dr inż. Zygmunt Rozewicz

Transkrypt

1 dr inż. Zygmunt Rozewicz

2 Dr inż. Zygmunt Rozewicz Urodził się 17 marca 1927 r. w Wieliczce. Tu ukończył szkołę powszechną w 1939 r i zdał do gimnazjum. Po wybuchu wojny wyjechał z rodziną do Lwowa gdzie kontynuował naukę w szkole ukraińskiej. W czerwcu 1940 r. został wywieziony w głąb Rosji do tzw. speciosiołka w Maryjskiej ASSR.

3 We wrześniu 1941 r. po wybuchu wojny niemiecko-rosyjskiej został zwolniony z zesłania i pozwolono rodzinie zamieszkać na wsi w tej samej Republice. Tu uczęszczał do szkoły sowieckiej. W 1944 roku, kiedy front się przesunął na ziemie polskie pozwolono im wrócić do kraju i zamieszkać w Lublinie. W Lublinie natychmiast rozpoczął naukę w Liceum im. Hetmana Zamojskiego, gdzie w 1946 r. zdał egzamin maturalny.

4 W tym samym roku został przyjęty na Wydział Elektryczny Politechniki Śląskiej Wraz z rodziną zamieszkał w Bytomiu. W 1951 r. uzyskał absolutorium, z polecenia profesora Lucjana Nehrebeckiego został skierowany do pracy w ZB ENERGOPOMIAR w Gliwicach równocześnie wykonywał swoją pracę dyplomową. W 1953 r. zdał egzamin dyplomowy i uzyskał tytuł magistra inżyniera elektryka pracując jako inżynier pomiarowiec. Pracował przy budowie takich obiektów jak Elektrownia Jaworzno II, Elektrownia Miechowice, Elektrociepłownia Żerań i Elektrociepłownia w Hucie im. Lenina.

5 Wykonywał szereg prac przy uruchomieniu urządzeń stacji 30, 60 i 110 kw. Szczególną uwagę poświęcił przy wprowadzaniu automatyki SPZ. Wykazał duże zdolności organizacyjne, więc szybko awansował w hierarchii służbowej. Ze stanowiska inżyniera pomiarowca na stanowisko kierownika Sekcji aż do stanowiska Kierownika Zakładu Elektrycznego. Kierując tym Zakładem rozwinął go do wysoko wyspecjalizowanej jednostki organizacyjnej zatrudniającej 275 pracowników.

6 Ogromny jego wkład pracy został włożony w uruchomienie takich obiektów jak: Elektrownia Turów, Łaziska, Ostrołęka, Kozienice, czy Porąbka Żar. Równocześnie prowadził szereg prac naukowych współpraca z Politechniką Śląską, Instytutem Energetyki i innym i co zaowocowało w 1974 r. uzyskaniem tytułu doktora nauk technicznych, a później stopnia docenta. Dodatkowo prowadził zajęcia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Opolskiej.

7 W stanie wojennym na początku 1982 r. został zwolniony z pracy w Energopomiarze. Został zatrudniony w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Gospodarki Energetycznej w Rudzie Śląskiej jako docent kierownik pracowni gdzie pracował do 1990 r. W 1990 r. wygrał konkurs na stanowisko Dyrektora Naczelnego w ZPBE Energopomiar i powrócił do dawnej firmy. Podjął szereg prac organizacyjnych - tworząc Spółkę z o.o. zostając jej Prezesem i Dyrektorem Naczelnym.

8 Oprócz pracy na stanowisku Prezesa dr inż. Z. Rozewicz rozwinął szeroką działalność współpracy międzynarodowej w ramach: - Światowej Rady Energetycznej (WEC), - CJGRE w Paryżu, - EUROELECTRIC w Brukseli, - POWER GEN i innych. Brał aktywny udział w pracach tych organizacji pełniąc szereg odpowiedzialnych funkcji.

9

10

11

12

13

14 Zygmunt Rozewicz był również znanym i zasłużonym działaczem SEP-u, do którego wstąpił w 1953 r. Pełnił szereg funkcji w SEPie m.in. wice Prezesa Oddziału Gliwickiego SEP, w latach pełnił funkcję Prezesa Oddziału Gliwickiego SEP, w 1985 został wybrany na członka Zarządu Głównego SEP, którym był do 2002 roku. W 1998 r. Walny Zjazd SEP-u nadał mu tytuł Członka Honorowego SEP.

15

16

17 Za swoją działalność zawodową i społeczna został odznaczony wieloma odznaczeniami, między innymi Krzyżem Oficerskim Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką Honorową SEP i NOT. Miał ponad 100 publikacji w różnych czasopismach. Był żonaty miał dwóch synów którzy są: - jeden inżynier elektryk, - drugi doktor medycyny.

18 Zmarł 4 grudnia 2005 r. po kilkumiesięcznej chorobie. Pochowany został na cmentarzu w Bytomiu.

19 Dziękuję Państwu za uwagę Ludwik Pinko