BUDOWNICTWO ODPORNOŚĆ OGNIOWA KONSTRUKCJI STALOWYCH prof. dr hab. inż. Miroław Koiorek Szkoła Główna Służby Pożarniczej PARTNERZY TEMATU Creative Method in Fire Protection Część 4 W artykule omówiono podtawowe zaady projektowania kontrukcji talowych w kontekście ognioochronnym, wpływ pola temperatury na odporność ogniową i metody ochrony przeciwpożarowej kontrukcji talowych. 92 Ze tali nie wykonuje ię kontrukcyjnych przegród budowlanych. Dlatego też rozważania dotyczące odporności ogniowej można ograniczyć do elementów prętowych, jak łupy czy belki, i właściwości użytkowej związanej z zapewnieniem w określonym czaie nośności kontrukcji, czyli z kryterium R. Podtawowe zaady projektowania zabezpieczeń Długość prętów jet wielokrotnie więkza od wymiarów przekroju poprzecznego. Zależność tandardowa cza temperatura, według której prowadzi ię badania odporności ogniowej, określa jednorodne pole oddziaływań termicznych na element. Pomijając wymianę ciepła na końcach elementu, która ma niewielki wpływ na temperaturę pręta w pewnej odległości od brzegu, można pominąć przewodzenie ciepła wzdłuż elementu. W obliczeniach temperatury elementów talowych przyjmuje ię więc model niekończenie długiego pręta poddanego jednorodnym oddziaływaniom termicznym. Przyjmując podane założenia rozważania ogranicza ię do przekroju poprzecznego o długości jednotkowej. Z uwagi na dużą przewodność cieplną tali λ = ca40w/(m K) można w przybliżeniu założyć, że temperatura przekroju jet jednorodna. Wtedy [1]: W tabeli 1 podano wartości temperatury przekroju poprzecznego nieizolowanych elementów talowych w zależności od czau nagrzewania wg krzywej tandardowej i wkaźnika przekroju A m /V. Jet on nazywany częto wkaźnikiem maywności, ale jet to określenie mylące; im więkza wartość tego wkaźnika tym mniejza maywność i zybzy wzrot temperatury. Na ogół wkaźniki A m /V kontrukcji talowych zawierają ię w granicach 100-250 m -1 (w kratownicach ięgają 400 m -1 ). Nieizolowane kontrukcje talowe w ciągu pierwzych 15 minut oiągają już tounkowo wyoką temperaturę. Tylko łabo obciążone nieizolowane elementy o wkaźniku A m /V mniejzym od 100 m -1 mogą zachować nośność w czaie 15 min. Cza min. θ A m /V, m -1 20 30 50 100 150 200 0 20 20 20 20 20 20 20 15 739 171 236 347 534 632 700 30 842 375 493 648 lub θ temperatura tali, θ g temperatura palin, c ciepło właściwe, ρ gętość, kg/m 3, α wpółczynnik przejmowania ciepła, W/(m 2 K), A m obwód nagrzewany, m, V powierzchnia przekroju poprzecznego, m 2. Iloraz α/cϱ jet praktycznie niezależny od rodzaju tali. Można więc przyjąć, że temperatura przekroju poprzecznego jet funkcją wkaźnika A m /V: θ = f(a m /V). Potać funkcji f(a m /V) utala ię doświadczalnie na podtawie badań elementów talowych zabezpieczonych daną izolacją. (1) (2) Tabela 1. Temperatura θ elementów talowych ogrzewanych wg zależności tandardowej Zakładając jednorodne pole temperatury przekroju poprzecznego, można utalić temperaturę krytyczną, tzn. temperaturę, w której natępuje wyczerpanie nośności (ry. 1). Cza, jaki upływa do oiągnięcia tej temperatury, określa odporność ogniową elementu. Ry. 1. Ry. 1. Zaada utalania temperatury krytycznej i odporności ogniowej
Z tabeli 2 wynika, że aby kontrukcje talowe uzykały odporność ogniową 15 minut lub więkzą, powinny być chronione przed dopływem trumienia ciepła. Najbardziej rozpowzechnioną metodą jet izolowanie kontrukcji przy użyciu materiałów o znacznie mniejzej przewodności cieplnej niż przewodność cieplna tali (ry. 2). λ p przewodność cieplna izolacji, W/(m K), V pole przekroju poprzecznego tali, m 2, A m długość obwodu nagrzewanego, m. Zależność (3) jet wykorzytywana do określania grubości izolacji w funkcji A m /V, jeżeli znany jet przebieg temperatury w elemencie talowym i przebieg temperatury w otoczeniu zaizolowanego elementu oraz właściwości cieplne izolacji ogniochronnej. Grubości izolacji ą podawane w aprobatach technicznych ITB w zależności od wkaźnika A m /V i temperatury krytycznej θ a,kr (tabela 2). Zaady obliczania wkaźnika A m /V podano w tabeli 3. Temperaturę krytyczną oblicza ię ze wzoru [3]: (4) y. Ry. 2. Wpółczynniki przewodności cieplnej materiałów izolacyjnych (wg badań ITB) G płyta gipowo-kartonowa, W wełna kalna o gętości 140 kg/m 3 W obliczeniach uprozczonych pomija ię pojemność cieplną izolacji, gdyż zarówno maa, jak i ciepło właściwe tali ą wielokrotnie więkze od may i ciepła właściwego izolacji. W przypadku, gdy nie wprowadza ię tych uprozczeń, związek pomiędzy temperaturą tali a temperaturą w bezpośrednim otoczeniu elementu wyraża ię wzorem: θ a temperatura tali, C, θ g temperatura w otoczeniu elementu, C, d p grubość izolacji, mm, ρ p gętość izolacji, kg/m 3, ρ a gętość tali, kg/m 3, c p ciepło właściwe izolacji, J/(kg K), c a ciepło właściwe tali, J/(kg K), (3) W przekrojach kla 1, 2, 3 i elementach rozciąganych: : E f i,d obliczeniowy efekt oddziaływań w ytuacji pożarowej wg EN 1991-1-2, R f i,d,o nośność obliczeniowa elementu dla t = 0. W elementach kręcanych i zginanych, jeżeli potacią znizczenia nie jet utrata tateczności giętno-krętnej, wartość µ0 oblicza ię ze wzoru: η f i wpółczynnik redukcyjny charakteryzujący topień wykorzytania nośności dla t = 0, γ M1 wpółczynnik częściowy dla właściwości materiału, γ M, f i wpółczynnik częściowy dla materiału w ytuacji pożarowej (γ M, f i = 1). W przekrojach klay 4, poza elementami rozciąganymi, temperatura krytyczna nie może być wyżza niż 350 C. (5) (6) 93 REKLAMA
BUDOWNICTWO 94 Wartości temperatury krytycznej w zależności od wartości wpółczynnika µ 0 podano w tabeli 4 wg [3]. A m /V, m -1 Minimalne grbości zabezpieczeń w mm dla θ a,kr 350 C 350 C 350 C 350 C 350 C 350 C 0-80 12 15 15 15 15 10 81-100 20 20 20 15 15 10 101-120 25 20 20 20 15 10 121-140 25 25 20 20 20 10 141-160 25 25 20 20 20 10 161-180 30 25 25 20 20 10 181-200 30 25 25 25 20 15 201-220 30 30 25 25 20 15 221-240 30 30 25 25 20 15 241-260 30 30 25 25 20 15 261-280 30 30 25 25 20 15 281-300 35 30 30 25 25 20 301-320 35 30 30 25 25 20 321-340 35 30 30 25 25 20 341-360 35 35 30 25 25 20 361-280 40 35 35 30 25 20 281-400 40 40 35 30 25 20 Tabela 2. Ilutracja poobu określania grubości* izolacji w zależności od wpółczynnika A m /V i temperatury krytycznej θ a,kr *Podane w tabeli grubości ą prawdopodobne, lecz fikcyjne, i nie można ich toować w projektowaniu. W Aprobatach Technicznych podaje ię oobne tabele dotyczące przekrojów otwartych i zamkniętych µ 0 θ a,kr µ 0 θ a,kr µ 0 θ a,kr 0,22 711 0,42 612 0,62 549 0,24 698 0,44 605 0,64 543 0,26 685 0,46 598 0,66 537 0,28 674 0,48 591 0,68 531 0,30 664 0,50 585 0,70 526 0,32 654 0,52 578 0,72 520 0,34 645 0,54 572 0,74 514 0,36 636 0,56 566 0,76 508 0,38 628 0,58 560 0,78 502 0,40 620 0,60 554 0,80 496 Tabela 4. Wartości temperatury krytycznej θ a,kr w zależności od wpółczynnika µ 0 wg [3] Pola temperatury z uwzględnieniem odprowadzania ciepła W przypadku elementów częściowo obetonowanych lub przylegających np. do tropów na części obwodu natępuje oddawanie ciepła. Temperaturę kontrukcji można obliczać za pomocą wzorów jednowymiarowego przewodzenia ciepła, przyjmując obwód nagrzewany pomniejzony o zerokość tyku elementu kontrukcji talowej z innym elementem (ry. 4). Uprozczenie to daje zapa bezpieczeńtwa od 10 do 35%. Podcza projektowania nowych budynków nie jet celowe toowanie bardziej komplikowanego aparatu matematycznego do obliczania grubości izolacji. W przypadku modernizacji, przebudowy lub zmiany poobu użytkowania powtaje częto zereg problemów związanych z koniecznością zwiękzenia grubości izolacji ogniochronnej a nawet jej uunięcia i zatoowania nowej. Celowe ię może wtedy okazać przeprowadzenie dokładniejzej oceny odporności ogniowej. Ry. 4. Przykład elementu częściowo ołoniętego przed działaniem ognia W rzeczywitości natępuje odprowadzenie ciepła do betonu, obniżające znacznie temperaturę górnej półki w porównaniu z temperaturą dolnej półki i dolnej części środnika. Niejednorodne pole temperatury implikuje niejednorodne właściwości mechaniczne przekroju. Natępuje przeunięcie oi obojętnej i wzrot nośności w tounku do obliczeń uprozczonych, w przypadku belek tropowych rzędu 10-35%. Ocena odporności ogniowej z uwzględnieniem odprowadzania ciepła wymaga analizy dwuwymiarowego pola temperatury. Pola temperatury w przekroju kontrukcji ołoniętych izolacjami ogniochronnymi opiać można równaniem T T T ρ c = λ x + λ y + Q, t x x y y (7) Tabela 3. Wartości U dla typowych przypadków nagrzewania Grubości izolacji ogniochronnych przekrojów zamkniętych ą zwykle więkze niż w przypadku przekrojów otwartych, gdyż uwzględnia ię możliwość miejcowej utraty tateczności. T temperatura, Q źródła ciepła, λ x, λ y anizotropowe wpółczynniki przewodności cieplnej zależne od temperatury i wpółrzędnych przetrzennych, ρ, c gętość i ciepło właściwe zależne od wpółrzędnych przetrzennych, x, y protokątny układ wpółrzędnych kartezjańkich, t cza.
Warunek początkowy zdefiniowany jet przez rozkład temperatury w rozpatrywanym obzarze w czaie t = 0 danej jako znana funkcja x i y [2]: T (x,y,0) = f (x,y) dla t = 0. (8) Warunki brzegowe: znana temperatura na części Γ T brzegu obzaru w dowolnej chwili zdefiniowanej jako znana funkcja zmiennych x, y, t; znany trumień ciepła na części Γ q brzegu obzaru zdefiniowanego w potaci: q T λ ( x, y, t ) = q n ( x, y, t ) x, y Tq, (9) n q n trumień ciepła na części Γ q brzegu obzaru, n normalna do brzegu Γ q, λ wpółczynnik przewodności cieplnej, Ry. 6. Kontrukcja talowa (1) poza obryem budynku Γ q część brzegu obzaru, na którym znany jet trumień ciepła, Ry. 6. Kontrukcja talowa (1) poza obryem budynku konwekcyjny warunek brzegowy dla przypadku wobodnej konwekcji zdefiniowany jet w konwekcyjny warunek brzegowy dla przypadku wobodnej konwekcji konturowe Pojedyncze ry. 8A) lub elementy obudowując zabezpiecza element płytami (zabezpieczenia ię, nanoząc krzynkowe izolację ry. na 8B). powierzchnię elementu (zabezpieczenia konturowe ry. 8A) lub obudowu- potaci: zdefiniowany jet w potaci: Zabezpieczenia grupowe (ry. 9) T jąc element płytami (zabezpieczenia krzynkowe ry. 8B). ( x, y, t ) = α ( T e T ), T λ ( x, y, t ) = α ( T e T ) (10) n, (10) obejmować zabezpieczenie opraw oświetleniowych, kratek wentylacyjnych i otworów rewizyjnych. n Zabezpieczenia Ry. 6. grupowe Kontrukcja talowa (ry. (1) poza 9) obryem budynku zie: Mogą tu być toowane ufity podwiezone z praowanych płyt z wełny konturowe mineralnej, ry. 8A) wełny lub obudowując zklanej, element płyt płytami gipowo-kartonowych (zabezpieczenia krzynkowe lub pecjalnych ry. 8B). nieymetryczna w zależności od tego, z której trony działa ogień (ry. 9a). wpółczynnik α wpółczynnik przejmowania przejmowania ciepła, ciepła, znana temperatura T e znana otoczenia, temperatura otoczenia, płyt ogniochronnych. Rozwiązanie powinno obejmować zabezpieczenie opraw oświetleniowych, kratek wentylacyjnych i otworów rewizyjnych. Zabezpieczenia grupowe (ry. 9) temperatura T na temperatura brzegu obzaru, na brzegu obzaru, część brzegu T α obzaru, część brzegu na której obzaru, jet zadany na której konwekcyjny jet zadany warunek konwekcyjny brzegowy, warunek brzegowy, rowanych lub lekkich ścian wartwowych, przy czym odporność ognio- Słupy można zabezpieczać przy wykonywaniu ścian betonowych, mu- obejmować zabezpieczenie opraw oświetleniowych, kratek wentylacyjnych i otworów rewizyjnych. radiacyjny warunek brzegowy zdefiniowany jet natępująco: radiacyjny warunek brzegowy zdefiniowany jet natępująco: wa nieymetryczna łupów zależy w zależności od od odporności tego, z której trony ogniowej działa ogień ściany (ry. i 9a). może być nieymetryczna w zależności od tego, z której trony działa ogień (ry. 9a). 1 4 ( ) ( 4 ) 1 r x, y, t = V kc 0 T R T 4 4 q 1 r ( x, y 1, t ) x, y Tr = V kc 0 ( T, R T ) (11) (11) 1 1 εr ε 1 εr ε 1 zie: k kątowy wpółczynnik promieniowania, tała Stefana Boltzman a, wpółczynnik emiyjności palin, wpółczynnik emiyjności powierzchni brzegu, bezwzględna temperatura palin, bezwzględna temperatura powierzchni brzegu, r część brzegu obzaru, na którym zadany jet radiacyjny warunek brzegowy. g obzaru Γ równy jet umie brzegów Γ T, Γ q, Γ α, Γ r. yunku 5 porównano wartości temperatury belki tropowej z Ι 600 z izolacją o grubości 4 cm ewanego według krzywej tandardowej z uwzględnieniem (dwukierunkowy przepływ ciepła) i bez ględnienia (model jednowymiarowy) odprowadzania ciepła do tropu. V k kątowy wpółczynnik promieniowania, C o tała Stefana Boltzman a, ε r wpółczynnik emiyjności palin, ε wpółczynnik emiyjności powierzchni brzegu, T r bezwzględna temperatura palin, T bezwzględna temperatura powierzchni brzegu, Γ r część brzegu obzaru, na którym zadany jet radiacyjny warunek brzegowy. Brzeg obzaru Γ równy jet umie brzegów Γ T, Γ q, Γ α, Γ r. Na ryunku 5 porównano wartości temperatury belki tropowej z Ι 600 z izolacją o grubości 4 cm ogrzewanego według krzywej tandardowej z uwzględnieniem (dwukierunkowy przepływ ciepła) i bez uwzględnienia (model jednowymiarowy) odprowadzania ciepła do tropu. Zabezpieczenia ogniochronne kontrukcji talowych Kontrukcje talowe zabezpiecza ię przed wpływem ciepła wydzielanego podcza pożaru przez: ytuowanie elementów nośnych poza obryem budynku (ry. 7), zabezpieczanie pojedynczych elementów (ry. 8), ołony ogniochronne grup elementów (ufity podwiezone, ściany działowe itp.) (ry. 9). Pojedyncze elementy zabezpiecza ię, nanoząc izolację na powierzchnię elementu (zabezpieczenia Mogą tu być toowane ufity podwiezone z praowanych płyt z wełny mineralnej, wełny zklanej, płyt gipowo-kartonowych lub pecjalnych płyt ogniochronnych. Rozwiązanie powinno Słupy można zabezpieczać przy wykonywaniu ścian betonowych, murowanych lub lekkich ścian wartwowych, przy czym odporność ogniowa łupów zależy od odporności ogniowej ściany i może być Pojedyncze elementy zabezpiecza ię, nanoząc izolację na powierzchnię elementu (zabezpieczenia Mogą tu być toowane ufity podwiezone z praowanych płyt z wełny mineralnej, wełny zklanej, płyt gipowo-kartonowych lub pecjalnych płyt ogniochronnych. Rozwiązanie powinno Słupy można zabezpieczać przy wykonywaniu ścian betonowych, murowanych lub lekkich ścian wartwowych, przy czym odporność ogniowa łupów zależy od odporności ogniowej ściany i może być Ry. 7. Zabezpieczenia pojedynczych elementów: A konturowe, B krzynkowe; a) łup, b) i d) podciąg, c) łup dwugałęziowy Ry. 7. elementów: A konturowe, B krzynkowe; a) łup, Ry. b) i d) 7. podciąg, Zabezpieczenia c) łup dwugałęziowy pojedynczych elementów: A konturowe, B krzynkowe; a) łup, b) i d) podciąg, c) łup dwugałęziowy 95 I = 600 d i = 2 cm 15 min 30 min 60 min 30 min 60 min 120 min 0 200 400 600 800 1000 1200 60 min 120 min 180 min 240 min d i = 4 cm 120 min 180 min 240 min 0 200 400 600 800 1000 1200 d i = 6 cm T [ o C] T [ o C] 1000 T [ o C] 0 200 400 600 800 1200 Ry. 5. Rozkład temperatury wzdłuż pionowej oi przekroju poprzecznego belki I600 z izolacją 4 cm po: 30 min ( ), 60 min ( ), 120 min ( ), 180 min ( ),. 5. Rozkład 240 min ( temperatury ); wzdłuż liniami czerwonymi pionowej oznaczono oi przekroju wartości poprzecznego belki I600 z temperatury izolacją 4 cm uzykane po: 30 przy min założeniu ( modelu ), 60 jednowymiarowego min ( ), 120 min ( ), 180 min ( ), 240 min ( ); liniami czerwonymi oznaczono wartości Ry. 8. Zabezpieczenia grupowe: a) ściany, b) ufit podwiezony Ry. 8. Zabezpieczenia grupowe: a) ściany, b) ufit podwiezony Zabezpieczenia ogniochronne dzieli ię niekiedy na tradycyjne i pecjalne. Technologie tradycyjne to obetonowanie lub obmurowanie, a więc zabiegi toowane zwykle na placu Zabezpieczenia budowy przy wykonywaniu ogniochronne innych robót. dzieli W ię ramach niekiedy technologii na tradycyjne pecjalnych nakłada i pecjalne. ię farby ogniochronne, natryki i tynki ogniochronne oraz wykonuje ię zabezpieczenia z płyt ogniochronnych. Technologie Z uwagi na mechanizmy tradycyjne działania to środki obetonowanie zabezpieczające lub dzieli obmurowanie, ię na: a więc zabiegi toowane środki aktywizowane zwykle termicznie, na placu budowy przy wykonywaniu innych robót. Wśród W ramach środków aktywizowanych technologii pecjalnych termicznie wyróżnia nakłada ię: ię farby ogniochronne, środki paywne. natryki powłoki i tynki pęczniejące, ogniochronne oraz wykonuje ię zabezpieczenia z płyt powłoki aborpcyjne. ogniochronnych. Powłoki pęczniejące Z uwagi na mechanizmy działania środki zabezpieczające dzieli ię na: Pod wpływem temperatury wytwarzają porowatą wartwę izolacyjną. Zwykle w proceie pęcznienia środki wyzwala aktywizowane ię woda, która termicznie, pochłania część energii cieplnej przy odparowywaniu. W materiałach ogniochronnych aktywizowanych termicznie zachodzą procey chemiczne związków węgla środki i foforu. paywne. Subtancje organiczne, rozkładając ię pod wpływem temperatury, tworzą związki Wśród węglowodorowe, środków gazy aktywizowanych oraz węgiel. W obecności termicznie kwau foforowego wyróżnia dodatkowo ię: jet wyzwalana woda, umożliwiając powtanie pianki o włanościach termoizolacyjnych (ry. 9). powłoki Więkzość pęczniejące, środków aktywizowanych termicznie zawiera natępujące komponenty: generator kwau foforowego (np. foforan amonu), który pod wpływem temperatury ulega powłoki aborpcyjne. rozpadowi, prowadzącemu do powtania kwau foforowego, ubtancje organiczne, rozkładające ię z wytworzeniem zwęgliny, środki pieniające materiały ulegające dekompozycji pod wpływem ciepła, które tworzą niepalne gazy decydujące o ekpanji pianki,
BUDOWNICTWO 96 Powłoki pęczniejące Pod wpływem temperatury wytwarzają porowatą wartwę izolacyjną. Zwykle w proceie pęcznienia wyzwala ię woda, która pochłania część energii cieplnej przy odparowywaniu. W materiałach ogniochronnych aktywizowanych termicznie zachodzą procey chemiczne związków węgla i foforu. Subtancje organiczne, rozkładając ię pod wpływem temperatury, tworzą związki węglowodorowe, gazy oraz węgiel. W obecności kwau foforowego dodatkowo jet wyzwalana woda, umożliwiając powtanie pianki o włanościach termoizolacyjnych (ry. 9). Więkzość środków aktywizowanych termicznie zawiera natępujące komponenty: generator kwau foforowego (np. foforan amonu), który pod wpływem temperatury ulega rozpadowi, prowadzącemu do powtania kwau foforowego, ubtancje organiczne, rozkładające ię z wytworzeniem zwęgliny, środki pieniające materiały ulegające dekompozycji pod wpływem ciepła, które tworzą niepalne gazy decydujące o ekpanji pianki, poiwo (materiał akrylowy lub epokydowy) wiążące pęczniejące pokrycie i utrzymujące gazy wewnątrz porów. ię w dużym topniu działaniem ogniochronnym tworzyw na bazie gipu (ry. 10); tabilizacja temperatury w okolicy 90 C jet powodowana odparowaniem wody. Ry. 10. Mechanizm działania ogniochronnego płyt gipowokartonowych Ogniochronne izolacje natrykowe Są to zwykle izolacje z granulatu wełny mineralnej o gętości 300-600 kg/m 2. Przewodność cieplna w temperaturze 20 C tego typu izolacji wynoi ca 0,085 W/(m K), a ciepło właściwe 14 Wmin/(kg K). Fabrycznie przygotowaną uchą maę mieza ię z wodą lub ciekłym poiwem u wylotu końcówki pecjalnego agregatu natrykowego (ry. 11). Ry. 9. Farba pęczniejąca po badaniu (ITB) Proce pęcznienia rozpoczyna ię w temperaturze 200 250 C. Zetawy farb do zabezpieczeń ogniochronnych kładają ię zwykle z trzech wartw. Wartwa podkładowa grubości 40 100 µm, nakładana na tal oczyzczoną metodą piakowania do wymaganego topnia czytości pełni funkcję antykorozyjną i przygotowuje przyczepne podłoże pod powłokę pęczniejącą. Ogniochronna wartwa pęczniejąca może być różnej grubości, zależnie od wkaźnika maywności zabezpieczanego przekroju, wymaganej klay odporności ogniowej oraz temperatury krytycznej tali. W zatoowaniach praktycznych potyka ię grubości 300-4000 µm. Grube powłoki nakłada ię wartwami. Nakładanie zetawu ogniochronnego kończy ułożenie wartwy nawierzchniowej grubości 40-120 µm, której zadaniem jet ochrona powłoki przed oddziaływaniem środowika oraz wykończenie dekoracyjne powłoki. Powłoki nanoi ię ręcznie (wałkiem lub pędzlem) albo natrykowo. Najczęściej producenci farb dopuzczają obydwa pooby malowania. Mechanizm działania powłok aborpcyjnych Mechanizm działania tego rodzaju powłok wiąże ię z pochłanianiem energii cieplnej w wyniku chłodzenia ablacyjnego, polegającego na topnieniu materiału powłoki lub ublimacji, czyli przejściu materiału z fazy tałej bezpośrednio w tan gazowy. Jet to więc zmniejzenie trumienia energii cieplnej dopływającej do powierzchni tali w wyniku pochłaniania jej części potrzebnej na przemiany fazowe. Uważa ię, że powłoki te powtały w związku z chłodzeniem powierzchni zybkich tatków powietrznych, ale mechanizm ten charakteryzuje Ry. 11. Nakładanie natryku na kontrukcję talową Tynki ogniochronne Są to wyprawy zawierające jako wypełniacz lekkie kruzywo (np. perlit) lub granulat z wełny mineralnej nanozone agregatem tynkarkim. Na ogół przy więkzych wyokościach belek touje ię iatkowanie. Gętość takich tynków wynoi 600-1000 kg/m 3, a ich wpółczynnik przewodzenia ciepła, w zależności od gętości, w granicach 0,09-0,20 W/(m K). Zabezpieczenia płytowe Stouje ię różnego rodzaju wyroby, od płyt z wełny mineralnej o gętości 150 kg/m 3, poprzez płyty gipowo-kartonowe zbrojone rozprozonym włóknem zklanym o gętości 800 kg/m 3, po pecjalne płyty ilikatowo-cementowe o zróżnicowanej gętości (450-900 kg/m 3 ) i wpółczynniku przewodzenia ciepła 0,08-0,20 W/(m K). W niektórych technologiach płyty ą klejone lub klejone i mocowane mechanicznie. W innych wyłącznie mocowane mechanicznie. Płyty gipowo-kartonowe mocuje ię do kontrukcji talowej za pomocą profili zimnogiętych. Obecnie produkuje ię pecjalne płyty gipowe, które można mocować w poób pokazany na ry. 7, bez konieczności toowania kontrukcji pośrednich.
REKLAMA GAMA PRODUKTÓW HEMPACORE NIEZAWODNA BIERNA OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA Ry. 12. Zabezpieczenia ogniochronne z płyt G-K Przy wykonywaniu zabezpieczeń ogniochronnych kontrukcji talowych należy przetrzegać natępujących zaleceń: 1. W przypadku wypełniania łupów z profili zamkniętych betonem należy w ściankach, u podtawy i przy głowicy łupa, wykonać otwory o powierzchni co najmniej po 3 cm 2. Roztaw otworów nie powinien być więkzy niż 5 m. Otwory te powinny przebiegać także przez izolację zewnętrzną. 2. W przypadku zatoowania ogniochronnych farb pęczniejących intalacje i przewody wentylacyjne powinny przebiegać w odległości co najmniej 1,5 cm od profilu. 3. Przewody intalacyjne należy podwiezać w taki poób, aby nie poczywały na izolacji ogniochronnej. 4. Przed przytąpieniem do wykonywania zabezpieczeń ogniochronnych należy zamocować do kontrukcji łączniki, uchwyty itp. łużące np. do montażu intalacji lub ufitów podwiezonych (w zczególności dotyczy to elementów mocowanych metodą pawania). Literatura Koiorek M., Bezpieczeńtwo pożarowe budynków. Rozdział 9. Budownictwo ogólne. Tom 2, Fizyka Budowli, Arkady 2005. Lakowka Z., Stan graniczny nośności talowych belek tropowych w warunkach pożaru. Rozprawa doktorka, ITB, Warzawa 2004. PN-EN 1933-1-2, EUROKOD 3: Projektowanie kontrukcji talowych. Część 1-2: Reguły ogólne Obliczanie kontrukcji z uwagi na warunki pożarowe. Ochrona przeciwogniowa podcza pożaru celulozowego do 120 minut Wyoka efektywność Możliwość uzykania wyokich grubości już przy jednej wartwie Dokonała trwałość Dotępność produktów rozcieńczalnikowych i wodorozcieńczalnych Dotępność zybkochnącej werji Zgodność z EN 13881-8 oraz BS 471 Certyfi katy CE oraz CERTIFIRE Firma Hempel dotarcza najwyżzej klay farby antykorozyjne dotoowane do potrzeb klientów oraz zapewnia profejonalne doradztwo techniczne. www.hempel.pl Abtract The article dicue the baic principle for the deign of teel tructure in fire condition, the impact of the field of temperature on the fire reitance and method of fire protection of teel tructure. Key word: Steel tructure, general rule, field of temperature, fire reitance, method of fire protection.