KRAKÓW OS. NA STOKU 27b działka nr 206/2, obręb 10 Nowa Huta KATEGORIA BUDYNKU VIII.

Transkrypt

1 PROJEKT BUDOWLANO - KONSERWATORSKI REMONTU KAPONIERY WSCHODNIEJ WRAZ ZE SCHRONEM POGOTOWIA. CZĘŚCIOWA REKONSTRUKCJA PROFILI ZIEMNYCH. FORTU 49 KRZESŁAWICE KRAKÓW OS. NA STOKU 27b działka nr 206/2, obręb 10 Nowa Huta KATEGORIA BUDYNKU VIII. INWESTOR: Młodzieżowy Dom Kultury Fort 49 Krzesławice Os. Na Stoku 27 b Kraków Opracowanie : PROJEKT BUDOWLANY ARCHITEKTURA I INSTALACJE ELEKTRYCZNE Projektanci: Architektura: mgr inż. arch. Grażyna Szafruga RP-Upr. 201 / 92, PSOZ 373/924 Instalacje elektryczne: inż. Andrzej Dziedzic upr. 396-Km/73 OŚWIADCZENIE Wyżej podpisani projektanci oświadczają, że projekt został sporządzony zgodnie z obowiązu - jącymi przepisami i zasadami wiedzy technicznej. (art. 20, ust.4, pkt. 2 - Prawo Budowlane Dz.U. z 2003 r. Nr 207, poz z późniejszymi zmianami) Projekt nie wymaga sprawdzenia na podstawie art.20 ust.3 pkt 1 i 2. ustawy z dn. 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane. Projekt podlega uzgodnieniu konserwatorskiemu. KRAKÓW, lipiec 2016 r. 1

2 Obiekt: Nazwa opracowania Kaponiera barkowa wschodnia wraz ze schronem pogotowia. Fort 49 Krzesławice Adres: działka nr 206/2 obr. 10 Nowa Huta Projekt budowlano - konserwatorski remontu kaponiery wschodniej wraz ze schronem pogotowia. Częściowa rekonstrukcja profili ziemnych. Architektura i Instalacje elektryczne. SPIS ZAWARTOŚCI L.p. Nazwa Nr str. Nr rys. 1. Strona tytułowa 1 2. Spis zawartości 2 3. Informacja BiOZ 3 4. ARCHITEKTURA 4.1 Opis techniczny Dokumentacja fotograficzna stanu istniejącego Część rysunkowa Projekt zagospodarowania terenu 16 A1 Schron, poterna rzut, przekroje 17 A2 Fosa rzut, przekroje 18 A3 Kaponiera barkowa wschodnia, poterna, schron pogotowia XII - Rzut 19 A4 Przekrój przez schron A-A 20 A5 Przekrój przez poternę B-B 21 A6 Detal warstwy nastropowe 22 A7 Detal warstwy posadzkowe 23 A8 Schron - przekrój A'-A' 24 A9 Wejście do schronu 25 A10 Schron detale 26 A11 Drzwi do schronu 27 A12 Krata korytarza wypadowego 28 A13 Krata magazynu amunicji 29 A14 Kominek wentylacyjny 30 A15 5. INSTALACJE ELEKTRYCZNE Opis techniczny Obliczenia techniczne Zestawienie materiałów Część rysunkowa Plan sytuacyjny 40 EI/1 Schemat zasilania 41 EI/2 Rzut. Instalacje elektryczne 42 EI/3 Skrzynka rozdzielcza 43 EI/4 6. Uprawnienia projektantów

3 Informacja dotycząca bezpieczeństwa i ochrony zdrowia 1. Nazwa i adres obiektu budowlanego Fort 49 Krzesławice. Kaponiera barkowa wschodnia. Os. Na Stoku 27b, Kraków. 2. Inwestor Młodzieżowy Dom Kultury, fort 49 Krzesławice Kraków, os. Na Stoku 27 b 3. Wykonawca projektu i projektant sporządzający informację mgr inż. arch. Grażyna Szafruga 4. Zakres robót Wykonanie prac remontowych i konserwatorskich istniejącego obiektu wchodzącego w skład fortu nr Wykaz istniejących obiektów budowlanych znajdujących się na działce należącej do Inwestora Koszary szyjowe, schron główny,kojec czołowy, schrony pogotowia. 6. Wskazanie elementów zagospodarowania działki lub terenu, które mogą stwarzać zagrożenie bezpieczeństwa i zdrowia ludzi - nie dotyczy. 7. Przewidywane zagrożenia występujące w czasie realizacji robót: Projektowany zakres robót obejmuje typowe prace budowlane nie stwarzające specjalnych zagrożeń. Przy pracach ziemnych należy wytyczyć i oznakować bezpieczną odległość od stoków fosy. - Praca na wysokości - Zagrożenie porażenia prądem w trakcie prac związanych z pracami przy instalacji elektrycznej - Zagrożenia związane z transportem ludzi, materiałów budowlanych i rozbiórkowych oraz sprzętu i urządzeń 8. Sposób przeprowadzenia instruktażu pracowników przed przystąpieniem do realizacji robót szczególnie niebezpiecznych. Przed rozpoczęciem prac należy przeprowadzić doraźny instruktaż, który winien obejmować omówienie czynności i wyposażenie stanowisk pracy przy czynnościach stwarzających zagrożenie wypadkowe. Wszyscy pracownicy powinni być przeszkoleni w zakresie BHP stosownie do wykonywanych prac. 9. Wskazanie środków technicznych i organizacyjnych zapobiegających niebezpieczeństwom wynikającym z prowadzonych robót: Prace będą prowadzone wewnątrz obiektu oraz na sklepieniu i będą wymagały: zabezpieczenia i oznakowania miejsc, w których będą prowadzone prace wyposażenie pracowników w szelki bezpieczeństwa z linką bezpieczeństwa przy pracach na stoku, zapewnienie bezpiecznego dowozu i magazynowania materiałów budowlanych zapewnienie bezpiecznego transportu i składowania ziemi. Opracowała: mgr inż. arch. Grażyna Szafruga RP-Upr. 201/92 3

4 OPIS TECHNICZNY 1. Przedmiot i zakres inwestycji Przedmiotem inwestycji są wnętrza kaponiery barkowej wschodniej, poterny i schronu pogotowia oraz prace ziemne przywracające historyczny profil nasypów w rejonie obiektu. 2. Adres i lokalizacja 3. Inwestor Kraków, Osiedle Na Stoku 27 b. Fort 49 Krzesławice Obiekt wpisany do rejestru zabytków pod numerem A-830. Młodzieżowy Dom Kultury, Fort 49 Krzesławice Kraków, os. Na Stoku 27 b 4. Autor opracowania mgr inż. arch. Grażyna Szafruga 5. Podstawa opracowania - Zlecenie Inwestora - Dokumentacja inwentaryzacyjna budynku. - Program prac konserwatorskich autorstwa mgr Agaty Mamoń - Inwentaryzacja stanu istniejącego wykonana w czerwcu 2016 r. przez autorkę - Polskie normy i literatura fachowa. 6. Istniejący stan obiektu. Fort powstał w latach i należy do trzeciego pierścienia stałych fortyfikacji Twierdzy Kraków; został zbudowany jako typowy jednowałowy fort artyleryjski o strukturze ziemno betonowej. Konstrukcja kaponiery, poterny i schronu jest monolityczna, z betonu fortecznego; ściany przechodzą w kolebki sklepienne. W latach wykonano rekonstrukcję struktur ziemnych w obrębie kaponiery wschodniej. Odsłonięto dno fosy, zrekonstruowano jej stoki oraz nasyp ziemny nad kaponierą. Profil wału artylerii nad poterną łącząca kaponierę ze schronem XII i zasyp nad schronem jest obecnie zdeformowany i porośnięty roślinnością samosiewną. Wejście do do schronu znajduje się na poziomie bliskim oryginalnego. Ściana przy wejściu jest pęknięta rozwarcie pęknięcia 1 2 cm; pęknięcie nie przechodzi do wnętrza. Zachowała się opaska wokół otworu wejściowego, brak numeru schronu. W wejściu wymurowano wtórnie próg ceglany wys. ok 18 cm. Od wnętrza otworu wejściowego zachowały się 3 stalowe zawiasy. W dość dobrym stanie zachowały się schody betonowe wraz z murkami oporowymi, częściowo zachował się profil korony murka oporowego. 4

5 Posadzka betonowa. W ścianie szczytowej, tuż nad posadzką znajduje się otwór o średnicy 15 cm; po oczyszczeniu go stwierdzono, że jet połączony z przewodem biegnącym w górę. W przejściu do poterny wtórna, ceglana ścianka działowa. W obrębie wejścia do schronu pozostały fragmenty ogrodzenia betonowego z okresu zagospodarowania tego terenu na ogródki działkowe. Poterna prowadzi w dół różnica poziomów wynosi ok. 4,8 m. Ściany poterny są wilgotne, widoczne są ślady spływającej po ścianach. Na kolebkowym sklepieniu widoczne są rysy włoskowate na sklepieniu i ślady przesiąkającej wody. Nie stwierdzono większych pęknięć sklepienia lub ścian. Podłoże poterny jest nierówne ziemia z kamieniami; w odkrywkach piasek ilasty suchy. Po bokach widać odsadzki fundamentowe ścian beton z wapieniem łamanym. Wnętrze kaponiery również nosi ślady przecieków, lecz już tylko w postaci wysoleń założona izolacja uniemożliwiła dalszą penetrację wody. Na ścianach i sklepieniu kondensuje się natomiast para wodna w postaci skroplin. Posadzki betonowe. W otworach strzelniczych zachowały się osłony pancerne i elementy prowadnic łoży karabinowych. Stalowe tarcze z otworem strzelniczym znacznie skorodowane, w metalu widoczne wżery. Rdzeń metaliczny zachowany. Na odcinku między kaponierą wschodnią a czołową fosa została zasypana w latach 70-tych XX w. odpadami budowlanymi i żużlem hutniczym. Zasyp ten ciągnie się na ok 50 metrów na pnzach od kaponiery czołowej, gdzie zaczyna się zarysowywać profil fosy. 7. Projekt zagospodarowania terenu. Lokalizacja, stan istniejący. Fort 49 Krzesławice jest położony na wys. 275 m. n.p.m., 150 m od szczytu wzgórza, na styku osiedli Na Stoku i Wzgórza Krzesławickie; w obszarze wydzielonym ulicami: Architektów (od południa), Urbanistów (od wschodu), Kantorowicką (od północnego zachodu). Obecnie jest częściowo zagospodarowany na potrzeby M.D. K. - w obrębie koszar szyjowych, placu przed koszarami i dojazdu. Działka ogrodzona. W 2015 r udrożniono wschodni odcinek fosy i odkopano kaponierę barkową wschodnią z przywróceniem form ziemnych. Prowadzone są prace odsłanianiu kaponiery czołowej rekonstrukcji fosy w jej pobliżu. Struktury ziemne w obrębie wału artyleryjskiego i poprzecznic są zdeformowane przez użytkowników ogrodów działkowych z lat tych XX w Podstawowe parametry powierzchniowe remontowanej części obiektu. Powierzchnia wykopów: odsłonięcie schronu pogotowia i poterny m 2 Powierzchnia terenu objęta rekonstrukcją form ziemnych: rejon schronu pogotowia i poterny m 2 pn-zach fragment fosy m 2 Ziemia składowana na terenie działki. Zasyp fosy wywożony na składowisko. Kubatura schronu z poterną 432 m 3 5

6 7.2. Projektowane zagospodarowanie terenu - Układ komunikacyjny Działka skomunikowana z ul. Architektów. Teren objęty niniejszym projektem jest zlokalizowany wewnątrz działki i nie wymaga budowy ciągu komunikacyjnego. Ukształtowanie terenu Korekta poziomów w nawiązaniu do historycznych profili wału artyleryjskiego i poprzecznic oraz fosy. Pozostały obszar bez zmian. Projektowana zieleń Nie projektuje się nasadzeń roślinności wysokiej. Rekultywacja i obsianie trawą w obrębie prowadzonych prac budowlanych. Brak Brak Brak. Urządzenia budowlane związane z obiektami Sieci uzbrojenia terenu istniejące Sieci uzbrojenia terenu projektowane Projektuje się przeprowadzenie wewnętrznej instalacji elektrycznej z tablicy na budynku koszar głównych do schronu XII Dane z zakresu ochrony terenu Wynikających z przepisów o ochronie zabytków Teren oraz obiekt objęty opracowaniem jest wpisany do rejestru zabytków pod numerem A Wynikających z ustaleń miejscowego planu Projekt zgodny z MPZP. Wynikających z eksploatacji terenów górniczych Obiekt nie znajduje się w terenie eksploatacji górniczej Informacje i dane o cechach istniejących i przewidywanych zagrożeń na środowisko oraz higienę i zdrowie użytkowników Nie dotyczy Wynikające z przepisów o Ochronie terenów siedliskowych Natura 2000 Nie dotyczy 8. Dane techniczne obiektu budowlanego charakteryzujące wpływ na środowisko Projektowana inwestycja nie będzie miała ujemnego wpływu na środowisko i nie stanowi rodzaju inwestycji zaliczanej do szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi lub mogących pogorszyć stan środowiska w rozumieniu przepisów Rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dn

7 Funkcja jak i parametry powierzchniowe inwestycji nie wymagają opracowania Środowiskowych warunków realizacji przedsięwzięcia. Projektowana inwestycja nie jest wymienioną w rozporządzeniu jako mogącą oddziaływać lub potencjalnie oddziaływującą na środowisko. Nie występuje również trans graniczne oddziaływanie na środowisko. 9. Projekt architektoniczno budowlany Przeznaczenie funkcja i parametry użytkowe obiektu Parametry obiektu pozostają bez zmian. Obiekt o charakterze trwałej ruiny, przeznaczony do zwiedzania; udostępniany przez Użytkownika Fortu Dotychczasowa funkcja w przypadku obiektów istniejących Jednowałowy artyleryjski Fort 49 powstał w latach Jest to obiekt o konstrukcji w znacznej części ziemnej oraz betonowej. Ogólny rzut struktur ziemnych jest czytelny mimo zniszczeń i niwelacji, które nastąpiły w większości w okresie lat tych XX wieku. Użytkownikiem fortu jest Młodzieżowy Dom Kultury, fort 49 Krzesławice mieszczący się w budynku koszar szyjowych. Pozostałe obiekty fortu jak: schron główny, kaponiery - czołowa i barkowa-wschodnia, schrony pogotowia znajdują się obecnie w stanie niezagospodarowanym, pod pieczą Użytkownika Obszar oddziaływania obiektu Projektowane prace o charakterze remontowym i odtworzeniowym. Obszar oddziaływania ogranicza się do działki nr 206/2 obr. 10 Nowa Huta Opinia geotechniczna Obiekt istniejący. Druga kategoria geotechniczna, proste warunki gruntowe. Zakres projektowanych prac o charakterze konserwatorskim pozostaje bez wpływu na posadowienie obiektu. Zgodnie z art. 34 pkt 4 prawa budowlanego zdecydowano, że nie jest konieczne ustalanie geotechnicznych warunków posadawiania i związanego z tym opracowania dokumentacji geologiczno inżynierskiej. Prace ziemne w obrębie fosy na pn-zach od kaponiery czołowej, polegają na oczyszczeniu tej budowli ziemnej z wtórnego zasypu żużla i odpadów budowlanych nawiezionych w latach 60- tych XX w, bez naruszania oryginalnych struktur ziemnych Rozwiązania projektowe materiałowo- wykonawcze Kaponiera barkowa wschodnia, poterna i schron pogotowia XII. Prace wstępne. rozbiórka progu i ścianki działowej skucie wtórnej posadzki betonowej przy wejściu wewnątrz schronu zebranie warstwy 30 cm ziemi z podłogi poterny udrożnienie przewodu kominowego w schronie i wentylacji magazynie amunicji usunięcie zasypu ziemnego znad schronu i poterny; odsłonięcie ścian usunięcie płyt betonowych na dojściu do schronu na pow. ok. 12 m 2 7

8 Po odsłonięciu górnych powierzchni sklepień należy dokonać bardzo dokładnych oględzin pod nadzorem projektanta celem stwierdzenia, czy występują istotne ubytki betonu lub pęknięcia na wylot. W takim przypadku należy wykonać naprawy z zastosowaniem systemowych zapraw do napraw betonów - typu PCC przeznaczonych specjalnie do tych celów. System PCC-II/III stosowany jest jednowarstwowo przy grubości warstwy do 50 mm, do wypełniania ubytków w betonie powierzchni ścian i stropów. Prace budowlano konserwatorskie. Schody. Stopnie, spocznik i ścianki oporowe - usunąć mechanicznie skorodowany beton i zaprawę. Oczyścić szczeliny dylatacyjne na styku murów oporowych ze ścianą schronu. Na głębokość 3 cm od lica założyć dylatacyjny sznur polipropylenowy i zamknąć elastyczną uszczelką pcv. Od góry wypełnić bitumiczną masą zalewową. Schody uzupełnić zaprawą do napraw betonu. Profil brzegowy ścianki oporowej uzupełnić gotową zaprawą do profili ciągnionych. Na całości (stopnie, spocznik, mury oporowe, opaska wokół schodów) wykonać warstwę wykończeniową z cementu palonego, następnie zahydrofobizować. Posadzki. W kazamatach kaponiery istniejące posadzki betonowe są w stosunkowo dobrym stanie i suche. Należy wyśrutować powierzchnię, oczyścić, zagruntować i wykonać posadzkę z cementu palonego. W kazamacie czołowej, w posadzce przy ścianie pn-zach. wykuć kanalik 6 x 10 cm w celu osadzenia rury z pilotem dla instalacji elektrycznej. W korytarzu wypadowym wykonać posadzkę betonową na gruncie wg detalu C, łącząc poziomy istniejących posadzek w wejściu do korytarza i przy wyjściu. Schron i poterna. Wykonać posadzkę przepuszczalną o nawierzchni kamienno gliniastej wg detalu A. Uwaga: granica przejścia ściany w fundament jest wyraźnie widoczna w poternie jest to poziom wiążący. Oryginalny poziom posadzki w schronie zostanie uwidoczniony po skuciu istn. ok. 25 cm wylewki betonowej. Ściany, sklepienia. Naprawa pęknięcia ściany schronu. Należy zastosować produkty systemowe PCC przeznaczone specjalnie do tych celów. System PCC-II/III stosowany jest jednowarstwowo przy grubości warstwy do 50 mm, do wypełniania ubytków w betonie. Podłoże przed nałożeniem preparatu powinno być odczyszczone, wszystkie luźne części usunięte. Ewentualne głębsze miejsca spękania należy wypełnić iniekcyjnie zaprawą cementową. Na przygotowane podłoże należy położyć warstwę sczepną mostkującą naprężenia pomiędzy starym podłożem betonowym a świeżą zaprawą naprawczą. Pręty kotwiące zabezpieczyć preparatem antykorozyjnym. 8

9 Niezwłocznie po naniesieniu warstwy sczepnej nakłada się zaprawę naprawczą wypełniając wszystkie ubytki, a na nią szpachlówkę wyrównującą i wygładzającą powierzchnię betonu. Elewacja schronu. Oczyścić metodą strumieniowo ścierną. Ubytki opaski otworu drzwiowego uzupełnić gotową zaprawą do profili ciągnionych. Na markach stalowych osadzić odtworzony numer schronu. Na całości wykonać gruntowanie betonu, szlichtę z zaprawy na bazie cementu oraz zabezpieczenie końcowe bezrozpuszczalnikową, bezpigmentową dyspersją na bazie akrylu powstrzymującą karbonizację i chroniącą przed wodą. Należy zastosować preparaty i gotowe mieszanki jednego systemu naprawy i ochrony betonu. Zabezpieczyć preparatem antygraffiti. Wewnętrzna powierzchnia ścian i sklepień. Prace na ścianach i sklepieniach mają charakter konserwatorski należy postępować zgodnie z opisem w programie konserwatorskim. Wewnętrzną powierzchnię ścian należy oczyścić metodą strumieniowo ścierną, dobór metody po próbach na małym fragmencie ściany. Wykonać zabiegi biobójcze zgodnie z wytycznymi programu konserwatorskiego. Ubytki betonu glifów przy otworach strzeleckich uzupełnić zaprawą na bazie cementu portlandzkiego z dodatkiem grubego kruszywa wapiennego; dopasować strukturę i nasiąkliwość zaprawy na podstawie badań petrograficznych zapraw oryginalnych. Zewnętrzna powierzchnia ścian i sklepień. Odsłonięte stropy należy osuszyć, następnie powierzchnię oczyścić szczotkami drucianymi oraz wymyć wodą pod ciśnieniem. Do naprawy odkrytych sklepień zastosować spójne systemowe rozwiązanie technologii naprawiania elementów betonowych i żelbetowych spełniające parametry wysokiej przyczepności do podłoża warstwy kontaktowej (min.1 N/m 2 ), niskiej wartości skurczu liniowego, wysokiej wytrzymałości na ściskanie warstwy naprawczej (rzędu N/mm 2 ), dużej elastyczności i wytrzymałości mechanicznej warstwy wykończeniowej. Drobne spękania i ubytki betonu oczyścić i wyżyłować, następnie uzupełnić zaprawą do napraw Betec NSM. W celu zapobieżenia obsuwania się warstw nasypu na brzegu stropu wykonać listwę betonową zgodnie z rysunkiem detalu. W miejscach oryginalnych przewodów wentylacyjnych wymurować trzony kominowe z cegły pełnej wyprowadzone 50 cm ponad powierzchnię nasypu ziemnego; otwór nakryć czapą betonową, zamontować kominek stalowy. Izolacja przeciwwilgociowa. W związku z zastosowaniem na stropie kaponiery izolacji Betec Flex kontynuuje się izolowanie przeciwwilgociowe tym materiałem. Izoluje się zewnętrzną powierzchnię sklepień i ścian poterny i schronu. Podłoże wyrównać zaprawą do napraw Betec NSM; pęknięcia podłoża zabezpieczyć siatką Betec Mesh 1000 układając ją na pierwszej warstwie izolacji. Składniki zaprawy izolacyjnej łączyć i mieszać zgodnie z instrukcją producenta. Izolację nakładać przy pomocy kielni lub szczotki w dwóch warstwach: pierwsza grubości 2 mm, druga 1,5 mm. Nałożoną izolację należy chronić przed bezpośrednim działaniem słońca i wiatru okrywając płachtą polietylenową przez co najmniej 2 dni. 9

10 Założyć warstwę separacyjno drenażową z maty typu QDrain o rdzeniu poliestrowym obłożonym obustronnie geowłókniną. Na macie separacyjnej ułożyć warstwę o grubości 25 cm z łamanego wapienia o 6-10 cm. Nawierzchnię ustabilizować warstwą klińca. Na klińcu założyć geowłókninę igłowaną filtracyjno -ochronną, zapobiegającą zamulaniu warstwy drenażowej i przerastaniu korzeniami. Nasypy ziemne. Na warstwach izolacyjnych wykonać nasyp ziemny z materiału miejscowego ubijając warstwami 20 cm do wysokości wykazanej w części rysunkowej projektu. Na ukształtowane nasypy należy położyć geowłókninę igłowaną o wytrzymałości na rozciąganie kn/m, mocowaną szpilkami. Pasy geowłókniny układać na zakład 50 cm. Na geowłókninę położyć geokratę wysokości 50 mm. Mocowanie do podłoża za pomocą kotew stalowych w rozstawie poziomym co drugą komórkę, po zboczu co 60 cm. Pasy kraty łączyć między sobą zszywkami wzdłuż krawędzi. Geokratę zasypać humusem zmieszanym z piaskiem w stosunku 1:1 o ciężarze objętościowym 18 kn.m 3, z nasypem 3 cm ponad górną krawędź. Zasyp zagęścić, a następnie obsiać mieszanką traw: życica trwała Bokser 25% kostrzewa czerwona rozłogowa Maxima 20% kostrzewa czerwona trzcinowa Titan 15% kostrzewa czerwona trzcinowa Brackton 10% koniczyna biała Hajfa - 5% perz 5% wiechlina łąkowa 10% rajgras angielski 10% Stolarka drzwiowa i kraty. Wejście do schronu. Drzwi drewniane, deskowe z okuciami stalowymi wykonane na wzór oryginału zachowanego w schronie XIII. Wykonać z drewna liściastego. Po stronie zewnętrznej drewno zabezpieczyć impregnatem głęboko penetrującym i malować farbą olejną kryjącą w kolorze RAL Po stronie wewnętrznej zapokostować 3-krotnie na gorąco. Dolną krawędź drzwi zabezpieczyć dodatkowo masą bitumiczną osłoniętą kątownikiem stalowym 3 x 40 x 40 mm mocowanym wkrętami. Okucia stalowe zabezpieczyć farbą antykorozyjną i malować lakierem do metalu. Po stronie zewnętrznej kolorem RAL 7015 ( jak powierzchnia drzwi); po stronie wewnętrznej lakierem grafitowym. Wejście do magazynu amunicji. Krata stalowa spawana, osadzana na istniejących zawiasach. Wyjście do fosy. Nie zachowała się ikonografia drzwi wyjścia wypadowego. Ze względu na przewietrzanie obiektu oraz fakt zastosowania w wyjściach bocznych koszar szyjowych zamknięć otworów kratami w niniejszym projekcie proponuje się wykonanie w otworze wypadowym kraty stalowej spawanej, osadzanej na istniejących zawiasach. 10

11 Kraty do magazynu amunicji i korytarza wypadowego wykonać z prętów 20 x 20 mm w ramie z profilu zamkniętego 40 x 40 mm. Zawiasy zawijane, wykonane z płaskownika 6 x 40 mm. Całość zabezpieczyć antykorozyjnie cynkowaniem ogniowym, malować grafitowym lakierem do metalu. Elementy metalowe. Znajdujące się w obiekcie artefakty metalowe należy zakonserwować in situ, zgodnie z wytycznymi programu konserwatorskiego. Instalacje elektryczne. Projektuje się instalację oświetleniową, gniazd wtykowych, ewakuacyjną i uziemienia. Przewody i osprzęt natynkowy, hermetyczny. Wykonać zgodnie z projektem instalacji elektrycznych. Fosa odcinek między zrealizowanym wykopem wokół kaponiery czołowej, a zachowanym zarysem fosy na odcinku północno - zachodnim. Zakłada się wybranie wtórnych zasypów żużla, ziemi i odpadów budowlanych nawiezionych do fosy w drugiej połowie lat 70 -tych XX wieku zalegających w fosie na odcinku ok.50 m od kaponiery czołowej w kierunku pn-zach. Odsłonięte oryginalne stoki fosy należy zabezpieczyć przed spłynięciem przez zastosowanie komórkowego systemu ograniczającego do stabilizacji gruntu i ochrony przed erozją skarp i zboczy. Geokrata komórkowa jest teksturowana i perforowana, a cały system ma charakter drenażowy i jest odporny na gryzonie, krety i nornice. System umożliwia wydostanie się wód nasączających skarpę, równocześnie chroniąc samo zbocze przed rozmywaniem wodą opadową. Umożliwia również utrzymanie trwałej warstwy wegetacyjnej i pokrycia roślinami przy znacznym nachyleniu zbocza. Na warstwę ziemi odsłoniętego zbocza należy położyć geowłókninę igłowaną o wytrzymałości na rozciąganie kn/m, mocowaną szpilkami. Pasy geowłókniny układać na zakład 50 cm. Na geowłókninę położyć geokratę wysokości 75mm. Mocowanie do podłoża za pomocą kotew stalowych w rozstawie poziomym co drugą komórkę, po zboczu co 60 cm. Pasy kraty łączyć między sobą zszywkami wzdłuż krawędzi. Geokratę zasypać humusem zmieszanym z piaskiem w stosunku 1:1 o ciężarze objętościowym 18 kn.m 3, z nasypem 3 cm ponad górną krawędź. Zasyp zagęścić i obsiać mieszanką traw: Kostrzewa owcza Spartan 10% Kostrzewa czerwona rozłogowa Jagna, Leo 40% Wiechlina łąkowa Alicja 10% Rajgras angielski Inka 20% Kostrzewa różnolistna Sawa 20% Dno fosy na wzmiankowanym odcinku będzie sprofilowane w naturalny sposób od oryginalnego poziomu odkopanego przy kaponierze czołowej do zachowanego dna w części pnzach, wyższego w wyniku nawarstwień wynikłych z upływu czasu. Średnie nachylenie 2 o. W celu uniknięcia spływu wód opadowych i zamulania obejścia wokół kaponiery czołowej należy co 11 metrów wypłaszczać, pogłębiać i zasypywać żwirem 1,5 metrowe odcinki dna w celu wyhamowania i przechwycenia spływającej wody. 11

12 10. Charakterystyka energetyczna obiektu Nie dotyczy. Obiekt wpisany do rejestru zabytków, nie przeznaczony do stałego pobytu ludzi, otwarty. 11. Dane techniczne obiektu budowlanego charakteryzujące wpływ na środowisko Obiekt istniejący wpływ na środowisko bez zmian. Nie występuje emisja zanieczyszczeń, hałasu i wibracji; nie wytwarza odpadów ani ścieków. 12. Warunki ochrony przeciwpożarowej Obiekt nie podlega klasyfikacji. UWAGI: Projekt należy stosować łącznie z programem prac konserwatorskich. Wszystkie materiały użyte podczas budowy powinny posiadać wymagane atesty Roboty budowlane i rzemieślnicze winny wykonać zgodnie z zasadami sztuki budowlanej oraz obowiązującymi przepisami i normami. Wszelkie zmiany w projekcie winny być uzgodnione i dokonane w trybie nadzoru autorskiego z projektantami opracowania. 12