Spis treści JĘZYK C - PRZEKAZYWANIE PARAMETRÓW DO FUNKCJI, REKURENCJA. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

Podobne dokumenty
Spis treści JĘZYK C - PRZEKAZYWANIE PARAMETRÓW DO FUNKCJI, REKURENCJA. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

Spis treści JĘZYK C - ZAGNIEŻDŻANIE IF-ELSE, OPERATOR WARUNKOWY. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

Spis treści JĘZYK C - ZAGNIEŻDŻANIE IF-ELSE, OPERATOR WARUNKOWY. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

Spis treści JĘZYK C - ZAGNIEŻDŻANIE IF-ELSE, OPERATOR WARUNKOWY. Metodyki i techniki programowania

Spis treści JĘZYK C - OPERATORY BITOWE. Informatyka 2. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu. Numer ćwiczenia INF32

Spis treści JĘZYK C - INSTRUKCJA WARUNKOWA IF, OPERATORY RELACYJNE I LOGICZNE, WYRAŻENIA LOGICZNE. Informatyka 1

Spis treści JĘZYK C - ŚLEDZENIE WYKONANIA PROGRAMU, DEBUGGER. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

Spis treści JĘZYK C - TABLICE DWUWYMIAROWE, OPERACJE NA TABLICACH. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

Spis treści PLIKI BINARNE W JĘZYKU C. Informatyka 2. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu. Numer ćwiczenia INF23

Spis treści JĘZYK C - INSTRUKCJA SWITCH, OPERATORY BITOWE. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu. Numer ćwiczenia INF05

BHP JĘZYK C - INSTRUKCJE ITERACYJNE

Spis treści JĘZYK C - FUNKCJE. Metodyki i techniki programowania. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu. Numer ćwiczenia MITP10

Spis treści JĘZYK C - TABLICE JEDNOWYMIAROWE. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu. Numer ćwiczenia INF05Z

Spis treści JĘZYK C - TABLICE DWUWYMIAROWE, OPERACJE NA TABLICACH. Metodyki i techniki programowania

Spis treści JĘZYK C - OPERATORY RELACYJNE I LOGICZNE, WYRAŻENIA LOGICZNE, INSTRUKCJA WARUNKOWA IF. Informatyka 1

Spis treści PLIKI BINARNE W JĘZYKU C. Informatyka 2. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu. Numer ćwiczenia INF23

Spis treści JĘZYK C - TABLICE DWU- I WIELOWYMIAROWE, OPERACJE NA TABLICACH. Informatyka 2. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

Spis treści JĘZYK C - INSTRUKCJA WARUNKOWA IF, OPERATORY RELACYJNE I LOGICZNE, WYRAŻENIA LOGICZNE. Metodyki i techniki programowania

Spis treści WSKAŹNIKI. DYNAMICZNY PRZYDZIAŁ PAMIĘCI W JĘZYKU C. Informatyka 2. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

Spis treści JĘZYK C - PLIKI BINARNE. Informatyka 2. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu. Numer ćwiczenia INF30

Spis treści PROGRAMOWANIE OBIEKTOWE W JĘZYKU C++: FUNKCJE ZAPRZYJAŹNIONE Z KLASĄ, PRZEŁADOWANIE OPERATORÓW. Informatyka 2

13 JĘZYK C - OPERATOR WARUNKOWY,

Spis treści WSKAŹNIKI. DYNAMICZNY PRZYDZIAŁ PAMIĘCI W JĘZYKU C. Informatyka 2. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

Spis treści JĘZYK C - WSKAŹNIKI, DYNAMICZNY PRZYDZIAŁ PAMIĘCI. Informatyka 2. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

Spis treści JĘZYK C - INSTRUKCJA WARUNKOWA IF, OPERATORY RELACYJNE I LOGICZNE, WYRAŻENIA LOGICZNE, ZAGNIEŻDŻANIE IF-ELSE.

Spis treści JĘZYK C - INSTRUKCJE ITERACYJNE FOR, WHILE I DO WHILE, ZAGNIEŻDŻANIE PĘTLI FOR, INSTRUKCJE CONTINUE, BREAK, I GOTO.

BADANIE ROZKŁADU TEMPERATURY W PIECU PLANITERM

Spis treści TRYB GRAFICZNY SYSTEMU WINDOWS - PODSTAWY OBSŁUGI WYBRANEGO ŚRODOWISKA PROGRAMISTYCZNEGO. Informatyka 2

Spis treści TRYB GRAFICZNY SYSTEMU WINDOWS - PODSTAWY OBSŁUGI WYBRANEGO ŚRODOWISKA PROGRAMISTYCZNEGO, TWORZENIE INTERFEJSU UŻYTKOWNIKA.

dr inż. Jarosław Forenc

Spis treści JĘZYK C - INSTRUKCJA SWITCH, OPERATORY BITOWE. Metodyki i techniki programowania. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

Podstawy algorytmiki i programowania - wykład 2 Tablice dwuwymiarowe cd Funkcje rekurencyjne

POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA

METROLOGIA EZ1C

Spis treści JĘZYK C - ŁAŃCUCHY ZNAKÓW. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu. Numer ćwiczenia INF10Z

POMIARY PARAMETRÓW PRZEPŁYWU POWIETRZA

dr inż. Jarosław Forenc

POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA

ELEMENTY RLC W OBWODACH PRĄDU SINUSOIDALNIE ZMIENNEGO

Politechnika Białostocka

Spis treści JĘZYK C - STRUKTURY, POLA BITOWE, UNIE. Informatyka 2. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu. Numer ćwiczenia INF23

Spis treści OBSŁUGA PLIKÓW W JĘZYKU C++ Informatyka 2. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu. Numer ćwiczenia INF32

Spis treści PROGRAMOWANIE OBIEKTOWE W JĘZYKU C++: KLASY I OBIEKTY, DANE I FUNKCJE SKŁADOWE, PRAWA DOSTĘPU, KONSTRUKTORY I DESTRUKTORY.

wykład II uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski Programowanie C/C++ Język C - funkcje, tablice i wskaźniki wykład II dr Jarosław Mederski Spis

Spis treści JĘZYK C - ŁAŃCUCHY ZNAKÓW. Informatyka 2. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu. Numer ćwiczenia INF22

Podstawy programowania. Wykład: 6. Tablice statyczne. dr Artur Bartoszewski -Podstawy programowania, sem 1 - WYKŁAD

Spis treści JĘZYK C - STRUKTURY, POLA BITOWE, UNIE. Metodyki i techniki programowania. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

Spis treści OPERACJE WEJŚCIA-WYJŚCIA W JĘZYKU C++. STEROWANIE FORMATEM, MANIPULATORY. Informatyka 2

Wskaźniki i dynamiczna alokacja pamięci. Spotkanie 4. Wskaźniki. Dynamiczna alokacja pamięci. Przykłady

I. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI EFEKTY KSZTAŁCENIA

ALGORYTMY I STRUKTURY DANYCH

Wykład I. Programowanie. dr inż. Janusz Słupik. Gliwice, Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej. c Copyright 2014 Janusz Słupik

Język C, tablice i funkcje (laboratorium)

int tab[5]; tab[1]; ciągły obszar pamięci, w którym umieszczone są elementy tego samego typu macierz [ ] - dwuargumentowy operator indeksowania

Programowanie - wykład 4

INSTRUKCJA DO ZAJĘĆ LABORATORYJNYCH

ENS1C BADANIE OBWODU TRÓJFAZOWEGO Z ODBIORNIKIEM POŁĄCZONYM W TRÓJKĄT E10

E-1EZ1-03-s2. Elektrotechnika I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

Wstęp do programowania

typ y y p y z łoż o on o e n - tab a lice c e w iel e owym m ar a o r we, e stru r kt k ury

Proste programy w C++ zadania

Funkcje. Deklaracja funkcji. Definicja funkcji. Wykorzystanie funkcji w programie.

Język C++ zajęcia nr 2

PODSTAWY PROGRAMOWANIA STRUKTURALNEGO (C) SYLABUS A. Informacje ogólne

Podstawy informatyki. Informatyka stosowana - studia niestacjonarne. Grzegorz Smyk. Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej

1 Wskaźniki i zmienne dynamiczne, instrukcja przed zajęciami

Spis treści MATLAB - ELEMENTY PROGRAMOWANIA. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu. Numer ćwiczenia INF09

Zaprojektować i zaimplementować algorytm realizujący następujące zadanie.

POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY KATEDRA ENERGOELEKTRONIKI I NAPĘDÓW ELEKTRYCZNYCH

Programowanie komputerowe. Zajęcia 3

Podstawy programowania. Wykład: 8. Wskaźniki. dr Artur Bartoszewski -Podstawy programowania, sem 1 - WYKŁAD

Informatyka I. Klasy i obiekty. Podstawy programowania obiektowego. dr inż. Andrzej Czerepicki. Politechnika Warszawska Wydział Transportu 2018

Wstęp do informatyki- wykład 12 Funkcje (przekazywanie parametrów przez wartość i zmienną)

Tablice mgr Tomasz Xięski, Instytut Informatyki, Uniwersytet Śląski Katowice, 2011

Informatyka 1. Plan dzisiejszych zajęć. zajęcia nr 1. Elektrotechnika, semestr II rok akademicki 2008/2009

Warsztaty dla nauczycieli

Wydział Elektryczny Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Metrologii. Instrukcja do zajęć laboratoryjnych z przedmiotu METROLOGIA

Podstawy programowania. Wykład: 4. Instrukcje sterujące, operatory. dr Artur Bartoszewski -Podstawy programowania, sem 1 - WYKŁAD

while (test) instrukcja; int i=0; while (i<10) i++; dopóki test prawdziwy wykonuj instrukcję Wykonano: 35% / \ fałsz test prawda instrukcja

Rok akademicki: 2012/2013 Kod: EAR s Punkty ECTS: 3. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: -

część 8 wskaźniki - podstawy Jarosław Gramacki Instytut Informatyki i Elektroniki Podstawowe pojęcia

Programowanie strukturalne i obiektowe. Funkcje

ISO/ANSI C - funkcje. Funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje

Podstawy programowania. Wykład: 7. Funkcje Przekazywanie argumentów do funkcji. dr Artur Bartoszewski -Podstawy programowania, sem 1 - WYKŁAD

Tablice i struktury. czyli złożone typy danych. Programowanie Proceduralne 1

KARTA KURSU. Wstęp do programowania

JĘZYK C - TABLICE DWUWYMIAROWE,

Podstawy Programowania

Laboratorium nr 1. i 2.

Wstęp do programowania

POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA

Podstawy programowania. Wykład Funkcje. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1

> C++ dynamiczna alokacja/rezerwacja/przydział pamięci. Dane: Iwona Polak. Uniwersytet Śląski Instytut Informatyki

Przeciążanie funkcji. Przykład 1: #include <iostream> using namespace std; double srednia(double n1, double n2) { return ((n1 + n2)/2.

Podstawy algorytmiki i programowania - wykład 5 C-struktury cd.

MS Word ćwiczenia praktyczne

Spis treści. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu. Numer ćwiczenia INF03Z. Autor: dr inż.

Część 4 życie programu

Spis treści JĘZYK C - TABLICE JEDNOWYMIAROWE, ŁAŃCUCHY ZNAKÓW. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu

Programowanie w C++ Wykład 5. Katarzyna Grzelak. 26 marca kwietnia K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 40

Transkrypt:

Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Metrologii Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu Informatyka 1 Kod przedmiotu: EZ1C200 010 (studia niestacjonarne) Spis treści 1. Opis stanowiska... 3 1.1. Stosowana aparatura... 3 1.2. Oprogramowanie... 3 2. Wiadomości teoretyczne... 3 2.1. Przekazywanie parametrów do funkcji przez wartość... 3 2.2. Przekazywanie parametrów do funkcji przez wskaźnik... 4 2.3. Przekazywanie tablicy jednowymiarowej (wektora) do funkcji... 5 2.4. Przekazywanie tablicy dwuwymiarowej (macierzy) do funkcji... 7 2.5. Rekurencyjne wywołanie funkcji... 9 3. Przebieg ćwiczenia... 10 JĘZYK C - PRZEKAZYWANIE PARAMETRÓW DO FUNKCJI, REKURENCJA 4. Literatura... 11 5. Zagadnienia na zaliczenie... 11 6. Wymagania BHP... 11 Numer ćwiczenia INF08Z Autor: dr inż. Jarosław Forenc Białystok 2013 Materiały dydaktyczne przeznaczone dla studentów Wydziału Elektrycznego PB. Wydział Elektryczny, Politechnika Białostocka, 2013 Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część tej publikacji nie może być kopiowana i odtwarzana w jakiejkolwiek formie i przy użyciu jakichkolwiek środków bez zgody posiadacza praw autorskich. Informatyka 1 2 z 12 Instrukcja INF08Z

1. Opis stanowiska 1.1. Stosowana aparatura Podczas zajęć wykorzystywany jest komputer klasy PC z systemem operacyjnym Microsoft Windows (XP/Vista/7). 1.2. Oprogramowanie Na komputerach zainstalowane jest środowisko programistyczne Microsoft Visual Studio 2008 Standard Edition lub Microsoft Visual Studio 2008 Express Edition zawierające kompilator Microsoft Visual C++ 2008. 2. Wiadomości teoretyczne 2.1. Przekazywanie parametrów do funkcji przez wartość Przekazywanie parametrów przez wartość oznacza, że po przekazaniu sterowania do funkcji tworzone są kopie zmiennych przekazywanych do funkcji i wszystkie działania w funkcji wykonywane są na kopiach. Przekazywanie parametrów do funkcji przez wartość. void fun(int a, int b) printf("fun1: a=%3d, b=%3d \n",a,b); a = 10; b = 10; printf("fun2: a=%3d, b=%3d \n",a,b); int a = 20, b = 20; printf("main1: a = %3d, b = %3d \n",a,b); fun(a,b); printf("main2: a = %3d, b = %3d \n",a,b); Wynik działania programu: main1: a = 20, b = 20 fun1: a = 20, b = 20 fun2: a = 10, b = 10 main2: a = 20, b = 20 Po powrocie z funkcji fun() wartości zmiennych a i b nie zmieniły się, gdyż w funkcji fun() pracowaliśmy na ich kopiach (posiadających takie same nazwy). 2.2. Przekazywanie parametrów do funkcji przez wskaźnik Przekazywanie parametrów przez wskaźnik polega na tym, że do funkcji przekazywane są adresy zmiennych. Wszystkie operacje w funkcji wykonywane są zatem na zmiennych z funkcji wywołującej (poprzez ich adres). Przekazywanie parametrów do funkcji przez wskaźnik. void fun(int *a, int *b) printf("fun1: a=%3d, b=%3d \n",*a,*b); *a = 10; *b = 10; printf("fun2: a=%3d, b=%3d \n",*a,*b); int a = 20, b = 20; printf("main1: a = %3d, b = %3d \n",a,b); Informatyka 1 3 z 12 Instrukcja INF08Z Informatyka 1 4 z 12 Instrukcja INF08Z

fun(&a,&b); printf("main2: a = %3d, b = %3d \n",a,b); lub void zeruj(int tab[5]) Wynik działania programu: main1: a = 20, b = 20 fun1: a = 20, b = 20 fun2: a = 10, b = 10 main2: a = 10, b = 10 Po powrocie z funkcji fun() wartości zmiennych a i b zostały zmienione. Do funkcji fun() przekazane zostały adresy zmiennych a i b (&a, &b). W funkcji tej pracowaliśmy na zmiennych poprzez ich adresy. W funkcji main(): int a; a &a W funkcji fun(): - deklaracja zmiennej typu int, - zmienna typu int, - adres zmiennej, a nie jej wartość. int *a; - deklaracja zmiennej wskaźnikowej (wskaźnik do int), a - adres zmiennej typu int, *a - wartość zmiennej wskazywanej przez a. W wywołaniu funkcji podajemy natomiast tylko nazwę wektora: W poniższym programie znajduje się funkcja, do której przekazywana jest tablica jednowymiarowa (wektor). Przekazywanie do funkcji tablicy jednowymiarowej (wektora). void zeruj(int tab[5]) int i; for (i=0; i<5; i++) tab[i] = 0; int i, tab[5] = 1,2,3,4,5; 2.3. Przekazywanie tablicy jednowymiarowej (wektora) do funkcji Tablice jednowymiarowe są przekazywane do funkcji przez wskaźnik. W nagłówku funkcji umieszczamy typ elementów wektora, jego nazwę i same nawiasy kwadratowe lub nawiasy kwadratowe z rozmiarem wektora: void zeruj(int tab[]) for (i=0; i<5; i++) printf("%3d",tab[i]); for (i=0; i<5; i++) printf("%3d",tab[i]); Informatyka 1 5 z 12 Instrukcja INF08Z Informatyka 1 6 z 12 Instrukcja INF08Z

Wynikiem działania powyższego programu jest: 1 2 3 4 5 0 0 0 0 0 Do funkcji zeruj() jest przekazywany adres wektora. Wszystkie operacje dokonane na wektorze w funkcji są uwzględnione po wyjściu z niej. 2.4. Przekazywanie tablicy dwuwymiarowej (macierzy) do funkcji Przy przekazywaniu do funkcji tablicy dwuwymiarowej musimy koniecznie podać liczbę wierszy i kolumn lub tylko liczbę kolumn: lub void zeruj(int tab[2][3]) void zeruj(int tab[][3]) W wywołaniu funkcji podajemy natomiast tylko nazwę tablicy: W poniższym programie znajduje się funkcja, do której przekazywana jest tablica dwuwymiarowa (macierz). Przekazywanie do funkcji tablicy dwuwymiarowej (macierzy). int i, j; for (i=0; i<2; i++) for (j=0; j<3; j++) tab[i][j] = 0; void drukuj(int tab[2][3]) int i, j; for (i=0; i<2; i++) for (j=0; j<3; j++) printf("%3d",tab[i][j]); int i, j, tab[2][3] = 1,2,3,4,5,6; drukuj(tab); drukuj(tab); Wynikiem działania powyższego programu jest: 1 2 3 4 5 6 0 0 0 0 0 0 Do funkcji zeruj() jest przekazywany adres macierzy. Wszystkie operacje dokonane na macierzy w funkcji są uwzględnione po wyjściu z niej. void zeruj(int tab[][3]) Informatyka 1 7 z 12 Instrukcja INF08Z Informatyka 1 8 z 12 Instrukcja INF08Z

2.5. Rekurencyjne wywołanie funkcji Rekurencyjne wywołanie funkcji polega na ponownym jej wywołaniu zanim skończyło się jej poprzednie wywołanie. Poniżej znajdują się trzy wersje funkcji obliczającej silnię liczby n. Wersja 1 - funkcja obliczająca silnię liczby (wersja nierekurencyjna). int silnia(int n) int i, wynik = 1; for (i=1; i<=n; i++) wynik = wynik * i; return wynik; Wersja 2 - funkcja obliczająca silnię liczby (wersja rekurencyjna). int silnia(int n) if (n<=1) return 1; else return n*silnia(n-1); Wersja 3 - funkcja obliczająca silnię liczby (wersja rekurencyjna). int silnia(int n) return n? n*silnia(n-1) : 1; 3. Przebieg ćwiczenia Na pracowni specjalistycznej należy wykonać wybrane zadania wskazane przez prowadzącego zajęcia. W różnych grupach mogą być wykonywane różne zadania. 1. Napisz program zawierający następujące funkcje wykonujące operacje na N - elementowym wektorze liczb całkowitych: - generuj() - funkcja zapisująca do wektora wygenerowane pseudolosowo liczby całkowite z zakresu a, b, gdzie a i b są argumentami funkcji; - wyswietl() - funkcja wyświetlająca elementy wektora w jednym wierszu; - suma() - funkcja zwracająca sumę elementów wektora; - norma_max() - funkcja zwracająca wartość normy pierwszej wektora (największa wartość w wektorze co do modułu); - odwroc() - funkcja odwracająca kolejność elementów w wektorze. 2. Napisz funkcję, do której przekazywany jest N - elementowy wektor liczb całkowitych oraz liczba całkowita x. Funkcja powinna obliczyć i zwrócić ilość wystąpień liczby x w wektorze. 3. Napisz funkcję, do której przekazywana jest N M - elementowa tablica liczb całkowitych. Funkcja powinna odwrócić kolejność elementów w poszczególnych wierszach tablicy. 4. Tablica liczb rzeczywistych pojedynczej precyzji ma N wierszy i 3 kolumny. Pierwsza i druga kolumna zawierają, odpowiednio, współrzędne x i y punktów znajdujących się w prostokątnym układzie współrzędnych. Napisz program, który dla każdego punktu zapisze w trzeciej kolumnie jego odległość od początku układu współrzędnych. Do obliczenia odległości punktu od początku układu współrzędnych zastosuj dodatkową funkcję. Odległość punktu (x, y) od początku układu współrzędnych określona jest wzorem: d + 2 2 = x y (1) Informatyka 1 9 z 12 Instrukcja INF08Z Informatyka 1 10 z 12 Instrukcja INF08Z

5. Napisz funkcję rekurencyjną sumującą liczby od 1 do n, gdzie n jest dodatnią liczbą całkowitą będącą argumentem funkcji. 6. Ciąg Fibonacciego opisany jest następującym wzorem rekurencyjnym: f 1 = 1 2 n n 1 n 2 >, f = 1,..., f = f + f dla n 2 (2) Napisz funkcję obliczającą rekurencyjnie wartość n-tego wyrazu tego ciągu. 4. Literatura [1] Kernighan B.W., Ritchie D.M.: Język ANSI C. Programowanie. Wydanie II. Helion, Gliwice, 2010. [2] Prata S.: Język C. Szkoła programowania. Wydanie V. Helion, Gliwice, 2006. [3] King K.N.: Język C. Nowoczesne programowanie. Wydanie II. Helion, Gliwice, 2011. [4] Summit S.: Programowanie w języku C. FAQ. Helion, Gliwice, 2003. [5] Wileczek R.: Microsoft Visual C++ 2008. Tworzenie aplikacji dla Windows. Helion, Gliwice, 2009. 5. Zagadnienia na zaliczenie 1. Wyjaśnij różnice w przekazywaniu parametrów do funkcji przez wartość i wskaźnik. 2. Opisz sposób przekazywania do funkcji tablic jedno- i dwuwymiarowych. 3. Co to jest rekurencyjne wywołanie funkcji i kiedy jest stosowane? 6. Wymagania BHP Warunkiem przystąpienia do praktycznej realizacji ćwiczenia jest zapoznanie się z instrukcją BHP i instrukcją przeciw pożarową oraz przestrzeganie zasad w nich zawartych. W trakcie zajęć laboratoryjnych należy przestrzegać następujących zasad. - Sprawdzić, czy urządzenia dostępne na stanowisku laboratoryjnym są w stanie kompletnym, nie wskazującym na fizyczne uszkodzenie. - Jeżeli istnieje taka możliwość, należy dostosować warunki stanowiska do własnych potrzeb, ze względu na ergonomię. Monitor komputera ustawić w sposób zapewniający stałą i wygodną obserwację dla wszystkich członków zespołu. - Sprawdzić prawidłowość połączeń urządzeń. - Załączenie komputera może nastąpić po wyrażeniu zgody przez prowadzącego. - W trakcie pracy z komputerem zabronione jest spożywanie posiłków i picie napojów. - W przypadku zakończenia pracy należy zakończyć sesję przez wydanie polecenia wylogowania. Zamknięcie systemu operacyjnego może się odbywać tylko na wyraźne polecenie prowadzącego. - Zabronione jest dokonywanie jakichkolwiek przełączeń oraz wymiana elementów składowych stanowiska. - Zabroniona jest zmiana konfiguracji komputera, w tym systemu operacyjnego i programów użytkowych, która nie wynika z programu zajęć i nie jest wykonywana w porozumieniu z prowadzącym zajęcia. - W przypadku zaniku napięcia zasilającego należy niezwłocznie wyłączyć wszystkie urządzenia. - Stwierdzone wszelkie braki w wyposażeniu stanowiska oraz nieprawidłowości w funkcjonowaniu sprzętu należy przekazywać prowadzącemu zajęcia. - Zabrania się samodzielnego włączania, manipulowania i korzystania z urządzeń nie należących do danego ćwiczenia. - W przypadku wystąpienia porażenia prądem elektrycznym należy niezwłocznie wyłączyć zasilanie stanowiska. Przed odłączeniem napięcia nie dotykać porażonego. Informatyka 1 11 z 12 Instrukcja INF08Z Informatyka 1 12 z 12 Instrukcja INF08Z