JAK ZAŁOŻYĆ WŁASNĄ FIRMĘ?

JAK ZAŁOŻYĆ WŁASNĄ FIRMĘ? Pod redakcją Marcina Milewskiego Od pucybuta do milionera takie historie w ostatnich dziesięcioleciach zdarzały się w Polsce rzadko. Era internetu i nowych technologii dostarczyła ponownie szans na szybkie dołączenie do grona najbogatszych. Warto więc rozważyć założenie własnej firmy już teraz, nawet przez internet, zanim jeszcze nastąpi zakręcenie kranu, z którego płyną środki unijne. Poradnik, krok po kroku, prowadzi przyszłego przedsiębiorcę przez procedurę zakładania działalności gospodarczej. Założenie własnej firmy nigdy nie było w Polsce tak łatwe, jak obecnie. Od pierwszego lipca 2011 roku ustawa o swobodzie działalności gospodarczej obowiązuje w nowym brzmieniu, nadanym przez nowelizację powołującą do życia Centralną Ewidencję i Informację o Działalności Gospodarczej. Nowe regulacje umożliwiają osobom fizycznym, które chcą dołączyć do grona przedsiębiorców, założenie działalności gospodarczej za pośrednictwem internetu. Jednocześnie zmienione przepisy przewidują alternatywną papierową drogę urzędową. CEIDG zastąpiła Ewidencję Działalności Gospodarczej. Formularz CEIDG-1 wszedł w miejsce dotychczasowego EDG-1. Znowelizowana ustawa o swobodzie działalności gospodarczej umożliwia przedsiębiorcy podjęcie działalności gospodarczej w tym samym dniu, w którym został złożony wniosek o wpis. Sam wpis natomiast jest dokonywany najpóźniej do następnego dnia roboczego po dniu wpływu poprawnego wniosku do CEIDG. Nowe przepisy eliminują także możliwość domagania się przez organy administracji publicznej okazywania, przekazywania lub załączania do wniosków zaświadczeń o wpisie w CEIDG. Warto jednak pamiętać, że zaświadczeniem o wpisie w CEIDG będzie potrzebne w banku. Jest nim wydruk ze strony internetowej CEIDG. 3

Spis treści Krok 1. Wybór formy działalności... 5 Krok 2. Koncesje, zezwolenia i inne uprawnienia... 5 Krok 3. Wybór nazwy (firmy)... 6 Krok 4. Wybór formy opodatkowania dochodów... 6 Krok 5. Rejestracja firmy... 7 Krok 6. Konto bankowe... 9 Krok 7. Urząd skarbowy... 10 Krok 8. ZUS... 10 Krok 9. Zawiadom Państwową Inspekcję Pracy (PIP)... 11 Krok 10. Zawiadom Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego... 12 Krok 11. Inspekcja Handlowa... 12 Krok 12. Ochrona przeciwpożarowa... 12 Krok 13. Podatek od nieruchomości... 13 4

Krok 1. Wybór formy działalności W tym poradniku podpowiadamy głównie jak założyć indywidualną działalność gospodarczą. Jednak musisz wiedzieć, że możesz działać nie tylko indywidualnie. Jeżeli chcesz działać razem ze wspólnikami do wyboru masz kilka rodzajów spółek. Spółka cywilna Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka jawna Spółka komandytowa Spółka partnerska W powyższym wyliczeniu pominęliśmy spółkę akcyjną i komandytowo akcyjną, bo z pewnością nie nadają się ona na początek działalności i przeznaczone są raczej dla dużych i bardzo dużych firm. Krok 2. Koncesje, zezwolenia i inne uprawnienia Warto już na tym etapie sprawdzić, czy do prowadzenia wybranej przez Ciebie działalności potrzebne są jakieś specjalne pozwolenia. Bowiem nie każdą działalność gospodarczą można tak od razu rozpocząć zakładając tylko samą firmę. Legalne podejmowanie i wykonywanie niektórych rodzajów działalności gospodarczej jest możliwe dopiero po uzyskaniu koncesji, wpisu do rejestru działalności regulowanej, zezwolenia, licencji albo zgody. Czasem trzeba też wykazać się posiadaniem odpowiednich uprawnień zawodowych. Dla pocieszenia warto wskazać rodzaje działalności, których nie trzeba wpisywać do ewidencji działalności gospodarczej (można je wykonywać nawet bez formalnego założenia firmy): uprawy rolne, chów i hodowla zwierząt, ogrodnictwo, warzywnictwo, leśnictwo, rybactwo śródlądowe, wynajmowanie przez rolników pokoi i miejsc na ustawienie namiotów, sprzedaż posiłków domowych i świadczenie w gospodarstwach. 5

Krok 3. Wybór nazwy (firmy) Potocznie mówimy firma wskazując na podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Ale zgodnie z językiem prawa firma, to nazwa pod jaką działa przedsiębiorca (zarówno jednoosobowy, jak i spółki). Musisz wiedzieć, że nie możesz zupełnie dowolnie wybrać sobie owej nazwy. Przepisy określają pewne ramy tego wyboru. Firma przedsiębiorcy powinna się odróżniać dostatecznie od firm innych przedsiębiorców prowadzących działalność na tym samym rynku. Firma nie może wprowadzać w błąd, w szczególności co do osoby przedsiębiorcy, przedmiotu działalności przedsiębiorcy, miejsca działalności, źródeł zaopatrzenia. Posługiwanie się firmą, (podobnie jak znakami towarowymi)- należącą do innego przedsiębiorcy lub wprowadzającą w błąd konsumentów i kontrahentów jest złamaniem zasad uczciwej konkurencji i jako taka karana jest przez Prezesa UOKiK. Próby zarejestrowania firmy łudząco podobnej do innej- przy tym samym profilu działalności jest często utrącana na etapie rejestrowania spółki w KRS. Problem może pojawiać się w przypadku ewidencji działalności gospodarczej z uwagi na brak centralnego rejestru. Firmy (nazwy) nie można sprzedać, można jednak upoważnić innego przedsiębiorcę do korzystania z firmy (franchising np. restauracje McDonalds). Można nadal posługiwać się tą samą firmą w przypadku przekształcenia spółki w inną spółkę prawa handlowego. Krok 4. Wybór formy opodatkowania dochodów W przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą samodzielnie albo w formie spółek osobowych (chodzi tu o spółki cywilne, jawne, partnerskie, komandytowe i komandytowo-akcyjne) istnieje możliwość wyboru jednej z poniższych form opodatkowania: Zasady ogólne - określone w ustawie z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych czyli w skrócie: płacenie podatku wg skali podatkowej (18% i 32%) od dochodu; Ta forma opodatkowania obowiązuje wszystkich tych podatników, którzy nie mogli lub nie zdążyli wybrać innej formy opodatkowania; Podatek liniowy na zasadach określonych w art. 30c ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych czyli w skrócie: podatek wg jednej 19% stawki od uzyskanego dochodu; Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych - na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne czyli w skrócie: podatek płaci się nie od dochodu a od przychodu (nie uwzględnia się kosztów uzyskania przychodów) wg stawek 3%, 5,5%, 8,5%, 17%, 20% - stawka zależy od rodzaju działalności Karta podatkowa - na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne czyli w skrócie: podatek płaci się w stałych miesięcznych kwotach (ustalonych w 6

decyzji naczelnika urzędu skarbowego), których wysokość jest uzależniona przede wszystkim od rodzaju usług, ilości zatrudnionych osób i ludności wielkości miejscowości, w której działalność jest prowadzona. Warto jeszcze wspomnieć, że: - podatnicy, będący osobami fizycznymi, uzyskujący przychody z działów specjalnych produkcji rolnej mogą płacić podatek na zasadach ogólnych albo na podstawie tzw. norm szacunkowych dochodu albo podatek liniowy; - armatorzy rozliczają się wyłącznie na podstawie ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym. Krok 5. Rejestracja firmy Dotychczas obowiązujący w Polsce niejednolity rejestr przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą (z wyłączeniem spółek prawa handlowego), czyli Ewidencja Działalności Gospodarczej, został zastąpiony Centralną Ewidencją i Informacja o Działalności Gospodarczej. Nową ewidencję prowadzi w systemie teleinformatycznym minister właściwy do spraw gospodarki. Do zadań CEIDG należy: ewidencja przedsiębiorców będących osobami fizycznymi; udostępnianie informacji o przedsiębiorcach i innych podmiotach w zakresie wskazanym w ustawie; umożliwienie wglądu do danych bezpłatnie udostępnianych przez Centralną Informację Krajowego Rejestru sądowego; umożliwienie ustalenia terminu i zakresu zmian wpisów w CEIDG oraz wprowadzającego je organu. Rejestracja działalności gospodarczej w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej przez osobę fizyczną nie wiąże się z uiszczaniem żadnych opłat. W tym celu trzeba wypełnić formularz CEIDG-1 i złożyć go w urzędzie gminy właściwym dla swojego miejsca zamieszkania lub za pośrednictwem internetu. W praktyce rejestracja działalności wygląda następująco: osoba fizyczna składa wniosek o wpis do CEIDG za pośrednictwem formularza elektronicznego dostępnego na stronie internetowej CEIDG. System teleinformatyczny przesyła wnioskodawcy na wskazany adres poczty elektronicznej potwierdzenie złożenia wniosku. Ustawodawca przewidział jednak, że ta forma może okazać się z wielu powodów niedostępna dla potencjalnych przedsiębiorców i umożliwił złożenie wniosku do CEIDG w wybranym przez wnioskodawcę urzędzie gminy. Zastrzeżone jednak zostało, że ów wiosek winien być złożony na formularzu zgodnym z określonym wzorem (CEIDG-1). Wypełniony przez przyszłego przedsiębiorcę formularz CEIDG-1 jest jednocześnie wnioskiem o wpis do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej (REGON), zgłoszeniem identyfikacyjnym albo aktualizacyjnym do naczelnika urzędu skarbowego (NIP), oświadczeniem o wyborze formy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgłoszeniem albo zmianą zgłoszenia płatnika składek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz oświadczeniem o kontynuowaniu ubezpieczenia społecznego 7

rolników. Dzięki temu nie trzeba występować z dodatkowymi wnioskami, a procedura rejestracji przebiega sprawniej. Wyjątkiem jest dokonanie zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych i/lub ubezpieczenia zdrowotnego. Należy oddzielnie złożyć do ZUS formularz ZUS ZUA lub ZUS ZZA. Wniosek CEIDG-1 znajduje zastosowanie także do aktualizowania danych nieobjętych wpisem. Zakres wpisu do CEIDG jest szeroki i obejmuje dane przedsiębiorcy objęte obowiązkiem wpisania wymienione w art. 25 znowelizowanej ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Ustawa wskazuje, że jest to m.in.: Firma (czyli nazwa) przedsiębiorcy oraz jego numer PESEL, o ile taki posiada; Numer identyfikacyjny REGON przedsiębiorcy, o ile taki posiada; Numer identyfikacji podatkowej (NIP), o ile taki posiada; Data urodzenia przedsiębiorcy; Informacja o obywatelstwie polskim przedsiębiorcy, o ile takie posiada, i innych obywatelstwach przedsiębiorcy; Oznaczenie miejsca zamieszkania i adresu zamieszkania przedsiębiorcy, adres do doręczeń przedsiębiorcy oraz adresy, pod którymi jest wykonywana działalność gospodarcza, w tym adres głównego miejsca wykonywania działalności i oddziału, jeżeli został utworzony; dane te są zgodne z oznaczeniami kodowymi przyjętymi w krajowym rejestrze urzędowym podziału terytorialnego kraju, o ile to w danym przypadku możliwe; Adres poczty elektronicznej przedsiębiorcy oraz jego strony internetowej, o ile przedsiębiorca takie posiada i zgłosił te informacje we wniosku o wpis do CEIDG; Należy podkreślić, że zgodnie z art. 38 usdg dane i informacje udostępniane przez CEIDG są jawne. Jednak ograniczony dostęp dotyczy numeru PESEL przedsiębiorcy oraz jego adresu zamieszkania, chyba, że adres ten jest tożsamy z adresem miejsca wykonywania działalności gospodarczej. Wniosek może zostać złożony osobiście, bądź zostać wysłany listem poleconym. Organ gminy potwierdza tożsamość wnioskodawcy i potwierdza za pokwitowaniem jego przyjęcie. Następnie organ gminy przekształca wniosek na formę elektroniczną i przesyła go do CEIDG nie później jednak niż następnego dnia roboczego. Wpis do CEIDG jest dokonywany, jeżeli wniosek jest złożony przez osobę uprawnioną i jest poprawny. Wniosek niepoprawny to taki, który nie zawiera niezbędnych danych, a także dotyczący działalności nieobjętej przepisami ustawy, lub który złożony został przez osobę, wobec której orzeczono zakaz wykonywania określonej we wniosku działalności gospodarczej. Wniosek niepoprawny to także wniosek złożony przez osobę już wpisaną do CEIDG, lub nie podpisany. Jeśli wniosek złożony za pośrednictwem systemu teleinformatycznego jest niepoprawny, system teleinformatyczny CEIDG informuje niezwłocznie składającego o niepoprawności. 8

Jeśli natomiast wniosek składany w urzędzie gminy jest niepoprawny, wójt, burmistrz albo prezydent miasta niezwłocznie wzywa do skorygowania lub uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni roboczych pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania, wskazując jednocześnie uchybienia. Spółki natomiast (oprócz cywilnej) trzeba zarejestrować w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (KRS). Krok 6. Konto bankowe Zgodnie z wyjaśnieniami Ministerstwa Gospodarki w polskim systemie prawnym nie ma przepisu nakładającego obowiązek posiadania konta bankowego przez przedsiębiorcę. Posiadanie konta jest wyjątkowo wymagane do przeprowadzania określonych typów transakcji czy płatności. Nie ma także przepisu nakładającego na osobę zakładającą tzw. firmowy rachunek bankowy obowiązek przedkładania w banku zaświadczenia o wpisie w ewidencji działalności gospodarczej, REGON-u czy NIP-u. Banki zgłaszają jednak takie żądania. Wynika to z ich regulaminów wewnętrznych, nie zaś z przepisów powszechnie obowiązujących. Jednak oczywiście warto posługiwać się kontem bankowym szczególnie prowadząc działalność gospodarczą. Minęły bezpowrotnie (przynajmniej w legalnym biznesie) czasy biznesmenów z teczkami wypchanymi gotówką. Jednak dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą powinno następować za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy zawsze gdy: stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15.000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez NBP ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji. Przedsiębiorca będący członkiem spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej może korzystać w działalności gospodarczej z rachunku w tej spółdzielczej kasie oszczędnościowokredytowej. Wybierasz sobie zatem bank, który daje najlepsze warunki, najlepiej spośród placówek bankowych położonych najbliżej Twojej firmy. Bank poprosi Cię zapewne o: odpis (czyli z reguły ksero i oryginał do wglądu) zaświadczenia o wpisie do CEIDG, odpis zaświadczenia o nadaniu numeru REGON, 9

dowód osobisty, pieczątkę firmową, złożenie wzorów podpisów osób dysponujących kontem. Numer firmowego konta (właściwie wszystkich kont wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej) należy podać urzędowi skarbowemu. Krok 7. Urząd skarbowy Składając CEIDG-1 uzyskasz NIP oraz dokonasz wyboru formy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli będziesz prowadził działalność w formie spółki cywilnej musisz z pozostałymi wspólnikami wypełnić i złożyć formularz NIP-2 (wraz z załącznikami m.in. NIP-D informacja o wspólnikach, NIP-C informacja o miejscach wykonywania działalności jeśli więcej niż jedno). Jeżeli będziesz zakładał spółkę prawa handlowego wraz z wnioskiem do Rejestru Przedsiębiorców KRS należy złożyć zgłoszenie identyfikacyjne NIP-2 z odpowiednimi załącznikami (m.in. NIP-C, NIP-B i NIP-D). Wyłącznie urząd skarbowy informujesz o następujących danych (i ich zmianach): - numerach firmowych rachunków bankowych, - danych biura rachunkowego prowadzącego dokumentację podatkową, - danych o prowadzonej dokumentacji podatkowej, - danych kontaktowych: telefon, e-mail, Trzeba to zrobić a formularzu NIP 1 (osoby fizyczne prowadzące samodzielnie działalność gospodarczą). Osoby prowadzące działalność wyłącznie w formie spółki cywilnej informują o tych danych na formularzu NIP 3. Dane dotyczące spółki cywilnej należy podawać i aktualizować na formularzu NIP 2 i załącznikach. Jeżeli przedsiębiorca staje się płatnikiem podatku VAT to jest zobowiązany do złożenia we właściwym Urzędzie Skarbowym druku VAT-R. Złożenie musi nastąpić najpóźniej w dniu poprzedzającym dzień rozpoczęcia sprzedaży towarów lub świadczenia usług objętych VAT. Krok 8. ZUS Niezależnie od wypełnienia wniosku CEIDG - 1 przedsiębiorca dokonuje zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych i/lub ubezpieczenia zdrowotnego, składając do ZUS formularz ZUS ZUA lub ZUS ZZA. Przedsiębiorca ma na to 7 dni o dnia rozpoczęcia działalności. W przypadku, gdy własna firma jest jedynym zajęciem, wystarczy ZUS ZUA. Jeżeli przedsiębiorca pracuje również na pełnym etacie i otrzymuje co najmniej minimalną pensję krajową, to wystarczy, że zgłosi się jedynie do ubezpieczenia zdrowotnego (ZUS ZZA). 10

Jeżeli przedsiębiorca zdecyduje się na zatrudnienie pracowników, powinien dokonać ich zgłoszenia w ciągu 7 dni od powstania obowiązku ubezpieczeń. Formularze te mogą zostać przekazane do ZUS w formie elektronicznej (po opatrzeniu bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu) lub papierowej (bezpośrednio w terenowej jednostce organizacyjnej ZUS lub za pośrednictwem poczty). W sytuacji zmiany danych występujących na formularzu ZUS ZUA lub ZUS ZZA należy dokonać zmiany zgłoszenia do ubezpieczeń. W przypadku zgłoszenia, zawieszenia lub wznowienia działalności przez spółkę w Krajowym Rejestrze Sądowym, spółka dodatkowo wypełnia odpowiednio dokumenty zgłoszeniowe lub wyrejestrowujące, zmieniające lub korygujące dane spółki jako płatnika składek: ZUS ZPA, ZAA, ZBA, ZIPA, ZWPA. Formularze te zostaną bezpośrednio przekazane przez sądy rejestrowe do odpowiedniej jednostki ZUS (zgodnie z adresem siedziby spółki). Natomiast wspólnicy spółek: komandytowej, jawnej, partnerskiej lub jednoosobowej spółki z o.o., w związku z obowiązującą od 1 stycznia 2009r. ustawą z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1318) składają do ZUS odpowiednio zgłoszenie/wyrejestrowanie siebie jako płatnika składek na własne ubezpieczenia na formularzu ZUS ZFA, ZUS ZWPA, ZUS ZIPA z własnymi odrębnymi danymi identyfikacyjnymi: NIP i PESEL. Mogą tego dokonać również za pośrednictwem sądu rejestrowego. Wspólnicy spółek komandytowych, jawnych i partnerskich oraz jednoosobowych spółek z o.o., tak samo jak osoby fizyczne prowadzące jednoosobowo działalność gospodarczą lub w ramach spółki cywilnej, w celu dokonania zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych i/lub ubezpieczenia zdrowotnego zobowiązani są przekazać do ZUSu w formie elektronicznej (opatrzony bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu) lub papierowej (bezpośrednio w terenowej jednostce organizacyjnej ZUS lub za pomocą poczty) formularz ZUS ZUA lub ZUS ZZA. Krok 9. Zawiadom Państwową Inspekcję Pracy (PIP) Każdy pracodawca (czyli również przedsiębiorca jeżeli chce zatrudnić pracowników) rozpoczynający działalność jest obowiązany w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia tej działalności zawiadomić na piśmie właściwego państwowego inspektora pracy o miejscu, rodzaju i zakresie prowadzonej działalności. Obowiązek ten ciąży na pracodawcy odpowiednio w razie zmiany miejsca, rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, zwłaszcza zmiany technologii lub profilu produkcji, jeżeli zmiana technologii może powodować zwiększenie zagrożenia dla zdrowia pracowników - art. 209 kodeksu pracy. 11

Krok 10. Zawiadom Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego Również na podstawie art. 209 kodeksu pracy pracodawca rozpoczynający działalność jest obowiązany w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia tej działalności zawiadomić na piśmie właściwego państwowego inspektora sanitarnego o miejscu, rodzaju i zakresie prowadzonej działalności (i o każdorazowej zmianie tych danych). Niezależnie od powyższych obowiązków każdy kto uzyskał pozwolenie na budowę nowego obiektu albo zaadaptował istniejący obiekt lub lokal np. obiekty sezonowe, sklepy branży spożywczej, punkty gastronomiczne, stołówki, kawiarnie, restauracje, zakłady fryzjerskie i kosmetyczne, zakłady odnowy biologicznej, gabinety lekarskie, apteki, sklepy prowadzące sprzedaż środków ochrony roślin, pralnie oraz wszelkie zakłady zatrudniające pracowników - powinien zgłosić go do odbioru techniczno-sanitarnego. Odbiór winien nastąpić w terminie 14 dni od złożenia wniosku. Przy odbiorze wymagane są następujące dokumenty do wglądu: pozwolenie na budowę (w przypadku jej wydania). projekty budowlane uzgodnione przez rzeczoznawców ds. sanitarnohigienicznych lub - Państwowych Powiatowych Inspektorów Sanitarnych aktualne wyniki badania wody pitnej. opinia kominiarska dotycząca skuteczności wentylacji i prawidłowości jej podłączenia. umowa na wywóz odpadów komunalnych oraz w zależności od potrzeb umowa na utylizację odpadów poprodukcyjnych i odpadów niebezpiecznych, atesty i aprobaty techniczne na zastosowane materiały budowlane, ewentualnie inne dokumenty w zależności od funkcji obiektu. Krok 11. Inspekcja Handlowa Przedsiębiorca rozpoczynający prowadzenie sklepu lub placówki handlowej czy gastronomicznej powinien zawiadomić o tym Państwową Inspekcję Handlową (wojewódzki inspektorat lub jego delegaturę). Inspekcja ta kontroluje legalność i rzetelność działania przedsiębiorców w zakresie produkcji, handlu i usług. Kontroluje produkty wprowadzane do obrotu w zakresie zgodności z zasadniczymi wymaganiami określonymi w odrębnych przepisach, w tym również w zakresie oznakowania i zafałszowań. PIH kontroluje również świadczenie usług. Krok 12. Ochrona przeciwpożarowa Zgodnie z ustawą o ochronie przeciwpożarowej przedsiębiorca zobowiązany jest: 12

przestrzegać przeciwpożarowych wymagań budowlanych, instalacyjnych i technologicznych, wyposażyć budynek, obiekt lub teren w sprzęt pożarniczy i ratowniczy oraz środki gaśnicze zgodnie z zasadami określonymi w odrębnych przepisach, zapewnić osobom przebywającym w obiekcie bezpieczeństwo i możliwość ewakuacji, przygotować obiekt lub budynek do prowadzenia akcji ratowniczej, ustalić sposoby postępowania na wypadek powstania pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia. Szczegóły należy uzgodnić z Państwową Strażą Pożarną. Krok 13. Podatek od nieruchomości Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w swoim lub wynajmowanym lokalu jest zobowiązany uiszczać podatek od nieruchomości (znacznie większy niż w przypadku nieruchomości wykorzystywanych na cele mieszkalne. O zmianie przeznaczenia lokalu z mieszkalnego na użytkowy trzeba zawiadomić gminę (każda gmina ma swój wzór zawiadomienia i wykazu nieruchomości) w terminie 14 dni od zmiany przeznaczenia. Jeżeli prowadzimy działalność w swoim mieszkaniu (domu), to, jeżeli nie wyodrębniliśmy na potrzeby działalności oddzielnego pomieszczenia nie musimy zgłaszać zmiany przeznaczenia i płacić wyższego podatku. Podatek jest płatny w czterech ratach, w terminach do dnia: 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada roku podatkowego. Redakcja: Marcin Milewski 13