Materiały dydaktyczne Języki programowania Semestr III Laboratoria 1
Temat 1 (1 godzina): Zmienne i pętle. 1. Zagadnienia znane studentowi przed rozpoczęciem zajęć: rodzaje zmiennych, podział zmiennych, zamiana zmiennych; pętle, pętle zagnieżdżone; metody wykrywania błędów. 2. Zagadnienia realizowane na zajęciach: konwersja zmiennych; Wykorzystanie następujących procedur i funkcji: procedure Val(S; var V; var Code: Integer); procedure Str(X [: Width [: Decimals ]]; var S); function IntToStr(Value: Integer): string; overload; function IntToHex(Value: Integer; Digits: Integer): string; overload; function FloatToStr(Value: Extended): string; overload; function FloatToStrF(Value: Extended; Format: TFloatFormat; Precision, Digits: Integer): string; overload; function FloatToCurr(const Value: Extended): Currency; function StrToInt(const S: string): Integer; function StrToInt64(const S: string): Int64; function StrToFloat(const S: string): Extended; overload; function StrToFloat(const S: string; const FormatSettings: TFormatSettings): Extended; overload; function StrToCurr(const S: string): Currency; overload; function StrToIntDef(const S: string; const Default: Integer): Integer; function TryStrToInt(const S: string; out Value: Integer): Boolean; 2
wykorzystanie operatorów matematycznych do wykonywania działań (tab. 1): Tabela 1. Operatory matematyczne Operator Znaczenie operatora Przykład + dodawanie odejmowanie * mnożenie / dzielenie < mniejsze > większe = równe div dzielenie całkowite 7div4=1 mod branie reszty z dzielenia 7mod4 = 3 abs(x) wartość bezwzględna x abs(-5)=5 sqr(x) kwadrat x sqr(5)=25 sqrt(x) pierwiastek kwadratowy x sqrt(9)=3 ln(x) logarytm naturalny x ln(1)=0 exp(x) funkcja wykładnicza o podstawie exp(1)=e x sin(x) sinus x sin(0)=0 cos(x) cosinus x cos(0)=1 arctan(x) arctus tangens x arctan(1)=0.785 wykorzystanie pętli: For (dla), Repeat (powtórz), While (dopóki) do przeprowadzenia powtarzających się działań prostych procedur; metody wykrywania błędów kompilacji (complier errors) i wykonania (runtime errors) w oknie Structure; przeprowadzenie obliczeń dwustopniowej przekładni zębatej o zębach prostych, wykorzystując metody wprowadzania zmiennych, ich konwersji, zastosowania pętli. 3
3. Umiejętności nabyte na zajęciach: 1. korzystanie i posługiwania się z : paska menu (Menu Bar); paska szybkiego dostępu (Menu SpeedBar); palety składników (Component Paletee); kontrolera obiektów (Object Inspector); menagera projektu (Projekt Manager); okna edycji kodu (Code Editing Window); rozpoznawanie zmiennych, podział zamiennych, ich zamiana; umiejętność posługiwania się operatorami matematycznymi; znajomość i zastosowanie pętli prostych i zagnieżdżonych; umiejętność wykrywanie i poprawianie błędów w kodzie programu. 4. Wiedza egzekwowana z zakresu materiału niezbędna do zaliczenia obejmuje zagadnienia: znajomość zmiennych, podziału i zamiany zmiennych; znajomość operatorów matematycznych; znajomość struktur stosowanych pętli; znajomość metod wykrywania i usuwania błędów. Literatura 1. Todd Miller, David Powell. Delphi 3 Księga Eksperta Tom 1 i 2, Helion, 1998. 2. Marco Cantu, Delphi 6, Praktyka programowania Tom 1 i 2, Mikon, 2002. 3. Paul Kimmel, Delphi 6 dla profesjonalistów, RM, 2001. 4. Andrzej Marciniak, Turbo Pascal 7.0 Część I, Wydawnictwo Nakom, 1996. 4
Temat 2 (2 godziny): Tworzenie aplikacji w Delphi. 1. Zagadnienia znane studentowi przed rozpoczęciem zajęć: zasady tworzenia interfejsu programu; metody konwersji zmiennych i stosowania operatorów matematycznych; umiejętność zastosowania pętli; metody wykrywania błędów. 2. Zagadnienia realizowane na zajęciach: zasady tworzenia menu programu; zasady tworzenia interfejsu programu; wykonanie kalkulatora jak na rysunku 1; Rys. 1. Widok kalkulatora 3. Umiejętności nabyte na zajęciach: tworzenie prostych aplikacji; umiejętność tworzenie rozbudowanego menu; umiejętność posługiwania się operatorami matematycznymi; znajomość i zastosowanie pętli prostych i zagnieżdżonych; umiejętność wykrywanie i poprawianie błędów w kodzie programu. 5
4. Wiedza egzekwowana z zakresu materiału niezbędna do zaliczenia obejmuje zagadnienia: znajomość zmiennych, podziału i zamiany zmiennych; znajomość operatorów matematycznych; znajomość struktur stosowanych pętli; znajomość metod wykrywania i usuwania błędów. Literatura 1. Todd Miller, David Powell. Delphi 3 Księga Eksperta Tom 1 i 2, Helion, 1998. 2. Marco Cantu, Delphi 6, Praktyka programowania Tom 1 i 2, Mikon, 2002. 3. Paul Kimmel, Delphi 6 dla profesjonalistów, RM, 2001. 4. Andrzej Marciniak, Turbo Pascal 7.0 Część I, Wydawnictwo Nakom, 1996. 6
Temat 3 (2 godziny): Programowanie grafiki i multimediów. 1. Zagadnienia znane studentowi przed rozpoczęciem zajęć: metody tworzenia grafiki za pomocą obiektu Canvas (płótno). Tabela 2. Wybrane metody obiektu TCanvas Metoda Kolor:=Canvas.pixels[x, y] Canvas.pixels[x, y]:=clred MoveTo[x, y] LineTo[x, y] Rectangle[x 1, y 1, x 2, y 2 ] Ellipse[x 1, y 1, x 2, y 2 ] Polyline([Point(x 1, y 1 ), Point(x 2, y 2 ), Point(x 3, y 3 )]) Polygon([Point(x 1, y 1 ), Point(x 2, y 2 ), Point(x 3, y 3 )]) Refresh Arc(x 1, y 1,x 2, y 2,x 3, y 3, x 4, y 4 ) Pie(x 1, y 1,x 2, y 2,x 3, y 3, x 4, y 4 ) RoundRect(x 1,y 1,x 2,y 2,x 3,y 3 ) TextOut(x, y) Znaczenie Za pomocą funkcji Pixels można odczytać kolor piksela w miejscu o współrzędnych (x, y). Ta sama funkcja wywołana w ten sposób powoduje wyświetlenie na formularzu czerwonego punktu w współrzędnych (x, y). Przenosi kursor graficzny do punktu o współrzędnych (x, y). Rysuje linię od bieżącej pozycji kursora graficznego do punktu o współrzędnych (x, y). Procedura rysuje prostokąt. Procedura rysuje elipsę parametrami są współrzędne dwóch przeciwległych wierzchołków prostokąta, w który elipsa jest wpisana. Procedura rysuje linię łamaną lub wielokąt. Procedura umożliwia narysowanie wielokąta wypełnionego bieżącym kolorem i stylem pędzla. Procedura odświeżą formularz kasuje wszystkie obiekty rysowane za pomocą metod obiektu Canvas i nieumieszczanie w procedurze obsługi zdarzenia OnPaint. Procedura rysuje krzywą eliptyczną w prostokącie o współrzędnych (x 1, y 1 ; x 2, y 2 ) od punktu (x 3, y 3 ), do punktu (x 4, y 4 ). Procedura rysuje wycinek koła. Procedura rysuje prostokąt z zaokrąglonymi narożnikami. Procedura wyświetla napis. 2. Zagadnienia realizowane na zajęciach: wykonanie prostych figur za pomocą metod obiektu Canvas (tab. 1); 7
wyświetlanie obrazów za pomocą komponentu TImage lub OpenPictureDialog (rys. 2); Rys. 2. Edytor komponentu TImage wykonanie prostych animacji z wykorzystaniem komponentu Timer i metod obiektu Canvas (rys. 3); a) b) Rys. 3. Prosta animacja z wykorzystaniem komponentu Timer i metod obiektu Canvas wykonanie wykresu dla wyliczonych wartości sił tnących i momentów zginających dla obciążonej belki za pomocą metod obiektu Canvas, (rys. 4); 8
Rys. 4. Przykładowy wykres wartości momentów skręcających i gnących wykonany w Delphi wykonanie wykresu za pomocą komponentu TChart; 3. Umiejętności nabyte na zajęciach: metody tworzenia grafiki; metody tworzenia prostych animacji; umiejętność tworzenia wykresów z wynikami uzyskanymi podczas obliczeń; umiejętność wykonania wykresu z wykorzystaniem komponentu TChart. 4. Wiedza egzekwowana z zakresu materiału niezbędna do zaliczenia obejmuje zagadnienia: znajomość metod obiektu Canvas i metod jego wykorzystania; znajomość właściwości komponentu TChart i metod jego wykorzystania. 9
Literatura 1. Todd Miller, David Powell. Delphi 3 Księga Eksperta Tom 1 i 2, Helion, 1998. 2. Marco Cantu, Delphi 6, Praktyka programowania Tom 1 i 2, Mikon, 2002. 3. Paul Kimmel, Delphi 6 dla profesjonalistów, RM, 2001. 4. Andrzej Marciniak, Turbo Pascal 7.0 Część I, Wydawnictwo Nakom, 1996. 10
Temat 4 (4 godziny): Bazy danych w Delphi. 1. Zagadnienia znane studentowi przed rozpoczęciem zajęć: typy tabel baz danych; typy danych pól tabel; elementy baz danych. 2. Zagadnienia realizowane na zajęciach: zasady tworzenia baz danych; wykonanie dowolnej bazy danych; zaprojektowanie i wykonanie tabeli na której będzie stworzona baza danych (rys. 5); Rys. 5. Kreator tabeli Paradox zastosowanie indeksów podstawowych i dodatkowych w tabeli (rys. 6); 11
Rys. 6. Okno definiowania dodatkowych indeksów pól tabeli powiązanie tabel jednej bazy danych; stworzenie aliasu bazy danych (rys. 7); Rys. 7. Okno definiowania aliasu bazy danych tworzenie bazy danych za pomocą Form Wizard (rys. 8); 12
Rys. 8. Okno Form Wizard tworzenie bazy danych poprzez samodzielne łączenie komponentów (DataModule, Table, DataSource); Rys. 9. Powiązanie elementów Table i Data Source w komponencie DataModule metody wyszukiwania i filtrowania (Locate, Lookup, FindKey, FindNearest); Metoda Locate: With Table1 Do Locate('Company;Contact;Phone', VarArrayOf(['Sight Diver','P']), lopartialkey); 13
Metoda Lookup: With Table1 Do LookupResults := Lookup('Company; City', VarArrayOf(['Sight Diver', 'Christiansted']), 'Company; Addr1; Addr2; State; Zip'); Metoda FindKey: Table1.FindKey([Edit1.Text]); Metoda FindNearest: Table1.FindNearest([Edit1.Text]); tworzenie raportów za pomocą QuickReport. 3. Umiejętności nabyte na zajęciach: tworzenie prostych baz danych; umiejętność stosowania metod wyszukiwania i filtrowania bazy danych; tworzenie raportów za pomocą QuickReport; umiejętność wykrywanie i poprawianie błędów w kodzie programu. 4. Wiedza egzekwowana z zakresu materiału niezbędną do zaliczenia obejmuje zagadnienia: 1. znajomość tworzenia baz danych; 2. znajomość komponentów odpowiedzialnych za komunikację z bazą danych; 3. znajomość metod wyszukiwania i filtrowania bazy danych. Literatura 1. Todd Miller, David Powell. Delphi 3 Księga Eksperta Tom 1 i 2, Helion, 1998. 2. Marco Cantu, Delphi 6, Praktyka programowania Tom 1 i 2, Mikon, 2002. 3. Paul Kimmel, Delphi 6 dla profesjonalistów, RM, 2001. 4. Andrzej Marciniak, Turbo Pascal 7.0 Część I, Wydawnictwo Nakom, 1996. 5. Arkadiusz Jakubowski, Delphi 4 Tworzenie systemów baz danych, Helion, 1999. 14
Temat 5 (2 godziny): Delphi i AutoCAD. 1. Zagadnienia znane studentowi przed rozpoczęciem zajęć: automatyzacja czynności związanych z wykonywaniem rysunków w programie AutoCAD; obiekty klient, serwer; interfejs OLE; nawiązanie połączenia przez interfejs OLE. 2. Zagadnienia realizowane na zajęciach: przedstawienie prostych aplikacji pozwalających na automatyzacje zadań AutoCAD; obsługa w/w aplikacji, komunikacja Delphi z AutoCAD-em; zaprojektowanie i napisanie procedury pozwalającej na nawiązanie podłączania z programem AutoCAD, wg poniższego schematu: deklaracja użycia modułu obsługującego obiekty OLE w części modułu zawierającej listę modułów; deklaracja zmiennych opisujących obiekty programu AutoCAD; sprawdzenie czy AutoCAD został uruchomiony i w zależności od wyniku wybrać jedną z wyżej wymienionych metod służącą do nawiązania połączenia OLE. sprawdzenie czy w AutoCadzie otworzono jakiś dokument; translacja współrzędnych. 3. Umiejętności nabyte na zajęciach: umiejętność napisania prostej aplikacji klient serwer; umiejętność posługiwania się interfejsem automatyzacji OLE; umiejętność nawiązania komunikacji z AutoCAD-em poprzez interfejs OLE. 15
4. Wiedza egzekwowana z zakresu materiału niezbędna do zaliczenia obejmuje zagadnienia: znajomość interfejsu OLE; znajomość budowy aplikacji klient - serwer; komunikacja Delphi-AutoCAD, napisanie prostej procedury i omówienie. Literatura 1. Todd Miller, David Powell. Delphi 3 Księga Eksperta Tom 1 i 2, Helion, 1998. 2. Marco Cantu, Delphi 6, Praktyka programowania Tom 1 i 2, Mikon, 2002. 3. Paul Kimmel, Delphi 6 dla profesjonalistów, RM, 2001. 4. Andrzej Marciniak, Turbo Pascal 7.0 Część I, Wydawnictwo Nakom, 1996. 5. Arkadiusz Jakubowski, Delphi 4 Tworzenie systemów baz danych, Helion, 1999. 6. Wojciech Czyżycki, Edward Lisowski, AutoCAD, Automatyzacja zadań grafiki za pomocą Delphi, Helion 2002. 16
Temat 6 (2 godziny): Temat 7 (2 godziny): Automatyzacja zadań grafiki AutoCAD za pomocą Delphi. Tworzenie aplikacji i działania na rysunkach. 1. Zagadnienia znane studentowi przed rozpoczęciem zajęć: zasady automatyzacji zadań AutoCAD; komunikacja Delphi z AutoCAD i sposoby uzyskania połączenia; translacja współrzędnych; podstawowe funkcje rysunkowe. 2. Zagadnienia realizowane na zajęciach: wykorzystanie procedury służącej do nawiązania połączenia; wykorzystanie procedury służącej do translacji współrzędnych; napisanie prostej aplikacji służącej do automatyzacji pracy w programie AutoCAD, z wykorzystaniem następujących metod: Line:=Object.AddLine(startpoint. EndPoint); Circle:=Object.AddCircle(Center, Radius) Arc:=Object.AddArc(Center, Radius, startangle, endangle); Text:=Object.AddText(TextString, InsertionPoint, Height); Hatch:=Object.AddHatch(PatternType, PatternName, Associativity); 3. Umiejętności nabyte na zajęciach: umiejętność nawiązania komunikacji z AutoCAD-em poprzez interfejs OLE; umiejętność translacji współrzędnych; umiejętność wykonania prostych elementów rysunkowych w programie AutoCAD z poziomu Delphi; umiejętność automatyzacji pracy w programie AutoCAD, poprzez stworzenie własnej aplikacji. 4. Wiedza egzekwowana z zakresu materiału niezbędna do zaliczenia obejmuje zagadnienia: 17
znajomość podstawowych metod rysunkowych; znać zasady komunikacji poprzez interfejs automatyzacji OLE; znać zasady translacji współrzędnych. Literatura 1. Todd Miller, David Powell. Delphi 3 Księga Eksperta Tom 1 i 2, Helion, 1998. 2. Marco Cantu, Delphi 6, Praktyka programowania Tom 1 i 2, Mikon, 2002. 3. Paul Kimmel, Delphi 6 dla profesjonalistów, RM, 2001. 4. Andrzej Marciniak, Turbo Pascal 7.0 Część I, Wydawnictwo Nakom, 1996. 5. Arkadiusz Jakubowski, Delphi 4 Tworzenie systemów baz danych, Helion, 1999. 6. Wojciech Czyżycki, Edward Lisowski, AutoCAD, Automatyzacja zadań grafiki za pomocą Delphi, Helion 2002. 18
Temat 8 (2 godziny): Bloki z atrybutami. 1. Zagadnienia znane studentowi przed rozpoczęciem zajęć: budowa bloków w programie AutoCAD; tworzenie bloków w programie AutoCAD; rodzaje bloków w programie AutoCAD; podstawowe operacje rysunkowe poprzez interfejs automatyzacji OLE programu AutoCAD; atrybuty jako element dynamiczny w blokach. 2. Zagadnienia realizowane na zajęciach: tworzenie nowych bloków poprzez interfejs automatyzacji OLE AutoCAD; wstawianie pojedynczych bloków poprzez interfejs automatyzacji OLE AutoCAD; stworzenie prostej aplikacji pozwalającej na automatyczne wstawianie bloków do programu AutoCAD; stworzenie prostej aplikacji pozwalającej na wstawianie bloków z atrybutami do programu AutoCAD; 3. Umiejętności nabyte na zajęciach: umiejętność posługiwania się blokami; umiejętność wstawiania bloków poprzez interfejs automatyzacji OLE programu AutoCAD; umiejętność tworzenia prostych aplikacji przyspieszających tworzenie dokumentacji rysunkowej. 4. Wiedza egzekwowana z zakresu materiału niezbędna do zaliczenia obejmuje zagadnienia: zasady tworzenia bloków; zasady tworzenia bloków z atrybutami; 19
zasady tworzenia bloków poprzez interfejs automatyzacji OLE programu AutoCAD; zasady tworzenia aplikacji wspomagających tworzenie dokumentacji rysunkowej. Literatura 1. Todd Miller, David Powell. Delphi 3 Księga Eksperta Tom 1 i 2, Helion, 1998. 2. Marco Cantu, Delphi 6, Praktyka programowania Tom 1 i 2, Mikon, 2002. 3. Paul Kimmel, Delphi 6 dla profesjonalistów, RM, 2001. 4. Andrzej Marciniak, Turbo Pascal 7.0 Część I, Wydawnictwo Nakom, 1996. 5. Arkadiusz Jakubowski, Delphi 4 Tworzenie systemów baz danych, Helion, 1999. 6. Wojciech Czyżycki, Edward Lisowski, AutoCAD, Automatyzacja zadań grafiki za pomocą Delphi, Helion 2002. 20
Temat 9 (2 godziny): Pakiet Express Tools. 1. Zagadnienia znane studentowi przed rozpoczęciem zajęć: nawiązanie połączenia przez interfejs OLE; translacja współrzędnych; podstawowe metody rysunkowe, pozwalające na dodawanie dowolnych elementów o rysunku poprzez interfejs automatyzacji OLE programu AutoCAD. budowa pakietu Express tools; wykorzystanie pakietu Express tools; komunikacja z pakietem Express tools poprzez interfejs automatyzacji OLE; 2. Zagadnienia realizowane na zajęciach: uruchomienie pakietu Express Tools; wykorzystanie pakietu Express Tools; komunikacja z pakietem Express tools; podstawowe metody pakietu Express Tools. 3. Umiejętności nabyte na zajęciach: umiejętność posługiwania się pakietem Express Tools poprzez interfejs OLE; umiejętność wykorzystania metod pakietu Express Tools; umiejętność tworzenia prostych aplikacji wykorzystujących pakiet Express Tools. 4. Wiedza egzekwowana z zakresu materiału niezbędną do zaliczenia obejmuje zagadnienia: wykorzystanie pakietu Express Tools; odwołania do pakietu Ekspress Tools; napisanie procedury pozwalającej na wykorzystanie pakietu Express Tools. Literatura 1. Todd Miller, David Powell. Delphi 3 Księga Eksperta Tom 1 i 2, Helion, 1998. 2. Marco Cantu, Delphi 6, Praktyka programowania Tom 1 i 2, Mikon, 2002. 21
3. Paul Kimmel, Delphi 6 dla profesjonalistów, RM, 2001. 4. Andrzej Marciniak, Turbo Pascal 7.0 Część I, Wydawnictwo Nakom, 1996. 5. Arkadiusz Jakubowski, Delphi 4 Tworzenie systemów baz danych, Helion, 1999. 6. Wojciech Czyżycki, Edward Lisowski, AutoCAD, Automatyzacja zadań grafiki za pomocą Delphi, Helion 2002. 22
Temat 10 (1 godzina): Tabela. 1. Zagadnienia znane studentowi przed rozpoczęciem zajęć: nawiązanie połączenia przez interfejs OLE; translacja współrzędnych; podstawowe metody rysunkowe, pozwalające na dodawanie dowolnych elementów o rysunku poprzez interfejs automatyzacji OLE programu AutoCAD. 2. Zagadnienia realizowane na zajęciach: nawiązanie połączenia z programem AutoCAD; translacja współrzędnych; utworzenie nowego rysunku; utworzenie aplikacji pozwalającej na wstawienie tabeli rysunkowej z wykorzystaniem podstawowych metod rysunkowych interfejsu automatyzacji OLE. 3. Umiejętności nabyte na zajęciach: umiejętność sprawnego wykorzystania podstawowych metod rysunkowych; umiejętność tworzenia aplikacji pozwalającej na wstawianie gotowych, stałych elementów rysunku; automatyzacji uruchomienia nowego rysunku i tworzenie szablonu rysunku poprzez interfejs automatyzacji OLE programu AutoCAD. 4. Wiedza egzekwowana z zakresu materiału niezbędna do zaliczenia obejmuje zagadnienia: znajomość podstawowych metod rysunkowych; znajomość zasad tworzenia szablonów rysunku; znać zasady tworzenia i otwierania nowego dokumentu w programie AutoCAD, poprzez interfejs automatyzacji OLE; przygotowanie procedury rysującej tabele rysunkową. 23
Literatura 1. Todd Miller, David Powell. Delphi 3 Księga Eksperta Tom 1 i 2, Helion, 1998. 2. Marco Cantu, Delphi 6, Praktyka programowania Tom 1 i 2, Mikon, 2002. 3. Paul Kimmel, Delphi 6 dla profesjonalistów, RM, 2001. 4. Andrzej Marciniak, Turbo Pascal 7.0 Część I, Wydawnictwo Nakom, 1996. 5. Arkadiusz Jakubowski, Delphi 4 Tworzenie systemów baz danych, Helion, 1999. 6. Wojciech Czyżycki, Edward Lisowski, AutoCAD, Automatyzacja zadań grafiki za pomocą Delphi, Helion 2002. 24
Temat 11 (2 godziny): Wyodrębnianie danych. 1. Zagadnienia znane studentowi przed rozpoczęciem zajęć: import danych do pliku txt; export danych do pliku txt; konwersja zmiennych; nawiązanie połączenia przez interfejs OLE; translacja współrzędnych; podstawowe metody rysunkowe, pozwalające na dodawanie dowolnych elementów o rysunku poprzez interfejs automatyzacji OLE programu AutoCAD. 2. Zagadnienia realizowane na zajęciach: odczyt danych z pliku tekstowego; wykonanie rysunku na podstawie danych odczytanych z pliku; odczyt danych z rysunku np. współrzędne okręgu; zapis odczytanych danych z przestrzeni rysunku do pliku. 3. Umiejętności nabyte na zajęciach: umiejętność automatycznego odczytu danych z rysunku; umiejętność zapisu danych z rysunku do bazy; umiejętność zapisu danych z rysunku do pliku txt; import export danych z dokumentacji rysunkowej. 4. Wiedza egzekwowana z zakresu materiału niezbędna do zaliczenia obejmuje zagadnienia: znać zasady importu i exportu danych w programie Delphi; znać zasady importu i exportu danych w programie Delphi w procesie automatyzacji OLE; zasady odczytu i zapisu danych do pliku; proste metody rysunkowe. 25
Literatura 1. Todd Miller, David Powell. Delphi 3 Księga Eksperta Tom 1 i 2, Helion, 1998. 2. Marco Cantu, Delphi 6, Praktyka programowania Tom 1 i 2, Mikon, 2002. 3. Paul Kimmel, Delphi 6 dla profesjonalistów, RM, 2001. 4. Andrzej Marciniak, Turbo Pascal 7.0 Część I, Wydawnictwo Nakom, 1996. 5. Arkadiusz Jakubowski, Delphi 4 Tworzenie systemów baz danych, Helion, 1999. 6. Wojciech Czyżycki, Edward Lisowski, AutoCAD, Automatyzacja zadań grafiki za pomocą Delphi, Helion 2002. 26
Temat 12 (2 godziny): Generowanie symboli. 1. Zagadnienia znane studentowi przed rozpoczęciem zajęć: nawiązanie połączenia przez interfejs OLE; translacja współrzędnych; podstawowe metody rysunkowe, pozwalające na dodawanie dowolnych elementów o rysunku poprzez interfejs automatyzacji OLE programu AutoCAD. 2. Zagadnienia realizowane na zajęciach: stworzenie własnej bazy danych dowolnych symboli rysunkowych; zdefiniowanie dowolnych symboli graficznych, np. połączenia spawane, gwinty, łożyska, itp. wprowadzenie w/w symboli do bazy danych; przygotowanie oznaczeń w/w symboli i przygotowanie aplikacji pozwalającej na wprowadzenie ich we wskazanym miejscu w programie AutoCAD. 3. Umiejętności nabyte na zajęciach: umiejętność tworzenia prostych nakładek, wspomagających pracę w programie AutoCAD; Umiejętność dodawania dodatkowych elementów menu w programie AutoCAD. 4. Wiedza egzekwowana z zakresu materiału niezbędna do zaliczenia obejmuje zagadnienia: znajomość zagadnień z poprzednich ćwiczeń (translacja współrzędnych, komunikacja, nawiązanie połączenia, podstawowe metody rysunkowe); stworzenie własnej dowolnej pozwalającej na wstawianie dowolnych symboli rysunkowych do programu AutoCAD, automatyzacja procesu tworzenia dokumentacji rysunkowej w programie AutoCAD. Literatura 1. Todd Miller, David Powell. Delphi 3 Księga Eksperta Tom 1 i 2, Helion, 1998. 2. Marco Cantu, Delphi 6, Praktyka programowania Tom 1 i 2, Mikon, 2002. 27
3. Paul Kimmel, Delphi 6 dla profesjonalistów, RM, 2001. 4. Andrzej Marciniak, Turbo Pascal 7.0 Część I, Wydawnictwo Nakom, 1996. 5. Arkadiusz Jakubowski, Delphi 4 Tworzenie systemów baz danych, Helion, 1999. 6. Wojciech Czyżycki, Edward Lisowski, AutoCAD, Automatyzacja zadań grafiki za pomocą Delphi, Helion 2002. 28
Temat 13 (2 godziny): Obliczanie połączeń. 1. Zagadnienia znane studentowi przed rozpoczęciem zajęć: połączenia spawane (obliczenia, oznaczenia, symbole rysunkowe); połączenia gwintowe (obliczenia, oznaczenia, symbole rysunkowe); połączenia wpustowe (obliczenia, oznaczenia, symbole rysunkowe); nawiązanie połączenia przez interfejs OLE; translacja współrzędnych; podstawowe metody rysunkowe, pozwalające na dodawanie dowolnych elementów o rysunku poprzez interfejs automatyzacji OLE programu AutoCAD. 2. Zagadnienia realizowane na zajęciach: analiza problemu; przygotowanie algorytmu obliczeń połączeń wpustowych; przygotowanie procedury wspomagającej obliczenia połączeń wpustowych; przygotowanie procedury automatyzującej rysowanie połączenia wpustowego; 3. Umiejętności nabyte na zajęciach: umiejętność posługiwania się interfejsem OLE; umiejętność posługiwania się prostymi metodami rysunkowymi; umiejętność tworzenia prostych procedur wspomagających obliczenia inżynierskie; umiejętność tworzenia aplikacji generujących gotowe elementu rysunku na podstawie obliczeń i norm. 4. Wiedza egzekwowana z zakresu materiału niezbędna do zaliczenia obejmuje zagadnienia: 1. znajomość zagadnień z poprzednich ćwiczeń (translacja współrzędnych, komunikacja, nawiązanie połączenia, podstawowe metody rysunkowe); 2. stworzenie własnej dowolnej aplikacji pozwalającej na rysowanie połączeń wpustowych. 29
Literatura 1. Todd Miller, David Powell. Delphi 3 Księga Eksperta Tom 1 i 2, Helion, 1998. 2. Marco Cantu, Delphi 6, Praktyka programowania Tom 1 i 2, Mikon, 2002. 3. Paul Kimmel, Delphi 6 dla profesjonalistów, RM, 2001. 4. Andrzej Marciniak, Turbo Pascal 7.0 Część I, Wydawnictwo Nakom, 1996. 5. Arkadiusz Jakubowski, Delphi 4 Tworzenie systemów baz danych, Helion, 1999. 6. Wojciech Czyżycki, Edward Lisowski, AutoCAD, Automatyzacja zadań grafiki za pomocą Delphi, Helion 2002. 30
Temat 14 (4 godziny): Generowanie profili zamkniętych ze zbioru kształtowników umieszczonych w tabeli bazy danych. 1. Zagadnienia znane studentowi przed rozpoczęciem zajęć: nawiązanie połączenia przez interfejs OLE; translacja współrzędnych; podstawowe metody rysunkowe, pozwalające na dodawanie dowolnych elementów o rysunku poprzez interfejs automatyzacji OLE programu AutoCAD; tworzenie prostej aplikacji bazodanowej w programie Delphi. 2. Zagadnienia realizowane na zajęciach: utworzenie prostej bazy danych (katalogu profili zamkniętych wg właściwej normy); wprowadzenie danych profilów zamkniętych do bazy; stworzenie aplikacji pozwalającej na wstawienie dowolnego profilu do rysunku we wskazanym miejscu; generowanie rysunku profilu automatycznie na podstawie danych zawartych w tabeli. 3. Umiejętności nabyte na zajęciach: umiejętność tworzenia prostych aplikacji bazodanowych wspomagających pracę nad dokumentacją rysunkową; umiejętność automatyzacji pracy w programie AutoCAD, przy wykorzystaniu baz danych; umiejętność tworzenia aplikacji bazodanowych wg własnych potrzeb. 4. Wiedza egzekwowana z zakresu materiału niezbędna do zaliczenia obejmuje zagadnienia: znajomość zagadnień z poprzednich ćwiczeń (translacja współrzędnych, komunikacja, nawiązanie połączenia, podstawowe metody rysunkowe); stworzenie własnej dowolnej aplikacji bazodanowej, automatyzującej proces tworzenia dokumentacji rysunkowej w programie AutoCAD; 31
znajomość tworzenia baz danych; znajomość komponentów odpowiedzialnych za komunikację z bazą danych; znajomość metod wyszukiwania i filtrowania bazy danych. Literatura 1. Todd Miller, David Powell. Delphi 3 Księga Eksperta Tom 1 i 2, Helion, 1998. 2. Marco Cantu, Delphi 6, Praktyka programowania Tom 1 i 2, Mikon, 2002. 3. Paul Kimmel, Delphi 6 dla profesjonalistów, RM, 2001. 4. Andrzej Marciniak, Turbo Pascal 7.0 Część I, Wydawnictwo Nakom, 1996. 5. Arkadiusz Jakubowski, Delphi 4 Tworzenie systemów baz danych, Helion, 1999. 6. Wojciech Czyżycki, Edward Lisowski, AutoCAD, Automatyzacja zadań grafiki za pomocą Delphi, Helion 2002. 32
Temat 15 (2 godziny): Powtórzenie. Powtórzenie materiału z przedmiotu Języki programowania laboratorium, obejmuje wykonanie dowolnego zadania wybranego przez prowadzącego z zakresu materiału realizowanego na wcześniejszych zajęciach. Powtórzenie obejmuje: 1. analizę problemu; 2. wykonanie zadania i zapisanie go na dysku; 3. omówienie; 4. wykonanie sprawozdania. Literatura 1. Todd Miller, David Powell. Delphi 3 Księga Eksperta Tom 1 i 2, Helion, 1998. 2. Marco Cantu, Delphi 6, Praktyka programowania Tom 1 i 2, Mikon, 2002. 3. Paul Kimmel, Delphi 6 dla profesjonalistów, RM, 2001. 4. Andrzej Marciniak, Turbo Pascal 7.0 Część I, Wydawnictwo Nakom, 1996. 5. Arkadiusz Jakubowski, Delphi 4 Tworzenie systemów baz danych, Helion, 1999. 6. Wojciech Czyżycki, Edward Lisowski, AutoCAD, Automatyzacja zadań grafiki za pomocą Delphi, Helion 2002. 33