Deutsch-polnische Schülerzeitung Polsko-niemiecka gazeta uczniowska Mój wymarzony zawód Mein Traumberuf Poznajemy zawody Einblick in die Berufswelt Grenzüberschreitende Berufsorientierung Transgraniczna orientacja zawodowa Nr. 1 Oktober/październik 2013
Über die Zeitung Liebe Leserinnen und Leser! In Euren Händen haltet Ihr die erste Ausgabe unserer neuen Schülerzeitung, von Jugendlichen für Jugendliche. Hauptthema ist die berufliche Orientierung auf beiden Seiten der deutsch-polnischen Grenze. Die Texte, Interviews und auch alle Bilder, die Ihr hier findet, wurden von Leuten in Eurem Alter gemacht. Junge Leute, die beiderseits der Neiße leben, Leute in Eurem Alter, die ähnliche Schulen besuchen. Obwohl sie aus zwei verschiedenen Ländern stammen und manchmal sogar andere kulturelle Hintergründe haben, träumen sie von denselben Dingen, haben ähnliche Ängste und Hoffnungen. Sie wollen ihren Traumberuf finden, Geld verdienen und einer Tätigkeit nachgehen, die ihnen Freude bereitet. Das was Ihr hier lesen könnt, ist das Ergebnis des ersten polnisch-deutschen Redaktionsworkshops und der Auftakt einer deutsch-polnischen Schülerzeitung. Unser Redaktionssteam, das sind Sigried, Josef, Elisabeth und Andrea aus Deutschland sowie Ola, Mateusz, Adrian und Ola aus Polen. Sie haben sich für vier Tage im Internationalen Begegnungszentrum St. Marienthal in Ostritz getroffen, um sich in die Geheimnisse des Journalismus einweihen zu lassen. Unter fachkundlicher Anleitung haben sie das notwendige journalistische Handwerkszeug kennengelernt, um einfach und verständlich mehr als nur den eigenen Standpunkt zum Thema zu präsentieren. Die 14- und 15-jährigen aus Schulen in Bautzen, Rothenburg und Zgorzelec treffen sich noch zweimal zu weiteren Redaktionstreffen. Dabei werden weitere Ausgaben der Zeitung zum Thema Berufsorientierung entstehen. Sie werden aber nicht nur im Rahmen der Workshops aktiv sein. Ihre journalistische Reise wird auch in der Zwischenzeit stattfinden. Und das alles nur deshalb, um Dir, liebe Leserin, lieber Leser, ein so wichtiges Thema, wie es die Berufswahl ist, nahezubringen. Vielleicht hilft Dir die Zeitung ein wenig, neue Perspektiven zu entdecken, anzufangen, die andere Sprache zu lernen. Vielleicht wirst Du aber auch einfach nur Deine Neugierde befriedigen und neue Kontakte knüpfen können. Wir wünschen Dir viel Spaß beim Lesen und freuen uns auf Dein Feedback! Marta Anna Trzeciak, Jakub Turański Projektkoordinatoren Parę słów o gazecie Drodzy Czytelnicy! Trzymacie w rękach pierwsze wydanie gazety uczniowskiej, od uczniów dla uczniów. Gazeta ta poświęcona jest tematyce transgranicznej orientacji zawodowej. Autorami tekstów, twórcami wywiadów, jak również wszystkich zamieszczonych w gazecie zdjęć, są Wasi rówieśnicy. Młodzi ludzie żyjący po obu stronach Nysy, ludzie w Waszym wieku i z podobnych szkół. Choć pochodzą z dwóch różnych państw, a niektórzy posiadają oprócz tego jeszcze inne podłoże kulturowe, wszyscy mają podobne marzenia, obawy i nadzieje. Chcą znaleźć swój wymarzony zawód, zarabiać pieniądze i robić w życiu coś, co im sprawia przyjemność. To, co możecie tutaj przeczytać, jest wynikiem pierwszego polsko-niemieckiego warsztatu redakcyjnego i zarazem początkiem tworzenia polsko-niemieckiej gazetki uczniowskiej. Nasz zespół redakcyjny to: Sigried, Josef, Elizabeth, Andrea (Niemcy) oraz Ola, Mateusz, Adrian, Ola (Polska). Spotkali się na cztery dni w Międzynarodowym Centrum Spotkań St. Marienthal w Ostritz, by poznać bliżej tajniki dziennikarstwa. Pod fachową opieką poznawali narzędzia potrzebne do pracy dziennikarskiej, by móc w sposób prosty i zrozumiały przedstawić nie tylko swój własny punkt widzenia dotyczący tej tematyki. Ci 14- i 15-latkowie ze szkół w Bautzen, Rothenburg i Zgorzelcu spotkają się jeszcze dwa razy na krótsze spotkania redakcyjne w Polsce, by stworzyć kolejne dwa wydania gazety dotyczącej orientacji zawodowej. Ich aktywność nie ograniczy się tylko do pracy podczas kolejnych spotkań, ale przede wszystkim będzie to podróż dziennikarska pomiędzy warsztatami. Młodzi dziennikarze będą przeprowadzać wywiady, badać i szukać istotnych informacji. A wszystko po to, by przybliżyć Tobie, Drogi Czytelniku, temat tak ważny, jakim jest wybór zawodu. Może dzięki tej gazecie odkryjesz nowe perspektywy, zechcesz odbyć swoją praktykę w kraju sąsiada, zaczniesz się uczyć jego języka, lub po prostu zaspokoisz swoją ciekawość, bądź też nawiążesz nowe kontakty. Życzymy Wam dużo radości podczas czytania i cieszymy się na Wasze uwagi! Marta Anna Trzeciak, Jakub Turański Koordynatorzy projektu 2
Grußwort Liebe Schülerinnen, liebe Schüler! Wo will ich nach der Schule einmal hin? Welchen Beruf soll ich ansteuern? Wo und wie möchte ich einmal leben, eine Familie gründen, mir eine Perspektive aufbauen? Sicher habt Ihr Euch schon manchmal solche oder ähnliche Fragen über Eure Zukunft gestellt oder sie wurden Euch gestellt: von Euren Freunden, von den Eltern oder von Euren Lehrern. Und vielleicht spielte da auch die Sorge eine Rolle, ob es denn hierfür in unserem deutsch-polnisch-tschechischen Dreiländereck überhaupt interessante und reizvolle Möglichkeiten für Euch gibt. Wir von der PONTES-Agentur am Internationalen Begegnungszentrum St. Marienthal sind überzeugt davon: JA, es gibt sie, diese Möglichkeiten sich in unserer Region eine Zukunft aufzubauen! Und sie sind in vielerlei Hinsicht und im wahrsten Sinne des Wortes grenzenlos: Es gibt hier dies- und jenseits der Grenze moderne Unternehmen, die händeringend nach gut ausgebildeten Fachkräften suchen, es gibt eine ganze Palette spannender Berufe, die benötigt werden, es gibt verschiedenste Wege, die zu eurem Traumberuf führen und es gibt dabei auch die ganz besondere Chance, in der ja fast schon zum Alltag gewordenen Begegnung mit Menschen aus unseren Nachbarländern internationale Erfahrungen sammeln, seinen Blick für diese wunderschöne und vielfältige trinationale Euroregion zu weiten und diese gemeinsam mit unseren Nachbarn voranzubringen. Karriere ohne Grenzen / Kariera bez Granic so lautet deshalb auch der Titel eines Projektes, das wir von der PONTES-Agentur gemeinsam mit unseren Partnern von der Niederschlesischen Handwerkskammer Wrocław derzeit durchführen. Wir wollen damit Euch Jugendlichen, aber auch Euren Eltern und Lehrern Impulse geben, die Zukunftsperspektiven dieser spannenden Euroregion zu entdecken, den Blick über Grenzen zu wagen und daraus etwas für Euer weiteres Leben zu machen. Ich freue mich deshalb sehr, dass sich acht deutsche und polnische Schülerinnen und Schüler aus Rothenburg, Bautzen und Zgorzelec in einer Schüler-Redaktion zusammen gefunden haben und uns dabei unterstützen. Sie haben sich gemeinsam auf den Weg gemacht, um aus ihrem Blickwinkel den Fragen, Ängsten, Träumen junger Menschen diesund jenseits der Grenze, aber auch den Chancen, die es in unserer Region für sie gibt, nachzugehen. In der vorliegenden ersten Ausgabe der deutschpolnischen Schülerzeitung Kropka-Punkt haben sie ihre dabei gemachten Entdeckungen bei ihren Recherchen oder Interviews für Euch aufbereitet. Unserer deutsch-polnischen Schüler-Redaktion wünsche ich mit dieser 1. Ausgabe ihrer Zeitung eine erfolgreiche Premiere und Euch viel Spaß beim Lesen, verbunden mit dem einen oder anderen Aha-Effekt und Anstoß Euch ebenfalls aktiv mit Eurer Zukunft in unserer Region auseinanderzusetzen. Wir sind dabei auch sehr gespannt auf Eure Meinungen zum Thema oder Eure Anregungen und Ideen für die nächste Ausgabe der Schüler-Zeitung. Und Ihr seid herzlich eingeladen uns vielleicht sogar den einen oder anderen eigenen inhaltlichen Beitrag von Euch zuzusenden, der sich dann bestimmt in einer der nächsten Ausgaben unserer Schüler-Zeitung wieder finden wird. Dr. Regina Gellrich Leiterin PONTES Słowo powitania Drogie Uczennice, drodzy Uczniowie! Co chcę robić po ukończeniu szkoły? Jaki mam wybrać zawód? Gdzie i jak chciał/a bym żyć, czy założyć rodzinę, jaką zbudować dla siebie perspektywę? Z pewnością zadawaliście już sobie takie lub podobne pytania dotyczące Waszej przyszłości lub też już ktoś je Wam zadał: Wasi przyjaciele, rodzice lub nauczyciele. Być może pewną rolę odgrywa obawa, czy w ogóle na naszym pograniczu niemiecko-polsko-czeskim są dla Was intersujące i atrakcyjne możliwości. My, z Agencji PONTES w Międzynarodowym Centrum Spotkań w St. Marienthal jesteśmy o tym przekonani: TAK, istnieją możliwości, by w naszym regionie zbudować przyszłość! I one nie mają granic, w dosłownym znaczeniu tego słowa. Po jednej i drugiej stronie granicy są nowoczesne przedsiębiorstwa, które rozpaczliwie poszukują dobrze wykształconych fachowców, jest cała paleta ciekawych zawodów, które będą potrzebne, są różnorodne drogi, które prowadzą do Waszego wymarzonego zawodu i są również wyjątkowe szanse na spotkania z ludźmi z naszych krajów sąsiednich, które pozwalają nam prawie każdego dnia zbierać 3
międzynarodowe doświadczenia, spoglądać na nasz piękny i różnorodny trójnarodowy Euroregion i wspólnie z naszymi sąsiadami wciąż go rozwijać. Kariera bez Granic / Karriere ohne Grenzen tak nazywa się jeden z naszych projektów, który przeprowadzamy wspólnie z naszym partnerem - Dolnośląską Izbą Rzemieślniczą we Wrocławiu. Pragniemy Wam, młodym ludziom, Waszym rodzicom i nauczycielom dać impulsy, które pomogą odkrywać prespektywy związane z przyszłością tego tak ciekawego Euroregionu, abyście się odważyli spojrzeć ponad granice i skorzystali z tego w Waszym przyszłym życiu. Dlatego też bardzo się cieszę, że ośmioro niemieckich i polskich uczniów i uczennic ze szkół w Rothenburg, Bautzen i Zgorzelecu znalazło się na warsztatach redakcyjnych i tym samym nas wspierają w naszych działaniach. Wspólnie wyruszli w drogę, aby stawić czoła pytaniom, marzeniom i obawom, które mają młodzi ludzie po obu stronach granicy, jak również, by pomyśleć o szansach, które daje im nasz region. W niniejszym wydaniu niemiecko-polskiej gazetki uczniowskiej Kropka-Punkt opracowali oni dla Was swoje odkrycia uzyskane podczas poszukiwań i wywiadów. Naszej niemiecko-polskiej radakcji uczniowskiej życzę przy tym pierwszym wydaniu gazetki pomyślnej premiery, a Wam dużo radości podczas czytania, oraz wielu nowych odkryć i inspiracji do aktywnej konfrontacji z Waszą przyszłością w naszym regionie. Jesteśmy również bardzo ciekawi Waszych opinii odnośnie tego tematu, jak również Waszych uwag i pomysłów. Serdecznie Was zapraszamy do przesyłania nam Waszych artykułów i felietonów, które umieścimy w kolejnych wydaniach gazetki uczniowskiej. Dr. Regina Gellrich Kierowniczka PONTES Mein Traumberuf Der Einstieg in das Berufsleben ist nicht immer einfach. Manche wissen ganz genau, was sie wollen, andere fühlen sich wiederum überfordert. Schule, Elternhaus und sogar die Medien allesamt haben sie einen Einfluss auf unsere Berufswahl. Wie unsere Autorinnen und Autoren die Frage nach ihrem ganz persönlichen Traumberuf beantwortet haben, welche Hoffnungen und Ängste sie damit verbinden, das könnt Ihr auf den folgenden Seiten nachlesen. Mój wymarzony zawód Początek życia zawodowego nie zawsze jest łatwy. Niektórzy dokładnie wiedzą, czego chcą, inni czują się przeciążeni. Szkoła, rodzice, także media wszystko ma wpływ na wybór naszego zawodu. Na kolejnych stronach możecie przeczytać jak nasze autorki i autorzy udzielili odpowiedzi na pytanie związane z ich wymarzonym zawodem oraz jakie nadzieje i obawy są z tym związane. Noch kein Plan Was werde ich machen, wenn ich groß bin? Diese Frage habe ich mir wohl nicht als erster gestellt. Sowas wie einen Traumberuf hatte ich nicht, aber das ist ja kein Problem. Da ich ja noch ein bisschen Zeit habe, kann ich mich noch nach einigen Berufen, die mich vielleicht interessieren könnten, umschauen. Da ich, wie gesagt, keinen Traumberuf habe, suche ich einen Beruf, in dem ich keine langen Arbeitszeiten habe, ich gut bezahlt werde und wo ich Spaß am Arbeiten habe. ;) Jeszcze bez planu Co będę robił, kiedy dorosnę? Nie tylko ja zadaję sobie to pytanie. Co prawda nigdy nie miałem wymarzonego zawodu, ale to nie problem. Mam jeszcze trochę czasu, mogę się jeszcze rozejrzeć jakie zawody mogłyby mnie interesować. Ponieważ, jak powiedziałem, nie mam wymarzonego zawodu, szukam zawodu, w którym nie będę musiał spędzać wielu godzin w pracy, będę dobrze zarabiał, i który będzie mi sprawiał przyjemność. ;) Josef Moser, 14 lat, Bautzen Josef Moser, 14 Jahre, Bautzen 4
Ärztin ein verantwortungsvoller Beruf Viele junge Leute überlegen, welchen Beruf sie ausüben könnten. Ich stecke auch in so einer Misere. Ich habe keine Ahnung, was ich werden soll. Früher wollte ich einmal Tierärztin, Ärztin, Zahnärztin und auch Psychologin werden. Wenn man beispielsweise Arzt werden will, muss man erst einmal ein Medizinstudium abschließen und später, wenn man schon weiß, was für eine Art von Arzt man werden will, muss man eine entsprechende Fachausbildung machen. Es bedarf großer Selbstüberwindung, Ausdauer beim Verfolgen von Zielen und natürlich muss man viele Jahre hart arbeiten. Jemand, der Arzt werden will, kranken Menschen helfen will, sollte vernünftig, verantwortungsbewusst und geduldig sein. Jeder sollte, bevor er eine Entscheidung trifft, sich ganz genau überlegen, ob er die Bürde der Verantwortung, die auf ihm lasten wird, tragen kann und ob er in der Lage sein wird, zu helfen. Jeder Mensch, der Arzt werden will, sollte sich darüber im Klaren sein, dass er Menschenleben in seiner Hand halten wird, dass er für sie verantwortlich sein wird. Man sollte so eine Entscheidung also nicht leichtfertig treffen. Man muss einfach genau, ganz in Ruhe darüber nachdenken, ob man für so eine Position wirklich geeignet ist. Lekarka zawód pełen odpowiedzialności Wielu młodych ludzi zastanawia się jaki zawód mogliby wykonywać. Ja również mam taki dylemat. Nie wiem kim mogłabym być. Kiedyś chciałam być weterynarzem, lekarzem, dentystą lub psychologiem. Aby objąć np. stanowisko lekarza, każdy musi ukończyć studia medyczne, później w zależności od tego jakim lekarzem chce być, zrobić określoną specjalizację. To wymaga dużego samozaparcia, wytrwałości w dążeniu do celu i oczywiście ciężkiej nauki przez wiele lat. Człowiek chcący być lekarzem, być pomocnym innym w chorobie, powinien być rozsądny, odpowiedzialny i cierpliwy. Warto, aby przed podjęciem decyzji, każdy dokładnie się zastanowił czy uniesie ciężar odpowiedzialności spadający na niego, czy da radę pomóc. Każdy człowiek, który chce zostać lekarzem, powinien zdać sobie sprawę, że będzie trzymał czyjeś życie w dłoni, że będzie odpowiedzialny za nie. Więc nie warto podejmować takiej decyzji pochopnie. Należy dokładnie, bez pośpiechu przemyśleć, czy nadajemy się na takie stanowisko. Aleksandra Ola Bartczak, 15 lat, Zgorzelec Aleksandra Ola Bartczak, 15 Jahre, Zgorzelec Wieviel verdient eine Kindergärtnerin? Kindergärtnerin. Der Traumberuf vieler Menschen, so auch meiner. Den Traum, einmal diesen Beruf zu ergreifen, verfolge ich schon seit vielen Jahren. Ich arbeite gern mit Kindern, habe Spaß dabei mit ihnen zu lernen, sie zu betreuen und zu sehen, wie die Kleinen groß werden. Doch ich habe Angst davor in diesem Job zu wenig zu verdienen, meine eigene Familie später einmal nicht versorgen zu können. Doch ich hoffe, dass ich diesen Beruf trotzdem werde ausüben können. Andrea Müller, 14 Jahre, Rothenburg Ile zarabia przedszkolanka? Przedszkolanka. Wymarzony zawód wielu osób, także mój. Marzenie, aby wykonywać ten zawód towarzyszy mi od wielu lat. Chętnie pracuję z dziećmi, przyjemność sprawia mi nauka z nimi, opieka nad nimi oraz obserwacja, jak dzieci dorastają. Jednak boję się, że w tym zawodzie będę za mało zarabiała i w przyszłości nie będę w stanie utrzymać mojej rodziny. Mimo tego mam nadzieję, że będę mogła wykonywać zawód przedszkolanki. Andrea Müller, 14 lat, Rothenburg 5
Schauspielerin oder doch lieber Modewelt? Mein Traumberuf ist es, Schauspielerin zu werden. Ich will es unbedingt, weil ich es liebe, aber es ist so schwer durch die Castings zu kommen, weil viele Menschen Talent besitzen. Deshalb ist es mir zu unsicher als Hauptberuf. Ich sehe mich in 10 Jahren in einem großen Modebetrieb. Ich kaufe jeden Tag Kleidung für bekannte Labels ein, und ich denke, dass dieser Beruf sehr abwechslungsreich ist. Um Geld brauch ich mir auch keine Sorgen zu machen. Ich habe aber Angst, dass ich nicht den Job bekomme, weil sie dafür meistens Abiturienten nehmen. Elisabeth Nicke, 14 Jahre, Rothenburg Aktorka czy może jednak świat mody? Moim wymarzonym zawodem jest aktorstwo. Chcę tego za wszelką cenę, ponieważ to kocham, ale tak trudno jest przejść przez castingi, gdyż jest wiele utalentowanych osób. Dlatego jest to dla mnie zbyt niepewny zawód. Za 10 lat widzę siebie w firmie zajmującej się modą. Codziennie kupuję ubrania dla znanych marek i myślę, że ten zawód jest bardzo urozmaicony. Nie muszę się też martwić o pieniądze. Jednak obawiam się, że nie otrzymam tej pracy, ponieważ najczęściej przyjmowane są osoby po maturze. Elisabeth Nicke, 14 lat, Rothenburg Einmal einen Star managen Mein Traumberuf ist Managerin. Ich finde, dass das mein Traumberuf ist, weil meine Familie und einige Freunde sagen, dass ich mich sehr gut organisieren und vorbereiten kann. Allerdings habe ich auch Angst davor, Fehler oder allgemein einen schlechten Job zu machen. Ich könnte aber auch gute Chancen haben, weil ich mich gut organisieren kann. Ich hoffe, dass ich einmal ganz oben an der Spitze der Manager-Karriere stehen und einen Star managen werde. Zostać menedżerem gwiazdy Moim wymarzonym zawodem jest menedżerka. Uważam, że jest to mój wymarzony zawód, gdyż moja rodzina i niektórzy przyjaciele mówią, że potrafię się bardzo dobrze zorganizować i przygotować. Oczywiście obawiam się też błędów, oraz tego, że ogólnie będę źle pracowała. Mogłabym jednak mieć też szansę, ponieważ potrafię się dobrze zorganizować. Mam nadzieję, że kiedyś stanę na najwyższym szczeblu kariery menedżerskiej i zostanę menedżerką gwiazdy. Sigried Eder, 14 lat, Bautzen Sigried Eder, 14 Jahre, Bautzen Die Welt durch die Linse sehen Ich möchte einmal Fotograf werden. Fotografieren bereitet mir viel Freude, ist aber auch eine Art von Entspannung für mich. Es hat mich schon immer zur Fotografie hingezogen. Am liebsten mache ich Naturbilder. In meiner Freizeit fotografiere ich gerne verschiedene Dinge im Haus. Meine Bilder sind nicht perfekt, aber ich hoffe, dass sie immer besser werden. Ich habe aber Angst, dass es begabtere Leute als mich geben wird, die noch viel interessantere Bilder machen. Für manche Fotografien bekommt man Preise bis zu einigen Hunderttausend Dollars. Mateusz Markucki, 14 Jahre, Zgorzelec Widzenie świata przez soczewkę W przyszłości chciałbym zostać fotografem. Robienie zdjęć sprawia mi przyjemność, ale także odpręża mnie. Od zawsze ciągneło mnie do fotografii. Najbardziej lubię fotografować przyrodę. W czasie wolnym chętnie fotografuję różne rzeczy w domu. Moje zdjęcia nie są perfekcyjne, lecz mam nadzieję, że będą coraz lepsze. Boję się jednak, że będą ludzie bardziej uzdolnieni ode mnie, robiący znacznie bardziej interesujące zdjęcia. Ceny niektórych fotografii dochodzą do kilkuset tysięcy dolarów. Mateusz Markucki, 14 lat, Zgorzelec 6
Hohe Ansprüche und... Ich möchte gerne Pilot werden, weil ich nicht immer dasselbe machen möchte. So etwas wie Büroarbeit beispielsweise wäre für mich ganz schlimm. Ich liebe es eben zu reisen und viel von der Welt zu sehen. Schon immer habe ich mich für Flugzeuge interessiert, wollte ich fliegen. Pilot ist ein schwieriger Beruf, gerade was das Lernen und die Gesundheit betrifft. In Polen kann man ihn an zwei Schulen erlernen. Die eine befindet sich in Dęblin und ist eine Militärschule. Hier sind insbesondere die sportlichen Anforderungen sehr hoch, meiner Meinung nach kaum zu erfüllen. Die zweite ist die Polytechnische Hochschule in Rzeszów. Kandidaten, die hierher wollen, müssen hohe gesundheitliche Anforderungen erfüllen. Es werden nur sehr wenige Bewerber angenommen. Es ist also sehr wahrscheinlich, dass sogar Leute, die sich sehr gut auf die Auswahl vorbereiten, nicht genommen werden. Der Beruf selbst ist sehr interessant und darüber hinaus kann man viel verdienen und früh in Rente gehen. Adrian Rama, 15 Jahre, Zgorzelec Duże wymagania i... Chciałbym w przyszłości zostać pilotem, ponieważ nie lubię robić tego samego przez cały czas. Praca, np. w biurze, byłaby straszna dla mnie, bo lubię podróżować i zwiedzać. Od zawsze interesowałem się samolotami i chciałem latać. Pilot to trudny zawód pod względem nauki i zdrowia. W Polsce można uczyć się tylko w dwóch szkołach. Jedna znajduje się w Dęblinie i jest to szkoła wojskowa, a wymagania sportowe są w niej bardzo wysokie i według mnie mało realne do spełnienia. Druga szkoła to Politechnika Rzeszowska. Kandydat do takiej uczelni musi spełniać wysokie wymagania zdrowotne. W tej uczelni jest przyjmowana mała ilość kandydatów, więc jest duże prawdopodobieństwo, że nawet bardzo dobrze ucząca się osoba nie przejdzie selekcji. Sam zawód jest bardzo interesujący a w dodatku dużo się zarabia i szybko przechodzi na emeryturę. Adrian Rama, 15 lat, Zgorzelec Ärzte retten Leben Ich möchte gerne Ärztin werden, um genauer zu sein Onkologin und Hämatologin für Kinder. Solche Ärzte beschäftigen sich mit der Bekämpfung von Krebs und der Blutuntersuchung bei Kindern. Ich habe diese Fachrichtung ausgewählt, weil ich Kinder sehr liebe und ihnen helfen möchte. Ich werde eine solche Ärztin, was für mich die Erfüllung eines meiner größten Träume wäre. Ich weiß, dass der von mir gewählte Weg schwer ist, aber ich bin der Meinung, dass ich es schon schaffen werde, weil ich mir ein Ziel gesteckt habe und ich mich hartnäckig und geduldig an seine Realisierung machen werde. Aber eine Sache macht mir Bedenken, und zwar, dass ich mich mit dem Tod meiner Patienten nicht werde abfinden können, und ich mich selbst dafür verantwortlich machen werde, dass ich nicht mehr für sie tun konnte. Man sagt, dass Ärzte psychisch stabil sein sollten. Ich denke, dass ich das bin, aber ich weiß nicht in welchem Maße. Ich hoffe, dass ich mich werde zusammenreißen können, wenn es in der Zukunft zu einer solchen Situation kommen sollte. Ich werde mich nicht unterkriegen lassen und weiterhin kranken Kindern helfen können. Aleksandra Ola Budzicz, 15 Jahre, Zgorzelec Lekarze ratują życie Chciałabym zostać lekarzem, dokładniej onkologiem i hematologiem dziecięcym. Jest to lekarz, który zajmuje się zwalczaniem nowotworów i badaniem krwi u dzieci. Wybrałam taką specjalizację, ponieważ bardzo lubię dzieci i pragnę im pomagać. Zostanie takim lekarzem w przyszłości, to byłoby spełnienie jednego z moich największych marzeń. Wiem, że droga wybrana przeze mnie jest trudna, ale jestem zdania, że dam radę, gdyż postawiłam sobie cel i będę dążyć do jego zrealizowania uparcie i cierpliwie. Ale mam pewną obawę, mianowicie, że nie będę umiała pogodzić się ze śmiercią jednego z moich pacjentów i będę obwiniać się o to, że nie mogłam zrobić dla niego więcej. Mówią, że lekarze powinni być silni psychicznie, myślę, że i ja jestem, ale nie wiem na ile. Mam nadzieję, że jeśli w przyszłości wydarzy się taka sytuacja, to wezmę się w garść, nie poddam się i będę dalej mogła pomagać chorym dzieciom. Aleksandra Ola Budzicz, 15 lat, Zgorzelec 7
Poznajemy zawody Jak pracuje cukiernik? W jakim zawodzie potrzeba szczególnej odporności psychicznej? Co polski kucharz robi w klasztorze St. Marienthal w Ostritz? Podczas czterodniowego warsztatu redakcyjnego nasze autorki i autorzy przeprowadzali dla Was wywiady z różnymi osobami. Życzymy dużo radości przy czytaniu poniższych sylwetek zawodowych. Einblick in die Berufswelt Wie arbeitet ein Konditor? In welchem Beruf braucht man besonders viele Nerven? Was macht ein polnischer Koch im Kloster St. Marienthal in Ostritz? Unsere Autorinnen und Autoren waren während ihres viertägigen Redaktionsworkshops unterwegs und haben für Euch Interviews mit verschiedenen Menschen geführt. Viel Spaß beim Lesen der folgenden Berufsporträts. (Nie)codzienny zawód Tanatopraktor nie jest wymarzonym zawodem dla każdego. W tej pracy trzeba być silnym psychicznie. Pani Schüller jest z wykształcenia handlowcem, ale nie było to dla niej dobre zajęcie, ponieważ musiała często siedzieć za kasą. Kiedy pani Schüller była mała, przyglądała się często swoim rodzicom przy pracy, którzy z zawodu też byli tanatopraktorami. Kiedy była starsza też zdecydowała się zdobyć ten zawód. Pracuje trzy go-dziny dziennie, trzy razy w tygodniu. Prowadzi filię w Ostritz. W siedzibie firmy, w Görlitz, pracują jej trzej koledzy i szef. 59-latka jest odpowiedzialna za przygotowanie kaplicy i odpowiedni ubiór zmarłego. Pani Schüller zajmuje się biurem, w którym organizuje przebieg uroczystości. Lubi swój zawód, ponieważ ma kontakt z ludźmi, a niesienie pomocy sprawia jej przyjemność. Siggi, Adrian Ein (nicht) alltäglicher Beruf Bestatter ist nicht der Traumberuf eines jeden. In diesem Job muss man psychisch belastbar sein. Frau Schüller ist gelernte Bürokauffrau, aber das war nicht das Richtige für sie, da sie hinter der Kasse saß. Als Frau Schüller ein Kind war, schaute sie oft bei ihren Eltern zu, die auch von Beruf Bestatter waren. Als sie älter war, entschied sie sich den Beruf ihrer Eltern auszuüben. Als Filialleiterin in Ostritz arbeitet sie drei Stunden am Tag und das dreimal in der Woche. Sitz der Firma ist Görlitz, wo auch ihr Chef und ihre drei Kollegen arbeiten. Die 59-jährige ist zuständig für das Vorbereiten der Bestattungsfeier und die festliche Kleidung des Verstorbenen. Zuvor spricht Frau Schüller mit den Angehörigen oder Freunden, um alles gut zu organisieren. Sie mag ihren Beruf sehr, weil sie viel mit Menschen zu tun hat und es ihr Freude bereitet den Angehörigen und den Freunden zu Helfen. Siggi, Adrian 8
Oczy, zegary i zadowoleni klienci Kontakt z ludźmi jest dla mnie ważny mówi Frank Schwertner. Pracuje on w Ostritz jako optyk, mistrz soczewek kontaktowych i zegarmistrz. Naprawa uszkodzeń mechanicznych, produkcja sprzętów optycznych, to dla niego prościzna. Nie ma współpracowników, jest sam sobie szefem, prowadzi własny zakład. 40-letni Łużyczanin naprawia zegarki i produkuje soczewki kontaktowe. Okulary też nie są dla niego żadnym problemem, ponieważ z wykształcenia jest technikiem optykiem i zegarmistrzem. Pan Schwertner kocha swój zawód nade wszystko i nigdy by z niego nie zrezygnował. Kiedy jego klienci są niezadowoleni, on również jest niezadowolony. Siggi, Adrian Augen, Uhren und zufriedene Kunden Viel Kontakt mit Menschen ist mir wichtig, so Frank Schwertner. Er arbeitet in Ostritz als Augenoptiker, Kontaktlinsenmeister und Uhrmacher. Mechanische Schäden beheben, Sehhilfen herstellen, das ist für ihn nur ein Klacks. Er hat keine Mitarbeiter, denn er ist selbstständig, führt sein eigenes Unternehmen. Der 40-jährige Lausitzer repariert Uhren und fertigt Kontaktlinsen an. Auch Brillen sind für ihn kein Problem, denn er ist ausgebildeter Augentechniker und Uhrmachermeister. Schwertner liebt seinen Beruf über alles und würde ihn niemals aufgeben. Wenn seine Kunden unzufrieden sind, ist er es auch. Siggi, Adrian Jeden sklep, wiele zadań Kiedy nasi klienci są szczęśliwi, też jesteśmy szczęśliwi. To jest motto Danieli Hänsel. Prowa-dzi ona kiosk i obsługuje swoich klientów uprzejmie i miło. Do tego w jej sklepie znajduje się poczta. Ma jedną współpracowniczkę, a sama jest szefową. Ich zadaniem jest sprzedaż artykułów biurowych. Najważniejszym za-daniem pani Hänsel jest prowadzenie księgowości. Kobiety samodzielnie robią dekoracje i wykonują usługi pocztowe. Lubi swój zawód, ponieważ przyjemność sprawia jej kontakt z ludźmi. Jednak uważa, że długie godziny pracy są wyczerpujące. 47-latka jest z wykształcenia handlowcem. Swój sklep otwiera o godz. 7.00 i zamyka o godz. 18.00. Siggi, Adrian Ein Laden, viele Aufgaben Wenn unsere Kunden glücklich sind, sind wir es auch. Das ist das Motto von Daniela Hänsel. Sie hat einen Lottoladen und bedient ihre Kunden freundlich und höflich. Dazu ist in ihrem Laden auch noch eine Post. Sie ist die Chefin und hat eine Mitarbeiterin. Deren Aufgabe ist es, Schreibwaren zu verkaufen. Frau Hänsels wichtigste Aufgabe ist die Buchhaltung zu führen. Die beiden Frauen machen alles selbst, so beispielsweise Dekorieren und Postdienste. Sie mag ihren Beruf, weil sie Spaß daran hat, mit Menschen in Kontakt zu stehen. Allerdings findet sie die langen Arbeitszeiten sehr anstrengend. Die 47-ährige ist gelernte Bürokauffrau. Ihren Laden öffnet sie um 7.00 Uhr und schließt um 18.00 Uhr. Siggi, Adrian 9
Cukiernik z pasją Klaus Schreiber jest właścicielem cukierni w Ostritz. Wszystkie wyroby cukiernicze produkuje ręcznie. W 1966 r. zdał egzamin mistrzowski, a w roku 1975 założył własną firmę Giersch. Z wykształcenia jest kelnerem, ale dzięki żonie odkrył pasję cukierniczą. 67-latek szybko przyzwyczaił się do niekorzystnych godzin pracy. Zajmuje się dekorowaniem tortów, produkcją słodyczy i wypiekaniem bułek. Poza tym, jako szef, troszczy się o czteroosobową załogę firmy. Na jego codzienność składają się: kreatywność, urozmaicenie oraz fantazja, czego odzwierciedleniem są jego misterne torty. W tym zawodzie ważna jest odporność na obciążenia fizyczne. Wystarczy Realschule (szkoła średnia bez matury) oraz orzeczenie lekarskie. Cukiernik radzi uczniom: Idźcie do Izby Rzemieślniczej! Tam możecie uzyskać fachową poradę. Ponieważ w tym zawodzie zarobki są małe, niewielu młodych ludzi chce zostać cukiernikiem. Właściciel jest szczególnie dumny ze swojego menu w trzech językach: niemieckim, polskim i czeskim. Chce nim przyciągnąć klientów z krajów sąsiednich. Andrea, Elisabeth, Mateusz Artykuły zmieniamy w gazetę Ostatni dzień warsztatów redakcyjnych zapowiadał się niezwykle interesująco. Po 3 dniach wytężonej pracy dziennikarskiej w końcu zobaczyliśmy jak nasze artykułu zmieniają się w gazetę, a było to w Graphische Werkstätten Zittau GmbH w firmie, która zajmuje się drukowaniem książek, gazet, plakatów i ulotek. Dzięki wizycie w drukarni obserwowaliśmy jak nasze artykuły i zdjęcia stają się gazetą. Współpracowaliśmy z panią Lydią Krußig grafikiem, która pomogła nam wybrać kolory i układ gazety. Poprosiliśmy o kolory żywe i wesołe, gdyż naszymi czytelnikami są przede wszystkim uczniowie i uczennice. Pani Förster, prezes firmy GWZ, oprowadziła nas Konditor mit Leidenschaft Klaus Schreiber ist Inhaber einer Konditorei in Ostritz. Er stellt alle seine Backwaren handwerklich her. 1966 beendete er seine Meisterprüfung und gründete schließlich 1975 sein Geschäft Giersch. Ursprünglich war er Kellner, doch durch seine Frau entdeckte er seine Liebe zu Backwaren. An die ungünstigen Arbeitszeiten hat sich der 67-jährige schnell gewöhnt. Sein Tag besteht aus Torten verzieren, Süßwaren herstellen und Brötchen backen. Außerdem kümmert er sich als Chef um den vierköpfigen Geschäftsbetrieb. Kreativität, Abwechslung und Fantasie bestimmen seinen Tagesablauf, was sich in seinen kunstvollen Torten widerspiegelt. Man muss auch ein paar Voraussetzungen mitbringen, wie beispielsweise körperliche Belastbarkeit, einen Realschulabschluss und ein gesundheitliches Gutachten. Schülern rät der Konditor: Geht zur Handwerkskammer! Dort bekommt Ihr eine fachgerechte Beratung. Da man in diesem Beruf nur wenig Gehalt bekommt, wollen viele Jugendliche keine Ausbildung mehr in diesem Bereich machen. Besonders stolz ist er auf seine dreisprachige Speisekarte, in Deutsch, Polnisch und Tschechisch. Damit möchte er besonders die Nachbarn anlocken. Andrea, Elisabeth, Mateusz po hali produkcyjnej. Zobaczyliśmy jaką drogę przechodzi plik z komputera aby stać się gotowym wydrukowanym produktem. Zaskoczyła nas ilość i rozmiary maszyn. Nikt z nas nie spodziewał się, że maszyna drukująca gazety jest wielkości całego pokoju. Po takim oprowadzaniu byliśmy pewni, że to co napisaliśmy zamieni się w prawdziwą, profesjonalną gazetę. Efekty właśnie trzymacie w rękach. Mamy nadzieję, że to co stworzyliśmy spodoba się Wam! 10
Kluski śląskie dla sióstr zakonnych Klasztor St. Marienthal na Dolnym Śląsku w Niemczech. Właściwie każdy powinien znać kluski śląskie. Okazuje się, że byłyby one nieznane zakonnicom z Ostritz, gdyby nie 25-letni polski kucharz Mateusz Rybitwa. Pokazał on siostrom smak tej pysznej potrawy. Mateusz Rybitwa jest kucharzem w klasztorze St. Marienthal w Ostritz. Miłą niespodzianką dla Polaków jest wiadomość, że siostry znają i zachwalają polską kuchnię. Mateusz sam wymyśla menu i przyrządza śniadania, kolacje, czasem obiady. Brak pomocników w niczym mu nie przeszkadza, wręcz przeciwnie. Jest zadowolony, że może w ciszy, spokoju i koncentracji przygotowywać swoje potrawy. Dlaczego Polak podjął pracę w Niemczech? Okazało się, że przyjechał tu z powodu lepszych warunków pracy i dobrej płacy. Zadowolony jest również z tego, że każdą wolną chwilę może poświęcić rodzinie. Kucharz, wraz z żoną i dzieckiem, mieszka na terenie St. Marienthal. Praca w klasztorze nie jest jego pierwszą pracą za granicą. Kiedy tu przyjechał miał nikłą znajomość języka. Wciąż uczy się niemieckiego. Teraz więcej potrafi zrozumieć, ale nie wszystko powiedzieć. Lecz to nie przeszkadza mu w gotowaniu. Jego jedzenie zawsze jest chwalone i wydawane na czas. Kocha swoją pracę i ma nadzieję, że przez wiele lat będzie ją jeszcze wykonywał. Ola, Ola, Josef Unsere Artikel verwandeln sich in eine Zeitung Schlesische Klöße für die Ordensschwestern Kloster Marienthal in Niederschlesien, Landkreis Görlitz. Eigentlich sollte sie hier jeder kennen, die Schlesischen Klöße. Eigentlich. Doch ohne polnischen Koch Mateusz Rybitwa, würden die Zisterziensierinnen von Ostritz bis heute nicht in den Genuss dieser Leckerei gekommen sein. Der 25-jährige ist Koch im Kloster St. Marienthal. Seine Landsleute wird es freuen, zu hören, dass die Klosterschwestern die polnische Küche in den Himmel loben. Rybitwa denkt sich selbst die Menüs aus und richtet Frühstück, Abendessen und manchmal auch das Mittagessen. Es stört ihn überhaupt nicht, dass niemand ihm dabei hilft. Im Gegenteil. Er ist zufrieden, dass er seine Speisen inmitten von Stille, mit viel Ruhe und Konzentration zubereiten kann. Warum arbeitet ein Pole in Deutschland? Der junge Koch ist wegen der besseren Arbeitsbedingungen und des höheren Gehalts hergekommen. Einen weiteren Pluspunkt stellt die Tatsache dar, dass er jeden freien Augenblick seiner Familie widmen kann. Rybitwa wohnt gemeinsam mit Frau und Kind auf dem Klostergelände. Seine Arbeit hier war aber nicht die erste, die er in Deutschland ausgeübt hat. Als er das erste Mal nach Deutschland kam, hatte er so gut wie gar keine Sprachkenntnisse. Jetzt kann er schon viel mehr verstehen, aber nicht immer alles sagen, was er möchte. Er lernt immer noch die ganze Zeit Deutsch. Das stört ihn aber nicht beim Kochen. Sein Essen wird immer gelobt und rechtzeitig ausgegeben. Er liebt seinen Beruf und hofft, dass er ihn noch viele Jahre lang wird ausüben können. Ola, Ola, Josef Der letzte Tag unseres Redaktionsworkshops versprach ganz interessant zu werden. Nach drei Tagen harter journalistischer Arbeit konnten wir nun in den Graphischen Werkstätten Zittau GmbH miterleben, wie sich unsere Artikel in eine Zeitung verwandelten. Diese Firma druckt unter anderem Bücher, Zeitungen, Plakate und Flugblätter. Vor Ort half uns die Mediengestalterin Lydia Krußig dabei, unsere Artikel zu einem Zeitungslayout zusammenzufügen. Wir sagten ihr, dass die Zielgruppe der Zeitung vor allem Schüler/-innen sind und die Farben eher fröhlich sein sollten. Frau Förster, die Geschäftsführerin der GWZ, führte uns durch die Produktionshalle. So konnten wir miterleben, welchen Weg eine Druckdatei vom Computer nimmt, um am Ende als fertiges Produkt in den Versand zu gehen. Wir waren vor allem von der Anzahl und der Größe der Maschinen beeindruckt. Keine von uns hätte gedacht, dass eine Maschine für den Zeitungsdruck so groß ist, wie ein ganzer Raum. Nach dieser kleinen Werksführung waren wir davon überzeugt, dass unsere Texte hier gut aufgehoben sind und sich in eine echte, professionelle Zeitung verwandeln werden. Ja und das Ergebnis, das haltet Ihr gerade in den Händen! Wir hoffen, dass Euch unsere Zeitung gefallt! 11
Różne drogi bycia aptekarzem Także kończąc Realschule (szkoła średnia bez matury) można zostać Kimś, mówi Christine Kleß, asystentka farmaceutycznotechniczna w aptece w Ostritz. Z zaangażowaniem pracuje tam od sześciu lat. Pochodzi z Löbau i chciała zostać bankowcem, ale dzięki przyjaciółce mogła odbyć praktykę w aptece. Od tego czasu kocha swoją pracę. Co prawda w aptece aktualnie nie pracuje żaden młody człowiek, ale podczas ferii można w każdym momencie podjąć tam pracę dorywczą. 25-latce w wykonywanym zawodzie szczególnie podobają się rozmowy z klientami, pomoc w przygotowywaniu receptur medycznych oraz zakup i sprzedaż leków. Nie może też narzekać na zarobki. Z zadowoleniem stwierdza, że znalazła swój wymarzony zawód. Andrea, Elisabeth, Mateusz Apothekerin auf Umwegen Auch mit Realschulabschluss kann man etwas werden, so Christine Kleß, pharmazeutisch-technische Assistentin der Apotheke in Ostritz. Seit sechs Jahren arbeitet sie dort mit viel Engagement. Ursprünglich wollte die Löbauerin Bankkauffrau werden, aber durch eine Freundin, bekam sie ein Praktikum in der Apotheke. Seitdem liebt sie den Job. Jugendliche haben sie in dem Betrieb gerade keine, aber man kann dort jederzeit in den Ferien arbeiten gehen. Der 25-jährigen gefällt an ihrem Beruf besonders die Kommunikation mit den Kunden und das Mithelfen beim Anreichern von Rezepturen sowie der Ein- und Verkauf von Medikamenten. Über die Vergütung kann sie auch nicht klagen. Zufrieden stellt sie fest, dass sie ihren Traumjob gefunden hat. Andrea, Elisabeth, Mateusz Impressum Herausgeber/Wydawca: Internationales Begegnungszentrum St. Marienthal PONTES-Agentur Karriere ohne Grenzen - Kariera bez Granic St. Marienthal 10 02899 Ostritz Tel.: +49 (0) 35823 77 252 Fax: +49 (0) 35823 77 250 Email: pontes@ibz-marienthal.de Internet: www.pontes-pontes.eu Autor/-innen/Autorzy: Adrian Rama, Aleksandra Ola Bartczak, Aleksandra Ola Budzicz, Andrea Müller, Elisabeth Nicke, Josef Moser, Mateusz Markucki, Sigried Siggi Eder Redaktion und Übersetzung/Redakcja i tłumaczenie: Olaf Matthei-Socha, Karolina Larek-Drewniak, Marta Anna Trzeciak 1. Auflage/nakład: 800 Exemplare/egzemplarzy Alle Bilder stammen, wenn nicht anders angegeben, von den Autor/-innen. Abdruck und Vervielfältigung von Texten und Bildern dieser Zeitung nur mit ausdrücklicher Genehmigung des Herausgebers./Wszystkie zdjęcia zostały wykonane przez autorki/autorów. Przedruk oraz powielanie tekstów i zdjęć opublikowanych na łamach tej gazety tylko z wyraźnym pozwoleniem wydawcy. Entstanden im Rahmen von Karriere ohne Grenzen/Kariera bez Granic, einem Projekt der PONTES-Agentur am Internationalen Begegnungszentrum St. Marienthal (D) und der Niederschlesischen Handwerkskammer in Wrocław (PL). Gazeta powstała w ramach projektu Karriere ohne Grenzen/Kariera bez Granic agencji PONTES-Agentur w Międzynarodowym centrum spotkań St. Marienthal (Niemcy) i Dolnośląskiej Izby Rzemieślniczej we Wrocławiu (Polska). www.pontes-pontes.eu/karriereohnegrenzen www.karierabezgranic.pl Layout und Druck/Układ graficzny i druk Graphische Werkstätten Zittau GmbH Das Projekt wird über das Operationelle Programm der grenzüberschreitenden Zusammenarbeit Freistaat Sachsen Republik Polen 2007-2013 gefördert./projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Współpracy Transgranicznej Polska Saksonia 2007-2013. 12