SPIS TREŚCI OPISU TECHNICZNEGO

SPIS TREŚCI OPISU TECHNICZNEGO 1. Podstawa opracowania 2. Przedmiot opracowania 3. Opis stanu istniejącego 4. Demontaż i rozbiórki 4.1. Elewacja frontowa budynku frontowego 4.2. Elewacja frontowa i podwórzowa małej oficyny 5. Remont ściany frontowej budynku frontowego 5.1. Prace przygotowawcze 5.2. Tynkowanie i malowanie ściany frontowej 5.3. Remont cokołu 5.4. Prace dodatkowe przy remoncie ściany frontowej 6. Remont ściany frontowej i podwórzowej małej oficyny 6.1. Prace przygotowawcze 6.2. Tynkowanie i malowanie ścian małej oficyny 6.3. Remont elewacji licowanej klinkierem 6.3.1. Remont schodków 6.4. Prace dodatkowe przy remoncie ścianyoficyny

OPIS TECHNICZNY DO PROJEKTU REMONTU ŚCIAN FRONTOWYCH BUDYNKU FRONTOWEGO I ŚCIAN OFICYNY PRZY UL. GDAŃSKIEJ 17 W BYDGOSZCZY 1. PODSTAWA OPRACOWANIA 1.1 Umowa zawarta z Inwestorem 1.2 Inwentaryzacja dla celów projektowych 1.3 Wytyczne konserwatorskie 1.4 Uzgodnienia z Miejskim Konserwatorem Zabytków 1.5 Uzgodnienia z przedstawicielem Wspólnoty 2. PRZEDMIOT OPRACOWANIA Przedmiotem opracowania jest projekt remontu ściany elewacji frontowej budynku i malej oficyny wraz z opracowaniem kolorystyki. 3. OPIS STANU ISTNIEJĄCEGO - Budynek będący przedmiotem opracowania został zaprojektowany przez mistrza budowlanego Brinkmanna w 1852 roku oraz przebudowany w roku 1910 przez O. Mullera Jest to budynek usytuowany w pierzei ulicy Gdańskiej, na skrzyżowaniu z ulicą Pomorską, składający się z części frontowej i malej oficyny od strony ul. Pomorskiej. Jest to obiekt wzniesiony na planie prostokąta, natomiast mała oficyna ma rzut trapezu z uwagi na kąt zbiegu ulic Gdańskiej i Pomorskiej. Budynek frontowy jest trzy-kondygnacyjny, podpiwniczony z poddaszem częściowo mieszkalnym. Konstrukcja budynku: murowana, tradycyjna. Ściany murowane z cegły gr. 25,38 i 51 cm, Ściany budynku frontowego od strony ulicy i podwórka w całości tynkowane, mała oficyna ściany tynkowane tynkowane, pierwotnie częściowo licowane cegłą klinkierową. Dach dwuspadowy stromy konstrukcji drewnianej, kryty fragmentami dachówką ceramiczną, Budynek wzniesiono w stylu historyzującym nawiązującym do średniowiecza (neogotyk). Elewacja południowa jest flankowana ośmiobocznymi wieżyczkami zwieńczonymi krenelażem. Elewacja od ul. Gdańskiej 11-osiowa, płaska z nieznacznie wysuniętymi ryzalitami : środkowym i bocznymi. Okna zbliżonej wielkości o kształcie prostokątnym, częściowo drewniane, częściowo wymienione na współczesne. Parter budynku zajmują lokale handlowe. W tej części wykonano najwięcej przebudów i w ten sposób parter został pozbawiony w większości oryginalnego detalu architektonicznego

Wyższe kondygnacje tj. I i II piętro oraz poddasze zajmują lokale mieszkalne. W tej części zachowały się sztukaterie stanowiące w większości gzymsy nadokienne oraz gzymsy międzykondygnacyjne. Zachowały się także częściowo elementy sztukaterii na wieżyczkach oraz ozdobny fryz pod gzymsem wieńczącym budynek. Stan tynków istniejących i sztukaterii elewacji frontowej jest średni a miejscami -zły. W najgorszym stanie przedstawia się część część elewacji do poziomu nadproży witryn sklepowych, gdzie należy skuć tynk w całości i wykonać nowy. W pozostałych partiach skucia wykonać w miarę potrzeby- uwzględniając uwagi kierownika budowy. W budynku wykonano ogrzewanie c.o. i wyremontowano dach wraz z z rynnami i kilkoma rurami spustowymi do podwórza. Od frontu wszystkie rury spustowe są do wymiany 4. DEMONTAŻ I ROZBIÓRKI 4.1 Elewacja frontowa skucie niestabilnego tynku na ścianach : do poziomu gzymsu nad parterem usunąć tynk w całości, a powyżej gzymsu nad parterem usunąć tynk jedynie w miejscach gdzie jest niestabilny ok. 10% (ostrożnie, aby nie zniszczyć istniejących profili elewacyjnych, które będą naprawiane ) - usunięcie warstw starej farby mechanicznie i przy użyciu myjki ciśnieniowej w miejscach gdzie tynk pozostaje - demontaż starych obróbek blacharskich elewacji : parapety, obróbki gzymsów i rur spustowych, (obróbki dachu tj. rynny są nowe). - demontaż (tymczasowy) elementów zamocowanych do elewacji : oświetlenia, reklam itp. - demontaż części natynkowych instalacji elektrycznych lub teletechnicznych tylko w porozumieniu z właścicielem sieci ( Energetyka, TPSA) 4.2 Elewacje malej oficyny - skucie tynku na ścianach do 80%. ( w miejscach, gdzie pod tynkiem jest cegła klinkierowa szczególnie ostrożnie) - skucie tynku z muru ogrodzenia w 100% - demontaż obróbek blacharskich elewacji : parapety, obróbki gzymsów, kanały wentylacyjne, daszek nad wejściem - demontaż (tymczasowy) elementów zamocowanych do elewacji : oświetlenia, reklamy itp.

5. REMONT ŚCIANY FRONTOWEJ 5.1 PRACE PRZYGOTOWAWCZE 5.1.1. Naprawa spękań Przed rozpoczęciem prac renowacyjnych należy wykonać prace dotyczące naprawy spękań muru: Miejsce, gdzie mur jest spękany naprawić poprzez zbrojenie spoin prętem stalowym ze stali nierdzewnej kwasoodpornej z wypełnieniem spoiny zaprawą modyfikowaną z żywicami syntetycznymi. ok. 5 szt, prętów dług 1,0 mb. Prace wykonać w sposób następujący : wykuć bruzdy prostopadłe do trasy szczelin w odstępach co ok. 30 cm. Głębokość bruzdy ok. 3-5 cm. w bruzdach osadzić pręty stalowe φ 10 ze stali St3S dł. 80 cm przy użyciu gotowej zaprawy epoksydowo-cementowej np. typu ECC w taki sposób, aby rysa przebiegała przez środek jej rozpiętości. Wypełnić rysę preparatem iniekcyjnym wykonanym w oparciu o składniki mineralne, po uprzednim oczyszczeniu i zwilżeniu szczeliny wodą. (np. przy użyciu zawiesiny cementowej POLYMENT Micropress, zawierającej dodatki uszlachetniające i polimery. Przykryć miejsca osadzenia prętów oraz ubytki zaprawy wzdłuż trasy spękań tynkiem cementowym. Zaleca się użycie warstwy zczepnej pomiędzy tynkiem a podłożem ceglanym. 5.1.2. Usunięcie resztek farby z fryzu ornamentowego nad parterem Warstwy farby najpierw oczyścić mechanicznie ostroznie, a następnie środkiem do usuwania starych powłok malarskich np. KEIM Dispersionsentferner 5.2 TYNKOWANIE I MALOWANIE ŚCIANY FRONTOWEJ Przed rozpoczęciem prac renowacyjnych należy ściany umyć gorącą wodą przy użyciu myjki ciśnieniowej. Nowe tynki należy wykonać w układzie co najmniej trójwarstwowym, dobierając właściwie skład i rodzaj materiału uwzględniając słabsze podłoże i kolejne warstwy. Proponuje się wykonać tynki podkładowe na bazie zapraw wapienno trassowych. Dodatek trassu ( pucolanu) tufu wulkanicznego znacznie wzmacnia odporność wapna ( w tym na kwaśne deszcze) pozostawiając jednak znakomite parametry paroprzepuszczalności, plastyczności przyczepności i bardzo niskiego skurczu. Tak więc w miejscach, gdzie tynk istniejący został usunięty, należy wykonać pierwszą warstwę z :

- Tubag Trass-Werksteinmortel gotowa niskoalkaliczna zaprawa wapienno-trassowa do wykonania wstępnej obrzutki (szpryc) oraz jako pierwsza warstwa przy dużych grubościach tynku > 2 cm lub konieczności szpałdowania podłoża. (zużycie ok. 15 kg/m2 na 1 cm) drugą warstwę z: - Tubag Trass-Kalk-Machinenleichtputz lekka wyprawa wapienno-trassowa zawierająca dodatki pumeksu do wykonania elastycznego tynku podkładowego (zużycie 10 kg/m2 na 1 cm) Następne warstwy: - Ispo Putzgrund grunt podkładowy ( zużycie ok. 0,25 kg/m2) - Ispo Klasyk mineralna elastyczna drobnoziarnista wierzchnia wyprawa zakładana na 2-4 mm grubości zawierająca mikrowłókna ( zużycie ok. 1,2kg/m2 na 1 mm) gładka powierzchnia W miejscach, gdzie tynk istniejący zostaje zachowany, na ścianę należy położyć dwie ostatnie warstwy tj, grunt podkładowy i wyprawę Ispo Klasyk. Ściany wieżyczek należy wyremontować przy użyciu takich samych materiałów, jak ścianę zewnętrzną. Elewację parteru należy wykonać wykonując nowy tynk przy użyciu jako ostatniej warstwy tynku z fakturą np. Ispo Laichputz K1 (mineralny tynk nawierzchniowy o strukturze drapanej ). Profile bardziej uszkodzone, należy wykonać w całości lub w większych fragmentach w technice ciągniętej bezpośrednio na elewacji. Opaski witryn sklepowych oraz gzyms nad oknami sklepowymi i pod fryzem nad parterem, wykonać na wzór istniejących (fragmenty zachowane na elewacji Pd-wsch) Wykonać szablon według wymiarów profili istniejących. Materiały: Stuckprofilmortel grob lekka szybkowiążąca zaprawa do wykonania wstępnego narzutu rdzenia, nawet do kilku cm. ( zużycie ok. 10kg/m2 na 1 cm) Pozostałe profile wykańczać wyprawą Ispo Klasyk i malować wg projektu elewacji. Malowanie elewacji wykonać przy użyciu farb krzemoorganicznych o wysokiej hydrofobowości i paroprzepuszczalności np. - Isposil farba silikonowa wg projektu kolorystyki ( zużycie ok. 0,25l/m2) - Ispo Silikon-Impragrunt LF silikonowy grunt pod farby ( zużycie 0,02l/m2)

5.3 REMONT COKOŁU - od poziomu terenu do poziomu cokołu Po skuciu tynku na cokole oczyścić całość ścian ścianę przy użyciu obróbki strumieniowej (piaskowanie lub woda pod ciśnieniem) Usunąć luźne i zniszczone korozją fragmenty, szczególnie dokładnie wyczyścić zniszczone fugi cegieł Zalecenia technologiczne dla wykonania tynku renowacyjnego (WTA): Przed zastosowaniem tynków renowacyjnych bardzo ważne jest właściwe przygotowanie podłoża. Mur należy oczyścić, skuć zmurszałe fragmenty, istniejące powłoki malarskie oraz usunąć tynki na całości powierzchni cokołu (patrz pkt.4). Zwietrzałe spoiny wykuć na głębokość około 20 mm, jest to bowiem miejsce szczególnie silnej koncentracji soli. Ślady wykwitów solnych należy usunąć szczotkami stalowymi. Odsłonięte podłoże musi być nośne, a jego powierzchnia szorstka i porowata, zapewniająca dobrą przyczepność dla kolejnych warstw. Obrzutka, pełniąca funkcję warstwy kontaktowej, nie powinna pokrywać więcej niż 50% powierzchni. Zbyt gruba warstwa tynku natryskowego utworzy bowiem barierę izolacyjną, blokującą przenikanie pary wodnej z wnętrza muru. Tynki renowacyjne nakłada się na ogół dwuwarstwowo, przy czym grubość każdej warstwy nie może być mniejsza niż 10 mm. Zaleca się, aby czas pomiędzy nakładaniem kolejnych warstw tynku renowacyjnego wynosił 1 dzień na 1 mm grubości warstwy. Świeży tynk renowacyjny powinien być chroniony przed intensywnym nasłonecznieniem oraz silnym wiatrem, należy zapewnić mu wilgotne warunki dojrzewania. Zbyt szybkie wysuszenie może bowiem osłabić jakość tynku. Instrukcja WTA dopuszcza nakładanie na tynk renowacyjny dodatkowej warstwy wierzchniej w celu uzyskania wymaganej faktury. Mogą to być szpachle wapienne, cienkowarstwowe tynki dekoracyjne, powłoki malarskie. Wytrzymałość warstwy wierzchniej musi być mniejsza niż właściwego tynku renowacyjnego. Nie może ona również ograniczać czy hamować dyfuzji pary wodnej. Spowoduje to bowiem przemieszczenie się strefy odparowania w wyższe partie muru. Powłoki malarskie powinny się charakteryzować dobrą dyfuzją pary wodnej oraz posiadać właściwości hydrofobowe odpowiednie są tu farby silikonowe lub silikatowe. Należy też pamiętać o sprawnym odprowadzeniu wody rynnami i rurami spustowymi z elewacji budynku oraz o prawidłowym wykonaniu obróbek blacharskich takich elementów jak parapety okienne czy gzymsy. Podstawowe wymagania stawiane tynkom renowacyjnym w instrukcji WTA 2-2-91 przedstawione są w tabeli 2 Sposób wykonania tynków renowacyjnych WTA dla projektowanego cokołu:

Tynkować takim samym rodzajem zaprawy węgarki okien jak ścianę. 1. Warstwa pierwsza obrzutka tworząca mostek ułatwiający przyczepność następnych warstw. Musi ona pokrywać 50% powierzchni muru, maksymalna grubość powinna wynosić 5 mm. Wymagania te spełnia tynk podkładowy np. Ceresit CR 61 z dodatkiem emulsji kontaktowej CC 81. lub Sto Murisol VS 3. Warstwa druga tynk renowacyjny, np. Ceresit CR 62 lub Sto Murisol SP Nakłada się go w dwu warstwach na grubość do 2 cm W warstwie tej następuje krystalizacja i magazynowanie soli. W przypadku tynków dwuwarstwowych może stanowić warstwę ostateczną. Malować należy takim samym odcieniem farby węgarki okien jak ściana przylegająca. Malowanie ściany cokołu wykonać przy użyciu farb krzemoorganicznych o wysokiej hydrofobowości i paroprzepuszczalności np. Isposil farba silikonowa wg projektu kolorystyki ( zużycie ok. 0,25l/m2) Ispo Silikon-Impragrunt LF silikonowy grunt pod farby ( zużycie 0,02l/m2) Malować należy takim samym odcieniem farby węgarki okien jak ściana przylegająca. 5.4 PRACE DODATKOWE PRZY REMONCIE ŚCIANY FRONTOWEJ - wykonać nowe obróbki blacharskie : gzymsy nad i podokienne z blachy cynkowotytanowej., oraz parapety itp. z blachy cynkowo-tytanowej - nowe rury spustowe z blachy cynkowo-tytanowej - zamontować ponownie oświetlenie na ścianach i inne elementy - zamontować elementy reklamowe indywidualnie zaprojektowane i uzgodnione z Konserwatorem Zabytków i Plastykiem Miejskim. - Należy zatynkować przynajmniej częściowo przewody energetyczne i teletechniczne ( wyłącznie w porozumieniu z gestorem sieci) 6. REMONT ELEWACJI MAŁEJ OFICYNY 6. 1. PRACE PRZYGOTOWAWCZE Przed rozpoczęciem prac renowacyjnych należy dokładnie oczyścić partie licowane cegłą klinkierową (obecnie zasłonięte tynkiem)przy użyciu obróbki strumieniowej (piaskowanie lub woda pod ciśnieniem)

6. 2. TYNKOWANIE I MALOWANIE ŚCIAN oficyny i muru W miejscach, gdzie tynk istniejący został usunięty należy wykonać nowy tynk w układzie trójwarstwowym, wykorzystując system firmy STO-ISPO lub inne rozwiązanie: Wykonać pierwszą warstwę z : - Tubag Trass-Werksteinmortel gotowa niskoalkaliczna zaprawa wapienno-trassowa do wykonania wstępnej obrzutki (szpryc) oraz jako pierwsza warstwa przy dużych grubościach tynku > 2 cm lub konieczności szpałdowania podłoża. (zużycie ok. 15 kg/m2 na 1 cm) drugą warstwę z: - Tubag Trass-Kalk-Machinenleichtputz lekka wyprawa wapienno-trassowa zawierająca dodatki pumeksu do wykonania elastycznego tynku podkładowego (zużycie 10 kg/m2 na 1 cm) Następne warstwy: - Ispo Putzgrund grunt podkładowy ( zużycie ok. 0,25 kg/m2) - Ispo Klasyk mineralna elastyczna drobnoziarnista wierzchnia wyprawa zakładana na 2-4 mm grubości zawierająca mikrowłókna ( zużycie ok. 1,2kg/m2 na 1 mm) gładka powierzchnia W miejscach, gdzie tynk istniejący zostaje zachowany, na ścianę należy położyć dwie ostatnie warstwy tj, grunt podkładowy i wyprawę Ispo Klasyk. Malowanie elewacji wykonać przy użyciu farb krzemoorganicznych o wysokiej hydrofobowości i paroprzepuszczalności np. - Isposil farba silikonowa wg projektu kolorystyki ( zużycie ok. 0,25l/m2) - Ispo Silikon-Impragrunt LF silikonowy grunt pod farby ( zużycie 0,02l/m2) 6. 3. REMONT FRAGMENTÓW ŚCIANY LICOWANEJ KLINKIEREM Po umyciu myjką ciśnieniową, uzupełnić wypłukane spoiny przy użyciu szarej fugi trassowowapiennej Ispo-Kalk-Fugensaniermortel f-my ISPO) Cokół zabezpieczyć preparatem antygrafitti REMONT POWIERZCHNI CERAMICZNYCH Dokumentacja stanu zachowania Usunięcie wtórnych uzupełnień cementowych i ceglanych oraz elementów metalowych (min. kotwy po napisie na elewacji frontowej) usunięcie istniejących zabrudzeń atmosferycznych tj. substancji smolistych, pyłów itp. Zabieg ten proponuje się wykonać metodą hydrodynamiczną poprzez ostrożne

oczyszczenie powierzchni cegieł wodą pod ciśnieniem, lub metodą bez użycia wody polegającą na strumieniowaniu powierzchni ceramicznych drobnym ścierniwem np. preparatem firmy La Gommage lub innej. lokalnie, zwłaszcza fragmenty cokołu, zabrudzone zaprawą - czyszczenie metodą mechaniczną Dezynfekcja połaci, gdzie stwierdzono wzrost mikroorganizmów ( do 30 % powierzchni)np. preparatem STO Prim Fungal wzmocnienie strukturalne części powierzchni np. przy użyciu mieszanki preparatu Sto Prim Grundex i rozpuszczalnika Sto Prim Diwers lub preparatem Funcosil Steinfestiger 300 Usunięcie spoinowania wątku ceglanego na elewacji w ilości do 50% powierzchni (w szczególności partie cokołowe) Ze względu na istniejącą cegłę licową zabieg usuwania spoin należy prowadzić bardzo ostrożnie, aby nie uszkodzić krawędzi cegieł. Uzupełnienie większych ubytków cegieł: fragmenty uszkodzonej lub pękniętej cegły (istniejące wybicia otworów, uszkodzenia mechaniczne, należy przemurować w miarę możliwości cegłą z rozbiórki lub odpowiednio dobraną cegłą klinkierową o podobnej kolorystyce i wymiarach stosując zaprawę do murowania klinkieru bez dodatku wapna najlepiej na bazie Trasu. Uzupełnienie mniejszych ubytków cegieł: użycie zaprawy imitującej ceramikę (barwionej w masie w kolorze istn. cegły) na bazie spoiw mineralnych np. STO Deco Reno Uzupełnienie głębokich i płytkich ubytków zaprawy murarskiej zaprawą na bazie spoiwa wapienno trassowego np. Sto Trass Fuge lub Funcosil Restauriermortel firmy Remmers (Głębsze ubytki należy uzupełniać najpierw gruboziarnistą zaprawą podkładową - Funcosil Grundiermortel ) Kity wykonane z tej zaprawy należy zakładać wielowarstwowo. Założone zaprawy oraz istniejące przebarwienia na powierzchniach ceramicznych należy scalić kolorystycznie do istniejącej naturalnej kolorystyki spoin i cegły, używając pigmentów mineralnych na spoiwie W partii parteru i cokołu należy założyć powłokę ochronna przeciwko graffiti np. Funcosil Graffiti-Schutz 6.3.1. REMONT SCHODKÓW elementy metalowe oczyścić z rdzy, zabezpieczyć antykorozyjnie i pomalować dwukrotnie farba do metalu np. Tikkurilla. Na cokole murowanym po skuciu luźnej zaprawy cement. przykleić płytki klinkierowe ryflowane na zaprawie klejącej mrozoodpornej.

6.4. PRACE DODATKOWE PRZY REMONCIE ŚCIAN OFICYNY - wykonać nowe obróbki blacharskie : na gzymsie, parapetach i attykach, z blachy cynkowo-tytanowej - Wykonać nową rurę spustową (rynny są nowe) z blachy stalowej ocynkowanej w miejscu istniejących - Wykonać renowację drewnianego okapu i ażurowego fryzu. Renowacja ma polegać na, usunięciu starych powłok malarskich, pomalowaniu dwukrotnym elementów farbą do drewna oraz na wykonaniu i zamontwaniu brakujących elementów wsporników. - Elementy drewniane tj. ramy stanowiące zarazem konstrukcję dachu, oczyścić i pomalować na kolor brązowy. - zamontować ponownie oświetlenie na ścianach i inne elementy, w przypadku reklamy wyłącznie po uzgodnieniu jej z Plastykiem Miejskim) - Należy zatynkować przynajmniej częściowo przewody energetyczne i teletechniczne ( wyłącznie w porozumieniu z gestorem sieci) - przy 2 oknach są zamocowane ażurowe metalowe balustrady Należy je pomalować farbą do metalu - elementy metalowe muru-ogrodzenia oczyścić i pomalować Opracowała: mgr inż. arch. Anna Pawlicka-Zabojszcz