Radek Sochala radeksochala@gmail.com sochala.blogspot.com
Poznajmy się Literatura Co wiemy, a czego nie wiemy Stałki, czy zoom y Różne kąty widzenia Prawdziwa głębia Czułość matrycy Czas naświetlania Ekspozycja Balans bieli Makro RAW i inne formaty O fotografii architektury Spotkanie w plenerze Photoshop, czyli cyfrowa ciemnia
Nasze doświadczenia fotograficzne, cele i oczekiwania
Podstawy do zabawy Michael Freeman Bryan Peterson Scott Kelby Biblia, czyli dzieło ponadczasowe Susan Sontag O fotografii
test
Fotografia Rodzaje aparatów fotograficznych Lustrzanka (działanie, możliwości) Kompakt (ograniczenia i zalety) Bezlusterkowiec (nowe odkrycie) Czy telefon to aparat? (wady i zalety) Analog cyfra (sentymentalna podróż) Aparaty wielkoformatowe Obiektywy Tilt-shift
Fotografia (gr. phōtós światło; graphein rysować; rysowanie za pomocą światła) zbiór wielu różnych technik, których celem jest zarejestrowanie trwałego, pojedynczego obrazu za pomocą światła. Potoczne znaczenie zakłada wykorzystanie układu optycznego, choć nie jest to konieczne.
Obiektywy Tilt-shift
Ogniskowa (odległość ogniskowa) wyrażana w milimetrach odległość pomiędzy ogniskiem układu optycznego, a punktem głównym układu optycznego.
Obiektyw stałoogniskowy rodzaj obiektywu, którego ogniskowa ma stałą, niezmienną wartość. Przeważnie obiektyw stałoogniskowy jest prostszy w konstrukcji, lżejszy, ma większą rozdzielczość, większą jasność i mniejsze wady optyczne niż obiektyw zmiennoogniskowy przy tej samej ogniskowej.
Obiektyw zmiennoogniskowy rodzaj obiektywu fotograficznego, w którym możliwa jest płynna regulacja długości ogniskowej. Zmiana ogniskowej realizowana jest przy pomocy grupy soczewek, które przesuwa się wzdłuż osi optycznej obiektywu. Wymaga to zastosowania większej niż w normalnym obiektywie liczby soczewek, co pociąga za sobą obniżenie zdolności rozdzielczej obiektywu i pogorszenie jakości zdjęć.
filmik
5 kątów
Winietowanie wada obrazu lub zamierzony efekt polegający na zmniejszeniu jasności lub zaciemnieniu brzegów kadru.
Aberracja optyczna wada obiektywu, polegająca na deformacji uzyskanego obrazu, a w szczególności zniekształceniu, pogorszeniu ostrości. Aberrację zmniejsza się stosując zamiast pojedynczej soczewki zespół soczewek wykonanych z różnych gatunków szkła.
Czułość materiału światłoczułego parametr, który określa wrażliwość matrycy lub filmu na światło. Obecnie w odniesieniu do matryc światłoczułych stosuje się miarę czułości znormalizowaną przez ISO - International Organization for Standardization. Pierwowzorem dzisiejszego ISO jest skala ASA, opracowany przez American Standards Association. Wartości ASA i ISO są identyczne.
Czas naświetlania to po prostu czas otwarcia migawki w aparacie. Im dłużej jest ona otwarta, tym więcej światła trafia na matrycę lub film. Czasy otwarcia migawki są mierzone w ułamkach sekund (lub czasem w pełnych sekundach). Warto zauważyć, że czas 1/50 jest dłuższy, niż np. 1/100 sekundy. Sąsiadujące ze sobą czasy są odpowiednio dwukrotnie krótsze. Przedziały fotografowie nazywają działkami.
Krótkie czasy
Długie czasy
filmik
Głębia ostrości parametr stosowany w optyce i fotografii do określania zakresu odległości, w którym obiekty obserwowane przez urządzenie optyczne (mikroskop, teleskop, aparat itp.) sprawiają wrażenie ostrych (tzn. mających wyraźne, nierozmazane kontury).
Związana jest ściśle z wartością przysłony: f 1 f 1.4 f 2 f 2.8 f 4 f 5.6 f 8 f 11 f 16 f 22 f 32 f 45 f 64
Mała głębia ostrości
Duża głębia ostrości grupa f64
filmik
Testowanie głębi ( manualne, programy tematyczne)
Jest to ilość światła padającego na film (lub na matrycę w przypadku aparatu cyfrowego) konieczna dla prawidłowego zrobienia zdjęcia. Uzyskuje się ją poprzez ustalenie wartości przysłony i czasu naświetlania w stosunku do wybranej czułości filmu (lub matrycy w aparacie cyfrowym).
Możemy osiągnąć ten sam efekt dla różnych parametrów ekspozycji np.:
EV (Exposure Value) Często spotykamy się z określeniem zwiększyć/zmniejszyć ekspozycję o 1 EV". Tłumaczymy to jako zmianę przysłony/czasu o jedną działkę.
Operowanie trzema parametrami ekspozycji, stanowi o całej fotografii. Cała decyzyjność może być po naszej stronie tryb manualny (M), lub też postronnie aparatu tryb automatyczny (Auto). Możemy również być współodpowiedzialni w trybach półautomatycznych. Tv, Av Canon S, A, P - Nikon
Półautomatyczny tryb pozwala na wykorzystanie danego parametru do osiągnięcie zamierzonego efektu, a ustawienie pozostałych reguluje aparat. Czas naświetlania 1/1250 sekundy, przysłona f/8, ISO 100, aparat trzymany w dłoni Czas naświetlania 1/600 sekundy, przysłona f/4, ISO 100, aparat trzymany w dłoni Czas naświetlania 1/1000 sekundy, przysłona f/2.8, ISO 800, statyw
Preselekcja przysłony AV, A (Aperture przysłona) pozwala nam wybrać ręcznie potrzebną nam wartość przysłony, a aparat sam dopasowuje do tej wartości długość czasu naświetlania. Własności te wykorzystują właśnie półautomatyczne tryby takie jak portret, czy krajobraz, dobierając odpowiednio niską i wysoką wartość przysłony, a następnie dobierają czas naświetlania tak, aby zdjęcie było prawidłowo naświetlone.
Duża głębia ostrości przydatna jest przy robieniu zdjęć krajobrazów lub oddalonych obiektów. Wtedy powinniśmy używać dużej przysłony. Natomiast przy zdjęciach typu portret itp., kiedy to zależy nam na uwidocznieniu pierwszego planu, powinniśmy używać niskiej przysłony, co zmniejsza głębię ostrości i sprawia, że pierwszy plan jest ostry, a tło jest lekko rozmyte.
Preselekcja czasu TV, S (Shutter migawka) pozwala nam wybrać ręcznie potrzebną nam długość czasu naświetlania, a aparat sam dopasowuje do tej długości wielkość otworu przysłony. Własności te wykorzystują właśnie półautomatyczne tryby takie jak sport, czy portret nocny.
Regulacja czasu otwarcia migawki pozwala osiągnąć bardzo zróżnicowane efekty, stosując krótkie czasy naświetlania można zamrozić obiekt np. sportowca w locie, czy spadającą kroplę wody. Z kolei długie czasy pozwalają nam osiągnąć efekt smug świetlnych, czy też jednolitą spływającą wodę z wodospadu. Długie czasy pozwalają fotografowi wyrazić ruch na zdjęciu.
Tryb P (Programmable programowalny) otwór przysłony i czas otwarcia migawki dobierany jest automatycznie, jak w Auto, ale fotograf ma możliwość ustawiać kilka parametrów ekspozycji: Korektę ekspozycji w EV Balans bieli Czułość w ISO Efekty specjalne jak kontrast, ostrość, nasycenie barw, Korekta siły błysku lampy
Tryb Auto - możemy jedynie ustawiać: Długość ogniskowej (zoom) Rozdzielczość i stopień kompresji zdjęć Kadr
Tryb M - (Manual ręcznie) w tym trybie możemy ustawiać samemu WSZYSTKO!
Dobra rada na koniec Jeżeli chcemy fotografować w pełni świadomie, trybów P, A, S, M po prostu trzeba się nauczyć. Proponuję zacząć zabawę od trybu P, żeby zrozumieć podstawowe zależności między czasem a przysłoną. Jeżeli nauczymy się uzyskiwać pożądane efekty w tym trybie, reszta powinna pójść już szybko i bezboleśnie. Powodzenia!
filmik
Ekspozycja bez tajemnic
Jest to proces kompensacji barw obrazu zarejestrowanego przez matrycę dla temperatury barwowej oświetlenia, jakie towarzyszyło wykonaniu fotografii.
Automatyczny balans bieli oznacza, iż aparat sam ustawi barwy. Znajduje on najjaśniejszy punkt na zdjęciu, i zakłada, iż powinien mieć on kolor biały. Do niego porównuje wszystkie elementy kadru, ponieważ nie wie on jak wygląda kolor biały, ale wie jak wygląda kolor czerwony i niebieski, względem koloru białego.
RGB jeden z modeli przestrzeni barw. Jego nazwa powstała ze złożenia pierwszych liter angielskich nazw barw: R red (czerwonej), G green (zielonej) i B blue (niebieskiej), z których model ten się składa. Jest to model wynikający z właściwości odbiorczych ludzkiego oka, w którym wrażenie widzenia dowolnej barwy można wywołać przez zmieszanie w ustalonych proporcjach trzech wiązek światła o barwie czerwonej, zielonej i niebieskiej.
W prostych aparatach fotograficznych można wybrać rodzaj światła lub porę dnia podczas których będzie wykonane zdjęcie, a bardziej zaawansowane systemy pozwalają jeszcze dokładniej określić warunki ekspozycji poprzez podanie temperatury barwowej światła. Świeca (1000-1500 K) Światło o wschodzie/zachodzie słońca (2000-3000 K) Światło żarowe (3000-4100 K) Światło jarzeniowe (4200-5100 K) Światło słoneczne (5200-5300 K) Światło lampy błyskowej (5400 K) Światło dzienne (chmury) (5500-5900 K) Światło dzienne (cień) (6000-8000 K) Błyskawica (1500-25000K)
5500k 2500k
Balans bieli bez tajemnic
Formatów zapisu danych, pozwala na zachowanie najwyższej jakości obrazu oferowanej przez aparat, dając możliwość dokładnej obróbki pliku w komputerze. Plik w formacie RAW uważa się za cyfrowy odpowiednik negatywu, a jego konwersję za wywoływanie. W odróżnieniu od JPEG albo TIFF, plik RAW nie zawiera obrazu przetworzonego przez oprogramowanie aparatu, lecz surowe dane z matrycy światłoczułej. (.crw.cr2.raf.dng.raw.nef.nrw.orf.arw.srf.sr2) Firma Adobe opracowała jego nową odmianę, DNG - digital negative.
filmik
Rodzaj fotografii, w której fotografowany obiekt zostaje odwzorowany w naturalnych rozmiarach lub jest nieznacznie powiększony. Na ogół zakres powiększenia (często zwanego przez fotografów skalą odwzorowania) waha się w granicach: od 1:1 do 10:1 od wielkości naturalnej do 10-krotnego powiększenia. W aparatach kompaktowych z obiektywem o zmiennej ogniskowej dostępne jest specjalne ustawienie ostrości oznaczone jako "macro".
filmik