01.03. ku pamięci Żołnierzom Wyklętym
Żołnierze Wyklęci nazywani też Żołnierzami Niezłomnymi byli żołnierzami polskiego powojennego podziemia niepodległościowego i antykomunistycznego, którzy stawiali opór sowietyzacji Polski i podporządkowaniu jej ZSRR. Walcząc z siłami nowego agresora, musieli zmierzyć się z ogromną, wymierzoną w nich propagandą Polski Ludowej, która nazywała ich bandami reakcyjnego podziemia.
Rotmistrz Pilecki jest jednym z naszych bohaterów narodowych, przy którego Imieniu należałoby salutować każdemu wojskowemu. [ ] Nie jesteśmy lepsi od Niemców i Rosjan, ponieważ potrafiliśmy własnymi rękami mordować swoich bohaterów. (mowa obrońcy podczas procesu rehabilitacyjnego, wygłoszona w Izbie Wojskowej Sądu Najwyższego z 1990 r.)
25 maja 1948 r., zabity strzałem w tył głowy, zginął z rąk komunistów rotmistrz Witold Pilecki. Uznawany powszechnie za jednego z najodważniejszych i najwierniejszych żołnierzy Rzeczpospolitej. Służbę Polsce rozpoczął w czasie wojny z bolszewikami 1920 r. Walczył podczas kampanii wrześniowej 1939 r., a następnie w strukturach Polskiego Państwa Podziemnego.
W 1940 r., wykonując misję zleconą przez dowództwo ZWZ, dobrowolnie poddał się aresztowaniu i wywózce do KL Auschwitz, by tam zdobyć informacje o obozie oraz zorganizować konspirację niepodległościową. Na skutek zagrożenia dekonspiracją podjął decyzję o ucieczce, którą udało mu się szczęśliwie przeprowadzić. Aresztowany w maju 1947 r., został osadzony w Areszcie Śledczym przy ul. Rakowieckiej w Warszawie i poddany okrutnemu śledztwu. Pomimo tortur do końca zachował bohaterską żołnierską postawę. Pozostał wierny dewizie: Bóg, Honor, Ojczyzna.
Inni Żołnierze Wyklęci to: August Fieldorf Nil ur 20.03.1895r., zm 24.02.1953r. Od sierpnia 1914 r. służył w Legionach Polskich, początkowo był podoficerem w IV, potem w III batalionie, a od marca 1915 w oddziale karabinów maszynowych kolejno w 1. 7. i 5. pułku piechoty. W kwietniu 1944r. otrzymał rozkaz stworzenia i kierowania głęboko zakonspirowaną organizacją Niepodległość (kryptonim NIE ), kadrowego odłamu Armii Krajowej przygotowanego do działań w warunkach sowieckiej okupacji. Został skazany na śmierć. Wyrok egzekucji przez powieszenie dokonano 24 lutego 1953 o godz. 15:00 w więzieniu Warszawa-Mokotów przy ul. Rakowieckiej. Został odznaczony Orderem Orła Białego, Krzyżem Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari
Hieronim Dekutowski (1918 1949), ps. Zapora, Odra, Stary, cichociemny, major, oficer Armii Krajowej, Delegatury Sił Zbrojnych i Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość, kawaler orderu Virtuti Militari (1964). Odpowiadał za dywersję i przeprowadzał akcje wymierzone w aparat represji. Przeszedł okrutne śledztwo w centralnym więzieniu MBP przy ul. Rakowieckiej w Warszawie. Wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Warszawie z 15 września 1948 r. został skazany na siedmiokrotną karę śmierci.
Łukasz Ciepliński, ps. Pług urodził się 26 listopada 1913 r. w Kwilczu k. Międzychodu w Wielkopolsce. Brał udział w akcji Burza. W nocy z 7 na 8 października 1944 r. dowodził nieudaną akcją rozbicia więzienia na zamku w Rzeszowie, gdzie NKWD więziło ok. 300 żołnierzy AK. W marcu 1945 r. przeszedł do kadrowej organizacji wojskowej NIE, a następnie Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj. 3 maja 2007 r. Order Orła Białego nadał pośmiertnie Cieplińskiemu w uznaniu znamienitych zasług dla Rzeczpospolitej Polskiej prezydent Lech Kaczyński.
Marian Bernaciak ur. 6 III 1917R. We IX 1939 wzięty do niewoli we Włodzimierzu Wołyńskim. Po ucieczce i powrocie do Zalesia w konspiracji pod pseudonimem Dymek. Od IX 1944 walczy z okupantem sowieckim i UB. Po rozwiązaniu AK podporządkowany Delegaturze Sił Zbrojnych, od IX 1945 Zrzeszeniu Wolność i Niezawisłość jako zwierzchnik wojskowy na terenie Inspektoratu Puławy. 24 IV 1945 oddział Orlika uwolnił więzionych w Powiatowym Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego w Puławach. 24 V 1945 w Lesie Stockim Zgrupowanie Orlika rozbiło grupę operacyjną NKWD i UB. 24 VI 1946 zostaje ranny podczas ucieczki przed oddziałami wojska i milicji. Odznaczony Krzyżem Walecznych, Krzyżem AK i Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.
Odznaczony został: Orderem Virtuti Militari, trzykrotnie Krzyżem Walecznych, Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami zaś pośmiertnie Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Adam Boryczka pseudonim Brona, Pług, Tońko, kapitan Wojska Polskiego, cichociemny, działacz Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość był wybitną postacią. Urodził się 18 września 1913 roku w Wierzchosławicach na terenie powiatu tarnowskiego. Nocą z 8 na 9 kwietnia 1942 roku Adam Boryczka Brona wraz z innymi 5 cichociemnymi został przerzucony do okupowanego kraju w ramach operacji lotniczej Cravat. W październiku 1945 roku przedostał się na zachód, gdzie ponownie znalazł się w dyspozycji 1. Brygady Spadochronowej, później zaś Polskiego Korpusu Rozmieszczenia i Przysposobienia. Zmarł w Warszawie 30 kwietnia 1988 roku, pochowany został na Cmentarzu Powązkowskim.
Henryk Antoni Flame, ps. Grot, Bartek, (ur. 19 stycznia 1918, zm. 1 grudnia 1947), pilot wojskowy, żołnierz NSZ. W kampanii wrześniowej, jako pilot 123 eskadry myśliwskiej przydzielonej do Brygady Pościgowej, Henryk Flame, bronił nieba nad Warszawą przed samolotami wroga. Założył organizację HAK podległą AK, która zajmowała się wywiadem i sabotażem. Do skrytobójczego zamachu na Flamego doszło 1 grudnia 1947 roku w Zabrzegu pod Czechowicami. Zamachowcem był miejscowy milicjant Rudolf Dadak.
Anatol Radziwonik, ps. Olech, urodził się 20 lutego 1916 r. W 1943 r. dowodził jedną z placówek konspiracyjnych w Obwodzie AK Szczuczyn kryptonim Łąka. Już wówczas uczestniczył w akcjach zbrojnych. Podczas służby w AK został awansowany do stopnia oficerskiego. Uczestniczył w walkach z niemieckimi siłami okupacyjnymi. Zginął podczas operacji likwidacji niemieckiego garnizonu w Jewłaszach, w dniu 16 czerwca 1944 r.
Kpt. Władysław Łukasiuk; ur. 16 II 1906r. Podczas służby w WP w wyniku wypadku doznał trwałego kalectwa. Od lutego 1940 żołnierz ZWZ-AK w Obwodzie Siedlce. Stał się najważniejszym dowódcą partyzanckim na Podlasiu. Pomimo rozbicia większości pododdziałów 6. Brygady podczas operacji Z, przetrwał wielotygodniową pacyfikację. Zginął 27 VI 1949r. na kolonii Czaje-Wólka z ręki swojego podkomendnego w nie do końca wyjaśnionych okolicznościach. 13 VIII 1949 funkcjonariusze UB wykopali jego ciało i przenieśli w nieznane miejsce.
Zdzisław Badocha Żelazny, ur. 23.03.1925 r. Od 1942 r. w podziemiu zbierał broń dla oddziału por. Antoniego Burzyńskiego Kmicica. 15 VIII 1945 r., awansowany na podporucznika. Największym sukcesem była akcja rozbicia posterunków milicji z 19 V 1946 r. na terenie powiatów Starogard Gdański i Kościerzyna. Odznaczony sygnetem 5. Wileńskiej Brygady AK, a także złożono wniosek o Krzyż Virtuti Militari V klasy. Żelazny poległ w walce mając 21 lat. Był niezwykle pogodnym człowiekiem, szanowanym i niezawodnym kolegą, znakomitym dowódcą i oficerem.
Niech żyje Polska!!! Z takimi słowami na ustach umierała,,inka czyli, Danuta Siedzikówna. Była sanitariuszką 4. szwadronu odtworzonej na Białostocczyźnie 5 Wileńskiej Brygady AK. Pośmiertnie mianowana podporusznikiem Wojska Polskiego. Ince zarzucono członkostwo w nielegalnej organizacji, nielegalne posiadanie broni, napady na funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej, a także podżeganie do ich zabicia. Do samego końca mimo tortur i wyroku śmierci nie wydała swojego dowódcy. Danuta nie podpisała prośby o ułaskawienie napisanej przez jej obrońcę. 28 sierpnia 1946 został wykonany wyrok a Inka przed strzałem powiedziała:,,niech żyje Polska, niech żyje Łupaszko..
Poszukiwanie ciał poległych Przez lata lokalizacja szczątków bohaterów narodowych była nieznana. Rodziny działaczy antykomunistycznych podkreślają, że odnalezienie szczątków ich bliskich jest symboliczne i ważne dla historii Polski. W 70. rocznicę komunistycznego mordu, 28 sierpnia 2016r, Danuta Siedzikówna, ps. "Inka" i Feliks Selmanowicz, ps. "Zagończyk", doczekali się uroczystego pogrzebu z państwowymi honorami w Gdańsku. Instytut Pamięci Narodowej nie poddaje się i zapowiada kolejne badania w celu odnalezienia zbiorowych grobów Żołnierzy Wyklętych.
Oni żyją w naszych sercach!
Dziękujemy za uwagę: Anna Sroka Anna Pikusa Anna Błąd z klasy Ik
Biografia: http://podziemiezbrojne.blox.pl/2008/05/rotmistrz-witold-pilecki-190182111948.html http://m.niezalezna.pl/45086-znamy-nazwiska-odnalezionych-zolnierzy-wykletych-wsrod-nich-zapora-i-lupaszka https://pl.m.wikipedia.org/wiki/danuta_siedzik%c3%b3wna Książka Jerzego Śląskiego pt. Żołnierze Wyklęci