UZASADNIONA OPINIA PARLAMENTU NARODOWEGO W SPRAWIE POMOCNICZOŚCI

Transkrypt

1 Parlament Europejski Komisja Prawna UZASADNIONA OPINIA PARLAMENTU NARODOWEGO W SPRAWIE POMOCNICZOŚCI Przedmiot: Uzasadniona opinia Zgromadzenia Narodowego Bułgarii w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotyczącą delegowania pracowników w ramach świadczenia usług (COM(2016)0128 C8-0114/ /0070(COD)) Zgodnie z art. 6 Protokołu nr 2 w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności parlamenty narodowe mogą, w terminie ośmiu tygodni od daty przekazania projektu aktu ustawodawczego, przesłać przewodniczącym Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji uzasadnioną opinię zawierającą powody, dla których uznają, że dany projekt nie jest zgodny z zasadą pomocniczości. Zgromadzenie Narodowe Bułgarii przekazało zawartą w załączniku uzasadnioną opinię w sprawie wyżej wspomnianego wniosku dotyczącego dyrektywy. W świetle Regulaminu Parlamentu Europejskiego w kwestiach przestrzegania zasady pomocniczości właściwa jest Komisja Prawna. NP\ doc PE v01-00 Zjednoczona w różnorodności

2 ZAŁĄCZNIK REPUBLIKA BUŁGARII 43. ZGROMADZENIE NARODOWE KOMISJA DS. EUROPEJSKICH I NADZORU NAD FUNDUSZAMI EUROPEJSKIMI S P R A W O Z D A N I E PRZEDMIOT: Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotyczącą delegowania pracowników w ramach świadczenia usług pkt 14 rocznego programu pracy Zgromadzenia Narodowego dotyczący Unii Europejskiej (2016 r.) oraz ramowe stanowisko Republiki Bułgarii w sprawie wniosku, nr , przedstawione przez Radę Ministrów w dniu 13 kwietnia 2016 r. I. Na posiedzeniu w dniu 20 kwietnia 2016 r. Komisja ds. Europejskich i Nadzoru nad Funduszami Europejskimi (CEAOEF) przeanalizowała wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotyczącą delegowania pracowników w ramach świadczenia usług, przewidziany w pkt 14 rocznego programu pracy Zgromadzenia Narodowego dotyczącego Unii Europejskiej na rok W posiedzeniu CEAOEF udział wzięli: Galab Donev zastępca Ministra Pracy i Polityki Społecznej, Gergana Yankova młodszy ekspert w Dyrekcji ds. Prawa Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Warunków Pracy w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej, a także Tsvetan Vladikov, Dennitsa Nedeva i Mariana Vasileva eksperci państwowi w Dyrekcji ds. Koordynacji w zakresie Unii Europejskiej Administracji Rady Ministrów. II. Przedmiotowy wniosek dotyczący dyrektywy ma na celu przezwyciężenie nieuczciwych praktyk związanych z delegowaniem pracowników i promowanie zasady, że za tę samą pracę w tym samym miejscu powinno przysługiwać to samo wynagrodzenie. Komisja Europejska (KE) uważa, że aktualizacja rozporządzeń w tej dziedzinie przyczyni się do realizacji planu inwestycji w Europie w warunkach niezakłóconej konkurencji i ochrony praw pracowniczych. Zgodnie z art. 56 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) w ramach jednolitego rynku zakazane są ograniczenia w swobodnym świadczeniu usług, o ile nie są one uzasadnione nadrzędnymi względami interesu publicznego. Dyrektywa 96/71/WE ustanawia ramy regulacyjne UE dotyczące delegowania pracowników, mając na celu z jednej strony osiągnięcie lepszej równowagi między promowaniem i ułatwianiem transgranicznego świadczenia usług, a z drugiej zapewnienie ochrony pracownikom oraz zagwarantowanie równych warunków prowadzenia działalności zarówno zagranicznym, jak i lokalnym przedsiębiorstwom. W dyrektywie zostały wymienione minimalne warunki pracy w przyjmującym państwie członkowskim, które PE v /5 NP\ doc

3 muszą być przestrzegane przez usługodawców zagranicznych. W 2014 r. została przyjęta dyrektywa 2014/67/UE w sprawie egzekwowania dyrektywy 96/71/WE 1. Zapewnia ona dodatkowe narzędzia do karania za oszustwa i nadużycia oraz odpowiednie mechanizmy kontroli i monitorowania przez właściwe organy krajowe. Termin transpozycji dyrektywy w sprawie egzekwowania przypada na 18 czerwca 2016 r. W uzasadnieniu KE wskazuje, że przedmiotowy wniosek dotyczący dyrektywy nie obejmuje kwestii zakresu stosowania dyrektywy 2014/67/UE, a ma na celu uzupełnienie i usprawnienie istniejących ram prawnych. W związku z tym Bułgaria, Czechy, Estonia, Węgry, Litwa, Łotwa, Polska, Słowacja i Rumunia przesłały do KE wspólne pismo, w którym wyraziły stanowisko, że wszelkie zmiany dyrektywy z 1996 r. powinny być dokonane dopiero wtedy, gdy upłynie termin transpozycji dyrektywy w sprawie egzekwowania i zostanie przeprowadzona szczegółowa ocena jej skutków. Głównymi dziedzinami, w których wymieniony projekt aktu ustawodawczego przewiduje zmiany, są: delegowanie długoterminowe, wynagrodzenie delegowanych pracowników oraz przepisy dla przedsiębiorstw pracy tymczasowej. W tym celu dyrektywa ustanawia nowy art. 2a, który określa prawo pracy mające zastosowanie do pracowników delegowanych, gdy zakładany lub rzeczywisty okres delegowania przekracza 24 miesiące. Po upływie tego okresu pracownik delegowany będzie podlegał ustawodawstwu przyjmującego państwa członkowskiego, o ile strony nie uznały, że w sprawie zastosowanie ma inne prawo, zgodnie z przepisami rozporządzenia Rzym I 2. Ponadto przewidywane zmiany w art. 3 prowadzą do rozszerzenia zakresu stosowania układów zbiorowych pracy i orzeczeń arbitrażowych, tak aby objąć nimi wszystkie rodzaje działalności gospodarczej (obecnie mają zastosowanie wyłącznie w sektorze budowlanym). Zamiast terminu minimalna stawka płacy wprowadza się termin wynagrodzenie, co ma na celu ujednolicenie przepisów mających zastosowanie do pracowników delegowanych i miejscowych oraz wynikających z prawa lub układów zbiorowych pracy, które są powszechnie stosowane w rozumieniu art. 3 ust. 8. Równie ważne jest także to, że w art. 3 dyrektywy dodaje się nowy ust. 1a, który dotyczy łańcuchów podwykonawców, oraz nowy ust. 1b, który nakłada na państwa członkowskie obowiązek zagwarantowania, że warunki pracy mające zastosowanie do zagranicznych i krajowych agencji rekrutujących pracowników są takie same i zgodne z art. 5 dyrektywy 2008/104/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie pracy tymczasowej. III. Zgodnie z ramowym stanowiskiem przedstawionym przez Radę Ministrów Republika Bułgarii mogłaby wyrazić co do zasady poparcie dla wniosku dotyczącego zmiany dyrektywy 96/71/WE w takiej mierze, w jakiej dzięki niemu poprawi się i rozszerzy ochrona pracowników delegowanych. Jednocześnie konieczna jest dyskusja na temat proponowanego zastąpienia terminu minimalna stawka płacy terminem wynagrodzenie, a także obowiązków usługodawców z innych państw członkowskich dotyczących spełniania 1 Dyrektywa 2014/67/UE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie egzekwowania dyrektywy 96/71/WE dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług, zmieniająca rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 w sprawie współpracy administracyjnej za pośrednictwem systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym ( rozporządzenie w sprawie IMI ). 2 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I). NP\ doc 3/5 PE v01-00

4 wymogów w zakresie wynagrodzenia z tytułu układów zbiorowych pracy niebędących układami zbiorowymi powszechnego stosowania. Należy uściślić w dyrektywie definicję terminu wynagrodzenie, ponieważ w obecnym brzmieniu jest on zbyt ogólna i niejasna. Pozwala na dodawanie wielu różnych elementów do wynagrodzenia, co dla usługodawców z państw słabiej rozwiniętych gospodarczo stwarza zagrożenie ograniczenia ich dostępu do jednolitego rynku UE. Za równie ważne należy uznać rozwiązanie problemu ustawodawstwa mającego zastosowanie do kierowców międzynarodowych, który mimo swego znaczenia nie znalazł miejsca we wniosku dotyczącym dyrektywy. IV. Po dyskusji przeprowadzonej w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotyczącą delegowania pracowników w ramach świadczenia usług, Zgromadzenie Narodowe Bułgarii, za pośrednictwem Komisji ds. Europejskich i Nadzoru nad Funduszami Europejskimi, formułuje następującą uzasadnioną opinię, która zostanie przekazana instytucjom europejskim: 1. CEAOEF uważa, że nie została zachowana zasada pomocniczości, o której mowa w art. 5 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE). Zmiana przewidziana w art. 1 dyrektywy 96/71/WE wprowadza obowiązkowe rozszerzenie zakresu stosowania układów zbiorowych pracy, które mają być zastosowane do pracowników delegowanych we wszystkich sektorach gospodarki. Należy mieć na uwadze, że dotychczas obowiązujące przepisy dają państwom członkowskim prawo wyboru, z którego, zgodnie z oceną KE, skorzystała większość państw. W związku z tym uważamy, że Komisja nie przedstawiła przekonujących dowodów, iż cel jej działania nie może być osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie. 2. CEAOEF zauważa, że nie są spełnione przepisy art. 5 Protokołu nr 2 do TFUE, zgodnie z którym każdy projekt aktu prawodawczego powinien zawierać szczegółową ocenę zgodności z zasadą pomocniczości. W uzasadnieniu wniosku dotyczącego dyrektywy brakuje wskaźników jakościowych i ilościowych, które by go wspierały, a także analizy finansowej jego skutków. Uniemożliwia to parlamentom narodowym właściwą ocenę projektu ustawy z wykorzystaniem możliwości, o których mowa w art. 6 Protokołu nr 2 do TFUE. 3. CEAOEF stwierdza, że proponowany wniosek dotyczący dyrektywy nie jest zgodny z zasadą proporcjonalności, o której mowa w art. 5 ust. 4 TUE, ponieważ wprowadza dodatkowe obciążenia administracyjne, bez jasnego określenia, jakie byłyby korzyści dla pracowników delegowanych. Konieczne jest uzasadnienie ilościowe spodziewanego przez Komisję Europejską pozytywnego skutku. 4. CEAOEF z zadowoleniem przyjmuje gotowość KE do wprowadzenia zasady równego wynagrodzenia za tę samą pracę w tym samym miejscu. Jednocześnie wyrażamy przekonanie, że to nie może być osiągnięte na drodze administracyjnej, a powinno być oparte na logice ekonomicznej. 5. CEAOEF wyraża zaniepokojenie, że dążenie Komisji do wyrównywania płac pracowników delegowanych i miejscowych doprowadzi do usunięcia istniejącej przewagi konkurencyjnej pomiędzy różnymi usługodawcami w UE. Doprowadzi to do ograniczenia dostępu do jednolitego rynku dla przedsiębiorstw ze słabiej rozwiniętych gospodarczo państw w ramach Unii Europejskiej. PE v /5 NP\ doc

5 W związku z powyższym, po przeprowadzeniu dyskusji w CEAOEF, sprawozdanie i załączona do niego uzasadniona opinia zostały przyjęte 10 głosami za przy 2 głosach wstrzymujących się. PRZEWODNICZĄCY KOMISJI DS. EUROPEJSKICH I NADZORU NAD FUNDUSZAMI EUROPEJSKIMI SVETLIN TANCHEV NP\ doc 5/5 PE v01-00