OCHRONA INFORMACJI NIEJAWNYCH Rodzaje informacji niejawnych i sposoby postępowania z nimi w postępowaniu karnym. Tryb i warunki znoszenia klauzuli tajności na dokumentach stanowiących materiały zebrane w toku czynności operacyjno rozpoznawczych PODSTAWY PRAWNE Ustawa o ochronie informacji niejawnych 22.01.1999 r. Ustawa z 21.06.1996r., o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów 5.10.2005 r. w sprawie sposobu oznaczania materiałów, umieszczania na nich klauzul tajności, a takŝe zmiany nadanej klauzuli tajności. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości 18.06.2003 r. w sprawie sposobu postępowania z protokołami przesłuchań i innymi dokumentami lub przedmiotami, na które rozciąga się obowiązek zachowania tajemnicy państwowej, słuŝbowej albo związanej z wykonywaniem zawodu lub funkcji USTAWA O OCHRONIE INFORMACJI NIEJAWNYCH Zakres przedmiotowy i podmiotowy ustawy o ochronie informacji niejawnych Klasyfikacja informacji niejawnych Klauzule tajności - tajemnica państwowa: ściśle tajne, tajne - tajemnica słuŝbowa: poufne, zastrzeŝone Dostęp do informacji niejawnych i ich udostępnianie Kancelarie tajne DEFINICJA INFORMACJI NIEJAWNYCH I ICH KLASYFIKACJE Informacja niejawna jest to informacja będąca tajemnicą państwową lub słuŝbowa niezaleŝnie od formy i sposobu wyraŝania. Formą wyraŝania informacji niejawnych jest materiał przybierający w szczególnych sytuacjach postać dokumentu. Dokumentem jest kaŝda utrwalona informacja niejawna, w szczególności na piśmie, mikrofilmach, negatywach i fotografiach, nośnikach do zapisów informacji w postaci cyfrowej i na taśmach elektromagnetycznych, takŝe w formie mapy, wykresu, rysunku, obrazu, grafiki, fotografii, broszury, ksiąŝki, kopii, odpisu, wypisu, wyciągu i tłumaczenia dokumentu, zbędnego lub wadliwego wydruku, odbitki, kliszy, matrycy i dysku optycznego, kalki, taśmy atramentowej, jak równieŝ informacja niejawna utrwalona na elektronicznych nośnikach danych. Materiałem - jest dokument, jak teŝ chroniony jako informacja niejawna przedmiot lub dowolna jego część, a zwłaszcza urządzenie, wyposaŝenie lub broń wyprodukowana albo będąca w trakcie produkcji, a takŝe składnik uŝyty do jej produkcji. Dla uznania informacji za niejawną nie ma znaczenia czy materiał ją zawierający został juŝ ukończony. Informacja jest niejawna w trakcie jego opracowywania ROZRÓśNIA SIĘ DWA RODZAJE INFORMACJI NIEJAWNYCH
Tajemnica państwowa - jest to informacja, której nieuprawnione ujawnienie moŝe spowodować istotne zagroŝenie dla podstawowych interesów Rzeczypospolitej Polskiej, dotyczących porządku publicznego, obronności, bezpieczeństwa, stosunków międzynarodowych lub gospodarczych państwa. Jej zakres jest ograniczony przedmiotowo do spraw wymienionych w wykazie rodzajów informacji, stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy Nieuprawnione ujawnienie to działanie, którego skutkiem jest dostęp do informacji niejawnej uzyskany przez osobę nieuprawnioną. AŜeby ponieść odpowiedzialności karną taka osoba musi w sposób faktyczny zapoznać się z treścią informacji. Tajemnica słuŝbowa - jest informacja niejawna nie będąca tajemnicą państwową, uzyskana w związku z czynnościami słuŝbowymi albo wykonywaniem prac zleconych, której nieuprawnione ujawnienie mogłoby narazić na szkodę interes państwa, interes publiczny lub prawnie chroniony interes obywateli albo jednostki organizacyjnej. Kategoria ocenna brak w załączniku KLASYFIKACJA ZE WZGLĘDU NA KLAUZULE TAJNOŚCI Nadawaniem klauzul rządzi zasada adekwatności. Klauzule bowiem są stopniowalne ze względu na skutek jaki moŝe wywołać niepoŝądane ujawnienie informacji., Informacje niejawne zaklasyfikowane jako stanowiące tajemnicę państwową oznacza się klauzulą: ściśle tajne - w przypadku gdy ich nieuprawnione ujawnienie mogłoby spowodować istotne zagroŝenie dla niepodległości, nienaruszalności terytorium albo polityki zagranicznej lub stosunków międzynarodowych Rzeczypospolitej Polskiej albo zagraŝać nieodwracalnymi lub wielkimi stratami dla interesów obronności, bezpieczeństwa państwa i obywateli lub innych istotnych interesów państwa, albo narazić je na szkodę w wielkich rozmiarach, tajne - w przypadku gdy ich nieuprawnione ujawnienie mogłoby spowodować zagroŝenie dla międzynarodowej pozycji państwa, interesów obronności, bezpieczeństwa państwa i obywateli, innych istotnych interesów państwa albo narazić je na znaczną szkodę. Informacje niejawne zaklasyfikowane jako stanowiące tajemnicę słuŝbową oznacza się klauzulą: poufne - w przypadku gdy ich nieuprawnione ujawnienie powodowałoby szkodę dla interesów państwa, interesu publicznego lub prawnie chronionego interesu obywateli, zastrzeŝone - w przypadku gdy ich nieuprawnione ujawnienie mogłoby spowodować szkodę dla prawnie chronionych interesów obywateli albo jednostki organizacyjnej. Do dokumentowania kontroli operacyjnej, przechowywania i przekazywania wniosków, zarządzeń i materiałów uzyskanych podczas stosowania kontroli operacyjnej, a takŝe przetwarzania i niszczenia tych materiałów, stosuje się przepisy o ochronie informacji niejawnych. Informacje z ewidencji operacyjnej uzyskane podczas pracy operacyjnej objęte są klauzulą tajne
Metody i formy pracy operacyjnej są objęte klauzulą ściśle tajne Akta, protokoły przesłuchań, dokumenty lub przedmioty oznaczone klauzulą "ściśle tajne", "tajne" lub "poufne" przechowuje się w kancelarii tajnej sądu lub prokuratury albo w oddziale tej kancelarii Akta, protokoły przesłuchań, dokumenty lub przedmioty oznaczone klauzulą "zastrzeŝone" mogą być przechowywane poza kancelarią tajną w innych pomieszczeniach sądu lub prokuratury, jeŝeli będą umieszczane w meblach biurowych zamykanych na klucz Poza kancelarią moŝna przechowywać takŝe dokumenty oznaczone klauzulą poufne lub wyŝszą, jeśli kierownik jednostki organizacyjnej lub upowaŝniona przez niego osoba wyrazi na to zgodę KLASYFIKACJA C.D. Klasyfikowanie informacji niejawnych polega na ustaleniu właściwej dla informacji niejawnej klauzuli tajności oraz oznaczeniu tą klauzulą materiału zawierającego klasyfikowaną informację. Ani sąd administracyjny ani sąd powszechny nie jest władny dokonać zniesienia (zmiany klauzuli) W pojęciu klasyfikowania nie mieści się podjęcie decyzji o niejawnym charakterze informacji. Informacja jest albo tajna albo nie. Nadanie klauzuli tajności jest niezaleŝne od podpisania dokumentu w tym sensie, Ŝe nie wymaga jego ukończenia. Klasyfikowanie powoduje, Ŝe informacja której nadano klauzulę ma charakter niejawny i pociąga skutki prawne wyłącznie w zakresie odpowiedniego z nią postępowania. Jeśli informacje niejawne przybiorą postać zbioru to nadaje się im najwyŝszą klauzulę jaka jest przewidziana dla elementu tego zbioru (zasada najwyŝszej klauzuli) KLASYFIKACJA C.D. Odpowiedzialność karna za klasyfikację dotyczy tylko zaniŝenia klauzuli (jeŝeli doprowadziło do nieuprawnionego ujawnienia) ZawyŜenie klauzuli jest dopuszczalne, gdyŝ przestępstwa określonego w art. 268 1 k.k., czyli udaremnienia lub znacznego utrudnienia osobie uprawnionej dostępu do informacji moŝe dopuścić się wyłącznie osoba nieuprawniona np. odmowa przekazania Ŝądanej informacji posłowi, który posiada uprawnienia do jej poznania. ZawyŜenie klauzuli byłoby karalne (art. 268 k.k.), gdyby osoba kwalifikująca zawyŝyłaby klauzulę ponad posiadane prawo dostępu do informacji niejawnych, wówczas byłaby bowiem nieuprawniona.
Osoba zawyŝająca lub zaniŝająca klauzulę moŝe ponieść takŝe odpowiedzialność pracowniczą (dyscyplinarną lub porządkową), pod warunkiem, Ŝe w wykazie jej obowiązków będzie klasyfikowanie informacji niejawnych, a takŝe cywilnoprawną. OKRES OCHRONY Sklasyfikowane informacje podlegają ochronie w terminach wskazanych w art. 25 ustawy: Informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową podlegają ochronie przez okres 50 lat od daty ich wytworzenia. Informacje niejawne stanowiące tajemnicę słuŝbową podlegają ochronie w sposób określony ustawą przez okres: 1) 5 lat od daty wytworzenia - oznaczone klauzulą "poufne"; 2) 2 lat od daty wytworzenia - oznaczone klauzulą "zastrzeŝone". OKRES OCHRONY C.D. 4. Osoba uprawniona do nadawania klauzuli tajności moŝe: 1) określić krótszy okres ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę słuŝbową; 2) po dokonaniu przeglądu materiałów zawierających informacje niejawne stanowiące tajemnicę słuŝbową przedłuŝać okres ochrony tych informacji na kolejne okresy nie dłuŝsze niŝ 5 lat - dla oznaczonych klauzulą "poufne" i 2 lat - dla oznaczonych klauzulą "zastrzeŝone", nie dłuŝej jednak niŝ na okres do 20 lat od daty wytworzenia tych informacji. Rada Ministrów moŝe określić, w drodze rozporządzenia, które spośród informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "tajne" przestały stanowić tajemnicę państwową, jeŝeli od ich powstania upłynęło co najmniej 20 lat, biorąc pod uwagę interesy obronności i bezpieczeństwa państwa oraz inne istotne interesy państwa Chronione bez względu na upływ czasu pozostają: 1) dane identyfikujące funkcjonariuszy i Ŝołnierzy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, SłuŜby Kontrwywiadu Wojskowego, SłuŜby Wywiadu Wojskowego i Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz byłego Urzędu Ochrony Państwa i byłych Wojskowych SłuŜb Informacyjnych wykonujących czynności operacyjno-rozpoznawcze; 2) dane identyfikujące osoby, które udzieliły pomocy w zakresie czynności operacyjnorozpoznawczych organom, słuŝbom i instytucjom państwowym uprawnionym do ich wykonywania na podstawie ustawy; 3) informacje niejawne uzyskane od organów innych państw lub organizacji międzynarodowych, jeŝeli taki był warunek ich udostępnienia. OKRES OCHRONY C.D.
Bieg terminów wskazanych wyŝej rozpoczyna się od pierwszego wytworzenia informacji. Upływ terminu znosi ochronę tajemnicy państwowej lub słuŝbowej niezaleŝnie od tego czy skalsyfikowana nadal odpowiada przesłankom niejawności Nie ma obowiązku okresowej weryfikacji spełniania przez materiał przesłanek nadania klauzuli tajności. Stąd teŝ moŝe być tak, Ŝe chroniona będzie informacja pozbawiona statusu informacji niejawnej. Niemniej jednak ustaje odpowiedzialność karna za jej ujawnienie Uprawnienia osoby w zakresie przyznawania, zmiany lub znoszenia klauzuli tajności materiału oraz określania okresu, przez jaki informacja niejawna podlega ochronie, przechodzą, w przypadku rozwiązania, zniesienia, likwidacji, przekształcenia lub reorganizacji dotyczących stanowiska lub funkcji tej osoby, na jej następcę prawnego. W razie braku następcy prawnego uprawnienia w tym zakresie przechodzą na właściwą słuŝbę ochrony państwa. UDOSTĘPNIANIE INFORMACJI Zasada ograniczonego dostępu (need to know) - informacje niejawne mogą być udostępnione wyłącznie osobie dającej rękojmię zachowania tajemnicy i tylko w zakresie niezbędnym do wykonywania przez nią pracy lub pełnienia słuŝby na zajmowanym stanowisku albo innej zleconej pracy. Dostęp do informacji niejawnych równieŝ dla uczestników postępowań sądowych (art. 4 ust. 1 oraz art. 27 ust. 10) oraz osób, które otrzymały zgodę odpowiedniego organu (art.49) Nie przeprowadza się postępowania sprawdzającego w stosunku do: sędziów sądów powszechnych i asesorów sądowych, sędziów i asesorów sądów administracyjnych, a takŝe w stosunku do prokuratorów i asesorów prokuratorskich (art. 62a ust. 1 oraz art. 100 ust.1 UProk.) Nie przeprowadza się do wyŝej wymienionych osób przeszkolenia z zakresu znajomości przepisów dotyczących ochrony informacji niejawnych. Podpisują one tylko oświadczenie o ich znajomości, wcześniej zapoznając się z nimi. Zgodnie z art. 27 ustawy o ochronie informacji niejawnych nie przeprowadza się postępowania sprawdzającego w stosunku do posłów i senatorów, chyba Ŝe obowiązki poselskie bądź senatorskie wymagają dostępu do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "ściśle tajne". Oznacza to, Ŝe mają oni prawo podczas pełnienia swojej funkcji do zapoznawania się z informacjami niejawnymi UDOSTĘPNIANIE C.D. Informacje niejawne mogą być udostępnione sędziemu tylko w zakresie niezbędnym do pełnienia urzędu na stanowisku sędziowskim, pełnienia powierzonej funkcji lub wykonania powierzonych czynności (art. 85 4 u.s.p.) Do prokuratorów i asesorów prokuratorskich stosuje się powyŝszy przepis odpowiednio (art. 62a, 100 ProkU)
W wyjątkowych, szczególnie uzasadnionych przypadkach moŝna wyrazić pisemną zgodę na jednorazowe udostępnienie określonych informacji niejawnych osobie nieposiadającej odpowiedniego poświadczenia bezpieczeństwa. Udostępnienie nie oznacza zmiany lub zniesienia klauzuli tajności. Zgodę na udostępnienie materiałów stanowiących tajemnicę państwową wyrazić mogą następujące podmioty: Szef Kancelarii Prezydenta, Szef Kancelarii Sejmu, Szef Kancelarii Senatu, Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, minister kierujący działem administracji rządowej, kierownik centralnego urzędu administracji państwowej, Prezes NBP, słuŝba ochrony państwa Zgoda ma formę pisemną, określa się w niej przedmiotowy i podmiotowy zakres udostępnienia informacji niejawnych, odpis zgody przekazuje się właściwej słuŝbie ochrony państwa Zgodę na udostępnienie materiałów stanowiących tajemnicę słuŝbową wyraŝa uprawniony kierownik jednostki organizacyjnej Szczególny tryb zwalniania z tajemnicy państwowej jest przewidziany w art. 9 ust. 2 ustawy z 21.06.1996r., o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra (Dz. U. Nr 106, poz. 491 z 1996r., z poźn. zm) W razie odmowy zwolnienia pracownika, policjanta, straŝaka, funkcjonariusza StraŜy Granicznej, Ŝołnierza jednostek mu podporządkowanych lub przez niego nadzorowanych lub osoby udzielającej im pomocy w wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych od: obowiązku zachowania tajemnicy państwowej albo odmowy zezwolenia na udostępnienie dokumentów lub materiałów objętych tajemnicą państwową, pomimo Ŝądania prokuratora lub sądu, zgłoszonego w związku z postępowaniem karnym o przestępstwo wymienione w art. 109 Kodeksu karnego lub o zbrodnię godzącą w Ŝycie ludzkie albo o występek przeciwko Ŝyciu i zdrowiu, gdy jego następstwem była śmierć człowieka Minister SWiA przedstawia Ŝądane dokumenty i materiały oraz wyjaśnienia Pierwszemu Prezesowi SN. JeŜeli Prezes stwierdzi, Ŝe uwzględnienie Ŝądania prokuratora lub sądu jest
konieczne do prawidłowości postępowania karnego Minister SWiA obowiązany jest zwolnić od zachowania tajemnicy lub udostępnić dokumenty i materiały objęte tajemnicą Procedura znoszenia klauzul ma znaczenie w zakresie obiegu dokumentów NaleŜy pamiętać, Ŝe klauzulę moŝe znieść tylko osoba, która ją nadała bądź jej przełoŝony, który ma prawo dostępu do informacji niejawnych. W przypadku materiałów operacyjnych zebranych przez policję, gdy prokurator będzie chciał włączyć je do akt sprawy musi zwrócić się do policji z wnioskiem o zniesienie klauzuli Osobą znoszącą klauzulę jest Komendant Główny Policji bądź komendant wojewódzki Jeśli prokurator osobiście nadał materiałom adekwatną do ich zawartości klauzulę moŝe ją znieść osobiście W przypadku, gdy wnioskował o załoŝenie podsłuchu procesowego moŝe osobiście znieść klauzulę z uzyskanych materiałów jako dominus litis postępowania przygotowawczego Zgodnie z przepisem art. 23 pkt 1 ustawy o świadku koronnym tajemnicę państwową stanowią przebieg i treść czynności, o których mowa w art. 3 i 5 do chwili wydania przez sąd postanowienia o dopuszczeniu dowodu z zeznań świadka koronnego Ponadto pkt 20 Załącznika nr 1 ustawy o ochronie informacji niejawnych wskazuje, Ŝe klauzulą ściśle tajne oznaczony jest: przebieg i treść czynności, o których mowa w art. 3, 5, 5a i 6 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym (Dz. U. Nr 114, poz. 738, z późn. zm.), jeŝeli podejrzany nie został dopuszczony do składania zeznań w charakterze świadka koronnego, dane identyfikujące lub mogące doprowadzić do identyfikacji świadków koronnych do chwili uprawomocnienia się postanowienia sądu o dopuszczeniu dowodu z zeznań świadka koronnego dane dotyczące okoliczności ochrony lub pomocy przewidzianych w ustawie o świadku koronnym Do okoliczności chronionych tajemnicą państwową naleŝy zaliczyć: Informacje przekazywane przez podejrzanego dotyczące moŝliwości ujawnienia przestępstwa, wykrycia sprawców, ujawnienia dalszych przestępstw zapisane w formie protokołu z wyjaśnień Zobowiązanie podejrzanego do złoŝenia przed sądem zeznań dotyczących osób uczestniczących w przestępstwie Uszczegółowiając tajemnicą państwową objęte jest: Zobowiązanie podejrzanego do zwrotu korzyści majątkowych odniesionych z przestępstwa Protokół zawierający zobowiązania podejrzanego określone w art. 3 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ukś
Wniosek prokuratora o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka koronnego wraz ze zgodą Prokuratora Krajowego Nieprawomocne postanowienie sądu o dopuszczeniu dowodu z zeznań świadka koronnego oraz nieprawomocne postanowienie sądu o odmowie dopuszczenia dowodu z zeznań świadka koronnego Protokół posiedzenia sądu zawierający wyjaśnienia podejrzanego złoŝone w trybie art. 5 ust. 3 Postanowienie prokuratora, który nie występuje z wnioskiem o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka koronnego Z chwilą uprawomocnienia się postanowienia sądu o dopuszczeniu dowodu z zeznań świadka koronnego, przebieg i treść czynności, o których mowa w art. 3, 5 i 5a stają się jawne W konsekwencji oznacza to, Ŝe dane osobowe świadka koronnego są objęte tajemnicą państwową, do momentu wydania postanowienia o dopuszczeniu dowodu z jego zeznań W toku postępowania, w którym dana osoba występuje juŝ jako świadek koronny, jej dane osobowe nie są objęte tajemnicą państwową Mogą jednak ponownie zostać objęte tajemnicą gdyby wyposaŝono świadka w nowe dane osobowe (art. 23 pkt 2 w zw. z art. 14 ukś RównieŜ treść złoŝonych przez świadka koronnego zeznań staje się jawna. Następnie na mocy postanowienia prokuratora wyłącza się sprawę do odrębnego postępowania i zawiesza na czas potrzebny do prawomocnego zakończenia postępowania. Wnioski, protokoły, postanowienia, a takŝe inne dokumenty, które odnoszą się do ochrony lub pomocy muszą być niezwłocznie wyłączone z akt sprawy karnej, w której został ustanowiony świadek koronny Nie przewiduje się Ŝadnej moŝliwości ich odtajnienia Sąd wydał postanowienie o dopuszczeniu dowodu z zeznań świadka koronnego Czy tym samym, z mocy prawa, cała dokumentacja związana z procesem dopuszczania dowodu z zeznań świadka koronnego przestała być tajemnicą państwową? Czy oznacza to, Ŝe automatycznie stała się jawna? W postanowieniu z dnia 22 lutego 2007 r. syg. V KK 181/2006 SN stwierdził, Ŝe zgodnie z przepisem art. 21 ust. 3 ustawy o ochronie informacji niejawnych tylko osoba przyznająca klauzulę tajności lub przełoŝony tej osoby mogą znieść taką klauzulę lub wyrazić zgodę na jej zniesienie. Tak więc bez zgody prokuratora, który przyznał aktom klauzulę tajności uczynienie tej dokumentacji jawną nie było moŝliwe. Nie oznacza to jednak, Ŝe opisana sytuacja upowaŝniała sąd do nieudostępnienia tych dokumentów oskarŝonym i ich obrońcom. MoŜna to było uczynić albo na skutek wyjednania zgody prokuratora na zniesienie klauzuli, albo teŝ umoŝliwić zapoznanie się zainteresowanych z dokumentacją niejawną w sposób przewidziany odrębnymi przepisami,
które nie uniemoŝliwiają zapoznania się z dokumentami niejawnymi, a jedynie ograniczają moŝliwości posługiwania się notatkami z udostępnienia tych dokumentów, swobodę sporządzania pism zawierających treści niejawne itp. okoliczności wynikające z przyznania dokumentowi klauzuli określonej w odrębnych przepisach. Protokoły z przesłuchań oraz dokumenty lub przedmioty, na które rozciąga się obowiązek zachowania tajemnicy państwowej, oznacza się, odpowiednio do ich treści, klauzulą "ściśle tajne" lub "tajne". Podlegają one rejestracji w dzienniku ewidencji wykonanych dokumentów i w odpowiednim dzienniku korespondencji. Protokoły z przesłuchań oraz dokumenty lub przedmioty, na które rozciąga się obowiązek zachowania tajemnicy słuŝbowej albo związanej z wykonywaniem zawodu lub funkcji, oznacza się, odpowiednio do ich treści, klauzulą "poufne" lub "zastrzeŝone". Podlegają one rejestracji w dzienniku ewidencji wykonanych dokumentów i w dzienniku korespondencji dokumentów oznaczonych klauzulą "poufne" lub "zastrzeŝone" Prezes sądu, a w postępowaniu przygotowawczym kierownik właściwej jednostki organizacyjnej prokuratury moŝe zaklasyfikować odpowiednio, jako "ściśle tajne", "tajne", "poufne" lub "zastrzeŝone", całe akta lub poszczególne ich tomy, jeŝeli w znacznej części obejmują one okoliczności, na które rozciąga się obowiązek zachowania tajemnicy państwowej, słuŝbowej albo związanej z wykonywaniem zawodu lub funkcji. Dokumenty, akta lub przedmioty oznaczone klauzulą tajności, z wyjątkiem dotyczących świadka, o którym mowa w art. 184 1 Kodeksu postępowania karnego, udostępniane są stronom, obrońcom i pełnomocnikom oraz przedstawicielom ustawowym jedynie na zarządzenie prezesa sądu, a przed uprawomocnieniem się wyroku - na zarządzenie sądu, a w postępowaniu przygotowawczym na zarządzenie kierownika właściwej jednostki organizacyjnej prokuratury. Odpowiednią klauzulę tajności nadaje prezes sądu, a w postępowaniu przygotowawczym kierownik właściwej jednostki organizacyjnej prokuratury, zgodnie z przepisami ustawy o ochronie informacji niejawnych, sporządzając na dokumencie oraz aktach, opatrzoną datą i podpisaną przez siebie, adnotację obok uwidocznionej na nich sygnatury akt Przed udostępnieniem dokumentu, akt lub przedmiotów oznaczonych klauzulą tajności poucza się osobę uprawnioną o obowiązku zachowania tajemnicy państwowej, słuŝbowej albo związanej
z wykonywaniem zawodu lub funkcji oraz o zakazie sporządzania kopii, odpisów, wyciągów i notatek, a takŝe przyjmuje się od niej pisemne oświadczenie o zachowaniu w tajemnicy uzyskanych wiadomości. KaŜdy przypadek udostępnienia dokumentu, akt lub przedmiotów oznaczonych klauzulą tajności odnotowuje się w karcie zapoznania z dokumentem, z zaznaczeniem daty, miejsca, nazwiska i imienia osoby przeglądającej, a osoba ta potwierdza fakt zapoznania się z dokumentem, aktami lub przedmiotem własnoręcznym podpisem. Udostępnienie dokumentów, akt lub przedmiotów oznaczonych klauzulą tajności biegłemu następuje na zarządzenie i w sposób określony przez prezesa sądu, sąd lub kierownika właściwej jednostki organizacyjnej prokuratury i tylko w zakresie niezbędnym do wydania opinii. Bezpieczeństwo systemów i sieci teleinformatycznych zapewnia się poprzez standardy: Akredytacji bezpieczeństwa teleinformatycznego Certyfikatu dla urządzeń i narzędzi kryptograficznych Certyfikatu akredytacji bezpieczeństwa teleinformatycznego Obowiązek ten nie dotyczy jednostek organizacyjnych uprawnionych do prowadzenia czynności operacyjno-rozpoznawczych na podstawie odrębnych ustaw Szefowie tych jednostek mogą stosować środki, które zapewniają tajne przetwarzanie informacji bez konieczności spełnienia tych wymagań W sytuacji, gdy uzyskanie certyfikatu lub akredytacji utrudni bądź uniemoŝliwi pracę operacyjną moŝna ją przeprowadzić bez koniecznych badań np. brak finansów na zakup ceryfikowanych urządzeń, a praca operacyjna ma być ciągła Akredytację bezpieczeństwa teleinformatycznego uzyskuje się na podstawie dokumentów: Procedur bezpiecznej eksploatacji Szczegółowych wymagań bezpieczeństwav Dokumenty opracowuje oraz przekazuje słuŝbie ochrony państwa kierownik jednostki organizacyjnej Akredytacji dokonuje właściwa ogólnie słuŝba ochrony państwa Urządzenia i narzędzia kryptograficzne certyfkuje się, gdy mają one słuŝyć przetwarzaniu informacji oznaczonych co najmniej klauzulą poufne Certyfikat akredytacji bezpieczeństwa teleinformatycznego jest wymagany dla tych sieci i systemów, w których przetwarza się tajemnicę państwową Dokumenty szczególnych wymagań bezpieczeństwa oraz procedury bezpiecznej eksploatacji systemów i sieci teleinformatycznych, w których mają być wytwarzane, przetwarzane, przechowywane lub przekazywane informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową, są w kaŝdym przypadku indywidualnie zatwierdzane przez właściwą słuŝbę ochrony państwa w terminie 30 dni od dnia ich otrzymania.
Dokumenty szczególnych wymagań bezpieczeństwa oraz procedury bezpiecznej eksploatacji systemów i sieci teleinformatycznych, w których mają być wytwarzane, przetwarzane, przechowywane lub przekazywane informacje niejawne stanowiące tajemnicę słuŝbową, są przedstawiane właściwej słuŝbie ochrony państwa. Niewniesienie zastrzeŝeń przez słuŝbę ochrony państwa do tych wymagań, w terminie 30 dni od dnia ich przedstawienia, uprawnia do przejścia do kolejnej fazy budowy systemu lub sieci teleinformatycznej