WSKAZÓWKI DLA PRZYGOTOWUJĄCYCH SIĘ DO SAKRAMENTU MAŁŻEŃSTWA Drodzy Młodzi, przyjmijcie okres narzeczeństwa jako opatrznościowy czas dany Wam przez samego Boga. On sam chce być w Waszym życiu. Słuchajcie więc Słowa Bożego, korzystajcie z paschalnej mocy sakramentów świętych i módlcie się za siebie, by odkryć wolę Bożą względem Was, a przez to w przyszłości pięknie wzrastać w miłości małżeńskiej. Nie pozwólcie, by zewnętrze przygotowania zabrały smak duchowego święta jakim jest wejście w przymierze z Bogiem w sakramencie małżeństwa. Każdy chrześcijanin, który zamierza zawrzeć Sakramentalny związek małżeński musi być do niego odpowiednio przygotowany. Przed zgłoszeniem zamiaru zawarcia związku małżeńskiego w kancelarii parafialnej (zwyczajowo jest to kancelaria parafii zamieszkania narzeczonej) młodzież zobowiązana jest ukończyć cykl spotkań przygotowawczych i posiadać zaświadczenie ukończenia tych spotkań. Katechezy dla narzeczonych zamierzających zawrzeć związek małżeński odbędą się w naszej parafii w następujących terminach: 17.XI., 24.XI., 01.XII - 2013 r. okres Wielkiego Postu 2014 r. początek czerwca 2014 r. Spotkania rozpoczynają się o godz. 9.00 i trwają do godz. 12.00 Zapisy na katechezy pod adresem: rodzina@parafiagarwolin.pl lub sms: tel. 787 705 057 Odbycie tych katechez jest warunkiem rozpoczęcia przygotowania do Małżeństwa w kancelarii parafialnej. Jeśli ktoś z jakich powodów zaniedbał to przygotowanie, jest możliwość odpłatnego ukończenia kursu poza parafią: Kursy weekendowe dla narzeczonych w Osinach Dolnych Kursy weekendowe dla narzeczonych w Siedlanowie Polecamy stronę internetową - Duszpasterstwo Rodzin Diecezji Siedleckiej Pierwsze Spotkanie w kancelarii parafialnej Zgłoszenie zamiaru zawarcia związku małżeńskiego musi się odbyć nie później niż 3 miesiące przed planowaną datą ślubu. Dokumenty potrzebne do rozpoczęcia przygotowań to: - Dowody osobiste narzeczonych, - Aktualne (nie starsze niż 3 miesiące) odpisy metryki chrztu z odpowiednimi adnotacjami, 1 / 12
- Świadectwo ukończenia katechez przedmałżeńskich (czyli przygotowanie bliższego ). W trakcie tych trzech miesięcy narzeczeni odbywają spotkania z doradcą życia rodzinnego p. Edytą Piotrowską tel. 787 705 057 Narzeczeni otrzymują również formularze, na których udokumentują odbytą w dowolnym miejscu i czasie Spowiedź oraz Dzień skupienia. Dzień skupienia organizowany jest dla naszego Dekanatu w parafii Górki, w każdą 3 niedziele miesiąca o godz. 11.30. Narzeczeni zgłaszają zamiar zawarcia związku małżeńskiego w Urzędzie Stanu Cywilnego. Po otrzymaniu z tego Urzędu pism potwierdzających możliwość zawarcia przez nich związku małżeńskiego, dołączają je do gromadzonych w ramach przygotowań dokumentów w Kancelarii Parafialnej. Drugie spotkanie Miesiąc przed ślubem odbywa się drugie spotkanie na którym kontynuowane jest gromadzenie koniecznych dokumentów. Rozpoczynamy głoszenie Zapowiedzi przedślubnych w parafiach zamieszkania obojga narzeczonych. Dzieje się to na podstawie próśb wydanych przez kancelarię parafialną. Po wygłoszeniu zapowiedzi należy dołączyć dokument potwierdzający brak przeszkód do zawarcia związku małżeńskiego (najczęściej wydaje go parafia zamieszkania narzeczonego). Świadkowie Sakramentu małżeństwa wybrani przez narzeczonych muszą być pełnoletni. 2 / 12
Trzecie spotkanie W tygodniu przed ślubem (czwartek, piątek) narzeczeni wraz ze świadkami, odbywają trzecie spotkanie kończące przygotowania w kancelarii parafialnej. Podpisują stosowne dokumenty i przygotowują się do właściwego przeżycia liturgii Sakramentu. ZNACZENIE I GODNOŚĆ SAKRAMENTU MAŁŻEŃSTWA 1. Małżeńskie przymierze, przez które mężczyzna i kobieta tworzą ze sobą wspólnotę całego życia czerpie siłę i moc z aktu stworzenia, lecz zostało dla ochrzczonych podniesione do wyższej godności przez zaliczenie do sakramentów Nowego Przymierza. 2. Małżeństwo powstaje przez zawarcie umowy małżeńskiej, czyli przez nieodwołalną zgodę obojga małżonków, w której oddają się oni sobie i wzajemnie przyjmują. Całkowitej wierności małżonków, a także nierozerwalnej jedności węzła małżeńskiego wymagają zarówno szczególna wspólnota mężczyzny i kobiety, jak i dobro dzieci. 3. Instytucja małżeństwa i miłość małżeńska z samej swojej natury nastawione są na zrodzenie i wychowanie potomstwa i znajdują w tym jakby swoje uwieńczenie. Dzieci są najcenniejszym darem małżeństwa i przysparzają najwięcej dobra samym rodzicom. 4. Ścisła wspólnota życia i miłości, przez którą małżonkowie "już nie są dwoje, lecz jedno ciało", została ustanowiona przez Boga Stwórcę, unormowana własnymi prawami i otrzymała tak wielkie błogosławieństwo, że nie zniweczył go grzech pierworodny. Dlatego ten święty związek nie jest uzależniony od ludzkiego sądu, lecz od Twórcy małżeństwa, który obdarzył je szczególnymi dobrami i celami. 5. Chrystus Pan odnawiając stworzenie i czyniąc wszystko nowe, przywrócił małżeństwu pierwotną formę i świętość, tak aby tego, co Bóg złączył, człowiek nie rozdzielał. Aby jaśniej wyrazić i łatwiejszą uczynić nierozerwalność umowy małżeńskiej, Chrystus Pan podniósł ją do godności sakramentu na wzór Jego zaślubin z Kościołem. 3 / 12
6. Chrystus przez swoją obecność wniósł błogosławieństwo i radość na wesele w Kanie, przemienił wodę w wino, zapowiadając w ten sposób nadejście nowego i wiecznego przymierza. "Jak bowiem niegdyś Bóg wyszedł naprzeciw swojemu ludowi z przymierzem miłości i wierności, tak teraz Zbawca ludzkości" ukazuje się jako Oblubieniec Kościoła, zawierając z nim przymierze przez swoje misterium paschalne. 7. Przez chrzest, który jest sakramentem wiary, mężczyzna i kobieta raz na zawsze zostają włączeni w przymierze Chrystusa z Kościołem, tak że ich małżeńska wspólnota zostaje wchłonięta przez miłość Chrystusa i obdarzona mocą Jego ofiary. Z tej nowej godności wynika, że ważne małżeństwo ochrzczonych zawsze jest sakramentem. 8. Dzięki sakramentowi małżeństwa małżonkowie chrześcijańscy wyrażają tajemnicę jedności i płodnej miłości Chrystusa i Kościoła i w niej uczestniczą dlatego wspomagają się wzajemnie w dążeniu do świętości we współżyciu małżeńskim, w przyjęciu i wychowaniu potomstwa, a w ludzie Bożym mają własne miejsce i specjalny dar. 9. Przez ten sakrament Duch Święty sprawia, że jak "Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie", tak małżonkowie chrześcijańscy, równi godnością, starają się podtrzymywać i umacniać swoje małżeństwo przez wzajemne oddanie i niepodzielną miłość, która wypływa z Boskiego źródła miłości, aby łącząc czynniki boskie i ludzkie, wśród pomyślności i przeciwności trwali w wierności ciałem i duchem, dalecy od wszelkiego cudzołóstwa i rozwodu. 10. Prawdziwy szacunek dla miłości małżeńskiej i cały sens życia rodzinnego zmierzają do tego, aby małżonkowie nie zapominając o pozostałych celach małżeństwa, skłonni byli mężnie współdziałać z miłością Stwórcy i Zbawiciela, który przez nich wciąż powiększa i wzbogaca swoją rodzinę. Tak więc, ufając Bożej Opatrzności i wyrabiając w sobie ducha ofiary, przynoszą chwałę Stwórcy i zdążają do doskonałości w Chrystusie, gdy w poczuciu szlachetnej, ludzkiej i chrześcijańskiej odpowiedzialności pełnią zadanie rodzenia potomstwa. 11. Bóg, który powołał oblubieńców do małżeństwa, nadal powołuje ich w małżeństwie. Ci, którzy zawierają małżeństwo w Chrystusie, mogą w wierze w słowo Boże owocnie 4 / 12
sprawować misterium jedności Chrystusa i Kościoła, uczciwie je przeżywać i wobec wszystkich składać publiczne świadectwo. Małżeństwo w świetle wiary upragnione, przygotowane, sprawowane i codziennie przeżywane to związek, "który Kościół łączy, ofiara umacnia, błogosławieństwo potwierdza, aniołowie ogłaszają, a Ojciec uznaje... Jakże pięknym stadłem jest para wierzących, którzy mają jedną nadzieję, jednakowy sposób życia i taki sam zwyczaj posługi. Obydwoje są współwyznawcami, obydwoje współsługami, nie istnieje żadna różnica co do ducha, ani co do ciała. Owszem, rzeczywiście dwoje są w jednym ciele; gdzie jest jedno ciało, tam jest i jeden duch". PRZESZKODA POKREWIEŃSTWA Przy przeszkodzie pokrewieństwa należy wyjaśnić nowy sposób obliczania w linii bocznej, który wprowadza Kodeks z 1983 r. (kan. 108, 3). W linii bocznej tyle jest stopni, ile osób w obydwu linach razem, nie licząc wspólnego przodka. Przeszkoda małżeńska w linii bocznej rozciąga się aż do czwartego stopnia włącznie, niezależnie od tego czy pokrewieństwo po linii jednego ramienia jest dalsze lub bliższe. Decyduje suma czterech stopni łącznie. W linii prostej ani zakres przeszkody, ani sposób obliczania nie uległy zmianie. Duszpasterz powinien pomóc narzeczonym w ustaleniu, czy nie ma między nimi pokrewieństwa. Jeśliby zaś podejrzewał, że przeszkodę zatajono, niech postara się wydobyć ją na jaw w odpowiedni sposób, zestawiając nazwiska rodziców, metryki urodzenia, jak również badając pod przysięgą wiarygodnych świadków. Celem właściwego rozpoznawania przeszkody pokrewieństwa można się posłużyć następującymi schematami tzw. drzewa genealogicznego. Pokrewieństwo w linii prostej Przeszkoda we wszystkich stopniach linii prostej z prawa Bożego naturalnego. Dyspensa niemożliwa 5 / 12
dziadek ojciec syn wnuk Pokrewieństwo w linii bocznej 1.Drugi stopień pokrewieństwa w linii bocznej (między rodzeństwem). Dyspensy nie udziela się z racji niebezpieczeństwa naruszenia prawa naturalnego. 6 / 12
ojciec / \ syn córka 2. Trzeci stopień pokrewieństwa w linii bocznej nierównej, np. wuj z siostrzenicą. Dyspensuje w normalnych warunkach ordynariusz miejsca. ojciec 7 / 12
/ \ córka syn 8 / 12
wnuczka 3. Czwarty stopień pokrewieństwa w linii bocznej równej (rodzeństwo stryjeczne lub cioteczne). Dyspensuje w normalnych warunkach ordynariusz miejsca. ojciec ojciec / \ córka 9 / 12
syn wnuczka wnuk 4. Czwarty stopień pokrewieństwa w linii bocznej nierównej, np. prawnuk z siostrą dziadka. Dyspensuje w normalnych warunkach ordynariusz miejsca. ojciec 10 / 12
/ \ syn córka wnuk 11 / 12
prawnuk Przeszkoda powinowactwa (kan. 1092) powstająca z ważnego małżeństwa obejmuje wszystkie stopnie linii prostej. Nieważne jest więc np. małżeństwo między ojczymem a pasierbicą, macochą a pasierbem, teściem a synową, teściową a zięciem. Dyspensy może udzielić w normalnych warunkach ordynariusz miejsca. 12 / 12