Wiadomości PODZIĘKOWANIE ZA PRACĘ. Rudolf ZACZYŃSKI, inżynier budownictwa lądowego, samorządowiec i administrator.

HTML
DOWNLOAD

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Wiadomości PODZIĘKOWANIE ZA PRACĘ. Rudolf ZACZYŃSKI, inżynier budownictwa lądowego, samorządowiec i administrator."

Czesław Grabowski
6 lat temu
Przeglądów:

1 Wiadomości Piątek, 28 stycznia 2011 PODZIĘKOWANIE ZA PRACĘ Rudolf ZACZYŃSKI, inżynier budownictwa lądowego, samorządowiec i administrator. Urodzony 14 lutego 1943 roku w Tymowej w woj. małopolskim. Dzieciństwo spędził w rodzinnej wsi i ukończył w niej szkołę podstawową. Jako osiemnastolatek udał się do Krakowa, gdzie w 1966 ukończył IV Liceum Ogólnokształcące dla Pracujących. Na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej obronił pracę dyplomową, uzyskując tytuł inż. budownictwa lądowego. Jednocześnie od stycznia 1961 do końca stycznia 1973 pracował w Krakowskim Przedsiębiorstwie Budowlanym na stanowiskach; stolarza, st. magazyniera, kierownika magazynu, st. inspektora ds. wykonawstwa, st. technika ds. dokumentacji, zastępcy kierownika ds. dokumentacji, st. inż. ds. dokumentacji. W 1972 uzyskał uprawnienia budowlane w specjalności konstrukcyjno inżynieryjnej, pozwalające wówczas na samodzielną działalność w budownictwie. W t. r. przeniósł się do Limanowej na stałe, po ślubie z limanowianką Marią z Kurczabów, mgr filologii polskiej (ur. w 1946 w Norymberdze w Niemczech; od 1948 mieszkanka Sowlin, obecnie emerytowana nauczycielka limanowskiej Jedynki). Mają dwie córki i syna: Annę, Martę i Karola. Od został kierownikiem budowy w Kierownictwie Robót w Łososinie Górnej w kombinacie PBO Podhale w Zakopanem. Od Inspektor Pow. Wydziału BUA w Urzędzie Pow. w Limanowej. Równocześnie podjął dodatkową pracę projektanta w Terenowym Zespole Usług Projektowych, celem praktyki niezbędnej do uzyskania w 1975 uprawnień projektowych w specjalności konstrukcyjno inżynieryjnej. Po likwidacji powiatu w 1975, był inspektorem ds. budownictwa w UMiG w Limanowej. Od był zastępcą prezesa ds. technicznych Spółdzielni Mieszkaniowej w Limanowej. W tym czasie uczestniczył w przygotowaniu i rozpoczęciu budowy znaczącego kompleksu domków jednorodzinnych i wielorodzinnych na osiedlu Mickiewicza. Powróciwszy do UMiG, kierował wydziałem gospodarki komunalnej, przestrzennej i ochrony środowiska ( ). Przyczynił się w tych latach do rozbudowy bazy sportowej w Łososinie Górnej z pełnowymiarowym boiskiem do piłki nożnej i budynkiem socjalno-gospodarczym, otwartych w W tej także dekadzie pod przykrywką obiektu gospodarczego, pozwolił na budowę faktycznie wielkiej plebanii w Pasierbcu, co najgorliwsi zauważyli, ale wiatr historii był szybszy. Podejmując od pracę st. projektanta nowo powstałej Spółdzielni Usług Inwestycyjnych w Limanowej w niedługim czasie awansował na kierownika pracowni projektowej i jednocześnie wiceprezesa tej Spółdzielni. Był to okres burzliwego jej rozwoju, opracowań projektowych, nadzorów inwestorskich z udziałem projektantów, sprowadzanych nawet z Krakowa. W 1990 przeszedł do pracy w samorządzie terytorialnym. Na sesji został wybrany zastępcą burmistrza Miasta i Gminy, pełniąc to stanowisko do czasu rozdziału miasta od gminy. Po tym rozdziale, czego był zdecydowanym przeciwnikiem, i wyborach wybrany radnym, został powołany na zastępcę burmistrza Limanowej. Funkcję tę pełnił do końca kadencji, współtworząc prawie od zera Urząd Miasta. Przy skąpych finansach sytuacja wymusiła likwidację przedszkola, Miejskiego Zakładu Komunikacji, a nawet częściowe wygaszenie oświetlenia miasta. W czerwcu 1993 wraz z grupą polskich wójtów i burmistrzów przez tydzień szkolił się w Danii. W wyborach został ponownie wybrany radnym, a na sesji Rady Miejskiej w dniu powołany na stanowisko sekretarza Miasta Limanowa, które pełnił do końca kadencji w W tym

2 czasie był też inspektorem nadzoru budowy domków dla powodzian oraz budowy krzyża na Miejskiej Górze jak i członkiem Zarządu Komitetu jego Budowy ( ). Przyspieszenie budowlanych wokół krzyża wiązało się z zamiarem jego poświęcenia z helikoptera podczas przelotu Papieża Jana Pawła II z Krakowa do Starego Sącza, co uległo zmianie, a poświęcenia dokonano W 1998 było tak dużo inwestycji, związanych z usuwaniem skutków powodzi z roku 1997, że niezależnie od funkcji sekretarza miasta, powierzono mu także prowadzenie inwestycji miejskich. Od przywrócenia powiatu , o co zabiegał od 1993 wraz z nieformalnym do końca Związkiem Gmin Ziemi Limanowskiej, był przez czteroletnią kadencję dyrektorem Wydziału Budownictwa i Architektury w starostwie. W wyborach samorządowych wszedł do Rady Miasta i ponownie został zastępcą burmistrza zastępcy burmistrza miasta. Funkcje tę pełnił do stycznia 2011 roku. W 1990 wszedł do Zarządu Fundacji Budowy Domu Pomocy Społecznej Hospicjum Ziemi Limanowskiej, której wysiłkiem jeden budynek po b. Szpitalu przeadaptowano na mały Dom Pomocy Społecznej, a po likwidacji przedszkola w głównym budynku Szpitala i niezbędnej przebudowie, stworzono piękny Dom Pomocy Społecznej w Limanowej. Przekonywał radnych Rady Miejskiej do sprzedaży budynku po b. magazynach Zakładu Gospodarczego przedsiębiorcy Józefowi Koralowi, na pożytek znanej później firmy. W 1991 był jednym z jedenastu członków założycieli, działającego nadal, Stow. Gmin Małopolski. Przyczynił się do wydania w lipcu 1995 opracowania Limanowa Szanse Rozwoju, którego był koordynatorem i współautorem. Od 2000 roku jest czł. Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej w Limanowej. W kadencji przyczynił się m. in. do wykupienia od starostwa i urządzenia magistratu w budynku przy ul. J. Pawła II 9, uruchomienia działek pod budowy na osiedlu Słoneczne i terenów po byłej cegielni pod działalność produkcyjną, urządzenia przystanku komunikacji miejskiej w Małym Rynku, termomodernizacji obiektów będących własnością miasta, opracowania i uchwalenia planu przestrzennego zagospodarowania Limanowej. Towarzyszyły mu media. W Gazecie Krakowskiej uk. się wywiad Limanowa powiatowa ( ) i liczne artykuły w Echu Limanowskim. Przedsiębiorczość i termomodernizacja to dziś, wystawione przezeń, bilety wizytowe naszego miasta. Dla tych szlachetnych haseł sam nawet za pióro łapie i do prasy pisuje. Odznaczony został Złotym Krzyżem Zasługi ( ) oraz odznakami: złotą Za zasługi dla miasta i gminy Limanowej ( ), Przyjaciela Dziecka ( ), srebrną Za zasługi dla woj. nowosądeckiego ( ), Za zasługi dla Polskiego Związku Działkowców ( ). Uprawia hobbystycznie jazdę na nartach i wyprawia się w podróże zagraniczne.

Podobne dokumenty

JEDNOSTKI SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO

Miasto Ełk JEDNOSTKI SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO Województwo Powiat Gmina Urząd Marszałkowski Starostwo Powiatowe Urząd Gminy: Wiejskiej Miejsko - wiejskiej Miejskiej JEDNOSTKI SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO Województwo