Regulamin przyznawania psów przewodników w Polskim Związku Niewidomych I. Postanowienia ogólne. 1. Przez uŝyte określenia naleŝy rozumieć: Związek - Polski Związek Niewidomych, Biuro ZG PZN - Biuro Zarządu Głównego Polskiego Związku Niewidomych, Dyrektor - dyrektor Związku, PFRON - Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. 2. 1. Psy przewodniki przyznawane są osobom niewidomym na mocy decyzji Dyrektora, po zaopiniowaniu wniosku zainteresowanego przez Komisję ds przydziału psów przewodników. 2. Komisję, o której mowa w ust. 1, powołuje Dyrektor. 3. Na psy przewodniki, osobom o których mowa w ust. 1, udzielana jest dotacja. Warunkiem udzielenia dotacji jest posiadanie środków na ten cel, które mogą pochodzić: 1/ ze środków przyznanych przez PFRON, 2/ ze środków pochodzących od innych sponsorów, 3/ z własnych środków. 4. Wysokość dotacji zaleŝy od wielkości dofinansowania przyznanego przez PFRON i ewentualnie innych sponsorów i określana jest po podpisaniu umów z ww. sponsorami z uwzględnieniem warunków zawartych w tych umowach. 5. RóŜnicę między całkowitymi kosztami psa przewodnika, zaakceptowanymi przez Związek (na które składają się: koszt psa, jego tresury, wyŝywienia i opieki weterynaryjnej w trakcie szkolenia, specjalnej uprzęŝy, egzaminów kwalifikacyjnych, kursu zŝywania się niewidomego z psem) a przyznaną dotacją pokrywa osoba niewidoma. 6. Dotacja przyznana osobie niewidomej wypłacana jest bezpośrednio jednostce szkolącej, której za zgodą Związku tresura psa została powierzona.
3. 1. Psy przygotowywane dla potrzeb osób niewidomych muszą spełniać następujące warunki: 1/ odpowiadać kryteriom rasowym i mieć predyspozycje psychiczne, odpowiednie do stawianych im zadań oraz dobry stan zdrowia, 2/ być wyszkolone według zaleceń Związku przez jednostkę tresury (instytucję, zakład, osobę prywatną) - akceptowaną i współpracującą ze Związkiem, 3/ zdać pozytywnie egzamin wstępny z pracy w terenie i posłuszeństwa z treserem oraz egzamin końcowy z niewidomym, przed Komisją powołaną do tego celu przez Dyrektora, który sprawuje równieŝ nadzór nad pracami Komisji. 2. Na psy przewodniki szkolone mogą być psy pozyskiwane bezpośrednio przez współpracującą ze Związkiem jednostkę tresury (która odpowiedzialna jest za odpowiedni dobór psów do szkolenia) lub psy własne niewidomych. 3. W przypadku, gdy szkolenie ma dotyczyć własnego psa osoby niewidomej, pies ten musi być wcześniej oceniony pod kątem posiadania predyspozycji niezbędnych do tresury i pełnienia funkcji przewodnika osoby niewidomej. Oceny dokonuje jednostka szkoląca, której tresura ma być powierzona. II. Przyznawanie niewidomym psów przewodników. 4. 1. Pies przewodnik moŝe być przyznany osobie niewidomej spełniającej niŝej wymienione warunki: 1/ całkowicie niewidomej lub co najwyŝej z poczuciem światła, po ukończeniu 16 roku Ŝycia, 2/ sprawnej fizycznie, 3/ posiadającej umiejętność samodzielnego, sprawnego poruszania się w terenie przy pomocy białej laski, 4/ lubiącej zwierzęta, 5/ posiadającej dobre warunki mieszkaniowe i materialne niezbędne do utrzymania psa, 6/ zrównowaŝonej psychicznie, nie uŝywającej narkotyków i nie naduŝywającej alkoholu. 2. Osoba niewidoma posiadająca dodatkowe schorzenia, takie jak padaczka, zaburzenia równowagi, cukrzyca itp., ubiegając się o psa przewodnika winna przedstawić zaświadczenie lekarskie o stanie zaawansowania choroby i moŝliwości posługiwania się psem. Wnioski bez takich zaświadczeń nie będą rozpatrywane. 5.
W przypadku większego zapotrzebowania na psy przewodniki w stosunku do moŝliwości ich przydziału, z pierwszeństwa korzystają: 1/ osoby, które posiadały juŝ psa przewodnika i bez ich winy utraciły go na skutek śmierci, zaginięcia lub ze względów zdrowotnych pies nie moŝe dalej pełnić funkcji przewodnika, 2/ osoby zatrudnione, dla których pies przewodnik jest warunkiem pokonywania drogi do pracy i z powrotem, 3/ małŝeństwa dwojga niewidomych, 4/ osoby zamieszkujące samotnie, zwłaszcza kobiety, 5/ działacze związkowi, których aktywność społeczna wymaga częstego poruszania się w terenie. 6. 1. Osoba niewidoma, której przyznano psa przewodnika, zobowiązana jest do uczestnictwa w kursie posługiwania się psem przewodnikiem organizowanym przez jednostkę tresury. 2. Osoba niewidoma, o ile po przyjeździe na kurs zŝywania się, nie później niŝ po 2 dniach, stwierdzi, Ŝe pies, który jej został przydzielony jest nieodpowiedni dla niej i jest w stanie to uzasadnić waŝnymi względami, moŝe za zgodą Dyrektora zrezygnować z kontynuowania kursu, nie tracąc prawa do otrzymania psa z kolejnej wyszkolonej puli. 3. Psy stanowiące własność osób niewidomych (o ile osoby te spełniają wymogi określone w 4), wyszkolone we własnym zakresie z pominięciem Związku - mogą być uznane za psy przewodniki, po uprzednim zdaniu przez nie egzaminu i zakwalifikowaniu przez Komisję egzaminującą psy przewodniki powołaną przez Dyrektora; 1/ egzamin i kwalifikacja psa szkolonego indywidualnie odbywa się w Warszawie, na wniosek zainteresowanego zatwierdzony przez Dyrektora, 2/ osoby niewidome przyjeŝdŝają z psem na egzamin na własny koszt i, jeŝeli Związek nie będzie posiadał środków na ten cel, pokrywają koszty kwalifikacji psów. 7. 1. Osoby niewidome, które otrzymały psy przewodniki wyszkolone we współpracującej ze Związkiem jednostce tresury, mogą w ciągu pół roku od odebrania psa, ubiegać się o bezpłatne, korekcyjne ich doszkolenie, o ile w czasie uŝytkowania psa zostaną stwierdzone braki w wyszkoleniu psa nie zawinione przez posługującego się nim. Korekcyjne doszkolenie psa przeprowadza instruktor jednostki tresury, która wyszkoliła psa. 2. Zgodę na doszkolenie psa udziela Dyrektor na wniosek Komisji egzaminującej psy. Wniosek, winien zawierać podstawę, zasady i termin doszkolenia psa. 3. Nie uzyska zgody na doszkolenie psa osoba niewidoma, która wskutek niewłaściwego posługiwania się psem (np. powierzania opieki nad nim innej osobie, uŝywania go do celów
innych niŝ został wyszkolony, zaniedbywania go, znęcania się nad nim), spowodowała zatracenie wyszkolonych u psa umiejętności przewodniczych. 8. 1. Osoby posiadające uznane przez Związek psy przewodniki, mogą ubiegać się o częściową refundację kosztów wyŝywienia psa; 1/ warunkiem przyznania refundacji jest uzyskanie przez Związek na kaŝdy rok środków na ten cel, 2/ podstawą do obliczania dotacji na wyŝywienie i utrzymanie psa przewodnika, o ile sponsor nie zadecyduje inaczej i uzyskane przez Związek środki na to pozwalają, jest średnia miesięczna kwota, ustalana na kaŝdy rok i zatwierdzana przez Dyrektora. III. Tryb przyznawania psów przewodników. 9. 1. Przed wystąpieniem o przydział psa przewodnika osoba zainteresowana powinna zapoznać się z niniejszym regulaminem i poradnikiem posiadacza psa przewodnika p.t." Mój pies przewodnik". Poradnik moŝna wypoŝyczyć z Biblioteki Centralnej PZN lub okręgu PZN. 2. Podstawą ubiegania się o psa przewodnika jest "Wniosek ubiegającego się o przyznanie psa przewodnika" - stanowiący załącznik nr 1 do regulaminu. Wniosek ten w części A wypełnia osoba niewidoma starająca się o psa przewodnika a w części B upowaŝniona osoba w kole PZN. 3. Wypełniony Wniosek po zaopiniowaniu i podpisaniu przez przewodniczącego koła i dyrektora okręgu wraz z oświadczeniem niewidomego (załącznik nr 2) zostaje przesłany do Biura ZG PZN. 4. Centrum Rehabilitacji w Biurze ZG PZN ma prawo, przed przedstawieniem wniosku osoby zainteresowanej do zaopiniowania przez Komisję ds. przydziału psów przewodników, zaŝądać od tej osoby dodatkowych wyjaśnień i zaświadczeń oraz wezwać w celu sprawdzenia jej orientacji przestrzennej. 5. Wnioski podlegają rozpatrzeniu przez Komisję ds. przydziału psów w momencie, kiedy zapewnione są środki umoŝliwiające przydzielenie dotacji, o której mowa w 1 ust. 3 i 4. 6. Centrum Rehabilitacji jest odpowiedzialne za: 1/ prawidłowość współpracy Związku z instytucjami (sponsorami) przyznającymi środki przeznaczone na psy przewodniki oraz z jednostkami, które prowadzą tresurę psów przewodników dla potrzeb osób niewidomych, 2/ opracowanie napływających Wniosków, przedstawienie ich do zaopiniowania przez Komisję ds. przydziału psów przewodników, przedłoŝenie wniosku z propozycjami Komisji do zatwierdzenia Dyrektorowi, który przyznaje psy przewodniki,
3/ załatwianie formalności związanych z organizacją kursu posługiwania się psami przewodnikami: - ustalanie terminów kursu, - zawiadamianie zakwalifikowanych na kurs osób niewidomych o terminie, miejscu i warunkach odbywania się kursu, 4/ egzaminy wstępne i końcowe psów przewodników. IV. Kontrola. 10. 1. Zarządy okręgów Związku zobowiązane są do: 1/ udzielania pomocy osobom niewidomym w sytuacjach wynikających z niniejszego Regulaminu, 2/ doraźnej kontroli posiadacza psa przewodnika w przypadku otrzymania informacji dotyczącej np. złych warunków utrzymania psa, znęcania się nad nim, wykorzystywania do innych celów niŝ pies został wyszkolony. 2. W przypadku stwierdzenia niewłaściwego traktowania psa przewodnika w stosunku do jego posiadacza wyciągnięte będą konsekwencje przewidziane w ustawie o ochronie zwierząt. MoŜe on być równieŝ pozbawiony pomocy ze Związku na okres do 5 lat. V. Postanowienia końcowe. 11. 1. Centrum Rehabilitacji w Biurze ZG PZN prowadzi ewidencję psów. 2. Po ukończeniu 12 roku Ŝycia pies skreślany jest z ewidencji, a dotychczasowy posiadacz psa o ile zapewnił swemu wysłuŝonemu przewodnikowi godziwą starość, moŝe ubiegać się o przyznanie następnego psa przewodnika. Pies moŝe zostać skreślony z ewidencji przed ukończeniem 12 roku Ŝycia jeśli z powodów zdrowotnych nie moŝe pełnić funkcji przewodnika, co musi być potwierdzone odpowiednim zaświadczeniem weterynaryjnym. W takim przypadku posiadacz psa moŝe równieŝ, na warunkach wymienionych wyŝej, ubiegać się o przyznanie kolejnego psa. 3. Dopuszcza się pozostawienie w ewidencji psa, który ukończył 12 rok Ŝycia. Wymaga to uzasadnienia, Ŝe pies nadal pełni funkcję przewodnika. 4. Jeśli pies przewodnik zaginie lub padnie, jego posiadacz winien o tym fakcie powiadomić okręg PZN (a okręg powiadomić Biuro ZG PZN), nawet wówczas, gdy nie ma zamiaru występować o przydział następnego psa.
5. Pies, który był przewodnikiem i został bez opiekuna (np. wskutek jego śmierci) lub zatracił wyszkolone cechy, moŝe pozostać w rodzinie niewidomego lub być przekazany osobie słabowidzącej. W przypadku, gdy są trudności z zapewnieniem opieki dla psa w środowisku osób niewidomych, okręg PZN (właściwy dla miejsca zamieszkania dotychczasowego posiadacza psa), powinien pomóc w znalezieniu opieki dla psa za pośrednictwem np. Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami. Okręg PZN o zaistniałych faktach winien powiadomić Biuro ZG PZN. 12. W sprawach nie uregulowanych niniejszym Regulaminem, decyduje Dyrektor po zasięgnięciu opinii Komisji ds. przydziału psów przewodników. 13. Z dniem wejścia w Ŝycie niniejszego regulaminu traci moc "Regulamin przyznawania psów przewodników i psów towarzyszących w Polskim Związku Niewidomych", zatwierdzony Uchwałą Prezydium ZG PZN Nr XII-18/98 z dnia 20 lutego 1998 r. 14. 1. Regulamin wchodzi w Ŝycie z dniem zatwierdzenia Uchwałą Prezydium ZG PZN Nr XIV- 17/2006 z dnia 22 lutego 2006 r. Traci moc regulamin zatwierdzony Uchwałą Prezydium ZG PZN Nr XIII-56/2000 z dnia 10 listopada 2000 r. Sekretarz Generalny Zarządu Głównego Polskiego Związku Niewidomych mgr Małgorzata Pacholec