AKADEMIA MORSKA w GDYNI WYDZIAŁ MECHANICZNY Nr 24 Przedmiot: Technologia remontów I, II, III Kierunek/Poziom kształcenia: Forma studiów: Profil kształcenia: Specjalność: MiBM/ studia pierwszego stopnia stacjonarne praktyczny Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Semestr ECTS Liczba godzin w tygodniu Liczba godzin w semestrze W C L P S W C L P V E 2 2 30 VII 2 1 1 15 10 VIII 3 1 2 15 30 Razem w czasie studiów: 100 Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji (jeśli dot. ) 1. Wiedza i umiejętności w zakresie szkoły średniej 2. Program musi być zgodny z programem kursu of. Mechanika okrętowego. Tab. 3.1.17 Cele 1. Celem jest przekazanie podstawowej wiedzy w zakresie technologii remontów maszyn i urządzeń okrętowych oraz wyposażenia kadłuba wraz z umiejętnością jego bezpiecznego przeprowadzenia Efekty kształcenia dla całego (EKP) po zakończeniu cyklu kształcenia: Symbol Po zakończeniu student potrafi: Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia EKP1 Zna budowę i działanie podstawowych narzędzi demontażowomontażowych K_W02; K_W08 oraz zasady ich użytkowania EKP2 Zna strukturę demontażu jako fazę technologiczną procesu remontowego K_W07; K_K02 oraz umie zdemontować maszyny okrętowe EKP3 Zregenerować powierzchnie elementów maszyn okrętowych za pomocą K_W02; K_W03; EKP4 EKP5 kompozytów klejowych z tworzyw sztucznych Nakładać powłoki ochronne z tworzyw sztucznych na powierzchnie metalowe i zna rodzaje materiałów malarskich Przeprowadzić przeglądy okresowe silnika okrętowego i innych maszyn okrętowych dla potwierdzenia lub odnowienia klasy K_W05 K_U08, K_U09, K_U12, K_U13, K_U18 EKP6 Usunąć niesprawności armatury i nieszczelności instalacji okrętowej K_U01 K_U05 EKP7 pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady współpracy K_K05 K_W09, K_U21 EKP 8 Prowadzić gospodarkę częściami zamiennymi i materiałami oraz zna K_W02; K_ W06; zasady ochrony antykorozyjnej metali wraz z jej zastosowaniem EKP 9 Zna zasady spawania, a zwłaszcza w osłonie argonu i cięcia metali oraz potrafi dobrać parametry spawania lub cięcia do materiału K_W04, K_U11 K_U15 K_W02, K_U08; K_K05 symbole efektów kształcenia dla kierunku (W-wiedza, U-umiejętności, K-kompetencje społeczne)
Treści programowe: Semestr V Lp. Zagadnienia Liczba godzin Odniesienie W C L/P 5 EKP1 1. Rodzaje narzędzi stosowanych w demontażu i montażu urządzeń (5.3.15. p. 1) 2. Zasady demontażu urządzeń, podzespołów i elementów w siłowni okrętowej: (5.3.15. p. 2) a) Sposoby usuwania zanieczyszczeń, 8 EKP 2 b) Wymiana elementów i podzespołów, c) Zasady montażu, próby szczelności i wytrzymałości 3. Zasady bezpieczeństwa w pracach montażowych (5.3.15. p. 3) 2 EKP 2 4. Podstawy metrologii warsztatowej: (5.3.15. p. 4) a) Przyrządy pomiarowe stosowane w remontach maszyn i EKP 2 urządzeń oraz ich przeznaczenie, 1 Pomiary błędów kształtu i położenia 5. Regeneracja elementów z wykorzystaniem kompozytów i tworzyw sztucznych, technologia nakładania powłok ochronnych. (5.3.15. p. 5) 6. Technologia remontu okrętowych tłokowych silników spalinowych: (5.3.15. p. 6) a) Przygotowanie i organizacja remontu silnika, b) Pomiary przed rozpoczęciem demontażu, c) Demontaż podstawowych zespołów silnika, d) Weryfikacja i naprawa elementów silnika, e) Pomiary w czasie trwania montażu oraz po zakończeniu remontu, próby silnika po naprawie. 7. Technologia remontu turbin parowych i gazowych, remont turbosprężarek (5.3.15. p. 7) 3 8 EKP3 EKP 4 EKP 4 3 EKP 4 Semestr VII Lp. Zagadnienia Liczba godzin Odniesienie W Ć L 2 EKP5 1. Technologia remontu turbin parowych i gazowych, remont turbosprężarek (5.3.15. p. 7 cd.) 2. Technologia napraw rurociągów i armatury (5.3.15. p. 9) 4 EKP 6 3. Technologia remontu maszyn i urządzeń pomocniczych: pomp, sprężarek, wentylatorów, filtrów, wymienników ciepła, wirówek, urządzeń hydraulicznych, urządzeń ochrony środowiska morskiego: (5.3.15. p. 8) a) przygotowanie i organizacja remontu, b) pomiary przed rozpoczęciem demontażu, c) demontaż podstawowych zespołów, d) weryfikacja i naprawa elementów, e) pomiary w czasie trwania montażu oraz po zakończeniu remontu, próby po naprawie. 4. Gospodarka remontowa na statkach: (5.3.15. p. 13) a) Procesy starzenia fizycznego kadłuba i wyposażenia statku, b) Organizacja remontu statku (rodzaje remontów (awaryjny, międzyrejsowy, roczny, klasowy), c) Planowanie remontów, d) Gospodarka częściami zamiennymi 5. Przedstawienie materiałów zebranych w czasie praktyk morskich zgodnie z Książką Praktyk. Omówienie i wnioski. 6 EKP 4 3 EKP 8 15 EKP4, EKP5; EKP 6
Semestr VIII Lp. Zagadnienia Liczba godzin Odniesienie 1. Struktura procesu technologicznego remontu maszyn i urządzeń okrętowych: fazy technologiczne, operacje i zabiegi oraz podział maszyn ze względu na technologiczność remontową 2. Regeneracja części maszyn okrętowych w aspekcie wymagań Towarzystw Klasyfikacyjnych 1 W Ć L 1 EKP1, EKP 2 EKP3, EKP4, 3. Spawanie i cięcie metali, spawanie w osłonie argonu. (5.2.2. p.4) 2 4 EKP 9 4. Współczesne procesy technologiczne przeglądów i remontów kadłuba i urządzeń okrętowych: a) Procesy warsztatowe, b) Pomiary, 2 16 EKP 4, c) Defektoskopia, d) Regeneracja, e) Próby. (5.2.2. p.6) 5. Remonty i odbiory: (5.2.2. p.7) a) Kadłubów, b) Zbiorników, c) Silników spalinowych, d) Kotłów i zbiorników ciśnieniowych, e) Turbin parowych i gazowych, f) Turbosprężarek, 5 10 EKP 5, EKP 6, g) Mechanizmów pomocniczych, h) Przekładni, i) Linii wałów i pędników, j) Rurociągów i armatury, k) Urządzeń pokładowych, l) Urządzeń ochrony środowiska morskiego, m) Urządzeń automatyki i sterowania. 6. Gospodarka częściami zamiennymi oraz materiałami. Ochrona antykorozyjna (5.2.2. p.8,9) 4 EKP 8 Lista referencyjna identyfikacji programu szkolenia na poziomie operacyjnym i zarządzania w dziale maszynowym w specjalności mechanicznej zawartych w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 13 lipca 2005 r. (Dz. U. Nr 173, poz. 1445) ze zmianami (Dz. U. Nr 55, poz. 334) z programem kształcenia dla studiów I stopnia o profilu praktycznym specjalności ESOiOO Wydziału Mechanicznego Akademii Morskiej w Gdyni. Lp. Przedmiot wg programu Rozp. Min. Infrastruktury z 13 lipca 2005 1. Technologia remontów i badania nieniszczące (5.3.15) 2. Technologia remontów i badania nieniszczące (5.2.2) 3. Technologia remontów i badania nieniszczące (5.2.2) Nr tematu Nr/Przedmiot wg programu studiów I stopnia o profilu praktycznym - ESOiOO Sem. Nr tematu 11a, 12 28. Diagnostyka techniczna V 5 11b,c,d 17. Nauka o materiałach II 10,11,17 2, 3 1 17. Nauka o materiałach II III 5 11. Wytrzymałość materiałów III IV 3,4,7 12, 16, 18 1,2,6,7, 10,11,12 2,3,11-15,
Metody weryfikacji efektów kształcenia /w odniesieniu do poszczególnych efektów/: Symbol EKP Test Egzamin ustny Egzamin pisemny Kolokwium Sprawozdanie Projekt Prezentacja Zaliczenie praktyczne Inne EKP1 X X EKP2 X X EKP3 X X EKP4 X X X EKP5 X X EKP6 X X EKP7 X X EKP 8 X X EKP 9 X X X zajęć lab) Kryteria zaliczenia : Semestr I II III Uwaga: student otrzymuje ocenę powyżej dst., jeżeli uzyskane efekty kształcenia przekraczają wymagane minimum. Nakład pracy studenta: Ocena pozytywna (min. dostateczny) Student uzyskał zakładane efekty kształcenia oraz spełnia wymagania konwencji STCW odnośnie zaliczenia. Uczęszczał na wykłady (dopuszczalne 3 nieobecności). Wykład: zaliczenie - kolokwium z wykładu. Student uzyskał zakładane efekty kształcenia. Uczęszczał na wykłady. Wykład: egzamin pisemny i ustny. Laboratoria: Wykonanie i zaliczenie wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych, zgodnie z harmonogramem. Ocena końcowa średnia z ocen za wiadomości teoretyczne, z pracy w laboratorium, ze sprawozdania. Ocena do indeksu po pozytywnym zaliczeniu 2 form zajęć z oceną średnią z otrzymanych ocen z wykładu i laboratorium. Student uzyskał zakładane efekty kształcenia. Wykonał i zaliczył wszystkie zajęcia laboratoryjne, zgodnie z planem studiów. Ocena końcowa średnia z ocen za wiadomości teoretyczne, z pracy w laboratorium, ze sprawozdania. Szacunkowa liczba godzin na Forma aktywności zrealizowanie aktywności W, C L P S Godziny kontaktowe 60 30 10 Czytanie literatury 15 Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych 15 30 Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia 20 Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania 10 Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach 3
Udział w konsultacjach 5 Łącznie godzin 98 60 Liczba punktów ECTS 4 3 Sumaryczna liczba punktów ECTS dla 7 Obciążenie studenta związane z zajęciami praktycznymi 30+10+15+30+10+5=100 h - 4 ECTS Obciążenie studenta na zajęciach wymagających 60+30+3+5=98 h - 3 ECTS bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich Literatura: Literatura podstawowa 1. Wrotkowski J., Paszkowski B., Wojdak J., Remont maszyn. Demontaż, naprawa elementów, montaż, WNT, Warszawa 1987. 2. Piaseczny L., Technologia naprawy okrętowych silników spalinowych, Wydawnictwo. Morskie, Gdańsk 1992. 3. Kowalski A., Zaczek Z., Technologia remontu siłowni okrętowych Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1973. 4. Klimpel A., Napawanie i natryskiwanie cieplne. Technologie, WNT Warszawa 2000. 5. Dylicki M., Technologia remontu okrętowych urządzeń hydraulicznych Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1981. 6. Raunmiagi Z., Naprawy wybranych okrętowych elementów maszyn za pomocą obróbki ubytkowej Wydawnictwo Naukowe Akademii Morskiej w Szczecinie, Szczecin 2010. Literatura uzupełniająca 1. Jezierski J., Technologia tłokowych silników wysokoprężnych WNT Warszawa 1999. 2. Łukomski Z., Technologia spalinowych silników kolejowych i okrętowych WKiŁ 3. Warszawa 1986. 4. Piaseczny L., Technologia polimerów w remontach okrętów Gdańskie Wydawnictwo Naukowe, Gdańsk 2002. 5. Klimpel A., Spawanie, zgrzewanie i cięcie metali. Technologie WNT Warszawa 1999. 6. Wajand J. A., Uszkodzenie trakcyjnych silników spalinowych WNT Warszawa 1969. 7. Bocheński C., Janiszewski T., Diagnostyka silników wysokoprężnych WKiŁ, Warszawa 1996. Prowadzący przedmiot: Tytuł/stopień, imię, nazwisko 1. Osoba odpowiedzialna za przedmiot: dr inż. Jan Rosłanowski 2. Pozostałe osoby prowadzące zajęcia: mgr inż. Włodzimierz Końcewicz Objaśnienie skrótów: Jednostka dydaktyczna KMOiTR KMOiTR W zajęcia audytoryjne, Ć ćwiczenia, L laboratorium, P projekt, S seminarium E egzamin ECTS - (ang. European Credit Transfer System) - punkty zdefiniowane w europejskim systemie akumulacji i transferu punktów zaliczanych jako miara średniego nakładu pracy osoby uczącej się, niezbędnego do uzyskania zakładanych efektów kształcenia Konwencja STCW (ang. Standards of Training, Certification and Watchkeeping) - międzynarodowa konwencja o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania świadectw oraz pełnienia wacht. MiBM kierunek studiów; Mechanika i Budowa Maszyn Data aktualizacji: 20.03.2013 r.