POPRAWIONE WYTYCZNE KORESPONDENTÓW NR 1. Temat: Przemieszczanie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (ZSEiE)

Transkrypt

1 POPRAWIONE WYTYCZNE KORESPONDENTÓW NR 1 Temat: Przemieszczanie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (ZSEiE) 1. Niniejsze wytyczne korespondentów przedstawiają wspólne dla wszystkich Krajów Członkowskich rozumienie interpretacji Rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 dotyczącego przemieszczania odpadów. Wytyczne zostały uzgodnione przez korespondentów na spotkaniu w dniu 14/15 czerwca 2007 roku zorganizowanym zgodnie z Artykułem 57 Rozporządzenia (WE) 1013/2006. Nie są prawnie wiążące. Wiążąca interpretacja prawa wspólnotowego należy do wyłącznych kompetencji Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Wytyczne wchodzą w życie z dniem 12 lipca 2007 roku i muszą podlegać przeglądowi w okresie najpóźniej pięciu lat od powyższej daty i w razie konieczności muszą zostać poprawione. 1. Wprowadzenie 2. Niniejsze wytyczne zawierają informację o: a) osobach organizujących przemieszczanie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (ZSEiE) 1 ; b) posiadaczach sprzętu elektrycznego i elektronicznego (SEiE) 2 organizujących transgraniczny przewóz tego sprzętu, którzy chcą przestrzegać zapisów rozporządzenia WSR oraz c) władzach odpowiedzialnych za egzekucję rozporządzenia WSR. 3. Procedury kontrolne, które są stosowane, dotyczą w pierwszej instancji tego, czy dany materiał lub sprzęt jest odpadem zgodnie z definicją w Artykule 1(a) Dyrektywy 2006/12/WE (Ramowa Dyrektywa o Odpadach), w przepisach narodowych lub interpretacjach narodowych. Jeżeli właściwe władze wysyłki i miejsca przeznaczenia nie mogą uzgodnić klasyfikacji względem odróżnienia odpadów od materiałów niebędących odpadami, dany materiał ma być traktowany, zgodnie z Artykułem 28(1) WSR, jakby był odpadem. 4. To, czy substancja jest odrzucana jako odpad, oraz kiedy odpad przestaje być odpadem, będzie ustalane indywidualnie w zależności od przypadku, a interpretacja prawa jest ostatecznie sprawą dla sądu. 5. Jeżeli materiał jest odpadem, procedury kontrolne zależą od tego, czy przemieszczanie odpadu należy zgłosić lub nie (zob. rozdział 3) zgodnie z Rozporządzeniem WSR (zob. Pozycja 1 Dodatku 3), czy odpad jest przeznaczony do odzysku lub unieszkodliwienia oraz czy istnieją dodatkowe kontrole w kraju przeznaczenia. 2. Rozróżnienie między SEiE a ZSEiE 6. SEiE staje się ZSEiE, jeżeli posiadacz wyrzuci sprzęt lub planuje albo jest zmuszony wyrzucić sprzęt. Aby to określić, należy zanalizować historię produktu dla każdego produktu indywidualnie. Niemniej jednak są pewne parametry sprzętu elektrycznego i elektronicznego, które prawdopodobnie wskazują na to, czy jest on odpadem, czy nie. 7. W sytuacji, gdy posiadacz materiału twierdzi, że zamierza przesłać lub przesyła używany sprzęt elektryczny i elektroniczny, a nie zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny, następujące elementy powinny zostać dostarczone na żądanie władz, aby potwierdzić to twierdzenie: 1 ZSEiE (WEEE) zgodnie z definicją w Artykule 3(b) Dyrektywy 2002/96/WE w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (ZSEiE) oznacza urządzenia elektryczne lub elektroniczne, które są odpadem w rozumieniu Artykułu 1(a) Dyrektywy 2006/12/WE, w tym wszystkie części składowe, podzespoły i produkty zaopatrzenia stanowiące część produktu w momencie jego usuwania. 2 Zob. definicja w Artykule 3(a) Dyrektywy 2002/96/WE - 1 -

2 a) kopię faktury i umowy dotyczącej sprzedaży i/lub przeniesienia prawa własności do sprzętu elektrycznego i elektronicznego, która stwierdza, że urządzenia są przeznaczone do bezpośredniego ponownego wykorzystania i są w pełni funkcjonalne; b) dowody oceny/badań w postaci kopii dokumentacji (certyfikat badań dowód sprawności funkcjonalnej) dla każdego urządzenia w przesyłce oraz protokół zawierający całość informacji o dokumentacji (zob. poniżej); c) deklarację posiadacza, który organizuje przewóz sprzętu elektrycznego i elektronicznego, informującą, że żadne urządzenie lub materiał znajdujący się w przesyłce nie jest odpadem w rozumieniu Artykułu 1(a) WFD oraz d) wystarczające opakowanie chroniące sprzęt przed uszkodzeniem w czasie transportu, załadunku i rozładunku. 8. Sprzęt elektryczny i elektroniczny zazwyczaj nie zostanie uznany za odpad a) w sytuacji, gdy spełnione są kryteria w punkcie 7 (a) do (d) oraz jeżeli urządzenie jest w pełni funkcjonalne i nie jest przeznaczone dla żadnego z działań wymienionych w Załączniku II do WFD (działania związane z odzyskiem lub unieszkodliwianiem) oraz jest bezpośrednio ponownie wykorzystywane do celu, dla którego zostało pierwotnie zaprojektowane lub zaoferowane do sprzedaży lub eksportowane w celu przekazania do bezpośredniego ponownego wykorzystania lub sprzedawane klientom końcowym w celu takiego ponownego wykorzystania lub b) w sytuacji, gdy spełnione są kryteria podane w punkcie 7 (c) i (d) oraz jeżeli urządzenie jest odsyłane w ramach wadliwej serii w celu naprawy do producenta lub centrum napraw (np. w ramach gwarancji) z zamierzeniem późniejszego ponownego wykorzystania. 9. Sprzęt elektryczny i elektroniczny zazwyczaj zostanie uznany za odpad (zob. przykład w Dodatku 1), jeżeli: a) produkt nie jest kompletny brakuje istotnych elementów; b) produkt ma wadę fizyczną, która ma negatywny wpływ na jego funkcjonalność lub bezpieczeństwo, zgodnie z definicją w stosownych normach; c) opakowanie przeznaczone do ochrony w czasie transportu oraz ładunku i rozładunku nie jest wystarczające; d) produkt wygląda na zużyty lub uszkodzony, a tym samym możliwość wprowadzenia urządzenia na rynek zostaje obniżona; e) wśród części składowych urządzenia znajdują się elementy, które należy wyrzucić lub których stosowanie jest zakazane zgodnie ze wspólnotowymi lub narodowymi zapisami prawnymi 3 ; f) sprzęt elektryczny i elektroniczny jest przeznaczony do unieszkodliwienia lub recyklingu, a nie do ponownego wykorzystania; g) nie ma typowego rynku zbytu dla urządzenia elektrycznego i elektronicznego (zob. dalsze wskazania) lub h) jest to stare lub przestarzałe urządzenie elektryczne i elektroniczne przeznaczone do kanibalizacji (w celu odzysku części zapasowych). 10. Przed transgranicznym przewozem sprzętu elektrycznego i elektronicznego posiadacz powinien mieć możliwość dostarczenia informacji wszelkim stosownym władzom krajowym (np. władzom celnym, policji lub agencjom ds. środowiska), które potwierdzają spełnienie powyższych kryteriów dla SEiE. Niespełnienie powyższych kryteriów byłoby zazwyczaj wskazaniem dla władz, że dany produkt jest ZSEiE i w takich okolicznościach zostałoby podjęte postępowanie zapobiegawcze związane z ochroną środowiska, zwłaszcza w przypadkach, gdy posiadacz musi udowodnić, że sprzęt nie jest odpadem; niemniej jednak w niektórych Krajach Członkowskich to władze krajowe mają udowodnić, że dane urządzenie jest ZSEiE. 11. Poniżej przedstawiono zalecane kroki, które powinni podjąć sprzedawcy używanych urządzeń elektrycznych i elektronicznych w celu wykazania, że produkty transportowane są używanymi urządzeniami elektrycznymi i elektronicznymi, a nie zużytym sprzętem elektrycznym i elektronicznym: 3 Np. azbest, PCB, CFC - 2 -

3 Krok 1: Testowanie 12. Testy, które należy przeprowadzić, zależą od typu SEiE (zob. Załącznik IB do Dyrektywy 2002/96/WE w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (Dyrektywa WEEE zob. pozycja 2 Załącznika 3)). Należy ocenić funkcjonalność i zbadać substancje niebezpieczne. 13. Przeprowadzenie kontroli wizualnej bez sprawdzenia funkcjonalności prawdopodobnie nie wystarczy. 14. W przypadku większości używanych urządzeń elektrycznych i elektronicznych wystarczy przeprowadzić test funkcjonalności kluczowych funkcji. 15. Wyniki ocen i testów należy zapisać i dokumentację (certyfikat testów, przedstawienie/potwierdzenie funkcjonalności) należy umieścić na każdym testowanym urządzeniu elektrycznym i elektronicznym. Krok 2: Dokumentacja 16. Dokumentację należy w sposób bezpieczny, jednakże nie na stałe, zamocować do samego urządzenia EiE (jeżeli nie jest zapakowane) lub na opakowaniu, aby można ją było odczytać bez odpakowywania sprzętu. 17. Dokumentacja powinna zawierać następujące informacje: a) nazwa urządzenia (nazwa urządzenia zgodnie z Załącznikiem IB oraz numer kategorii zgodnie z Załącznikiem IA do Dyrektywy WEEE); b) numer identyfikacyjny urządzenia (wpisać numer); c) rok produkcji (jeżeli dostępny); d) nazwa i adres firmy odpowiedzialnej za wykazanie funkcjonalności; e) wyniki testów (np. określenie wadliwych części i wad lub stwierdzenie pełnej funkcjonalności); f) typ przeprowadzonych testów. 18. Protokół testów oraz ocena powinny towarzyszyć przewozowi. Krok 3: Pakowanie 19. Niewystarczające opakowanie chroniące urządzenie przed uszkodzeniem w czasie transportu, załadunku i rozładunku wskazuje na to, że urządzenie może być odpadem. Ogólnie rzecz biorąc, stwierdzenie niewystarczającego opakowania powinno być bodźcem dla agencji/władz ds. egzekucji, aby podjąć dalsze dochodzenie dotyczące przewożonego urządzenia. 3. Przewóz ZSEiE 20. Przewóz ZSEiE jest regulowany rozporządzeniem WSR. W niektórych okolicznościach rozporządzenie WSR informuje, że przewóz odpadów musi podlegać dodatkowym kontrolom zgodnie z krajowym ustawodawstwem Krajów Członkowskich lub innych krajów importujących; przykładowo może istnieć zakaz przewozu odpadów przeznaczonych do unieszkodliwienia w niektórych Krajach Członkowskich lub innych krajach importujących. 3.1 Przewóz ZSEiE przeznaczonego do unieszkodliwienia Przewóz w obrębie UE 21. Cały przewóz odpadów na terenie UE podlega procedurze uprzedniego pisemnego zgłoszenia i zgody omówionej w rozporządzeniu WSR. Ogólnie rzecz biorąc, Kraje Członkowskie mogą zakazać przewozu odpadów przeznaczonych do unieszkodliwienia do oraz z innych Krajów Członkowskich i odpowiednie właściwe władze powinny przeprowadzić dochodzenie, aby ustalić, czy planowany przewóz w celu unieszkodliwienia jest dozwolony zgodnie z ustawodawstwem krajowym

4 3.1.2 Eksport z UE 22. Cały eksport z terenu UE w celu unieszkodliwienia jest zakazany (za wyjątkiem przewozu odpadów do krajów ETFA będących Stronami Konwencji Bazylejskiej) Import do UE 23. Zasadniczo import z krajów poza UE w celu unieszkodliwienia jest dozwolony, chyba że kraj wysyłki nie jest Stroną Konwencji Bazylejskiej. Niemniej jednak Kraje Członkowskie UE mogą zakazać takiego importu, jeżeli uznają, że istnieją istotne przyczyny środowiskowe, aby podjąć taką decyzję. Cały import w celu unieszkodliwienia podlega procedurze uprzedniego pisemnego zgłoszenia i zgody omówionej w rozporządzeniu WSR. 3.2 Przewóz ZSEiE przeznaczonego do odzysku Przewóz w obrębie UE 24. Przewóz na terenie UE może podlegać procedurze uprzedniego pisemnego zgłoszenia i zgody omówionej w rozporządzeniu WSR lub może podlegać ogólnym wymogom w zakresie informowania (zob. Artykuł 18 rozporządzenia WSR). Odpowiednie kontrole są określane na podstawie klasyfikacji danego ZSEiE względem stosownych wykazów odpadów dołączonych do rozporządzenia WSR. Wykazy odpadów w rozporządzeniu WSR różnią się od tych na Europejskim Wykazie Odpadów (EWL) odnośnie przemieszczania na terenie Wspólnoty. W czasie klasyfikacji ZSEiE należy postępować ostrożnie i uważnie. Jeżeli nie jest jasne, czy dany ZSEiE jest objęty wpisem w Załączniku III (zielony wykaz odpadów), IIIA lub IIIB rozporządzenia WSR, należy zgłosić takie przemieszczenie Eksport z UE 25. Stosowane kontrole zależą od klasyfikacji odpadów (niebezpieczne nie niebezpieczne) (zob. Dodatek 2) oraz postanowień kraju przeznaczenia. 4 Eksport niebezpiecznych odpadów do odzysku do krajów, których nie dotyczy Decyzja OECD 5, jest zabroniony. 6 Tak samo, wykazy ustalające poziom kontroli są dołączone do rozporządzenia WSR i zawarto odesłanie do EWL odnośnie eksportu do krajów, których nie dotyczy Decyzja OECD w specjalnych okolicznościach, jak przedstawiono w rozporządzeniu WSR Import do UE 26. Zasadniczo import z krajów poza UE w celu odzysku jest dozwolony, chyba że kraj wysyłki nie jest Stroną Konwencji Bazylejskiej (za wyjątkiem sytuacji, gdy jest on krajem, którego dotyczy Decyzja OECD). Klasyfikacja odpadów (zob. Dodatek 2) określa, czy do takiego przewozu należy zastosować procedurę uprzedniego pisemnego zgłoszenia i zgody określoną w rozporządzeniu WSR lub ogólne wymogi w zakresie informowania (zob. Artykuł 18 WSR, aby zapoznać się z odpadami wymienionymi w Załączniku III, IIIA i IIIB). 4. Kontrole 27. Inspekcje są przeprowadzane przez władze stanowe (np. policję, urząd celny i inspektorów) na terenie placówek oraz w czasie transportu. 4 Zob. Rozporządzenie Komisji.../2007 (Ma zostać dodane odniesienie do nowego Rozporządzenia Komisji zgodnie z Artykułem 37(2) Rozporządzenia (WE) 1013/2006 po jego publikacji). 5 Organisation for Economic Co-operation and Development Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju 6 Zob. Załącznik V do rozporządzenia WSR. 7 Przewóz starych lodówek i innego sprzętu (systemy klimatyzacji itp.) zawierającego CFC, HFC, HCFC oraz FC (do krajów trzecich) w celu ponownego wykorzystania jest zabroniony zgodnie z Rozporządzeniem (WE) 2037/2000 w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową

5 Osoby transportujące używany sprzęt elektryczny i elektroniczny powinny zagwarantować, że sprzęt posiada dowód przeprowadzenia odpowiednich testów 8 oraz że jest odpowiednio opakowany w celu wykazania, że dane urządzenia nie są zużytym sprzętem elektrycznym i elektronicznym. Po potwierdzeniu, że przewożony jest zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny, który nie jest niebezpieczny, osoby odpowiedzialne za przewóz powinny zagwarantować, że sprzętowi towarzyszy dowód przeprowadzenia odpowiednich testów, aby wykazać, że przewożone odpady nie są niebezpieczne. 28. Z praktycznych przyczyn do celów kontroli każdy ładunek (np. pojemnik transportowy, ciężarówka) używanego sprzętu elektrycznego i elektronicznego powinien posiadać: a) dokument CMR, b) dowód świadczący o ocenie/badaniach w postaci kopii dokumentacji oraz protokołu zawierających wszystkie informacje na temat badań i dokumentacji (zob. Dodatek 1) dla każdego urządzenia oraz c) deklarację osoby odpowiedzialnej o jej obowiązkach. 29. Jeżeli brakuje stosownej dokumentacji, a opakowanie nie jest wystarczające, władze stanowe mogą przypuszczać, że urządzenie jest niebezpiecznym zużytym sprzętem elektrycznym lub elektronicznym i jeżeli zawartość nie jest zgodna z wymogami rozporządzenia WSR, mogą przypuszczać, że ładunek zawiera nielegalną przesyłkę. W takich okolicznościach właściwe władze kompetentne zostaną poinformowane, a ładunek zostanie poddany procedurom zgodnie z Artykułem 24 i 25 rozporządzenia WSR. W większości przypadków osoby odpowiedzialne za przemieszczanie będą musiały wziąć odpady z powrotem do kraju wysyłki na własny koszt i mogą być pociągnięte do odpowiedzialności karnej. W tych Krajach Członkowskich, w których zadaniem władz stanowych jest udowodnienie, że urządzenia są raczej ZSEiE, a nie SEiE, brak odpowiedniej dokumentacji i opakowania może doprowadzić do znaczących opóźnień w dalszym transporcie odpadów w czasie, gdy będzie przeprowadzane konieczne dochodzenie, aby ustalić status przedmiotów, które zostały wysłane. 8 Certyfikat badań, wykazanie/przedstawienie funkcjonalności i wydane pod warunkiem, że SEiE może być stosowany w sposób bezpośredni, bez wykonywania poważnych napraw; zob. rozdział

6 Przykład, kiedy SEiE zwykle będzie uznawany za odpad Dodatek 1 Sprzęt IT może być określony jako odpad, jeżeli charakteryzuje się następującymi właściwościami: 1. Wada, która materialnie wpływa na jego funkcjonalność. Przykładowo urządzenie: a) nie włącza się; b) testy BIOS-u, wewnętrzne ustawienia startowe lub autotest dadzą wynik negatywny; c) ma wadliwą płytę główną; d) nie komunikuje się z hostem; e) nie drukuje/skanuje/kopiuje strony testowej lub strony nie można rozpoznać lub odczytać, lub jest niewyraźna lub pokreślona, albo f) nie odczytuje, nie zapisuje, nie nagrywa. 2. Wada fizyczna, która wpływa negatywnie na funkcjonalność lub bezpieczeństwo urządzenia, zgodnie z definicją we właściwych normach. Wada fizyczna obejmuje między innymi: a) ekran, który jest fizycznie uszkodzony, np. ma ślady wypalenia lub jest pęknięty, nadłamany, znacznie porysowany lub poplamiony albo materialnie zaburza jakość obrazu; b) kabel sygnałowy (wejściowy) został odcięty lub nie można go łatwo zastąpić bez konieczności otwierania pokrywy; c) wadliwy napęd dysku twardego lub wadliwa pamięć RAM albo wadliwa karta video albo d) baterie zawierające ołów, rtęć lub kadm albo baterie zawierające niebezpieczne płynne katody, których nie można naładować lub nie utrzymują zasilania. 3. Niewystarczające opakowanie do ochrony urządzenia przed uszkodzeniem w czasie transportu, załadunku i rozładunku

7 Klasyfikacja odpadów przeznaczonych do odzysku Dodatek 2 1. Podejście do klasyfikacji odpadów zgodnie z rozporządzeniem WSR częściowo zależy od tego, czy odpad jest przeznaczony dla Kraju Członkowskiego UE (zob. pozycja 3 Dodatku 3), kraju, którego dotyczy decyzja OECD (pozycja 4 Dodatku 3 przedstawia Kraje Członkowskie OECD) lub kraju, którego nie dotyczy decyzja OECD. 2. Rozdział A przedstawia szczegółowo proces klasyfikacji przesyłek do Krajów Członkowskich UE oraz krajów, których dotyczy decyzja OECD. Rozdział B przedstawia dwuetapowy proces klasyfikacji, który dotyczy eksportu do krajów, których nie dotyczy decyzja OECD; najpierw należy określić, czy eksport jest potencjalnie dozwolony, czy nie (etap 1), a następnie, jeżeli jest potencjalnie dozwolony, należy określić kontrole właściwe dla eksportu (etap 2). Względem klasyfikacji ZSEiE zgodnie z Załącznikiem IV, część I, wpis (c), należy również odnieść się do Wytycznych korespondentów nr 4. A. Przewozy na terenie UE oraz z UE do krajów, których dotyczy decyzja OECD 3. Załączniki do rozporządzenia WSR (zob. pozycja 1 Dodatku 3) zawierają wykazy odpadów przeznaczone do klasyfikacji odpadów do odzysku. Dla klasyfikacji ZSEiE istotne są Załączniki III, IIIA, IIIB, I i IVA rozporządzenia WSR. Są one określone jako: a) Zielony wykaz odpadów (Załącznik III) 9 zawierający odpady nie poddawane procedurze uprzedniego pisemnego zgłoszenia i zgody (odpady będące w zielonym wykazie, które są przewożone, muszą posiadać dokument przedstawiony w Załączniku IV zgodnie z Artykułem 18 rozporządzenia WSR), b) Mieszaniny odpadów wymienionych w zielonym wykazie (Załącznik IIIA), c) Dodatkowe odpady wymienione w zielonym wykazie (Załącznik IIIB) d) Bursztynowy wykaz odpadów (Załącznik IV) zawierający odpady podlegające procedurze uprzedniego pisemnego zgłoszenia i zgody oraz e) Odpady wymienione w Załączniku III, lecz podlegające procedurze uprzedniego pisemnego zgłoszenia i zgody (Załącznik IVA). 4. W przypadku wątpliwości należy skonsultować się z kompetentnymi władzami z miejsca wysyłki. W Ramce 1 przedstawiono główne kategorie związane z ZSEiE, które należy rozważyć w czasie ustalenia kategorii urządzenia z grupy ZSEiE, które nie zostało poddane żadnej obróbce przed wysyłką. Elementy urządzenia z grupy ZSEiE poddawane obróbce mogą należeć do innej kategorii przedstawionej w Załącznikach do rozporządzenia WSR. 9 Odpady z zielonego wykazu, które są zanieczyszczone materiałami niebezpiecznymi, mogą być sklasyfikowane jako odpady podlegające procedurze uprzedniego pisemnego zgłoszenia i zgody. W przypadku niektórych Krajów Członkowskich obowiązują zasady przejściowe zgodnie z Artykułem 63 rozporządzenia WSR. Odpady, które nie widnieją w żadnym wykazie, są uznane za niebędące w wykazie i są odpadami podlegającymi procedurze uprzedniego pisemnego zgłoszenia i zgody

8 Ramka 1 Kategorie związane z ZSEiE w rozporządzeniu o przemieszczaniu odpadów (WSR) Załącznik III GC010 GC020 Odpady zespołów elektrycznych składające się wyłącznie z metali lub stopów Złom elektroniczny (np. płytki obwodów drukowanych, podzespoły elektroniczne, kable itd.) i odzyskane podzespoły elektroniczne, odpowiednie do odzysku metali pospolitych i metali szlachetnych Załącznik IV A1030 A1160 A1170 A1180 A2010 A2050 AC150 A3180 Odpady zawierające jako składniki lub zanieczyszczenia którąkolwiek z poniższych substancji: - arsen, związki arsenu - rtęć, związki rtęci - tal, związki talu Odpady akumulatorów kwasowych, całych albo kruszonych Niesortowane odpady akumulatorów, z wyłączeniem mieszanki akumulatorów jedynie z wykazu B. Odpady akumulatorów niewymienione w wykazie B, zawierające składniki z załącznika I w zakresie, który czyni je odpadami niebezpiecznymi Odpady lub złom zespołów elektrycznych i elektronicznych ) zawierające komponenty takie jak akumulatory i inne baterie z wykazu A, przełączniki rtęciowe, szkło z lamp katodowych i inne szkło aktywowane oraz kondensatory PCB lub zanieczyszczone przez związki z załącznika I (np. kadm, rtęć, ołów, polichlorowany bifenyl) w takim zakresie, że posiadają właściwości zawarte w załączniku III (patrz: odpowiednia kategoria w wykazie B, B1110) ) Odpady szkła z lamp katodowych i innego szkła aktywowanego Odpady azbestowe (pyły i włókna) Chlorofluorowęglowodory Odpady, substancje i artykuły zawierające, składające się z lub zanieczyszczone polichlorowanym bifenylem (PCB), polichlorowanym trifenylem (PCT), polichlorowanym naftalenem (PCN) lub polibromowanym bifenylem (PBB), lub jakimikolwiek innymi polibromowanymi pochodnymi tych związków, przy poziomie stężenia wynoszącym 50 mg/kg lub większym ) Odpady nie umieszczone w wykazie (Artykuł 3(1)(b) rozporządzenia WSR) - ZSEiE lub elementy ZSEiE nie umieszczone w innym wykazie ) Ten wpis nie zawiera resztek powstałych podczas procesu wytwarzania energii elektrycznej. ) Stężenie PCB wynosi 50 mg/kg lub więcej. ) Stężenie 50 mg/kg jest międzynarodowo uważane za stężenie praktycznie dla wszystkich odpadów. Niemniej jednak wiele poszczególnych krajów ustanowiło niższe stężenia nadzorcze (np. 20 mg/kg) dla konkretnych odpadów. B. Eksport do krajów, których nie dotyczy Decyzja OECD (zastosowanie zakazu eksportu)

9 5. W przypadku klasyfikacji ZSEiE należy skonsultować się z Załącznikiem V do rozporządzenia WSR lub z kompetentnymi władzami. W Ramce 2 przedstawiono główne kategorie związane z ZSEiE w części 1 Załącznika V. Przed eksportem odpadów do krajów, których nie dotyczy Decyzja OECD, należy przeprowadzić dwuetapową procedurę. 10 Należy uwzględnić przepisy krajowe dotyczące metody określania PCB (np. 6 lub 7 związków należących do grupy PCB, czasem wymagane jest pomnożenie sumy tych związków należących do tej samej grupy przez 5), a zwłaszcza uwzględnić wyniki analiz przeprowadzonych w krajach nienależących do UE lub zgodność z wartościami limitów wymaganych w krajach nienależących do UE

10 Ramka 2. Kategorie w części 1 Załącznika V związane z ZSEiE Część 1 Wykaz A (zakaz eksportu) Zob. Ramka 1 pod Załącznikiem IV Część 1 Wykaz B (potencjalnie dozwolone do eksportu) B1040 B1070 B1090 B1110 Złom zespołów z wytwarzania energii elektrycznej niezanieczyszczony olejem smarowym, PCB lub PCT w zakresie, jaki czyni go odpadami niebezpiecznymi Odpady miedzi i stopów miedzi w postaci rozproszonej, chyba że zawierają składniki z załącznika I w zakresie wykazującym właściwości z załącznika III Odpady baterii spełniające parametry specyfikacji, z wyłączeniem baterii zawierających ołów, kadm lub rtęć Zespoły elektryczne i elektroniczne: - zespoły elektryczne składające się wyłącznie z metali lub stopów - odpady lub złom zespołów elektrycznych i elektronicznych ) (w tym płytki obwodów drukowanych) niezawierające komponentów takich jak akumulatory czy inne baterie z wykazu A, przełączniki rtęciowe, szkło z lamp katodowych i inne szkło aktywowane oraz kondensatory PCB lub niezanieczyszczone przez związki z załącznika I (np. kadm, rtęć, ołów, polichlorowany bifenyl) lub z których zostały one usunięte w takim zakresie, że nie posiadają właściwości zawartych w załączniku III (patrz: odpowiednia kategoria w wykazie A, A1180) - zespoły elektryczne i elektroniczne (w tym płytki obwodów drukowanych, podzespoły elektroniczne i druty) przeznaczone do bezpośredniego ponownego wykorzystania *), ale nie do powtórnego przetwarzania lub ostatecznego unieszkodliwienia ) ) Kod ten nie obejmuje złomu zespołów z wytwarzania energii elektrycznej. *) Ponowne wykorzystanie może obejmować naprawę, odnowienie lub unowocześnienie, jednak nie całkowitą przebudowę. ) W niektórych krajach materiały przeznaczone do ponownego wykorzystania nie są uznawane za odpady. Etap 1 6. Załącznik V rozporządzenia WSR przedstawia odpady, do których stosuje się zakaz eksportu odpadów niebezpiecznych do krajów, których nie dotyczy Decyzja OECD. Na tym etapie określa się jedynie, czy proponowany eksport do kraju, którego nie dotyczy Decyzja OECD, jest zakazany czy potencjalnie możliwy. 7. Załącznik V ma trzy części: a) Część 1 jest podzielona na Wykaz A i Wykaz B. Jeżeli odpad jest umieszczony w Wykazie A, jego eksport do krajów, których nie dotyczy Decyzja OECD, jest zakazany. b) Jeżeli odpad jest umieszczony w Wykazie B, jego eksport do krajów, których nie dotyczy Decyzja OECD, jest potencjalnie dozwolony. Jeżeli odpad z Wykazu B jest sklasyfikowany jako niebezpieczny według kryteriów UE w Kraju Członkowskim zgodnie z Artykułem 36(4) oraz (5) rozporządzenia WSR, eksport takiego odpadu do kraju, którego nie dotyczy Decyzja OECD, jest zakazany. c) Część 2 i 3 Załącznika V jest stosowana tylko wtedy, gdy odpad nie jest umieszczony ani w Wykazie A, ani w Wykazie B Części 1. Jeżeli odpad jest określony jako niebezpieczny w Części 2 Załącznika V (poprzez oznaczenie gwiazdką) lub jest umieszczony w Części 3 Załącznika V, jego eksport do krajów, których nie dotyczy Decyzja OECD, jest zakazany. Jeżeli odpad nie jest oznaczony gwiazdką w Części 2 Załącznika V, jego eksport do krajów, których nie dotyczy Decyzja OECD, jest potencjalnie dozwolony. Jeżeli odpad nie jest umieszczony na wykazach w Części 2 lub 3 Załącznika V, jego eksport do krajów, których nie dotyczy Decyzja OECD, jest potencjalnie dozwolony i podlega procedurze uprzedniego pisemnego zgłoszenia i zgody

11 8. Podsumowując, odpady mogą być potencjalnie eksportowane do krajów, których nie dotyczy Decyzja OECD, jeżeli: a) są umieszczone w Części 1 Wykazu B lub b) jeżeli nie są umieszczone w Wykazie B, to ich eksport nie jest w żaden sposób zakazany ze względu na ich umieszczenie w Załączniku V, pod warunkiem, że - w obu przypadkach - zakaz eksportu w Kraju Członkowskim będącym krajem wysyłki nie jest stosowany ze względu na to, że odpad jest wyjątkowo sklasyfikowany jako niebezpieczny według kryteriów UE zgodnie z Artykułem 36(4) i (5) rozporządzenia WSR. Etap 2 9. Ten etap dotyczy eksportu odpadów, do nie których stosuje się zakazu eksportu do krajów, których nie dotyczy Decyzja OECD. Ten etap należy rozważyć wyłącznie wtedy, gdy z etapu 1 wynika, że eksport odpadów jest potencjalnie dozwolony. 10. Jeżeli odpad nie jest opisany żadnym wpisem w Załączniku III, jego eksport podlega procedurze uprzedniego pisemnego zgłoszenia i zgody omówionej w rozporządzeniu WSR. 11. W przypadku odpadów umieszczonych w Załączniku III lub IIIA, konkretne wymogi będą zależeć od kategorii odpadów i kraju przeznaczenia. Konkretne wymogi dla każdego kraju przedstawiono w Rozporządzeniu Komisji (WE).../ (zob. pozycja 5 Dodatku 3). 12. W przypadkach wątpliwości można skonsultować się z kompetentnymi władzami. Niemniej jednak w Ramce 1 przedstawiono wpisy, które najprawdopodobniej będą istotne. 13. Każdy kraj ma następujące możliwości: a) zakaz importu konkretnych odpadów, b) procedura uprzedniego pisemnego zgłoszenia i zgody opisana w Artykule 35 rozporządzenia WSR lub c) brak kontroli w kraju przeznaczenia. 14. Odnośnie przemieszczania do nowych Krajów Członkowskich UE zob. Artykuł 63 rozporządzenia WSR. 11 Należy wprowadzić odniesienie do nowego rozporządzenia Komisji zgodnie z Artykułem 37(2) Rozporządzenia (WE) 1013/2006 po jego publikacji

12 Bibliografia Dodatek 3 1. Rozporządzenie (WE) 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 roku w sprawie przemieszczania odpadów (Waste Shipment Regulation, WSR) 2. Dyrektywa 2002/96/WE w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (ZSEiE) (Dyrektywa WEEE) 3. Kraje Członkowskie UE 4. Kraje należące do OECD i nienależące do OECD 5. Rozporządzenie Komisji (WE) / Należy wprowadzić odniesienie i adres internetowy nowego rozporządzenia Komisji zgodnie z Artykułem 37(2) Rozporządzenia (WE) 1013/2006 po jego publikacji