEPNY TEST && (defined GNUG defined BORLANDC ) #else if (Zm!= 0) return 1; #endif
40 Pragma dyrektywa dla kompilatora #pragma implementation
41 Pragma dyrektywa dla kompilatora #pragma implementation Pragma nie jest dyrektywą preprocesora, choć rozpoczyna się od znaku #. Jest to dyrektywa dla kompilatora.
42 Pragma dyrektywa dla kompilatora #pragma implementation Zawiera ona informacje dla kompilatora, które sterują jego pracą. #define ROZMIAR TAB 100 #pragma interface #pragma implementation int main( ) int Tablica[ROZMIAR TAB]; for (int i = 0; i < ROZMIAR TAB-1; ++i) Tablica[i] = Tablica[i+1];
43 Pragma dyrektywa dla kompilatora #pragma implementation Dlatego też preprocesor nie przetwarza dyrektywy #pragma i pozostawia ją w tekście programu. #pragma interface #pragma implementation int main( ) int Tablica[100]; for (int i = 0; i < 100-1; ++i) Tablica[i] = Tablica[i+1];
44 Pragma dyrektywa dla kompilatora #pragma implementation Treść i znacznie dyrektywy zależy od konkretnego kompilatora. Dlatego też jej wystąpienie wiąże się z kompilacją warunkową. #define ROZMIAR TAB 100 #ifdef GNUG #pragma interface #pragma implementation #endif int main( ) int Tablica[ROZMIAR TAB]; for (int i = 0; i < ROZMIAR TAB-1; ++i) Tablica[i] = Tablica[i+1];
45 Pragma dyrektywa dla kompilatora #pragma implementation Znak # nie musi bezpośrednio poprzedzać nazwę dyrektywy. Dotyczy to zarówno dyrektywy kompilatora jak też preprocesora. #define ROZMIAR TAB 100 #ifdef GNUG # pragma interface # pragma implementation #endif int main( ) int Tablica[ROZMIAR TAB]; for (int i = 0; i < ROZMIAR TAB-1; ++i) Tablica[i] = Tablica[i+1];
46 Pragma dyrektywa dla kompilatora #pragma implementation Nie muszą też rozpoczynać się od pierwszej kolumny. #define ROZMIAR TAB 100 #ifdef GNUG # pragma interface # pragma implementation #endif int main( ) int Tablica[ROZMIAR TAB]; for (int i = 0; i < ROZMIAR TAB-1; ++i) Tablica[i] = Tablica[i+1];
47 Pragma dyrektywa dla kompilatora #pragma implementation Muszą być jednak pierwszym elementem w linii. int Zm; #define ROZMIAR TAB 100 #ifdef GNUG # pragma interface # pragma implementation #endif int main( ) int Tablica[ROZMIAR TAB]; for (int i = 0; i < ROZMIAR TAB-1; ++i) Tablica[i] = Tablica[i+1];
48 Plan prezentacji 1 Konsultacje Warunki zaliczenia Zarys planu kursu, literatura 2 Czym jest 3 4 Podstawowe informacje języka C, biblioteki dzielone
49 Dyrektywa #include #include <iostream> Plik, który ma być dołączony, szukany jest w katalogach systemowych kompilatora.
50 Dyrektywa #include #include mojplik.h Plik najpierw szukany jest w katalogu bieżącym, a w razie niepowodzenia w drugiej kolejności przeszukiwane są katalogi systemowe kompilatora.
51 Dyrektywa #include #include <iostream> #include mojplik.h Dla obu dyrektyw listę przeszukiwanych katalogów można rozszerzyć stosując opcje -I. Katalogi występujące po -I przeszukiwane są przed katalogami systemowymi. Konsola gcc -Iinc -Iinc/kernel mojplik.c
52 Dyrektywa #include #include <iostream> #include ext/mojplik.h W jakim katalogu będzie szukany teraz plik mojplik.h? Konsola jkowalsk@panamint> gcc -Iinc -Iinc/kernel mojplik.c
53 Dyrektywa #include #include <iostream> #include mojplik.h Opcja -iquote rozszerza listę przeszukiwanych kartotek tylko dla dyrektywy #include.... Konsola gcc -iquote inc -iquote inc/kernel mojplik.c
54 LZespolona.hh struct LZespolona double re, im; ; WektorZ.hh struct WektorZ LZespolona x, y; ; prog.cpp #include LZespolona.hh #include WektorZ.hh int main( ) WektorZ Wz;
55 struct LZespolona double re, im; ; struct WektorZ LZespolona x, y; ; int main( ) WektorZ Wz;
56 LZespolona.hh struct LZespolona double re, im; ; WektorZ.hh struct WektorZ LZespolona x, y; ; prog.cpp #include LZespolona.hh #include WektorZ.hh int main( ) WektorZ Wz;
57 LZespolona.hh struct LZespolona double re, im; ; WektorZ.hh struct WektorZ LZespolona x, y; ; prog.cpp #include WektorZ.hh #include LZespolona.hh int main( ) WektorZ Wz;
58 struct WektorZ LZespolona x, y; ; struct LZespolona double re, im; ; int main( ) WektorZ Wz;
59 Dołączanie w pliku nagłówkowym LZespolona.hh struct LZespolona double re, im; ; WektorZ.hh #include lzespolona.hh struct WektorZ LZespolona x, y; ; prog.cpp #include WektorZ.hh int main( ) WektorZ Wz;
60 Efekt dołączenia w pliku głównym i nagłówkowym struct LZespolona double re, im; ; struct WektorZ LZespolona x, y; ; int main( ) WektorZ Wz;
61 Wielokrotne wystąpienie pliku nagłówkowego LZespolona.hh struct LZespolona double re, im; ; WektorZ.hh #include lzespolona.hh struct WektorZ LZespolona x, y; ; prog.cpp #include WektorZ.hh int main( ) WektorZ Wz;
62 Wielokrotne wystąpienie pliku nagłówkowego LZespolona.hh struct LZespolona double re, im; ; WektorZ.hh #include lzespolona.hh struct WektorZ LZespolona x, y; ; prog.cpp #include WektorZ.hh #include LZespolona.hh int main( ) WektorZ Wz;
63 Efekt dołączenia wszystkich plików nagłówkowych struct LZespolona double re, im; ; struct WektorZ LZespolona x, y; ; struct LZespolona double re, im; ; int main( ) WektorZ Wz;
64 Zapobieganie wielokrotnemu dołączaniu tego samego pliku LZespolona.hh #ifndef LZESPOLONA HH #define LZESPOLONA HH struct LZespolona double re, im; ; #endif WektorZ.hh #ifndef WEKTORZ HH #define WEKTORZ HH #include lzespolona.hh struct WektorZ LZespolona x, y; ; #endif prog.cpp #include WektorZ.hh #include LZespolona.hh int main( ) WektorZ Wz;
65 struct LZespolona double re, im; ; struct WektorZ LZespolona x, y; ; int main( ) WektorZ Wz;
66 Jaki wpływ ma zamiana kolejności dołączania plików? LZespolona.hh #ifndef LZESPOLONA HH #define LZESPOLONA HH struct LZespolona double re, im; ; #endif WektorZ.hh #ifndef WEKTORZ HH #define WEKTORZ HH #include lzespolona.hh struct WektorZ LZespolona x, y; ; #endif prog.cpp #include WektorZ.hh #include LZespolona.hh int main( ) WektorZ Wz;
67 Jaki wpływ ma zamiana kolejności dołączania plików? LZespolona.hh #ifndef LZESPOLONA HH #define LZESPOLONA HH struct LZespolona double re, im; ; #endif WektorZ.hh #ifndef WEKTORZ HH #define WEKTORZ HH #include lzespolona.hh struct WektorZ LZespolona x, y; ; #endif prog.cpp #include LZespolona.hh #include WektorZ.hh int main( ) WektorZ Wz;
68 Wielokrotne definiowanie symbolu #define word unsigned short int
69 Wielokrotne definiowanie symbolu #define word unsigned short int #define word short int
70 Wielokrotne definiowanie symbolu #define word unsigned short int #define word unsigned short int
71 Wielokrotne definiowanie symbolu #define word unsigned short int #undef word #define word unsigned short int
72 Wielokrotne definiowanie symbolu #define word unsigned short int #ifdef word # define word unsigned short int #endif
73 Plan prezentacji 1 Konsultacje Warunki zaliczenia Zarys planu kursu, literatura 2 Czym jest 3 4 Podstawowe informacje języka C, biblioteki dzielone
74 Rozwijanie definicji makra #define MAX( aa, bb ) aa > bb? aa : bb int main( ) double Zm = 9; Zm = MAX( Zm, 20);
75 Po rozwinięciu makra int main( ) double Zm = 9; Zm = Zm > 20? Zm : 20; Zawartość zmiennej na końcu programu Zm: 20
76 Wypływ priorytetu operatorów na wynik operacji #define MAX( aa, bb ) aa > bb? aa : bb int main( ) double Zm = 9; Zm = 35 + MAX( Zm, 20);
77 Wypływ priorytetu operatorów na wynik operacji int main( ) double Zm = 9; Zm = 35 + Zm > 20? Zm : 20;
78 Wypływ priorytetu operatorów na wynik operacji int main( ) double Zm = 9; Zm = 35 + Zm > 20? Zm : 20; Zawartość zmiennej na końcu programu Zm: 9
79 Wypływ priorytetu operatorów na wynik operacji #define MAX( aa, bb ) aa > bb? aa : bb int main( ) double Zm = 9; Zm = 35 + MAX( Zm, 20);
80 Wypływ priorytetu operatorów na wynik operacji #define MAX( aa, bb ) (aa > bb? aa : bb) int main( ) double Zm = 9; Zm = 35 + MAX( Zm, 20);
81 Wypływ priorytetu operatorów na wynik operacji #define MAX( aa, bb ) (aa > bb? aa : bb) int main( ) double Zm = 9, Z tmp; Zm = 35 + MAX( Zm, Z tmp=20);
82 Wypływ priorytetu operatorów na wynik operacji #define MAX( aa, bb ) (aa > bb? aa : bb) int main( ) double Zm = 9, Z tmp; Zm = 35 + MAX( Zm, Z tmp=20); Komunikat kompilatora prog.cpp: In function int main( ) : prog.cpp:12: error: lvalue required as left operand of assignment
83 Wypływ priorytetu operatorów na wynik operacji #define MAX( aa, bb ) (aa > bb? aa : bb) int main( ) double Zm = 9; Zm = 35 + (Zm > Z tmp = 20? Zm : Z tmp = 20); Komunikat kompilatora prog.cpp: In function int main( ) : prog.cpp:12: error: lvalue required as left operand of assignment
84 Wypływ priorytetu operatorów na wynik operacji #define MAX( aa, bb ) ((aa) > (bb)? (aa) : (bb)) int main( ) double Zm = 9; Zm = 35 + MAX( Zm, Z tmp=20);
85 Skutki wywołania funkcji w makrze #define MAX( aa, bb ) ((aa) > (bb)? (aa) : (bb)) double Compute(double r, double angle) return log(pow(r,4.32)*sin(4.5*angle/ )); int main( ) double Zm = 9; Zm = MAX( Compute(2.5*Zm, 0.25), 20 );
86 Skutki wywołania funkcji w makrze #define MAX( aa, bb ) ((aa) > (bb)? (aa) : (bb)) double Compute(double r, double angle) return log(pow(r,4.32)*sin(4.5*angle/ )); int main( ) double Zm = 9; Zm = ((Compute(2.5*Zm, 0.25)) > (20)? (Compute(2.5*Zm, 0.25)) : (20));
87 Rozwijanie makr w makrze #define MAX( aa, bb ) ((aa) > (bb)? (aa) : (bb)) #define PI 3.14 int main( ) double Zm = 9; Zm = MAX( PI/15, pow(log(pi),8) );
88 Rozwijanie makr w makrze int main( ) double Zm = 9; Zm = ( (3.14/15) > (pow(log(3.14),8))? (3.14/15) : (pow(log(3.14),8) );
89 Rozwijanie makr w makrze #define MAX( aa, bb ) ((aa) > (bb)? (aa) : (bb)) #define PI 3.14 int main( ) double Zm = 9; Zm = MAX( PI/15, pow(log(pi),8) );
90 Rozwijanie makr w makrze #define MAX( aa, bb ) ((aa) > (bb)? (aa) : (bb)) #define FUN( arg1, arg2 ) pow(log((arg1)),(arg2)) #define PI 3.14 int main( ) double Zm = 9; Zm = MAX( PI/15, FUN(PI, 8) );
91 Rozwijanie makr w makrze int main( ) double Zm = 9; Zm = ( (3.14/15) > (pow(log((3.14)),(8)))? (3.14/15) : (pow(log((3.14)),(8)) );
92 Jaka jest kolejność rozwijania makr #define FUN( arg1, arg2 ) pow(log((arg1)),(arg2)) int main( ) double ZmA = 9, ZmB; ZmA = pow(log(zma *= 2), (ZmB = ZmA+10, ZmA *= 3));
93 Jaka jest kolejność rozwijania makr #define FUN( arg1, arg2 ) pow(log((arg1)),(arg2)) int main( ) double ZmA = 9, ZmB; Zm = FUN(ZmA *= 2, ZmB = ZmA+10, ZmA *= 3 );
94 Jaka jest kolejność rozwijania makr #define FUN( arg1, arg2 ) pow(log((arg1)),(arg2)) int main( ) double ZmA = 9, ZmB; Zm = FUN(ZmA *= 2, (ZmB = ZmA+10, ZmA *= 3) );
95 Jaka jest kolejność rozwijania makr #define FUN( arg1, arg2 ) pow(log((arg1)),(arg2)) #define ARG ZmB = ZmA+10, ZmA *= 3 int main( ) double ZmA = 9, ZmB; Zm = FUN(ZmA *= 2, ARG );
96 Jaka jest kolejność rozwijania makr #define FUN( arg1, arg2 ) pow(log((arg1)),(arg2)) #define ARG (ZmB = ZmA+10, ZmA *= 3) int main( ) double ZmA = 9, ZmB; Zm = FUN(ZmA *= 2, ARG );
97 Makra wywoływane przez makra #define MAX( aa, bb ) ((aa) > (bb)? (aa) : (bb)) int main( ) double Zm; Zm = MAX( Zm, MAX( Zm, 5 ) );
98 Makra wywoływane przez makra int main( ) double Zm; Zm = ((Zm) > ((Zm) > (5)? (Zm) : (5))? (Zm) : ((Zm) > (5)? (Zm) : (5)));
99 Makra wywoływane przez makra #define MAX( aa, bb ) ((aa) > (bb)? (aa) : (bb)) #define ARG MAX( Zm, 5 ) int main( ) double Zm; Zm = MAX( Zm, ARG );
100 Makra wywoływane przez makra int main( ) double Zm; Zm = ((Zm) > ((Zm) > (5)? (Zm) : (5))? (Zm) : ((Zm) > (5)? (Zm) : (5)));
101 Czy są możliwe rekurencyjne wywołania makr? #define SILNIA(x) (((x) > 1)? (x)*silnia((x)-1) : 1) int main( ) double Zm; Zm = SILNIA(20);
102 Czy są możliwe rekurencyjne wywołania makr? int main( ) double Zm; Zm = ((20) > 1? (20)*SILNIA((20)-1) : 1);
103 Plan prezentacji 1 Konsultacje Warunki zaliczenia Zarys planu kursu, literatura 2 Czym jest 3 4 Podstawowe informacje języka C, biblioteki dzielone
104 Tworzenie napisu #define STR(x) #x int main( ) const char *wnapis = STR(Ten tekst bedzie napisem);
105 Tworzenie napisu int main( ) const char *wnapis = Ten tekst bedzie napisem ;
106 A jaki teraz będzie rezultat rozwinięcia makra? #define STR(x) #x #define TEKST Ten tekst bedzie napisem int main( ) const char *wnapis = STR(TEKST);
107 Końcowy rezultat int main( ) const char *wnapis = TEKST ;
108 Przykład użycia #define STR(x) #x #define DEF FUN( Nazwa, Ciag Instr ) \ void Nazwa( LZespolona& Z ) \ Ciag Instr; \ cout << Funkcja: STR(Nazwa) << endl; \ DEF FUN(Zamien, double x; x = Z.re; Z.re = Z.im; Z.im = x) DEF FUN(Inwersja, Z.re = -Z.re; Z.im = -Z.im) DEF FUN(Potega2, Z *= Z)
109 Przykład użycia void Zamien(LZespolona& Z) double x; x = Z.re; Z.re = Z.im; Z.im = x; cout << Funkcja: Zamien <<endl; void Inwersja(LZespolona& Z) Z.re = -Z.re; Z.im = -Z.im; cout << Funkcja: Inwersja <<endl; void Potega2(LZespolona& Z) Z *= Z; cout << Funkcja: Potega2 <<endl;
110 Sformułowanie problemu void FunZesp Zamien(LZespolona& Z) double x; x = Z.re; Z.re = Z.im; Z.im = x; cout << Funkcja: Zamien <<endl; void FunZesp Inwersja(LZespolona& Z) Z.re = -Z.re; Z.im = -Z.im; cout << Funkcja: Inwersja <<endl; void FunZesp Potega2(LZespolona& Z) Z *= Z; cout << Funkcja: Potega2 <<endl;
111 Sformułowanie problemu #define DEF FUN( Nazwa, Ciag Instr ) \ void FunZesp Nazwa( LZespolona& Z ) \ Ciag Instr; \ cout << Funkcja: STR(Nazwa) << endl; \ DEF FUN(Zamien, double x; x = Z.re; Z.re = Z.im; Z.im = x) DEF FUN(Inwersja, Z.re = -Z.re; Z.im = -Z.im) DEF FUN(Potega2, Z *= Z)
112 Sformułowanie problemu void FunZesp Zamien(LZespolona& Z) double x; x = Z.re; Z.re = Z.im; Z.im = x; cout << Funkcja: Zamien <<endl; void FunZesp Inwersja(LZespolona& Z) Z.re = -Z.re; Z.im = -Z.im; cout << Funkcja: Inwersja <<endl; void FunZesp <<endl; Potega2(LZespolona& Z) Z *= Z; cout << Funkcja: Potega2
113 Sformułowanie problemu #define DEF FUN( Nazwa, Ciag Instr ) \ void FunZesp Nazwa( LZespolona& Z ) \ Ciag Instr; \ cout << Funkcja: STR(Nazwa) << endl; \ DEF FUN(Zamien, double x; x = Z.re; Z.re = Z.im; Z.im = x) DEF FUN(Inwersja, Z.re = -Z.re; Z.im = -Z.im) DEF FUN(Potega2, Z *= Z)
114 Sformułowanie problemu void FunZesp Nazwa(LZespolona& Z) double x; x = Z.re; Z.re = Z.im; Z.im = x; cout << Funkcja: Zamien <<endl; void FunZesp Nazwa(LZespolona& Z) Z.re = -Z.re; Z.im = -Z.im; cout << Funkcja: Inwersja <<endl; void FunZesp Nazwa(LZespolona& Z) Z *= Z; cout << Funkcja: Potega2 <<endl;
115 Łączenie napisów #define DOLACZ NAPIS( x ) Prefix ##x
116 Łączenie napisów #define DOLACZ NAPIS( x ) DOLACZ NAPIS( RdzenNazwy ) Prefix ##x
117 Łączenie napisów #define DOLACZ NAPIS( x ) DOLACZ NAPIS( RdzenNazwy ) Prefix RdzenNazwy Prefix ##x
118 Łączenie napisów #define DOLACZ NAPIS( x ) DOLACZ NAPIS( RdzenNazwy ) PrefixRdzenNazwy Prefix##x
119 Przykład użycia #define STR(x) #x #define DEF FUN( Nazwa, Ciag Instr ) \ void FunZesp ##Nazwa( LZespolona& Z ) \ Ciag Instr; \ cout << Funkcja: STR(Nazwa) << endl; \ DEF FUN(Zamien, double x; x = Z.re; Z.re = Z.im; Z.im = x) DEF FUN(Inwersja, Z.re = -Z.re; Z.im = -Z.im) DEF FUN(Potega2, Z *= Z)
120 Przykład użycia void FunZesp Zamien(LZespolona& Z) double x; x = Z.re; Z.re = Z.im; Z.im = x; cout << Funkcja: Zamien <<endl; void FunZesp Inwersja(LZespolona& Z) Z.re = -Z.re; Z.im = -Z.im; cout << Funkcja: Inwersja <<endl; void FunZesp Potega2(LZespolona& Z) Z *= Z; cout << Funkcja: Potega2 <<endl;
121 Konstruowanie rozwinięcia makr w makrach #define STR( x ) #x #define MAX int #define MAX double std::numeric limits<int>::max() std::numeric limits<double>::max()
122 Konstruowanie rozwinięcia makr w makrach #define STR( x ) #x #define MAX int #define MAX double std::numeric limits<int>::max() std::numeric limits<double>::max() #define DISPLAY MAX( Typ ) cout << Maks. STR(Typ) : << MAX ##Typ << endl;
123 Konstruowanie rozwinięcia makr w makrach #define STR( x ) #x #define MAX int #define MAX double std::numeric limits<int>::max() std::numeric limits<double>::max() #define DISPLAY MAX( Typ ) cout << Maks. STR(Typ) : << MAX ##Typ << endl; void main( ) DISPLAY MAX(int) DISPLAY MAX(double)
124 Konstruowanie rozwinięcia makr w makrach void main( ) cout << Maks. int : << std::numeric limits<int>::max() << endl; cout << Maks. double : << std::numeric limits<double>::max() << endl;
125 Rozwinięcia makr parametrycznych w makrach #define STR( x ) #x #define LIMIT int(fun) #define LIMIT double(fun) std::numeric limits<int>::fun() std::numeric limits<double>::fun() #define DISPLAY LIMIT( T, L ) cout << Maks. STR(T) : << LIMIT ##T(L) << endl; void main( ) DISPLAY LIMIT(int, max) DISPLAY LIMIT(double, min)
126 Rozwinięcia makr parametrycznych w makrach void main( ) cout << Maks. int : << std::numeric limits<int>::max() << endl; cout << Maks. double : << std::numeric limits<double>::min() << endl;
127 Przykładowy implementacja głównej pętli parsera bool CommandsParser::ReadCmdsList( istream &IStrm, CommandsList &CmdLst) string Keyword; while (IStrm >> Keyword) if (Keyword == Move ) if (!ReadCmd Move(IStrm,CmdLst)) return false; continue ; if (Keyword == Turn ) if (!ReadCmd Turn(IStrm,CmdLst)) return false; continue ; if (Keyword == Rotate ) if (!ReadCmd Rotate(IStrm,CmdLst)) return false; continue ; return true;
128 Definicja pomocniczego makra #define STR(x) #x #define IF CMD THEN READ( CmdName ) \ if (Keyword == STR(CmdName)) \ if (!ReadCmd ##CmdName(IStrm,CmdLst)) return false; \ continue ; \ bool CommandsParser::ReadCmdsList( istream &IStrm, CommandsList &CmdLst) string Keyword; while (IStrm >> Keyword) if (Keyword == Move ) if (!ReadCmd Move(IStrm,CmdLst)) return false; continue ;... return true;
129 Przykład użycia #define STR(x) #x #define IF CMD THEN READ( CmdName ) \ if (Keyword == STR(CmdName)) \ if (!ReadCmd ##CmdName(IStrm,CmdLst)) return false; \ continue ; \ bool CommandsParser::ReadCmdsList( istream &IStrm, CommandsList &CmdLst) string Keyword; while (IStrm >> Keyword) IF CMD THEN READ( Move ) IF CMD THEN READ( Turn ) IF CMD THEN READ( Rotate ) return true;
130 Przykład użycia #define STR(x) #x #define IF CMD THEN READ( CmdName ) \ if (Keyword == STR(CmdName)) \ if (!ReadCmd ##CmdName(IStrm,CmdLst)) return false; \ continue ; \ bool CommandsParser::ReadCmdsList( istream &IStrm, CommandsList &CmdLst) string Keyword; while (IStrm >> Keyword) IF CMD THEN READ( Move ) IF CMD THEN READ( Turn ) IF CMD THEN READ( Rotate ) return false; return true;
131 Problem różnego nazewnictwa Załóżmy, że występują różnice w nazwach, tzn. nazwy poleceń są polskojęzyczne, zaś nazwy funkcji, które chcemy wywołać dla poszczególnych poleceń są angielskojęzyczne. Tak jak jest to przedstawione poniżej. Ruch ReadCmd Move Skret ReadCmd Turn Rotacja ReadCmd Rotate Aby to uwzględnić, należy zdefiować kilka dodatkowych makr, które stworzą właściwy mechanizm tlumaczenia nazw.
132 Problem różnego nazewnictwa Załóżmy, że występują różnice w nazwach, tzn. nazwy poleceń są polskojęzyczne, zaś nazwy funkcji, które chcemy wywołać dla poszczególnych poleceń są angielskojęzyczne. Tak jak jest to przedstawione poniżej. Ruch ReadCmd Move Skret ReadCmd Turn Rotacja ReadCmd Rotate Aby to uwzględnić, należy zdefiować kilka dodatkowych makr, które stworzą właściwy mechanizm tlumaczenia nazw.
133 Postać docelowa bool CommandsParser::ReadCmdsList( istream &IStrm, CommandsList &CmdLst) string Keyword; while (IStrm >> Keyword) if (Keyword == Ruch ) if (!ReadCmd Move(IStrm,CmdLst)) return false; continue ; if (Keyword == Skret ) if (!ReadCmd Turn(IStrm,CmdLst)) return false; continue ; if (Keyword == Rotacja ) if (!ReadCmd Rotate(IStrm,CmdLst)) return false; continue ; return true;
134 Postać docelowa użycie makr IF CMD THEN READ( Ruch ) IF CMD THEN READ( Skret ) if (Keyword == Ruch ) \ if (!ReadCmd Move(IStrm,CmdLst)) return false; \ continue ; \ if (Keyword == Skret ) \ if (!ReadCmd Turn(IStrm,CmdLst)) return false; \ continue ; \
135 Przykład realizacji mechanizmu tłumaczenia nazw #define STR(x) #x #define IF CMD THEN READ( CmdName ) \ if (Keyword == STR(CmdName)) \ if (!ReadCmd ##CmdName(IStrm,CmdLst)) return false; \ continue ; \ Najpierw musimy dodać makra, które będą służyły jako translatory nazw.
136 Przykład realizacji mechanizmu tłumaczenia nazw #define STR(x) #x #define EN Ruch Move #define EN Skret Turn #define EN Rotacja Rotate #define IF CMD THEN READ( CmdName ) \ if (Keyword == STR(CmdName)) \ if (!ReadCmd ##CmdName(IStrm,CmdLst)) return false; \ continue ; \ Makra te w swojej nazwie muszą mieć tłumaczone słowo. Będzie to potrzebne w dalszej konstrukcji.
137 Przykład realizacji mechanizmu tłumaczenia nazw #define STR(x) #x #define EN Ruch Move #define EN Skret Turn #define EN Rotacja Rotate #define IF CMD THEN READ( CmdName ) \ if (Keyword == STR(CmdName)) \ if (!ReadCmd ##CmdName(IStrm,CmdLst)) return false; \ continue ; \ Następnie musimy zdefinować makro, które utworzy odpowiednią nazwę funkcji.
138 Przykład realizacji mechanizmu tłumaczenia nazw #define STR(x) #x #define EN Ruch Move #define EN Skret Turn #define EN Rotacja Rotate #define CREATE FUN NAME( Nazwa ) ReadCmd ##EN ##Nazwa #define IF CMD THEN READ( CmdName ) \ if (Keyword == STR(CmdName)) \ if (!CREATE FUN NAME( Ruch )(IStrm,CmdLst)) return false; \ continue ; \ Jednak w takiej postaci to makro nie jest porawne. Jako wynik jego rozwinięcia otrzymamy nazwę funkcji: ReadCmd EN Ruch
139 Przykład realizacji mechanizmu tłumaczenia nazw #define STR(x) #x #define EN Ruch Move #define EN Skret Turn #define EN Rotacja Rotate #define CREATE FUN NAME( Prefix, Postfix ) Prefix##Postfix #define IF CMD THEN READ( CmdName ) \ if (Keyword == STR(CmdName)) \ if (!CREATE FUN NAME( ReadCmd, EN ##CmdName )(IStrm,CmdLst)) \ return false; \ continue ; \ Ta forma makra jest dobra, ale jego wywołanie nie da spodziewanego wyniku. Podobnie jak wcześniej otrzymamy: ReadCmd EN Ruch
140 Przykład realizacji mechanizmu tłumaczenia nazw #define STR(x) #x #define EN Ruch Move #define EN Skret Turn #define EN Rotacja Rotate #define CREATE FUN NAME( Prefix, Postfix ) #define FUN CALL( Prefix, Postfix ) Prefix##Postfix CREATE FUN NAME(Prefix,Postfix) #define IF CMD THEN READ( CmdName ) \ if (Keyword == STR(CmdName)) \ if (!FUN CALL(ReadCmd,EN ##CmdName)(IStrm,CmdLst)) return false; \ continue ; \ To jest pełna poprawna postać. Teraz po rozwinięciu makra otrzymamy nazwę funkcji w postaci: ReadCmd Move
141 Przykład realizacji mechanizmu tłumaczenia nazw #define STR(x) #x #define EN Ruch Move #define EN Skret Turn #define EN Rotacja Rotate #define CREATE FUN NAME( Prefix, Postfix ) #define FUN CALL( Prefix, Postfix ) Prefix##Postfix CREATE FUN NAME(Prefix,Postfix) #define IF CMD THEN READ( CmdName ) \ if (Keyword == STR(CmdName)) \ if (!FUN CALL(ReadCmd,EN ##CmdName)(IStrm,CmdLst)) return false; \ continue ; \ To podwójne wywołanie makra o takiej samej postaci (po rozwinięciu) jest w tym przypadku niezbędne. Wynika to z tego, że przed rozwinięciem pierwszego makra preprocesor tworzy napis jego drugiego argumentu. nie wykonuje drugiego przebiegu i nie próbuje interpretować utworzonego napisu. Dopiero, gdy napis ten występuje w pełnej formie jako argument drugiego makra, wówczas w pierwszym (i jedynym) przebiegu preprocesor interpretuje go.
142 Przykład realizacji mechanizmu tłumaczenia nazw #define STR(x) #x #define EN Ruch Move #define EN Skret Turn #define EN Rotacja Rotate #define CREATE FUN NAME( Postfix ) #define FUN CALL( Postfix ) ReadCmd ##Postfix CREATE FUN NAME(Postfix) #define IF CMD THEN READ( CmdName ) \ if (Keyword == STR(CmdName)) \ if (!FUN CALL(EN ##CmdName)(IStrm,CmdLst)) return false; \ continue ; \ Korzystając, że w naszym przypadku przedrostek nazwy funkcji jest we wszystkich przypadkach taki sam, makra możemy uprościć i liczbę parametrów ograniczyć do jednego.
143 Kontrola błędów double Operacja Podzialu( double Dzielna, double Dzielnik ) if (Dzielnik == 0) cerr << Blad operacji dzielenia w funkcji Operacja Podzialu << endl; abort(); return Dzielna/Dzielnik;
144 Kontrola błędów double Operacja Podzialu( double Dzielna, double Dzielnik ) if (Dzielnik == 0) cerr << Blad operacji dzielenia w funkcji Operacja Podzialu << endl; cerr << Modul: << FILE << endl; cerr << Linia: << LINE abort(); return Dzielna/Dzielnik; << endl;
145 Kontrola błędów double Operacja Podzialu( double Dzielna, double Dzielnik ) if (Dzielnik == 0) cerr << Blad operacji dzielenia w funkcji Operacja Podzialu << endl; cerr << Modul: << FILE << endl; cerr << Linia: << LINE << endl; cerr << Data komilacji: << DATE << endl; cerr << Godzina: << TIME abort(); return Dzielna/Dzielnik; << endl;
146 Kontrola błędów double Operacja Podzialu( double Dzielna, double Dzielnik ) if (Dzielnik == 0) cerr << Blad operacji dzielenia w funkcji << func cerr << Modul: << FILE << endl; cerr << Linia: << LINE << endl; cerr << Data komilacji: << DATE << endl; cerr << Godzina: << TIME abort(); return Dzielna/Dzielnik; << endl; << endl;
147 Kontrola błędów double Operacja Podzialu( double Dzielna, double Dzielnik ) assert(dzielnik!= 0); return Dzielna/Dzielnik;
148 Kontrola błędów #include <cassert> double Operacja Podzialu( double Dzielna, double Dzielnik ) assert(dzielnik!= 0); return Dzielna/Dzielnik;
149 Kontrola błędów #define NDEBUG #include <cassert> double Operacja Podzialu( double Dzielna, double Dzielnik ) assert(dzielnik!= 0); return Dzielna/Dzielnik;
150 Postać makra assert (język C) #include <assert.h> double Operacja Podzialu( double Dzielna, double Dzielnik ) assert(dzielnik!= 0); return Dzielna/Dzielnik;
151 Postać makra assert (język C) double Operacja Podzialu( double Dzielna, double Dzielnik ) ((Dzielnik!= 0)? (void) (0) : assert fail("dzielnik!= 0", "kontrola.c", 6, PRETTY FUNCTION )); return Dzielna/Dzielnik;
152 Postać makra assert (język C) #define NDEBUG #include <assert.h> double Operacja Podzialu( double Dzielna, double Dzielnik ) assert(dzielnik!= 0); return Dzielna/Dzielnik;
153 Postać makra assert (język C) double Operacja Podzialu( double Dzielna, double Dzielnik ) (void) (0); return Dzielna/Dzielnik;
154 Postać makra assert (język C++) #include <cassert> double Operacja Podzialu( double Dzielna, double Dzielnik ) assert(dzielnik!= 0); return Dzielna/Dzielnik;
155 Postać makra assert (język C++) double Operacja Podzialu( double Dzielna, double Dzielnik ) ((Dzielnik!= 0)? static cast<void>(0) : assert fail("dzielnik!= 0", "kontrola.c", 6, PRETTY FUNCTION )); return Dzielna/Dzielnik;
156 Postać makra assert (język C++) #define NDEBUG #include <cassert> double Operacja Podzialu( double Dzielna, double Dzielnik ) assert(dzielnik!= 0); return Dzielna/Dzielnik;
157 Postać makra assert (język C++) double Operacja Podzialu( double Dzielna, double Dzielnik ) (static cast<void>(0)); return Dzielna/Dzielnik;
158 Czytanie pliku generowanego przez preprocesor #include <cstdio> #define LINE SIZE 500 bool Exec( const char NazwaPliku, istringstream &IStrm4Cmds ) string Cmd4Preproc = cpp -P ; char Line[LINE SIZE]; ostringstream OTmpStrm; Cmd4Preproc += NazwaPliku; FILE pproc = popen(cmd4preproc.c str(), r ); if (!pproc) return false; while (fgets(line,line SIZE,pProc)) OTmpStrm << Line; IStrm4Cmds.str(OTmpStrm.str()); return pclose(pproc) == 0;
159 Plan prezentacji Podstawowe informacje 1 Konsultacje Warunki zaliczenia Zarys planu kursu, literatura 2 Czym jest 3 4 Podstawowe informacje języka C, biblioteki dzielone
160 Podstawowe funkcje Podstawowe informacje #include <dlfcn.h> void dlopen(const char filename, int flag); char dlerror(void ); void dlsym(void handle, const char symbol); int dlclose(void handle);
161 Podstawowe własności Podstawowe informacje Kompilacja biblioteki musi być realizowana z opcją -fpic. Pozwala to utworzyć relokowalny kod. W poleceniu konsolidacji trzeba pamiętać o opcji -shared oraz -ldl. Funkcja init( ), o ile istnieje, wykonuje się tylko raz.
162 Interfejs biblioteki Podstawowe informacje extern C const char GetCmdName(void); void PrintSyntax(void); Command CreateCmd(void);
163 Interfejs biblioteki Podstawowe informacje extern C const char GetCmdName(void); void PrintSyntax(void); Command CreateCmd(void); const char GetCmdName(void) return Command4Move::GetCmdName( );
164 Interfejs biblioteki Podstawowe informacje extern C const char GetCmdName(void); void PrintSyntax(void); Command CreateCmd(void); void PrintSyntax(void) Command4Move::PrintSyntax( );
165 Interfejs biblioteki Podstawowe informacje extern C const char GetCmdName(void); void PrintSyntax(void); Command CreateCmd(void); Command CreateCmd(void) return Command4Move::CreateCmd( );
166 Interfejs biblioteki Podstawowe informacje extern C const char GetCmdName(void); void PrintSyntax(void); Command CreateCmd(void); const char Command4Move::GetCmdName( ) return Move ;
167 Koniec prezentacji Dziękuję za uwagę języka C, biblioteki dzielone
Preprocesor języka C, biblioteki dzielone
języka C, biblioteki dzielone Bogdan Kreczmer bogdan.kreczmer@pwr.edu.pl Katedra Cybernetyki i Robotyki Politechnika Wrocławska Kurs: Copyright c 2014 Bogdan Kreczmer Niniejszy dokument zawiera materiały
Bardziej szczegółowoPreprocesor języka C
języka C Bogdan Kreczmer bogdan.kreczmer@pwr.wroc.pl Zakład Podstaw Cybernetyki i Robotyki Instytut Informatyki, Automatyki i Robotyki Politechnika Wrocławska Kurs: Copyright c 2012 Bogdan Kreczmer Niniejszy
Bardziej szczegółowoSzablony funkcji i szablony klas
Bogdan Kreczmer bogdan.kreczmer@pwr.wroc.pl Zakład Podstaw Cybernetyki i Robotyki Instytut Informatyki, Automatyki i Robotyki Politechnika Wrocławska Kurs: Copyright c 2011 Bogdan Kreczmer Niniejszy dokument
Bardziej szczegółowoKatedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki. wykład 12 - sem.iii. M. Czyżak
Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki wykład 12 - sem.iii M. Czyżak Język C - preprocesor Preprocesor C i C++ (cpp) jest programem, który przetwarza tekst programu przed przekazaniem go kompilatorowi.
Bardziej szczegółowoQt sygnały i sloty. Bogdan Kreczmer. Katedra Cybernetyki i Robotyki Wydział Elektroniki Politechnika Wrocławska
Qt sygnały i sloty Bogdan Kreczmer bogdan.kreczmer@pwr.wroc.pl Katedra Cybernetyki i Robotyki Wydział Elektroniki Politechnika Wrocławska Kurs: Copyright c 2018 Bogdan Kreczmer Niniejszy dokument zawiera
Bardziej szczegółowoWprowadzenie do szablonów klas
Bogdan Kreczmer bogdan.kreczmer@pwr.wroc.pl Zakład Podstaw Cybernetyki i Robotyki Instytut Informatyki, Automatyki i Robotyki Politechnika Wrocławska Kurs: Copyright c 2008-2010 Bogdan Kreczmer Niniejszy
Bardziej szczegółowoWykład. Materiały bazują częściowo na slajdach Marata Dukhana
Wykład Materiały bazują częściowo na slajdach Marata Dukhana Języki programowania Kompilowane np. C, C++, Pascal Interpretowane np. JavaScript, PHP, Python, VBA Pośrednie np. Java, C# Znane kompilatory
Bardziej szczegółowoWykład VII. Programowanie. dr inż. Janusz Słupik. Gliwice, 2014. Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej. c Copyright 2014 Janusz Słupik
Wykład VII Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej Gliwice, 2014 c Copyright 2014 Janusz Słupik Kompilacja Kompilator C program do tłumaczenia kodu źródłowego na język maszynowy. Preprocesor
Bardziej szczegółowoMETODY I JĘZYKI PROGRAMOWANIA PROGRAMOWANIE STRUKTURALNE. Wykład 02
METODY I JĘZYKI PROGRAMOWANIA PROGRAMOWANIE STRUKTURALNE Wykład 02 NAJPROSTSZY PROGRAM /* (Prawie) najprostszy przykład programu w C */ /*==================*/ /* Między tymi znaczkami można pisać, co się
Bardziej szczegółowoPodstawy języka C++ Maciej Trzebiński. Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk. Praktyki studenckie na LHC IVedycja,2016r.
M. Trzebiński C++ 1/14 Podstawy języka C++ Maciej Trzebiński Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk Praktyki studenckie na LHC IVedycja,2016r. IFJ PAN Przygotowanie środowiska pracy Niniejsza
Bardziej szczegółowoWyjątki. Wyjątki. Bogdan Kreczmer. Katedra Cybernetyki i Robotyki Politechnika Wrocławska
Bogdan Kreczmer bogdan.kreczmer@pwr.edu.pl Katedra Cybernetyki i Robotyki Politechnika Wrocławska Kurs: Copyright c 2018 Bogdan Kreczmer Niniejszy dokument zawiera materiały do wykładu dotyczącego programowania
Bardziej szczegółowoCo nie powinno być umieszczane w plikach nagłówkowych:
Zawartość plików nagłówkowych (*.h) : #include #define ESC 27 dyrektywy dołączenia definicje stałych #define MAX(x,y) ((x)>(y)?(x):(y)) definicje makr int menu(char* tab[], int ilosc); struct
Bardziej szczegółowoWprowadzenie do szablonów szablony funkcji
Wprowadzenie do szablonów szablony funkcji Bogdan Kreczmer ZPCiR IIAiR PWr pokój 307 budynek C3 bogdan.kreczmer@pwr.wroc.pl Copyright c 2006 2010 Bogdan Kreczmer Niniejszy dokument zawiera materiały do
Bardziej szczegółowoQt sygnały i designer
Qt sygnały i designer Bogdan Kreczmer bogdan.kreczmer@pwr.wroc.pl Zakład Podstaw Cybernetyki i Robotyki Instytut Informatyki, Automatyki i Robotyki Politechnika Wrocławska Kurs: Copyright c 2015 Bogdan
Bardziej szczegółowoWprowadzenie do szablonów szablony funkcji
Bogdan Kreczmer ZPCiR IIAiR PWr pokój 307 budynek C3 bogdan.kreczmer@pwr.wroc.pl Copyright c 2006 2010 Bogdan Kreczmer Niniejszy dokument zawiera materiały do wykładu na temat programowania obiektowego.
Bardziej szczegółowoSchemat konstrukcja pliku Makefile
Bogdan Kreczmer bogdan.kreczmer@pwr.wroc.pl Zakład Podstaw Cybernetyki i Robotyki Instytut Informatyki, Automatyki i Robotyki Politechnika Wrocławska Kurs: Copyright c 2008 Bogdan Kreczmer Niniejszy dokument
Bardziej szczegółowo#line #endif #ifndef #pragma
8.1 Instrukcje preprocesorowe... 1 8.1.1 Instrukcja #define... 1 8.1.2 Instrukcje #pragma... 2 8.2 Polecenie _asm... 3 8.3 Polecenie declspec... 4 8.4 Definiowanie makr... 5 8.5 Programy wieloplikowe,
Bardziej szczegółowoPrzestrzenie nazw. Bogdan Kreczmer. Katedra Cybernetyki i Robotyki Politechnika Wrocławska
Bogdan Kreczmer bogdan.kreczmer@pwr.edu.pl Katedra Cybernetyki i Robotyki Politechnika Wrocławska Kurs: Copyright c 2018 Bogdan Kreczmer Niniejszy dokument zawiera materiały do wykładu dotyczącego programowania
Bardziej szczegółowoLaboratorium 3: Preprocesor i funkcje ze zmienną liczbą argumentów. mgr inż. Arkadiusz Chrobot
Laboratorium 3: Preprocesor i funkcje ze zmienną liczbą argumentów mgr inż. Arkadiusz Chrobot 10 listopada 2010 1 Preprocesor Preprocesor jest programem uruchamianym przed właściwym procesem kompilacji
Bardziej szczegółowoOperacje wejścia/wyjścia odsłona pierwsza
Bogdan Kreczmer ZPCiR IIAiR PWr pokój 307 budynek C3 bogdan.kreczmer@pwr.wroc.pl Copyright c 2005 2008 Bogdan Kreczmer Niniejszy dokument zawiera materiały do wykładu na temat programowania obiektowego.
Bardziej szczegółowoWykład 15. Literatura. Kompilatory. Elementarne różnice. Preprocesor. Słowa kluczowe
Wykład 15 Wprowadzenie do języka na bazie a Literatura Podobieństwa i różnice Literatura B.W.Kernighan, D.M.Ritchie Język ANSI Kompilatory Elementarne różnice Turbo Delphi FP Kylix GNU (gcc) GNU ++ (g++)
Bardziej szczegółowoPodstawy Informatyki. Inżynieria Ciepła, I rok. Wykład 10 Kurs C++
Podstawy Informatyki Inżynieria Ciepła, I rok Wykład 10 Kurs C++ Historia Lata 70-te XX w język C (do pisania systemów operacyjnych) "The C programming language" B. Kernighan, D. Ritchie pierwszy standard
Bardziej szczegółowoOrganizacja kursu, paradygmaty, ogólnie o C i C++
Organizacja kursu, paradygmaty, ogólnie o C i C++ Bogdan Kreczmer bogdan.kreczmer@pwr.wroc.pl Katedra Cybernetyki i Robotyki Wydziału Elektroniki Politechniki Wrocławskiej Kurs: Copyright c 2015 Bogdan
Bardziej szczegółowoSzablony funkcji i klas (templates)
Instrukcja laboratoryjna nr 3 Programowanie w języku C 2 (C++ poziom zaawansowany) Szablony funkcji i klas (templates) dr inż. Jacek Wilk-Jakubowski mgr inż. Maciej Lasota dr inż. Tomasz Kaczmarek Wstęp
Bardziej szczegółowoWykład 1. Program przedmiotu. Programowanie Obiektowe (język C++) Literatura. Program przedmiotu c.d.:
Program przedmiotu Programowanie Obiektowe (język C++) Wykład 1. Definiowanie prostych klas. Przykłady. Przypomnienie: typy referencyjne, domyślne wartości argumentów, przeciąŝanie funkcji. Konstruktory,
Bardziej szczegółowoZasoby, pliki graficzne
Bogdan Kreczmer bogdan.kreczmer@pwr.wroc.pl Katedra Cybernetyki i Robotyki Wydziału Elektroniki Politechnika Wrocławska Kurs: Copyright c 2017 Bogdan Kreczmer Niniejszy dokument zawiera materiały do wykładu
Bardziej szczegółowoHermetyzacja oraz pola i metody statyczne
Bogdan Kreczmer bogdan.kreczmer@pwr.wroc.pl Zakład Podstaw Cybernetyki i Robotyki Instytut Informatyki, Automatyki i Robotyki Politechnika Wrocławska Kurs: Copyright c 2010 Bogdan Kreczmer Niniejszy dokument
Bardziej szczegółowo1. Wartość, jaką odczytuje się z obszaru przydzielonego obiektowi to: a) I - wartość b) definicja obiektu c) typ oboektu d) p - wartość
1. Wartość, jaką odczytuje się z obszaru przydzielonego obiektowi to: a) I - wartość b) definicja obiektu c) typ oboektu d) p - wartość 2. Poprawna definicja wskażnika b to: a) float *a, **b = &a; b) float
Bardziej szczegółowoPodstawy języka C++ Maciej Trzebiński. Praktyki studenckie na LHC IFJ PAN. Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk. M. Trzebiński C++ 1/16
M. Trzebiński C++ 1/16 Podstawy języka C++ Maciej Trzebiński Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk Praktyki studenckie na LHC IFJ PAN 6lipca2015 Uruchomienie maszyny w CC1 M. Trzebiński C++ 2/16
Bardziej szczegółowoJęzyk C - podstawowe informacje
Język C - podstawowe informacje Michał Rad AGH Laboratorium Maszyn Elektrycznych 2014-12-05 Outline Program w języku C Funkcje Składnia Instrukcje sterujace Na koniec... Po kolei napisać program (zwykły
Bardziej szczegółowoLaboratorium 1 Temat: Przygotowanie środowiska programistycznego. Poznanie edytora. Kompilacja i uruchomienie prostych programów przykładowych.
Laboratorium 1 Temat: Przygotowanie środowiska programistycznego. Poznanie edytora. Kompilacja i uruchomienie prostych programów przykładowych. 1. Przygotowanie środowiska programistycznego. Zajęcia będą
Bardziej szczegółowoCzęść 4 życie programu
1. Struktura programu c++ Ogólna struktura programu w C++ składa się z kilku części: część 1 część 2 część 3 część 4 #include int main(int argc, char *argv[]) /* instrukcje funkcji main */ Część
Bardziej szczegółowoWstęp do programowania. Wykład 1
Wstęp do programowania Wykład 1 1 / 49 Literatura Larry Ullman, Andreas Signer. Programowanie w języku C++. Walter Savitch, Kenrick Mock. Absolute C++. Jerzy Grębosz. Symfonia C++. Standard. Stephen Prata.
Bardziej szczegółowo1. Pierwszy program. Kompilator ignoruje komentarze; zadaniem komentarza jest bowiem wyjaśnienie programu człowiekowi.
1. Pierwszy program // mój pierwszy program w C++ #include using namespace std; cout
Bardziej szczegółowoWykład I. Programowanie II - semestr II Kierunek Informatyka. dr inż. Janusz Słupik. Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej
Wykład I - semestr II Kierunek Informatyka Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej Gliwice, 2015 c Copyright 2015 Janusz Słupik Zaliczenie przedmiotu Do zaliczenia przedmiotu niezbędne jest
Bardziej szczegółowoZad. 5: Układ równań liniowych liczb zespolonych
Zad. 5: Układ równań liniowych liczb zespolonych 1 Cel ćwiczenia Wykształcenie zdolności abstrahowania operacji arytmetycznych od konkretnych typów. Unaocznienie problemów związanych z programowaniem uogólnionym
Bardziej szczegółowoJęzyk ludzki kod maszynowy
Język ludzki kod maszynowy poziom wysoki Język ludzki (mowa) Język programowania wysokiego poziomu Jeśli liczba punktów jest większa niż 50, test zostaje zaliczony; w przeciwnym razie testu nie zalicza
Bardziej szczegółowoPodstawy Informatyki. Kompilacja. Historia. Metalurgia, I rok. Kompilatory C++ Pierwszy program. Dyrektywy preprocesora. Darmowe:
Podstawy Informatyki Metalurgia, I rok Historia Lata 0-te XX w język C (do pisania systemów operacyjnych) "The C programming language" B. Kernighan, D. Ritchie pierwszy standard Koniec lat 80 standard
Bardziej szczegółowozastępować zarezerwowane słowa lub symbole innymi,
Wykład 7 7. Preprocesor i dyrektywy kompilatora 7.1. Makrodefinicje proste 7.2. Makrodefinicje parametryczne 7.3. Usuwanie definicji makra 7.4. Włączanie innych zbiorów do tekstu programu 7.5. Dyrektywy
Bardziej szczegółowoI - Microsoft Visual Studio C++
I - Microsoft Visual Studio C++ 1. Nowy projekt z Menu wybieramy File -> New -> Projekt -> Win32 Console Application w okienku Name: podajemy nazwę projektu w polu Location: wybieramy miejsce zapisu i
Bardziej szczegółowoPrzesłanianie nazw, przestrzenie nazw
Przesłanianie nazw, przestrzenie nazw Bogdan Kreczmer ZPCiR IIAiR PWr pokój 307 budynek C3 bogdan.kreczmer@pwr.wroc.pl Copyright c 2005 2013 Bogdan Kreczmer Niniejszy dokument zawiera materiały do wykładu
Bardziej szczegółowoPodstawy Informatyki. Metalurgia, I rok. Wykład 6 Krótki kurs C++
Podstawy Informatyki Metalurgia, I rok Wykład 6 Krótki kurs C++ Historia Lata 70-te XX w język C (do pisania systemów operacyjnych) "The C programming language" B. Kernighan, D. Ritchie pierwszy standard
Bardziej szczegółowoPodstawowe elementy proceduralne w C++ Program i wyjście. Zmienne i arytmetyka. Wskaźniki i tablice. Testy i pętle. Funkcje.
Podstawowe elementy proceduralne w C++ Program i wyjście Zmienne i arytmetyka Wskaźniki i tablice Testy i pętle Funkcje Pierwszy program // Niezbędne zaklęcia przygotowawcze ;-) #include using
Bardziej szczegółowoWartości domyślne, przeciażenia funkcji
Wartości domyślne, przeciażenia funkcji Bogdan Kreczmer ZPCiR IIAiR PWr pokój 307 budynek C3 bogdan.kreczmer@pwr.wroc.pl Niniejszy dokument zawiera materiały do wykładu na temat programowania obiektowego.
Bardziej szczegółowoFunkcje. Spotkanie 5. Tworzenie i używanie funkcji. Przekazywanie argumentów do funkcji. Domyślne wartości argumentów
Funkcje. Spotkanie 5 Dr inż. Dariusz JĘDRZEJCZYK Tworzenie i używanie funkcji Przekazywanie argumentów do funkcji Domyślne wartości argumentów Przeładowanie nazw funkcji Dzielenie programu na kilka plików
Bardziej szczegółowoWartości domyślne, przeciażenia funkcji
Bogdan Kreczmer ZPCiR IIAiR PWr pokój 307 budynek C3 bogdan.kreczmer@pwr.wroc.pl Copyright c 2005 2008 Bogdan Kreczmer Niniejszy dokument zawiera materiały do wykładu na temat programowania obiektowego.
Bardziej szczegółowoProgramowanie w C++ Wykład 9. Katarzyna Grzelak. 14 maja K.Grzelak (Wykład 9) Programowanie w C++ 1 / 30
Programowanie w C++ Wykład 9 Katarzyna Grzelak 14 maja 2018 K.Grzelak (Wykład 9) Programowanie w C++ 1 / 30 Klasy - powtórzenie Klasy typy definiowane przez użytkownika Klasy zawieraja dane składowe plus
Bardziej szczegółowoWstęp do programowania
wykład 8 Agata Półrola Wydział Matematyki i Informatyki UŁ semestr zimowy 2018/2019 Podprogramy Czasami wygodnie jest wyodrębnić jakiś fragment programu jako pewną odrębną całość umożliwiają to podprogramy.
Bardziej szczegółowoPobieranie argumentów wiersza polecenia
Pobieranie argumentów wiersza polecenia 2. Argumenty wiersza polecenia Lista argumentów Lista argumentów zawiera cały wiersz poleceń, łącznie z nazwą programu i wszystkimi dostarczonymi argumentami. Przykłady:
Bardziej szczegółowoWstęp do Programowania, laboratorium 02
Wstęp do Programowania, laboratorium 02 Zadanie 1. Napisać program pobierający dwie liczby całkowite i wypisujący na ekran największą z nich. Zadanie 2. Napisać program pobierający trzy liczby całkowite
Bardziej szczegółowoPodstawy programowania skrót z wykładów:
Podstawy programowania skrót z wykładów: // komentarz jednowierszowy. /* */ komentarz wielowierszowy. # include dyrektywa preprocesora, załączająca biblioteki (pliki nagłówkowe). using namespace
Bardziej szczegółowopublic: // interfejs private: // implementacja // składowe klasy protected: // póki nie będziemy dziedziczyć, // to pole nas nie interesuje
Zbudujemy klasę Definicję klasy zapiszmy w pliku tstring.h #ifndef TSTRING_H #define TSTRING_H #include // w pliku nagłówkowym NIE // otwieramy przestrzeni std // interfejs private: // implementacja
Bardziej szczegółowowykład IV uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski Programowanie C/C++ Język C, a C++. wykład IV dr Jarosław Mederski Spis Język C++ - wstęp
Programowanie uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski 1 2 3 4 Historia C++ został zaprojektowany w 1979 przez Bjarne Stroustrupa jako rozszerzenie języka C o obiektowe mechanizmy abstrakcji danych i
Bardziej szczegółowoPola i metody statyczne
Pola i metody statyczne Bogdan Kreczmer ZPCiR IIAiR PWr pokój 307 budynek C3 bogdan.kreczmer@pwr.wroc.pl Copyright c 2005 2009 Bogdan Kreczmer Niniejszy dokument zawiera materiały do wykładu na temat programowania
Bardziej szczegółowoPodstawy wykorzystania bibliotek DLL w skryptach oprogramowania InTouch
INFORMATOR TECHNICZNY WONDERWARE Informator Techniczny nr 60 04-12-2002 Podstawy wykorzystania bibliotek DLL w skryptach oprogramowania InTouch Wstęp PoniŜsza dokumentacja oparta na przykładach stworzonych
Bardziej szczegółowoPytania sprawdzające wiedzę z programowania C++
Pytania sprawdzające wiedzę z programowania C++ Wstęp 1. Zaprezentuj mechanikę tworzenia programu napisanego w języku C++. 2. Co to jest kompilacja? 3. Co to jest konsolidacja? 4. Co to jest kod wykonywalny?
Bardziej szczegółowo2 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota
Laboratorium nr 2 1/7 Język C Instrukcja laboratoryjna Temat: Wprowadzenie do języka C 2 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota 1) Wprowadzenie do języka C. Język C jest językiem programowania ogólnego zastosowania
Bardziej szczegółowoKlasa, metody, rozwijanie w linii
Bogdan Kreczmer ZPCiR IIAiR PWr pokój 307 budynek C3 bogdan.kreczmer@pwr.wroc.pl Copyright c 2005 2008 Bogdan Kreczmer Niniejszy dokument zawiera materiały do wykładu na temat programowania obiektowego.
Bardziej szczegółowoWstęp do programowania INP003203L rok akademicki 2018/19 semestr zimowy. Laboratorium 3. Karol Tarnowski A-1 p.
Wstęp do programowania INP003203L rok akademicki 2018/19 semestr zimowy Laboratorium 3 Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.edu.pl A-1 p. 411B Plan prezentacji Dyrektywy preprocesora #include #define Interakcja
Bardziej szczegółowoJęzyk C++ wykład VIII
Programowanie uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski 1 2 3 4 Obiektowość języka C++ ˆ Klasa (rozszerzenie struktury), obiekt instancją klasy, konstruktory i destruktory ˆ Enkapsulacja - kapsułkowanie,
Bardziej szczegółowoProgramowanie w C++ Wykład 8. Katarzyna Grzelak. 15 kwietnia K.Grzelak (Wykład 8) Programowanie w C++ 1 / 33
Programowanie w C++ Wykład 8 Katarzyna Grzelak 15 kwietnia 2019 K.Grzelak (Wykład 8) Programowanie w C++ 1 / 33 Klasy - powtórzenie Klasy typy definiowane przez użytkownika Klasy zawieraja dane składowe
Bardziej szczegółowoPapyrus. Papyrus. Katedra Cybernetyki i Robotyki Politechnika Wrocławska
Katedra Cybernetyki i Robotyki Politechnika Wrocławska Kurs: Zaawansowane metody programowania Copyright c 2014 Bogdan Kreczmer Niniejszy dokument zawiera materiały do wykładu dotyczącego programowania
Bardziej szczegółowoPROGRAMOWANIE w C prolog
PROGRAMOWANIE w C prolog dr inż. Jarosław Stańczyk Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu Wydział Biologii i Hodowli Zwierząt Katedra Genetyki 1 / jaroslaw.stanczyk@up.wroc.pl programowanie w c 17.10.2014
Bardziej szczegółowoKlasa, metody, rozwijanie w linii
Klasa, metody, rozwijanie w linii Bogdan Kreczmer ZPCiR IIAiR PWr pokój 307 budynek C3 bogdan.kreczmer@pwr.wroc.pl Copyright c 2005 2008 Bogdan Kreczmer Niniejszy dokument zawiera materiały do wykładu
Bardziej szczegółowoProgramowanie komputerowe. Zajęcia 1
Programowanie komputerowe Zajęcia 1 Code::Blocks - tworzenie projektu Create New Project Console Application -> C++ Wybierz nazwę projektu Stworzy się nowy projekt z wpisaną funkcją main Wpisz swój program
Bardziej szczegółowoWeryfikatory, zasoby graficzne
, zasoby graficzne Bogdan Kreczmer bogdan.kreczmer@pwr.wroc.pl Katedra Cybernetyki i Robotyki Wydziału Elektroniki Politechnika Wrocławska Kurs: Copyright c 2019 Bogdan Kreczmer Niniejszy dokument zawiera
Bardziej szczegółowoJęzyk JAVA podstawy. Wykład 3, część 3. Jacek Rumiński. Politechnika Gdańska, Inżynieria Biomedyczna
Język JAVA podstawy Wykład 3, część 3 1 Język JAVA podstawy Plan wykładu: 1. Konstrukcja kodu programów w Javie 2. Identyfikatory, zmienne 3. Typy danych 4. Operatory, instrukcje sterujące instrukcja warunkowe,
Bardziej szczegółowoProgramowanie strukturalne i obiektowe
Programowanie strukturalne i obiektowe Język C część I Opracował: Grzegorz Flesik Literatura: A. Majczak, Programowanie strukturalne i obiektowe, Helion, Gliwice 2010 P. Domka, M. Łokińska, Programowanie
Bardziej szczegółowoWykład 1
Wstęp do programowania 1 Bożena Woźna-Szcześniak bwozna@gmail.com Jan Długosz University, Poland Wykład 1 Wprowadzenie Cel wykładów z programowania proceduralnego Wykład jest poświęcony językowi C i jego
Bardziej szczegółowoWykład 1. Program przedmiotu. Programowanie (język C++) Literatura. Program przedmiotu c.d.:
Program przedmiotu Programowanie (język C++) Wykład 1. Język C a C++. Definiowanie prostych klas. Typy referencyjne. Domyślne wartości argumentów. PrzeciąŜanie funkcji. Konstruktory, destruktory. Definiowanie
Bardziej szczegółowoProgramowanie w C++ Wykład 5. Katarzyna Grzelak. 16 kwietnia K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 27
Programowanie w C++ Wykład 5 Katarzyna Grzelak 16 kwietnia 2018 K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 27 Pojęcia z poprzednich wykładów Tablica to ciag obiektów tego samego typu, zajmujacy ciagły
Bardziej szczegółowoProgramowanie obiektowe w języku C++ dr inż. Jarosław Forenc
Rok akademicki 2016/2017, Wykład nr 4 2/45 Plan wykładu nr 4 Informatyka 2 Politechnika Białostocka - Wydział Elektryczny Elektrotechnika, semestr III, studia stacjonarne I stopnia Rok akademicki 2016/2017
Bardziej szczegółowoGlobalne / Lokalne. Wykład 15. Podstawy programowania (język C) Zmienne globalne / lokalne (1) Zmienne globalne / lokalne (2)
Podstawy programowania (język C) Globalne / Lokalne Wykład 15. Tomasz Marks - Wydział MiNI PW -1- Tomasz Marks - Wydział MiNI PW -2- Zmienne globalne / lokalne (1) int A, *Q; // definicja zmiennych globalnych
Bardziej szczegółowoWprowadzenie do języka Java
WSNHiD, Programowanie 2 Lab. 1 [ część 1 ] Wprowadzenie do języka Java Wprowadzenie Język programowania Java jest obiektowym językiem programowania. Powstał w 1995 i od tej pory był intensywnie rozwijany.
Bardziej szczegółowoWykład II. Programowanie II - semestr II Kierunek Informatyka. dr inż. Janusz Słupik. Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej
Wykład II - semestr II Kierunek Informatyka Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej Gliwice, 2015 c Copyright 2015 Janusz Słupik Operacje dyskowe - zapis do pliku #include #include
Bardziej szczegółowoBiblioteki dzielone, XML i readline
Bogdan Kreczmer bogdan.kreczmer@pwr.edu.pl Katedra Cybernetyki i Robotyki Politechnika Wrocławska Kurs: Copyright c 2017 Bogdan Kreczmer Niniejszy dokument zawiera materiały do wykładu dotyczącego programowania
Bardziej szczegółowoWstęp do wiadomości teoretycznych (nie, nie jest to masło maślane ani wstęp, wstępów proszę cierpliwie czytać)
Języki i Paradygmaty Programowania Laboratorium 1 Obiekty i klasy C++ Wstęp do wiadomości teoretycznych (nie, nie jest to masło maślane ani wstęp, wstępów proszę cierpliwie czytać) UWAGA! Umiejętność tworzenia
Bardziej szczegółowoPaostwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Płocku Dariusz Wardowski
Paostwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Płocku Dariusz Wardowski dr Dariusz Wardowski, Instytut Matematyki i Informatyki PWSZ w Płocku 1 O mnie prowadzący wykład i laboratoria: Dariusz Wardowski pokój: 102
Bardziej szczegółowoWartości domyślne, szablony funkcji i klas
Bogdan Kreczmer bogdan.kreczmer@pwr.wroc.pl Zakład Podstaw Cybernetyki i Robotyki Instytut Informatyki, Automatyki i Robotyki Politechnika Wrocławska Kurs: Copyright c 2012 Bogdan Kreczmer Niniejszy dokument
Bardziej szczegółowoZadanie 2: Arytmetyka symboli
1 Cel ćwiczenia Zadanie 2: Arytmetyka symboli Wykształcenie umiejętności abstrahowania operacji arytmetycznych. Zapoznanie się i przećwiczenie mechanizmu tworzenia przeciążeń funkcji operatorowych. Utrwalenie
Bardziej szczegółowoZajęcia nr 1 Podstawy programowania. dr inż. Łukasz Graczykowski mgr inż. Leszek Kosarzewski Wydział Fizyki Politechniki Warszawskiej
Zajęcia nr 1 Podstawy programowania dr inż. Łukasz Graczykowski mgr inż. Leszek Kosarzewski Wydział Fizyki Politechniki Warszawskiej Ramowy program warsztatów 1. Pierwsze: Podstawy programowania 2. Drugie:
Bardziej szczegółowoPodstawy programowania. Wykład Funkcje. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1
Podstawy programowania. Wykład Funkcje Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1 Programowanie proceduralne Pojęcie procedury (funkcji) programowanie proceduralne realizacja określonego zadania specyfikacja
Bardziej szczegółowoZadanie 04 Ktory z ponizszych typow danych w jezyku ANSI C jest typem zmiennoprzecinkowym pojedynczej precyzji?
Zadanie 01 W przedstawionym ponizej programie w jezyku ANSI C w miejscu wykropkowanym brakuje jednej linii: #include... int main() { printf("tralalalala"); return 0; } A. B. "iostream" C.
Bardziej szczegółowoISO/ANSI C - funkcje. Funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje
Funkcje (podprogramy) Mianem funkcji określa się fragment kodu, który może być wykonywany wielokrotnie z różnych miejsc programu. Ogólny zapis: typ nazwa(argumenty) ciało funkcji typ określa typ danych
Bardziej szczegółowoPodstawy Programowania Podstawowa składnia języka C++
Podstawy Programowania Podstawowa składnia języka C++ Katedra Analizy Nieliniowej, WMiI UŁ Łódź, 3 października 2013 r. Szablon programu w C++ Najprostszy program w C++ ma postać: #include #include
Bardziej szczegółowoRzutowanie i konwersje
Rzutowanie i konwersje Bogdan Kreczmer ZPCiR IIAiR PWr pokój 307 budynek C3 bogdan.kreczmer@pwr.wroc.pl Copyright c 2005 2013 Bogdan Kreczmer Niniejszy dokument zawiera materiały do wykładu na temat programowania
Bardziej szczegółowoProgramowanie - wykład 4
Programowanie - wykład 4 Filip Sośnicki Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski 20.03.2019 Przypomnienie Prosty program liczący i wyświeltający wartość silni dla wprowadzonej z klawiatury liczby: 1 # include
Bardziej szczegółowoutworz tworzącą w pamięci dynamicznej tablicę dwuwymiarową liczb rzeczywistych, a następnie zerującą jej wszystkie elementy,
Lista 3 Zestaw I Zadanie 1. Zaprojektować i zaimplementować funkcje: utworz tworzącą w pamięci dynamicznej tablicę dwuwymiarową liczb rzeczywistych, a następnie zerującą jej wszystkie elementy, zapisz
Bardziej szczegółowoKontrola przebiegu programu
Kontrola przebiegu programu Wykład 9 Instrukcje sterujące: pętle rozgałęzienia skoki PRZYPOMINAJKA Zadanie : Zaprojektuj rekurencyjny przepis na wyznaczenie największej takiej liczby m, że 2 m jest podzielnikiem
Bardziej szczegółowo4. Funkcje. Przykłady
4. Funkcje Przykłady 4.1. Napisz funkcję kwadrat, która przyjmuje jeden argument: długość boku kwadratu i zwraca pole jego powierzchni. Używając tej funkcji napisz program, który obliczy pole powierzchni
Bardziej szczegółowo1 Podstawy c++ w pigułce.
1 Podstawy c++ w pigułce. 1.1 Struktura dokumentu. Kod programu c++ jest zwykłym tekstem napisanym w dowolnym edytorze. Plikowi takiemu nadaje się zwykle rozszerzenie.cpp i kompiluje za pomocą kompilatora,
Bardziej szczegółowo/* dołączenie pliku nagłówkowego zawierającego deklaracje symboli dla wykorzystywanego mikrokontrolera */ #include <aduc834.h>
Szablon programu: /* dołączenie pliku nagłówkowego zawierającego deklaracje symboli dla wykorzystywanego mikrokontrolera */ #include /* opcjonalne: deklaracja typów o rozmiarze jednego i dwóch
Bardziej szczegółowoZaawansowane programowanie w języku C++ Funkcje uogólnione - wzorce
Zaawansowane programowanie w języku C++ Funkcje uogólnione - wzorce Prezentacja jest współfinansowana przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego w projekcie pt. Innowacyjna dydaktyka
Bardziej szczegółowoZofia Kruczkiewicz, ETE8305_2 1
Wprowadzenie do programowania obiektowego w C++ 1. Główne zasady programowania obiektowego: hermetyzacja, dziedziczenie, polimorfizm 2. Pojęcie klasy: sposoby deklarowania i definiowania składowych klasy,
Bardziej szczegółowoPodstawy programowania C. dr. Krystyna Łapin http://www.mif.vu.lt/~moroz/c/
Podstawy programowania C dr. Krystyna Łapin http://www.mif.vu.lt/~moroz/c/ Tematy Struktura programu w C Typy danych Operacje Instrukcja grupująca Instrukcja przypisania Instrukcja warunkowa Struktura
Bardziej szczegółowoPodstawy programowania. Wykład 9 Preprocesor i modularna struktura programów. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1
Podstawy programowania. Wykład 9 Preprocesor i modularna struktura programów Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1 Programy Większość programów w C stanowią rozbudowane kody, definiujące wiele funkcji
Bardziej szczegółowoPMiK Programowanie Mikrokontrolera 8051
PMiK Programowanie Mikrokontrolera 8051 Wykład 3 Mikrokontroler 8051 PMiK Programowanie mikrokontrolera 8051 - wykład S. Szostak (2006) Zmienna typu bit #define YES 1 // definicja stałych #define NO 0
Bardziej szczegółowoProgramowanie C++ Wykład 2 - podstawy języka C++ dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki
Wykład 2 - podstawy języka C++ Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2014 Wstęp Plan wykładu Struktura programu. Zmienne i ich nazwy, podstawowe typy: całkowite, rzeczywiste, znakowe i napisowe. Instrukcje:
Bardziej szczegółowoWstęp do programowania
Wstęp do programowania wykład 2 Piotr Cybula Wydział Matematyki i Informatyki UŁ 2012/2013 http://www.math.uni.lodz.pl/~cybula Język programowania Każdy język ma swoją składnię: słowa kluczowe instrukcje
Bardziej szczegółowoMikrokontroler ATmega32. Język symboliczny
Mikrokontroler ATmega32 Język symboliczny 1 Język symboliczny (asembler) jest językiem niskiego poziomu - pozwala pisać programy złożone z instrukcji procesora. Kody instrukcji są reprezentowane nazwami
Bardziej szczegółowo