KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 21.10.2016 r. COM(2016) 669 final ANNEX 1 ZAŁĄCZNIK do wniosku dotyczącego DECYZJI RADY w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Królestwem Norwegii w sprawie kumulacji pochodzenia między Unią Europejską, Szwajcarią, Królestwem Norwegii i Turcją w ramach ogólnego systemu preferencji taryfowych Unii Europejskiej PL PL
Porozumienie w formie wymiany listów między Unią Europejską a Królestwem Norwegii w sprawie kumulacji pochodzenia między Unią Europejską, Szwajcarią, Królestwem Norwegii i Turcją w ramach ogólnego systemu preferencji taryfowych Unii Europejskiej A. List Unii, [miejsce i data] Szanowni Państwo! 1. Unia Europejska ( Unia ) i Królestwem Norwegii ( Norwegia ) jako Strony niniejszego porozumienia przyjmują do wiadomości, że do celów ogólnego systemu preferencji taryfowych ( GSP ) obie Strony stosują podobne reguły pochodzenia oparte na następujących zasadach ogólnych: (a) definicja pojęcia produktów pochodzących oparta na takich samych kryteriach; (b) postanowienia dotyczące regionalnej kumulacji pochodzenia; postanowienia dotyczące stosowania kumulacji do materiałów, które pochodzą, w rozumieniu reguł pochodzenia GSP Stron, z Unii, Szwajcarii, Norwegii lub Turcji; (d) postanowienia dotyczące ogólnej tolerancji w odniesieniu do materiałów niepochodzących; (e) postanowienia dotyczące niezmienności produktów z kraju korzystającego; (f) postanowienia dotyczące wystawiania lub sporządzania zastępczych dowodów pochodzenia; (g) wymóg współpracy administracyjnej z właściwymi organami krajów korzystających w zakresie dowodów pochodzenia. 2. Unia i Norwegia uznają, że materiały pochodzące, w rozumieniu ich odpowiednich reguł pochodzenia GSP, z Unii, Szwajcarii, Norwegii lub Turcji uzyskują pochodzenie z kraju korzystającego z systemu GSP którejkolwiek ze Stron, jeżeli są poddawane w tym kraju korzystającym obróbce lub przetworzeniu wykraczającym poza operacje uważane za obróbkę lub przetworzenie niewystarczające dla nadania statusu produktów pochodzących. Niniejszy akapit stosuje się do materiałów pochodzących ze Szwajcarii i Turcji, z zastrzeżeniem spełnienia warunków określonych odpowiednio w pkt 15 i 16. Organy celne państw członkowskich Unii oraz Norwegii prowadzą wzajemnie odpowiednią współpracę administracyjną, szczególnie do celów późniejszej weryfikacji dowodów pochodzenia w odniesieniu do materiałów, o których mowa w poprzednim akapicie. Zastosowanie mają postanowienia dotyczące współpracy administracyjnej zawarte w protokole nr 3 do umowy z dnia 14 maja 1973 r. między Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Królestwem Norwegii. Postanowień niniejszego punktu nie stosuje się do produktów objętych działami 1 24 Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów przyjętego przez organizację powołaną na mocy Konwencji o utworzeniu Rady Współpracy Celnej, podpisanej w Brukseli dnia 15 grudnia 1950 r. ( System Zharmonizowany ). 3. Unia i Norwegia zobowiązują się niniejszym uznawać zastępcze dowody pochodzenia w formie zastępczych świadectw pochodzenia na formularzu A ( świadectwa zastępcze ) wystawione przez organy celne drugiej Strony i zastępcze oświadczenia o pochodzeniu sporządzone przez ponownego nadawcę drugiej Strony zarejestrowanego do tego celu. PL 2 PL
Każda ze Stron może ocenić kwalifikowalność produktów objętych zastępczym dowodem pochodzenia do preferencyjnego traktowania zgodnie z własnym ustawodawstwem. 4. Przed wystawieniem lub sporządzeniem zastępczego dowodu pochodzenia każda Strona zapewnia spełnienie następujących warunków: (a) (b) (h) (i) zastępczy dowód pochodzenia może zostać wystawiony lub sporządzony tylko wówczas, gdy pierwotny dowód pochodzenia został wystawiony lub sporządzony zgodnie z przepisami obowiązującymi w Unii lub w Norwegii; jedynie w przypadku gdy produkty nie zostały dopuszczone do obrotu na terytorium jednej ze Stron, dowód pochodzenia lub zastępczy dowód pochodzenia może zostać zastąpiony jednym lub większą liczbą zastępczych dowodów pochodzenia w celu wysłania wszystkich lub niektórych produktów objętych pierwotnym dowodem pochodzenia z tej Strony do drugiej Strony; produkty pozostawały pod dozorem celnym u Strony ponownie wysyłającej i nie zostały zmienione, w jakikolwiek sposób przekształcone ani poddane czynnościom innym niż czynności niezbędne dla zachowania ich dobrym w stanie ( zasada niezmienności ); w przypadku gdy produkty uzyskały status pochodzenia w ramach odstępstwa od reguł pochodzenia przyznanego przez Stronę, zastępczych dowodów pochodzenia nie wystawia się ani nie sporządza się, jeżeli produkty są ponownie wysyłane do drugiej Strony; zastępcze dowody pochodzenia mogą być wystawiane przez organy celne lub sporządzane przez ponownych nadawców, jeżeli produkty, które mają być ponownie wysłane na terytorium drugiej Strony, uzyskały status pochodzenia przez zastosowanie kumulacji regionalnej; (j) zastępcze dowody pochodzenia mogą być wystawiane przez organy celne lub sporządzane przez ponownych nadawców, jeżeli Strona ponownie wysyłająca nie przyznała produktom, które mają być ponownie wysłane na terytorium drugiej Strony, preferencyjnego traktowania. 5. Do celów pkt 4 lit. c) mają zastosowanie poniższe warunki: Jeżeli wydaje się, że są podstawy do wątpliwości co do zgodności z zasadą niezmienności, organy celne Strony będącej miejscem przeznaczenia mogą zażądać od zgłaszającego przedstawienia dowodu zgodności z tą zasadą, co można wykazać za pomocą wszelkich środków. Na wniosek ponownego nadawcy organy celne Strony ponownie wysyłającej poświadczają, że produkty pozostawały podczas ich pobytu na terytorium tej Strony pod dozorem celnym i że podczas ich przechowywania na terytorium danej Strony organy celne nie udzieliły żadnego pozwolenia na zmianę, przekształcenie w jakikolwiek sposób ani poddanie produktów czynnościom innym niż czynności niezbędne dla zachowania ich w dobrym stanie. Jeśli zastępczy dowód jest świadectwem zastępczym, organy celne Strony będącej miejscem przeznaczenia nie występują o świadectwo o braku manipulacji za okres pozostawania produktów na terytorium drugiej Strony. 6. Każda ze Stron zapewnia, że: a) jeżeli zastępcze dowody pochodzenia odpowiadają pierwotnym dowodom pochodzenia wystawionym lub sporządzonym w kraju korzystającym z GSP Unii i GSP Norwegii, organy celne państw członkowskich Unii i organy celne Norwegii PL 3 PL
prowadzą wzajemnie odpowiednią współpracę administracyjną do celów późniejszej weryfikacji tych zastępczych dowodów pochodzenia. Na wniosek Strony będącej miejscem przeznaczenia organy celne Strony ponownie wysyłającej wszczynają i prowadzą procedurę późniejszej weryfikacji odpowiednich pierwotnych dowodów pochodzenia; b) gdy zastępcze dowody pochodzenia odpowiadają pierwotnym dowodom pochodzenia wystawionym lub sporządzonym w kraju korzystającym wyłącznie z systemu GSP Strony będącej miejscem przeznaczenia, Strona ta przeprowadza procedurę późniejszej weryfikacji pierwotnych dowodów pochodzenia we współpracy z krajem korzystającym. Pierwotne dowody pochodzenia odpowiadające zastępczym dowodom pochodzenia poddawane weryfikacji lub, w stosownych przypadkach, kopie pierwotnych dowodów pochodzenia odpowiadające zastępczym dowodom pochodzenia poddawane weryfikacji są przedkładane przez organy celne Strony ponownie wysyłającej organom celnym Strony będącej miejscem przeznaczenia w celu umożliwienia im przeprowadzenia procedury późniejszej weryfikacji. 7. Każda ze Stron zapewnia, że: (a) (b) (d) (e) (f) (g) (h) (i) w prawym górnym polu każdego świadectwa zastępczego wskazana jest nazwa pośredniczącego kraju ponownej wysyłki, w którym świadectwo zostało wystawione; pole 4 zawiera wyrazy replacement certificate lub certificat de remplacement oraz datę wystawienia pierwotnego świadectwa pochodzenia na formularzu A wraz z jego numerem seryjnym; w polu 1 umieszcza się nazwę/ imię i nazwisko ponownego nadawcy; nazwa/ imię i nazwisko ostatecznego odbiorcy może(-gą) zostać umieszczona(-e) w polu 2; wszystkie dane szczegółowe produktów ponownie wysyłanych, znajdujące się na pierwotnym świadectwie, przenosi się do pól 3 9; w polu 10 można wpisać dane faktury wystawionej przez ponownego nadawcę; poświadczenie organu celnego, który wystawił świadectwo zastępcze, umieszcza się w polu 11. Odpowiedzialność tego organu ogranicza się jedynie do wystawienia świadectwa zastępczego. Dane szczegółowe z pola 12 dotyczące kraju pochodzenia oraz kraju przeznaczenia przenosi się z pierwotnego świadectwa pochodzenia na formularzu A. Ponowny nadawca podpisuje świadectwo pochodzenia w polu 12. Ponowny nadawca, który podpisuje pole 12 w dobrej wierze, nie ponosi odpowiedzialności za prawidłowość danych szczegółowych zawartych w pierwotnym świadectwie pochodzenia na formularzu A; organ celny, do którego złożono wniosek o wystawienie świadectwa zastępczego, odnotowuje na pierwotnym świadectwie pochodzenia na formularzu A wagę, liczbę oraz charakter przesyłanych dalej produktów oraz wpisuje na nim numery seryjne każdego odpowiedniego świadectwa zastępczego lub świadectw zastępczych. Organ ten przechowuje wniosek o wystawienie świadectwa zastępczego, jak również pierwotne świadectwo pochodzenia na formularzu A przez okres co najmniej trzech lat; zastępcze świadectwa pochodzenia sporządza się w języku angielskim lub francuskim. PL 4 PL
8. Każda ze Stron zapewnia, że: (a) ponowny nadawca umieszcza na każdym zastępczym oświadczeniu o pochodzeniu następujące informacje: (1) wszystkie dane ponownie wysyłanych produktów pobrane z pierwotnego dowodu pochodzenia; (2) data sporządzenia pierwotnego dowodu pochodzenia; (3) dane pierwotnego dowodu pochodzenia, w tym w stosownych przypadkach informacje o kumulacji zastosowanej wobec towarów będących przedmiotem oświadczenia o pochodzeniu; (4) nazwa/ nazwisko i imię, adres i numer zarejestrowanego eksportera; (5) nazwa/ nazwisko i imię oraz adres odbiorcy w Unii lub w Norwegii; (6) data i miejsce sporządzenia oświadczenia o pochodzeniu lub wystawienia świadectwa pochodzenia; (b) każde zastępcze oświadczenie o pochodzeniu oznacza się jako Replacement statement lub Attestation de remplacement ; zastępcze oświadczenia o pochodzeniu są sporządzane przez ponownych nadawców zarejestrowanych w elektronicznym systemie samodzielnego poświadczania pochodzenia przez eksporterów, zwanym systemem zarejestrowanych eksporterów (REX), niezależnie od wartości produktów pochodzących zawartych w pierwotnej przesyłce; (d) w przypadku zastąpienia dowodu pochodzenia ponowny nadawca umieszcza na pierwotnym dowodzie pochodzenia następujące informacje: (1) data sporządzenia zastępczego oświadczenia lub zastępczych oświadczeń o pochodzeniu i ilości towarów objętych oświadczeniem zastępczym lub oświadczeniami zastępczymi o pochodzeniu; (2) nazwa/ nazwisko i imię oraz adres ponownego nadawcy; (3) nazwa/ nazwisko i imię oraz adres odbiorcy lub odbiorców w Unii lub w Norwegii; (e) pierwotne oświadczenie o pochodzeniu oznacza się dopiskiem Replaced lub Remplacé ; (f) zastępcze oświadczenie o pochodzeniu jest ważne przez dwanaście miesięcy od daty jego sporządzenia; (g) zastępcze oświadczenia o pochodzeniu sporządza się w języku angielskim lub francuskim. 9. Pierwotne dowody pochodzenia i kopie zastępczych dowodów pochodzenia są przechowywane przez ponownego nadawcę przez co najmniej trzy lata od końca roku kalendarzowego, w którym zastępcze dowody pochodzenia zostały wystawione lub sporządzone. 10. Strony zgodnie postanawiają dzielić się kosztami systemu REX według zasad współpracy, które zostaną określone przez właściwe organy Stron. 11. Wszelkie różnice stanowisk między Stronami wynikające z interpretacji lub stosowania niniejszego porozumienia są rozwiązywane wyłącznie w drodze dwustronnych negocjacji PL 5 PL
między Stronami. Jeżeli różnice te mogą mieć wpływ na interesy Szwajcarii lub Turcji, przeprowadza się z tymi państwami konsultacje. 12. Strony mogą zmienić niniejsze porozumienie za obopólną zgodą na piśmie w dowolnym momencie. Na wniosek jednej ze Stron obie Strony rozpoczynają konsultacje w sprawie ewentualnych zmian niniejszego porozumienia. Jeżeli zmiany te mogą mieć wpływ na interesy Szwajcarii lub Turcji, przeprowadza się z tymi państwami konsultacje. Zmiany takie wchodzą w życie we wzajemnie uzgodnionym terminie, kiedy obie Strony powiadomią się wzajemnie o spełnieniu odpowiednich wymogów wewnętrznych. 13. W przypadku poważnych wątpliwości co do właściwego funkcjonowania niniejszego porozumienia każda ze Stron może zawiesić jego stosowanie, pod warunkiem że druga Strona została powiadomiona o tym na piśmie z trzymiesięcznym wyprzedzeniem. 14. Niniejsze porozumienie może zostać rozwiązane przez każdą ze Stron, pod warunkiem że druga Strona została powiadomiona o tym na piśmie z trzymiesięcznym wyprzedzeniem. 15. Punkt 2 akapit pierwszy stosuje się do materiałów pochodzących ze Szwajcarii tylko wówczas, gdy Strony zawarły podobne porozumienie ze Szwajcarią i powiadomiły się wzajemnie o spełnieniu tego warunku. 16. Punkt 2 akapit pierwszy stosuje się do materiałów pochodzących z Turcji 1 tylko wówczas, gdy Strony zawarły podobne porozumienie z Turcją i powiadomiły się wzajemnie o spełnieniu tego warunku. 17. Od chwili wejścia w życie porozumienia między Norwegią i Turcją zgodnie z pkt 2 akapit pierwszy niniejszego porozumienia i z zastrzeżeniem wzajemności ze strony Turcji każda ze Stron może postanowić, że zastępcze dowody pochodzenia dla produktów zawierających materiały pochodzące z Turcji, które zostały przetworzone w ramach kumulacji dwustronnej w państwach korzystających z GSP, mogą być wystawiane lub sporządzane w Stronach. 18. Niniejsze porozumienie wchodzi w życie we wzajemnie uzgodnionym terminie, kiedy Unia i Norwegia powiadomią się wzajemnie o spełnieniu wymaganych wewnętrznych procedur przyjęcia. Od tego dnia niniejsze rozporządzenie zastępuje Porozumienie w formie wymiany listów podpisane w dniu 14 grudnia 2000 r. 2. Zwracam się do Państwa z prośbą o potwierdzenie zgody Państwa rządu na powyższe ustalenia. Mam zaszczyt zaproponować, jeżeli powyższe ustalenia zostaną przyjęte przez Państwa rząd, aby niniejszy list oraz Państwa potwierdzenie stanowiły łącznie porozumienie między Unią Europejską a Królestwem Norwegii. Z wyrazami najwyższego szacunku W imieniu Unii Europejskiej 1 Unia spełniła ten warunek przez publikację zawiadomienia Komisji zgodnie z art. 85 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 ustanawiającego przepisy w celu wykonania wspólnotowego kodeksu celnego, rozszerzającego system kumulacji dwustronnej ustanowiony na mocy tego artykułu na Turcję; Dz.U. C 134 z 15.4.2016, s. 1. 2 Dz.U. L 38 z 8.2.2001, s. 24. PL 6 PL
B. List Norwegii Szanowni Państwo! Mam zaszczyt potwierdzić otrzymanie Państwa listu o następującej treści: 1. Unia i Norwegia jako Strony niniejszego porozumienia przyjmują do wiadomości, że do celów ogólnego systemu preferencji taryfowych ( GSP ) obie Strony stosują podobne reguły pochodzenia oparte na następujących zasadach ogólnych: (a) definicja pojęcia produktów pochodzących oparta na takich samych kryteriach; (b) postanowienia dotyczące regionalnej kumulacji pochodzenia; (d) (e) (f) postanowienia dotyczące stosowania kumulacji do materiałów, które pochodzą, w rozumieniu reguł pochodzenia GSP Stron, z Unii, Szwajcarii, Norwegii lub Turcji; postanowienia dotyczące ogólnej tolerancji w odniesieniu do materiałów niepochodzących; postanowienia dotyczące niezmienności produktów z kraju korzystającego; postanowienia dotyczące wystawiania lub sporządzania zastępczych dowodów pochodzenia; (g) wymóg współpracy administracyjnej z właściwymi organami krajów korzystających w zakresie dowodów pochodzenia. 2. Unia i Norwegia uznają, że materiały pochodzące, w rozumieniu ich odpowiednich reguł pochodzenia GSP, z Unii, Szwajcarii, Norwegii lub Turcji uzyskują pochodzenie z kraju korzystającego z systemu GSP którejkolwiek ze Stron, jeżeli są poddawane w tym kraju korzystającym obróbce lub przetworzeniu wykraczającym poza operacje uważane za obróbkę lub przetworzenie niewystarczające dla nadania statusu produktów pochodzących. Niniejszy akapit stosuje się do materiałów pochodzących ze Szwajcarii i Turcji, z zastrzeżeniem spełnienia warunków określonych odpowiednio w pkt 15 i 16. Organy celne państw członkowskich Unii oraz Norwegii prowadzą wzajemnie odpowiednią współpracę administracyjną, szczególnie do celów późniejszej weryfikacji dowodów pochodzenia w odniesieniu do materiałów, o których mowa w poprzednim akapicie. Zastosowanie mają postanowienia dotyczące współpracy administracyjnej zawarte w protokole nr 3 do umowy z dnia 14 maja 1973 r. między Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Królestwem Norwegii. Postanowień niniejszego punktu nie stosuje się do produktów objętych działami 1 24 Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów przyjętego przez organizację powołaną na mocy Konwencji o utworzeniu Rady Współpracy Celnej, podpisanej w Brukseli dnia 15 grudnia 1950 r. ( System Zharmonizowany ). 3. Unia i Norwegia zobowiązują się niniejszym uznawać zastępcze dowody pochodzenia w formie zastępczych świadectw pochodzenia na formularzu A ( świadectwa zastępcze ) wystawione przez organy celne drugiej Strony i zastępcze oświadczenia o pochodzeniu sporządzone przez ponownego nadawcę drugiej Strony zarejestrowanego do tego celu. Każda ze Stron może ocenić kwalifikowalność produktów objętych zastępczym dowodem pochodzenia do preferencyjnego traktowania zgodnie z własnym ustawodawstwem. 4. Przed wystawieniem lub sporządzeniem zastępczego dowodu pochodzenia każda Strona zapewnia spełnienie następujących warunków: PL 7 PL
(a) (b) (h) (i) zastępczy dowód pochodzenia może zostać wystawiony lub sporządzony tylko wówczas, gdy pierwotny dowód pochodzenia został wystawiony lub sporządzony zgodnie z przepisami obowiązującymi w Unii lub w Norwegii; jedynie w przypadku gdy produkty nie zostały dopuszczone do obrotu na terytorium jednej ze Stron, dowód pochodzenia lub zastępczy dowód pochodzenia może zostać zastąpiony jednym lub większą liczbą zastępczych dowodów pochodzenia w celu wysłania wszystkich lub niektórych produktów objętych pierwotnym dowodem pochodzenia z tej Strony do drugiej Strony; produkty pozostawały pod dozorem celnym u Strony ponownie wysyłającej i nie zostały zmienione, w jakikolwiek sposób przekształcone ani poddane czynnościom innym niż czynności niezbędne dla zachowania ich dobrym w stanie ( zasada niezmienności ); w przypadku gdy produkty uzyskały status pochodzenia w ramach odstępstwa od reguł pochodzenia przyznanego przez Stronę, zastępczych dowodów pochodzenia nie wystawia się ani nie sporządza się, jeżeli produkty są ponownie wysyłane do drugiej Strony; zastępcze dowody pochodzenia mogą być wystawiane przez organy celne lub sporządzane przez ponownych nadawców, jeżeli produkty, które mają być ponownie wysłane na terytorium drugiej Strony, uzyskały status pochodzenia przez zastosowanie kumulacji regionalnej; (j) zastępcze dowody pochodzenia mogą być wystawiane przez organy celne lub sporządzane przez ponownych nadawców, jeżeli Strona ponownie wysyłająca nie przyznała produktom, które mają być ponownie wysłane na terytorium drugiej Strony, preferencyjnego traktowania. 5. Do celów pkt 4 lit. c) mają zastosowanie poniższe warunki: Jeżeli wydaje się, że są podstawy do wątpliwości co do zgodności z zasadą niezmienności, organy celne Strony będącej miejscem przeznaczenia mogą zażądać od zgłaszającego przedstawienia dowodu zgodności z tą zasadą, co można wykazać za pomocą wszelkich środków. Na wniosek ponownego nadawcy organy celne Strony ponownie wysyłającej poświadczają, że produkty pozostawały podczas ich pobytu na terytorium tej Strony pod dozorem celnym i że podczas ich przechowywania na terytorium danej Strony organy celne nie udzieliły żadnego pozwolenia na zmianę, przekształcenie w jakikolwiek sposób ani poddanie produktów czynnościom innym niż czynności niezbędne dla zachowania ich w dobrym stanie. Jeśli zastępczy dowód jest świadectwem zastępczym, organy celne Strony będącej miejscem przeznaczenia nie występują o świadectwo o braku manipulacji za okres pozostawania produktów na terytorium drugiej Strony. 6. Każda ze Stron zapewnia, że: a) jeżeli zastępcze dowody pochodzenia odpowiadają pierwotnym dowodom pochodzenia wystawionym lub sporządzonym w kraju korzystającym z GSP Unii i GSP Norwegii, organy celne państw członkowskich Unii i organy celne Norwegii prowadzą wzajemnie odpowiednią współpracę administracyjną do celów późniejszej weryfikacji tych zastępczych dowodów pochodzenia. Na wniosek Strony będącej miejscem przeznaczenia organy celne Strony ponownie wysyłającej wszczynają i prowadzą procedurę późniejszej weryfikacji odpowiednich pierwotnych dowodów pochodzenia; PL 8 PL
b) gdy zastępcze dowody pochodzenia odpowiadają pierwotnym dowodom pochodzenia wystawionym lub sporządzonym w kraju korzystającym wyłącznie z systemu GSP Strony będącej miejscem przeznaczenia, Strona ta przeprowadza procedurę późniejszej weryfikacji pierwotnych dowodów pochodzenia we współpracy z krajem korzystającym. Pierwotne dowody pochodzenia odpowiadające zastępczym dowodom pochodzenia poddawane weryfikacji lub, w stosownych przypadkach, kopie pierwotnych dowodów pochodzenia odpowiadające zastępczym dowodom pochodzenia poddawane weryfikacji są przedkładane przez organy celne Strony ponownie wysyłającej organom celnym Strony będącej miejscem przeznaczenia w celu umożliwienia im przeprowadzenia procedury późniejszej weryfikacji. 7. Każda ze Stron zapewnia, że: (a) (b) (d) (e) (f) (g) (h) w prawym górnym polu każdego świadectwa zastępczego wskazana jest nazwa pośredniczącego kraju ponownej wysyłki, w którym świadectwo zostało wystawione; pole 4 zawiera wyrazy replacement certificate lub certificat de remplacement oraz datę wystawienia pierwotnego świadectwa pochodzenia na formularzu A wraz z jego numerem seryjnym; w polu 1 umieszcza się nazwę/ imię i nazwisko ponownego nadawcy; nazwa/ imię i nazwisko ostatecznego odbiorcy może(-gą) zostać umieszczona(-e) w polu 2; wszystkie dane szczegółowe produktów ponownie wysyłanych, znajdujące się na pierwotnym świadectwie, przenosi się do pól 3 9; w polu 10 można wpisać dane faktury wystawionej przez ponownego nadawcę; poświadczenie organu celnego, który wystawił świadectwo zastępcze, umieszcza się w polu 11. Odpowiedzialność tego organu ogranicza się jedynie do wystawienia świadectwa zastępczego. Dane szczegółowe z pola 12 dotyczące kraju pochodzenia oraz kraju przeznaczenia przenosi się z pierwotnego świadectwa pochodzenia na formularzu A. Ponowny nadawca podpisuje świadectwo pochodzenia w polu 12. Ponowny nadawca, który podpisuje pole 12 w dobrej wierze, nie ponosi odpowiedzialności za prawidłowość danych szczegółowych zawartych w pierwotnym świadectwie pochodzenia na formularzu A; organ celny, do którego złożono wniosek o wystawienie świadectwa zastępczego, odnotowuje na pierwotnym świadectwie pochodzenia na formularzu A wagę, liczbę oraz charakter przesyłanych dalej produktów oraz wpisuje na nim numery seryjne każdego odpowiedniego świadectwa zastępczego lub świadectw zastępczych. Organ ten przechowuje wniosek o wystawienie świadectwa zastępczego, jak również pierwotne świadectwo pochodzenia na formularzu A przez okres co najmniej trzech lat; (i) zastępcze świadectwa pochodzenia sporządza się w języku angielskim lub francuskim. 8. Każda ze Stron zapewnia, że: (a) ponowny nadawca umieszcza na każdym zastępczym oświadczeniu o pochodzeniu następujące informacje: (1) wszystkie dane ponownie wysyłanych produktów pobrane z pierwotnego dowodu pochodzenia; PL 9 PL
(b) (d) (e) (f) (2) data sporządzenia pierwotnego dowodu pochodzenia; (3) dane pierwotnego dowodu pochodzenia, w tym w stosownych przypadkach informacje o kumulacji zastosowanej wobec towarów będących przedmiotem oświadczenia o pochodzeniu; (4) nazwa/ nazwisko i imię, adres i numer zarejestrowanego eksportera; (5) nazwa/ nazwisko i imię oraz adres odbiorcy w Unii lub w Norwegii; (6) data i miejsce sporządzenia oświadczenia o pochodzeniu lub wystawienia świadectwa pochodzenia; każde zastępcze oświadczenie o pochodzeniu oznacza się jako Replacement statement lub Attestation de remplacement ; zastępcze oświadczenia o pochodzeniu są sporządzane przez ponownych nadawców zarejestrowanych w elektronicznym systemie samodzielnego poświadczania pochodzenia przez eksporterów, zwanym systemem zarejestrowanych eksporterów (REX), niezależnie od wartości produktów pochodzących zawartych w pierwotnej przesyłce; w przypadku zastąpienia dowodu pochodzenia ponowny nadawca umieszcza na pierwotnym dowodzie pochodzenia następujące informacje: (1) data sporządzenia zastępczego oświadczenia lub zastępczych oświadczeń o pochodzeniu i ilości towarów objętych oświadczeniem zastępczym lub oświadczeniami zastępczymi o pochodzeniu; (2) nazwa/ nazwisko i imię oraz adres ponownego nadawcy; (3) nazwa/ nazwisko i imię oraz adres odbiorcy lub odbiorców w Unii lub w Norwegii; pierwotne oświadczenie o pochodzeniu oznacza się dopiskiem Replaced lub Remplacé ; zastępcze oświadczenie o pochodzeniu jest ważne przez dwanaście miesięcy od daty jego sporządzenia; (g) zastępcze oświadczenia o pochodzeniu sporządza się w języku angielskim lub francuskim. 9. Pierwotne dowody pochodzenia i kopie zastępczych dowodów pochodzenia są przechowywane przez ponownego nadawcę przez co najmniej trzy lata od końca roku kalendarzowego, w którym zastępcze dowody pochodzenia zostały wystawione lub sporządzone. 10. Strony zgodnie postanawiają dzielić się kosztami systemu REX według zasad współpracy, które zostaną określone przez właściwe organy Stron. 11. Wszelkie różnice stanowisk między Stronami wynikające z interpretacji lub stosowania niniejszego porozumienia są rozwiązywane wyłącznie w drodze dwustronnych negocjacji między Stronami. Jeżeli różnice te mogą mieć wpływ na interesy Szwajcarii lub Turcji, przeprowadza się z tymi państwami konsultacje. 12. Strony mogą zmienić niniejsze porozumienie za obopólną zgodą na piśmie w dowolnym momencie. Na wniosek jednej ze Stron obie Strony rozpoczynają konsultacje w sprawie ewentualnych zmian niniejszego porozumienia. Jeżeli zmiany te mogą mieć wpływ na interesy Szwajcarii lub Turcji, przeprowadza się z tymi państwami konsultacje. Zmiany takie PL 10 PL
wchodzą w życie we wzajemnie uzgodnionym terminie, kiedy obie Strony powiadomią się wzajemnie o spełnieniu odpowiednich wymogów wewnętrznych. 13. W przypadku poważnych wątpliwości co do właściwego funkcjonowania niniejszego porozumienia każda ze Stron może zawiesić jego stosowanie, pod warunkiem że druga Strona została powiadomiona o tym na piśmie z trzymiesięcznym wyprzedzeniem. 14. Niniejsze porozumienie może zostać rozwiązane przez każdą ze Stron, pod warunkiem że druga Strona została powiadomiona o tym na piśmie z trzymiesięcznym wyprzedzeniem. 15. Punkt 2 akapit pierwszy stosuje się do materiałów pochodzących ze Szwajcarii tylko wówczas, gdy Strony zawarły podobne porozumienie ze Szwajcarią i powiadomiły się wzajemnie o spełnieniu tego warunku. 16. Punkt 2 akapit pierwszy stosuje się do materiałów pochodzących z Turcji 3 tylko wówczas, gdy Strony zawarły podobne porozumienie z Turcją i powiadomiły się wzajemnie o spełnieniu tego warunku. 17. Od chwili wejścia w życie porozumienia między Norwegią i Turcją zgodnie z pkt 2 akapit pierwszy niniejszego porozumienia i z zastrzeżeniem wzajemności ze strony Turcji każda ze Stron może postanowić, że zastępcze dowody pochodzenia dla produktów zawierających materiały pochodzące z Turcji, które zostały przetworzone w ramach kumulacji dwustronnej w państwach korzystających z GSP, mogą być wystawiane lub sporządzane w Stronach. 18. Niniejsze porozumienie wchodzi w życie we wzajemnie uzgodnionym terminie, kiedy Unia i Norwegia powiadomią się wzajemnie o spełnieniu wymaganych wewnętrznych procedur przyjęcia. Od tego dnia niniejsze rozporządzenie zastępuje Porozumienie w formie wymiany listów podpisane w dniu 14 grudnia 2000 r. 4. Mam zaszczyt wyrazić zgodę mojego rządu na powyższe ustalenia. 3 Unia spełniła ten warunek przez publikację zawiadomienia Komisji zgodnie z art. 85 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 ustanawiającego przepisy w celu wykonania wspólnotowego kodeksu celnego, rozszerzającego system kumulacji dwustronnej ustanowiony na mocy tego artykułu na Turcję; Dz.U. C 134 z 15.4.2016, s. 1. 4 Dz.U. L 38 z 8.2.2001, s. 24. PL 11 PL