System Zarządzania Treścią
Dawno, dawno temu, w latach 90-tych XX wieku publikowanie w Internecie nie było proste. Wymagało znajomości HTMLa do stworzenia strony, FTP do wysłania zawartości na serwer i umiejętności mówienia niezrozumiałym dla otoczenia żargonem. Samo tworzenie wiązało się ze wstawianiem w odpowiednich miejscach tekstu tagów HTML. Strona musiała też być zaprojektowana ręcznie od podstaw, testowana wielokrotnie w celu wyłapania błędów oraz obserwowania jak wygląda w różnych przeglądarkach. Wszelkie poprawki były niełatwe. Potrzebne było coś prostego, co pozwoliłoby zwykłemu Internaucie utworzyć stronę, opublikować własne prace bez bycia mózgowcem w dziedzinie HTMLu i innych języków do tworzenia stron. Takimi narzędziami okazały się Blogi i Systemy Publikowania Treści (CMS).
System CMS to skrót od Content Management System czyli System zarządzania treścią. Ogólnie rzecz biorąc to internetowa aplikacja, która pozwala na łatwe stworzenie strony WWW i jej późniejszą modyfikację. Założenie jest takie, że prezentację treści i prowadzenie strony może prowadzić przeciętny interneuta. Całość ma być podobnie prosta jak prowadzenie blogu. Edycja odbywa się zazwyczaj za pomocą przeglądarki WWW, która umożliwia dostęp do formularzy i modułów systemu CMS.
Pierwszy system CMS stworzyła firma CNET w 1995 roku. Firma zajmowała się rozwojem i wprowadzaniem technologii informatycznych. Jednym z pomysłów było wymyślenie sposobu na łatwiejszą edycję i zarządzanie treścią stron WWW. Efektem był właśnie CMS. Szybko zaczęto też różnicować systemy zarządzania treścią. Zazwyczaj dzieli się je na: Systemy zarządzania dokumentami (Document Management), Systemy zarządzania wiedzą (Knowledge Management), Systemy zarządzania zasobami cyfrowymi (Digital Asset Management), Systemy zarządzania obiegiem treści (Enterprise Content Management), Systemy zarządzania treścią znajdującą się na stronie internetowej (Web Content Management). Ostatni z wymienionych typów jest obecnie najpopularniejszy. Większość webmasterów kojarzy CMS właśnie z zarządzaniem treścią strony WWW.
Najpopularniejsze systemy CMS jak Joomla! czy Mambo to systemy bazujące na modułach. Zawierają one gotowe moduły/funkcje jak zarządzanie wiadomościami, fora dyskusyjne, katalogi zasobów multimedialnych, zarządzanie użytkownikami itp. Zalety tego typu systemów to możliwość szybkiego uruchomienia portalu. Wystarczy krótkie przeszkolenie, by użytkownik mógł korzystać z serwisu. Stopień komplikacji najprostszych nie przekracza poziomu blogu. Niestety problemem jest to, że w przypadku braku modułu lub niskiego stopnia jego zaawansowania trzeba pisać go od nowa. Oznacza to konieczność pisania kodu, co ogranicza możliwości szybkiego rozwoju portalu. Na szczęście najpopularniejsze systemy CMS mają zgromadzoną dużą społeczność użytkowników, co pozwala rozwiązać problemy jak i znaleźć gotowy moduł, który ktoś wcześniej już napisał.
Australijska firma Miro opracowała w 2001 roku CMS o nazwie Mambo. System ten w celu przeprowadzenia testów i zapewnienia szerszej dystrybucji został udostępniony w formie open source. Na wiosnę 2005 roku Miro Ltd. postanowiło zapewnić projektowi dalszy rozwój na zasadach biznesowych. Narodził się wewnętrzny konflikt i spór pomiędzy właścicielami - informatycy i użytkownicy z całego świata - a prawnym właścicielem nazwy i samego projektu. Niestety lub stety, zapowiadana fundacja Mambo z szefami Miro w zarządzie nigdy nie doszła do skutku, choć nic tego nie zapowiadało. Nic też nie zapowiadało letnich wydarzeń z 2005 roku. Programiści, a przynajmniej większość z nich odczytała ostatnie posunięcia Miro Ltd. jako zamach na wolność i swobodę rozwoju oprogramowania Mambo. Pomimo prób dojścia do porozumienia pomiędzy zarządem, a współtwórcami, kompromis nie został zawarty. Zespół deweloperów podjął ryzykowną decyzję o opuszczeniu Mambo, a na jego podstawie zainicjowany został nowy projekt o nazwie Joomla! W języku suahili oznacza to "razem!".
Wymagania instalacyjne CMS Joomla! może być zainstalowany niemal na wszystkich platformach systemowych, w tym: Linuksie, Mac OS-ie X, Solarisie oraz Windows. Do jego instalacji niezbędne są trzy programy: serwer stron internetowych z obsługą PHP Apache, IIS lub inny, język PHP w wersji 4.2.x lub nowszej, serwer bazy danych MySQL w wersji 3.23.x lub nowszej. Naturalnym przeznaczeniem pakietu Joomla! jest oczywiście instalacja na serwerze internetowym. Możemy jednak również umieścić program na specjalnie przygotowanym komputerze w sieci lokalnej lub maszynie stacjonarnej. Ten ostatni sposób można polecić szczególnie osobom rozpoczynającym dopiero swoją przygodę z systemem. Lokalna instalacja Joomli! nie wymaga zaawansowanych umiejętności, a w efekcie zyskamy przydatną platformę do nauki i przeprowadzania testów.
serwer stron internetowych z obsługą PHP Apache, serwer bazy danych MySQL Obsługa FTP Obsługa poczty elektronicznej Obsługa stron napisanych w języku Java
Instalacja lokalna Aby rozpocząć pracę z Joomlą! na własnym komputerze, musimy zainstalować wszystkie konieczne, wymienione wcześniej składniki. Najlepiej skorzystać w tym celu z dostępnych zintegrowanych pakietów, w których skład wchodzą oprogramowanie Apache, PHP i serwer bazodanowy MySQL. XAMPP jest projektem uniwersalnym. Oferuje on bowiem wersje dla wszystkich platform systemowych: Linuksa, Windows, Mac OS-u X czy Solarisa. Do wyboru mamy dwa wydania: kompletne i nazwany XAMPPlite pakiet o okrojonych możliwościach, wystarczający jednak w zupełności jako środowisko działania CMS Joomla!. XAMPP jest łatwy w obsłudze, a jego instalacja sprowadza się do uruchomienia pliku setup i udzielenia kilku niezbędnych informacji. My skorzystamy z oferty firmy boo.pl( lub innej), aby założyć stronę w Joomla!.
Zadanie: Bardzo popularną wersją systemu Joomla! Była wersja 2.5. czym różniła się od wersji 3.7? Porównaj wersje programu korzystając z dostępnych w Internecie informacji.