Archiwum Historyczne w Wilnie Lietuvos Valstybes Istorijos Archyvas F 391-1-1553 k. 83, 83v, 84 str. 1
str. 2
str. 3
str. 1 str. 2 str. 3 298 Wywod Familij Urodzonych Salamonowiczow Herbu Korczak Roku Tysiąc Osmset Dziewiętnastego Miesiąca Decembra Piętnastego Dnia Przed Nami Mikołajem Abramowiczem Marszałkiem Pttowym Wilenskim Dworu Jego Cesarskiey Mosci KamerJunkrem y Kawalerem pełniącym Urząd Gubernskiego prezyduiącym oraz Deputatami ze wszystkich Powiatow Gubernij Litewsko Wilenskiey do przyimowania y roztrząsania Wywodow Szlacheckich obranymi złozony został Wywod rodowitosci Starozytney Szlacheckiey Familij Urodzonych Salamonowiczow /: herbu Korczak :/ przez który gdy dowiedzionym zostało że ta Familia od najdawnieyszych czasow w Krolestwie Polskim szczyci się prerogatywami Szlacheckiemi possydowała Dobra Ziemskie odznaczała się wiernością ku Tronom panujących Monarchow y heroicznym męstwem wspierała Oyczyznę; a mianowicie za protoplastę do ninieyszego Wywodu wzięty Urny Jak Jakob Salamonowicz Podstoli Xsięstwa Inflantskiego Pułkownik b. Woysk Polskich w nadgrodę swych zasług dla rzeczypospolitey dokonanych. Przywilejem Jemu Jego synowi Gedeonowi y dalszym Płci męskiey Sukcesorom od Krola Jana III konferowanym Dobr Łuszniewo 1 ) zwanych w Powiecie Brasławskim połozenie maiących, ze wzmianką Gieczany 2 ) y Szmilgi 3 ) do tychże Dobr nalezącymi Lennym stał się Dziedzicem, jak otem w Roku 1689 marca 10 Dattney a 1712 8bra 12 w Akta Grodzkie Wilenskie wprowadzony Przywiley Krola poświadczył. Gedeon Kazimierz dwoimienny Jakobowicz Salamonowicz Starosta Luszniewski naturalny po swym Oycu Dziedzic, wespoł z Żoną swoją część tych Dobr UUur m Ferdynandowi*) y Uzbiecie z Saplinskich Stefanowiczom jak poswiadczyło w Roku 1711 aprila 23. dattne a tegoz Roku augusta 14. w Trybunale Głownym Xttwa Litewskiego przyznane prawo przedazne onym wybyli. Tenże Gedeon Kazimierz Jakobowicz Salamonowicz, z powtornego małzenstwa wydał na swiat Syna Michała; a ten wywodzącego się z synami dwoimiennymi: Onufrym Piotrem y Antonim Stanisławem, Felicyana Salamonowiczow jak następne przekonały dowody; a nayprzod w Roku 1804 marca 10 dnia w mieyscu metryki Swiadectwo Xiędza Antoniego Januszkiewicza Plebana malutskiego wydane ze Michał Salamonowicz rodzi się z Gedeona Kazimierza y Teresy z Rutowiczow Salamonowiczow powtore 1816 Mar: 14. dnia Kwit Wilenskiey Rewizkiey Kommissyi Felicyanowi synowi Michała Salamonowicza z podania Listy familij swoiey wydany. Po trzecie 1803 Februarij 1 metryka chrzestna dwoimiennego Onufrego Piotra y 1816 Maja 14. metryka chrzestna Antoniego Stanisława także dwoimiennego Synow Felicyana Michałowicza Sala- Salamonowicza. Nad to jeszcze że ta Familia blisko kilku wiekow przy zaszczyconey Dostoynosci Szlachectwa w kraju Polskim y onego prowincyach jako y teraz ciągle byt swoy ma w Gubernij Li-
tewsko Wilenskiey jak przekonały następne dwa Tranzakta jako to w R 1816 Swiadectwo od Urnego Brylinskiego że Felicyan Salamonowicz w Roku 1795 w Skazie szlacheckiey przy majątku Bobruysza 4 ) był zapisany. powtore 1818 Roku Kwietnia 28. Dnia kontrakt Arędowny od JXiędza Stankiewicza Ur u Felicyanowi Salamonowiczowi wydany. Na fundamencie przeto takowych zaprodukowanych Dowodow rodowitość Szlachecką Imienia Urodzonych Salamonowiczow probujących My Marszałek y Deputaci Powiatowi stosownie do przepisow w Dyplomacie pod rokiem 1785 Nayłaskawiey Szlachcie nadanym wyrazonych, nie mniey tez pilnuiąc się Prawideł w Ukazach z Rządzącego Senatu Rzadowi Gubernskiemu Litewskiemu przesłanych Familią Urodzonych Salamonowiczow a mianowicie wywodzących się Felicyana Michałowicza z synami dwoimiennemi Onufrym Piotrem, y Antonim Stanisławem za Rodowitą y starozytną Szlachtę Polską uznaiemy ogłaszamy y Onych do Księgi Szlachty Gubernij Litewsko Wilenskiey Klassy pierwszey zapisuiemy Działo się na Sesyi Deputacyi Wywodowey Szlacheckiey Gubernij Litewsko Wilenskiey w Wilnie - (-) Mikołay Abramowicz (-) Andrzey Podbereski Deputatt Brasł: (-) A. Sławiński Deptt Oszm: Czytano Archiwista Baranowicz --------- x -------- Załącznik do Wywodu Wykaz pokoleniowy Rodu Salamonowiczów wg ustaleń Wyjaśnienia [Deputacji Wywodowej Szlacheckiej Gub. Lit.-Wileńskiej] z dnia 15 grudnia 1819 r. 1. uznany ustaleniami 2. Michał 3. 15 grudnia 1819 Felicjan 1. / \ -------------- 2. Onufry 3. Antoni Piotr Stanisław 1 ) Łuszniewo, maj. na wsch. od jez. Dryświaty, 2 ) Gieczany (obecnie Gierczany), maj. w pobliżu Łuszniewa, 3 ) Szmilgi (obecnie łot. Smilgeni), wś nad jez. Smilgenu 4 ) Bobruysza (obecnie Bobrusz), folw. na płd.zach. brzegu jez. Dryświaty # w pobliżu Girejsze, maj. wymieniony w wykazie dokumentów Onufrego Sal(a)monowicza [wszystkie powyższe miejscowości w pobliżu siebie patrz mapa ]
Girejsze, wś, pow. nowoaleksandrowski, gm. Jużynty (17 w.); G., os. karcz., pow. nowoaleksandr., gm. Opsa (14 w.) [Sul] [Girejsze = Gierejsze???] Gierejsze, wś i dobra, pow. nowoaleksandrowski, gm. Opsa. Dobra należały do Hryszkowszczyzny. W r. 1783 były własnością Stanisława i Barbary z Bielikowiczów Hryniewiczów, potem Tromszczyńskich [Sul]
Wg [Jot] w 1784 r. Degutynie, Gierejsze (dwór i wieś) w parafii Pelikany (Milińce) należały do Ludwiki Hryncewiczowej, żony Franciszka. [Franciszek Hryncewicz w 1754 r. wraz z żoną Ludwiką z Kwintów, nabył Gierejsze od Zahorskich za 13.000 florenów. Spisał testament w 1762 r., którym cały majątek odziedziczony po ojcu Janie i braciach, przekazał synom: Janowi, Antoniemu i Stanisławowi. Córki Franciszka: Anna 1-vo Kopciowa, 2-vo Ratomska i Teresa 1-vo Kimbartowa, 2-vo Świątecka. Synowie Franciszka dopełnili działu dóbr Iłgowa, Rukszan i Gierejsz w 1781 r. ] mapa P26 S43 -------------- *) Ferdynand Stefanowicz był właścicielem folwarku we wsi Gonkojnie, pow. szawelski, par. bejsagolska (wg [Sul]) czyli w połowie XIX w. W wywodzie chodzi zapewne o innego Ferdynanda Stefanowicza, pochodzącego, być może, ze wsi Warpiszki (pow. nowoaleksandrowski, gm. Tauroginie), należącej do Stefanowiczów, a położonej w pobliżu majętności Gedeona Kazimierza. Mapa Łyngmiany (na płn. od Szejmoty) Stefanowiczowie posiadali również m.in. Puczany, fol. w gm. Konstantynów, pow. wiłkomirski Kościół parafialny w Ławaryszkach ucierpiał podczas "sławnego" ukazu z roku 1842, kiedy to majątki kościelne zagarnęła administracja rosyjska. Do tej pory kościół miał na własność około 460 dziesięcin ziemi z zaściankami: Maluta, Antopol, Siejbaciszki, Pawlikiszki, Burniszki, Ławryniszki i Kuzaliszki oraz z ponad pół setki poddanych i karczmą w Ławaryszkach. Ławaryszki, mko, pow. wileński, gm. Mickuny, 24 w. od Wilna. Kościół par. św. Jana Chrzciciela od 1644 r. Okr. wiejski Ławaryszki obejmuje m.in. wieś Maluty [Sul] Maluta, folw., pow. wileński (66 w. od Wilna) [Sul]