Jak się wyróżnić?
To proste - nie bądź, jak wszyscy Twoi odbiorcy otrzymują każdego dnia ponad 3000 przekazów marketingowych w postaci reklam, logotypów na koszulkach, czy produktów lokowanych w filmach. Pokonaj marketingowy szum, bądź kreatywny i przebij się!
Tak może wyglądać zegar ścienny z nadrukowanym logo...
...a myśląc kreatywnie? To samo, tylko trochę inaczej.
Symboliczny przent z błyszczącą naklejką...
lub to samo, tylko trochę inaczej.
Zamów jak wszyscy kalendarz książkowy z indywidualną wklejką, albo...
połącz oryginalny format, nowoczesny design i funkcjonalną oprawę...
013 Takeda Polska Sp. z o.o. Al. Jerozolimskie 146 A -305 Warszawa 22 608 13 00 i uzyskaj to samo, tylko trochę lepsze.
Nawet zwykły kubek...
... może stać się obiektem pożądania,
a pendrive (niezależnie od rozmiaru)...
narzędziem do pracy,
INSPIRACJA PROJEKT 2D PROJEKT 3D albo zabawką.
Kreatywne podejście pozwala nam...
...rzeczy zwykłe zamieniać w niezwykłe.
Zarzio 30 mln j./0,5 ml oraz Zarzio 48 mln j./0,5 ml, roztwór do wstrzykiwań lub infuzji w ampułko-strzykawce. W przypadku infuzji filgrastym należy rozcieńczyć w 20 ml 5% roztworu glukozy (50 mg/ml). SCN/Zakażenie wirusem HIV: Wstrzyknięcie podskórne. Przeciwwskazania: wyczuwalne palpacyjnie powiększenie śledziony. Zwiększenie objętości mierzonej w badaniach radiograficznych występowało na wczesnym etapie leczenia filgrastymem, SKŁAD: Każdy ml roztworu (Zarzio 30) zawiera 60 mln j. (600 µg) filgrastymu*. Każda ampułko-strzykawka zawiera 30 mln j. (300 µg) filgrastymu w 0,5 ml. Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności: Specjalne ostrzeżenia: Filgrastymu nie a następnie osiągało plateau. Zmniejszenie dawki spowolniało lub zatrzymywało dalsze powiększanie śledziony, a 3% pacjentów wymagało wykonania splenektomii. Należy Każdy ml roztworu (Zarzio 48) zawiera 96 mln j. (960 µg) filgrastymu*. Każda ampułko-strzykawka zawiera 48 mln j. (480 µg) filgrastymu w 0,5 ml. należy stosować w celu zwiększenia dawki chemioterapii lekami cytotoksycznymi poza ustalone schematy dawkowania ani pacjentom z ciężką wrodzoną neutropenią *rekombinowany metionylowany ludzki czynnik wzrostu kolon i granulocytów (G-CSF), wytwarzany przez E. coli techniką rekombinacji DNA. (zespołem Kostmanna) z zaburzeniami cytogenetycznymi. Chemioterapia lekami cytotoksycznymi: Wzrost komórek nowotworowych: G-CSF może stymulować wzrost Zawiera sorbitol. komórek szpikowych in vitro, należy rozważyć poniższe ostrzeżenia. Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności filgrastymu u pacjentów z zespołem mielodysplastycznym lub i pacjentów z neutropenią autoimmunologiczną. Zakażenie wirusem HIV Morfologia krwi: Należy ściśle kontrolować ANC, zwłaszcza podczas kilku pierwszych tygodni leczenia Wskazania: (1) Skrócenie czasu trwania neutropenii i zmniejszenie częstości występowania gorączki neutropenicznej u pacjentów otrzymujących chemioterapię lekami przewlekłą białaczką szpikową, dlatego nie należy podawać filgrastymu w leczeniu tych chorób. Należy zwrócić szczególną uwagę na zróżnicowanie przemiany blastycznej filgrastymem. U niektórych pacjentów następuje bardzo szybka reakcja na leczenie, ze znacznym zwiększeniem liczby neutrofilów po podaniu początkowej dawki filgrastymu. cytotoksycznymi z powodu stwierdzonego nowotworu złośliwego (z wyjątkiem przewlekłej białaczki szpikowej i zespołów mielodysplastycznych) oraz skrócenie czasu trwania w przewlekłej białaczce szpikowej od przemiany blastycznej w ostrej białaczce szpikowej. Wobec ograniczonych danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności leku Zaleca się, by przez pierwsze 2-3 dni podawania filgrastymu oznaczać ANC codziennie, a następnie co najmniej 2 razy w tygodniu przez pierwsze 2 tygodnie, potem raz neutropenii u pacjentów poddanych leczeniu mieloablacyjnemu przed przeszczepieniem szpiku, u których występuje zwiększone ryzyko przedłużonej ciężkiej neutropenii. u pacjentów z wtórną ostrą białaczką szpikową, podawanie filgrastymu wymaga ostrożności. Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności filgrastymu u pacjentów <55 lat w tygodniu lub raz na 2 tygodnie w okresie leczenia podtrzymującego. Podczas stosowania przerywanych dawek filgrastymu, 30 mln j./dobę (300 µg/dobę) mogą z czasem Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania filgrastymu są podobne u dorosłych i dzieci otrzymujących chemioterapię lekami cytotoksycznymi. (2) Mobilizacja komórek z ostrą białaczką szpikową de novo i dobrze rokującymi zmianami cytogenetycznymi [t(8;21), t(15;17), i inv(16)]. Leukocytoza: U <5% pacjentów otrzymujących filgrastym wystąpić znaczne wahania ANC. Aby stwierdzić wartości minimalne lub nadir ANC u danego pacjenta, zaleca się pobieranie krwi do badań bezpośrednio przed podaniem progenitorowych do krwi obwodowej (PBPC). (3) U dzieci i dorosłych z ciężką wrodzoną, cykliczną lub idiopatyczną neutropenią z bezwzględną liczbą neutrofilów (ANC) w dawkach >0,3 mln j./kg mc./dobę (3 µg/kg mc./dobę) obserwowano 100 x 10 9 /l lub więcej białych krwinek, bez działań niepożądanych związanych bezpośrednio zaplanowanej dawki filgrastymu. Ryzyko związane ze zwiększeniem dawki leków mielosupresyjnych: Leczenie filgrastymem w monoterapii nie wyklucza trombocytopenii 0,5 x 10 9 /l oraz ciężkimi lub nawracającymi zakażeniami w wywiadzie, długotrwałe podawanie filgrastymu jest wskazane w celu zwiększenia liczby neutrofilów oraz z leukocytozą tego stopnia. Ze względu na możliwe ryzyko związane z ciężką leukocytozą, podczas leczenia filgrastymem należy regularnie oznaczać liczbę białych krwinek. zmniejszenia częstości i czasu trwania objawów związanych z zakażeniem. (4) Leczenie przewlekłej neutropenii (ANC 1,0 x 10 9 /l) u pacjentów z zaawansowanym Jeśli będzie >50 x 10 9 /l po wystąpieniu przewidywanego nadiru, należy natychmiast przerwać podawanie filgrastymu. Jednak w okresie podawania filgrastymu w celu zakażeniem wirusem HIV w celu zmniejszenia ryzyka zakażeń bakteryjnych, gdy nie można zastosować innych metod leczenia neutropenii. Dawkowanie i sposób mobilizacji PBPC produkt należy odstawić lub zmniejszyć jego dawkę, jeśli liczba leukocytów zwiększy się do >70 x 109/l. Ryzyko związane ze zwiększeniem dawki powodujące mielosupresję: Neutropenia może być skutkiem naciekania szpiku przez zakażenia oportunistyczne, tj. zakażenie wywołane przez Mycobacterium avium complex podawania: Leczenie filgrastymem należy stosować wyłącznie we współpracy ze specjalistycznym ośrodkiem onkologicznym, posiadającym doświadczenie w leczeniu chemioterapii: Należy zachować szczególną ostrożność podczas leczenia pacjentów otrzymujących chemioterapię w dużych dawkach, gdyż nie wykazano, by takie lub przez nowotwory złośliwe, tj. chłoniaki. U pacjentów ze stwierdzonymi zakażeniami lub nowotworami złośliwymi naciekającymi szpik kostny, oprócz podawania filgrastymu czynnikiem wzrostu kolonii granulocytów oraz w leczeniu zaburzeń hematologicznych i wyposażonym w odpowiedni sprzęt diagnostyczny. Zabiegi mobilizacji i aferezy postępowanie dało lepsze wyniki leczenia nowotworu, a zwiększenie dawki chemioterapeutyków może prowadzić do nasilenia działań toksycznych, w tym dotyczących serca, w leczeniu neutropenii należy rozważyć zastosowanie odpowiedniego leczenia choroby podstawowej. Wpływ filgrastymu na neutropenię wywołaną zakażeniami lub należy przeprowadzać we współpracy z ośrodkiem onkologiczno-hematologicznym, posiadającym odpowiednie doświadczenie w tej dziedzinie oraz wyposażonym w sprzęt płuc, układu nerwowego i skóry. Leczenie filgrastymem w monoterapii nie wyklucza trombocytopenii i niedokrwistości wywołanych stosowaniem chemioterapii substancjami nowotworami złośliwymi naciekającymi szpik kostny nie został dobrze ustalony. Inne szczególne środki ostrożności Po podaniu G-CSF zgłaszano rzadkie przypadki działań do prawidłowego monitorowania krwiotwórczych komórek progenitorowych. Chemioterapia lekami cytotoksycznymi: Zalecana dawka wynosi 0,5 mln j./kg mc./dobę o działaniu mielosupresyjnym. Ze względu na możliwość zwiększenia dawki chemioterapii (np. otrzymywania pełnych dawek zgodnie z zaleconym schematem dawkowania) niepożądanych dotyczących płuc, zwłaszcza śródmiąższowe zapalenie płuc. Pacjenci z naciekami w płucach lub zapaleniem płuc w niedalekiej przeszłości mogą być w grupie (5 µg/kg mc./dobę). Pierwszej dawki nie należy podawać przed upływem 24 godzin od zakończenia chemioterapii cytotoksycznej. Lek należy podawać codziennie, aż do ryzyko trombocytopenii i niedokrwistości u pacjenta może być większe. Zaleca się regularne kontrolowanie liczby płytek krwi i hematokrytu. Należy zachować szczególną większego ryzyka. Wystąpienie takich objawów płucnych, jak kaszel, gorączka i duszność wraz z objawami radiologicznymi, wskazującymi na nacieki w płucach i pogorszeniem ustąpienia przewidywanego nadiru neutrofilów i powrotu ich liczby do normy. Po chemioterapii stosowanej w leczeniu guzów litych, chłoniaków i białaczek limfatycznych ostrożność podczas monoterapii lub leczenia skojarzonego lekami chemioterapeutycznymi, o których wiadomo, że wywołują ciężką trombocytopenię. Wykazano, czynności płuc, mogą świadczyć o rozwijającym się zespole ostrych zaburzeń oddechowych dorosłych (ARDS). W takich przypadkach należy przerwać podawanie filgrastymu przewiduje się, że leczenie spełniające te kryteria będzie trwać do 14 dni. Po indukcji i konsolidacji leczenia ostrej białaczki szpikowej czas trwania leczenia może być że zastosowanie komórek progenitorowych krwi obwodowej zmobilizowanych filgrastymem zmniejsza nasilenie i czas trwania trombocytopenii po chemioterapii i zastosować odpowiednie leczenie. U pacjentów ze współistniejącymi chorobami kości o typie osteoporozy, otrzymujących ciągłe leczenie filgrastymem przez ponad dłuższy (do 38 dni), zależnie od rodzaju, dawki i schematu chemioterapii cytotoksycznej. U pacjentów otrzymujących chemioterapię cytotoksyczną, występuje przejściowe mielosupresyjnej lub mieloablacyjnej. Inne specjalne środki ostrożności: Nie zbadano działania filgrastymu u pacjentów ze znacznie zmniejszoną liczbą mieloidalnych 6 miesięcy, może być wskazane monitorowanie gęstości kości. U pacjentów z niedokrwistością sierpowatokrwinkową podczas leczenia filgrastymem zgłaszano występowanie zwiększenie liczby neutrofilów, zwykle 1-2 dni po rozpoczęciu leczenia filgrastymem. Aby uzyskać trwałą reakcję kliniczną nie należy przerywać podawania filgrastymu komórek progenitorowych. Filgrastym działa głównie na prekursory neutrofilów, powodując zwiększenie liczby neutrofilów. Dlatego u pacjentów ze zmniejszoną liczbą przełomów sierpowatokrwinkowych, prowadzących niekiedy do zgonu. Należy starannie rozważyć zastosowanie filgrastymu u pacjentów z niedokrwistością przed ustąpieniem przewidywanego nadiru i powrotem liczby neutrofilów do normy. Przedwczesne przerwanie leczenia filgrastymem przed osiągnięciem spodziewanego prekursorów reakcja na leczenie może być słabsza (np. u pacjentów otrzymujących intensywną radioterapię lub chemioterapię lub u pacjentów z naciekami nowotworowymi sierpowatokrwinkową, a decyzję podjąć po ocenie potencjalnego ryzyka względem korzyści. Zwiększenie aktywności krwiotwórczej szpiku w odpowiedzi na leczenie czynnikiem nadiru neutrofilów nie jest zalecane. Pacjenci poddawani leczeniu mieloablacyjnemu poprzedzającemu przeszczepienie szpiku: Zalecana dawka początkowa wynosi szpiku). Zgłaszano przypadki wystąpienia choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi (ang. Graft versus Host Disease, GvHD) i zgonów u pacjentów otrzymujących G-CSF wzrostu było związane z przemijającym gromadzeniem znacznika w obrazowaniu kości. Należy brać to pod uwagę podczas interpretowania wyników badań obrazowych kości. 1,0 mln j./kg mc./dobę (10 µg/kg mc./dobę). Pierwszej dawki filgrastymu nie należy podawać przed upływem 24 godzin od chemioterapii cytotoksycznej oraz w ciągu po alogenicznym przeszczepie szpiku kostnego. Mobilizacja PBPC Wcześniejsze leczenie preparatami cytotoksycznymi: Pacjenci, którzy przed podaniem filgrastymu w celu Zarzio zawiera sorbitol, dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadką dziedziczną nietolerancją fruktozy. W celu poprawy identyfikacji czynników wzrostu kolonii 24 godzin od infuzji szpiku kostnego. Dostosowanie dawki: Po ustąpieniu nadiru neutrofilów dobową dawkę filgrastymu należy dostosować w zależności od zmian liczby mobilizacji komórek PBPC przebyli bardzo intensywne leczenie mielosupresyjne, mogą nie wykazywać wystarczającej mobilizacji tych komórek krwi, pozwalającej na uzyskanie granulocytów, w dokumentacji pacjenta należy wyraźnie zapisać nazwę handlową stosowanego produktu leczniczego. Ciąża i laktacja: Ze względu na brak wystarczających neutrofilów według następującego schematu: zalecanej minimalnej liczby komórek ( 2,0 x 10 6 komórek CD34+/kg) lub przyspieszenia regeneracji płytek krwi w tym samym stopniu co pacjenci leczenia mniej danych dotyczących stosowania filgrastymu u kobiet w ciąży, konieczne jest rozważenie stosunku korzyści leczenia do możliwego zagrożenia dla płodu. Nie jest zalecane jego intensywnie. Niektóre środki cytotoksyczne wykazują szczególne działanie toksyczne na pulę krwiotwórczych komórek progenitorowych i mogą negatywnie wpływać na stosowanie u kobiet karmiących piersią. Działania niepożądane: Najczęściej (u >10% pacjentów) notowano łagodny lub umiarkowany ból mięśniowo-szkieletowy, na ogół Bezwzględna liczba neutrofilów Dostosowanie dawki filgrastymu mobilizację komórek progenitorowych. Leki tj. melfalan, karmustyna (BCNU) i karboplatyna podawane przez dłuższy czas przed próbami mobilizacji komórek progenitorowych możliwy do opanowania za pomocą standardowych leków przeciwbólowych. Częstość działań niepożądanych: bardzo często ( 1/10), często ( 1/100 do <1/10), niezbyt ANC >1,0 x 10 9 /l przez 3 kolejne dni Zmniejszyć do 0,5 mln j./kg mc./dobę (5 µg/kg mc./dobę) mogą zmniejszać liczbę tych komórek. Jednak podawanie melfalanu, karboplatyny lub BCNU razem z filgrastymem skutecznie mobilizuje komórki progenitorowe. W razie często ( 1/1000 do <1/100), rzadko ( 1/10 000 do <1/1000), bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych Następnie, jeśli ANC pozostaje >1,0 x 10 9 /l przez następne 3 dni Przerwać podawanie filgrastymu przewidywanego przeszczepu komórek PBPC zaleca się, by zabieg mobilizacji komórek macierzystych planować na wczesnym etapie leczenia. U tych pacjentów należy zwrócić danych). Pacjenci z nowotworem złośliwym: Bardzo często: zwiększenie aktywności AP, LDH, GGT i stężenia kwasu moczowego we krwi (odwracalne, zależne od dawki, Jeśli ANC zmniejszy się do <1,0 x 10 9 /l w okresie leczenia, dawkę filgrastymu należy ponownie zwiększyć, zgodnie z podanymi wyżej wskazówkami szczególną uwagę na liczbę mobilizowanych komórek progenitorowych przed zastosowaniem chemioterapii w dużych dawkach. Jeśli liczba komórek progenitorowych jest łagodne lub umiarkowane), ból mięśniowo-szkieletowy (łagodny lub umiarkowany). Często: ból mięśniowo-szkieletowy (ciężki). Niezbyt często: niedociśnienie tętnicze niewystarczająca, zgodnie z podanymi wyżej kryteriami, należy rozważyć alternatywne metody leczenia bez udziału komórek progenitorowych. Ocena liczby komórek (przemijające). Rzadko: zaburzenia naczyń*, w tym choroba zarostowa żył i zaburzenia objętości płynów. Bardzo rzadko: zaburzenia mikcji (głównie dyzuria), reakcje typu Mobilizacja PBPC: Pacjenci poddawani leczeniu mielosupresyjnemu lub mieloablacyjnemu przed przeszczepem autologicznych komórek PBPC: Mobilizacja PBPC, gdy progenitorowych: Podczas oceny liczby pobranych komórek progenitorowych u pacjentów leczonych filgrastymem należy zwrócić szczególną uwagę na metodę oceny. Wyniki alergicznego*, w tym anafilaksja, wysypka skórna, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, duszność i niedociśnienie tętnicze, zespół Sweeta*, zapalenie naczyń krwionośnych lek stosowany jest w monoterapii: 1,0 mln j./kg mc./dobę (10 µg/kg mc./dobę) przez 5-7 kolejnych dni. Czas wykonania leukaferezy: 1 lub 2 zabiegi leukaferezy w dniu analizy metodą cytometrii przepływowej liczby komórek CD34+ różnią się w zależności od dokładności metody, dlatego zalecenia dotyczące liczby komórek oparte na wynikach skóry, nasilenie RZS. Zdrowi dawcy poddawani mobilizacji PBPC: Bardzo często: leukocytoza (>50 x 10 9 /l), trombocytopenia (<100 x 10 9 /l; przemijająca), ból 5. i 6. są często wystarczające. W innych sytuacjach konieczne może być wykonanie dodatkowych zabiegów leukaferezy. Podawanie filgrastymu należy kontynuować aż do badań z innych laboratoriów należy interpretować ostrożnie. Analiza statystyczna związku między liczbą przeszczepionych komórek CD34+ a szybkością regeneracji płytek krwi głowy, krwioplucie*, krwotok płucny*, nacieki w płucach*, duszność*, hipoksja*, ból mięśniowo-szkieletowy (łagodny lub umiarkowany, przejściowy). Często: powiększenie ostatniej leukaferezy. Mobilizacja PBPC po chemioterapii mielosupresyjnej: 0,5 mln j./kg mc./dobę (5 µg/kg mc./dobę), podawana codziennie począwszy od 1. dnia po po chemioterapii w dużych dawkach wskazuje na istnienie złożonej, lecz ciągłej zależności. Zalecenie minimalnej liczby 2,0 x 10 6 komórek CD34+/kg zostało sformułowane śledziony (przeważnie bezobjawowe, również u pacjentów), zwiększenie aktywności AP i LDH we krwi (przejściowe, niewielkie). Niezbyt często: zaburzenia śledziony, ciężka zakończeniu chemioterapii, aż do ustąpienia przewidywanego nadiru neutrofilów oraz powrotu ich liczby do normy. Leukaferezę należy wykonać w okresie, gdy ANC zwiększy na podstawie opublikowanych wyników doświadczeń opisujących zadowalającą odnowę hematologiczną. Uzyskanie komórek w ilości większej niż to minimum wydaje się reakcja alergiczna: anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, wysypka, nasilenie RZS i objawów zapalenia stawów, zwiększenie aktywności AspAT i stężenia kwasu się z <0,5 x 10 9 /l do >5,0 x 10 9 /l. U pacjentów, którzy nie byli w przeszłości poddani intensywnej chemioterapii, jednorazowa leukafereza jest często wystarczająca. korelować z szybszą regeneracją, a w ilości mniejszej z wolniejszą regeneracją. Zdrowi dawcy przed alogenicznym przeszczepem PBPC: Mobilizacja PBPC nie zapewnia moczowego we krwi (przejściowe, niewielkie). Bardzo rzadko: pęknięcie śledziony (również u pacjentów). Pacjenci z SCN: Bardzo często: niedokrwistość, powiększenie W innych sytuacjach zaleca się wykonanie dodatkowych zabiegów leukaferezy. Zdrowi dawcy przed alogenicznym przeszczepem PBPC: Mobilizacja PBPC u zdrowych dawców bezpośredniej korzyści klinicznej dla zdrowych dawców i należy ją rozważyć wyłącznie w przypadku alogenicznego przeszczepu komórek macierzystych. Mobilizację PBPC śledziony (rzadko postępujące), krwawienie z nosa, ogólny ból mięśniowo-szkieletowy, ból kości, zwiększenie aktywności AP, LDH i stężenia kwasu moczowego we krwi przed alogenicznym przeszczepem PBPC: 1,0 mln j./kg mc./dobę (10 µg/kg mc./dobę) przez 4-5 kolejnych dni. Leukaferezę należy rozpocząć w dniu 5. i kontynuować, jeśli należy rozważyć wyłącznie u dawców, którzy spełniają prawidłowe kliniczne i laboratoryjne kryteria dla dawców komórek macierzystych, zwracając szczególną uwagę na (przejściowe), zmniejszenie stężenia glukozy we krwi (przejściowe, umiarkowane). Często: trombocytopenia, ból głowy, biegunka, powiększenie wątroby, zapalenie naczyń to konieczne, do dnia 6., aby możliwe było pobranie 4 x 106 komórek CD34+/kg mc. biorcy. Ciężka przewlekła neutropenia: Neutropenia wrodzona: Zalecana dawka wyniki badań hematologicznych i choroby zakaźne. Nie oceniono bezpieczeństwa i skuteczności filgrastymu u dawców <16 lat lub >60 lat. U 35% analizowanych pacjentów krwionośnych skóry (podczas długotrwałego stosowania), łysienie, wysypka, osteoporoza, ból stawów, ból w miejscu wstrzyknięcia. Niezbyt często: zaburzenia śledziony, początkowa: 1,2 mln j./kg mc./dobę (12 µg/kg mc./dobę), jako dawka pojedyncza lub dawki podzielone. Neutropenia idiopatyczna lub cykliczna: Zalecana dawka obserwowano przemijającą trombocytopenię (<100 x 10 9 /l) po podaniu filgrastymu i wykonaniu leukaferezy. Spośród tych pacjentów zgłoszono 2 przypadki, w których liczba krwiomocz, białkomocz. Pacjenci z HIV: Bardzo często: ból mięśniowo-szkieletowy (łagodny lub umiarkowany). Często: zaburzenia śledziony, powiększenie śledziony początkowa: 0,5 mln j./kg mc./dobę (5 µg/kg mc./dobę), jako dawka pojedyncza lub dawki podzielone. Dostosowanie dawki: Filgrastym należy podawać codziennie, płytek krwi była <50 x 10 9 /l, co przypisywano zabiegowi leukaferezy. Jeśli konieczne jest wykonanie więcej niż jednego zabiegu leukaferezy, należy zwrócić szczególną (patrz niżej). aż liczba neutrofilów zwiększy się i będzie się utrzymywać na poziomie >1,5 x 10 9 /l. Po uzyskaniu reakcji na leczenie należy ustalić minimalną skuteczną dawkę leku, uwagę na dawców z liczbą płytek krwi <100 x 10 9 /l przed wykonaniem leukaferezy; w zasadzie aferezy nie należy przeprowadzać, jeśli liczba płytek krwi wynosi U pacjentów otrzymujących chemioterapię w dużych dawkach poprzedzającą autologiczny przeszczep szpiku kostnego zgłaszano zaburzenia naczyniowe. Zależność zapewniającą utrzymanie tego poziomu. Aby utrzymać odpowiednią liczbę neutrofilów konieczne jest długotrwałe, codzienne podawanie leku. Po 1-2 tygodniach dawkę <75 x 10 9 /l. Leukaferezy nie należy wykonywać u dawców, którzy przyjmują leki przeciwzakrzepowe lub u których rozpoznano zaburzenia hemostazy. Podawanie filgrastymu przyczynowa z filgrastymem nie została ustalona. Niekiedy zgłaszano działania niepożądane dotyczące płuc, prowadzące do niewydolności oddechowej lub zespołu początkową można zwiększyć dwukrotnie lub zmniejszyć o połowę w zależności od reakcji pacjenta na leczenie. Następnie dawkę można indywidualnie dostosowywać co należy przerwać lub zmniejszyć jego dawkę, jeśli liczba białych krwinek zwiększy się do wartości >70 x 10 9 /l. Dawców otrzymujących czynniki wzrostu kolonii granulocytów ostrych zaburzeń oddechowych dorosłych (ARDS), które mogą być śmiertelne. Po wprowadzeniu produktu do obrotu bardzo rzadko zgłaszano u zdrowych dawców działania 1-2 tygodnie, aby średnia liczba neutrofilów była między 1,5 x 10 9 /l a 10 x 10 9 /l. U pacjentów z ciężkimi zakażeniami można rozważyć szybsze zwiększanie dawki. w celu mobilizacji PBPC należy monitorować do czasu normalizacji parametrów hematologicznych. U zdrowych dawców po zastosowaniu G-CSF obserwowano przejściowe niepożądane dotyczące płuc (krwioplucie, krwotok płucny, nacieki w płucach, duszność i hipoksję). Zgłaszano przypadki wystąpienia choroby GvHD i zgonów u pacjentów W badaniach klinicznych u 97% pacjentów z reakcją na leczenie pełna odpowiedź wystąpiła po zastosowaniu dawki 2,4 mln j./kg mc./dobę (24 µg/kg mc./dobę). zmiany cytogenetyczne. Znaczenie tych zmian nie jest znane. Trwa długookresowa obserwacja dawców w celu oceny bezpieczeństwa stosowania leku. Nie można jednak otrzymujących G-CSF po alogenicznym przeszczepie szpiku kostnego. Sporadycznie donoszono o występowaniu zespołu Sweeta (ostrej dermatozy neutrofilowej z gorączką) Nie ustalono bezpieczeństwa długotrwałego stosowania filgrastymu w dawce >2,4 mln j./kg mc./dobę (24 µg/kg mc./dobę) u pacjentów z SCN. Zakażenie wirusem HIV: wykluczyć ryzyka pobudzenia złośliwego klonu mieloidalnego. Zaleca się, by ośrodek wykonujący aferezę prowadził systematyczną rejestrację i monitorowanie dawców u pacjentów z nowotworem złośliwym. Ponieważ u znacznego odsetka tych pacjentów występowała białaczka, której związek z występowaniem zespołu Sweeta jest znany, Odwrócenie neutropenii: Zalecana dawka początkowa: 0,1 mln j./kg mc./dobę (1 µg/kg mc./dobę) podawana codziennie i zwiększana maksymalnie do 0,4 mln j./kg mc./ komórek macierzystych przynajmniej przez 10 lat, kontrolując w ten sposób długookresowe bezpieczeństwo stosowania leku. Po podaniu G-CSF u zdrowych dawców zależność przyczynowa z leczeniem filgrastymem nie została ustalona. U pacjentów z niedokrwistością sierpowatokrwinkową zgłaszano pojedyncze przypadki przełomów dobę (4 µg/kg mc./dobę). Lek należy podawać do chwili, gdy liczba neutrofilów osiągnie wartości prawidłowe i może być utrzymana na tym poziomie (ANC >2,0 x 10 9 /l). i pacjentów obserwowano częste, choć na ogół bezobjawowe przypadki powiększenia śledziony oraz bardzo rzadkie przypadki pęknięcia śledziony. Niektóre przypadki pęknięć sierpowatokrwinkowych. Częstość występowania jest nieznana. U pacjentów z rakiem leczonych filgrastymem notowano występowanie dny rzekomej. We wszystkich W badaniach klinicznych u >90% pacjentów uzyskano odpowiedź na leczenie tymi dawkami, a odwrócenie neutropenii nastąpiło średnio po 2 dniach. U <10% pacjentów dla śledziony były śmiertelne. Dlatego należy starannie kontrolować wielkość śledziony (np. podczas badania klinicznego, badaniem ultrasonograficznym). Należy wziąć pod przypadkach powiększenia śledziony u pacjentów zakażonych wirusem HIV badanie fizykalne wykazało, że powiększenie śledziony było niewielkie lub umiarkowane, odwrócenia neutropenii konieczne było podanie dawek do 1,0 mln j./kg mc./dobę (10 µg/kg mc./dobę). Utrzymanie prawidłowej liczby neutrofilów: Po odwróceniu uwagę możliwość pęknięcia śledziony u dawców i (lub) pacjentów zgłaszających ból w lewej górnej części brzucha lub w górnej części barku. Po wprowadzeniu produktu do a przebieg kliniczny łagodny; u żadnego pacjenta nie rozpoznano hipersplenizmu i żaden pacjent nie był poddany splenektomii. Powiększenie śledziony występuje neutropenii należy ustalić minimalną skuteczną dawkę leku pozwalającą na utrzymanie prawidłowej liczby neutrofilów. Należy dostosować dawkę początkową i podawać co obrotu bardzo rzadko zgłaszano u zdrowych dawców działania niepożądane dotyczące płuc (krwioplucie, krwotok płucny, nacieki w płucach, duszność i hipoksja). W przypadku często u pacjentów z zakażeniem wirusem HIV i jest w różnym stopniu rozpoznawane u większości pacjentów z AIDS, dlatego jego związek przyczynowy z leczeniem drugą dobę 30 mln j./dobę (300 µg/dobę). Może być konieczne dalsze dostosowanie dawki, zależnie od bezwzględnej liczby neutrofilów, tak aby utrzymywała się na podejrzenia lub potwierdzenia działań niepożądanych dotyczących płuc należy rozważyć przerwanie leczenia filgrastymem oraz udzielić odpowiedniej opieki lekarskiej. Biorcy filgrastymem jest niejasny. Immunogenność: W 4 badaniach klinicznych u żadnego ze zdrowych ochotników ani pacjentów z nowotworem złośliwym podczas leczenia poziomie >2,0 x 10 9 /l. W badaniach klinicznych dla utrzymania wartości ANC >2,0 x 10 9 /l konieczne było podawanie dawki 30 mln j./dobę (300 µg/dobę) przez 1-7 dni alogenicznych komórek PBPC zmobilizowanych filgrastymem: Interakcje immunologiczne między alogenicznym przeszczepem PBPC a biorcą mogą mieć związek ze Zarzio nie wytworzyły się przeciwciała (wiążące lub neutralizujące) przeciw rekombinowanemu ludzkiemu G-CSF. Niezgodności farmaceutyczne: Zarzio nie wolno w tygodniu, średnio 3 dni w tygodniu. W celu utrzymania wartości ANC >2,0 x 10 9 /l może być konieczne długotrwałe podawanie leku. Pacjenci z zaburzeniami czynności zwiększonym (w porównaniu do przeszczepu szpiku kostnego) ryzykiem ostrej i przewlekłej choroby GvHD. SCN Morfologia krwi: Należy ściśle kontrolować liczbę płytek krwi, rozcieńczać roztworami sodu chlorku. Rozcieńczony filgrastym może ulegać adsorpcji na szkle i materiałach z plastiku, chyba że jest rozcieńczony 5% roztworem glukozy nerek/wątroby: Nie ma konieczności dostosowywania dawki leku. Dzieci z SCN i nowotworem złośliwym: W badaniach klinicznych 65% pacjentów leczonych z powodu SCN zwłaszcza w pierwszych kilku tygodniach leczenia filgrastymem. Jeśli u pacjenta wystąpi małopłytkowość, tzn. utrzymujące się zmniejszenie liczby płytek krwi do wartości (50 mg/ml). Rodzaj i zawartość opakowania: 1, 3, 5 lub 10 ampułko-strzykawek. Podmiot odpowiedzialny: Sandoz GmbH, Biochemiestrasse 10, A-6250 Kundl, było <18 r.ż. Udowodniono skuteczność leczenia w tej grupie wiekowej, obejmującej głównie pacjentów z wrodzoną neutropenią. Nie stwierdzono różnic w profilu <100 000/mm 3, należy rozważyć czasowe przerwanie podawania filgrastymu lub zmniejszenie jego dawki. Występują też inne zmiany dotyczące komórek krwi, w tym Austria. Pozwolenie wydane przez Komisję Europejską nr: Zarzio 30 mln j./0,5 ml: EU/1/08/495/001, EU/1/08/495/002, EU/1/08/495/003, EU/1/08/495/004, bezpieczeństwa leku u dzieci z ciężką przewlekłą neutropenią w porównaniu z dorosłymi. Dane z badań klinicznych z udziałem dzieci wskazują, że bezpieczeństwo stosowania niedokrwistość i przejściowe zwiększenie liczby komórek progenitorowych mieloidalnych, wymagające ścisłego monitorowania ilościowego. Przekształcenie w białaczkę lub EU/1/08/495/009, EU/1/08/495/010, EU/1/08/495/011, EU/1/08/495/012. Zarzio 48 mln j./0,5 ml: EU/1/08/495/005, EU/1/08/495/006, i skuteczność filgrastymu są podobne u dorosłych i u dzieci otrzymujących chemioterapię lekami cytotoksycznymi. Zalecenia dotyczące dawkowania u dzieci są takie same, jak zespół mielodysplastyczny: Należy zachować szczególną ostrożność podczas diagnozowania ciężkich przewlekłych neutropenii, różnicując je od innych zaburzeń układu u dorosłych otrzymujących mielosupresyjną chemioterapię cytotoksyczną. Pacjenci w podeszłym wieku: Ze względu na brak specyficznych badań nie jest możliwe podanie EU/1/08/495/007, EU/1/08/495/008, EU/1/08/495/013, EU/1/08/495/014, EU/1/08/495/015, EU/1/08/495/016. Zarzio - kategoria dostępności krwiotwórczego, tj. niedokrwistość aplastyczna, mielodysplazja i białaczka szpikowa. Przed leczeniem należy wykonać pełną morfologię krwi z rozmazem i określeniem liczby Rpz (recepta zastrzeżona): Na podstawie Urzędowego Wykazu Produktów Leczniczych Dopuszczonych siódemka do Obrotu. Zarzio - cena detaliczna 30 mln j.m./1 ml 152,04 PLN: zaleceń dotyczących dawkowania dla tych pacjentów. Sposób podawania. Chemioterapia lekami cytotoksycznymi: Filgrastym można podawać codziennie we wstrzyknięciu płytek oraz mielogram i badanie kariotypu. W badaniu klinicznym u pacjentów z SCN leczonych filgrastymem odnotowano niewielką częstość (ok. 3%) zespołów dopłata pacjenta 3,20 PLN*, 48 mln j.m./1 ml 248,59 PLN; dopłata pacjenta 3,71 PLN*. Informacja medyczna: Sandoz Polska Sp. z o.o., ul. Domaniewska 50C, podskórnym lub w infuzji dożylnej przez 30 minut. Zwykle preferowaną drogą podania jest wstrzyknięcie podskórne. Dane z badania z zastosowaniem dawki pojedynczej mielodysplastycznych (MDS) lub białaczki. Obserwacja ta dotyczyła wyłącznie pacjentów z wrodzoną neutropenią. MDS i białaczki są naturalnym powikłaniem choroby 02-672 Warszawa, tel +48 22 209 70 00, fax:+48 22 209 70 01, www.sandoz.com. Wg ChPL z 06.2011 r. wskazują, że podanie dożylne może skracać czas działania leku. Znaczenie kliniczne tej obserwacji w przypadku podawania dawek wielokrotnych jest niejasne. Wybór drogi podstawowej, a ich związek z leczeniem filgrastymem jest niepewny. W podgrupie ok. 12% pacjentów z prawidłowym wynikiem badań cytogenetycznych przed rozpoczęciem podania powinien zależeć od indywidualnej sytuacji klinicznej. W randomizowanych badaniach klinicznych stosowano podskórnie dawkę 23 mln j./m 2 pc./dobę leczenia, powtórne badanie wykazało nieprawidłowości, w tym monosomię 7. Jeśli u pacjentów z SCN badania wykażą nieprawidłowości cytogenetyczne, należy ocenić ryzyko *OBWIESZCZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 21 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu refundowanych leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego (230 µg/m 2 pc./dobę) lub raczej 0,4-0,84 mln j./kg mc./dobę (4-8,4 µg/kg mc./dobę). Pacjenci otrzymujący leczenie mieloablacyjne poprzedzające przeszczepienie względem korzyści związanych z kontynuowaniem leczenia filgrastymem; podawanie filgrastymu należy przerwać w przypadku wystąpienia MDS lub białaczki. Obecnie nie oraz wyrobów medycznych na dzień 1 stycznia 2013 r. szpiku: Lek podaje się w krótkotrwałej infuzji dożylnej przez 30 minut lub w ciągłej infuzji podskórnej lub dożylnej przez 24 godziny, w każdym przypadku po rozcieńczeniu jest jasne, czy długotrwałe leczenie pacjentów z SCN predysponuje do wystąpienia anomalii cytogenetycznych, przejścia w MDS lub białaczkę. Zaleca się regularne Szczegółowa informacja o leku dostępna na stronie Europejskiej Agencji ds. Leków (EMA), http://www.ema.europa.eu w 20 ml 5% roztworu glukozy (50 mg/ml). Mobilizacja PBPC: Wstrzyknięcie podskórne. W celu mobilizacji PBPC u pacjentów poddawanych leczeniu mielosupresyjnemu lub morfologiczne i cytogenetyczne badania szpiku kostnego (co ok. 12 miesięcy). Inne szczególne środki ostrożności: Należy wykluczyć takie przyczyny przejściowej neutropenii, mieloablacyjnemu przed przeszczepem autologicznych komórek PBPC zalecana dawka filgrastymu może być również podawana w 24-godzinnej ciągłej infuzji podskórnej. jak zakażenia wirusowe. Powiększenie śledziony jest bezpośrednim następstwem leczenia filgrastymem. U 31% pacjentów biorących udział w badaniach udokumentowano 1) N Salesi i wsp. Future Oncol. (2012) 8(5), 1 6 ciąg dalszy informacji o leku na wewnętrznej części opakowania Zarzio regularnie oceniać wielkość śledziony. Badanie palpacyjne jamy brzusznej powinno być wystarczające dla wykrycia nieprawidłowego powiększenia śledziony. U niewielu pacjentów występował krwiomocz/białkomocz, dlatego należy regularnie wykonywać badanie moczu. Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności leku u noworodków Zarzio w profilaktyce pierwotnej i wtórnej skutecznie zapobiega gorączce neutropenicznej. 1) i niedokrwistości wywołanych terapią lekami mielosupresyjnymi. Z uwagi na możliwość otrzymania większej dawki lub liczby tych preparatów podczas leczenia filgrastymem, pacjenci mogą podlegać większemu ryzyku trombocytopenii i niedokrwistości. Zaleca się regularne kontrolowanie morfologii krwi. Zakażenia i nowotwory złośliwe w profilaktyce pierwotnej i wtórnej skutecznie zapobiega gorączce neutropenicznej. 1) FRONT BACK A nasze doświadczenie...
pantone 364 cvc pantone 376 cvc pantone 382 cvc pantone 1205 cvc pantone 116 cvc pantone 178 cvc pokonać bariery technologiczne.
Poznaj nasz dział kreatywny i dowiedz się, jak wiele możemy zrobić dla Ciebie i Twojej firmy. Projektowanie opakowań, gadżetów 2D/3D, materiałów edukacyjnych i marketingowych, obróbka graficzna zdjęć, ilustracji i prezentacji multimedialnych...
Kreatywnie bez ograniczeń
91 424 09 90 biuro@fiori.pl Trzykrotny laureat konkursu Korony Reklamy 2012, 2014, 2015 Członek Międzynarodowej Grupy Firm Promocyjnych Bezpośredni import produktów z całego Świata Wszystkie zawarte w prezentacji marki i znaki towarowe należą do ich właścicieli. Prezentacja nie stanowi oferty handlowej. Przedstawione wizualizacje i zdjęcia są własnością Fiori Agencja Reklamowa lub pochodzą z ogólnodostępnych źródeł.