STOWARZYSZENIE KLASY śagle 500

STOWARZYSZENIE KLASY śagle 500 Przepisy pomiarowe klasy "śagle 500" Autor: Jerzy Pieśniewski Współpraca: Jacek Centkowski, Wojciech Pawlik, Piotr Adamowicz Uwaga: 1. W przypadkach nie objętych poniŝszymi przepisami naleŝy odwołać się do przepisów ISAF. 2. Niniejsze przepisy mogą być udoskonalane, jednakŝe w taki sposób, aby ewentualne zmiany nie dyskwalifikowały jachtów zbudowanych wg starszych wersji przepisów. ROZDZIAŁ 1: Niniejsze przepisy pomiarowe zostały utworzone w celu powołania do Ŝycia klasy niewielkich, trwałych, tanich, bezpiecznych i łatwo transportowalnych jachtów do Ŝeglugi weekendowej (typu "day boat") po wodach śródlądowych i morskich przybrzeŝnych oraz, przede wszystkim, umoŝliwienia ich załogom ścigania się w czasie rzeczywistym. Klasa śagle 500 są klasa ograniczoną, pozwalającą na rywalizację róŝnych konstrukcji jachtów, zarówno budowanych seryjnie, jak i amatorsko, według poniŝszych przepisów. 01.00.00 OGRANICZENIA PODSTAWOWE Jachty muszą spełniać niŝej przedstawione warunki ograniczające. 01.00.01. Długość pomiarowa jachtu "L" nie moŝe przekraczać 5,00 m: L 5,00 m 01.00.02. Masa jachtu w trymie pomiarowym: minimum 330 kg. 01.00.03. Zanurzenie "T": maksimum 1,00 m: T 1,00 m 01.00.04. Maksymalna szerokość kadłuba: "B max " mniejsza od 2,00 m: B max 2,00 m 01.00.05. Minimalna wysokość wolnej burty : H > 0.5 m na długości min. 4,00 m od przedniej bazy pomiarowej L (szkic) 01.00.06. Maksymalna powierzchnia pomiarowa oŝaglowania (grot + fok): 15,0m 2. 01.00.07. Maksymalna powierzchnia pomiarowa genakera : 20,0 m 2. 01.00.08. Stateczność jachtu musi odpowiadać kryteriom podanym w rozdziale I, paragraf VII oraz przedstawionym na rys. 2. 01.00.09. Dopuszcza się jedynie pasy balastowe w kokpicie, wyłączając wszystkie inne urządzenia jak trapezy, deski balastowe itp. wystające poza obrys kadłuba. Balastowanie z nogami wystawionymi poza obrys jachtu jest zabronione. 01.00.10. Liczbę osób załogi ustala się na 2. Skład załogi powinien być stały w trakcie trwania regat, jedynie w wyjątkowych sytuacjach losowych, Jury moŝe wyrazić zgodę na zmiany w składzie załogi. 01.00.11. Jacht musi pomieścić we wnętrzu, pod pokładem Ŝagle oraz bom, wkładane od strony kokpitu przez główny otwór wejściowy. Pod pokładem powinna się znajdować przestrzeń wolna od 1

zabudowy o kształcie prostopadłościanu o podstawie 800 (w poprzek osi jachtu) x 700 (wzdłuŝ osi jachtu) oraz wysokości 850 mm. Wewnątrz tej przestrzeni dopuszcza się jedynie pilers podmasztowy, genakerbom i linki do obsługi osprzętu. 01.00.12. Zabrania się stosowania ciągłej regulacji takielunku z wyjątkiem regulacji napięcia achtersztagu. 01.00.13. Dopuszcza się jedynie jachty z masztami zamocowanymi swą piętą na pokładzie (zabronione są maszty postawione piętą na dnie jachtu, przechodzące przez opętnik w pokładzie). Zabronione są teŝ bomy o zmiennej długości (składane). 01.01.00 PARAGRAF I: MASA JACHTU w trymie pomiarowym. 01.01.01. Warunki pomiaru trym pomiarowy. Masa jachtu w trymie pomiarowym będzie ustalona poprzez waŝenie w następujących warunkach: kadłub z masztem, bomem, genakerbomem, takielunkiem stałym i ruchomym, swoim sterem, swoimi okuciami i swoim balastem. 01.01.02. Z pomiarów masy są wyłączone: Ŝagle, ruchome elementy wyposaŝenia, szoty foka, genakera, lina halsu genakera), środki bezpieczeństwa ( kamizelki asekuracyjne i koło ratunkowe) i wzywania pomocy, kotwica, pagaje, bosak, wiadro, lina kotwiczna, lina holownicza, silnik, przyrządy nawigacyjne, Ŝywność, ubrania i rzeczy osobiste załogi jak równieŝ wszelkie ciecze i paliwo. 01.01.03. Balast wewnętrzny musi być nieruchomy i przylaminowany do struktury kadłuba. 01.02.00. PARAGRAF II: ZANURZENIE 01.02.01. Zanurzenie nie moŝe być większe niŝ 1,00 m, w trymie pomiarowym jachtu: T 1,00 m 01.02.02. Ruch miecza lub podnoszonej płetwy balastowej musi być ograniczony w najniŝszym swym połoŝeniu za pomocą nieprzestawialnego ogranicznika-blokady z moŝliwością plombowania na czas wyścigu. Nie wolno podnosić płetwy balastowej lub miecza w trakcie trwania wyścigu. Płetwa sterowa jest brana pod uwagę przy pomiarach zanurzenia jachtu w pozycji opuszczonej. 01.03.00. PARAGRAF III: SZEROKOŚĆ MAKSYMALNA 01.03.01. Szerokość kadłuba włącznie z okuciami nie moŝe przekraczać 2,00 : B max 2,00 m (rys.1) 01.04.00. PARAGRAF IV: PŁETWA STEROWA 01.04.01. W przypadku steru zewnętrznego zamocowanego do pawęŝy, zamocowania nie bierze się pod uwagę przy pomiarach długości kadłuba o ile krawędź natarcia płetwy sterowej nie wystaje więcej niŝ 100 mm poza tylną granicę pomiarową. Grubość płetwy sterowej nie moŝe przekraczać 40 mm, zaś kształt, w Ŝadnym przypadku nie moŝe, w sposób sztuczny, powiększać długości linii wodnej kadłuba lub jego objętości. 2

01.05.00. PARAGRAF V: OśAGLOWANIE 01.05.01. Dopuszcza się jedynie oŝaglowanie typu slup Marconi. 01.05.02. Zabrania się stosowania Ŝagli o podwójnym liku przednim, masztów obrotowych, drzewc giętych w sposób ciągły lub za pomocą urządzeń mechanicznych oraz w inny sztuczny sposób. Normalna regulacja oŝaglowania podczas wyścigu nie jest uwaŝana za mechaniczne gięcie masztu. 01.05.03. Grot moŝe być refowany tylko na liku dolnym. 01.05.04. Jeśli bom nie jest wyposaŝony w urządzenie do refowania obrotowego (refpatent), to grot musi posiadać przynajmniej jedną refbantę. 01.05.05. Dopuszcza się podwójne rogi halsowe (Cunningham) zarówno w grocie jak i w fokach. 01.06.00 PARAGRAF VI: WYMIARY KADŁUBA (rys 1) 01.06.01. śadna część jachtu nie moŝe wystawać poza przednią granicę pomiarową kadłuba z wyjątkiem ucha holowniczego, końcówki wsuniętego genakerbomu i kołnierzy połączenia kadłuba z pokładem włącznie z odbojnicą (o ile wymiar poziomy kołnierzy z odbojnicą nie jest większy niŝ 40 mm) pod warunkiem, Ŝe punkt przecięcia się osi sztagu z powierzchnią pokładu nie będzie wychodził poza przednią bazę pomiarową. Kołnierze połączenia kadłuba i pokładu oraz końcówka genakerbomu nie mogą wystawać więcej niŝ 100 mm poza przednią granicę pomiarową. 01.06.02. śadna z części jachtu, z wyjątkiem zawiasów steru, zaczepów achtersztagu, drabinki, zawieszenia silnika nie moŝe wystawać poza tylną granicę pomiarową. Zawiasy steru i zaczepy achtersztagu nie mogą wystawać więcej niŝ 50mm poza tylną granicę pomiarową. 01.07.00. PARAGRAF VII: STATECZNOŚĆ 01.07.01. Stateczność przy 90º przechyle (końcowa): Przy zawieszonym cięŝarze o masie 10 kg na maszcie, na dolnej krawędzi górnej opaski pomiarowej, jacht przechylony o 90º na kaŝdą z burt musi zachować dodatni moment prostujący (rys. 3). Pomiaru dokonuje się gdy jacht jest w trymie pomiarowym. Załoga jest zobowiązana do przedstawienia jachtu w stanie umoŝliwiającym sprawdzenie stateczności jachtu. 01.07.02. Podczas pomiarów stateczności przy 90º przechyłu jacht powinien spełniać następujące warunki: a) Jacht musi być w trymie pomiarowym (patrz pkt. 01.01.00) b) miecze i płetwy balastowe podnoszone powinny być zablokowane w pozycji najniŝszej c) bom zamocowany do masztu, a drugi koniec oparty o podłogę kokpitu (ściągnięty talią grota) ROZDZIAŁ 2. 02.00.00. POMIARY śagli. Zgodnie z instrukcją pomiaru Ŝagli ISAF "Sail Measurement Instructions", pomiary wszystkich Ŝagli powinny być dokonywane bez naciągania tkaniny między punktami pomiarowymi, po jej wygładzeniu 3

tak, aby nie pojawiły się Ŝadne fałdy w poprzek linii pomiaru i jednocześnie, aby mierzona była cała tkanina znajdująca się między tymi punktami. W rogach Ŝagli pomiary będą dokonywane między przecięciami brzegów zewnętrznych Ŝagla, ewentualnie przedłuŝonych, jeśli zajdzie taka potrzeba. Wszystkie inne pomiary będą dokonywane do granicy zewnętrznej liku lub krawędzi Ŝagla. 02.01.00. PARAGRAF I: POMIARY GROTA (rys 3a) 02.01.01. Powierzchnia pomiarowa grota (SMGV): SMGV= P x (HB+2MGT+3MGU+4MGM+4MGL+2E) / 16 Gdzie: P długość liku przedniego grota, mierzona między dwiema opaskami o minimalnej szerokości 25 mm namalowanymi trwałą farbą kontrastową na maszcie. Krawędź dolna opaski górnej odpowiada wierzchołkowi głowicy grota. Krawędź górna opaski dolnej odpowiada górnej krawędzi bomu w pozycji prostopadłej do tylnej krawędzi masztu. HB - szerokość głowicy grota MGT- pomiar na wysokości 7/8 grota MGU- pomiar na wysokości 3/4 grota MGM- pomiar na wysokości 1/2 grota MGL- pomiar na wysokości 1/4 grota E- długość liku dolnego grota 02.01.02 Wysokości określa się na zasadzie podziału tylnego liku grota. 02.01.03. Po wybraniu Ŝagla fałem wierzchołek głowicy grota nie moŝe być wyŝej niŝ dolna krawędź opaski górnej. HB jest największą szerokością głowicy. Pomiar E dokonywany jest wzdłuŝ bomu pomiędzy tylną krawędzią masztu a wewnętrzną krawędzią opaski pomiarowej namalowanej farbą kontrastową na bomie. 02.01.04. Pomiary są dokonywane od krawędzi zewnętrznej lików i tkaniny, gdy grot został rozłoŝony na płaskiej powierzchni. 02.01.05. Jeśli na liku tylnym grota, między listwami istnieją wklęsłości, pomiary obwodów pomiarowych M będą brane od teoretycznego punktu, znajdującego się na prostej łączącej wierzchołki listew lub punktów ich wyjścia z tkaniny. 02.01.06. Do powierzchni grota wlicza się powierzchnię rzutu masztu na płaszczyznę symetrii jachtu gdy powierzchnia ta przekracza 0,70 m 2. 02.01.07. Ogranicza się ilość listew grota do 5 szt. o dowolnej długości i rozmieszczeniu. 02.01.08. Na grocie musi znajdować się znak klasy śagle500 (rys.3a) oraz ewentualnie znak typu 4

jachtu. Jacht musi takŝe mieć na grocie numer rejestracyjny przydzielony przez narodowe władze Ŝeglarskie lub inne rejestracyjne. 02.02.00. PARAGRAF II: POMIARY FOKA (rys 3a) 02.02.01. Za foka uwaŝa się przedni Ŝagiel trójkątny, którego lik tylny nie moŝe być wypukły. Szerokość rogu fałowego mierzona prostopadle do liku przedniego nie moŝe przekraczać 30 mm. 02.02.02. Powierzchnia pomiarowa foka (SMF): SMF = 0,5 x JL x LP. 02.02.03. Do powierzchni foka zalicza się powierzchnię rzutu owiewki foka na płaszczyznę symetrii jachtu gdy powierzchnia ta jest większa niŝ 0,15 m 2. 02.02.04. Zabrania się stosowania w fokach listew i płyt. 02.02.05.Podstawą pomiarów jest przecięcie się przedłuŝonych zewnętrznych krawędzi Ŝagla, jeśli zachodzi taka konieczność. 02.02.06. Ogranicza się strzałkę wybrzuszenia liku dolnego do 150 mm. 02.03.00. PARAGRAF III: POMIARY GENAKERA (rys 3b) 02.03.01. Powierzchnia pomiarowa genakera moŝe wynieść maksimum 20,00 m 2 i jest obliczana ze wzoru: SB = 0,75 x 0,5(SL1 + SL2) x 0,5(SMG + SF) 02.03.02. Pomiar parametrów SL1, SL2, SF naleŝy wykonywać po krawędzi obrysu Ŝagla, pomiar parametru SMG- po prostej o najmniejszej długości oraz po stycznej do płaszczyzny Ŝagla. 02.03.03. Wskazane jest równieŝ umieszczenie numeru rejestracyjnego na genakerze. 02.04.00. PARAGRAF IV: LICZBA śagli. 02.04.01. Podczas regat na jachcie są dozwolone i powinny się na nim znaleźć tylko następujące Ŝagle: 1 grot, 1 fok, 1 genaker. 02.04.02. Na kaŝdym z jachtów dopuszcza się tylko jeden Ŝagiel kaŝdego typu, jaki moŝna przedstawić do pomiarów. Na jachcie mogą znajdować się tylko Ŝagle ostemplowane przez mierniczego klasy. 5

02.05.00. PARAGRAF V: DŁUGOŚĆ GENAKERBOMU (rys. 1) 02.05.01. Dopuszcza się stosowanie jednego genakerbomu z jednym końcem zamocowanym do kadłuba jachtu o ile długość czynna "LG" w pozycji uŝytkowania nie będzie większa niŝ 75 % odległości "J" mierzonej w poziomie między punktem przecięcia się przedłuŝenia przedniej krawędzi masztu, w jego skrajnym przednim połoŝeniu, z zewnętrzną powierzchnią poszycia pokładu a punktem przecięcia się przedłuŝenia przedniej krawędzi sztagu foka, w jego skrajnym tylnym połoŝeniu, z przedłuŝeniem zewnętrznej powierzchni poszycia pokładu. Genakerbom w pozycji spoczynkowej (wsunięty) nie moŝe wystawać więcej niŝ 100 mm przed przednią granicę pomiarową. 02.05.02. Pomiar "LG" naleŝy wykonywać w poziomie, w płaszczyźnie symetrii jachtu pomiędzy przednią granicą pomiarową, a pionem umieszczonym na zewnątrz najdalej wysuniętego elementu genakerbomu. Dopuszcza się przesuwanie genakerbomu wzdłuŝ jego osi oraz w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzny symetrii jachtu.. 02.06.00. PARAGRAF VI: SPOSÓB STAWIANIA śagli. Zgodnie z przepisami ISAF ROZDZIAŁ 3: 03.00.00. KONSTRUKCJA JACHTU. 03.00.01. Jachty powinny mieć konstrukcję odpowiednio wytrzymałą i bezpieczną dla załogi, posiadać materiał wypornościowy w ilości wystarczającej, aby zapewnić pływalność awaryjną. Minimalna objętość materiału wypornościowego w (dm 3 ) powinna być równa masie pomiarowej jachtu w (kg). Zalecane rozmieszczenie materiału wypornościowego pokazano na rys.4. 03.00.02. Spełnienie kryterium szczelności wymaga szczelności znajdujących się w kabinie skrzynek mieczowych otwartych od góry, które powinny sięgać co najmniej 250 mm ponad wodnicę pływania jachtu w trymie pomiarowym. 03.00.03. Pokłady i kokpity muszą być szczelne i szybkoodpływowe tak, aby mogły się szybko opróŝnić z wody. 03.00.04. Zejściówka powinna być bryzgoszczelna. 03.00.05 Do budowy jachtu dopuszcza się uŝycie następujących materiałów:, laminat poliestrowoszklany, drewno, pianka poliuretanowa, pianki PCV, włókniny np.: FIRET-COREMAT i inne, aluminium, ołów, Ŝeliwo, stal, tkanina poliestrowa dakron i nylon. Kompozyty wysokiej wytrzymałości mogą być stosowane jedynie na olinowanie ( za wyjątkiem want ), przedłuŝacz rumpla i wędkę achtersztagu. Balasty mogą być wykonane z materiałów, których gęstość jest równa lub mniejsza od gęstości ołowiu. 03.00.06.Przestrzenie określone przez konstruktorów jako pływalnościowe powinny zostać wypełnione materiałami litymi i nie degradującymi się, nie wchłaniającymi więcej niŝ 8% wody 6

(pianka poliuretanowa, PCV, styropian w szczelnych workach foliowych, wielokomorowa konstrukcja powietrzna składająca się z minimum 10 komór). 03.00.07. Balast wewnętrzny musi być nieruchomy i przylaminowany do struktury kadłuba. 03.00.08. Ogranicznik-blokada ruchu płetwy balastowej (mieczowej) powinien być skuteczny w kaŝdych warunkach. Blokady muszą być nieprzestawialne podczas Ŝeglugi i pewne w działaniu oraz mieć moŝliwość plombowania na czas regat. Mogą one zostać zdemontowane na czas transportu jachtu jak równieŝ w przypadkach nadzwyczajnych z inicjatywy organizatorów regat, zgodnie ze wskazaniami instrukcji Ŝeglugi. 03.00.09. Dolna krawędź zejściówki do kabiny powinna znajdować się na wysokości nie mniejszej niŝ 150 mm (rys.1) powyŝej dna kokpitu w tym rejonie oraz co najmniej 300 mm ponad wodnicą pływania jachtu w trymie pomiarowym. ROZDZIAŁ 4: 04.00.00. BEZPIECZEŃSTWO 04.00.01. Podczas regat na pokładzie jachtów musi się znajdować obowiązkowe wyposaŝenie zgodne z przepisami dotyczącymi strefy, w jakiej odbywają się regaty. 04.00.02. W przypadku braku ściślejszych przepisów lokalnych jachty muszą mieć na pokładzie: -2 kamizelki asekuracyjne załogi, -1 koło ratunkowe -1 kotwicę o masie minimum 3,0 kg i połączoną z nią w sposób trwały linę o długości min. 20 m i średnicy 8 mm -1 bosak, -2 wiosła ( pagaje) o długości min. 1,20 m -1 wiadro o pojemności 5 l minimum -1 linę holowniczą o długości min. 10 m i średnicy 6 mm Objętość komór wypornościowych, ich rozmieszczenie i materiał wypełniający podlega kontroli mierniczego klasowego. ROZDZIAŁ 5: 05.00.00 Postanowienia końcowe 05.00.01 Zmiany w przepisach muszą być ogłoszone przez Zarząd SK śagle 500 do 30 listopada roku poprzedzającego ich wprowadzenie. 05.00.01 Wszelkie problemy związane z interpretacją przepisów pomiarowych rozstrzyga Mierniczy Klasy śagle 500 powołany przez Zarząd. 05.00.03 W trakcie regat, w przypadku nieobecności Mierniczego Klasy śagle 500 sprawy pomiarowe rozstrzyga Delegat Klasy reprezentujący Zarząd SK śagle 500, który powołuje i przewodniczy Komisji Technicznej Regat i sporządza sprawozdanie z regat do Mierniczego SK śagle 500. 4.2. Komisja Techniczna Regat: składa się z trzech (włącznie z Delegatem) członków SK śagle 500. Jej zadaniem jest rozwiązywanie problemów związanych z interpretacją przepisów ogólnych i klasowych. 7

4.3. Mierniczy Klasy śagle 500 : dokonuje pomiarów kontrolnych jachtów Klasy śagle 500, wystawia Świadectwo Klasyfikacyjne i prowadzi rejestr formularzy pomiarowych. ROZDZIAŁ 6: 06.00.00. ŚWIADECTWO KLASYFIKACYJNE 06.01. Świadectwo Klasyfikacyjne jest dokumentem toŝsamości jachtu Klasy śagle 500, musi zawierać format i dane określone wzorcem: 06.02. Numer Świadectwa Klasyfikacyjnego jest przypisany do danego jachtu, nie moŝe być przenoszony na inny jacht. 06.03. Wymiana Świadectwa Klasyfikacyjnego moŝe nastąpić tylko w przypadku zmiany nazwy jachtu, zmiany numeru rejestracyjnego lub właściciela. 060.4. Jacht moŝe być pozbawiony Świadectwa Klasyfikacyjnego, gdy przestanie spełniać przepisy SK śagle 500. Decyzję taką podejmuje Zarząd SK śagle 500 na wniosek Mierniczego Klasy lub Delegata Klasy. 06.05. Świadectwo Klasyfikacyjne nieodpłatnie uzyskuje jacht spełniający przepisy SK śagle 500, którego właścicielem jest członek SK śagle 500. 06.06. Świadectwo Klasyfikacyjne odpłatnie uzyskuje jacht spełniający przepisy SK śagle 500, którego właścicielem nie jest członek SK śagle 500, oraz w przypadku określonym w pkt 6.4. Wysokość tej opłaty ustala Zarząd SK śagle 500 na kaŝdy sezon regatowy. 06.07. KaŜdy jacht oprócz Świadectwa Klasyfikacyjnego musi posiadać Formularz Pomiarowy, wystawiony przez Mierniczego Klasy. Zatwierdzono przez Zarząd SK śagle 500 Za Zarząd Prezes Maciej Jaskuła Zegrze dnia 09.01.2007 8