LITERATURA A. Buczek, E. Dzika. Ćwiczenia z parazytologii dla studentów dietetyki 2011, Lublin, Koliber A. Buczek Choroby pasożytnicze epidemiologia, diagnostyka, objawy Lublin 2005 wyd. III, 2010 wyd. IV red. A. Deryło Parazytologia i akaroentomologia medyczna, PWN, 2002
Interakcje międzygatunkowe Neutralne: Paroikia, Synoikia, Symfilia
Interakcje międzygatunkowe Neutralizm populacje różnych gatunków nie oddziałujące na siebie bezpośrednio Współistnienie zwierząt drapieżnych i roślin w tym samym ekosystemie, odżywianie się szczątkami martwych ustrojów - saprobioza
Paroikia Występuje wówczas, gdy 2 różne gatunkowo organizmy przebywają w pobliżu (sąsiedztwie), ale nie ma między nimi bezpośredniego kontaktu fizycznego i metabolicznego
Synoikia Forma współżycia polegająca na zamieszkiwaniu przez dany gatunek przestrzeni mieszkalnych (nor, gniazd) innego gatunku. Stosunki między partnerami są neutralne, ale mogą występować pewne cechy komensalizmu
Symfilia Polega na wykorzystaniu przez jeden organizm wydzieliny drugiego
Interakcje międzygatunkowe Komensalizm forma współżycia organizmów różnogatunkowych, w trakcie której partnerzy korzystają ze wspólnego pożywienia i nie szkodzą sobie wzajemnie.
Interakcje międzygatunkowe Konkurencja związki nie obligatoryjne-to konkurencja osobników różnych gatunków o tę samą niszę ekologiczną.
Interakcje międzygatunkowe Drapieżnictwo jest to luźny jednorazowy związek, w którym drapieżnik napada ofiarę i spożywa ją
Parazytoidy Żyją kosztem żywiciela i są całkowicie uzależnione od żywiciela. Doprowadzają z reguły do jego śmierci.
Symbioza Wspólne życie - termin ten wprowadził de Bary w XIX wieku dla oznaczenia związku 2 różnych organizmów żywych. Często zawęża się jego znaczenie i używa w odniesieniu do związków obopólnie korzystnych, które nazywamy mutualizmem
Mutualizm Forma współżycia, w której obaj partnerzy odnoszą korzyści, a ze względów ekologicznych i fizjologicznych nie mogą w warunkach naturalnych istnieć bez siebie (oddzielnie żyć)
Klasyfikacja pasożytów Biorąc pod uwagę niezbędność interakcji wyróżnia się: pasożyta bezwzględnego (parasitus obligatorius), u którego pasożytnictwo jest konieczne do zakończenia okresu, ewentualnie okresów, rozwoju pasożyta względnego, czyli przygodnego (parasitus facultativus), który może się rozwijać bez styczności z żywicielem
Pasożyt stały (parasitus permanens) To taki, który prowadzi pasożytniczy tryb życia w ciągu całego okresu rozwoju osobniczego
Pasożyt okresowy (parasitus periodicus) Jest związany z żywicielem tylko w pewnym okresie, ewentualnie okresach swego rozwoju
Ze względu na specyficzność żywicielską wyróżniamy: pasożyty stenokseniczne (parasitus stenoxenicus) (wąskie spektrum żywicieli eurykseniczne (parasitus euryxenicus) (szerokie spektrum żywicieli)
W zależności od liczby gatunków żywicieli pasożyty podzielono na : monokseniczne (parasitus monoxenicus), pasożytują na jednym gatunku żywiciela oligoskeniczne (parasitus oligoxenincus) (na małej liczbie żywicieli), których formy dojrzałe znajdujemy u człowieka i innych zwierząt) polikseniczne (parasitus polyxenicus) (na wielu gatunkach żywicieli)
pasożyt kosmopolityczny (parasitus cosmopoliticus) - występujący na całej kuli ziemskiej pasożyt zawleczony (parasitus translatus) jeśli pasożyt właściwy dla określonego regionu geograficznego zostanie przeniesiony na inny teren
Ze względu na lokalizację pasożyty dzielimy na: zewnętrzne wewnętrzne
Żywiciele definicje i kryteria podziałów Żywiciela, w którym pasożyt osiąga dojrzałość płciową i/lub w którym zachodzi rozmnażanie płciowe pasożyta nazywa się ostatecznym U żywiciela pośredniego rozwijają się postacie larwalne pasożyta i/lub zachodzi w nim rozmnażanie bezpłciowe
Żywiciel parateniczny Nie jest niezbędny do rozwoju pasożyta; w jego organizmie nie następuje rozwój pasożyta, a jedynie kumulują się formy larwalne
Żywiciel rezerwuarowy To głównie stawonogi, które przenoszą w swym organizmie patogeny tj: wirusy, rikecje, bakterie, pasożyty: pierwotniaki i helminty