SPECYFIKACJE TECHNICZNE WYKONANIA I OBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH

` ZAKŁAD USŁUG BUDOWLANYCH JAKBUD UL. MIGDAŁOWA 5, 97-300 PIOTRKÓW TRYB. TEL./FAX (44) 732-60-60 SPECYFIKACJE TECHNICZNE WYKONANIA I OBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH KOD 45421131-1 MontaŜ okien i drzwi KOD 45421148-3 Instalowanie bram Oznaczenie kodu według Wspólnego Słownika Zamówień (CVP) ST 2 MONTAś OKIEN I DRZWI w BUDYNKU GOSPODARCZYM w ŁOCHYŃSKU

Spis treści 1. Wstęp ` 3 1.1. Przedmiot SST 3 1.2. Zakres stosowania SST 3 1.3. Zakres robót objętych SST 3 2. Materiały 3 3. Sprzęt 3 4. Transport 3 5. Wykonanie robót 4 5.1. Wymagania ogólne 4 5.2. Wymagania szczegółowe 4 5.2.1.MontaŜ stolarki okiennej 4 5.2.2 MontaŜ stolarki drzwiowej 5 5.2.3.MontaŜ bram garaŝowych 6 6. Kontrola jakości robót 7 6.1. Szczegółowe wymagania 7 6.2. Kontrola i badania w trakcie robót i odbioru 7 7. Odbiór robót 7 7.1. Szczegółowe zasady odbioru robót 7 NajwaŜniejsze oznaczenia i skróty: ST Specyfikacja Techniczna SST Szczegółowa Specyfikacja Techniczna ITB Instytut Techniki Budowlanej PZJ program zapewnienia jakości bhp bezpieczeństwo i higiena pracy 1. WSTĘP

1.1. Przedmiot ST Przedmiotem niniejszego opracowania jest specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót związanych z wymianą stolarki okiennej i drzwiowej w budynku gospodarczym w Łochyńsku. 1.2. Zakres stosowania ST Specyfikacja ma zastosowanie jako dokument przetargowy i kontraktowy przy wymianie stolarki okiennej i drzwiowej w budynku gospodarczym 1.3. Zakres robót objętych ST Roboty, których dotyczy specyfikacja, obejmują wszystkie czynności umoŝliwiające i mające na celu wymianę stolarki okiennej i drzwiowej. 2. MATERIAŁY - okna z PCV, - drzwi aluminiowe jednoskrzydłowe zewnętrzne pełne. - brama uchylno garaŝowa automatem typu Herman podnoszone mechanicznie. 3. SPRZĘT Wykonawca przystępujący do wykonania robót powinien wykazać się moŝliwością korzystania z następującego sprzętu: - sprzętu do transportu pomocniczego, - śrubokręt, poziomnica, kliny drewniane, wiertarka, klucz płaski do śrub, noŝyk, pistolet do wyciskania silikonu, szpachelka, paca, - elektronarzędzia ręczne: wiertarki, szlifierki, lutownice, piły tarczowe, wkrętarki, itd., - narzędzia róŝne do robót wykończeniowych. 4. TRANSPORT Materiały i urządzenia przewoŝone środkami transportu powinny być zabezpieczone przed ich przemieszczaniem i układane zgodnie z warunkami transportu określonymi przez ich wytwórcę. Podczas transportu materiały chronić od wpływów atmosferycznych. Materiały i urządzenia naleŝy składać w pomieszczeniach zamkniętych w odpowiednich opakowaniach, w suchych pomieszczeniach. Środki i urządzenia transportowe powinny być przystosowane do rodzaju przewoŝonych materiałów, elementów, konstrukcji, urządzeń, itp. Przechowywanie stolarki PoniewaŜ stolarka dostarczana jest na plac budowy w stanie gotowym do eksploatacji, tzn. oszklona i lakierowana, konieczne jest, aby przed i podczas montaŝu chronić ją przed uszkodzeniami mechanicznymi i zabrudzeniami powierzchni lakierowanych zaprawą tynkarską. Stolarkę przechowujemy w pozycji zbliŝonej do pionowej, ustawioną na drewnianych przekładkach izolujących od podłoŝa; jeŝeli jest ona oparta jedna o drugą stosować przekładki np. z tektury falistej, przy czym liczba opartych o siebie elementów nie powinna być większa niŝ 10. 5. WYKONANIE ROBÓT

5.1. Wymagania szczegółowe Szczegółowe wymagania dotyczące kontroli jakości robót określone są w Warunkach technicznych wykonania i odbioru robót budowlano-montaŝowych oraz m.in. sprawdzić: - zgodność z dokumentacją i przepisami, - zgodność materiałów z wymaganiami norm, - kompletność wyposaŝenia, - braku widocznych uszkodzeń, - ogólne wraŝenie estetyczne. 5.2.1. MontaŜ stolarki okiennej OścieŜnice ustawić w otworze na drewnianych klockach dystansowych. Aby uniknąć zdeformowania ościeŝnicy w trakcie dokręcania, okno zostaje unieruchomione klinami drewnianymi a następnie wypoziomowane i ustawione w pionie (zwrócić uwagę, aby obustronnie otrzymać jednakowe odstępy). Ściągnąć taśmy ochronne na ościeŝu (po zatynkowaniu jest to trudne). Okna mocować za pomocą specjalnych dybli, które wprowadza się do muru bezpośrednio poprzez ościeŝnicę. Do wiercenia otworów naleŝy uŝywać przedłuŝonych wierteł, aby nie uszkodzić ościeŝnicy wrzecionem wiertarki. Ze względu na duŝe znaczenie prawidłowego i pewnego zamocowania okna, naleŝy ściśle przestrzegać zaleceń producenta kołków rozporowych (odpowiednia średnica i długość otworu). Kompletną ościeŝnicę ustawiamy w otworze podkładając kliny. Przy pomocy klinów naleŝy wypoziomować oraz wypionować ościeŝnicę regulując jednocześnie szerokość szczelin styku między ścianą i ościeŝnicą, tak aby były jednakowe ze wszystkich stron okna. Po ustawieniu ościeŝnicy w otworze naleŝy sprawdzić jej geometrię poprzez pomiar przekątnych ościeŝnicy. W przypadku, gdy przekątne są równe, stabilizujemy ościeŝnicę za pomocą klinów. Aby okno się nie odkształciło kliny naleŝy wkładać tylko przy naroŝach, słupkach i ślemionach. JeŜeli przekątne róŝnią się między sobą, trzeba przeprowadzić cały proces od początku. Na dole okna naleŝy zostawić większy luz (3,5-5cm) na podokienniki. Przy pozostałych krawędziach 1-1,5cm. W ościeŝu z węgarkiem naleŝy zachować luz (około 5-10mm) między oknem a węgarkiem na izolację. Okno musi być trwale powiązane ze ścianą za pomocą dybli. Rozmieszczenie dybli oraz ich ilość muszą być tak dobrane, aby przenieść na ścianę wszystkie obciąŝenia działające na okno. Odległość między dyblami nie powinna przekroczyć 7cm, zaś odległość od naroŝy zgrzewanych i połączeń słupków stałych powinna wynosić przynajmniej 15cm dla profili białych i 25cm dla profili kolorowych. Zastosowane elementy mocujące powinny być zabezpieczone przed korozją i nie mogą występować Ŝadne zmiany kształtu, które mogłyby wpłynąć na funkcjonalność okna. PołoŜenie punktów montaŝowych naleŝy tak ustalić, aby śruby rozporowe moŝna było mocować do litych fragmentów ościeŝy. Otwór na dybel przewierca się przez element ościeŝnicy. Dybel wkłada się w otwór od strony wewnętrznej ościeŝnicy. Po dokręceniu łepek dybla schowa się w przygotowanym w ościeŝu wyŝłobieniu, a samo wyŝłobienie zakrywa się specjalną maskującą zaślepką. Dokręcając ostatecznie śruby naleŝy uwaŝać, aby nie odkształcić profilu ościeŝnicy. Nadmierne dokręcenie śrub dybli moŝe wygiąć profil ościeŝnicy, szczególnie gdy trafi on na opór klina stabilizującego. Po ostatecznym zamocowaniu łączników wyjmujemy kliny stabilizujące i moŝemy przystąpić do następnego etapu montaŝu okna, jakim jest uszczelnienie styku ściany z ościeŝnicą. Z wolnej przestrzeni pomiędzy przylegającą częścią a ścianą usunąć elementy pomocnicze montaŝu (klocki). Wolną przestrzeń pomiędzy przylegającą częścią ościeŝnicy a ścianą wypełnić pianką poliuretanową. Aby siły rozpierające pianki nie zdeformowały ościeŝnicy moŝna usztywnić ją od wewnątrz deskami. Skrzydło nałoŝyć na ościeŝnicę. Skontrolować równomierne doleganie uszczelki. Po zaschnięciu pianki ostrym noŝem usunąć jej naddatek. Dokonać obróbki murarskiej specjalną zaprawą mającą właściwości elastyczne i izolujące. Warstwa tynku nie powinna być grubsza niŝ 5mm.

Po wyschnięciu tynku na zewnątrz po obwodzie ościeŝnicy uszczelnić krawędzie silikonem. Szczególną uwagę zwrócić na uszczelnienie od dołu oraz styk z parapetem. Pozostałą folię ochronną profili naleŝy całkowicie usunąć, skontrolować funkcjonalność ruchomych części i wyregulować okno. Okna tworzywowe posiadają na dolnej części ościeŝnicy po stronie zewnętrznej otwory odwadniające, których nie naleŝy w Ŝadnym wypadku zabudowywać. Na otwory naleŝy nałoŝyć specjalne osłonki. Uszczelnienie między oknem a ścianą musi być trwałe, odporne na przenikanie wody i powietrza. Okna naleŝy uszczelnić zarówno od wewnątrz, jak i od zewnątrz (izolacja przeciwwodna). Uszczelnienie przeciwwietrzne i akustyczne jest tylko wtedy zapewnione, gdy szczeliwo umieszczone wokół okna nie jest w Ŝadnym miejscu przerwane. Dobre uszczelnienie styku między ościeŝnicą a ścianą o zadowalającej izolacyjności termicznej i akustycznej moŝna uzyskać stosując pianki, masy i sznury uszczelniające. Do wypełnienia szczeliny styku stosuje się przewaŝnie poliuretanowe jednoskładnikowe pianki montaŝowe, które są łatwe w nakładaniu. Po utwardzeniu staje się spręŝystą, trwałą i półsztywną strukturą komórkową. Piankę montaŝową naleŝy nakładać specjalnym pistoletem, a powierzchnię przed piankowaniem spryskać wodą (pianka lepiej przylega). Utwardzoną piankę naleŝy chronić przed działaniem promieni słonecznych. Stronę licową szczelin (wewnętrznych i zewnętrznych) wypełnia się szczeliwem (kit trwale elastyczny). Najlepiej stosować szczeliwa silikonowe jednoskładnikowe, szybkotwardniejące, cechujące się dobrą przyczepnością do podstawowych materiałów budowlanych bez konieczności stosowania podkładów gruntujących. NaleŜy zwrócić uwagę, aby sznury i taśmy uszczelniające były zgodne pod względem reaktywności chemicznej ze stosowanymi piankami i szczeliwami. Wypełnianie styków połączeń masami bitumicznymi jest niedopuszczalne z uwagi na reakcje chemiczne zachodzące pomiędzy bitumami a utwardzonym PCV, co moŝe doprowadzić nawet do nieodwracalnego zniszczenia całego profilu okna. Jako dodatkowe materiały uszczelniające mogą być stosowane paski uszczelniające z tworzyw sztucznych o grubości 1-2mm częściowo pokryte klejami samoprzylepnymi. Sznur uszczelniający wciskamy między ościeŝe a ościeŝnicę. W następnej kolejności styk wypełniamy pianka montaŝową. Po stęŝeniu pianki usuwamy jej nadmiar (ścinamy przyrosty), a lico styku wypełniamy szczeliwem silikatowym. Po wypełnieniu lico styku wygładzamy i profilujemy. Styk ościeŝnicy z nadproŝem uszczelniamy w ten sam sposób jak styki pionowe. Przy otworach okiennych z węgarkiem naleŝy powstały luz wypełnić materiałem dystansowym i doszczelnić z zewnątrz. Przed tynkowaniem ościeŝy, zewnętrzne płaszczyzny stolarki naleŝy osłonić folią polietylenową. Przed zabrudzeniem pyłami cementu i wapna szczególnie naleŝy chronić okucia. Zabrudzone źle działają lub wymagają demontaŝu. Do wykończenia nie naleŝy stosować zwykłych tynków, lecz masy z domieszką gipsu. Masa powinna być elastyczna, mieć przyczepność do podłoŝa oraz odporność na działanie wilgoci i niskich temperatur. 5.2.2. MontaŜ stolarki drzwiowej OścieŜnicę drzwi ustawiamy w ościeŝu tak, by po bokach i na górze została szczelina - około 1-2 cm z kaŝdej strony. Następnie ościeŝnicę klinujemy we właściwym połoŝeniu. Rama ościeŝnicy musi być dokładnie ustawiona w pionie i w poziomie: nie moŝe być przekoszona ani zwichrowana, gdyŝ wówczas drzwi nie będą do niej dobrze przylegać lub będą się same otwierać albo zatrzaskiwać. Kliny powinny być umieszczone przy kaŝdym naroŝu, a dodatkowo w takich miejscach, by odległość pomiędzy nimi była mniejsza niŝ 70 cm. W ustawionej i zaklinowanej ościeŝnicy wiercimy otwory, a następnie śrubami do mocowania drzwi przykręcamy do ściany. Śrub nie moŝna zbyt mocno dokręcać, by nie wygiąć ościeŝnicy. Zanim szczelinę wokół ościeŝnicy wypełnimy pianką montaŝową, trzeba całe drzwi dokładnie osłonić folią, a ościeŝnicę okleić taśmą malarską. Uchronimy je w ten sposób przed zabrudzeniem. OścieŜnicę naleŝy rozeprzeć drewnianymi listwami, Ŝeby rozpręŝająca się pianka montaŝowa jej nie wygięła. Z tego samego powodu przed nałoŝeniem pianki lepiej załoŝyć i zamknąć skrzydło drzwiowe, by usztywniło ościeŝnicę. Kiedy ościeŝnica jest juŝ rozparta i odpowiednio zabezpieczona, wypełniamy pianką montaŝową szczeliny pomiędzy ościeŝnicą a ościeŝem. Po stwardnieniu nadmiar pianki odcinamy ostrym noŝykiem.

Zarówno od środka, jak i od zewnątrz na uszczelnienie z pianki nakładamy jeszcze silikon, którego zadaniem jest zabezpieczenie szczeliny przed wnikaniem wody deszczowej z zewnątrz i przenikaniem pary wodnej z wnętrza domu w ścianę wokół drzwi. Silikon rozprowadzamy szpachelką. Montowaliśmy drzwi przed tynkowaniem ścian, mogliśmy więc wypełnioną wcześniej szczelinę pomiędzy ościeŝnicą a ościeŝem osłonić styropianem i otynkować. W tym celu do warstwy ocieplenia ułoŝonego na zewnętrznej stronie ściany musimy dokleić dodatkowe paski styropianu, które zakryją wypełnioną szczelinę. Dopiero potem moŝemy rozpocząć tynkowanie: najpierw rozprowadza się pacą warstwę zaprawy, w której zatopiona będzie siatka, następnie nakładamy drugą warstwę zaprawy. Krawędzie ościeŝa trzeba wzmocnić naroŝnikami z blachy. Na koniec trzeba jeszcze ściągnąć folię, odkleić taśmę malarską, zamocować klamkę i zamek. 5.2.3. MontaŜ bram garaŝowych 1. Przy pomocy poziomicy i szyny końcowej określamy światło otwarcia" bramy. Pomiar ten wykonujemy na wys. 100cm od poziomu. 2. Rama bramy składa się z czterech profili, które naleŝy skręcić ze sobą. 3. Do stabilizacji ramy przy montaŝu słuŝy szyna końcowa. Za pomocą wiertarki przykręca się je do dolnego wzmocnienia prowadnicy bocznej. 4. Następnie skręconą ramę, naleŝy ustawić pionowo, dokładne ustawienie i unieruchomienie w pozycji montaŝowej. 5. MontaŜ rozpoczynamy w dolnej części przygotowując otwory pod kołki rozporowe. 6. Mocowanie do podłogi wykonujemy za pomocą śrub i dybli. Przy nierównej podłodze naleŝy je odpowiednio zamocować. 7. W następnym etapie wkręcamy kluczem płaskim sześciokątne śruby kotwowe. 8. Wygodniej i łatwiej moŝna przykręcić śruby grzechotką. 9. Boczne profile ramy przymocowujemy do ściany garaŝu przykręcając kątownik. 10. Kiedy rama bramy zostanie przymocowana na stałe za otworem, naleŝy zdemontować szynę końcową. 11. Górne prowadnice składają się z kilku elementów. 12. Wstępnie zmontowane prowadnice górne naleŝy osadzić w ościeŝnicy i przymocować śrubami. 13. Podczas gdy górne prowadnice podtrzymywane są wspornikami naleŝy przystąpić do montaŝu łuku szyn prowadzących. 14. Prowadnica kątowa, która tutaj została zamocowana i potem przykręcona, kieruje segmenty podczas otwierania i zamykania w odpowiednią szynę. 15. Po dokładnym ustawieniu przykręcamy części boczne i szynę końcową. 16. Całą ramę (profile górne i szynę końcową) przymocowujemy do ścian za pomocą wysuwanego profilu. 17. Wysuwany profil łączymy na ścianie za pomocą uchwytów. 18. Uchwyty przykręcamy do ściany dyblami i śrubami. Pomocna będzie w tym wypadku grzechotka. 19. PoniewaŜ przy otwartej bramie prowadnice mają za zadanie zrównowaŝenie cięŝaru, naleŝy zamocować na środku dodatkowe uchwyty. 20. Następnie podwieszamy prowadnice za pomocą wcześniej zamocowanego uchwytu. Dyble i śruby wkręcamy do stropu. W ten sposób została wykonana i usztywniona konstrukcja bramy. 21. AŜeby dolny segment przylegał odpowiednio do podłogi naleŝy wsunąć uszczelkę gumową, która osłoni jego krawędzie. 22. Poszczególne segmenty bramy garaŝowej są połączone na środku za pomocą przykręconych zawiasów. 23. Do montaŝu okuć - tutaj mocowany jest zawias zewnętrzny - pomocna jest wkrętarka akumulatorowa. 24. Segmenty są prowadzone na rolkach z tworzywa sztucznego. Rolki mocujemy do uchwytów, które są przykręcone do zawiasów zewnętrznych. 25. Rolki prowadzące naleŝy wsunąć do profilu ościeŝnicy. 26. Poszczególne segmenty łączymy za pomocą blachowkrętów i odpowiednio ukształtowanych zawiasów w miejscu, w którym znajdują się wcześniej przygotowane fabrycznie otwory. 27. Wzmocnienie segmentu drugiego od dołu posiada odpowiednio wyprofilowany otwór umoŝliwiający zamontowanie systemu mechanicznego ryglowania bramy. 28. Wychodzącą z zamka sztangę łączymy z elementem pozostałym.

29. Po próbnym uruchomieniu bramy określamy odpowiedni naciąg spręŝyn, który umoŝliwia zrównowaŝenie cięŝaru bramy. 30. Linkę stalową łączącą bramę ze spręŝynami mocujemy na dolnym segmencie przy mocowaniu rolki. 31. Aby określić długość linki naleŝy otworzyć bramę na Ŝądaną wysokość. W celu podtrzymania bramy wykorzystujemy podporę. 32. Końcówkę linki przekładamy górą przez rolkę spręŝyny. 33. Przy pomocy plomby wstępnie mocujemy linkę do elementu znajdującego się na ościeŝnicy. 34. Próbne otwarcie i zamknięcie bramy pokaŝe, czy naciąg linki wymaga dalszej regulacji. Jeśli jest prawidłowy, brama otwarta do połowy powinna się zatrzymać. 35. Naciąg linki regulujemy poprzez zmianę pozycji plomby. 38. Aby zapobiec utracie ciepła i zapewnić jak najlepsze wyciszenie moŝna od wewnątrz zamontować płyty izolacyjne. 39. Płyty izolacyjne mocowane są na poszczególnych segmentach za pomocą listew z tworzywa sztucznego. 40. Brama Hormanna mogą być wyposaŝona w napęd elektryczny ze zdalnym sterowaniem. 6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT 6.1. Szczegółowe wymagania Szczegółowe wymagania dotyczące kontroli jakości robót określone są w Warunkach technicznych wykonania i odbioru robót budowlano-montaŝowych oraz m.in. sprawdzić: - zgodność z dokumentacją i przepisami, - zgodność materiałów z wymaganiami norm, - kompletność wyposaŝenia, - braku widocznych uszkodzeń, - ogólne wraŝenie estetyczne. 6.2. Kontrola i badanie w trakcie robót i odbioru Przedmiotem kontroli jakościowej będzie zgodność wykonanych robót i uŝytych materiałów z dokumentacją projektową, specyfikacjami technicznymi, poleceniami Zamawiającego oraz wymaganiami określonymi w Warunkach technicznych wykonania i odbioru robót budowlanomontaŝowych. 7. ODBIÓR ROBÓT 7.1. Szczegółowe zasady odbioru robót Szczegółowe zasady odbioru robót zawarte są w Warunkach technicznych wykonania i odbioru robót budowlano-montaŝowych. Osadzone w murze ościeŝnice nie powinny wykazywać obluzowań i powinny być ustawione pionowo. Szczeliny między murem a ościeŝnicą powinny być uszczelnione. Odbiór ościeŝnic przed otynkowaniem ścian lub ościeŝy. Po dopasowaniu stolarki na budowie luzy okien i drzwi jednoskrzydłowych mogą wynosić do 3mm, a przy dwuskrzydłowych do 2mm. Okucie wpuszczone w drewno nie powinno wystawać ponad jego powierzchnię.