Gospodarowanie potencjałem sprzętowym dr hab. inż. Andrzej Szymonik prof. PŁ www.gen-prof.pl Łódź 2016/2017
Istota pojęć sprzęt i wyrób
Sprzęt Wyrób : Celowym jest zastąpienie pojęcia sprzęt nowym terminem, który treścią obejmował będzie między innymi samochody, samoloty, sprzęt ratunkowy, komputery ale i także programy komputerowe, aplikacje, wiedzę i pomysły. Tym określeniem powinien być wyrób, który jest wynikiem działań, procesów i zadań. Termin wyrób może obejmować usługę, przedmiot materialny (część mechaniczną), materiały przetworzone, wytwór intelektualny lub ich kombinację.
Cykl życia wyrobu - CŻW To sekwencja, począwszy od koncepcji i określenia wymagań, przez prace rozwojowe, produkcję, wprowadzanie do wyposażenia, użytkowanie (obsługiwanie techniczne, wykonywanie napraw, modernizacji), kasację (złomowanie, całkowite zniszczenie) oraz zdjęcie z ewidencji.
Sprawne i skuteczne gospodarowanie obejmować wszystkie fazy CŻW: identyfikację potrzeb; definiowanie potrzeb; wstępne określenie możliwości wykonania; określenie możliwości wykonania;
Sprawne i skuteczne gospodarowanie obejmować wszystkie fazy CŻW: określenie założeń do projektowania lub zakup wyrobów obronnych, projektowanie i rozwój, produkcję (w tym wdrożenia); wprowadzenie na wyposażenie; eksploatację; wycofanie z eksploatacji i utylizację.
Analiza gospodarowania wyrobami wymaga posługiwania się pojęciami: przez właściwe użytkowanie należy rozumieć działalność zapewniającą wykorzystywanie mienia zgodnie z wymaganiami podanymi w indywidualnych instrukcjach o użytkowaniu i stosownie do jego przeznaczenia; użytkownik jest to osoba, zespół lub pion organizacyjny zajmujący się eksploatacją sprzętu;
cd. Analiza gospodarowania wyrobami wymaga posługiwania się pojęciami: przez wyrób sprawny technicznie należy rozumieć ten, którego parametry taktycznotechniczne są zgodne z podanymi w instrukcji o użytkowaniu; przez stan techniczny wyrobu (mienia) należy rozmieć aktualną taktyczno-użytkową przydatność, uwzględniającą stopień zużycia fizycznego i zmiany parametrów taktycznotechnicznych w stosunku do ustalonych w warunkach technicznych;
cd. Analiza gospodarowania wyrobami wymaga posługiwania się pojęciami: przez gotowość techniczną wyrobu należy rozmieć jego stan umożliwiający natychmiastowe wykorzystanie jego właściwości taktyczno-technicznych zgodnie z przeznaczeniem;
cd. Analiza gospodarowania wyrobami wymaga posługiwania się pojęciami: przez zużycie zasobu pracy (resursu), materiałów technicznych itp. należy rozumieć liczbę jednostek: pracy sprzętu, materiałów technicznych lub środków bojowych wykorzystanych (zużytych) w procesie eksploatacji wyrobu (przy naliczaniu wielkości zużycia materiałów technicznych nie ujmuje się części i materiałów przekazanych lub wybrakowanych).
System eksploatacji wyrobami obejmuje: całokształt celowych i planowych przedsięwzięć oraz działań zapewniających utrzymanie wyrobów w stałej sprawności technicznej i użytkowej w okresie od wprowadzenia go aż do zdjęcia z ewidencji.
System eksploatacji wyrobami obejmuje: wprowadzanie wyrobu do eksploatacji i jego rozdzielnictwo; planowanie i normowanie procesów eksploatacji (obsługiwań, napraw, remontów); przechowywanie w składnicach, bazach i magazynach; wybrakowywanie i zdjęcie z ewidencji; ewidencję i sprawozdawczość; kontrolę stanu technicznego, utrzymania, stanu bhp itp.
Pełne koszty systemu uzbrojenia koszty nabycia (20%) koszty użytkowania (70%) koszty likwidacji (10%)
Koszty LCC: LCC = C 1 + C 2 + C 3 C 1 inwestycji (obejmujący fazy: określenia wymagań, prace rozwojowe, produkcję, wprowadzanie do wyposażenia); C 2 eksploatacji (tj. obsługiwanie techniczne, wykonywanie napraw, modernizacji); C 3 demontażu, utylizacji, kasację (złomowanie, całkowite zniszczenie) oraz zdjęcie z ewidencji.
Parametry systemu eksploatacji roczne normy eksploatacji określające dopuszczalną intensywność eksploatacji wyrobu; rodzaje remontów (napraw) i resursy międzyremontowe; docelowe resursy techniczne wyrobu; okresy obsługiwań technicznych wyrobu.
Tryb realizacji przedsięwzięć obsługowo-remontowych: obsługiwania i remonty (naprawy) planowe podlegają czynnościom planistycznym i realizowane są na zasadach i w okresach ustalonych w odpowiednich instrukcjach czy przepisach; obsługiwania bieżące, doraźne naprawy bieżące i awaryjne nie podlegają czynnościom planistycznym i wykonywane są z chwilą powstania takich potrzeb.
Rodzaje obsługiwań: bieżące (OB) przeprowadza się w celu utrzymania wyrobu i jego ukompletowania w stałej sprawności technicznej. Obsługiwanie bieżące wykonuje obsługa, której wyrób przydzielono. W czasie OB wykonuje się czynności związane z przeglądem zewnętrznym i konserwacją wyrobu oraz uzupełnieniem materiałów konserwacyjnych zużytych podczas jego użytkowania.
cd. Rodzaje obsługiwań: techniczne nr l (OT-1) przeprowadza się w celu sprawdzenia sprawności technicznej wyrobu, usunięcia stwierdzonych niesprawności i jego przygotowania do dalszej eksploatacji. Czynności związane z OT-1 wykonują obsługi (funkcyjni), którym wyrób przydzielono. W razie potrzeby mogą być włączeni do udziału w ww. pracach specjaliści z organów remontowych.
cd. Rodzaje obsługiwań: techniczne nr 2 (OT-2) przeprowadza się w celu dokładnego sprawdzenia sprawności technicznej wyrobu oraz jego zespołów i mechanizmów w zakresie przewidzianym w instrukcją, o użytkowaniu. Celem tego obsługiwania jest usunięcie powstałych w trakcie użytkowania niesprawności oraz jego przygotowanie do dalszej eksploatacji. OT-2 sprzętu skomplikowanego przeprowadza jego obsługa z udziałem specjalistów warsztatów remontowych.
cd. Rodzaje obsługiwań: sezonowe (OS) przeprowadza się dwa razy w roku w celu przygotowania wyrobu do użytkowania odpowiednio w warunkach jesienno-zimowych i wiosennoletnich. Ze względów organizacyjnych OS wykonuje się łącznie z przypadającym w tym okresie obsługiwaniem technicznym OT-1 lub OT-2.
Rodzaje remontów: bieżący naprawa (RB) jest to zakres czynności polegających na usunięciu pojedynczych uszkodzeń losowych wynikłych w trakcie użytkowania wyrobu. Remont bieżący (naprawę) wykonuje obsługa (załoga) wyrobu, której sprzęt przydzielono, natychmiast po stwierdzeniu uszkodzenia. W przypadku gdy obsługa sprzętu nie jest w stanie usunąć uszkodzenia, wyrób zgłasza się do remontu w warsztacie w trybie ustalonym specjalnymi przepisami.
cd. Rodzaje remontów: awaryjny (RA) jest przedsięwzięciem nieplanowym związanym z usunięciem losowych uszkodzeń wyrobu, którego zakres przekracza możliwości techniczne systemu gospodarczego i wymaga udziału sił lub środków technicznych ze szczebli nadrzędnych lub innych instytucji do tego przygotowanych.
cd. Rodzaje remontów: średni (RS, OT-3) wyrobu przeprowadza się w celu dokładnego zweryfikowania w warunkach warsztatowych stanu technicznego poszczególnych zespołów oddzielnie i urządzenia w całości, usunięcia wykrytych niesprawności i odtworzenia parametrów taktyczno-technicznych gwarantujących jego niezawodne działanie w okresie do najbliższego remontu zakładowego lub do zakończenia okresu jego używalności.
cd. Rodzaje remontów: zakładowy (RZ) - jest remontem planowym, podczas którego odtwarza się właściwości taktyczno-techniczne i resurs międzyremontowy wyrobu. Prowadzony jest przez specjalistyczne zakłady remontowe metodą przemysłową według ustalonego procesu technologicznego.
Ogniwami utrzymywania sprawności technicznej i zdolności użytkowej: bezpośredni użytkownicy (obsługa) którzy oprócz wykorzystania tego wyrobu wykonują podstawowe funkcje obsługowo-remontowe w zakresie obsługiwań OB, OT-1 oraz remontów i regulacji przewidzianych w instrukcji o użytkowaniu; warsztaty remontowe przeznaczone do wykonywania zadań obsługowo-remontowych w zakresie RB przekraczających możliwości użytkowników i OT-2 wyrobu.
W procesie eksploatacji wyrobu wyróżniają się obszary : obszar użytkowania realizowany przez użytkowników, którym wyrób został przydzielony zgodnie z etatem (tabelą należności), obejmuje on wszystkie działania zmierzające do utrzymania wyrobu w stałej sprawności technicznej zapewniającej natychmiastowe wykorzystanie jego właściwości taktyczno-technicznych do wykonania postawionego zadania;
cd. W procesie eksploatacji wyrobu wyróżniają się obszary : obszar zabezpieczenia materiałowotechnicznego realizowany w pionie służb technicznych; obejmuje działania zapewniające możliwość właściwego użytkowania oraz wykorzystania wyrobu zgodnie z jego przeznaczeniem.
Planowanie
Organy odpowiedzialne za planowanie zaopatrywania w wyroby uwzględniają: roczne plany modernizacji i dostaw; obowiązujące etaty i tabele należności normatywy należności wyposażenia nietabelarycznego (następny slajd); uzasadnione zapotrzebowania przedstawione przez dysponentów środków budżetowych.
I. Wyposażenie indywidualne ratownikanurka Ilość Sprzęt (ABC i D): 1) płetwy regulowane 2) półmaska nurkowa 3) fajka do oddychania 4) nóż nurkowy 5) pas balastowy wraz z ciężarkami 1 zestaw: 1 para 1 szt. 1 szt. 1 szt. 1 kpl.
Kontrola i nadzór
Ewidencję ilościowo-jakościowowartościową prowadzi się w celu: rzetelnego ewidencjonowania stanów ilościowych i jakościowych wyrobów będących w zasobach systemu gospodarczego; wyceny zgromadzonych zasobów; odzwierciedlenia zmian w zapasach;
cd. Ewidencję ilościowo-jakościowowartościową prowadzi się w celu: odzwierciedlenia przepływu majątku pomiędzy poszczególnymi elementami struktur organizacyjnych; optymalizacji stanu zapasów; racjonalizacji zakupów; usprawnienie procesu planowania.
Inwentaryzacja: weryfikacji ksiąg rachunkowych i doprowadzenia zawartych w nich zapisów do zgodności ze stanem faktycznym wynikającym ze spisu z natury; ustaleniu różnic inwentaryzacyjnych i rozliczeniu osób odpowiedzialnych za powstanie tych różnic.
cd. Inwentaryzacja: terminy i częstotliwość inwentaryzacji regulują przepisy ustawowe; do przeprowadzenia inwentaryzacji dyrektor, szef, komendant, dowódca wyznacza komisję inwentaryzacyjną w składzie zapewniającym terminowe i sprawne jej przeprowadzenie.
Przebieg inwentaryzacji: wykonanie spisu z natury: przygotowanie i przekazanie arkuszy spisowych, ustalenie przez grupy spisowe w drodze spisu z natury rzeczywistego stanu składników majątkowych, potwierdzenie dokonanej inwentaryzacji i przekazanie wypełnionych arkuszy spisowych do pionu głównego księgowego;
cd. Przebieg inwentaryzacji: porównanie stanu rzeczywistego majątku ze stanem ewidencyjnym w księdze rachunkowej miejsce realizacji: pion głównego księgowego: porównanie danych z otrzymanego formularza dokumentu inwentaryzacyjnego z danymi ewidencyjnymi. Wykonanie zestawienia różnic inwentaryzacyjnych (jeśli istnieją), księgowanie różnic inwentaryzacyjnych;
cd. Przebieg inwentaryzacji: weryfikacja ewentualnych różnic inwentaryzacyjnych: ustalenie przyczyn powstania różnic, wykonanie protokołu z weryfikacji różnic, akceptacja protokołu z weryfikacji różnic inwentaryzacyjnych oraz ostateczne rozliczenie różnic inwentaryzacyjnych.
Wycofanie z eksploatacji i utylizacja
Wycofanie z eksploatacji i utylizacja, obejmować może: przeprowadzenie inwentaryzacji; przebazowanie w wyznaczone miejsce; kontrola danych i parametrów; wybrakowanie ; złomowanie ; niszczenie zniszczenie i zdjęcie go z ewidencji materiałowo-technicznej i finansowej.
inwentaryzacji przebazowania kontroli danych i parametrów remontów pozbawienie cech używalności nadzoru realizacji likwidacji Struktura kosztów likwidacji Koszty likwidacji
Dziękuje za uwagę