Fizyka wykład dla studentów kierunku Informatyka Wydział Automatyki, Elektroniki i Informatyki Politechniki Śląskiej

Podobne dokumenty
LITERATURA Resnick R., Holliday O., Acosta V., Cowan C. L., Graham B. J., Wróblewski A. K., Zakrzewski J. A., Kleszczewski Z., Zastawny A.

Wprowadzenie do rachunku niepewności pomiarowej. Jacek Pawlyta

I. Przedmiot i metodologia fizyki

Fizyka 3. Konsultacje: p. 329, Mechatronika

Kto nie zda egzaminu testowego (nie uzyska oceny dostatecznej), będzie zdawał poprawkowy. Reinhard Kulessa 1

Oddziaływania fundamentalne

1.6. Ruch po okręgu. ω =

Fizyka dla inżynierów I, II. Semestr zimowy 15 h wykładu Semestr letni - 15 h wykładu + laboratoria

Mechanika. Fizyka I (B+C) Wykład I: dr hab. Aleksander Filip Żarnecki Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych Instytut Fizyki Doświadczalnej

Plan Zajęć. Ćwiczenia rachunkowe

FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych

Wybrane Dzialy Fizyki

FIZYKA. Wstęp cz. 1. Dr inż. Zbigniew Szklarski. Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok

Oddziaływanie podstawowe rodzaj oddziaływania występującego w przyrodzie i nie dającego sprowadzić się do innych oddziaływań.

2008/2009. Seweryn Kowalski IVp IF pok.424

Kto nie zda egzaminu (nie uzyska oceny dostatecznej), będzie zdawał testowy egzamin poprawkowy Reinhard Kulessa 1

Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 5

SPIS TREŚCI ««*» ( # * *»»

Z czego i jak zbudowany jest Wszechświat? Jak powstał? Jak się zmienia?

Energetyka konwencjonalna odnawialna i jądrowa

Fizyka. Program Wykładu. Program Wykładu c.d. Kontakt z prowadzącym zajęcia. Rok akademicki 2013/2014. Wydział Zarządzania i Ekonomii

Odziaływania fundamentalne

FALOWA I KWANTOWA HASŁO :. 1 F O T O N 2 Ś W I A T Ł O 3 E A I N S T E I N 4 D Ł U G O Ś C I 5 E N E R G I A 6 P L A N C K A 7 E L E K T R O N

Podstawy fizyki sezon 1

Fizyka 2. Janusz Andrzejewski

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu Mechatronika Studia I stopnia. MT 1 S _1 Rok:

Podstawy Fizyki Jądrowej

Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych

WYKŁAD 8. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe

Fizyka promieniowania jonizującego. Zygmunt Szefliński

KARTA KURSU. Physics. Kod Punktacja ECTS* 4

Atomowa budowa materii

Warunki uzyskania oceny wyższej niż przewidywana ocena końcowa.

Efekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach

FIZYKA IV etap edukacyjny zakres podstawowy

KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA

WSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK. Julia Hoffman (NCU)

Promieniowanie jonizujące

Spis treści. Tom 1 Przedmowa do wydania polskiego 13. Przedmowa 15. Wstęp 19

Cząstki i siły. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa

Przedmiot i metodologia fizyki

Zasada nieoznaczoności Heisenberga. Konsekwencją tego, Ŝe cząstki mikroświata mają takŝe własności falowe jest:

Fizyka - opis przedmiotu

Cząstki elementarne wprowadzenie. Krzysztof Turzyński Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski

Podstawy fizyki subatomowej

PROGRAM NAUCZANIA Z FIZYKI SZKOŁA PONADGIMNAZJALNA ZAKRES PODSTATOWY

Treści nauczania (program rozszerzony)- 25 spotkań po 4 godziny lekcyjne

Promieniowanie jonizujące

Podstawy fizyki sezon 1

Początek XX wieku. Dualizm korpuskularno - falowy

doświadczenie Rutheforda Jądro atomowe składa się z nuklonów: neutronów (obojętnych elektrycznie) i protonów (posiadających ładunek dodatni +e)

Fizyka - opis przedmiotu

FIZYKA Podręcznik: Fizyka i astronomia dla każdego pod red. Barbary Sagnowskiej, wyd. ZamKor.

Fizyka. Program Wykładu. Program Wykładu c.d. Literatura. Rok akademicki 2013/2014

Elementy Fizyki Jądrowej. Wykład 5 cząstki elementarne i oddzialywania

Podstawy Fizyki Jądrowej

Program pracy z uczniem słabym, mającym problemy z nauką na zajęciach z fizyki i astronomii.

Mariusz P. Dąbrowski (IF US)

Fizyka współczesna. 4 października 2017

Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe 4.IV.2012

Fizyka. Inżynieria Środowiska I (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny) Stacjonarne (stacjonarne / niestacjonarne)

Wyk³ady z Fizyki. J¹dra. Zbigniew Osiak

Promieniowanie jonizujące

FIZYKA KLASA I LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCEGO

Rok akademicki: 2030/2031 Kod: CCE s Punkty ECTS: 9. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: -

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego - - zadania z fizyki, wzory fizyczne, fizyka matura

Teoria Wielkiego Wybuchu FIZYKA 3 MICHAŁ MARZANTOWICZ

Data wydruku: Dla rocznika: 2015/2016. Opis przedmiotu

WYKŁAD 15. Gęstość stanów Zastosowanie: oscylatory kwantowe (ª bosony bezmasowe) Formalizm dla nieoddziaływujących cząstek Bosego lub Fermiego

Fizyka (Biotechnologia)

Zał nr 4 do ZW. Dla grupy kursów zaznaczyć kurs końcowy. Liczba punktów ECTS charakterze praktycznym (P)

Podróż do początków Wszechświata: czyli czym zajmujemy się w laboratorium CERN

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Kurs przygotowawczy NOWA MATURA FIZYKA I ASTRONOMIA POZIOM ROZSZERZONY

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Kryształy, półprzewodniki, nanotechnologie. Dr inż. KAROL STRZAŁKOWSKI Instytut Fizyki UMK w Toruniu

Wykład 14. Termodynamika gazu fotnonowego

Teoria grawitacji. Grzegorz Hoppe (PhD)

Podstawy fizyki subatomowej. 3 kwietnia 2019 r.

Energetyka w Środowisku Naturalnym

KARTA KURSU. Physics. Kod Punktacja ECTS* 2

Energetyka jądrowa. Energetyka jądrowa

Tak określił mechanikę kwantową laureat nagrody Nobla Ryszard Feynman ( ) mechanika kwantowa opisuje naturę w sposób prawdziwy, jako absurd.

SYLABUS/KARTA PRZEDMIOTU

LABORATORIUM Z FIZYKI

Rok akademicki: 2013/2014 Kod: EIB s Punkty ECTS: 5. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

Fizyka współczesna. Jądro atomowe podstawy Odkrycie jądra atomowego: 1911, Rutherford Rozpraszanie cząstek alfa na cienkich warstwach metalu

WYKŁAD. WSTEP DO FIZYKI I semestr (15 godz.) FIZYKA II semestr (30 godz.) sala A D10, poniedziałek godz

Teorie wiązania chemicznego i podstawowe zasady mechaniki kwantowej Zjawiska, które zapowiadały nadejście nowej ery w fizyce i przybliżały

SYMULACJA GAMMA KAMERY MATERIAŁ DLA STUDENTÓW. Szacowanie pochłoniętej energii promieniowania jonizującego

Materia i jej powstanie Wykłady z chemii Jan Drzymała

Klasa 1. Zadania domowe w ostatniej kolumnie znajdują się na stronie internetowej szkolnej. 1 godzina fizyki w tygodniu. 36 godzin w roku szkolnym.

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Podstawy fizyki wykład 3

FIZYKA. dr inż. Janusz Tomaszewski.

r. akad. 2012/2013 Wykład IX-X Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich Fizyka jądrowa Zakład Biofizyki 1

Fizyka 2. Janusz Andrzejewski

WYKŁADOWCA: dr Adam Czapla

Wykłady z fizyki i ćwiczenia rachunkowe dla studentów chemii

Transkrypt:

Fizyka wykład dla studentów kierunku Informatyka Wydział Automatyki, Elektroniki i Informatyki Politechniki Śląskiej Jacek Pawlyta Zakład Zastosowań Radioizotopów Instytut Fizyki, Politechnika Śląska, Gliwice www.carbon14.pl jacek.pawlyta@polsl.pl http://info.fizyka.polsl.pl/user/jpawlyta

Program wykładu 1. Fizyka - nauka doświadczalna. Teoria, obserwacja, eksperyment. Pomiary, liczby, niepewności, stałe. Oddziaływania elementarne. 2. Elementy Szczególnej Teorii Względności. Kinematyka, dynamika punktu materialnego. 3. Zasady zachowania. Grawitacja. Pole grawitacyjne. 4. Pole elektromagnetyczne. 5. Drgania harmoniczne, drgania tłumione, fale w ośrodkach sprężystych. 6. Fale elektromagnetyczne. Optyka falowa. 7. Gaz doskonały a gaz rzeczywisty. Kinetyczna teoria gazów. 8. Ciepło. Zasady termodynamiki. Zjawiska transportu. 9. Budowa atomu. Promieniowanie atomów. 10. Jądro atomowe, rozpad promieniotwórczy. Oddziaływanie promieniowania jonizującego z materią. 11. Energetyka jądrowa a energetyka alternatywna. 12. Elementy fizyki ciała stałego. Kryształy. Półprzewodniki. 13. Dioda półprzewodnikowa. Tranzystor. 14. Zjawisko Halla. Zjawisko Peltiera. Zjawisko piezoelektryczne. 15. Elementy fizyki kwantowej.

Podręczniki 1. Resnick R., Holliday O., FIZYKA, tom 1 i 2 2. Acosta V., Cowan C. L., Graham WSPÓŁCZESNEJ, 1981,PWN 3. Wróblewski A. K., Zakrzewski J. A., WSTĘP DO FIZYKI, tom 1, 1984, PWN 4. Kleszczewski Z., FIZYKA KLASYCZNA, Wyd. Pol. Śl., 1998, podręcznik oraz zbiór zadań 5. Zastawny A., WYKŁADY Z FIZYKI, Wyd. Pol. Śl., 1997 6. Szczeniowski Sz., FIZYKA DOŚWIADCZALNA, tom 1 i 2 7. Kittel Ch., Knight W.D., Ruderman M.A., PWN 1973, Mechanika B. J., PODSTAWY FIZYKI

Fizyka Fizyka (od greckiego φύσις), nauka przyrodnicza i jednocześnie nauka ścisła zajmująca się badaniem praw przyrody. Językiem fizyki jest matematyka. Poznawanie praw rządzących przyrodą odbywa się przy pomocy budowania teorii sprawdzanych poprzez doświadczenia i/lub obserwacje.

FIZYKA najbardziej podstawowa nauka przyrodnicza Prawa fizyczne prawa przybliżone, mające ograniczony zakres stosowalności Inne nauki przyrodnicze posługują się prawami fizyki w bardziej szczegółowych badaniach zjawisk Technika praktyczne wykorzystanie praw fizycznych

Fizyka Teorie Obserwacje Doświadczenia

Fizyka Teorie Obserwacje Doświadczenia

Fizyka Potwierdzanie bądź obalanie teorii na drodze eksperymentalnej (doświadczalnej) lub na drodze obserwacji wymaga przedstawienia danych ilościowych liczbowych. Dane te uzyskujemy z pomiarów.

Pomiary Po co mierzymy żeby poznać wartość rzeczywistą wielkości mierzonej. Wartości rzeczywiste prawdopodobnie nigdy nie zostaną poznane między innymi z powodu istnienia błędu pomiarowego. Błąd pomiarowy różnica między wartością zmierzoną a wielkością rzeczywistą. Błędu pomiarowego też prawdopodobnie nigdy nie poznamy (dlaczego?).

Pomiary Błędy pomiarowe: błędy systematyczne wynikające z niewłaściwego stosowania przyrządów pomiarowych, złego przygotowania procedury pomiarowej. Błędy systematyczne czasami mogą zostać znalezione i uwzględnione w czasie analizy wyników, błędy przypadkowe wynikające z niedoskonałości urządzeń pomiarowych, niedoskonałości zmysłów obserwatora, błędy grube to ewidentne pomyłki

Pomiary Niepewności pomiarowe: oszacowanie błędu pomiarowego (przypadkowego) Dygresja: w fizyce istotna jest umiejętność szacowania różnych wielkości.

DUŻE I MAŁE LICZBY W FIZYCE (Przybliżone wartości liczbowe różnych wielkości fizycznych) WSZECHŚWIAT (MAKROKOSMOS) Promień Wszechświata 1026m = 1010 lat świetlnych Odległość Ziemia Słońce 1.5 1011 m Odległość Ziemia Syriusz 5 1016 m Promień Ziemi 6.4 106 m Promień Słońca 7 108 m Masa Słońca 2 1030 kg Liczba gwiazd we Wszechświecie 1023 = 1/6 mola 1 mol materii = 6.023 1023 cząsteczek, atomów, innych obiektów Liczba protonów i neutronów we Wszechświecie 1080 Średnia gęstość materii w postaci galaktycznej 3 10-34 kg/cm3 lub 170 ev/cm3 (E=mc2, 1 ev=1.6 10-19J) Gęstość wody 1 g/cm3 Gęstość Ziemi 5 g/cm3

ZIEMIA Liczba atomów na Ziemi 4 1051 Liczba atomów na Słońcu 1057 około 100 różnych pierwiastków chemicznych kilka tysięcy odmian izotopowych pierwiastków > 106 związków chemicznych, roztworów, stopów CZŁOWIEK 1016 komórek 1 komórka 1012 1016 atomów 1 łańcuch DNA 108 1010 atomów CZĄSTECZKI, ATOMY, JĄDRA ATOMOWE (MIKROKOSMOS) Rozmiar atomu 10-10 m Rozmiar nukleonu 10-15 m = 1 fm (1 fermi) (protonu, neutronu) Rozmiar jądra atomowego porównywalny z rozmiarem nukleonu Masa nukleonu 1.67 10-27 kg (około 940 MeV) 1 MeV = 106 ev Masa elektronu 9.1 10-31 kg (około 0.5 MeV) Czas życia neutronu około 2 s ( rezonansów około 10-23 s )

MASY I ROZMIARY OBIEKTÓW FIZYCZNYCH

ODDZIAŁYWANIA FUNDAMENTALNE PODSTAWOWE ODDZIAŁYWANIA W PRZYRODZIE Oddziaływanie Zasięg [m] Względne natężenie Charakterystyczny czas [s] Silne Słabe Elektromagnetyczne Grawitacyjne 10-15 < 10-18 1 10-5 7 10-3 6 10-39 10-24 - 10-23 10-10 10-8 10-20 10-16?

ODDZIAŁYWANIA GRAWITACYJNE Obejmują cały Wszechświat Najprostszy układ: 2 masy punktowe G = 6,67428(67) 10-11 N m2/kg2 stała grawitacji Siły przyciągające, zawsze Teoria grawitacji = > OGÓLNA TEORIA WZGLĘDNOŚCI

Jakie zjawiska i jaka skala łączy się z oddziaływaniem grawitacyjnym?

Fot. NASA Hubble Space Telescope

Fot. NASA STS crew

ODDZIAŁYWANIA ELEKTROMAGNETYCZNE Oddziaływania ładunków elektrycznych, momentów magnetycznych znajdujących się w spoczynku i w ruchu Występują w atomach, cząsteczkach, pomiędzy większymi obiektami wytwarzającymi pola elektryczne i magnetyczne, stałe i zmienne w czasie i przestrzeni Najprostszy układ: 2 ładunki punktowe

ODDZIAŁYWANIA ELEKTROMAGNETYCZNE - cd Oddziaływanie wymienne, wymiana FOTONÓW Energia fotonu: E = hν = hc/λ E = hν = hc λ h=6,62606896(33) 10-34 J s Oddziaływanie elektromagnetyczne a grawitacyjne 1 Q1 Q2 M1 M 2 Fel = ; Fg = G 2 4πε 0 r r2 M1 = M2 = me ; Q1 = Q2 = e Fel e2 42 = = 4 10 Fg 4πε 0Gme2 ε0=8.854187817... 10-12 F/m

Jakie zjawiska i jaka skala łączy się z oddziaływaniem elektromagnetycznym?

źródło: wikipedia.org

źródło: wikipedia.org

ODDZIAŁYWANIA SILNE JĄDRO ATOMU = stan związany cząstek: protonów (p) i neutronów (n) Oddziaływanie p-p, n-n, p-n: niezależne od ładunku Wymienne: mezony π±, π0 m = 300 m e Reakcje jądrowe Rozpady jąder atomowych

Fot. DOE, USA

ODDZIAŁYWANIA SŁABE Wymienne: ciężkie bozony, mb >> mπ Nie tworzy układów związanych cząstek Rozpad cząstek elementarnych, np. π µ +ν µ ± ± (średni czas życia 10-6 s) Spontaniczna (samorzutna) przemiana beta jąder _ n p + e +ν e p n + e + +ν e ODDZIAŁYWANIA ELEKTROSŁABE Oddziaływanie elektromagnetyczne i słabe występują równocześnie Wysokie energie oddziaływujących cząstek E > 102 GeV prawdopodobieństwo obu oddziaływań takie samo

Fot. NASA SOHO Observatory http://sohowww.nascom.nasa.gov/