POLSKA AKADEMIA NAUK IN STY T U T Z O O L O G I C Z N Y. Tom XVII Warszawa, 15 XI 1971 Nr 9

Podobne dokumenty
Tom XVII Wasszawa, 15 XI 1971 Nr 18

R E G U L A M I N XL WOJEWÓDZKIEGO ZLOTU MŁODZIEŻY PTSM

R E G U L A M I N XXXVI WOJEWÓDZKIEGO ZLOTU MŁODZIEŻY PTSM

Bieszczady Ustrzyki Górne Połonina Caryńska Kruhly Wierch (1297 m n.p.m.) Tarnica(1346 m n.p.m.) Wielką Rawkę (1307 m n.p.m.

Materials to the distribution of genus Euphrasia L. (Scrophulariaceae) in the Western Bieszczady Mts. (Eastern Carpathians)

R E G U L A M I N XLI WOJEWÓDZKIEGO ZLOTU MŁODZIEŻY PTSM

INSTYTUT ZOOLOGICZNY. [Z 18 rysunkami i 7 tabelami w tekście] W STĘP

POLSKA AKADEMIA NAUK. Wojciech S t a r ę g a

Bieszczadzki Park Narodowy

Załącznik D do Programu Ochrony Niedźwiedzia Brunatnego w Polsce. Mateczniki w polskich Karpatach

XXXVIII WOJEWÓDZKIEGO ZLOTU MŁODZIEśY PTSM

R E G U L A M I N XLII WOJEWÓDZKIEGO ZLOTU MŁODZIEŻY PTSM

Uwagi o interesujących ryjkowcach (Coleoptera: Curculionidae) Bieszczadów

Regulamin XVII Otwartego Górskiego Rajdu Koła Przewodników PTTK w Rzeszowie. Wetlina sierpnia 2017 r.

Nazwa i siedziba oferenta:...

uzyskana ilość punktów:

Sukcesja chrząszczy nekrofilnych

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 4 sierpnia 1973 r. w sprawie utworzenia Bieszczadzkiego Parku Narodowego.

Inwentaryzacja i kontrola zasiedlenia gniazd ptaków drapieŝnych i rzadkich na obszarze Bieszczadzkiego Parku Narodowego w sezonie 2010

Marek Holly Ośrodek Naukowo Dydaktyczny Bieszczadzkiego Parku Narodowego, ul. Bełska 7, Ustrzyki Dolne;

FRAGMENTA FAUNISTlCA Tonn 30 Warszawa, Nr 21

POLSKA AKADEMIA NAUK. T om X V II Warszawa, 15X N r 11. Ryszard B i e l a w s k i. Biedronki ( Coleoptera, Coccinellidae) Bieszczadów

miniprzewodnik Bieszczady

Plan Rajdu Bieszczady

POLSKA AKADEMIA NAUK. Tom XVII Warszawa, 15 XI 1971 Nr 14. Wanda R. i e d e l. Uzupełnienie do znajomości chruścików (Trichoptera) Bieszczadów

XLV Ogólnopolski Młodzieżowy Turniej Turystyczno-Krajoznawczy PTTK Finał Centralny Ustrzyki Dolne, r.

Ewidencja Stowarzyszeń Rejestrowych

Kurs Przodownika Turystyki Górskiej edycja 2012

Regulamin XVIII Otwartego Górskiego Rajdu Koła Przewodników PTTK w Rzeszowie. Wetlina sierpnia 2018 r.

Katarzyna Bocheńska Katarzyna Mikulec Kuba Polański. pijawka lekarska. gryziel. poskocz krasny. Skakun

BIESZCZADY PLC180001

SPECYFIKACJA ISTOTNYCH WARUNKÓW ZAMÓWIENIA

Edukacja ekologiczna wparciem dla ochrony przyrody w Bieszczadzkim Parku Narodowym

uzyskana ilość punktów:

ZałoŜenia dla wyznaczenia ostoi Ŝubra w Bieszczadach

Wojciech S t a r ę g a. Kosarze ( O piliones) Bieszczad. D ie W eberknechte ( O piliones) von Bieszczady-Gebirge

polska akademia nauk INSTYTUT ZOOLOGII Tom 28 Warszawa, 15 III 1984 Nr 7 L ech B o r o w ie c

BIESZCZADY Termin: (UWAGA!, zmiana względem terminu podanego w kalendarzyku)

Występowanie i biologia wybranych gatunków ptaków gnieżdżących się w Bieszczadach Zachodnich

I. Podział zamówienia na części wraz z zestawieniem lokalizacji. Pakiet 1. Pakiet 2. ilość obiektów. obwód ochronny. rodzaj lokalizacja dojazd.

Wstęp i metodyka badań

Bieszczady, góry mych marzeń i snów

Biegacz Zawadzkiego Carabus (Morphocarabus) zawadzkii (9001)

POLSKA AKADEMIA NAUK INSTYTUT ZOOLOGICZNY. Władysław B a z y lu k

I. Podział zamówienia na części wraz z zestawieniem lokalizacji. Pakiet 1. Pakiet 2. ilość obiektów. obwód ochronny. rodzaj lokalizacja dojazd.

POLSKA AKADEMIA NAUK INSTYTUT ZOOLOGICZNY. T om XVII W arszawa, 15 XI 1971 Nr 10. Bolesław B u r a k o w sk i

POLSKA AKADEMIA NAUK INSTYTUT ZOOLOGII. Tom X X V Warszawa, 31 X II 1979 Nr 6

Wstęp i metodyka badań

Czerwona księga gatunków zagrożonych to publikowana przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody i Jej Zasobów (IUCN) lista zagrożonych wyginięciem

Zarządzenie nr 17/2017

nazwisko i imię (wpisać drukowanymi literami): KONKURS TEORETYCZNY

Podróż w Bieszczady. 2. Różnica wysokości między Tarnicą a Połoniną Wetlińską wynosi A. 99 m B. 93 m C. 9 m D. 7 m

Wstęp. ROCZNIKI BIESZCZADZKIE 26 (2018) str

Zarządzenie nr 90/2013

Opracowanie: Lech Krzysztofiak Anna Krzysztofiak

PUNKTACJA do odznak na Głównym Szlaku Beskidzkim

POLICJA PODKARPACKA STRUKTURA

Imię i nazwisko . Błotniaki

Kurs Przodownika Turystyki Górskiej PTTK Pogórza Beskidzkie

Zarządzenie nr 67/2014

Czynna ochrona węża Eskulapa w Bieszczadach Zachodnich kontynuacja i rozszerzenie działań.

Karpaty przyjazne ludziom - lokalna inicjatywa partnerska na rzecz zrównoważonego użytkowania i

Wstęp i metodyka badań

Atrakcje turystyczne :46:55

Opis obszaru planowanego do objęcia LSR, w tym opis spójności tego obszaru.

ŻUBR W BIESZCZADACH JAKO PRZYKŁAD UDANEJ RESTYTUCJI

RAJD TEN TRZECI. BIESZCZADY i Bieszczady Wschodnie twardziele żądni przygód w tych dzikich ostępach.

Wykonane przez Firmę Milvus Szymon Wójcik. Złocieniec, lipiec 2018 r.

REGULAMIN 50. JUBILEUSZOWEGO CENTRALNEGO RAJDU TURYSTYCZNEGO WOJSKA POLSKIEGO NA ORIENTACJĘ BIESZCZADY 2014

RELACJA FOTOGRAFICZNA Z WYJAZDU W BIESZCZADY HUTNICZY ZŁAZ GÓRSKI BIESZCZADY 2016 ROK

Ogłoszenie o wyniku przetargu na dzierżawę gruntów Skarbu Państwa ogłoszonego przez Bieszczadzki Park Narodowy

Dane o występowaniu przedstawicieli Dermestidae (Coleoptera) w Polsce *

Beskidy Zachodnie część wschodnia

Zarządzenie nr 17/2017

W latach miejscowość była siedzibą gminy Tatrzańskiej.

UTRZYMANIE OBIEKTÓW INFRASTRUKTURY REMONT PARKINGÓW

Zarządzenie nr 1/2019

Gmina: Ostrzeszów (Szklarka Przygodzicka, Lubeszczyk, Szklarka Myślniewska, Aniołki, m. Ostrzeszów)

Widłoząb zielony Dicranum viride (1381)

Skórnikowate (Coleoptera: Dermestidae) okolic Radomia

Wstęp. The current state of knowledge on the occurrence of species of the genus Taraxacum in the Bieszczady Mts. Doniesienia i notatki

XIX Góry z PTTK - zakończenie sezonu GKTA PTTK SĘPIK Bieszczady - Wetlina r.

OCHRONA I KIERUNKI ROZWOJU

Wyniki inwentaryzacji entomofauny na terenach pod liniami elektroenergetycznymi i na przylegających obszarach leśnych

Bieszczady - 29 Kwiecień - 4 Maj 2001

Park Narodowy Gór Stołowych

TYGODNIOWY BIULETYN HYDROLOGICZNY

Kurs Przodownika Turystyki Górskiej PTTK Kolonizacja Wołoska

Marek Nowosad, Sylwester Wereski

Zagrożenie lasów górskich w Polsce 2011/2012. Wojciech Grodzki Instytut Badawczy Leśnictwa Kraków

XI Powojenne Targi Końskie w Lutowiskach. OTWARTE MISTRZOSTWA PODKARPACIA W NARCIARSTWIE ALPEJSKIM

Narodowa Fundacja Ochrony Środowiska ul. Erazma Ciołka 13, Warszawa (

UCHWAŁA NR... RADY MIASTA SZCZECIN z dnia r.

TYGODNIOWY BIULETYN HYDROLOGICZNY

Omawiana inwestycja leży poza wyznaczonym korytarzem ekologicznym (załącznik 1) tj. ok. 20 km od niego.

TYGODNIOWY BIULETYN HYDROLOGICZNY

TYGODNIOWY BIULETYN HYDROLOGICZNY

ha Mt U- Wanda Riedel Chruściki (Tricłioptera) potoków Bieszczad Promotor: Prof. Dr Tadeusz Jaczewski

Potwierdzenie występowania w Polsce Stenus maculiger WEISE, 1875 (Coleoptera: Staphylinidae)

PIERWSZE STWIERDZENIE ŚWIERSZCZA POLNEGO

Transkrypt:

POLSKA AKADEMIA NAUK IN STY T U T Z O O L O G I C Z N Y FRAGMENTA FAUNISTICA Tom XVII Warszawa, 15 XI 1971 Nr 9 Maciej M r o c z k o w s k i Silphidae, B yrrhidae i D erm estidae (Coleoptera) Bieszczadów W piśmiennictwie faunistycznym dotyczącym Polski niewiele jest prac poświęconych chrząszczom Bieszczadów. Dotyczą one stosunkowo niewielkich grup tego rzędu, a żadna z nich nie omawia opracowanych niżej rodzin. Brak też w krajowej literaturze jakiejkolwiek wzmianki o występowaniu w powiatach Sanok, Lesko i Ustrzyki Dolne któregokolwiek gatunku z rodzin Silphidae, Byrrhidae i Dermestidae. Tak więc żaden z 27 niżej podanych gatunków nie był do tej pory notowany z Bieszczadów. Do opracowania włączono nie tylko materiały z Bieszczadów właściwych, lecz także z ich północnego przedgórza. Północną granicę terenu objętego niniejszym opracowaniem stanowi linia Lesko-Ustrzyki Dolne, mimo że północną granicę Bieszczadów wyznacza, w zależności od włączenia czy wyłączenia pasma Otrytu, bądź linia Baligród-Chmiel, bądź też linia Baligród-Polana. Objęcie badaniami przedgórza Bieszczadów pozwala na lepszą analizę ich fauny. Opracowane materiały zostały zgromadzone przez pracowników Instytutu Zoologicznego PAN podczas badań terenowych prowadzonych w latach 1953-1970. Badania te objęły prawie całe Bieszczady, z wyjątkiem najbardziej zachodniej ich części, leżącej w pow. Sanok, w pobliżu przełęczy Łupkowskiej. Materiały dowodowe przechowywane są w zbiorach Instytutu Zoologicznego PAN w Warszawie. WYKAZ G A TU N K Ó W Silphidae Nicrophorus investigator Z e t t e r s t e d t Gatunek występujący wszędzie w całej Holarktyce. W Polsce również powszechny, lecz spotykany niezbyt często. Padlinożerny.

214 M. Mroczkowski Pow. Ustrzyki Dolne: dolina Terebowca; Bereżki. Od końca czerwca do połowy lipca, 2 okazy. Nicrophorus fossor E r i c h s o n Gatunek występujący w całej Holarktyce. W Polsce wszędzie, lecz dość rzadko spotykany. Padlinożerny. Pow. Lesko: Cisną. Koniec września, 2 okazy. Nicrophorus vespilloides ( H e r b s t ) Gatunek bardzo szeroko rozmieszczony, w całej Eurazji. W Polsce bardzo liczny i pospolity, znajdowany na rozmaitego rodzaju padlinie. Pow. Ustrzyki Dolne: dolina Terebowca; Bereżki; Ustrzyki Górne. Od końca czerwca do końca sierpnia, 8 okazów. Necrodes littoralis (L in n a e u s ) Gatunek występujący w Europie prawie wszędzie. W Polsce dość częsty. Padlinożerny. Pow. Lesko: Baligród; Baligród-Czarne; Habkowce; g. Chryszczata. Od drugie j dekady lipca do początku sierpnia, 4 okazy. / Silpha rugosa L in n a e u s Gatunek szeroko rozmieszczony w Europie, na Kaukazie i w Iranie. W Polsce wszędzie pospolity, znajdowany na padlinie. Pow. Lesko: Cisną. Pow. Ustrzyki Dolne: dolina Terebowca; Bereżki. Koniec czerwca, lipiec, koniec września, 29 okazów. Silpha sinuata F a b r i c iu s Gatunek zasiedlający Europę, Afrykę Północną i Iran. W Polsce wszędzie bardzo pospolity, znajdowany na padlinie. Pow. Lesko: Cisną. Pow. Ustrzyki Dolne: Bereżki; Wołosate; Krywe. Od maja do września, 47 okazów.

Silphidae, Bynhidae i Dermestidae Bieszczadów 215 Silpha thoracica L in n a e u s Gatunek rozmieszczony w prawie całej Palearktyce. W Polsce wszędzie bardzo liczny. Spotykany na padlinie, w odchodach ssaków, na gnijących grzybach i w ściółce leśnej. Pow. Lesko: Wetlina; Połonina Wetlińska. Pow. Ustrzyki Dolne: dolina Terebowca; Ustrzyki Górne; O tryt koło Dwernika; Bereżki; leśn. Sokoliki w nadleśn. Tarnawa; g. Tworylczyk. Od maja do września, 25 okazów. Silpha carinata H er bst Gatunek szeroko rozprzestrzeniony w prawie całej Palearktyce. W Polsce wszędzie, unika jednak lasów. W Bieszczadach łowiony wyłącznie w ich najwyżej położonych częściach, na połoninach. Pow. Lesko: Hnatowe Berdo koło Wetliny; g. Smerek; Połonina Wetlińska. Pow. Ustrzyki Dolne: g. Krzemień; Bukowe Berdo; g. Tarnica; g. Kińczuk Bukowski; Połonina Caryńska; Ustrzyki Górne; g. Halicz; Szeroki Wierch; g. Wielka Rawka; Pasmo Hulskie. Od maja do września, 59 okazów. Silpha atrata L inn aeu s Gatunek bardzo szeroko rozmieszczony w prawie całej Palearktyce. W Polsce wszędzie pospolity, występuje przede wszystkim w lasach, w ściółce. Drapieżny, żywi się głównie (zarówno larwy jak i postacie dojrzałe) ślimakami, dżdżownicami i innymi wolno poruszającymi się bezkręgowcami, a ponadto grzybami. Pow. Lesko: Piekło koło Baligrodu. Pow. Ustrzyki Dolne: Dwernik; Pszczeliny; Dwerniczek; Bereżki; dolina potoku Muczny. Od połowy lipca do połowy października, 11 okazów. Silpha atrata ab. pedemontana F a b r ic iu s Odmiana ta różni się od formy typowej ubarwieniem wierzchu ciała, które jest jasnobrunatne a nie czarne czy czarnobrunatne. Pow. Ustrzyki Dolne: Dwernik; Pszczeliny. W maju i listopadzie, 2 okazy. B yrrh idae Limnichus sericeus ( D u f t s c h m id ) Gatunek szeroko rozmieszczony w całej Palearktyce. W Polsce znany z południowych województw (wrocławskie, katowickie, krakowskie, rzeszowskie) oraz z pojedynczych stanowisk koło Zamościa, Warszawy i Łodzi.

216 M. Mroczkowski Pow. Ustrzyki Dolne: dolina Wołosatego; Jasień; Ustrzyki Górne. Czerwiec, 13 okazów. Simplocaria acuminata E r i c h s o n Gatunek występujący w górach Europy Środkowej. W Polsce wykazany z Sudetów, T atr, Podhala i Beskidu Zachodniego. Pow. Ustrzyki Dolne: Ustrzyki Górne; Bukowe Berdo. Od września do listopada, 8 okazów. Byrrhus arietinus S t e f f a n y Gatunek znany z prawie całej Europy i Kaukazu. Jego rozmieszczenie w Polsce nie jest w pełni wyjaśnione, ze względu na rzadkość spotykania. Niewiele znanych stanowisk w kraju skupionych jest głównie w jego południowej części. Pow. Ustrzyki Dolne: Połonina Caryńska; g. Tarnica. Maj i wrzesień, 2 okazy. Byrrhus fasciatus ( F o r st e r) Gatunek szeroko rozmieszczony w Holarktyce. W Polsce wszędzie pospolity. Pow. Ustrzyki Dolne: g. Tarnica. Lipiec, 1 okaz. Byrrhus pilula (L in n a e u s ) Gatunek występujący w całej Palearktyce. W Polsce wszędzie bardzo pospolity, głównie w lasach, w ściółce. Pow. Sanok: Duszatyń. Pow. Lesko: Baligród-Czarne. Pow. Ustrzyki Dolne: Polana; Stuposiany; dolina Potoku Caryńskiego; Ustrzyki Górne. Od maja do lipca, 9 okazów. Byrrhus pustulatus ( F o r ster) Gatunek występujący w prawie całej Palearktyce. W Polsce wszędzie. Pow. Ustrzyki Dolne: Przysłup; Ustrzyki Górne. Od końca maja do początku czerwca, 2 okazy. Byrrhus luniger G e r m a r Gatunek górski, znany z gór Europy Środkowej. W Polsce znany z Sudetów i Karpat, ale z Karpat jedynie z niewielu stanowisk; prawdopodobnie jednak w naszych Karpatach wszędzie występuje.

Silphidae, Bynhidae i Dermestidae Bieszczadów 217 Pow. Lesko: Cisną; Habkowce; Wetlina. Maj, 5 okazów. Byrrhus glabratus H e e r Gatunek górski, występujący w górach Europy Środkowej. W Polsce pospolity w Sudetach i Karpatach. Pow. Lesko: Połonina Wetlińska. Pow. Ustrzyki Dolne: Pasmo Hulskie; między Berehami Górnymi a Dwernikiem; g. Tarnica. Od maja do lipca, 4 okazy. Cytilus sericeus ( F o r ster) Gatunek występujący w całej Holarktyce. W Polsce wszędzie pospolity. Pow. Sanok: Komańcza; Duszatyń. Pow. Lesko: Moczarne koło Wetliny. Pow. Ustrzyki Dolne: Dwernik nad Sanem; Czarna; Otryt; Smolnik nad Sanem; g. Żuków; Bereżki; Ustrzyki Górne. Od czerwca do lipca, 16 okazów. Dermestidae Dermestes lardarius L in n a e u s Gatunek kosmopolityczny, bardzo pospolity i groźny szkodnik magazynowy, gdzie niszczy wszelkie produkty pochodzenia zwierzęcego, głównie mięso, skóry, futra. W Polsce wszędzie pospolity. Pow. Lesko: Baligród. Pow. Ustrzyki Dolne: Bereżki. Od maja do lipca, 5 okazów. Attagenus Schaeffer i ( H e r b s t ) Gatunek szeroko rozmieszczony w prawie całej Holarktyce, wszędzie jednak niezbyt często łowiony. W całej Polsce, ale łowiony sporadycznie i pojedynczo. Występuje wyłącznie na terenach leśnych, co związane jest z trybem życia larw, przebywających pod korą drzew i w gniazdach leśnych ptaków. Ustrzyki Dolne, 5 lipca, 1 okaz. Attagenus unicolor (B r a h m ) Gatunek kosmopolityczny, groźny szkodnik magazynów, gdzie uszkadza wszelkie suche produkty pochodzenia zwierzęcego, np. wełnę, pierze, futra. W Polsce bardzo rozpowszechniony.

218 M. Mroczkowski Pow. Lesko: Wołkowyja, lipiec, 1 okaz. Pow. Ustrzyki Dolne: Ustrzyki (Dolne?), 3 okazy w zbiorze B. K o t u l i. Attagenus pellio ( L in n a e u s) Gatunek kosmopolityczny, bardzo groźny szkodnik magazynowy, niszczy przede wszystkim skóry i futra. W Polsce wszędzie pospolity. Pow. Ustrzyki Dolne: Ustrzyki Górne. Czerwiec, 1 okaz. Anthrenus pimpinellae F a b r i c i u s Gatunek prawie kosmopolityczny, w Polsce wszędzie. Występuje od maja do sierpnia, chętnie przebywa na kwiatach, szczególnie białych. Częsty na baldaszkowatych. Larwy żyją w gniazdach ptaków i ssaków, również w budynkach gospodarczych i mieszkalnych. Pow. Lesko: Myczków. Początek lipca, 5 okazów. Anthrenus scrophulariae ( L in n a e u s) Gatunek prawie kosmopolityczny, w całej Polsce pospolity. Występuje od maja do lipca na rozmaitych kwiatach, na ogół białych. Najliczniej na baldaszkowatych. Częsty w obrębie osiedli ludzkich larwy żyją w budynkach mieszkalnych i gospodarczych. Pow. Lesko: Wołkowyja; Myczków. Pow. Ustrzyki Dolne: Czarna; Polana; Lutowiska; Bereżki; Ustrzyki Górne. Czerwiec i lipiec, 16 okazów. Anthrenus museorum ( L in n a e u s) Gatunek szeroko rozmieszczony w całej Holarktyce, w Polsce pospolity na kwiatach, szczególnie białych, baldaszkowatych. Larwy żyją pod korą drzew, w gniazdach oraz w starych, drewnianych budynkach. Pow. Lesko: Hoczew; Nowosiółki; Myczków; Łubne; Cisną; Dołżyca; W etlina. Pow. Ustrzyki Dolne: Czarna; Polana; Lutowiska; Chmiel; Ustrzyki Górne. Czerwiec i lipiec, 52 okazy. Anthrenus polonicus M r o c z k o w sk i Gatunek występujący w Europie Wschodniej. Przez Polskę przebiega zachodnia granica jego zasięgu, mniej więcej wzdłuż linii Słupsk Racibórz. Na zachód od tej

Silphidae, Byrrhidae i Dermestidae Bieszczadów 219 linii nie łowiony. Im bardziej na wschód tym liczniejszy na kwiatach, głównie białych. Larwy żyją pod korą drzew i w starych, drewnianych budynkach. Pow. Lesko: Huzele; Hoczew; Baligród. Pow. Ustrzyki Dolne: Ustrzyki Górne. Lipiec, 20 okazów. Anthrenus fuscus O l i v i e r Gatunek rozmieszczony w Europie Środkowej. Przez Polskę przebiega wschodnia granica jego zasięgu, mniej więcej wzdłuż linii Elbląg-Hrubieszów. Na wschód od tej linii nie znany. Łowiony dość rzadko i pojedynczo na rozmaitych kwiatach. Pow. Lesko: Huzele. Lipiec, 1 okaz. Przedstawiona wyżej lista 27 gatunków nie wyczerpuje z pewnością fauny Bieszczadów w omawianym zakresie. Z ogólnego rozmieszczenia innych gatunków można wnioskować, iż wiele z nich występuje w Bieszczadach, aczkolwiek nie zostały tam jeszcze znalezione. Można z dużą dozą prawdopodobieństwa przypuścić, iż ogólna liczba gatunków z rodzin Silphidae, Byrrhidae i Dermestidae żyjących w Bieszczadach przekracza 40. Większość, bo aż 18 ze stwierdzonych dotychczas gatunków rozmieszczonych jest bardzo szeroko na świecie, w całej lub prawie całej Palearktyce, niektóre występują także w Ameryce Północnej. Dalsze cztery gatunki zasiedlają całą Europę. Te wszystkie gatunki są dostosowane do życia w bardzo rozmaitych warunkach, a ich występowanie nie zależy, lub zależy w niewielkim stopniu od zróżnicowań klimatycznych, od wysokości nad poziomem morza czy od typów siedlisk biologicznych. Z pozostałych, trzy gatunki złowione w samych Bieszczadach (Simplocaria acuminata, Byrrhus luniger i B. glabratus), to gatunki górskie, występujące w górach Europy Środkowej. Wszystkie trzy występują prawdopodobnie w Karpatach wszędzie; B. luniger znany jest jednak z niewielu stanowisk i rzadko łowiony. Ostatnie dwa wreszcie, Anthrenus polonicus i A. fuscus, to gatunki wikariujące, z których pierwszy występuje w Europie Wschodniej, a drugi w Środkowej. Przez Polskę przebiegają granice ich zasięgu: wschodnia dla A. fuscus i zachodnia dla A. polonicus. Zasięgi ich na stosunkowo niewielkim pasie leżącym w Polsce zachodzą na siebie. Pas ten można wyznaczyć u nas czworobokiem, którego wierzchołkami są Racibórz, Słupsk, Elbląg i Hrubieszów. Bieszczady znajdują się właśnie na tak wyznaczonym obszarze. Gatunek zachodni, A. fuscus, nie był jednak łowiony na terenie właściwych Bieszczadów, lecz na ich przedgórzu, w miejscowości Huzele leżącej tuż koło Leska. Wszystkie objęte opracowaniem gatunki Silphidae łowione były we właściwych Bieszczadach. Z rodziny Byrrhidae trzy gatunki, a mianowicie Limnichus sericeus, Byrrhus pi lula i Cytilus sericeus zbierano także i na przedgórzu. Z rodziny Dermestidae

220 M. Mroczkowski na 9 gatunków aż cztery łowiono tylko na przedgórzu, trzy zarówno na przedgórzu jak i w samych Bieszczadach, a dwa tylko w Bieszczadach. Gatunki łowione tylko na przedgórzu to: Attagenus schaefferi, A tt. unicolor, Anthrenus pimpinellae i A. fuscus. Pierwszy z nich to gatunek leśny, łowiony u nas dość rzadko. Wszystkie jednak występują prawdopodobnie także we właściwych Bieszczadach, przynajmniej w ich niższych, zalesionych częściach. Charakterystycznym elementem bieszczadzkich połonin jest Silpha carinata. Gatunek ten w Bieszczadach występuje jedynie na połoninach, nie schodząc do niższych, zalesionych części. Innym gatunkiem, którego obecność w Bieszczadach warta jest podkreślenia, jest Byrrhus arietinus, złowiony na Połoninie Caryńskiej oraz na Tarnicy. Jest to gatunek bardzo rzadko u nas spotykany, znany tylko z niewielu stanowisk. Również rzadko u nas spotykany jest Byrrhus luniger, gatunek górski, znany z naszych Karpat z kilku zaledwie stanowisk, a w Bieszczadach złowiony w Habkowcach, Cisnej i Wetlinie. Kilka gatunków łowionych w Bieszczadach (.Silpha atrata, Limnichus sericeus, A t tagenus schaefferi) to gatunki typowo leśne, występujące w Bieszczadach jedynie w ich niższych, zalesionych częściach. W częściach wyższych, na połoninach, nie należy spodziewać się ich spotkania wyklucza to ich biologia, zarówno postaci dojrzałych, jak i larw. Instytut Zoologiczny PAN Warszawa, Wilcza 64 [3arjiaBiie: Silphidae, Byrrhidae h Dennestidae (Coleoptera) Bein^A] PE3IOME A b t o p npiibo AHT cm icok coaep>k aiu,h H 27 b h a o b, n p tm a ^ jie H x a iitiix k n e p e m i c - jieh H bixm b 3 a r.ia B iih cem eiict B a M, iim o a h h m3 K O T o p tix He 6biJi H 3 B e c ie H a j ih E e m a A - T p n M3 HHX h b j i h i o t c h ro p iib im H BHflaM H, T p n A p y r n e THnHHHo jiech bim H. Silpha carinata BCTpenaeTCH b E em,a,n;ax m a b K O Ha n ojio H H H ax ii H e cn y ck a et C H a o 30H bi JieCOB. SUMMARY [Title: Silphidae, Byrrhidae and Dermestidae (Coleoptera) of Bieszczady Mts.] The author lists 27 species belonging to Silphidae, Byrrhidae and Dermestidae. None has been recorded from Bieszczady before. Three of them are typical of mountains, three other typically forest species. Silpha carinata occurs in Bieszczady Mts. only in the zone above the timber line and has not been found below.