DLACZEGO ATAKUJĄ Psy jak wszystkie zwierzęta nie rozumieją czym jest ludzka moralność, mówiąca co jest dobre a co złe. Ich zachowanie jest warunkowane rozmaitymi instynktami i popędami, które są reakcjami odruchowymi na to co się wokół nich dzieje. Normalny pies nie zaatakuje człowieka jeśli nie zostanie do tego sprowokowany. A zdarza się że robimy to zupełnie nieświadomie, nie zdając sobie sprawy jakim mechanizmom podlega zwierzę. Zdarza się, że chcemy pogłaskać nieznanego, niegroźnie wyglądającego pieska. Narażamy się w ten sposób na ugryzienie. Nigdy bowiem nie wiadomo jakie nawyki ma dany czworonóg. Może on tego nie lubić, lub opacznie zrozumieć intencje człowieka. Dlatego powinno się unikać kontaktu z obcymi psami, nawet jeśli wyglądają nad wyraz słodko. Każdy pies może ugryźć. Zwierzęta na wolności, by przeżyć muszą prowadzić nieustanną walkę o pożywienie. Pies nie zna się na żartach, przeszkadzając mu w jedzeniu narażamy się na ugryzienia. Jednym z najsilniejszych instynktów, jest instynkt macierzyński. Nikogo chyba nie dziwi fakt, że suka będzie bronić swoje potomstwo, jeśli uzna, że jest zagrożone. Właśnie za takie zagrożenie może przyjąć naszą obecność. Dlatego nie powinno się zbliżać do szczeniąt, zwłaszcza jeśli ich matka nas nie zna. Psy są zwierzętami stadnymi. Obrona stada (tak psy postrzegają rodziny swoich właścicieli) i należącego do niego terytorium, leży głęboko w naturze tych zwierząt. W zależności od wielkości i usposobienia bronią one terenu właściciela na różne sposoby, począwszy od głośnego szczekanie nawet po bezpośredni atak. Dlatego wejście na cudzy teren, gdy w pobliżu nie ma właściciela może się skończyć bardzo nieprzyjemnie. Warto wiedzieć, iż psy mają bardzo dobrą pamięć. Drażnienie psa za ogrodzeniem jest bardzo nierozsądne. Mimo iż w tej chwili czujemy się bezpiecznie, w przyszłości może dojść do sytuacji, w której spotkamy się z dręczonym przez nas stworzeniem w trochę innych okolicznościach. A wtedy pies kojarząc nas z niemiłym doświadczeniem na pewno będzie nieprzychylnie nastawiony. Widok grających na boisku dzieci może obudzić w czworonogu instynkt łowiecki. Wtedy być może zechce przyłączyć się do zabawy. A w jego oczach piłka wygląda trochę inaczej, jest zdobyczą a dzieci konkurencją do jej zdobycia. Kiedy nieznany pies wtargnie na boisko, lepiej zaprzestać gry. Pies szybko się znudzi i pójdzie szukać wrażeń gdzie indziej. Pies, który jest obiektem agresji człowieka może uciec, ale równie dobrze instynkt może nakazać mu obronę. Zwłaszcza gdy uzna że nie ma dokąd uciec. Każdy pies może być w takiej sytuacji szczególnie niebezpieczny. Człowiek wystraszony wydziela specyficzny zapach, który działa na psa jak "płachta na byka". Okazując strach przed psem, który nas jedynie oszczekuje, skłaniamy go do jeszcze większej agresji. 1
Sposobów na sprowokowanie psa jest bardzo wiele. Jednak zdarzają się przypadki niczym nie uzasadnionych napaści. Są one na ogół winą właścicieli, którzy wychowując swojego pupilka pozwalają na to, aby wyzwoliła się w nich nadmierna agresja. Szczując psem uczymy go, że agresja jest przez nas pożądana. Nawet na pozór niewinne zabawy, jak przeciąganie z nim szmaty, czy drażnienie, uczy psa agresji. Bardzo szkodliwe w procesie wychowawczym jest niczym nie uzasadnione krzywdzenie zwierzęcia. Może on przez to postrzegać ludzi za zagrożenie, które sprawia mu ból. Nigdy nie wiadomo jak taki pies zachowa się w przyszłości. Tak więc należy uważać na to jak dzieci bawią się z psem bo z uroczego szczeniaka wyrosnąć może bestia. Pies, który ucieka się do agresji nie koniecznie musi pogryźć. Kiedy nie ma już czasu na ucieczkę, należy: stanąć nieruchomo zasłaniając rękoma twarz i klatkę piersiową, w żadnym wypadku nie należy patrzeć psu prosto w oczy, gdy dojdzie do ataku należy odgrodzić się od psa jakim przedmiotem (plecakiem, rowerem lub torbą od psa, w przypadku, gdy nie mamy pod ręką nic podobnego, przed psem można zasłonić się kurtką owiniętą na ręce, gdy pies przewróci człowieka, zwinąć się w kłębek, rękoma zasłaniając głowę i szyję. Należy pamiętać, iż psy wyczuwają ludzki strach, wydanie stanowczym głosem komendy (np. waruj, fe, na miejsce, siad) może sprawić, iż pies odstąpi od ataku. 2
ZASADY POSTĘPOWANIA Z PSEM TRAKTUJ PSA TAK, JAK CHCESZ BY TRAKTOWANO CIEBIE Pies ma swoje dobre i złe nastroje. Nie zawsze ma ochotę być głaskany i przytulany. Zwłaszcza objęcie go za szyję może spowodować gwałtowną reakcję. Pies czuje się wtedy złapany i chce się wyswobodzić, niejednokrotnie nie przebierając w środkach. Jeszcze jeden przedmiot waszych pieszczot to uszy, ale czy lubicie jak się was łapie za ucho. NIE PODCHOŹ DO PSA, BEZ PYTANIA Czasem pies ma smutne doświadczenia z obcowaniu z waszymi rówieśnikami, czasem jest rozdrażniony lub chory, o tym wszystkim powie wam jego właściciel. Kiedy pies jest natomiast pozbawiony opieki, zrezygnujcie z zawarcia znajomości, jeśli siedzi koło jakiś toreb lub koło wózka jest teraz w pracy i z przejęciem strzeże rzeczy swojego pana. Nie podchodźcie też do psa, który leży w swoim legowisku lub budzie to jego teren prywatny i z pewnością nie będziecie proszonymi gośćmi. W każdym przypadku lepiej jest przykucnąć i zawołać psa do siebie jeśli będzie się chciał przywitać na pewno podejdzie. UNIKAJ WSZYSTKIEGO CO PIES MÓGŁBY ZROZUMIEĆ JAKO ZAGROŻENIE LUB ATAK Nie wszystkie psy umieją bawić się w aportowanie. Czasem patyk uniesiony nad głową do rzutu może psa przerazić, zwłaszcza jeśli był kiedyś bity. Pamiętajcie, że najczęściej pies atakuje tylko w ostateczności kiedy się czegoś boi. Boi się czasem i dużego małego człowieka, który się nad nim pochyla. Dlatego zawsze lepiej jest przykucnąć, gdy chce się pogłaskać małego psa. NIGDY NIE PATRZ PSU W OCZY W psim społeczeństwie takie wpatrywanie się to pierwsze słowo do bitki, to wyzwanie na pojedynek a wy spotkaliście się po to, żeby się bawić. UWAŻAJ NA PSI OGON Czym jest ogon dla psa trudno nam zrozumieć, gdyż sami takowego nie posiadamy. Stanowi on jednak dla zwierzęcia jeden ze środków międzypsiej komunikacji. Kiedy ogon jest wciśnięty między tylne łapy, znak to, że pies się boi, a przerażony złapie zębami wszystko co się zbliży. Ogon sterczący do góry, wyprężony w bezruchu, to już poważna groźba, pies jest zły i lepiej zejść mu z oczu. NIE PRZESZKADZAJ PSU W JEDZENIU Jedzenie stanowiło dla psich dzikich przodków sprawę przetrwania, a chętnych do miski było wielu. Lęk przed utratą jedzenia jest silnie zakorzeniony u naszych psów. Choć często nigdy nie zaznały głodu, bronią swojego pożywienia dla zasady. 3
OSTROŻNIE BAW SIĘ Z PSEM Nie ma większej frajdy, jak wspólne zabawy. Psy jednak to straszne fajtłapy i nieraz zdarza im się złapać za naszą rękę, zamiast za patyk lub piłkę. Nie chcą przy tym oczywiście wyrządzić żadnej krzywdy. Uważajcie także kiedy biegacie. Instynkt pościgu i złapania ofiary, to również spadek po dzikich dziadkach. Nie ma w tym cienia agresji, ale dobrze, gdy skończy się na potarganych portkach. NIGDY NIE UCIEKAJ PRZED PSEM Gdy boicie się psów, nie uciekajcie nawet do mamy, ona tu niewiele może pomóc, a bieg i pisk tylko pobudzą psa do polowania. Kiedy ogarnie was strach stańcie spokojnie, schowajcie twarz w dłonie i udawajcie, że jesteście drzewkiem. Pies was obwącha i pójdzie sobie dalej. NIGDY NIE ROZDZIELAJ BIJĄCYCH SIĘ PSÓW Zazwyczaj takie psie bijatyki kończą się równie szybko jak się zaczęły. Nie krzyczcie i nie bijcie gryzących się psów. To ich sprawy i muszą załatwić je między sobą. Nic tu nie wskóracie, a możecie jeszcze tylko sami oberwać NIE WYRYWAJ SIĘ PSU Kiedy pies chwyci was zębami, lub jakąś waszą rzecz, w większości przypadków nie chce ugryźć, tylko przytrzymać. Szarpanie pobudza go do walki. A gdy przyjrzycie się kiedyś zębom psa, zobaczycie, że jesteście bez szans są silne i zakrzywione do wewnątrz. BAW SIĘ Z PSEM TYLKO W OBECNOŚCI DOROSŁYCH Rozbawiony psiak może czasem poczuć się jak za swych szczenięcych lat, kiedy to bawił się w kojcu razem ze swym rodzeństwem. Zapomni wtedy, że ludzka skóra jest o wiele delikatniejsza niż psia i że nie chroni jej grube futerko. Może też zapomnieć, że macie tylko dwie nogi i łatwo was przewrócić skacząc na plecy. Dlatego lepiej, żeby zawsze ktoś chłodnym okiem kontrolował wasze wybryki. NIE MA DWÓCH TAKICH SAMYCH PSÓW Za każdym razem musicie powoli od początku poznawać waszego kolejnego nowego przyjaciela, zrozumieć co lubi, co go drażni, a czego się boi. 4
Zapamiętaj! By nie zostać zaatakowanym, należy: odnosić się do psów z respektem i nie dotykać ich pod nieobecność właściciela; nie drażnić psa, szczególnie gdy ten śpi lub je; nie zabierać przedmiotu, którym się bawi; nie karmić nieznajomego psa; nie zbliżać się do psa uwiązanego; nie okazywać strachu i zdenerwowania w zetknięciu z psem nieprzyjaźnie do nas nastawionym; nie wykonywać gwałtownych ruchów i nie odchodzić odwracając się tyłem. Jeżeli zostało się pogryzionym: przemyć ranę wodą i mydłem; jeśli krwawi, założyć opatrunek uciskający; zwróć się do lekarza, nawet jeśli rana jest powierzchowna; sprawdzić, jeśli to możliwe, czy zwierzę było poddane obowiązkowemu szczepieniu przeciwko wściekliźnie; powiadomić o wypadku władze sanitarne i policje, podając dokładny adres właściciela psa. W razie ataku: wydawać stanowczym głosem rozkazy: do budy, stój, siad, dobry pies ; nie uciekać, aby nie stać się łatwą zdobyczą, nie zostać zaatakowanym z tyłu i nie obudzić w zwierzęciu instynktu łowieckiego; w razie ataku rzucić w psa czymś, co jest pod ręką, by zyskać na czasie; osłaniać gardło i twarz; bronić się kijem; starać się stanąć plecami do przeszkody np. ściany, w celu ograniczenia pola ataku. 5
Pies zdecydowanie dominujący Wygląd psa oznajmia o jego przewodniej pozycji i grożącym ataku w przypadku jego sprowokowania. Cechy charakterystyczne: uszy nastawione do przodu; zmarszczony nos; podniesione wargi; widoczne zęby; sztywne łapy; tułów wysunięty lekko do przodu; włos na grzbiecie zjeżony; podniesiony i zjeżony ogon. Pies wystraszony Wygląd psa oznajmia, że w przypadku podrażnienie go może zaatakować. Cechy charakterystyczne: stulone uszy; zmarszczony nos; zjeżona sierść na grzbiecie; opuszczony tułów; podkulony ogon. 6
Gdy pies zaatakuje 1. Stań, nie uciekaj. 2. Nie patrz psu w oczy. 3. Nie okazuj strachu mimo, że to trudne. 4. Nie odwracaj się tyłem do psa, zwłaszcza jeśli jest duży. Jeśli skoczy na plecy, może przewrócić nawet dorosłego. 5. Ustaw się do psa bokiem, na lekko rozstawionych nogach. To pozwala lepiej utrzymać równowagę. 6. Przyjmij niżej pokazaną pozycję żółwia. Ochronisz wystające części ciała, za które zwykle chwyta pies. Pies zniechęcony taką postawą i brakiem reakcji z Twojej strony powinien odejść 7