O bohaterach Kamieni na szaniec
Dzięki takim Polakom, ich sile woli, hartowi ducha, wyjątkowej odwadze i poświęceniu powstała w okupowanym kraju sprawnie działająca, konspiracyjna, wielotysięczna organizacja, wypełniająca obowiązki władzy państwowej - ustawodawcze, organizacyjne, wojskowe i opiekuńcze. Lech Kaczyński Kamienie na szaniec to przykład literatury faktu, zbeletryzowany dokument, utwór z pogranicza reportażu i gawędy. [ ] to podstawowa lektura każdego Polaka.
Jest to pierwsze podziemne wydanie książki Aleksandra Kamińskiego Kamienie na szaniec Autor dla zachowania tajemnicy konspiracji nazwał Alka Wojtkiem, a Rudego Czarnym
Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie tutaj bohaterowie się kształcili W dzienniku jednej z klas maturalnych znalazły się m.in. takie nazwiska: Krzysztof Kamil Baczyński, Jan Roman Bytnar, Aleksy Dawidowski, Tadeusz Zawadzki (!)
Jan Roman Bytnar Rudy Jan Roman Bytnar - ps. Rudy, Czarny, Janek, Krokodyl, Jan Rudy, ur. 6 maja 1921 w Kolbuszowej, zm. 30 marca 1943 w Warszawie; polski harcerz, bojownik Szarych Szeregów, oficer rezerwy piechoty WP, podporucznik, zdobył 32 sprawności, Harcerz Rzeczypospolitej, odznaczony Krzyżem Walecznych. Motto: Życie jest tylko wtedy coś warte i tylko wtedy daje radość, jeśli jest Służbą...
Aleja Niepodległości 159 dom Rudego w czasie okupacji niemieckiej
Fałszywe Kennkarte Rudego, w którym używa przybranego nazwiska Jan Karski
Stanisław Bytnar ojciec Rudego, harcerz, żołnierz Legionów Polskich, nauczyciel; został ujęty razem z synem, zginął w czasie Marszu Śmierci - ewakuacji KL Auschwitz w styczniu 1945 r.
Zdzisława Bytnarowa, ps. "Sławska", "Sława", "Sławka" (ur. 1901, zm. 13 sierpnia 1994 w Warszawie) pedagog, podporucznik AK, powstaniec warszawski, nazywana jest Matulą Polskich Harcerzy
Od lewej: Andrzej Zawadowski Gruby, Duśka Bytnarowa i Kazik Sułkowski Rudy z siostrą Duśką
Rudy w gronie kolegów. Obok stoi Jan Wuttke Jaś Czarny, późniejszy komendant nowych GS. Jan Bytnar z całą rodziną nad morzem
Zdjęcia Rudego z czasów szkolnych
Pomnik Lotnika na placu Unii Lubelskiej, na którego cokole Rudy namalował Kotwice Polski Walczącej, na znacznej wysokości ok. 5 metrów. Był to jeden z dowodów na skuteczne działanie skonstruowanego przez Bytnara Wiecznego Pióra i jego zdolności malarskich.
Warszawski Arsenał przy ulicy Długiej 52 tutaj 26 marca 1943 roku miała miejsce Akcja pod Arsenałem, podczas której ciężko ranny został Alek i uwolniony Rudy
Świadectwo śmierci Rudego, dla zachowania konspiracji wydane na nazwisko Jan Domański
Maciej Aleksy Dawidowski Alek Maciej Aleksy Dawidowski, ps. Alek, a także Glizda, Kopernicki, Koziorożec - urodził się 3 listopada 1920 w Drohobyczu jako syn Aleksego, inżyniera technologa i Janiny z Sagatowskich, inżyniera chemika; zmarł 30 marca 1943 z powodu ran odniesionych w czasie Akcji pod Arsenałem ; instruktor harcerski, podharcmistrz, sierżant podchorąży, pośmiertnie odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari V klasy.
Fałszywe Kennkarte Alka na nazwisko Aleksy Czerwiński
Zdjęcie Aleksego w mundurze harcerskim z czasów młodości
Alek w warsztacie Państwowej Szkoły Budowy Maszyn, która była tajną Politechniką Warszawską
Każdy członek organizacji konspiracyjnych musiał zmienić swój wygląd i tożsamość Zdjęcie Alka po zmianie wyglądu
Alek Dawidowski zdejmujący niemiecką tablice z pomnika Kopernika Rysunek Stanisława Kunstettera z I wydania Kamieni na szaniec
Alek postanowił wyśledzić miejsce ukrycia pomnika Jana Kilińskiego. Wkrótce okazało się, że Niemcy przewieźli jego pomnik na teren Muzeum Narodowego. Następnego ranka warszawiacy, na murach Muzeum, mogli odczytać napis wykonany w nocy przez Alka.
Wspólny grób Rudego i Alka w Warszawie na Powązkach Wojskowych
Tadeusz Zawadzki Zośka Tadeusz Zawadzki, Zośka, pseudonimy: Tadeusz Zieliński, Kajman, Kotwicki, Lech Pomarańczowy urodzony 24 stycznia 1921 roku w Warszawie, zginął 20 sierpnia 1943 roku w Sieczychach podczas akcji Taśma, wybitny instruktor harcerski, harcmistrz, podporucznik AK, odznaczony dwa razy Krzyżem Walecznych i Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari V klasy.
ul. Koszykowa 75, budynek mieszkalny profesorów Politechniki Warszawskiej, lata 30-ste i stan obecny, tutaj Zośka mieszkał wraz z rodziną
Zośka nad morzem z rodzicami i siostrą Anką
Zośka z siostrą Anną
Józef Zawadzki (ur. 14 lipca 1886 - zm. 22 lutego 1951) - fizykochemik i technolog, ojciec Tadeusza Zawadzkiego "Zośki" i Anny Zawadzkiej
Zdjęcie z 19 marca 1935 roku. Poczet sztandarowy 23 WDH Pomarańczarnia. Od prawej: Tadeusz Zawadzki Zośka, chorąży 23 WDH Jan Jacek Kuna poległ w Powstaniu Warszawskim. Zośka na odwrocie zdjęcia napisał: Ostatnie imieniny Marszałka
Zośka w szkole przy tablicy
Po akcji "Meksyk II" wszyscy jej uczestnicy musieli zmienić swój wygląd zewnętrzny. Zdjęcie "Zośki" wykonane do wykorzystania w nowych dokumentach.
Grób Zośki w Warszawie na Powązkach Wojskowych
Dzięki takim ludziom jak Rudy, Alek i Zośka, którzy przeciwstawili się okupantowi, Polska pozostała niepodległa.