Komisja ds. Misji I. WPROWADZENIE

Komisja ds. Misji I. WPROWADZENIE A.FUNDAMENTY TEOLOGICZNE Misja jest atrybutem Boga, a nie tylko Kościoła. Misja musi być rozumiane i realizowana przez Boga-Trójcę (Bóg-Wspólnota): udział w misji Syna i Ducha Świętego, jako pierwszych posłanych przez Ojca. Poznać wolę Ojca i Jego plan dla świata, mając te same odczucia, jak Jego Syn i uznając, że Duch Święty jest głównym protagonistą (J 17:18; 20:21). Kościół jest narzędziem misji. Kościół istnieje dlatego, że ma misję do spełnienia. Impuls misyjny jest znakiem żywotności Kościoła. Jego osłabienie jest oznaką kryzysu wiary (cf. RMi 2) Misja jest złączona z wcieleniem. Bóg stał się człowiekiem w Jezusie. Nasza misja powinna odzwierciedlać styl misji Jezusa: stać się jednym z, dzielić życie, wcielić się w rzeczywistość (Fil 2). Trzeba mieć na uwadze nowe horyzonty misji, "nowe Areopagi" czy też nowe granice kulturowe lub społeczne (pokoju, sprawiedliwości, rozwoju narodów, środki łączności, emigracja...) (RMi 37c). Teraz, kiedy Kościół pragnie przeżyć głęboką odnowę misyjną, istnieje forma przepowiadania dotycząca nas wszystkich jako codzienne zadanie. Chodzi o niesienie Ewangelii osobom, z którymi każdy ma do czynienia, zarówno najbliższym, jak i nieznanym. Jest to nieformalne przepowiadanie słowa, które może się urzeczywistniać podczas rozmowy, a także to, które podejmuje misjonarz odwiedzający jakiś dom. Być uczniem znaczy być zawsze gotowym, by nieść innym miłość Jezusa i dokonuje się to spontanicznie w jakimkolwiek miejscu, na ulicy, na placu, przy pracy, na drodze. (EG n. 127). Wspólnota misyjna Droga jedności braterskiej w naszych wspólnotach (między prowincjami) jest główną drogą, w oparciu o którą wspólnota nazywa się misyjną, wierzymy, że świadectwo braterstwa i poczucie rodzinności pozostaną zawsze pierwszą i niezastąpioną formą misji (n. 6 wprowadzenia do Dokumentu Końcowego Kapituły Generalnej 2013). Misja jest darem wspólnoty zakonnej, to Wspólnota, za łaską Bożą, razem realizuje zadanie misyjne, aby współdziałać w budowaniu Królestwa Bożego. To Duch Święty jest protagonistą, który otwiera drogę, rzuca wyzwanie Wspólnocie do radosnego udziału w głoszeniu dobrej, pełnej ufności nowiny, Ewangelii. Misja: - Ma na celu Królestwo Boże i jego sprawiedliwość: budowanie braterstwa w naszym świecie, który przeżywa tak wiele podziałów (cf. Mc 1, 15: Lc 4, 18) - Ma za zadanie radosne przekazywanie miłości Ojca, który objawia się w Synu i Duchu Świętym - jako impuls ma ducha Jezusa, który porusza i inspiruje twórczo naszą pracę. 1

Misja ad gentes, mocą powszechnego mandatu Chrystusa nie ma granic. Można jednak zarysować różne kręgi, w których się ona dokonuje, tak aby mieć rzeczywisty obraz sytuacji.. (RMi 37) - Kręgi terytorialne - Działalność misyjna była ustalana normalnie w odniesieniu do określonych terytoriów. Sobór Watykański II uznał ten wymiar terytorialny misji ad gentes59, także dziś ważny dla określenia odpowiedzialności, kompetencji i geograficznych granic działania. Prawdą jest, że misji powszechnej musi odpowiadać powszechna perspektywa: istotnie Kościół nie może się zgodzić na to, by granice geograficzne i przeszkody polityczne utrudniały jego misyjną obecność. Jest jednak również prawdą, że działalność misyjna ad gentes, będąc różną od duszpasterskiej troski o wiernych i od nowej ewangelizacji niepraktykujących, prowadzona jest na terytoriach i w odniesieniu do grup ludzi ściśle określonych. (RMi 37a). - Nowe światy i zjawiska społeczne - Dziś obraz misji ad gentes być może ulega zmianie: miejscami uprzywilejowanymi winny być wielkie miasta, gdzie powstają nowe zwyczaje i wzorce życiowe, nowe formy kultury i wzajemnych odniesień, które wywierają wpływ na ludność. Prawdą jest, że troska o ostatnich musi mieć na uwadze grupy ludzi najbardziej marginalnych i odizolowanych, ale prawdą jest również, że nie można ewangelizować poszczególnych osób i małych grup, zaniedbując ośrodki, w których rodzi się, można powiedzieć, nowa ludzkość i nowe wzorce rozwoju (RMi 37b). - Obszary kulturowe, czyli współczesne areopagi - Jest wiele innych areopagów współczesnego świata, ku którym winna się kierować działalność misyjna Kościoła. Na przykład zaangażowanie na rzecz pokoju, rozwoju i wyzwolenia ludów, praw człowieka i narodów, przede wszystkim mniejszości, działanie na rzecz kobiety i dziecka, ochrona świata stworzonego, to wszystko dziedziny ludzkiej działalności, które należy rozjaśnić światłem Ewangelii. Jest wiele innych areopagów współczesnego świata, ku którym winna się kierować działalność misyjna Kościoła. Na przykład zaangażowanie na rzecz pokoju, rozwoju i wyzwolenia ludów, praw człowieka i narodów, przede wszystkim mniejszości, działanie na rzecz kobiety i dziecka, ochrona świata stworzonego, to wszystko dziedziny ludzkiej działalności, które należy rozjaśnić światłem Ewangelii. Trzeba ponadto przypomnieć bardzo rozległy areopag kultury, prac badawczych, stosunków międzynarodowych, które ułatwiają dialog i sprzyjają powstawaniu nowych planów życiowych. (RMi 37c). Misja ad gentes jest aktywną obecnością chrześcijan na granicach geograficznych, religijnych, społecznych i kulturowych. Jak nas uczy Papież Franciszek, oznacza to wyjście na peryferie (cf. Dok. Końc., s.11). Papież Franciszek wzywa: Jesteśmy powołani do tego, by dokonać exodusu z nas samych: Wyjść za drzwi, aby szukać i spotkać! Miejcie odwagę iść pod prąd tej kulturze efektywności, tej kulturze odpadów. (cf. Rallegratevi p. 49) Nawrócenie misyjne Opracować szeroki i poważny program "nawrócenia misyjnego" w parafiach nam powierzonych, rozpoczynając od aggiornamento proboszczów i wikariuszy (Doc. Conclusivo p. 12). 2

WSPÓLNOTA, WCIELENIE I BUDOWA KRÓLESTWA są głównymi elementami misji. B.JAKO MISJONARZ (SPECYFIKA MSF) Realizujemy misję ewangelizacyjną "pośród tych, którzy są daleko" (At 2, 39). - pośród tych, którzy przeżywają sytuację ubóstwa religijnego, moralnego lub społecznego - pośród tych, którzy przeżywają sytuację samotności, braku akceptacji, którzy zatracili sens życia (Cost. 13). Kierując się ku ludom, które nie stanowią wspólnoty chrześcijańskiej. - zbliżając się do tych wspólnot, w których wiara chrześcijańska utraciła swoją żywotność (cf. Cost. 2). Poprzez styl życia, który charakteryzuje się: - duchem pielgrzymowania, przemijalności (DG 02). - mistyką wcielenia na wzór Świętej Rodziny, która charakteryzuje się: dzieleniem się, życiem razem w dialogu wyzwolenia, prostotą i przyjaźnią, docenianiem wszystkich kultur, rozeznawaniem woli Bożej (Cost. 5, DG 010). - otwarciem na misję Kościoła powszechnego, angażującym świeckich w naszą działalność i wspierającym wysiłki na rzecz pokoju i sprawiedliwości (cf. DG 03, 06). - życiem we wspólnocie wg ducha Świętej Rodziny: wzajemny szacunek, posłuszeństwo, miłość bliźniego, pobożność, pokora, pracowitość, ubóstwo i czystość (DG 011). C.ZNACZENIE ANIMACJI MISYJNEJ - to pomoc dla naszych wspólnot, aby odkryły na nowo, że misja jest najważniejsza: jesteśmy misjonarzami, ponieważ idziemy za Chrystusem i jesteśmy osobami konsekrowanymi jako MSF. - ma pomóc, aby osoby, wspólnoty i praca duszpasterska były prawdziwie misyjne. - ma pomóc, aby nadać znaczenie temu, kim jesteśmy i co czynimy. Nadać więcej entuzjazmu wszystkim naszym działaniom. 3

II. PROGRAM KOMISJI MISYJNEJ Wychodząc od refleksji nt. roli Komisji Misyjnej przy Zarządzie Generalnym Komisja Misyjna sformułowała swe zadania w stosunku do Prowincji jako: A.ROLA I CELE KOMISJI - Refleksja i poznanie dokumentów już istniejących; - Ocena misji; - Współpraca na polu animacji wymiaru misyjnego Zgromadzenia; - Przedstawienie Zarządowi Generalnemu konkretnych projektów misyjnych; - Analiza projektów Prowincji i przedstawienie opinii Zarządowi Generalnemu; - Informacje dla wszystkich współbraci nt. naszych misji. Komisja Misyjna będzie współodpowiedzialna z Zarządem Generalnym w ANIMACJI, PROMOWANIU i WSPÓŁPRACY w odniesieniu do rzeczywistości misyjnej MSF i misji Kościoła powszechnego. W tym celu zostały wymienione przez Komisję niektóre programy na poziomie pracy Komisji oraz Zarządu Generalnego na szczeblu Prowincji. B. KOMISJE W NASZYCH PROWINCJACH - Mianowanie komisji misyjnej w dużych Prowincjach do marca 2015 r. - Mianowanie animatora misyjnego w Prowincjach mniejszych do marca 2015 r. - Animator z każdej Prowincji winien być w stałym kontakcie z Koordynatorem Komisji przy Zarządzie Generalnym. C. WYMIANA INFORMACJI MISYJNYCH nt. misji zagranicznych Zgromadzenia MSF - Opracowanie krótkiego rysu historycznego każdej misji zagranicznej: Papua Nuova Guinea (W. Burzawa), Republika Czeska (W. Burzawa), Saint Jean de Bournay (Patrice), Boliwia (Fernando Lopez), Amazonia (Elmar), Mozambik (Elmar), Białoruś (W. Burzawa), Norwegia (W. Burzawa), Timor (Garin), Manila (Garin), Flores (Garin), Sumatra (Garin), Maria Ellend (Austria: Alois początek, następnie - Prowincja Polska), Longavi (Chile Pedro A.). 4

- Opublikowanie i udostępnienie współbraciom tego opracowania; będzie można używać go również w ramach animacji misyjnej i powołaniowej. Kroki zmierzające do opracowania rysu historycznego - Źródło i data początku misji? - Kto pracuje obecnie na misji? Jakie działania są prowadzone? - Jakie są wyzwania w tej misji? Misyjne, ekonomiczne... - Krótki opis rzeczywistości kraju lub miejsca. Mapa i zdjęcia (jedno misjonarza, drugie tamtejszej ludności). - Zbierze i rozprowadzi Ks. Julio Cesar Kiedy do marca 2015 r. D.WYMIANA MISJONARZY - realizacja skutecznej wymiany członków prowincji - dokonać tej wymiany dla wzmocnienia ducha zgromadzeniowości, by nadać więcej mocy misjom najbardziej potrzebującym, aby dać nowy dynamizm misyjny i entuzjazm. Ważne jest, aby dokonać dobrego wyboru i odpowiedniego przygotowania misjonarzy do wymiany między prowincjami. Znajomość języka urzędowego i lokalnego, studium historii i kultury kraju, do którego się jest posłanym. Wymianę misjonarzy lub ich przeniesienie odbywa się poprzez dialog Zarządu Generalnego z właściwym prowincjałem. Prowadzi to również do myślenia o konieczności pewnych zmian w Konstytucji. Równie ważną będzie współpraca z Komisją Formacyjną. E.ZGROMADZENIOWOŚĆ i MIĘDZYNARODOWOŚĆ 1. Międzynarodowa wspólnota misyjna otwierając nowe misje, np. na Kubie lub gdzie indziej, niech będzie to czynione w duchu międzynarodowości z udziałem różnych Prowincji. 2. Umocnić misje, gdzie jesteśmy już obecni: inną możliwością będzie otwarcie nowej placówki misyjnej tam, gdzie już istnieje jakaś wspólnota, aby umocnić naszą obecność MSF, również mając na względzie powołania, angażując współbraci z różnych Prowincji, jak np. w Mozambiku, na Filipinach i na Białorusi. 3. Nowe pola misyjne wymiana misjonarzy na niektórych nowych polach misyjnych, jak np. praca misyjna poprzez muzykę, sztukę, nowe technologie komunikacji, nauki... 5

F. POSZUKIWANIA W RAMACH WYMIANY MISJONARZY - Zarząd Generalny niech zbada potrzeby i możliwości tego typu wymiany. Przygotowanie dla wszystkich materiałów do przeprowadzenia tej analizy Rada Zgromadzenia do marca 2015. - Rada Zgromadzenia niech przeprowadzi refleksję odnośnie powyższej propozycji. Kiedy Rada Zgromadzenia 2015. G.PLAN ANIMACJI MISYJNEJ - Stworzyć plan animacji misyjnej dla wszystkich członków Prowincji i na potrzeby pracy duszpasterskiej i animacji misyjnej świeckich (umocnić lub stworzyć grupy świeckich misjonarzy AMSF). Zweryfikować ile jest grup i gdzie się znajdują. Ważne jest znać liczbę osób, co robią i co z tego związane jest z propozycją Zgromadzenia. - Jako perspektywa idea spotkania wszystkich Przyjaciół MSF na szczeblu Zgromadzenia. H.TEMATYKA ANIMACJI MISYJNEJ - Coroczne opracowanie tematu dla animacji misyjnej MSF dla członków Zgromadzenia i dla świeckich. Temat na 2015 Konsakracja i misja dla MSF i Rodzina i misje dla Przyjaciół MSF, świeckich z naszych parafii i placówek misyjnych. Kto i do kiedy przygotowuje Fernando e Julio 15 grudnia 2014 r. I. SPOTKANIA W PROWINCJACH, REGIONACH I ZGROMADZENIU 1. Proboszczowie i wikarzy w Prowincjach - w Prowincji: promowanie spotkania proboszczów i wikariuszy nt. nawrócenia misyjnego naszych parafii, wg tego, co mówi Papież Franciszek: iść na peryferie, wyjść za drzwi. Kto promuje? Komisja Misyjna lub Animator Misyjny każdej Prowincji. 2. Spotkanie Regionalne - Realizacja spotkania Animatorów Misyjnych i członków Komisji w Regionach do 2016. Odpowiedzialni: Ameryka Fernando i Elmar; Europa Bill e Fernando; MadAsia Garin i Bill; 3. Spotkanie na szczeblu Zgromadzenia - dla Animatorów - Prokuratorów Misyjnych do 2017. 6

7

J. POZOSTAŁE SUGESTIE 1. Przedstawić pomysły, aby zmienić rozmiar naszych dzieł i pracować wspólnie, zgodnie z charyzmatem MSF: rodzina, powołania i misje. 2. Umocnić i mieć na uwadze wymiar powołaniowy. 3. Formacja misyjna winna być obecna na wszystkich etapach formacji MSF (początkowej i ciągłej), tak by być gotowym wyjechać na misje, czy też pracować zgodnie z tym, co jest specyficzne dla naszego charyzmatu. Ważne jest, aby pracować zgodnie z naszym charyzmatem w jego trzech wymiarach razem: misje, rodzina, powołania. 4. Promować spotkania z misjonarzami dla studentów i członków MSF. 5. Ustalić program odnowy personalnej do zmian na naszych placówkach misyjnych. 6. Rozwinąć wymiar misyjny w duszpasterstwie rodzin i powołań (doświadczenie lekarzy, dentystów z Rio Verde na misjach w Amazonii, doświadczenie powołaniowe i misyjne w Indonezji, świeccy z Austrii na Madagaskarze, doświadczenie młodzieży z Hiszpanii na misji w Boliwii). K.ZGROMADZENIOWY FUNDUSZ SOLIDARNOŚCIOWY 1. Cel Funduszu: Sprzyjanie solidarności misyjnej między Prowincjami Poczucie współudziału w misjach MSF Promowanie współodpowiedzialności i pomocniczości dla misji Zgromadzenia Pomoc w utrzymaniu tych projektów misyjnych, które znajdują się w potrzebie. 2. Udział Prowincji w rozwój Funduszu Na początek pewna kwota z Generalatu Część z Funduszu Generalnego Biura Misyjnego (USA) Z Prowincji MSF kontrybucja solidarnościowa ustalona przez Zarząd Prowincjalny, część ze sprzedaży dóbr Prowincji Z Prokur Misyjnych Niektóre Prowincje mogłyby wnieść swój udział poprzez intencje mszalne (stypendia z odprawionych intencji wpływają na konto Funduszu) 3. Kryteria użytkowania Funduszu: Decyzja wobec wniosku z placówki misyjnej należy do Zarządu Generalnego; wniosek winien być uprzednio zaakceptowany przez Zarząd Prowincjalny lub Zarząd lokalny Wspólnoty (np. Boliwia...). Przeznaczenie środków Funduszu zastrzeżone jest na cele misyjne MSF. 8

Szczegółowy raport nt. Funduszu przedstawiany jest w czasie Rady Zgromadzenia i Kapituły Generalnej. Rzeczą wskazaną byłoby otrzymanie sprawozdań finansowych z wykorzystania wszystkich pomocy, otrzymanych przez placówki misyjne z Prowincji. Priorytetowe użytkowanie Funduszu skierowane jest na cele formacyjne, duszpasterskie i na dzieła promocji społecznej, prowadzonych przez MSF. Opinia Komisji Misyjnej na temat różnych projektów misyjnych. Na użytek budów będzie można korzystać z Funduszu etapami. L.PROGRAM PRZYGOTOWANIA, MONITOROWANIA I OCENY Opracowanie Programu przygotowania, monitorowania i oceny misji zagranicznych i nowych środowisk misyjnych razem z Zarządem Prowincjalnym 1. Znajomość misji, ich problemów i najpilniejszych potrzeb. 2. Ocena sytuacji misyjnej i jej przedstawienie wobec Zarządu Generalnego. 3. Dzielenie się doświadczeniami i pozytywnymi inicjatywami misyjnymi z innymi misjami. 4. Pomoc misjonarzom w przygotowaniu projektów misyjnych. 5. Opracowanie wspólnego formularza do zgłaszania projektów misyjnych. Propozycja stworzenia Ośrodków Animacji Misyjnej w naszych Prowincjach, nie zapominając w nich o sprawie rodzin i powołaniach. Wsparcie Kursu Formacyji Misyjnej Prowincji MSF z Ameryki jest już w fazie przygotowań w Instytucie Filozofii im. Berthiera IFIBE; spotkanie Prowincjałów Ameryki. Zaprosić kilku misjonarzy, którzy mają formację misyjną lub mogą dać świadectwo pracy misyjnej ad gentes. Ośrodek Duszpasterstwa MSF Misje, Powołania i Rodzina musimy pracować razem na tych trzech polach naszego charyzmatu MSF. Wykorzystać witrynę sieci Web Zgromadzenia, aby dzielić się informacjami misyjnymi Prowincji i Zgromadzenia. Kto będzie to robił i w jakim języku. 9 Komisja Misyjna: Ks. Julio Cesar Werlang, msf Ks. Fernando Lopez Fernández, msf Ks. Włodzimierz Burzawa (Bill), msf Ks. Antonio Garinsingan msf