Robaki Robaki, jak wiemy, są w rzeczywistości endopasożytami. Oznacza to, że są to organizmy żyjące wewnątrz naszych kotów i psów, w celu zdobycia pożywienia i dalszego rozwoju. Robaki można znaleźć często albo jelitach albo w płucach. Robaki kotów i psów w dużej mierze można rozbić na dwie grupy, nicienie i tasiemce. Często zdarza się, że nicienie są określane jako "Robaki obłe" podczas gdy faktycznie tylko Glista (Ascaris) są prawdziwe pokrewne. Nicienie występujące u psów i kotów są to: * Glisty ( Toxocara canis, T. cati, Toxascaris leonina; ang. Ascaris), gatunek obleńca zaliczany do glist, pasożyt bytujący w jelicie cienkim człowieka, kotowatych, lisów i psów. * Tęgoryjce (Ancylostomatidae; ang. Hookworms), rodzina obleńców zaliczana do gromady nicieni. * Nicienie Płucne (Aelurostrongylus abstrusus; ang. Lungworms) * Włosogłówki - (Trichuris vulpis; ang. Whipworms) Tasiemce występujące u psów i kotów są to: * Tasiemiec psi (Dipylidium caninum; ang. Flea tapeworm) - gatunek tasiemca, pasożytujący u psowatych, kotowatych i innych mięsożernych ssaków, a także sporadycznie u człowieka. * Tasiemiec bąblowcowy (Echinococcus granulosus)
* Tasiemce: T. kręćkowy (Taenia multiceps) i inne gatunki tasiemców: T. hydatigena, T. ovis, T. pisiformis, T. serialis, T. taeniaeformis * Tasiemiec (Mesocestoides spp.) Robaki > Glisty Toxocara canis, T. cati, Toxascaris leonina Toxocara canis, T. cati, Toxascaris leonina; gatunek obleńca zaliczany do glist, pasożyt bytujący w jelicie cienkim człowieka, kotowatych, lisów i psów. Czy występuje u psów i kotów? T. canis występuje u psów, T. cati występuje u kotów, T. leonina występuje u psów i kotów W jaki sposób moje zwierze może się zakazić? Spożycie jaja robaka lub spożycie pośredniego nosiciela, czyli drogą pokarmową w sposób bierny. Po dostaniu się wraz z karmą lub wodą stadiów inwazyjnych do przewodu pokarmowego żywiciela postacie larwalne ulegają aktywacji opuszczając jaja i cysty. Do tego procesu niezbędne jest odpowiednie ph, określone enzymy jak również często składniki żółci. T. canis i T. cati - za pośrednictwem mleka matki T. canis tylko - przez łożysko Znaki Dorosłe osobniki - zazwyczaj bez objawów klinicznych
Szczenięta / Kocięta - ciężkie infekcje mogą spowodować kaszel, katar, biegunkę, wymioty, utratę masy ciała, marną sierść i nabrzmiały brzuchu. Ostrzeżenia Toksokaroza - Inwazja może przebiegać bezobjawowo, bądź w postaci uogólnionej: - toksokaroza t r z e w n a (zespół larwy wędrującej trzewnej - VLM Visceral Larva Migrans) lub toksokaroza o c z na (larwa wędrująca oczna OLM Ocular Larva Migrans) lub mózgowej. Niekiedy, przy braku jakichkolwiek objawów klinicznych, eozynofilia może być jedynym wskaźnikiem zarażenia... więcej w dziale oznaki zarażenia. Zdjęcia pasożyta: Zdjęcie jaja Toxocara canis:
Oznaki Zarażenia > Glisty Toxocara canis, T. cati, Toxascaris leonina Toxocara canis, T. cati, Toxascaris leonina Objawy zarażenia u ludzi: Toksokaroza Larwalna - Człowiek może przypadkowo ulec zarażeniu inwazyjnymi jajami glist występujących u psów i kotów. Inwazja może przebiegać bezobjawowo, bądź w postaci uogólnionej: - toksokaroza t r z e w n a (zespół larwy wędrującej trzewnej - VLM Visceral Larva Migrans);
- toksokaroza o c z na (larwa wędrująca oczna OLM Ocular Larva Migrans) lub mózgowej. Niekiedy, przy braku jakichkolwiek objawów klinicznych, eozynofilia może być jedynym wskaźnikiem zarażenia. W Polsce blisko 30% przypadków stwierdzanej eozynofilii wykazuje dodatnie odczyny serologiczne z antygenem Toxocara. W postaci uogólnionej obserwuje się pogorszenie samopoczucia, spadek apetytu i masy ciała, gorączkę, ból brzucha, powiększenie wątroby, wysypki skórne, obrzęki i kaszel. Z czasem może pojawić się zapalenie płuc, mięśnia sercowego, astma oraz nasilenie objawów alergicznych, niekiedy zagrażające życiu. Postać oczna stwierdza się najczęściej u starszych dzieci oraz młodzieży. Towarzysza jej zaburzenia widzenia, bielmo, zez, a także całkowita utrata wzroku. W inwazji bierze udział jedna lub kilka larw, które atakują jedno, rzadziej oboje oczu. Postać mózgowa najczęściej obserwuje się u dzieci. Objawia się ona zaburzeniami w zachowaniu i śnie, rozdrażnieniem oraz nadpobudliwością. W cięższych przypadkach może dojść do zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i mózgowia, niedowładów, porażeń. Leczenie toksokarozy jest trudne i długotrwałe. Nie zawsze przynosi spodziewane wyniki. Na przykład skuteczność terapii w toksokarozie ocznej jest tym większa, im wcześniej się ją zdiagnozuje. Robaki, pchły, komary i kleszcze są groźne nie tylko dla psów, ale również dla ludzi. W bezpiecznym i skutecznym leczeniu oraz profilaktyce niezbędny jest sprawdzony, pewny partner.
Robaki > Tęgoryjce Ancylostoma caninum, A. tubaeforme, A. braziliense, Uncinaria stenocephala Czy występuje u psów i kotów? A. tubaeforme tylko u kotów A. braziliense i U. stenocephala u kotów, psów oraz u dzikich psowatych A. caninum u psów tylko W jaki sposób moje zwierze może się zakazić? Spożycie larw A. caninum, A. tubaeforme i A. braziliense - penetracji skóry A. caninum - za pośrednictwem mleka matki U. stenocephala larwy penetrują skórę, ale nie osiągają dojrzałości Znaki A. caninum i tubaeforme powodują najbardziej nasilone objawy, inne oznaki mają o wiele mniejsze znaczenie kliniczne. Dorośli - problemy ze skórą na nogach z powodu migracji larwy, niedokrwistość, problemami układu oddechowego i letarg w ciężkich stanach zakażeń. Młode osobniki - objawy podobne do powyższych, chociaż może być ciężka anemia i zazwyczaj towarzyszy im krwawa biegunka. Ostrzeżenia Ludzie mogą być zarażeni przez larwy penetrujące skórę, szczególnie w przypadkach obejmujących A. braziliense i rzadziej w przypadkach U. stenocephala.
Robaki > Nicienie Płucne Aelurostrongylus abstrusus, Angiostrongylus vasorum, Filaroides milksi, F. hirthi, Oslerus osleri Czy występuje u psów i kotów? A. abstrusus tylko u kotów A. vasorum tylko u psów F. milksi, F. hirthi, O. osleri u psów i dzikie psowate W jaki sposób moje zwierze może się zakazić? A. abstrusus & A. vasorum - przez połykanie mięczaków (ślimaki, ślimaki itp.) F. milksi, F. hirthi&o. F. milksi, F. hirthi & O. osleri - spożycie larw z kałem i potomstwo poprzez ślinę suki podczas opieki nad szczeniakami. Znaki A. abstrusus - chroniczny łagodny kaszel A. vasorum - szybkie oddychanie, ciężki wydajny kaszel z krwawą flegmą i możliwymi omdleniami Filaroides sp - no signs Filaroides sp. - bez oznak O. osleri - problemy z oddychaniem i chrypliwy, szorstki kaszel
Robaki > Włosogłówki Trichuris vulpis Czy występuje u psów i kotów? Tylko u psów W jaki sposób moje zwierze może się zakazić? Spożycie jaj z zakażonego środowiska Znaki Ciężkie zakażenia mogą spowodować wodnistą, krwawą biegunkę Robaki > Tasiemiec psi Dipylidium caninum Czy występuje u psów i kotów? Tak
Czy występuje u ludzi? Tak W jaki sposób moje zwierze może się zakazić? Poprzez spożycie pcheł (lub wesz) Jak zaraża się człowiek? Podobnie jak zwierzę człowiek zaraża się zjadając pchłę z larwą tasiemca. Dzieje się tak wtedy, gdy zwierzę najpierw wygryza taka pchłę z własnej okrywy włosowej, a następnie liże człowieka lub gdy człowiek całując psa lub kota przypadkowo ja połknie. Głaskanie zwierząt, a następnie spożywanie pokarmu bez umycia rąk, może także skutkować zarażeniem. Człony maciczne Dipylidium caninum, kształtem przypominają pestki ogórka lub dyni. Znaki Zazwyczaj nie ma objawów klinicznych; biały robak składający się z segmentów, jak duże ziarna ryżu. Może być widoczny w kale lub wokół odbytu zwierzęcia, i może powodować podrażnienie (często widoczne jako ślizganie się i przesuwane odbytu wzdłuż ziemi - saneczkowanie), problemy z trawieniem, utratą wagi, itd. Zwierzęta zarażają się tym pasożytem przypadkowo zjadając pchłę, w której znajduje się postać larwalna tasiemca. Po 2-3 tygodniach od chwili zarażenia zwierzę wydala z kałem pierwsze człony. Objawy zarażenia u ludzi. U osób dorosłych dipylidioza najczęściej przebiega bezobjawowo. Objawy niestrawności, utrata apetytu, bóle brzucha, a nawet wymioty, obserwowane są zwykle u dzieci. Inwazję tasiemca wykrywa się badając kał (koproskopia). W kale zarażonego człowieka znajduje się charakterystyczne człony, bądź jaja skupione w grupy po 3-30 sztuk (macica tasiemca tworzy torebki wypełnione jajami). Ostrzeżenia Rzadko ludzie mogą zostać żywicielem Dipylidium caninum
Robaki > Tasiemiec bąblowcowy Echinococcus granulosus, Echinococcus multilocularis Czy występuje u psów i kotów? E. granulosus u psów i lisów E. multilocularis w lisów, psów i kotów Czy występuje u ludzi? TAK
Bardzo niebezpieczne, choć rzadko notowane w Polsce tasiemce, występujące w dojrzałej postaci u psów, lisów i kotów. Długość ich ciała nie przekracza kilku milimetrów. Żywicielami pośrednimi dla tych tasiemców są zwierzęta hodowlane i towarzyszące, gryzonie oraz człowiek. W ich narządach wewnętrznych (najczęściej w wątrobie) rozwijają się larwy typu echinococcus. W jaki sposób moje zwierze może się zakazić? E. granulosus - spożycie surowego mięsa lub podrobów z owiec, bydła, kóz i świń lub E. multilocularis - połykanie gryzoni, takich jak mysz polna lub lemingi Jak zaraża się człowiek? Człowiek zaraża się zjadając jaja tasiemców. Sa one zdolne do inwazji natychmiast po wydaleniu członu macicznego z kałem zwierzęcia. Jest to choroba brudnych rak. Należy pamiętać, że jaja moga przyklejać się do okrywy włosowej zwierzęcia. Źródło zarażenia mogą stanowić także nie umyte lub źle opłukane warzywa i owoce. W lasach, gdzie stwierdza się u lisów występowanie E. multilocularis, nie powinno się spożywać owoców leśnych bez uprzedniego umycia. Znaki Psy - Te tasiemce nie powodują objawów klinicznych u psów
Ludzie - W przewodzie pokarmowym człowieka z jaja wykluwa się larwa zwana onkosfera, która przedostaje się do układu krwionośnego i z krwią wędruje najczęściej do wątroby, choć może lokalizować się także w płucach, nerkach, śledzionie lub w mózgu. Jeżeli jest to larwa E. granulosus to rozwija się ona w formie wolno powiększającego się pęcherza, który wypełnia się płynem zawierającym liczne protoskoleksy (piasek bąblowcowy). Pęknięcie pęcherza, np. na skutek urazu mechanicznego, może prowadzić do wstrząsu anafilaktycznego lub na skutek wylania się piasku bąblowcowego do wtórnej echinokokozy. Z każdego protoskoleksa rozwinie się nowy pęcherz. Takie przypadki kończą się śmiercią zarażonego człowieka. Larwa E. multilocularis wzrasta w wątrobie w sposób naciekowy, przypominający rozwój nowotworu (zresztą jest z nim często mylona). Objawy, które towarzyszą echinokokozie, wynikają z lokalizacji postaci larwalnej. Ostrzeżenia - niebezpieczny dla ludzi Człowiek może odgrywać rolę pośredniego żywiciela dla E. granulosus - doprowadza to do poważnego zakłócenia pracy organizmu.