Pierwsza pomoc z wykorzystaniem Opaski Ratunkowej SOS Podstawowym celem programu jest nauczenie uczestnika warsztatów prawidłowego wzywania pomocy w postaci służb ratunkowych oraz podstawowych technik udzielania pierwszej pomocy. Uświadomienie celowości posiadania Opaski Ratunkowej SOS i nabycie umiejętności racjonalnego wykorzystania danych zawartych na Opasce Ratunkowej SOS. Często zdarza się, że osoby udzielające pomocy, mimo posiadanej dostatecznej wiedzy, w stresie zapominają co robić. Program w przystępny sposób naucza jak się zachować w sytuacji zagrożenia zdrowotnego drugiej osoby i pomaga zrozumieć na czym polega dobra koordynacja akcji ratunkowej. Uczestnicy warsztatów otrzymują własną spersonalizowaną Opaskę Ratunkową SOS. I Regulacje prawne Każda osoba będąca świadkiem zdarzenia, w której drugi człowiek znajduje się w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu zobowiązana jest prawnie, udzielić tej osobie pomocy. Obowiązek udzielania pomocy reguluje prawo. W Polsce, konsekwencje prawne za zaniechanie takiej pomocy przewiduje art. 162 KK: 1. Kto człowiekowi znajdującemu się w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu nie udziela pomocy, mogąc jej udzielić bez narażenia siebie lub innej osoby na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. 2. Nie popełnia przestępstwa, kto nie udziela pomocy, do której jest konieczne poddanie się zabiegowi lekarskiemu albo w warunkach, w których możliwa jest niezwłoczna pomoc ze strony instytucji lub osoby do tego powołanej. II Ogólne założenia programu Podstawowym celem programu jest nauka prawidłowego wzywania pomocy w postaci służb ratunkowych oraz podstawowych technik udzielania pierwszej pomocy. Uświadomienie celowości posiadania Opaski Ratunkowej SOS i nabycie umiejętności racjonalnego wykorzystania danych zawartych na Opasce Ratunkowej
SOS. Często zdarza się, że osoby udzielające pomocy, mimo posiadanej dostatecznej wiedzy, w stresie zapominają co robić. Program w przystępny sposób pokazuje jak się zachować w sytuacji zagrożenia życia drugiej osoby i pomaga zrozumieć na czym polega dobra koordynacja akcji ratunkowej. Bibliografia 1. Wytyczne ERC 2010 III Cele Programu Umiejętność zachowania się przez uczestników programu w różnych sytuacjach zagrażających ich życiu i zdrowiu. Zdolność zachowania się przez uczestników programu w różnych sytuacjach zagrażających życiu i zdrowiu innych osób. Nabycie wiedzy o zapewnieniu bezpieczeństwa dla osoby ratującej w trakcie akcji ratowniczej. Umiejętność prawidłowego wezwania pomocy, wraz z opisem zastanej sytuacji i sprawdzeniem przytomności poszkodowanego. Zdolność udzielenia pierwszej pomocy poszkodowanemu, bez narażenia jego i własnego zdrowia jak i ograniczenie skutków obrażeń. Nabycie wiedzy związanej z Opaską Ratunkową SOS. IV Pomoce dydaktyczne Wzory Opasek Ratunkowych SOS Manekin osoby dorosłej Tors do prowadzenia resuscytacji Manekin niemowlęcia Defibrylator treningowy AED Apteczka pierwszej pomocy Maska do prowadzenia RKO V Metody pracy Przekazanie wiedzy merytorycznej ćwiczenia praktyczne scenki sytuacyjne obserwacja metody aktywne pokazy mulimedialne VI Podział zajęć 1. Treść zajęć Agenda warsztatów i Opaska Ratunkowa SOS
Instruktor omawia zakres warsztatów, określa czas przeznaczony na warsztaty i ewentualne przerwy. Przedstawia cel programu oraz zapoznaje wstępnie uczestników z Opaską Ratunkową SOS (przekazuje informację na temat celowości jej powstania, danych zawartych na opasce, kolorystyki, rozmiarów etc.) Opaska Ratunkowa SOS to innowacyjny produkt, który jest nośnikiem niezbędnych danych ratunkowych. W formularzu zamówienia uczestnik po zakończeniu warsztatów będzie miał możliwość samodzielnej personalizacji opaski wpisując : Imię, Grupę krwi, Numery telefonów do bliskich, Ważne choroby i Uczulenia. Informacje te znacznie ułatwiają i przyspieszają akcję ratunkową. Numery telefonów i jasna informacja Powiadom Bliskich pomaga również w odnalezieniu zaginionego dziecka i osób np. z chorobą alzheimera. Bliskie osoby mają dzięki temu również możliwość dowiedzenia się o zdarzeniu np. wypadku, gdzie miał on miejsce i do jakiego szpitala osoba bliska została przewieziona. Dzięki prostej formie Opaski Ratunkowej SOS i zawartych na niej danych, każda osoba może udzielić pomocy osobie która ją posiada. 2. Treść zajęć Łańcuch Przeżycia Łańcuch Przeżycia przedstawia prawidłowy następujący po sobie szereg czynności ratunkowych oraz określa jak wygląda dobre postępowanie ratunkowe na poszczególnych etapach udzielania pomocy osobie poszkodowanej zaczynając od osób postronnych aż do momentu przetransportowania poszkodowanego do szpitala i tam wdrożenie leczenia. I Wczesne rozpoznanie i wezwanie pomocy aby zapobiec NZK (nagłemu zatrzymaniu krążenia) II Wczesna resuscytacja krążeniowo oddechowa RKO (uciskanie klatki piersiowej oddechy ratownicze) aby wydłużyć czas III Wczesna defibrylacja w miejscu zdarzenia za pomocą AED aby przywrócić czynność serca IV Opieka po powrocie akcji serca aby przywrócić jakość życia (postępowanie medyczne przed i wewnątrzszpitalne) 3. Treść zajęć Bezpieczeństwo Ratujący przed podjęciem jakichkolwiek działań ratowniczych musi zadbać o własne bezpieczeństwo. Przede wszystkim rozejrzeć się wokół i zobaczyć czy nic jemu samemu nie grozi (np. czy nie ma ostrych przedmiotów, czy w pobliżu nie ma źródła ognia, czy nie nadjeżdża samochód, czy nie ma kabli w których płynie prąd itp.)
Jeśli czuje się zagrożony, musi wołać o pomoc i szukać jej u osoby dorosłej. Nie podejmuje wtedy bezpośredniej akcji ratowniczej. Hasła: Nie pomożesz nikomu, jeśli tobie coś się stanie! Dobry Ratownik to żywy ratownik Dlatego pamiętaj. Zadbaj o własne bezpieczeństwo! Bezpieczeństwo ratownika jest zawsze najważniejsze! 4. Treść zajęć Sprawdzenie przytomności Uczestnik warsztatów podchodzi na pewną odległość do osoby poszkodowanej i głośno się pyta: Co się stało? Czy potrzebujesz pomocy? Jeżeli osoba nie odpowiada i się nie porusza, ratujący w bezpieczny sposób potrząsa za ramię poszkodowanego, próbując sprawdzić czy poszkodowany jest przytomny. Ze względu na własne bezpieczeństwo do leżącej ofiary należy podchodzić od strony głowy, a dokładnie zawsze obserwując jej twarz. Jeżeli nadal nie ma żadnej reakcji, natychmiast należy wezwać pomoc. Hasła: Pamiętaj, że leżąca osoba może być pod wpływem alkoholu lub mieć wobec ciebie złe zamiary! Jeżeli czujesz się zagrożony, nie podchodź do poszkodowanego, ale zawiadom o zdarzeniu dorosłą osobę, aby ona sprawdziła co się stało. 5. Treść zajęć Wzywanie pomocy Uczestnik warsztatów uczy się jak powinien dobrze i szybko wezwać pomoc. Jeżeli w pobliżu znajdują się osoby dorosłe, to natychmiast zawiadamia je o zaistniałym wypadku. Jeżeli w pobliżu nie ma osób dorosłych musi zadzwonić po pomoc. Numery alarmowe w Polsce Policja 997 Straż pożarna 998
Pogotowie ratunkowe 999 Jednolity numer alarmowy Unii Europejskiej 112 Meldunek o wypadku powinien zawierać następujące dane: Przedstaw się i powiedz ile masz lat. Powiedz, że w pobliżu nie ma żadnej dorosłej osoby. Powiedz, gdzie się znajdujesz. Zwróć uwagę na szczegóły i charakterystyczne znaki opisujące miejsce (miejscowość, ulica, dokładny nr klatka w tunelu albo pierwsza od śmietnika itd.) Powiedz co się stało (np. ktoś upadł z wysokości, jest wypadek samochodowy). Powiedz dlaczego potrzebujesz pomocy. Hasła: Uważnie słuchaj, co mówi osoba, z którą rozmawiasz przez telefon! Spokojnie odpowiadaj na każde pytanie, które ci zadaje! Nigdy nie odkładaj pierwszy słuchawki! 6. Treść zajęć Sprawdzenie oddechu Po wezwaniu pomocy, jeżeli osoba reaguje na nasze zawołania, to pozostawiamy poszkodowanego w pozycji w której go zastaliśmy, chyba, że grozi mu jakieś niebezpieczeństwo. Spokojnie rozmawiaj z poszkodowanym, uspakajaj go. Możesz zapytać czy na coś choruje, czy jest na coś uczulony, czy bierze jakieś leki oraz czy pamięta co się stało. Jeżeli poszkodowany nie reaguje na zawołania, uczeń powinien sprawdzić czy ta osoba oddycha. Przed tym należy jednak udrożnić drogi oddechowe. Jedną rękę należy położyć na czole, drugą na brodzie i delikatnie odchylić głowę do tyłu. Utrzymując drożność dróg oddechowych wzrokiem, słuchem i czuciem należy obserwować czy jest prawidłowy oddech. Oceniamy ruchy klatki piersiowej i nasłuchujemy przy ustach poszkodowanego odgłosów oddechowych. Staramy się wyczuć ruch powietrza na swoim policzku. W trakcie tej czynności należy powoli liczyć do 10. Hasło: Unikaj kontaktu z krwią poszkodowanego!
7. Treść zajęć Krwotok z nosa Podczas krwotoku z nosa poszkodowanego należy posadzić z głową pochyloną do przodu. Nie odchylamy głowy do tyłu. Poszkodowany powinien oddychać ustami oraz wydmuchać zawartość z nosa. Uciskamy nos tuż poniżej części kostnej. Jeżeli krwotok jest masywny, nie ustępuje, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub wezwać pomoc. Hasło: Nie odchylaj głowy do tyłu! 8. Treść zajęć Poparzenia Najczęściej przyczyną oparzeń termicznych jest gorąca woda, ogień, para wodna. W niewielkich oparzeniach najskuteczniejszym sposobem udzielania pierwszej pomocy jest polewanie rany zimną wodą przez około 15-30 minut.. Po schłodzeniu rany należy ją przykryć czystym kompresem i zgłosić się do lekarza. Osoba poparzona powinna z siebie ściągać ubranie w miejscu poparzenia pod warunkiem że nie zrywa odzieży która przywarła do skóry. Hasło: W przypadku oparzeń dłoni należy jak najszybciej pozdejmować pierścionki i obrączki! 9. Treść zajęć Opaska Ratunkowa SOS Uczestnik szkolenia dobiera prawidłowy rozmiar Opaski Ratunkowej SOS. Na podstawie nabytej wiedzy przekazanej przez instruktora wypełnia dane w formularzu zamówienia na własną spersonalizowaną Opaskę Ratunkową SOS. Podczas pokazu multimedialnego uczestnik zapoznaję się ze stroną internetową www.opaskiratunkowe.pl Opracowano : Marek Dąbrowski, Sebastian Grządzielewski