WIELKOPOSTNY DZIEŃ WSPÓLNOTY REJONÓW BUKOWE-ZDROJE ORAZ SŁONECZNE

WIELKOPOSTNY DZIEŃ WSPÓLNOTY REJONÓW BUKOWE-ZDROJE ORAZ SŁONECZNE /sobota, 16 lutego 2013r./ Wierzę w Kościół powszechny hasło i temat przewodni Wielkopostnego Dnia Wspólnoty Domowego Kościoła w tym roku pracy. Co to znaczy, że Kościół jest powszechny? Co może oznaczać powszechność dziś, tu i teraz, dla nas? Czy powszechność to uniwersalność? Dlaczego powszechność Kościoła jest ważna, wartościowa, piękna? Dlaczego powszechność Kościoła jest trudna? Co można zrobić w naszych eklezjolach, żeby było w nich lepiej widać powszechność Kościoła? Wreszcie, jakie są nasze doświadczenia? Na te pytania staraliśmy się odpowiedzieć wspólnie z naszymi gośćmi z rejonu Słoneczne. Plan dnia skupienia, skonfigurowany w taki sposób, by dać możliwość namiastki zwolnienia tempa życia, tak niezbędnego do zadumy i refleksji, umożliwiał podjęcie prób odpowiedzi, których niewątpliwą wartością było doświadczenie i świadectwo nie tyle prowadzących, ile samych uczestników duchowych manewrów. Jak wyglądał jego przebieg przedstawia poniższy felieton Generalne porządki przed wielkopostnym spotkaniem

zachęceni przez moderatora rejonu Bukowe-Zdroje przygotowywaliśmy w międzyczasie cegły do budowy wieży Babel po zaakceptowaniu stanu porządków przez dowództwo rejonu udaliśmy się do domów, by zadbać o nasz ład duchowy nocy zarwał ks. Marcin, by dopracować katechezę jeno nieliczni wiedzą, jaką część

16 lutego, godz.10 00 Ruszamy! W specjalnie przygotowanym miejscu wspólnie wznosimy naszą budowlę, wzorem budowniczych biblijnej wieży Babel Może nie przez nas wypalane, ale niekiedy osobiście formowane, za to przez wielu zdobyte i oznaczone imieniem i symbolem Kościoła powszechnego

Szinear układane niczym ongiś, w kraju z jednej strony przykład wspólnego, jednoczącego wysiłku w określonym celu; z drugiej zaś, popadania w pychę, wywyższania się, elitarnego izolacjonizmu Filipek, modlitwą rozpoczął spotkanie Gospodarz parafii, ks.prob. Józef

z każdą minutą nas przybywało Przedstawiciele dowództwa rejonu Słoneczne: Ewa Jarczak, jeszcze bez męża Andrzeja oraz ks. Adam Polaszczyk słoneczny moderator

Przyjdź Duchu Święty, ja pragnę - wołanie wyryte w sercach W programie, w ramach zawiązania wspólnoty, przewidziano również prezentację rejonów. Na zdjęciu Krysia Zawal podczas profesjonalnej prezentacji multimedialnej rejonu Słoneczne

Było co wspominać, wszak rejon istnieje oficjalnie od 1987 roku, a sąsiadujące wspólnoty znają się nieźle Po prezentacji rejonu Słoneczne przedstawiona została charakterystyka rejonu Bukowe- Zdroje. Oto kilka opublikowanych informacji o naszej rejonowej eklezjoli: - oficjalne początki funkcjonowania rejonu Bukowe-Zdroje to rok 1991. Został on wydzielony z rejonu Słoneczne, a od samego początku funkcjonował w strukturalnej i duchowej symbiozie z rejonem Zdroje. W latach 2003-2006 rejon funkcjonował w strukturze wespół z osiedlem Majowe; był to wówczas rejon Bukowe-Majowe; - pierwszą parą rejonową w okresie 1991-1994 byli Ewa i Krzysztof Pysiakowie. Kolejnymi: Helena i Jan Zadykowiczowie, Halina i Ryszard Dąbrowscy, Teresa i Jan Glapkowie, Maria i Leszek Czerscy (w okresie 2003-2006, kiedy istniał na krótko rejon Bukowe-Majowe), Elżbieta i Jerzy Bigott. Obecnie posługę tę pełnią Danuta i Grzegorz Sieradzcy; - funkcje moderatorów rejonowych pełnili: ks.andrzej Galant, ks. Jacek Szunejko, ks. Józef Filipek, a obecnie ks. Marcin Nockowski; - rejon obejmuje obszar trzech parafii: Chrystusa Dobrego Pasterza, Świętego Ducha w Zdrojach oraz św. Stanisława BM; - w początkach istnienia rejon zrzeszał 6 kręgów. Obecnie jest ich 7+1. Mają one swoich patronów, i tak występuje krąg: - św. Faustyny Kowalskiej; - św. Hieronima; - św. Josemarmii Escrivy; - św. Józefa; - św. Ojca Pio; - św. Rity; - Świętego Ducha.

W sumie to 37 rodzin oraz dwóch wdowców i jedna wdowa łącznie 77 osób. Wszystkich dzieci w siedmiu kręgach jest 107, przy czym dwoje oczekuje u swych mam na przyjście na świat. Statystycznie więc na jedną rodziną w naszym rejonie przypada prawie troje dzieci (2,89). Aktualnie w rejonie pod szczególną duchową opieką formuje się pilotowany przez Joannę i Ireneusza Markowskich nowy krąg, który w chwili obecnej liczy 8 małżeństw (15 dzieci). 6/ Ciekawostki: a) W rejonie, za kadencji pierwszej pary rejonowej, Ewy i Krzysztofa Pysiaków (1991-1994) odbyły się rekolekcje ORAR I i II stopnia, w których wzięły udział małżeństwa również spoza naszej diecezji, uczestniczyła w nich również siostra Jadwiga Skudro. Zresztą siostra Jadwiga gościła w rejonie również w okresie, gdy funkcje pary rejonowej sprawowali Teresa i Jan Glapkowie (2000-2003). b) Domowy Kościół uczcił Jubileusz roku 2000 poprzez spotkania formacyjno-rekolekcyjne we wszystkich rejonach pod hasłem Pielgrzymka DK diecezji szczecińsko-kamieńskiej w trzecie tysiąclecie. W każdą trzecią sobotę miesiąca cała diecezja gromadziła się w innym rejonie, by wspólnie przeżywać Eucharystię, modlić się, rozważać Słowo Boże, wysłuchać konferencji, śpiewać pieśni, radować się ze spotkania. Pielgrzymka w rejonach Bukowe/Majowe i Słoneczne w styczniu 2000 roku przebiegała pod hasłem Ojciec, który przebacza. c) W jubileuszowym roku formacyjnym 2003/2004 w całej Polsce uczczono 30-lecie oddania Ruchu Światło-Życie w opiekę Niepokalanej Matki Kościoła oraz 30-lecie istnienia Domowego Kościoła (pierwsze rekolekcje dla rodzin odbyły się w Krościenku w 1973 roku). W naszej diecezji zostały zorganizowane Diecezjalne Dni Skupienia w nurcie tematycznym Pielgrzymowanie miłości w tajemnicach światła. W październiku 2003 roku ówczesny rejon Bukowe - Majowe wspólnie z rejonem Słoneczne zapraszały do modlitewnego przeżywania pierwszej tajemnicy światła: chrztu Pana Jezusa w Jordanie. d) W dniach 5-15 października 2004 roku Domowy Kościół naszej diecezji gościł moderatora krajowego Domowego Kościoła, ks. Jana Mikulskiego. W programie jego wizyty znalazły się spotkania z małżeństwami we wszystkich rejonach. Rejon Bukowe - Majowe znów wspólnie z rejonem Słoneczne spotkał się z ks. Mikulskim 5 października w kościele na os. Słonecznym. e) Obecnie w rejonie Bukowe - Zdroje pełni posługę dwóch nadzwyczajnych szafarzy Komunii świętej z Domowego Kościoła Amadeusz Szejba oraz Marek Nawracaj. f) W ramach działań integrujących rejon i wzmacniających poczucie wspólnoty organizowane są rejonowe dni skupienia, spotkania opłatkowe, modlitewne czuwania, wieczory świadectw itp. Istotnym osiągnięciem, kultywowanym z troską od dłuższego czasu, jest rejonowa Msza święta DK w pierwszy piątek miesiąca. Poza tym DK w rejonie włącza się dość aktywnie w życie wspólnotowe każdej z parafii. Na stałe wpisały się niedzielne Eucharystie w każdej z trzech parafii, w których aktywnie uczestniczy DK. W rejonie udało się zorganizować rejonową diakonię muzyczną udzielającą się nie tylko w przedsięwzięciach liturgicznych DK i parafii, ale również podczas różnych świąt i uroczystości Kościelnych. W rejonie wiele razy organizowano bezalkoholowe bale sylwestrowe i karnawałowe. Organizowano także inne przedsięwzięcia pogłębiające wiedzę religijną, duchowość, problematykę właściwego współżycia w małżeństwie i w rodzinie, jak projekcje filmów czy prelekcje. g) Również ciekawostka: salki w piwnicach plebanii zostały zaadaptowane dla potrzeb oazowych na początku lat dziewięćdziesiątych z inicjatywy ks. Andrzeja Galanta (seniora).

Po prezentacjach udaliśmy się do parafialnych salek, by w grupach dzielić się słowem Bożym oraz świadectwem, jak reagujemy w sytuacjach, kiedy dochodzi do różnicy zdań i co pomaga osiągnąć porozumienie?... Dzielenie się słowem Bożym: Rdz 11, 1-9

Po pierwszym duchowym treningu grupowym wysłuchaliśmy katechezy ks. Marcina o Kościele powszechnym Co to znaczy, że Kościół jest powszechny? Kościół jest powszechny, ponieważ jest w nim obecny Chrystus Tam, gdzie jest Chrystus, tam jest Kościół powszechny Kościół jest powszechny, ponieważ został posłany przez Chrystusa do całego rodzaju ludzkiego (KKK 831)

misyjny nakaz Jezusa Chrystusa wymowna pointa katechezy ks. Marcina słuchający

A oto, co w tym czasie porabiały dzieci i dyżurny Strefy Parafialnego Parkowania (SPP)

Przerwa na kawę herbatę krótko mówiąc: rozgrzewkę!

Ale także okazja do rozmów chwilami niezwykle dynamicznych skrupulatnie dokumentowanych

Koniec pogaduszek przy kawie czas na Namiot Spotkania J 17, 21 wielkopostna poświata

czas osobistego spotkania z Jezusem Po pewnym czasie przeszliśmy do salek na kolejne spotkania w grupach. Po drodze losowaliśmy dokąd trafimy, do grupy +, - czy?

ostatni los z misy maszyny losującej Grupa + Dlaczego powszechność Kościoła jest ważna, wartościowa, piękna? Jakie są moje doświadczenia?

Niektóre wnioski plusów zaprezentowane przez posła sprawozdawcę: - powszechność Kościoła jest bardzo ważna, gdyż daje każdemu człowiekowi taką samą szansę zbawienia każdy człowiek ma szansę nawrócenia Jezus umarł za absolutnie wszystkich ludzi; - piękno Kościoła powszechnego wyraża się w tym, że możemy czuć się współodpowiedzialni za parafię czy np. krąg; - ważne w świadomości człowieka jest stałe uzmysławianie, że warto jest być blisko Jezusa, trwać wiernie w Kościele, by dostąpić zbawienia; - piękne w Kościele powszechnym jest to, że Bóg nieustannie zaprasza do relacji z Nim okazując miłosierdzie i przebaczenie, czyli w swej miłości pochyla się nad grzesznością człowieka; - piękno Kościoła przejawia się też w dostępie do sakramentów świętych i możliwości nieustannego z nich czerpania; - ogromną wartością jest, że kościoły w naszym kraju są otwarte, że są w nich księża, mamy ogromny dostęp do korzystania z dobrodziejstw sakramentów; - piękno tkwi również w mnogości i różnorodności wspólnot w Kościele - w Kościele wszyscy jesteśmy równi, Kościół głosi miłość; - Kościół powszechny na całym świecie jest w łączności, więc prawie wszędzie możemy uczestniczyć np. w Eucharystii czy korzystać z innych sakramentów; - piękno wynika także z możliwości wspólnej modlitwy oraz łączności duchowej z prześladowanymi za wiarę;

Grupa - Dlaczego powszechność Kościoła jest trudna? Jakie są moje doświadczenia? Oto niektóre wnioski minusów : - istnieją zagrożenia wynikające z pokusy do izolowania się, tworzenia swoich wspólnot, nie zawsze spójnych z naukami Kościoła jest więc zagrożenie jedności; - w jedności przeszkadza grzech (egoizm, pycha ); - często występuje trudność z wyjściem do drugiego człowieka; - trudno jest przełamywać się i mówić o Bogu, dlaczego w Niego wierzymy; - nierzadko pojawia się trudność w rozumieniu pojęcia ewangelizacja

Grupa? Co mogę zrobić w mojej eklezjoli (małej grupie/ kręgu/ wspólnocie/ rejonie ), żeby było w niej lepiej widać powszechność Kościoła? Dzieląc się w tej grupie doświadczeniami ustalono, że: - można dawać przykład życia blisko Boga, życia z Bogiem w rodzinie i wobec otoczenia; - miłość Chrystusa przemienia człowieka człowiek promienieje, gdy przylgnie do Chrystusa - ważna jest więc dbałość o osobistą relację z Jezusem - świadectwo może wzbudzić chęć poznawania i naśladowania Chrystusa; - we wspólnocie DK ważna jest formacja, przeżywanie rekolekcji, otwieranie serc na wolę Bożą;

- we wspólnocie DK potrzebna jest troska i dbałość o formację podstawową, między innymi po to, by móc służyć innym, czyli współodpowiadać za Kościół, - cenna jest otwartość na innych, szczególnie tych, którzy nie wierzą w Chrystusa oraz gotowość do służby i pomocy; - cenna i pożądana jest troska, wyrozumiałość i pomoc, gdy ktoś nie nadąża lub nie rozumie potrzeby duchowego rozwoju; - można, a raczej należy modlić się za cały Kościół, w tym za ten nasz mały, partykularny; - warto zawierzyć Bogu to chyba najważniejsze i najtrudniejsze zarazem. słuchający wniosków z grupowych rozważań

Przed Eucharystią główny celebrans, ks. Adam dyskretnie i czujnie nadzoruje przygotowania Janek wszystkich starannie liczy i przypomina funkcje liturgiczne w międzyczasie dołącza koncelebrans, ks. Marcin

Zbyszek, odpowiedzialny za diecezjalną diakonię liturgiczną prezentuje swą nową albę Eucharystia szczyt wielkopostnego dnia skupienia

Liturgią Eucharystii zakończyliśmy nasze dwu rejonowe duchowe manewry wielkopostne. Po niej nastąpił czas wspólnej agape, czas dzielenia się sobą przy stole, podczas ciepłego posiłku, gorącej herbatce Tego dnia rejonowa kuchnia DK serwowała żurek domowy z kiełbasą, jajkiem i grzankami, przy czym była przygotowana na dolewki

jeszcze czas, by podziękować naszym kapłanom: Adamowi i Marcinowi posprzątać w kościele i do kolejnego spotkania na duchowym szlaku! Opracował: Adam Szewczyk